Frank Vanhecke gaat in huis Marie-Rose Morel wonen
Frank Vanhecke gaat in huis Marie-Rose Morel wonen
Voormalig Vlaams Belang-voorzitter Frank Vanhecke neemt ontslag uit
de Brugse gemeenteraad. Hij gaat immers in Schoten wonen, in het huis
van Marie-Rose Morel, met wie hij begin deze maand trouwde. Dat schrijft
een Coreliokrant vandaag.
"Frank heeft op 10 januari zijn domicilieadres veranderd van Brugge naar
Schoten, en daardoor kan hij niet meer zetelen in de Brugse raad", zegt
Yves Buysse, gemeenteraadslid voor Vlaams Belang in Brugge. "Hij wil
zijn vrouw zo veel mogelijk bijstaan tijdens haar ziekte. In onze Brugse
fractie wisten we dat één van de consequenties van zijn huwelijk met
Morel zou zijn dat hij uit de Brugse gemeenteraad zou verdwijnen, en dat
gebeurt nu ook".
Het is nog onduidelijk wie Vanhecke opvolgt.
"Viky De Ridder is eerste opvolgster. Maar als zij zou weigeren, maakt
Emma Vanhecke, Franks 89-jarige moeder, in principe haar intrede in de
raad", zegt Yves Buysse. "Al denk ik niet dat zij haar mandaat zou
opnemen".
Een krokodil is in een aquarium in Oekraïne ziek geworden nadat het dier
een mobiele telefoon heeft opgegeten. Zijn verzorgers maken zich
ernstig zorgen.
Een bezoekster probeerde vorige maand met haar
telefoon een foto te maken van de opengesperde bek van de 14-jarige
krokodil Gena. Ze liet haar mobiel per ongeluk vallen, waarna de
krokodil het apparaat doorslikte. De verzorgers geloofden het verhaal
van de vrouw in eerste instantie niet, totdat de telefoon vanuit de
krokodil begon te rinkelen.
Gena is sindsdien futloos en eet
niet. Artsen hebben een laxeermiddel toegediend, maar dat mocht niet
baten. Als de toestand van Gena niet snel beter wordt, is vermoedelijk
een operatie noodzakelijk. Gena wordt inmiddels regelmatig vergeleken
met de krokodil uit het sprookje Peter Pan, die een wekker inslikte en
voor altijd bleef tikken.
Nazareth is een Schotse rockband die in 1976 vijf weken (onder meer) de Nederlandse Top 40 aanvoerde met het nummer Love Hurts, een cover van The Everly Brothers.
Nazareth werd opgericht in 1968 en bestond oorspronkelijk uit Dan McCafferty (zang), Manny Charlton (gitarist), Pete Agnew (bassist) en Darrell Sweet (drummer). De band bestond tien jaar in deze samenstelling, tot in 1978 gitarist Zal Cleminson het vijfde bandlid werd. Sindsdien veranderde de samenstelling regelmatig door zowel vertrekkende als toegevoegde leden, hoewel de stichters lange tijd deel bleven uitmaken van de groep.
Anno 2008 behoren de originele leden McCafferty en Agnew nog (en zonder tussenpozen) tot Nazareth. Charlton verliet de band in 1990. Sweet overleed in 1999 op 51-jarige leeftijd aan een hartaanval.
Hoe ouder de man, hoe meer vertrouwen hij op de dansvloer krijgt.
Onderzoekers stelden vast dat bij vrouwen het tegenoverstelde geldt.
Een studie onder duizenden Britten, uitgevoerd aan de University of
Hertfordshire, geeft aan dat het mannelijk zelfvertrouwen op de
dansvloer groeit met de leeftijd. Vooral na de pensioenleeftijd piekt
zijn dansvermogen. Opmerkelijk is dat het dansvermogen bij oudere
vrouwen niet toeneemt met de leeftijd. Haar dansvermogen piekt al in de
tienerjaren.
Studie Het onderzoek werd
gevoerd door Dr. Lovatt, een voormalig professioneel danser die als
psycholoog een nieuwe wending aan zijn carrière gaf. Meer dan 14.000
mannen en vrouwen werden bij het onderzoek betrokken. Zijn bevindingen
werden neergepend in het wetenschappelijk tijdschrift 'Personality and
Individuel Differences'.
Overdreven bewegingen Niet
enkel het dansvertrouwen werd bekeken, de studie diepte ook de typische
dansbewegingen uit, gemaakt door mannen. Vooral late dertigers en
veertigers schijnen overdreven en ongecoördineerde bewegingen te maken.
Volgens de onderzoekers spelen hierin evolutionaire redenen mee en hoopt
die zo jonge, vruchtbare vrouwen aan te trekken.
Travolta Jong of oud, volgens Dr. Lovatt kan en moet iedereen dansen. "Je moet niet bewegen als John Travolta. Wees gewoon jezelf".
Kinderen leren beter met de pen dan met de computer
Kinderen leren beter met de pen dan met de computer
Kinderen en studenten die met de hand schrijven, leren beter dan
degenen die achter het klavier plaatsnemen. Schrijven met een pen
vereist meer van onze zintuigen dan typen op een toetsenbord, zo toont
nieuw onderzoek aan.
Lezen en schrijven vereisen een heleboel zintuigen, maar doen de
hersenen wel op een andere manier werken. Door met de hand te schrijven,
laten de bewegingen een afdruk in de hersenen na. Dit zogenoemde
sensorimotorische proces helpt ons om letters te herkennen. Door
simpelweg te typen, produceren we een andere reactie in de hersenen, wat
het leermechanisme niet op dezelfde manier versterkt.
Alfabet In
vergelijkende tests, uitgevoerd aan de Universiteit van Marseille,
werden vrijwilligers gevraagd om een onbekend alfabet aan te leren. De
eerste groep leerde deze aan al schrijvend, de andere gebruikte
toetsenborden. Resultaat? De eerste, al schrijvende groep boekte de
beste resultaten.
Mag het iets meer zijn? De allereerste L-cup is er
Mag het iets meer zijn? De allereerste L-cup is er
Voor royaal bedeelde vrouwen is het vinden van een gepaste beha een
reëel probleem. Om de steeds groter wordende borsten voldoende te
ondersteunen, werd zopas de eerste L-cup gelanceerd.
Het lingeriemerk Bravissimo heeft iets met grote boezems. Twee jaar
geleden voerde de fabrikant al de KK-cupmaat in, maar al snel klaagden
klanten dat ook deze maat groter mocht. Om aan de vraag te voldoen,
verschijnen de jumbo beha's in cupmaten D tot L met de kleuren zwart,
nude, wit en roze.
Volgens
de fabrikant is de vrouwelijke lichaamsvorm sterk veranderd de
afgelopen decennia als gevolg van veranderende eetgewoonten en
levensstijl. Hun eigen onderzoek geeft aan dat 80 procent van de
vrouwen de verkeerde behamaat draagt, 40 procent zou een D-cup of meer
moeten dragen. De meeste vrouwen beseffen dat niet eens.
Voorlopig nog voorbehouden voor ondermeer Tatooine, de thuisplaneet
van Jabba de Hutt, maar volgens sterrenkundigen straks ook bij ons: twee
zonnen aan de hemel. Het kan blijkbaar al van 2012. Reden is Betelgeuze
(alpha Orionis), na Rigel de helderste ster in het sterrenbeeld Orion
en de tweede grootste ster in onze melkweg. Betelgeuze, een zogenaamde
rode superreus, is aan het eind van zijn leven, en kan op ieder moment
supernova worden. Als dat gebeurt zal gedurende verschillende weken een
tweede zon op aarde in de hemel staan. Waarschijnlijk zullen we in die
periode geen nacht hebben.
Sinds begin 2010 worden aan het oppervlak van Betelgeuze - dik 600
lichtjaren van hier of 6.000.000.000.000.000.000.000 kilometer en nu al
650 keer groter dan onze zon - heldere vlekken gezien die qua omvang
groter zijn dan de afstand tussen zon en aarde (150 miljoen kilometer).
Die vlekken worden veroorzaakt door opstijgend heet gas uit het
inwendige van de ster. Ze zijn een teken dat Betelgeuze aan het einde
van haar leven is en "ieder moment" supernova kan gaan. Lees: op
spectaculaire wijze explodeert. Ze "vlamt op" met de lichtkracht van
honderden miljoenen tot meer dan een miljard zonnen.
Brad
Carter, Senior Lecturer of Physics aan de University of Southern
Queensland, expert terzake, meent dat dat al kan gebeuren van pakweg
2012. Het resultaat zal neerkomen op een tweede zon aan onze hemel;
eentje die waarschijnlijk gedurende een aantal weken nog feller zal
schijnen als onze vertrouwde zon. Daarna deemstert het effect over de
periode van een een aantal maanden weg. In de initiële fase is het
volgens Carter waarschijnlijk dat we "geen nacht zullen hebben".
Slecht
nieuws voor vampieren wellicht, maar niet noodzakelijk voor ons. Door
de supernova zal onze aarde gebombardeerd worden door neutrino's, wat op
zich ongevaarlijk is voor de mens. Volgens Carter en zijn collega's
valt er niks te vrezen, en wordt het gewoon een geweldige lichtshow. De
kans dat wij die mogen meemaken is naar sterrenkundige normen groot,
naar gewone normen klein, want "ieder moment" is tussen nu en 10.000
jaar in astronomische termen. Maar desondanks duiken de doemscenario's
langs alle kanten op. Dat 2012 nu net het jaar is waarop de Maya's het
einde der tijden zouden hebben voorspeld, past mooi in de kraam van de
verkondigers van een nakende apocalyps. (br.hln)
Leerlingen van de lagere school kunnen binnenkort thuis en in de klas
online oefeningen maken. Dat kan dankzij bingel.be, het eerste digitale
oefenplatform voor het Vlaamse lager onderwijs, zo melden verscheidene
kranten.
Alles begint bij een zwevend eiland, bingel.be, dat er anders uitziet
naargelang het leerjaar. Deze virtuele wereld telt meer dan 2.000
oefeningen die aansluiten bij de leerstof in de klas en bij de gebruikte
handboeken.
De oefeningen weten leerlingen te motiveren omdat
er verschillende oefenvormen worden gebruikt. Elke leerling heeft ook
een eigen avatar, een "online vriendje" die hij zelf kan kiezen en
aankleden. Dat vriendje zegt wanneer de leerling de oefening juist of
fout heeft en geeft soms ook tips. Het systeem heeft ook een
automatische niveau-aanpassing. Naar schatting 400.000 leerlingen zullen
binnenkort kunnen bingelen.
Poedelpuppy Treasure heeft het hart gestolen van de inwoners van de
Chinese stad Jilin. De olijkerd geeft er de voorkeur aan zijn
wandelingetje op z'n achterste poten te maken, tot groot jolijt van de
omstanders.
Zijn baasje Dou Xianhui leerde Treasure gedurende een
week de truc aan. Dit beviel de twaalf maanden oude poedel zodanig dat
hij nog nauwelijks op z'n vier poten door de wereld gaat. "Intussen
loopt hij al bijna even snel als andere honden", zegt zijn baas. "Hij
houdt het zonder verpinken een kilometer vol".
Israel Kaʻanoʻi Kamakawiwoʻole (Kaimukī (Oahu) (Hawaï), 20 mei 1959 Honolulu (Hawaï), 26 juni 1997) was een populaire Hawaïaanse zanger. Hij vergaarde mondiale roem na het uitbrengen van zijn album: 'Facing Future'; met het nummer "Somewhere over the Rainbow/What a Wonderful World". Dit lied, waarin hij zichzelf begeleidt op de ukelele, is ook veel gebruikt in films, waaronder: You've Got Mail, Finding Forrester, Meet Joe Black en 50 First Dates.
Israel Kaʻanoʻi Kamakawiwoʻole werd geboren in het Kuakini-ziekenhuis op het eiland Oahu, als zoon van Henry Kaleialoha Naniwa en Evangeline Leinani Kamakawiwoʻole; gezien de lengte van zijn naam werd hij erg vaak Iz of Bruddah Iz genoemd. Hij werd opgevoed in de Kaimuki-gemeenschap, in de buitenwijk van Waikïkï, een wijk van Honolulu; hier was het waar zijn ouders elkaar hadden ontmoet en zijn getrouwd. Hij begon op elfjarige leeftijd muziek te spelen met zijn oudere broer Skippy, geïnspireerd door de grote Hawaïaanse artiesten van die tijd.
In zijn vroege jaren verhuisde het gezin naar Makaha. Daar ontmoette hij Louis 'Moon' Kauakahi, Sam Gray en Jerome Koko. Samen met zijn broer vormde hij de groep Makaha Sons of Ni'ihau. Van 1976 tot 1980 verwierf de Hawaïaanse band grote populariteit, doordat zij rondtourden door Hawaï en het Amerikaanse continent. In deze tijd brachten zij tien succesvolle albums uit.
In 1982 stierf zijn broer Skippy Kamakawiwoʻole aan de gevolgen van een hartaanval. In datzelfde jaar trouwde Iz met zijn jeugdliefde Marlene en spoedig daarna werd zijn dochter Ceslieanne Wehi geboren.
In 1990 bracht Israel zijn eerste soloalbum, Ka'ano'i uit; hiermee won hij de prijs voor het beste album van het jaar en de prijs voor beste mannelijke zanger van het jaar, uitgereikt door de Hawai'i Academy of Recording Arts (HARA). Het album 'Facing Future' werd uitgebracht in 1993, wat door velen als zijn beste album wordt beschouwd; hierop staat onder andere zijn meest populaire lied: 'Somewhere over the Rainbow/What a Wonderful World' samen met 'Hawai'i 78', 'White Sandy Beach of Hawai'i', 'Maui Hawaiian Sup'pa Man' en 'Kaulana Kawaihae'. In 1994 werd Iz door de HARA verkozen als meest favoriete entertainer van het jaar.
Door zijn almaar ontwikkelende carrière werd Kamakawiwoʻole bekend als de voorvechter van de rechten voor Hawaïanen en voor de Hawaïaanse onafhankelijkheid, beide middels zijn muziek (welke vaak betrekking hadden op de onafhankelijkheid) en middels zijn leven.
In 1997 werd Iz opnieuw geëerd door de HARA op de jaarlijkse Na Hoku Hanohano prijsuitreiking, voor de beste mannelijke zanger van het jaar, voor de meest favoriete entertainer van het jaar, voor het beste album van het jaar en voor het beste Hawaïaanse album van het jaar. Hij volgde de prijsuitreiking vanuit een ziekenhuiskamer.
In de latere jaren van zijn leven werd Israel gekweld door een ernstige vorm van obesitas, hij woog ruim 340 kg. Hij heeft verschillende ziekenhuisopnames doorstaan, maar stierf aan gewichtsgerelateerde ademhalingsziekten, op 26 juni 1997 om 12:18 op 38-jarige leeftijd. De Hawaïaanse staatsvlag hing halfstok voor de rest van de dag. Israel Ka'ano'i Kamakawiwoʻole werd opgebaard in het Capitool van Honolulu waar, alleen al de eerste dag, meer dan 10.000 mensen hun respect kwamen betuigen aan de overleden zanger. Zijn as is uitgestrooid in de oceaan bij Makua Beach.
Iz werd door zijn bewonderaars ook wel eens 'The Gentle Giant' (De Vriendelijke Reus) genoemd. Hij was ook een van de weinige puur inheemse Hawaïanen in de wereld. Hij werd omschreven als altijd vrolijk en positief, maar hij was het bekendst vanwege zijn liefde voor Hawaï en zijn inwoners.
In mei 2005 heeft ziektekostenverzekeraar Menzis het lied 'Somewhere over the Rainbow/What a Wonderful World' gebruikt voor de televisiereclame: de menz. Dit werd een groot succes en opnieuw werd het nummer populair en werd vervolgens veelvuldig op de radio gedraaid. Door dit succes werd zijn meest succesvolle album, Facing Future, op veel plaatsen weer te koop aangeboden.
In 2010 en tot op heden gebruikt Menzis het lied 'Somewhere over the Rainbow/What a Wonderful World' weer voor in een reclame.
De tijd dat je leven voorbij was als je 50 werd, is ook voorbij.
Integendeel: 50 wordt beschouwd als de 'gouden leeftijd', de tijd van je
leven, die periode waarin je echt gelukkig wordt. Waarom?
Wel, daarom: omdat vijftigers comfortabel leven en content zijn. Ze
hebben mentale rust omdat de hypotheek bijna is afbetaald en de kinderen
zo goed als groot en volwassen zijn. Er is tijd (en geld) voor vrienden
en uitstapjes. Dat bleek uit een bevraging van 1.500 vijftigplussers.
Veertig
procent gaf aan nog nooit zo tevreden geweest te zijn met zijn/haar
leven als nu. Ze hebben iets bereikt in hun carrière en zijn trots op
hun kinderen, die (bijna) hun levenspad hebben gevonden. Dat ze nu meer
tijd overhouden voor een sociaal leven en vrienden en familie, wordt ook
erg gewaardeerd.
Twee derde van de vijftigers voelt zich
zelfzekerder dan ooit. 85 procent maakt zich geen zorgen meer om de
zaken die zo belangrijk leken toen ze 20 of 30 waren. Een op drie vond
het niet belangrijk om zich nog druk te maken over hun lichaam of hun
reputatie.
Wie niet gelukkig was, had vooral financiële of
gezondheidszorgen (50 procent) of piekerde over de geldsituatie van de
kinderen (33 procent). Ook de zorgen en de gezondheidstoestand van hun
ouders, stopten de geluksgevoelens.
De dingen die vijftigers gelukkig maken: - Een goede gezondheid - Tijd om van het leven te genieten - Een comfortabele financiële positie - Een goede relatie/huwelijk - Je goed voelen in je vel - Gelukkig zijn met wat je bereikt hebt in het leven - Verlost zijn van de hypotheek - Weten wat je wil in het leven - Reizen - Tijd voor hobby's - Grootouder worden - Vrienden en sociaal leven - Vroeg op pensioen gaan
Wettelijk samenwonen is de voorbije jaren fors populairder geworden.
Sinds 2004 is het aantal wettelijk samenwonenden meer dan
verdriedubbeld, van 9.365 in 2004 naar 33.781 in 2009.
Het wettelijk samenlevingscontract bestaat sinds 2000. Enkele jaren
later werd het statuut nog meer gelijkgeschakeld met dat van gehuwden.
Dat zorgde ervoor dat het statuut - vooral in Vlaanderen - steeds meer
succes kent. Sinds 2004 steeg het aantal wettelijk samenwonenden met
maar liefst 361%.
Opvallend is dat de stijging geen daling van
het aantal huwelijken teweegbrengt. Dat aantal bleef de voorbije jaren
stabiel. Er worden wel een pak meer huwelijken dan wettelijke
samenlevingscontracten ontbonden. Per drie contracten wordt er maar één
ontbonden, de helft ervan dan nog om te kunnen huwen.
Geen topper bij holebi's De
cijfers van Wathelet geven ook aan dat holebi's niet massaal kiezen
voor het statuut en dat wettelijk samenwonen helemaal niet populair is
tussen verwanten. Ook familieleden kunnen wettelijk gaan samenwonen,
maar hun aantal (0,1%) is verwaarloosbaar.
Becq besluit uit de
cijfers ook dat het statuut niet massaal wordt misbruikt door
vreemdelingen. Wie wettelijk samenwoont met een Belg kan sinds 2007
immers een verblijfsvergunning krijgen. De cijfers geven echter aan dat
het aandeel van vreemdelingen dat van het statuut gebruik maakt stabiel
is gebleven rond 15%. De afgesloten contracten worden ook niet meer
verbroken dan dat bij Belgen het geval is. De CD&V'ster vindt dan
ook dat het pleidooi om het wettelijk samenwonen af te schaffen niet op
zijn plaats is.
Om te voorkomen dat babypanda Bao Bao te veel aan mensen gaat wennen,
trekken verzorgers en wetenschappers in een Chinees onderzoekscentrum
sinds kort een carnavalesk pandapak aan om de kleine te verzorgen. De
medewerkers worden ook opgeleid om zo goed mogelijk het gedrag van
panda's na te bootsen. Daarnaast probeert men om zo dicht mogelijk de
geur van panda's te benaderen.
De
onderzoekers willen een zo realistisch mogelijke natuurlijke omgeving
voor Bao Bao - nu vijfmaanden oud - creëren. De moeder is in
gevangenschap geboren, maar de onderzoekers willen dat Bao Bao zo
natuurlijk mogelijk opgroeit.
"We
lopen in groepen en doen alles wat een panda ook doet. Zoals krabben op
onze rug en in bomen klimmen", zegt onderzoeker Mou Shijie. Maar het
wordt een probleem voor de onderzoekers om Bao Bao bij te benen. "Hij
rent steeds sneller en klimt ook steeds hoger in de bomen", zegt Huang
Yan van het onderzoekscentrum.
Je denkt dat je je vrienden zelf kiest, op basis van interesses, van
comptabiliteit ofzoiets. Maar volgens wetenschappers spelen je genen een
grote rol bij wie je vrienden eigenlijk zijn. Dat bleek na een analyse
van twee grote gezondheidsstudies waarin DNA werd verzameld. Op het
eerste zicht klinkt dat nogal vreemd, maar de conclusies zijn eigenlijk
de logica zelve.
Er worden twee groepen 'genetische vrienden' onderscheiden: de vrienden
die grotendeels dezelfde zes genen hebben die instaan voor karakter
('soort zoekt soort'), en de vrienden die net een zeer verschillende
versie van die genen hebben ('tegengestelden').
Gewicht Bijvoorbeeld:
een groep slanke vriendinnen. Ze hebben elkaar gevonden, denkende dat
dit is omdat ze van hetzelfde soort leven houden en elkaar begrijpen,
terwijl ze verenigd worden doordat ze allemaal het gen missen dat dik
maakt.
Andersom kan ook: dat mensen op zoek gaan naar iemand die
niet is zoals zij, met een heel verschillend gen, omdat die hen eerder
aanvullen.
Alcohol en drugs In het 'soort
zoekt soort'-kamp zit het zogenaamde DRD2-gen, dat instaat voor het
plezier dat we halen uit alcohol, sigaretten en andere verslavende
middelen. Weinig verrassend klitten de mensen die hier veel plezier
uithalen samen. Maar ook wie iets minder op alcohol steunt, kan er nog
bijhoren. Geheelonthouders en alcoholisten: dat matcht uiteraard niet.
Open versus gesloten Bij
een ander gen, CYP2A6, werd de omgekeerde relatie gevonden. Mensen met
één versie van het gen, waardoor ze een open persoonlijkheid hebben,
trokken mensen aan met een heel andere versie van het gen.
Enigszins
verrassend is het dus niet zo dat 'open' persoonlijkheden alleen willen
omgaan met wie zo 'open' is als zijzelf. Hier kiezen we voor de
tegengestelden, die ons aanvullen en ons iets kunnen leren.
Nabijheid De
resultaten bleven overeind nadat er werd gecontroleerd op nabijheid.
Mensen hebben immers vaak de neiging om bevriend te zijn met mensen die
dichtbij wonen.
De gemiddelde Belg bezit 160.000 euro, en daarmee zijn we rijker dan
ooit tevoren. Het financiële vermogen van alle Belgen, de som van alle
beleggingen en spaarboekjes, werd door de Nationale Bank becijferd op
909,5 miljard euro, een historisch record, zo staat te lezen in De
Morgen.
De spaarboekjes dikten aan tot 192,7 miljard euro en de woningprijzen
gingen gemiddeld met 4,5 procent de hoogte in, maar het is niet al goud
wat blinkt. Omdat de vastgoedprijzen sneller blijven stijgen dan de
lonen, wordt het voor jonge gezinnen almaar moeilijker om een huis te
kopen, waardoor een sociale kloof dreigt te ontstaan tussen zij die wel
en zij die niet in staat zijn om vermogen op te bouwen dankzij vastgoed.
In
totaal hebben de Belgen zowat 289 miljard euro uitstaan aan biljetten,
munten, termijn-, zicht- en spaarrekeningen, zo blijkt uit de cijfers.
Dat komt neer op een gemiddelde van 26.270 euro, zo meldt ook Het
Laatste Nieuws. (br.hln)
In november vorig jaar overleed het 28-jarige model Isabelle Caro na
een jarenlange strijd tegen de eetstoornis anorexia. Haar moeder,
verteerd door een huizenhoog schuldgevoel, stapte eerder deze maand uit
het leven.
Dat verklaarde de stiefvader van het model in de Zwitserse krant 20
Minutes. "Marie voelde zich schuldig omdat ze haar dochter in het Bichat
ziekenhuis had laten opnemen. Isabelle wilde niet naar dat ziekenhuis".
Nalatigheid van medisch personeel De
man is van oordeel dat zijn stiefdochter, die met extreme
uitdrogingsverschijnselen in de kliniek werd opgenomen, overleden is
"door herhaalde gevallen van nalatigheid van de medische staf". Hij
klaagt het ziekenhuis daar ook voor aan.
Moeilijke kindertijd In
2008 schreef Isabelle in haar autobiografie dat haar moeder niet wilde
dat ze opgroeide. Een jaar eerder schokte haar beeltenis de wereld. Een
campagne voor een Italiaans modehuis, met het opschrift 'No Anorexia',
toonde een naakte Isabelle, met uitstekende botten en een vale blik. Ze
woog toen amper 34 kilo. Ze getuigde dat ze al van haar dertiende,
wegens "een moeilijke kindertijd", aan anorexia leed.
"Ik heb
mezelf te lang verborgen. Nu wil ik mezelf zonder vrees tonen, hoewel ik
weet dat mijn lichaam afkeer opwekt. Ik wil genezen, ik hou van het
leven en van de wereld. Ik wil jonge mensen tonen hoe gevaarlijk deze
ziekte is".
The Police is een popgroep die bestaat uit drie leden: Sting, Stewart Copeland en Andy Summers. Zij boekte haar grootste successen in de jaren tachtig en is officieel nooit uit elkaar gegaan.
Stewart Copeland wilde een nieuwe groep oprichten en had daarvoor al een naam: 'The Police'. Hij had Sting reeds aan het werk gezien en dacht aan hem om in zijn nieuwe groep te spelen. De derde persoon werd Henri Padovani, een 24-jarige Corsicaan. Samen brachten ze op 12 februari 1977 de eerste single van The Police uit: 'Fall Out'. Hun carrière kwam echter niet van de grond. Toen producer en tevens bassist Mike Howlett Sting uitnodigde om in zijn nieuwe groep Strontium 90 mee te spelen, zag het ernaar uit, dat dit het einde van The Police zou betekenen. Maar toen Howletts drummer op het laatste moment afhaakte, nam Stewart zijn plaats in. Bij een repetitie werden ze voorgesteld aan Andy Summers, destijds de leadgitarist bij Mike Howlett. Zowel Stewart als Sting wilden Andy bij de groep, maar Andy wilde dat ze eerst Henri ontsloegen. Na enkele optredens met hun vieren werd de knoop doorgehakt en Henri werd ontslagen. Hun livedebuut was op 18 augustus 1977 in de Rebecca's club in Birmingham. In 1979 staat de band op Pinkpop tijdens hun zomertournee langs diverse festivals. De bandleden beschouwen dit optreden als bepalend voor de rest van hun carrière.
Daarna kwam hun groep echt van de grond met klassiekers als So lonely, Roxanne, Can't stand losing you, Message in a bottle, Walking on the moon, Don't stand so close to me, De Do Do Do De Da Da Da, Every little thing she does is magic, Spirits in the material world, Every breath you take, King of pain en vele andere. In 1985 viel de groep uiteen na ruzies. Officieel is de groep nooit uit elkaar gegaan, maar was er sprake van een ingelaste pauze voor solo-projecten van de bandleden.
Op aandringen van Sting is de band in 2007 weer actief in een reünietour ter ere van de dertigste verjaardag van The Police. In eerste instantie voelden Stewart Copeland en Andy Summers hier weinig voor, maar toen Sting voorstelde om de inkomsten gelijk te verdelen gingen ze in zijn enthousiasme mee. In het verleden verdiende Sting als frontman namelijk meer dan de overige bandleden.
Op 11 februari 2007 opende The Police de 49e jaarlijkse Grammy Awards met het legendarische nummer Roxanne. In het voorjaar startte hun reünietour in Vancouver (Canada) en op 13 en 14 september hebben zij in Nederland twee optredens gegeven in de Amsterdam ArenA. In het voorprogramma stond Fiction Plane, de band van Joe Sumner, de zoon van Sting. Daarnaast verschijnt er een verzamelalbum waarop een bonusnummer 'Fall Out' is toegevoegd, de allereerste single uit 1977.
Op 8 oktober 2007 was het de beurt aan België voor een uitverkocht optreden. Het tweede voorzien op 9 oktober 2007 werd afgelast omdat Sting last kreeg van zijn stem. De eerste signalen hiervan waren reeds te merken op het optreden van 8 oktober. Ook in Antwerpen werd het voorprogramma verzorgd door Fiction Plane. Op 7 juni 2008 speelde The Police nog op het festival TW Classic in Werchter, België.
2 op 3 slachtoffers van verkrachting is minderjarig
2 op 3 slachtoffers van verkrachting is minderjarig
In twee op drie gevallen van verkrachting of aanranding was het
slachtoffer minderjarig. Ruim de helft van de slachtoffers was tussen
tien en 16 jaar oud. In zowat vier vijfden van de gevallen gingen de
feiten gepaard met geweld. Eén op zes klachten voor aanranding of
verkrachting leiden ook werkelijk tot een veroordeling.
Dat blijkt uit een vergelijking van de cijfers van minister van
Justitie, Stefaan De Clerck, en directeur-generaal Paul Van Thielen van
de federale gerechtelijke politie.
Van
Thielen verklaarde dat er jaarlijks zo'n 6.000 feiten van seksueel
misbruik geregistreerd worden. Zo'n 3.000 klachten hadden betrekking op
aanrandingen op de eerbaarheid en ongeveer 3.000 op verkrachtigingen.
Minister
De Clerck antwoordde eerder op een parlementaire vraag dat tussen 2006
en 2008 ongeveer 540 veroordelingen waren voor de aan aanranding van de
eerbaarheid.
In dezelfde periode werden jaarlijks tussen 430 en
470 veroordelingen voor verkrachting uitgesproken, wat neerkomt op zo'n
15 procent van de meldingen.
Verrmoedelijk
ligt het aantal aanrandingen en verkrachtingen veel hoger. Die
ongerapporteerde gevallen, het zogenaamde dark number, wordt in de hand
gewerkt door gevoelens van schaamte, schrik om niet geloofd te worden en
het wantrouwen bij politieagenten.
Herinnert u zich nog het opmerkelijke beeld van een walvis die begin
2006 in de Thames door Londen zwom? De hele wereld keek toe hoe het dier
tegen de dood vocht en overal stal de walvis de harten van bezorgde
toeschouwers. Vijf jaar later krijgt het skelet van de walvis een
laatste rustplaats in een museum.
De vele toeristen in Londen kregen er onverwacht een attractie bij toen
de walvis zich een weg baande langs Big Ben, Westminster Abbey en andere
beroemde monumenten aan de oevers van de Thames. Het verhaal was
natuurlijk een stuk minder romantisch. Het arme dier was afgedreven en
kon de weg naar zee niet terugvinden.
De butskop was een vrouwtje
van zes meter en zwom drie dagen lang in de Thames. Een reddingsteam
probeerde het dier tevergeefs terug naar zee te brengen. Het verzwakte
dier overleed tijdens de reddingsoperatie.
Wetenschappers
vermoeden dat de walvis door sonargeluiden van schepen is afgedwaald.
Op weg naar de noordelijke Atlantische Oceaan kwam het dier zo in de
Thames terecht. Ondanks het gebrek aan voedsel stierf de walvis niet van
de honger en het lichaam van het dier was nog intact. De doodsoorzaak
was een combinatie van factoren: uitdroging, spierschade en
nierproblemen.
Vijf jaar later is de populairste walvis van
Londen terug. Het skelet van het dier krijgt een plaats in het
Natuurhistorisch Museum van Hertfordshire. Tot 2 mei zal daar een
speciale tentoonstelling over de Londense walvis lopen.
