Het Van Gogh Museum in Amsterdam biedt vanaf nu onderdak aan de
geportretteerde vrouwen van de Franse kunstschilder Paul Gauguin
(1848-1903). Schilderijen en tekeningen van vrouwen in Bretagne, Arles
of Tahiti: ze zijn tot en met 6 juni te zien op de nieuwe
tentoonstelling 'Paul Gauguin. De doorbraak naar moderniteit'.
De
tentoonstelling toont hoe de Fransman zich ontwikkelde tot een maker
van moderne kunst en zich hierbij aangetrokken voelde tot boerinnen en
badende en exotische vrouwen. De aanleiding voor de expositie is de
zogeheten 'Volpini-serie', een reeks van elf prenten van Gauguin die
het Van Gogh Museum in 2004 aankocht. De kunstenaar maakte de serie
tijdens de Parijse Wereldtentoonstelling van 1889 op aandringen van
Theo van Gogh, de broer van Vincent en de kunsthandelaar van Gauguin.
De
schilder exposeerde zestig werken in Café des Arts van de heer Volpini
op het terrein van de Wereldtentoonstelling, en de serie was daar een
onderdeel van. "De prenten waren het visitekaartje van Gauguin om zich
aan de wereld te presenteren", zegt museumdirecteur Axel Rüger. De
schilder wilde heel graag dat meer mensen zijn kunst zagen.
De natuur zit vol ontwapenende en wonderbaarlijke verhalen. Neem nu
deze gewonde eekhoorn die onderdak vond bij een kat. Nadat haar baasje
Ruben Gaviria uit Envigado (bij de Colombiaanse grootstad Medellin) een
week geleden de jonge eekhoorn gewond had aangetroffen in een park en
mee naar zijn huis gebracht, adopteerde de kat Tita het arme diertje.
De eekhoorn krijgt zelfs borstvoeding om op kracht te komen.
Ruben
Gaviria ziet het schouwspel in zijn woning met plezier aan. Zelfs het
kleine katje van Tita speelt met de eekhoorn. Dat leidt tot hilarische
taferelen, zoals blijkt uit de foto's.
Celtic Woman is een Iers muziekensemble bestaande uit de zangeressen Chloë Agnew, Órla Fallon, Lynn Hilary, Lisa Kelly, Alex Sharpe en violiste Máiréad Nesbitt. De groep speelt Keltische muziek evenals moderne liederen. De groep heeft drie albums uitgebracht en verscheidene tournees gedaan.
Voormalige leden van de groep zijn Órla Fallon, Méav Ní Mhaolchatha, Deirdre Shannon en Hayley Westenra.
De groep werd aanvankelijk samengesteld door David Downes voor een optreden op 15 september 2004 in het The Helix theater in Dublin, Ierland. De oorspronkelijke leden van de groep waren Chloë Agnew, Órla Fallon, Lisa Kelly, Méav Ní Mhaolchatha en Máiréad Nesbitt. Het optreden werd in maart 2005 uitgezonden door PBS in de Verenigde Staten. Hun eerste album, Celtic Woman, bereikte spoedig de eerste plaats op de World Music hitparade van het tijdschrift Billboard. Het hield deze positie vast voor een recordaantal van 68 weken. De live-uitvoering in The Helix werd op dvd uitgebracht evenals een studioalbum.
Hun tweede album Celtic Woman: A Christmas Celebration werd op 19 oktober 2006 uitgebracht. Het album stootte hun eerste album van de eerste plaats in de World Music hitparade waardoor de groep zowel de eerste als de tweede plaats bezette in deze ranglijst.
Op 23 en 24 augustus 2006 hield de groep een optreden in Slane Castle in County Meath, Ierland. Dit optreden werd in december 2006 uitgezonden door PBS. Het derde album, Celtic Woman: A New Journey, werd op 30 januari 2007 uitgebracht op dvd, tegelijkertijd met het uitbrengen van de live-uitvoering. Het album bereikte de eerste plaats op de World Music hitparade en de vierde plaats op de Billboard 200 hitparade. De groep bezette nu de eerste drie plaatsen van deze ranglijst.
Celtic Woman - Orinoco Flow
Klik op de foto om hun te beluisteren
Op 28 oktober 2008 werd het vierde album uitgebracht, genaamd
Celtic Woman: The Greatest Journey. Het bevat voornamelijk nummers van
hun debuutalbum en het album A New Journey. Daarnaast bevat het drie
nieuwe nummers.
De oorspronkelijke leden van de groep zijn Chloë Agnew, Órla Fallon, Lisa Kelly, Méav Ní Mhaolchatha en Máiréad Nesbitt. Tijdens de zwangerschap van Ní Mhaolchatha in 2005 verving Deirdre Shannon haar tijdens de tournees. Shannon verliet de groep in februari 2006 en Ní Mhaolchatha keerde terug voor de opnames en tournee van het album A New Journey.
Op 6 september 2006 werd bekend dat Hayley Westenra lid werd van de groep. Westenra heeft ook afgewisseld met Ní Mhaolchatha tijdens de tournees. Op 20 augustus 2007 werd bekend dat Ní Mhaolchatha zich wilde richten op haar solocarrière. Lynn Hilary verving haar voor het eerst op 10 oktober 2007 in Estero, Florida.
In 2008 werd Lisa Kelly wegens zwangerschap vervangen door Alex Sharpe tijdens de tournees van A New Journey.
In 2009 werd bekend dat Órla Fallon zich ging richten op haar solo-album en haar gezin. Haar plaats wordt ingevuld door Alex Sharpe.
Een half miljoen Britten wast zijn lakens slechts drie keer per jaar.
Volgens experts bevatten ongewassen lakens ongeveer tien miljoen
beestjes en kunnen ze zo astma veroorzaken.
Frequentie Een
op zes van de 1029 ondervraagde Britten geeft toe minstens een maand te
wachten voor zijn lakens te wassen. Als je dit te weinig doet, kan het
gewicht van een ongewassen kussensloop tot een tiende bestaan uit dode
huid en mijten. Vooral mensen jonger dan 25 wassen hun lakens te
weinig, één op de tien van hen doet dit slechts zes keer per jaar,
degenen ouder dan 55 jaar drie keer per maand.
Broeihaard Professor
Lisa Ackerley zegt dat ongewassen lakens een broeihaard zijn van
ziekten. "Veel Britten genieten van een snack in bed en meer dan een
half miljoen wast zijn lakens slechts drie keer per jaar. Dit kan astma
veroorzaken of verergeren. Bedden de het belangrijkste habitat voor
mijten. Het wassen van lakens eist tijd en moeite maar dit vermindert
het niveau van ongewenste organismen en mijten. Je moet je lakens
minstens om de twee weken wassen, liefst elke week."
Onweerstaanbaar Onderzoekster
Jacky Brown: "Het koude weer maakt onze bedden onweerstaanbaar, Britten
spenderen er momenteel meer dan 49 uur in. Het is één van de vaakst
gebruikte meubelen, dus is het schokkend dat we er niet meer aandacht
aan besteden. Sommigen eten er zelfs in."
Het mysterie van Toetanchamon is eindelijk ontrafeld. De Egyptische
farao is op zijn 19e al overleden aan de complicaties van een gebroken
been verergerd door malaria. Dat is de conclusie van wetenschappers die
twee jaar lang DNA-onderzoek hebben uitgevoerd op de mummie van
Toetanchamon en die van 15 familieleden.
De resultaten staan in een gezaghebbend Amerikaans medisch tijdschrift.
Het is het meest uitgebreide genetische onderzoek ooit op de mummies.
De onderzoekers namen ook scans. De jonge koning leed aan een ernstige
vorm van hersenmalaria, waarbij bloedvaten in de hersenen verstopt
raken.
Erfelijke afwijkingen Toetanchamon
had ook enkele erfelijke afwijkingen: een gespleten gehemelte en een
klompvoet. Daardoor moest hij met een stok gaan. Bovendien leed hij aan
de ziekte van Kohler, een aandoening waarbij gebrek aan bloedtoevoer de
beenderen in zijn linkervoet traag aan het vernietigen was. In zijn
graf zijn niet minder dan 130 wandelstokken gevonden.
Stamboom Het
DNA-onderzoek heeft ook duidelijkheid verschaft over zijn stamboom.
Zijn vader was hoogstwaarschijnlijk Echnaton, de 'ketterfarao' die de
Egyptische godsdienst trachtte te hervormen, en men weet ook welke
mummie die van zijn moeder is. Zij blijkt een zus van Echnaton, maar
haar naam is nog niet bekend.
Farao op tiende Toetanchamon
werd farao toen hij 10 jaar was, in 1333 voor Christus. In de
Egyptische geschiedenis was hij een onbeduidende farao maar hij werd
wereldberoemd omdat zijn graf een van de weinige Egyptische
koningsgraven is dat niet geplunderd was. Het graf werd ontdekt in 1922
en bevatte heel wat schatten. Dat het niet geplunderd werd, is te
danken aan het feit dat bij de bouw van het graf van Ramses VI in de
Vallei der Koningen het zand en puin op de ingang van het graf van
Toeanchamon werd gegooid.
Speculaties Er
doen al lang speculaties de ronde over de vroege dood van Toetanchamon,
te meer omdat hij in een roerige periode leefde waarin zowel zijn
voorganger, hijzelf als zijn opvolgers maar kort regeerden. Toen in
zijn schedel een gat ontdekt werd, ging men er van uit dat hij vermoord
was. Een CT-scan wees in 2005 echter uit dat het gat waarschijnlijk
veroorzaakt was bij de mummificering. Uit de scan bleek toen ook al dat
hij een gebroken been had.
Nina (Catherina) Hagen (Oost-Berlijn, 11 maart 1955) is een Duitse zangeres, actrice en songwriter.
Hagen werd in Berlijn geboren als dochter van actrice Eva-Maria Hagen en schrijver van filmscripts Hans Oliva-Hagen. Haar stiefvader werd Wolf Biermann, die enige tijd met Nina's moeder samenwoonde. Zij zou de opleiding voor actrice volgen, maar kwam niet door de selectieprocedure. Daaropvolgend werd zij zangeres voor diverse bands, waaronder Automobil. Al snel werd dit haar begeleidingsband. Toen zij in de DDR op een zijspoor kwam als gevolg van haar steunbetuiging aan Wolf Biermann benutte zij de eerstmogelijke kans om uit dat land te emigreren. Zij vertrok met haar moeder in eerste instantie naar het Verenigd Koninkrijk.
In 1978 keerde zij terug naar Duitsland, en vormde daar de Nina Hagen Band tezamen met Bernhard Potschka, Herwig Mitteregger, Manfred Praeker en Reinhold Heil. Zij zouden een aantal albums uitbrengen, waarvan het eerste ('Nina Hagen Band') het bekendst zou worden.
Hagen had in de loop der jaren diverse echtgenoten, waaronder een zeventienjarige kraker uit Londen. Ook had zij enige tijd een relatie met Herman Brood en met diens ex-gitarist Ferdi Karmelk. Met deze laatste kreeg Hagen ook een dochter: Cosma Shiva Hagen.
Zij nam eind 2001 samen met de Duitse live act Russenmafia, onder de naam Schwarze Puppen, een hardtrance plaat op, getiteld 'Tanz'. In 2003 heeft zij samen met Apocalyptica het nummer 'Seemann' van Rammstein gecoverd. Tevens nam Nina Hagen eind jaren '90 het clublied van de Oost-Berlijnse voetbalclub 1. FC Union Berlin op: Eisern Union. Tijdens de bekerfinale van deze club in 2001 tegen Schalke '04 zong zij dit nummer live in het Olympiastadion in Berlijn.
Ouders overleden machinist: "Enige troost: niet zijn schuld"
De totaal verhakkelde stuurcabine waarin machinist Johan De Keyser (36) het leven verloor.
Het Laatste Nieuws brengt vandaag een pakkende getuigenis met de
ouders van één van de verongelukte machinisten bij de treinramp in
Halle die minstens 18 doden eiste. "Johan leefde voor zijn job als
machinist. Apetrots waren we op hem. Onze enige troost is nu dat het
ongeval niet zijn schuld was. Een schrale troost, want wij zijn elk
doel in ons leven kwijt", treuren de ouders van machinist Johan De
Keyser (36) uit Rillaar, die pas gisteravond laat op de hoogte werden
gebracht van het tragische nieuws.
Met de dood van Johan verliezen Robert De Keyser en zijn echtgenote
Marceline uit Rillaar (Aarschot) hun enige kind. "We kregen pas 's
avonds de bevestiging, maar eigenlijk wisten we het al van 's
ochtends", zeggen ze in Het Laatste Nieuws. "Toen we rond 10 uur op het
radionieuws hoorden dat de trein die van Quiévrain kwam, betrokken was
geraakt bij een ramp, sloeg de schrik ons om het hart. Johan belde wel
tien keer per dag naar huis. Hij woonde nog bij ons. Dus toen we hem
niet konden bereiken op zijn gsm, wisten we het eigenlijk al wel."
Jongensdroom Johan
De Keyser was al acht jaar machinist bij de spoorwegen. "Een
jongensdroom die uitkwam. Hij deed het met hart en ziel. Onze Johan
deed élk examen mee. Hij mocht met goederentreinen rijden, met
passagiers - treinen. Met dieseltreinen, met elektrische. Een crack,
onze zoon."
Sprak van kinderen "Nu hebben
wij geen leven meer", zegt vader Robert, terwijl zijn vrouw Marceline
instort. "Wat rest ons nog? Onze enige zoon is er niet meer. Hij had
sinds een tweetal jaren verkering met een meisje uit Hasselt. Johan
woonde nog thuis, maar sprak toch af en toe van samen te gaan wonen met
haar. Van aan kinderen te beginnen... Maar dat is hun afgepakt. Wij
zullen nooit grootouders worden. We klampen ons een beetje vast aan het
feit dat het niet Johans schuld was, het ongeval. Dat is onze enige
troost. Een schrale troost, maar toch."
Gewaarschuwd "Het
strafste van alles is dat ik hem vanochtend nog gewaarschuwd heb", zegt
vader Robert. "Niet voor een treinongeval, dát niet. Nooit had ik aan
zoiets durven denken. Maar wel voor de gladde wegen. Het had zo erg
gesneeuwd. Ik zei nog tegen hem: 'Ziet dat ge vanmiddag veilig
thuiskomt.' 'Tuurlijk', had hij geantwoord. En weg was hij. Voor de
laatste keer."
Macho tv-koks hebben hun effect op onze keuken. Niet alleen voelen meer
mannen zich geroepen om in de kookpotten te roeren, ook de apparaten en
keukengerei krijgen een stoerder (lees: mannelijker) uiterlijk.
Mannelijke eigenschappen De
Britse verkoopketen Debenhams ziet een duidelijke trend in het
keukengerei. "Het vrouwelijk kantje waarbij kookgerei er ook stijlvol,
kleurrijk en kwalitatief moet uitzien, lijkt wat op zijn return. In de
plaats daarvan moeten zelfs de simpelste pan of pot aan een heleboel
mannelijke eigenschappen voldoen als 'zwaargewicht, 'goede
warmteverdeling' of 'met uitzonderlijke kookresultaten'.
Zelfs
machines als microgolven, mixers of ovens moeten bijna aan de kracht
van een nuclaire bunker voldoen. "Deze mannen voelen zich beter als ze
keukenspullen kopen die meer kracht boven stijl of kleur bieden", stelt
een verkoopsverantwoordelijke van de keten. "Mannen willen in een
keuken vertoeven alsof het hun garage is".
Vermogen Cijfers
tonen ook aan dat apparaten, gelinkt aan macho tv-chefs, het goed doen.
Ook de machines die het vermogen in de verf zetten, verkopen als zoete
broodjes. Zelfs een mixer moet over de nieuwste technologie en over een
rits aan optionele bijbehoren beschikken. Zwart en inox zijn de gegeerde kleuren, pastelkleurtjes of roze apparaten lijken voorgoed voorbij.
Crowded House was de band van het Nieuw-Zeelandse multitalent Neil Finn. Hij richtte de band in 1986 op na het uiteenvallen van Split Enz in 1984, de band waar hij samen met zijn broer Tim voorman van was. In 1987 werd een grote hit gescoord met Don't Dream It's Over. Een andere bekende song was "Weather with you".
Andere bandleden waren Nick Seymour (basgitaar), Paul Hester (drums) en Mark Hart (diverse instrumenten). Broer Tim Finn werkte mee aan het album Woodface en werd korte tijd lid van de band.
In de zomer van 1992/1993 nam de band het album Together Alone op. Hiervoor verbleven ze op een afgelegen strand van Nieuw-Zeeland, Karekare, dat ook het toneel werd voor de film The Piano. Tim Finn had ondertussen de band alweer verlaten en werkte aan een solo-album. Zowel op Tim's solo-album als op Together Alone verschenen restjes van de nummers die ze in aanloop naar Woodface hadden geschreven.
Het album werd in 1993 uitgebracht. Het jaar daarop ontving Crowded House de prijs voor Beste Internationale Act van Q-magazine, waarbij ze grote acts als U2, Nirvana en Pearl Jam versloegen.
Ze brachten in totaal vier albums uit en een 'Best of' genaamd Recurring Dream. Het album Afterglow is een verzameling rariteiten voor de echte fan.
De band werd door Neil opgeheven in 1996 omdat hij naar eigen zeggen 'bang was zichzelf te herhalen' en hij op zoek wilde naar een nieuwe manier van muziek maken. De band gaf een laatste concert op de trappen van het Sydney Opera House. Zeker 120.000 mensen woonden het concert bij.
Na vaak te hebben aangegeven dat de band niet opnieuw leven zou worden ingeblazen kondigt Neil Finn in januari 2007 toch een reünie van de band aan, met Mark Hart en Nick Seymour en een nieuwe drummer, Matt Sherrod. Sherrod vervangt oorspronkelijk bandlid Paul Hester, die overleed in 2005. Hesters overlijden is een rode draad door het reünie-album, en volgens Finn was Pauls dood ook de 'oorzaak' van het opnieuw bijeenkomen van de band. Tegenwoordig maakt ook Neils zoon Liam Finn deel uit van de live band.
Ook mannen vechten tegen tekenen van veroudering. Tegen de rimpels,
met huidcrèmes, tegen een slappe huid, met oefeningen en tegen grijze
haren, met haarverf. Maar hoeft dat wel?
Voor vrouwen is het schoonheidsideaal als jaren strak, jong en
stralend. Maar voor mannen gold dat toch niet? Oudere nieuwsankers
blijven tot ze zelf opstappen, vrouwelijke nieuwsankers worden
(meestal) snel vervangen. Voor acteurs geldt net hetzelfde.
Lang
werd gezegd dat mannen 'alles' mochten. Wallen, rimpels, grijze haren,
een buikje... voor hen was het van geen tel. Vrouwen die op het kleine
of grote scherm kwamen daarentegen, moesten er zelfs op leeftijd
picobello bijlopen: geen grijze haren, zo weinig mogelijk rimpels, een
strak lichaam.
Wijsheid en sexappeal Grijzende
mannen werd als een teken van wijsheid gezien, extra sexappeal, een
gedistingeerd uiterlijk. Maar de balans lijkt door te slagen naar de
andere kant. Ook voor mannen worden grijzende haren niet altijd meer
getolereerd (of voelen ze zich te oud?), en steeds vaker grijpen ook
zij naar de haarverf. Tien procent van de Britse mannen doet dat zo'n 6
tot 8 keer per jaar tegenover 60 procent van de vrouwen.
Het geheim Maar
is dat wel een goede zaak? Niet altijd zo blijkt. Als het verschil met
de grijzende haardos te groot is, kan een geverfde man er behoorlijk
belachelijk uitzien (nietwaar, Silvio Berlusconi?). Het geheim is dan
ook de verf te doseren, een tint te kiezen die bij je haarkleur (en je
grijze kleur) past, en dat minimaal toe te passen.
"Het is verdacht" Vrouwen
reageren minder enthousiast. "Het is verdacht als een man van
middelbare leeftijd zijn haar kleurt", klinkt het. Maar wat ze daarmee
bedoelen, werd niet duidelijk. Denken ze dat hun man een affaire heeft,
of ten minste indruk wil maken op het (jongere) andere geslacht? Of dat
hun man zijn veranderende lichaam niet aanvaard, wat wel een heel
hypocriet argument zou zijn...
Grijs is sexy? Of
is het gewoon omdat vrouwen een (elegant) grijzende mannen wel kunnen
appreciëren. De grijze lokken van George Clooney geven hem niet minder
sexappeal (bijna in tegendeel). Ook Michael Douglas of John Slattery
komen er vlot mee weg. Maar zij verzorgen ook de rest van hun lichaam.
Ze blijven sporten, ze kleden zich in dure maatpakken en de rimpels
wijzen op wijsheid, niet op vermoeidheid (zoals bij Brad Pitt wél het
geval is).
Weten wat kan Conclusie? Ook als
man moet je weten wat je kan hebben. Of een beetje verf je vooruit
helpt, of je er net belachelijk doet uitzien. Uiteindelijk komt het
neer op aanvaarden wie je bent en hoe je er uit ziet.
Eén man
die zijn haar liet verven verantwoordde het als volgt. "Je begint met
haarverf, en dat maakt je zo bewust van wat er allemaal beter kan, dat
je ook begint na te denken over facelifts en andere
schoonheidsingrepen. Het is het niet waard."
We mogen dan onderdeel zijn van een wegwerpsamenleving, zelf gooien
we verrassend weinig weg. Brits onderzoek toont dat het hamsterinstinct
van de Britten de bovenhand heeft gehaald, waardoor hun huizen steeds
voller zitten met oude elektrische toestellen en speelgoed.
20.000 euro Het aantal zelden gebruikte dingen
in huis neemt bij de gemiddelde Brit 95 kubieke meter in beslag, dat is
een verdubbeling op 30 jaar tijd. Al die rommel is in een gemiddeld
gezien 20.000 euro waard. Het meest rommel vind je in de slaapkamers en logeerkamers.
De
situatie is het ergst bij mensen tussen 35 en 44 jaar. Hun huis is tot
bijna de helft gevuld met spullen die ze niet gebruiken, voornamelijk
kledij en schoenen.
Entertainment Vooral
'home entertainment' (zoals dvd's en computerspelletjes) zijn enorm
gestegen (+ 3866 procent), spelletjes en speelgoed (+ 1190 procent),
muziek (+ 733 procent) en kleine elektrische toestellen (+ 400
procent). Ook ongebruikt groot elektronica, gereedschap en kleren
(ongeveer plus 200 procent) is enorm in aantallen toegenomen.
Consumptiegeest Hoe
komt het dat we zoveel rommel bij ons houden? De consumptiegeest van de
jaren '80 en '90 zou een van de grootste oorzaken zijn, samen met een
voorzichtige instelling 'voor als we het ooit nog eens nodig hebben'.
Maar in realiteit gebruiken we de rommel zelden, en het bemoeilijkt de
zoektocht naar de dingen die we wél nodig hebben.
Kwaliteit boven kwantiteit Die
opgehoopte stapels onbruikbare dingen doet mensen beseffen dat ze beter
voor kwaliteit kiezen dan voor kwantiteit. Twee op drie van de 1.800
respondenten zegt spijt te hebben iets goedkoop te kopen dat niet lang
meeging. Meer en meer mensen gaan op zoek naar dingen die minder plaats
innemen, zoals een laptop in plaats van een desktop en een flatscreen
in plaats van een 'oude' tv.
Mariah Carey (Long Island (New York), 27 maart 1970) is een Amerikaanse popzangeres. Ze is een van de best verkopende vrouwelijke artiesten aller tijden.
Luther Vandross (New York, 20 april 1951 - Edison (New Jersey), 1 juli 2005) was een Amerikaanse R&B en soul zanger. Gedurende zijn carrière verkocht hij meer dan 25 miljoen albums en won acht Grammy Awards.
Valentijnsdag is een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven met cadeautjes, bloemen, of kaarten. Valentijnsdag wordt gevierd op 14 februari. Paus Gelasius I riep in 496 14 februari uit tot de dag van de Heilige Valentijn. Een meisje moet een brief schrijven aan de jongen, en de jongen een roos geven aan het meisje
Commerce In de Verenigde Staten is men, uit commercieel oogpunt, begonnen met het verleggen van de nadruk van anonieme liefde naar liefde. Valentijnsdag is in België en Nederland in korte tijd, sinds midden jaren 90, een groot commercieel succes geworden: cadeauwinkels, boekwinkels en bloemenwinkels profiteren hiervan. Ook de Nederlandse posterijen deden hieraan mee door een valentijnspostzegel uit te geven.
Historische achtergrond Er bestaan verschillende heilige martelaren met de naam Sint-Valentijn. Eén was priester in Rome, een ander was bisschop van Terni. Beiden werden in de 3e eeuw ter dood gebracht. Mogelijk gaat het hier om dezelfde persoon.
Over Sint-Valentijn is geen enkel biografisch gegeven bekend. In de achttiende eeuw werd geopperd dat het Valentijnsfeest op 14 februari is gesteld om de oude Lupercalia, een Romeins (en wellicht nog ouder) vruchtbaarheidsfeest te vervangen. Lupercalia werd op 15 (!) februari gevierd ter ere van vruchtbaarheidsgod Lupercus. Voor de Romeinen was dit destijds een belangrijk feest. Het feest werd hoogstwaarschijnlijk gevierd in de buurt van de grotten waar Romulus en Remus, de stichters van Rome, waren opgevoed door wolven. Volgens het verhaal werden de namen van ongehuwde jonge vrouwen in een grote kom gegooid. Ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken. Tijdens het feest waren de twee jonge mensen die aan elkaar gekoppeld werden elkaars partner. Toen in Europa het Christendom opkwam, werd dit heidense feest door de kerk verboden en verving men Lupercalia door Valentijnsdag[1].
Legenden over Valentijn komen voor in de Legenda Aurea, maar het Valentijnsfeest van de romantische liefde, zoals dat tegenwoordig gebeurt, dankt zijn ontstaan aan een vermelding door Geoffrey Chaucer in 1382:
For this was on seynt Volantynys day Whan euery bryd comyth there to chese his make
'Want dit was op Sint Valentijns dag Als elke vogel zijn maatje komt kiezen'
Legenden Het was in de tijd dat keizer Claudius II aan de macht was. Om zijn rijk in stand te houden had hij veel soldaten nodig, aan wie hij allerlei eisen stelde. Zo mochten soldaten niet trouwen omdat aan het front niets hen mocht afleiden, dus ook geen gedachten aan thuis.
Volgens de legende kwam een jong paar bij bisschop Valentijn met het verzoek hen te trouwen. De man was een heidense soldaat, de vrouw een Christen. Valentijn vond de liefde zwaarder wegen dan de wetten van de keizer en huwde het stel. Al gauw kwamen meerdere paren met hetzelfde verzoek. Hij werd aangegeven en gearresteerd. Toen hij voor de keizer moest verschijnen probeerde hij die te bekeren. Claudius voelde zich beledigd en liet Valentijn martelen en onthoofden. Dat gebeurde op 14 februari, maar het jaar is onduidelijk. Voor het vonnis werd uitgevoerd, zag hij nog kans het dochtertje van de gevangenisbewaarder een briefje toe te stoppen. Van je Valentijn, stond erop.
Volgens een ander verhaal kwam een cipier (of de stadhouder van Rome) bij de toen al in de gevangenis zittende Valentijn met het verzoek zijn blinde dochter te genezen. Valentijn zorgde voor een geneesmiddel, maar dat werkte niet. Op de dag van zijn onthoofding probeerde de vader van het meisje nog wanhopig het vonnis tegen te gaan, maar tevergeefs. Na Valentijns terechtstelling ontving het meisje een klein briefje van Valentijn, waaruit een gele bloem viel (als mensen hem om raad vroegen gaf hij hen een bloem, vandaar de bloemengroet op Valentijnsdag). Op het briefje stond 'Van Valentinus' en direct kon ze weer zien. Volgens de legende werd de vader daarna bekeerd tot het christendom.
Marvin Gaye and Tammi Terrell - Ain't no Mountain High Enough
Klik op de foto om hun te beluisteren
Marvin Gaye (Washington, D.C., 2 april 1939 - Los Angeles, 1 april 1984) was een van de belangrijkste Amerikaanse soulzangers.
Tammi Terrell (geboren als Thomasina Montgomery) (Philadelphia, 29 april 1945 aldaar, 16 maart 1970) was een Amerikaanse soul-zangeres. Ze boekte haar grootste successen aan de zijde van Marvin Gaye tussen 1967 en 1969, maar stierf reeds jong aan de gevolgen van een hersentumor.
Drank- en eetfestijn carnaval kreeg pas in middeleeuwen religieus tintje
Drank- en eetfestijn carnaval kreeg pas in middeleeuwen religieus tintje
Carnaval is vanaf het begin al een eetfeest geweest, waarbij men zich
te buiten gaat aan spijzen en dranken. "De oorsprong van het carnaval
gaat terug naar de oude Romeinen", zegt directeur Ineke Strouken van
het Nederlands Centrum voor Volkscultuur aan de vooravond van het
populaire volksfeest. "Maar de echte doorbraak kwam pas in de
middeleeuwen."
De
naam stamt vermoedelijk ook af van het Latijnse 'carne vale', dat
'vaarwel aan het vlees' betekent. Ook het verkleden en in optocht door
de straten lopen, was bij de Romeinen al gebruikelijk.
Kerk De
religieuze invulling van carnaval kwam pas later, zegt Strouken. "De
kerk heeft het heidense carnaval omgezet in een katholieke traditie.
Datzelfde is in principe gebeurd met Kerstmis." De periode van carnaval
vormt de opmaat tot de vastentijd en bezinning voor Pasen. "Iedereen
mag even helemaal gek doen voordat de ziel moet worden gereinigd", legt
de deskundige uit.
Tijdens de veertigdaagse vasten wordt de periode van veertig dagen herdacht dat Jezus door de woestijn zwierf en niet at.
Wat weten we nu helemaal over onze maandstonden? Dat ze in principe
elke vier weken komen, en een gevolg zijn van een niet-bevruchte eicel,
dat wel. Dat het bij elke vrouw anders is ook: sommigen zijn
regelmatig, anderen niet, sommigen zijn er elke maand ziek van, anderen
niet. Maar verder dan dat gaat het niet.
Dat verandert met het boek 'Flow. The cultural study of menstruation'
(Vloed: de culturele studie van de menstruatie) van Elissa Stein en
Susan Kim. Tien bizarre weetjes werden via 'thefrisky.com' verspreid.
1) Lysol Het
desinfecterende schoonmaakmiddel Lysol, dat werd tussen 1920 en 1960
aangeprezen als 'vaginale douche' (voor na de menstruatie) en
uiteindelijk ook als 'spermadodend middel'.
Met als gevolg dat
tonnen vrouwen zich voor en na hun maandstonden en voor en na
geslachtsgemeenschap wasten met Lysol. Het resultaat was interne
brandwonden, vaginale infecties en zwangerschappen, want de
effectiviteit tegen zwangerschap was nooit bewezen.
2) Hysterie De
stemmingswisselingen en humeurigheid van vrouwen vlak voor hun
menstruatie werd eeuwenlang 'hysterie' genoemd. Die diagnose werd
gesteld van bij de oude Grieken tot de jaren '50 ongeveer, toen 'pms'
of het premenstrueel syndroom werd 'ontdekt'. De beste behandeling voor
deze hysterie was 'manuele stimulatie tot het punt van orgasme' en het
gebruik van een vibrator, die in de 19de eeuw al werd uitgevonden en
werd voorgeschreven door dokters.
3) Aderlatingen Aderlatingen
zijn gebaseerd op menstruatie. Daar de oude Grieken dachten dat
maandstonden een manier was van het lichaam om slecht bloed uit het
lichaam te krijgen, begonnen ze met aderlatingen... met alle gevolgen
vandien.
4) Andere openingen Zeldzaam maar
het bestaat: menstruatie waarbij je niet bloedt vanuit de baarmoeder,
maar uit andere lichaamsopeningen, zoals neus, armen, longen, borsten,
darmen, mond, blaas, oog, oren en zelfs de mond. Het heet vicariërende
bloeding, en zou ontstaan omdat een bloeding elders in het lichaam
gestelpt werd.
5) Offerande Als vorm van rituele reiniging raadt de Bijbel aan een dier te offeren: twee jonge duiven of twee schildpadden.
6) Studeren Meisjes
werd lang afgeraden om te studeren, omdat gedacht werd dat dan te veel
bloed naar haar hersenen zou vloeien, wat het voortplantingssysteem in
de war zou brengen. Als gevolg zou ze ziekelijke, zwakke kinderen
baren.
7) Afzuigen In 1971 bedacht een
groep feministen een doe-het-zelfsysteem om je menstruatie uit je
lichaam te zuigen (en eventueel ook de foetus bij een ongewenste
zwangerschap).
8) Bijgeloof Rond
menstruatiebloed hangt heel wat bijgeloof. Zo zou je zaden onvruchtbaar
maken, insecten, bloemen en gras doden, fruit van bomen doen vallen,
messen onscherp en honden gek maken en miskramen bij paarden
veroorzaken. Menstruerende vrouwen werden gebannen uit kerken,
zilvermijnen (Mexico) en opiumlabo's (Vietnam).
Zwarte
Zuid-Afrikaanse vrouwen mogen geen melk drinken tijdens hun
menstruatie, want dat zou de koe doen sterven. Moslimvrouwen mogen tot
de dag van vandaag niet bidden tijdens hun menstruatie omdat ze zich in
al hun 'onreinheid' niet mogen richten tot Allah.
9) Epilepsie Sommige
epilepsie-aanvallen kunnen getriggerd worden, wat blijkbaar tot
gevaarlijke dingen kan leiden. Bijlmoordenares Lizzie Borden zou haar
ouders kunnen vermoord hebben tijdens zo'n aanval.
10) Premarine Premarine
is een synthetisch oestrogeen, gewonnen uit de urine van zwangere
merries. In de VS nemen meer dan 9 miljoen vrouwen dit hormoon,
waarvoor 50.000 paarden continu zwanger worden gehouden om aan de vraag
te voldoen.
Deep Purple is een Britse hardrockband. De groepsnaam is afgeleid van de jazzklassieker Deep Purple, het favoriete nummer van de moeder (of de grootmoeder, naargelang de bron) van gitarist Ritchie Blackmore.
Ze laten voor het eerst van zich horen eind 1968 met de single 'Hush'. Deep Purple scoort in de jaren '70 grote hits met 'Black Night', 'Woman From Tokyo' en 'Smoke On The Water'. 'Child In Time (Part 1)' uit 1972 blijkt een klassieker en haalt twee keer de Nederlands Top 10. Bassist Roger Glover is verder ook nog bekend van het nummer 'Love Is All'.
De groep zoals ze nu bestaat
De huidige samenstelling (2006) is Airey / Gillan / Glover / Morse / Paice, en in deze samenstelling treden ze nog steeds op. In januari 2006 is Deep Purple begonnen aan de ongeveer twee jaar durende Rapture of the deep-worldtour. Op 18 april 2006 werd de nieuwe Ian Gillan-cd/dvd Gillan's Inn uitgebracht. Op 9 juni 2006 speelden ze voor de tweede keer op het Arrow Rock Festival te Lichtenvoorde. Tijdens de uitvoering van het nummer "Smoke on the Water" speelde de gitarist Neal Schon van Journey ook mee.
De grootste hit van de band is "Child in Time". Dit nummer staat in elke Tijdloze 100 in de bovenste regionen geklasseerd. Hetzelfde geldt voor "Smoke on the water".
Deep Purple zou op 27 juli 2006 een concert geven in Libanon. Het concert werd afgelast vanwege de oorlog met Israël. Op 13 november 2006 gaf Deep Purple een eenmalig concert in muziektempel Nikaïa in Nice in zuid-Frankrijk. Voorlopig is Deep Purple aan hun drie jaar durende Rapture Of The Deep-tour. Hierbij zijn ze in de Lotto Arena in Antwerpen geweest.
Deep Purple is in 2003 uitgeroepen tot beste live-band en trekt sindsdien overal ter wereld weer volle zalen en stadions. Ze doen op dit moment zo'n 150 concerten per jaar en zijn daarmee een van de drukste bands ter wereld. Gitarist Steve Morse(sinds eind 1993) is een waardige opvolger van Ritchie Blackmore en heeft ook echt nieuw leven in de band geblazen. Hij is in America ook vijf jaar lang uitgeroepen als beste gitarist en hangt ook in "The Hall of fame". Hij speelt ook nog steeds in zijn eigen band "The Steve Morse band" en in de "Dixie Dreggs". Deep Purple was op 15 juli 2006 ook de afsluiter van het Montreux Jazz Festival, dat dat jaar 40 jaar bestond. Deep Purple deed daar voor de derde keer mee, ook vanwege hun speciale band met Montreux door het nummer "Smoke on the water". Deep Purple heeft ook zijn eigen monument aan de boulevard in Montreux.
Ritchie Blackmore heeft in 1996 zijn eigen band opgericht genaamd Blackmore's Night.
Ian Gillan heeft op 14 november 2009 in de Hammersmith Apollo verklaard tijdens een optreden dat er in februari 2010 een nieuw album uitgebracht zal worden.
Belgen zoeken levensgezel steeds vaker via internet
Belgen zoeken levensgezel steeds vaker via internet
Internet is volgens 34 procent van de Belgen het ideale middel om
mensen te ontmoeten. Dat blijkt uit een enquête van Microsoft over
online flirten en daten.
In
2008 verklaarde nog slechts 16 procent van de Belgen dat internet de
ideale manier was om mensen te ontmoeten. Dat aantal is intussen meer
dan verdubbeld en bedroeg 34 procent in 2009. Internetten is daarmee de
op een na populairste manier geworden om een potentiële partner te
vinden. De beste manier om de toekomstige levensgezel tegen het lijf te
lopen blijkt nog altijd via bemiddeling van vrienden (52 procent).
Chatten Uit
het onderzoek leren we ook dat meer dan de helft van de Europeanen (56
procent) en de helft van de Belgen (50 procent) al eens geflirt heeft
via een chatdienst. De helft van de respondenten verklaart overigens
het makkelijker te vinden om te flirten vanachter een computerscherm
dan face-to-face.
Meer dan een derde van de Europeanen, en 38
procent van de Belgen, zou ooit al een relatie begonnen zijn met iemand
die ze via het internet hadden leren kennen. Negen procent van de
Belgen verklaart zelfs getrouwd te zijn met een persoon die ze voor het
eerst online hadden ontmoet.
Het aantal gevallen van verbale en fysieke agressie en bedreigingen
tegen treinpersoneel is de eerste elf maanden van 2009 met 27 procent
toegenomen. Dat blijkt uit cijfers van de NMBS Holding die bevoegd is
voor de veiligheidsdienst Securail. Van januari tot en met november
werden er 1.191 gevallen geregistreerd. In heel 2008 waren dat er 936.
"Dat is een aanzienlijke stijging", geeft Holding-woordvoerder Louis
Maraite toe.
Aangezien
het nog niet om de volledige cijfers gaat, is de analyse van de cijfers
nog niet gemaakt. "We hebben opnieuw meer reizigers vervoerd, dat kan
al een deel verklaren. We vermoeden ook dat de matige dienstverlening
een rol kan gespeeld hebben. Het was zoals bekend een slecht jaar
inzake stiptheid. Als een trein vertraging heeft, worden de passagiers
nerveus en prikkelbaar. Dan komt het al eens tot een scheldpartij."
Onveiligheidsgevoel Securail
zet de mensen en middelen gericht in op de plaatsen waar er veel
incidenten zijn. Dat blijken de lijnen Brussel-Mechelen, Brussel-Bergen
en Brussel-Charleroi. Ook de Noord-Zuidverbinding in Brussel geldt als
een moeilijke lijn.
Cijfers van agressie tussen reizigers kon
Maraite niet geven. Wel hebben de spoorwegen het onveiligheidsgevoel
laten onderzoeken. Het blijkt dat in 2009 81,7 procent van de reizigers
zich veilig voelde op de trein en in de stations. Het jaar daarvoor was
dat 82,3 pct, in 2007 82,4 pct. Het percentage daalt dus licht. De
treinen scoren iets beter dan de stations.
Duizenden 'naga sadoes' - compleet naakte, langharige en met as
ingewreven monniken - zijn vandaag de rivier de Ganges bij de stad
Haridwar ingedoken. Dit zogeheten koninklijke bad is het hoogtepunt van
het hindoefestival Kumbh Mela.
Zonden wegwassen Dit
feest loopt van 14 januari tot 28 april en wordt maar om de twaalf jaar
gehouden. Volgens de hindi staan de sterren nu zo gunstig dat de
heilige rivier een ziel kan schoonwassen van alle zonden. Komt daarbij,
dat het vandaag de huwelijksverjaardag is van de god Shiva.
Veiligheidsmaatregelen Het
feest gaat gepaard met immense veiligheidsmaatregelen. Tienduizend
politieagenten en artsen in een dertigtal ziekenhuizen staan paraat om
het religieuze bad in goede banen te leiden. Bij vorige edities zijn
immers mensen vertrappeld in de chaos. Nadat de monniken hebben gebaad,
is het de beurt aan tienduizenden gewone pelgrims.
Aandacht voor milieu Door
middel van spandoeken en een fototentoonstelling vragen de naga sadoes
ook aandacht voor het milieu. Zij vestigen de aandacht op de zwaar
vervuilde Ganges en het Himalayagebergte. Veel sadoes wonen hoog in de
bergen. Door een vorm van yoga kunnen de monniken de kou daar zonder
kleding doorstaan.
