In het recreatie- en dierenpark van Mont Mosan in Hoei is woensdagavond
een babyzeehond, Luna, geboren. Dat heeft Jean-Marc Vanberg, directeur
van het park, meegedeeld. "We wachten altijd 24 uur vooraleer we de
geboorte bekendmaken. We willen zeker zijn dat de boreling levensvatbaar
is. Hier is alles goed verlopen, de komende uren verwachten we zelfs
een tweede geboorte", aldus Vanberg. (br.hln) Op de website van Mont Mosan een filmpje.
Mannen zitten het liefst zelf achter het stuur op weg naar de
vakantiebestemming. Ook ter plaatse zal de mannelijke wederhelft de
ritten tijdens uitstapjes voor zich nemen. Vrouwen krijgen de
autosleutels dus niet zo snel in handen.
Volgens een steekproef van Peil.nl blijkt dat 64 procent van de
Nederlandse mannen zelf naar het vakantieadres rijdt. Slechts bij 9
procent van de ondervraagden is het vooral de vrouw die de auto
bestuurt. In 22 procent van de gevallen rijden man en vrouw evenveel.
Onderweg
vallen er vaak woorden. Veertig procent van alle koppels maakt ruzie
over de te volgen route, terwijl een kwart van de paren kibbelt over de
snelheid. Ook de muziekkeuze leidt tot conflicten bij 12 procent van de
ondervraagden.
Een dooddeerlijke monteur heeft in het Noord-Duitse Nienburg een blikken
doos met 75.000 euro en 1.700 dollar gevonden onder een wasbak. De man
heeft de fortuinlijke vondst netjes ingeleverd. Dat meldt de Duitse
politie.
Het bouwbedrijf van de man was bezig met renovatiewerken
aan de woning van een overleden bejaarde. Tijdens de klus vond hij
onder de wasbak in de keuken de blikken doos. De monteur gaf de doos aan
zijn baas, die het waardevolle blik vervolgens bij de politie
afleverde. Deze vermoedt dat er wellicht erfgenamen zijn voor het
geldbedrag.
Als je écht wil weten of een kledingstuk je dik maakt, dan vraag je
het beter aan je partner. Volgens een nieuwe studie zal hij sneller de
waarheid zeggen dan je vriendinnen.
Een rondvraag bij zo'n 2.000 mensen toonde aan dat we op het gebied van
mode-advies steeds eerlijker zijn voor onze wederhelft. Tegen vrienden
zullen we onze kritische opmerkingen daarentegen veel vaker inslikken.
Maar
liefst 94% van de ondervraagden zei dat ze altijd eerlijk hun mening
geven over de outfit van hun partner. Degene die dat niet deden zeiden
vooral bang te zijn om hun geliefde te kwetsen.
Daarentegen zei
slechts 44% dat ze ook aan vrienden een eerlijk advies geven. Eén derde
zwijgt om de gevoelens van hun vrienden te sparen. 10% bekende zelfs af
en toe te liegen zodat hun vrienden er minder goed uitzagen dan zijzelf.
Jaarlijks sterven duizenden bejaarden na mishandeling door familieleden en verzorgers
Jaarlijks sterven duizenden bejaarden na mishandeling door familieleden en verzorgers
Elk jaar krijgen minstens vier miljoen Europese ouderen te maken met lichamelijk mishandeling. Van hen zouden er 2.500 sterven na mishandeling door familieleden of verzorgers. Dat blijkt uit een studie van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), die voorgesteld werd in de Hongaarse hoofdstad Boedapest.
Oude mensen worden niet alleen lichamelijk aangevallen of opgesloten, ze zijn ook regelmatig het slachtoffer van bedreigingen en scheldpartijen. Volgens de WHO krijgen 29 miljoen personen daarmee te maken.
Nog eens 6 miljoen mensen worden bestolen of opgelicht. Zsuzsanna Jakab, topvrouw van de WHO voor Europa, zei dat een dergelijk misbruik de levens van zeer kwetsbare ouderen vernielt.
De WHO waarschuwde ook dat tegen 2050 een derde van de inwoners van het bestudeerde gebied, dat zich uitstrekt van West-Europa tot Centraal-Azië, ouder dan zestig zal zijn. "De Europese bevolking wordt snel ouder. De regeringen moeten nu snel een oplossing zoeken voor de vergrijzing en het sociale probleem dat daaraan vasthangt", zegt Jakab.
Gilbert Bécaud (Toulon, 24 oktober 1927 Parijs, 18 december 2001) was een Frans zanger, componist en acteur. Zijn bijnaam was "Monsieur 100.000 Volts" vanwege zijn energieke optredens. Zijn bekendste hit in Nederland is "Nathalie" (1964), een liefdeslied, maar ook een verkapt protest tegen het communisme. In Amerika is "Et maintenant" (1961) bekend geworden in de Engelstalige versie - "What Now My Love".
Hij werd geboren in Toulon als François Silly en leerde al op jonge leeftijd pianospelen. Hij ging naar het conservatorium in Nice, maar ging van school in 1942 om bij de Franse ondergrondse te gaan tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij begon liedjes te schrijven in 1948, na een ontmoeting met Maurice Vidalin, die hem inspireerde. Hij begon te schrijven voor Marie Bizet; Bizet, Bécaud en Vidalin werden een succesvol trio, hun samenwerking duurde tot 1950.
Terwijl hij toerde als pianist met Jacques Pills ontmoette hij Édith Piaf. Onder haar invloed begon hij in 1953 met zingen. Zijn eerste liedjes waren "Mes mains" en "Les croix". Een jaar later had hij zijn eerste optreden en tegen 1955 stond hij bekend om zijn energieke optredens. Zijn hits aan het eind van de jaren vijftig waren onder andere "La corrida" (1956), "Le jour où la pluie viendra" (1957) en "C'est merveilleux l'amour" (1958).
Zijn eerste hit in de Engelstalige wereld was met Jane Morgans vertaling van "Le jour où la pluie viendra". Hij begon in dezelfde periode ook met acteren, met "Le Pays D'où Je Viens" (1956). In 1960 won hij een Grand Prix du Disque en componeerde "L'enfant á l'étoile", een kerstcantate. In hetzelfde jaar werd "Let It Be Me", een vertaling van "Je t'appartiens", een hit voor de Everly Brothers, over de jaren gevolgd door Bob Dylan, Nina Simone, Elvis Presley, Willie Nelson, Jerry Butler, Tony Sandler en James Brown.
In 1961 nam Bécaud "Et maintenant" op, een van de meest populaire singles in de Franse geschiedenis. Vertaald als "What Now My Love" werd de song een hit voor Shirley Bassey, Sonny & Cher, Elvis Presley, Andy Williams, Sandler & Young en Frank Sinatra. Na een opera geschreven te hebben ("Lopéra d'Aran") toerde Bécaud door Europa en nam nog een aantal hits op, waaronder "Tu le regretteras", Bécauds controversiële ode aan Charles de Gaulle.
In het begin van de zeventiger jaren lag de nadruk meer op toeren dan op het opnemen en na nog wat acteerwerk nam hij in 1973 een pauze en gaf als reden uitputting. In 1974 werd hij 'Chevalier' in het Légion d'honneur.
Hierna schreef hij samen met Pierre Grosz en Neil Diamond en schreef ook onder andere de Broadwaymusical "Madame Roza" met Julian More. Bécaud, die het zingen niet kon missen, ging toch weer opnemen en toeren. Omdat hij zo vaak optrad in het beroemde Olympia in Parijs, was hij dé aangewezen persoon om het Olympia na de grondige verbouwing in 1997 met een concert te heropenen. Eind jaren negentig openbaarde zich voor het eerst kanker bij hem. Toch ging hij door met concerten geven. In de negentiger jaren deed hij het weer rustig aan, hoewel hij toch nieuwe albums bleef opnemen zoals "Une vie comme un roman" waarin hij een soort beschouwing op zijn eigen leven gaf. Op het laatste album dat tijdens zijn leven nog werd uitgebracht, staat een groot aantal persoonlijke nummers waaruit duidelijk wordt dat hij aan kanker gaat overlijden. Graf van Gilbert Bécaud op het Cimetière du Père-Lachaise
Hij overleed op zijn woonboot op de Seine in Parijs op 18 december 2001. Hij werd begraven op de beroemde Parijse begraafplaats Père-Lachaise. Bécaud bleef opnemen tot vlak voor zijn dood en zijn zoon Gaya zorgde ervoor dat in 2002 nog een cd verscheen. In enkele nummers is duidelijk te horen dat de stem van Bécaud te lijden heeft gehad onder zijn ziekte.
Er zijn nog enkele dvd's van concerten en cd's van zijn beste chansons verschenen. Bécaud heeft zo'n beetje alle muziek bewaard die hij ooit heeft geschreven. Zijn oudste zoon Gaya heeft sinds het overlijden van zijn vader de rol van conservator op zich genomen en zorgt ervoor dat er nog materiaal van Bécaud uitkomt. In de 21e eeuw heeft hij een eigen kleding onder de naam 'gay-bi' geopend. De laatste cd/dvd "Suite" verscheen in 2005, de website www.becaud.com is onlangs gerevideerd en er staat een nieuwe cd/dvd met boek voor deze winter op het programma. Via de website (en dan het forum) wendt Gaya zich regelmatig tot de fans van Gilbert om de laatste ontwikkelingen te melden.
In het Boudewijn Seapark in Brugge is gisterenavond een zeeleeuwtje
geboren. Moeder Zazou, die in 2003 zelf in het park werd geboren, en
haar jong stellen het goed. Het was van 2006 geleden dat er nog een
zeeleeuw ter wereld kwam in het park. Het geslacht van de nieuwe telg
kon nog niet worden vastgesteld. Daardoor heeft de baby-zeeleeuw nog
geen naam.
Ook Lou, de vader van het jong, werd in 2003 in het park geboren.
Zeeleeuwen zijn gemiddeld elf maanden zwanger. De zwangerschap van Zazou
kwam natuurlijk tot stand en paste niet in een kweekprogramma.
2 weken op het droge Na
de geboorte blijft het jong nog minstens twee weken op het droge. Het
kan immers nog niet zwemmen. Als zijn of haar vinnen harder worden, kan
het jong voor het eerst in het water. Het eerste half jaar wordt de baby
gezoogd.
De verzorgers van Zazou zagen gisteren dat ze zeer
onrustig werd. Omdat zeeleeuwen hun zwangerschap niet actief beleven,
kwamen de weeën bij Zazou als een totale verrassing. De trainers leidden
de bevalling in goede banen. Uiteindelijk kwam de baby-zeeleeuw in
stuitligging ter wereld.
Dolfijn Roxanne Na
de geboorte van de zeeleeuw wordt in het dolfinarium van het Boudewijn
Seapark nu vol verwachting uitgekeken naar de bevalling van dolfijn
Roxanne in oktober. Zij is intussen negen maanden zwanger van een
tweeling. De ongeboren dolfijnen meten intussen elk 60 centimeter.
Ze zijn getrainde doktors, hun ouders vooraanstaande schrijvers, maar toch houdt deze identieke tweeling (33) er al twintig jaar lang een angstaanjagend tweegevecht op na. Maria en Katy Campbell lijden aan een zware anorexiastoornis. Voor 1 meter 65 wegen ze nauwelijks 38 kilogram.
Een gesprek tussen hun ouders, toen de tweeling elf jaar was, veranderde hun leven. "We stonden boven op de trap en hoorden papa tegen mama zeggen dat wij kleine meisjes al bijna echte jonge vrouwen waren. Dat we heupen kregen", aldus Katy. Een op het eerste gezicht onschuldige opmerking, maar Mary reageerde woedend en samen besloten ze vanaf die dag nooit meer te eten en hun heupen te verliezen, om zo hun ouders te straffen. Katy: "En dat is wat we tot nu toe ook gedaan hebben."
Die eetstoornis zou de rest van hun leven bepalen, maar dat leven vooral verwoesten. "Het is als een loden bal die rond mijn enkels hangt en ik niet van me afgeschud krijg", zegt Maria. "Het is echt een obsessie geworden: wat ik eet, hoeveel calorieën ik verbruik, hoeveel ik vandaag weeg en morgen zal wegen." Tot wanhoop van hun ouders, de nu 58-jarige Christy en zijn vrouw Clare (56), die de twee het grootste deel van hun leven in klinieken zagen doorbrengen.
Vandaag staat de tweeling opnieuw voor een herstelkuur, met dit verschil dat ze er nu van overtuigd zijn de ziekte te kunnen overwinnen. "Ik ben het beu", vervolgt Maria. "Alles ben ik kwijt door anorexia. Mijn leven, mijn huis, mijn haar, mijn job, echt alles... Het moet nu maar eens gedaan zijn." Ook haar zus Katy is getergd. "Ik kan nog amper wandelen van de rugpijn. Mijn hartslag is onregelmatig, ik heb op verschillende plaatsen chronische pijn en heb pillen nodig omdat mijn nieren niet meer werken. De herstellingskliniek is een ware hel. Alsof ik telkens de gevangenis in moet. Ik heb de voorbije weken zoveel angst dat ik nog amper kan slapen. Maar dit zal de laatste keer worden. Nu moet ik beter worden."
In Groot-Brittannië lijdt één vrouw op honderd tussen vijftien en dertig jaar aan anorexia. (br.hln)
Pladijs is door de sectorgroep visserij van het Vlaams Centrum voor
Agro- en Visserijmarketing (VLAM) verkozen tot Vis van het Jaar 2011.
VLAM wil met de verkiezing de consument bewust maken van het rijke
visaanbod in België. In 1990, 1998 en 2001 was pladijs of schol ook al
Vis van het Jaar, vorig jaar was dat zeeduivel. Rond de vis worden
diverse activiteiten georganiseerd.
In aanvoer is pladijs de belangrijkste vissoort voor de Belgische
vissers, terwijl slechts 8 procent van de Belgische gezinnen de vis
koopt. "Dit jaar is het pladijsbestand op een historisch hoog niveau en
krijgen de vissers de toelating om ongeveer 6.000 ton pladijs op te
vissen. Dat is vrijwel 20 procent meer dan wat vorig jaar werd
opgevist", aldus VLAM. "Hoog tijd dus dat pladijs meer op het menu
komt."
Pladijs is een veelzijdige en dankbare vis in bereidingen.
Het visvlees is fijn, stevig, mals en heeft een uitstekende smaak. In
100 gram pladijs zit 1 gram aan vetstoffen. De energiewaarde bedraagt 63
kcal. De lengte van de vis schommelt tussen 27 en 50 centimeter.
Hoewel
de vis in de handel het hele jaar gekocht kan worden, is hij vanaf juni
tot einde oktober culinair op zijn best. Het paaiseizoen (november tot
april) is dan voorbij, de vis heeft alle kansen gekregen om zich voort
te planten en het visvlees wordt veel steviger van structuur en
smakelijker.
VLAM stelde ook een receptenfolder met pladijsgerechten samen, die gratis verdeeld wordt in de visverkooppunten.
Familie dolblij: 25.000 euro uit verkochte asbak weer terecht
Familie dolblij: 25.000 euro uit verkochte asbak weer terecht
Ruben bracht gisteravond de 'gouden asbak' terug die hij vorige zaterdag kocht op een rommelmarkt in Wilrijk. In die aspot had Mia Gielissen 25.000 euro verstopt om haar man Willy over twee jaar, als hij op pensioen gaat, te verrassen. Niemand wist ervan. Ook dochter Kristel Van Daele (33) niet, die de asbak verkocht voor 4 euro, zonder medeweten van mama.
In nog geen 24 uur van intens verdrietig naar uitzinnig blij. Dat overkwam Mia, Willy en Kristel Van Daele. Ze waren 25.000 euro kwijt na een abuisverkoop op de rommelmarkt. Maar: eind goed, al goed. De vinder van het geld kwam het geld terug overhandigen.
Ten huize Van Daele was het de voorbije dagen al treurnis en frustratie wat de klok sloeg. Dochter Kristel verkocht afgelopen weekend op een rommelmarkt per ongeluk de antieke asbak van haar moeder Mia. Wat zij niet wist was dat moeder die asbak al jaren gebruikte als spaarpot.
Niet minder dan 25.000 euro had de vrouw al bijeen verzameld en in een buis in de grote asbak gestopt. Zonder haar medeweten verkocht dochter Kristel het art deco-stuk voor een schamele vier euro aan een jongeman.
Radeloos stapte Kristel met haar verhaal naar de media, met resultaat. De koper, de 26-jarige Ruben die voorts niet bekend wil raken, had het geld al in het weekend aangetroffen. Naar eigen zeggen was hij nog op zoek gegaan naar de eigenaars, maar tevergeefs. Ruben besloot dan maar om het geld in een kluis te stoppen tot de eigenaar zich zou aanmelden.
Een beloning hoefde Ruben niet, maar de gekochte asbak wilde hij wel houden, wat voor Mia Van Daele absoluut geen probleem was. Alleen dochter Kristel zit nog met een wrang gevoel in de maag, maar moeder Mia was zeker niet boos. Eind goed, al goed dus.
Chinese wetenschappers hebben genetisch gemanipuleerde koeien
ontwikkeld waarvan de melk menselijke moedermelk zou kunnen vervangen.
Dat maakten onderzoekers van de Chinese Landbouwuniversiteit bekend.
"De genetisch gemanipuleerde koeienmelk is voor 80 procent hetzelfde als
normale borstvoeding'', aldus onderzoeksleider Li Ning. De speciale
koeien werden ontwikkeld door menselijke genen in koeienembryo's te
stoppen en deze in koeien te plaatsen. Volgens Ning bevat de
gemanipuleerde melk belangrijke eigenschappen van moedermelk zoals
proteïnen en antistoffen. Deze zijn goed voor de gezondheid en
versterken het immuunsysteem.
In
2008 kwam de melkindustrie in China onder vuur te liggen toen bleek dat
boeren de melk hadden gemengd met de giftige stof melamine, om de
slechte kwaliteit te verhullen. Zeker zes kinderen stierven en 300.000
kinderen werden ziek. De doorbraak van het onderzoeksteam stuit ook op
kritiek. Concurrenten bekritiseren de veiligheid van de melk voor
mensen. Volgens Ning ondergaat de aangepaste melk echter strenge
klinische tests voor deze op de markt wordt gebracht.
Chinese
ouders hebben gemengd gereageerd op de komst van de melk. "Ik ga het
niet proberen. De melk is nog steeds genetisch gemanipuleerd, ook al is
deze hetzelfde als moedermelk'', aldus een moeder. (br.hln - foto reuters)
Kasabian is een Britse rockband uit Leicester. Het is opgericht in 1999 en bestaat uit zanger Tom Meighan, multi-instrumentalist Sergio Pizzorno, bassist Chris Edwards en drummer Ian Matthews. Mede-oprichter Christopher Karloff verliet de formatie in 2006.
De band debuteerde met het album Kasabian in 2004, met UK Singles Chart-top 10 single "L.S.F. (Lost Souls Forever)". In 2006 verscheen het vervolg Empire, het laatste album met Karloff die dat jaar uit de band werd gezet. Het derde album West Ryder Pauper Lunatic Asylum kwam uit in 2009.
De vier oorspronkelijke leden van de band ontmoetten elkaar in 1998 in hun woonplaats Leicester. Christopher Karloff, Tom Meighan, Sergio Pizzorno en Chris Edwards richtten een jaar later Saracuse op. Later veranderde de naam naar Kasabian. De band werd vernoemd naar Linda Kasabian, de bestuurder van Charles Mansons vluchtauto en later kroongetuige in de rechtszaak tegen Manson. De naam werd gekozen door Karloff, die op dat moment over Manson aan het lezen was. Edwards: "[Karloff] dat gewoon dat het woord gaaf klonk, het duurde letterlijk één minuut nadat de rest het had gehoord.. en toen was het beslist." Het geld dat Kasabian had werd niet uitgegeven aan optredens, maar aan het perfectioneren van de muziek in de studio. De bandleden trokken zich terug in een boerderij, ergens buiten Leicester. Hieruit ontstond een ep, waarop onder andere "Processed Beats" stond. De plaat trok de aandacht van platenmaatschappij BMG, die daarop Kasabian contracteerde
In 2007 kreeg de band de prijs voor Best Live Act tijdens de NME Awards.
In een dierenasiel in Somerset hebben de verzorgers een zwabber
ingeschakeld als vervangmoeder voor vier weesuiltjes. De zwabbers van de
dweil voelen aan als de vleugels van de moeder en houden de vogeltjes
warm.
De mensen van het Secret World Wildlife Rescue Centre
hadden de techniek al toegepast bij moederloze eendjes en hij blijkt nu
ook succes te hebben bij de vier weken oude uilen. "De vogels kropen op
elkaar om zich warm te houden", zegt een woordvoerder van het asiel.
"Dat was niet ideaal om hen te voederen en bovendien riskeerden de
uiltjes elkaar te verwonden of te verstikken".
De zwabber blijkt
erg in de smaak te vallen bij de jonge roofvogels. "Het is leuk om zien
hoe ze onder de 'veren' van hun vervangmoeder kruipen", aldus nog de
woordvoerder.
In het dierenpark Pairi Daiza in Ath, het vroegere Park Paradisio,
pakken ze uit met een nieuwe stunt die enige vragen oproept. In het park
wandelen de olifanten vrij rond tussen de bezoekers. Het park wil zo de
natuur dichter bij de mensen brengen. De Antwerpse Zoo stelt zich daar
vragen bij.
In het dierenpark mogen de olifanten dagelijks samen met hun begeleiders
rondwandelen. De dieren zouden zich voldoende hebben aangepast aan
mensen. De wandelingen worden echter niet aangekondigd om een
mensenmassa te vermijden.
De Zoo van Antwerpen reageert verbaasd
want daar komen zelfs de verzorgers niet rechtstreeks in contact met
olifanten. "Het blijven immers wilde dieren", zo stelt de Zoo. (br.hln)
Filipijnse tiener hangt puppy met knijpers aan wasdraad
Filipijnse tiener hangt puppy met knijpers aan wasdraad
Een Filipijnse tiener heeft voor heel wat verontwaardiging gezorgd
door zijn puppy met knijpers aan een wasdraad te hangen. Als toemaatje
zette Jerzon Senador uit Calamba ook nog de foto's van zijn laffe daad
op Facebook. "Ik verveelde me", luidde het bijzonder slappe excuus.
Omdat heel wat surfers boos reageerden, zag de dierenbeul zich
uiteindelijk genoodzaakt om de foto's er af te halen en zich publiek te
excuseren.
Meer dan 3.000 Facebook-leden verenigden zich intussen al in de groep
'Jerzon Senador The Animal Abuser'. Daarin wordt opgeroepen om hem voor
de rechter te slepen. De Filipijnse dierenrechtenorganisatie is alvast
een onderzoek gestart.
Ook op Twitter gonsde het van
verontwaardiging. "Hang Jerzon ondersteboven aan een waslijn", stelde
KenTuriano voor. "Volgens mij kan je na zo'n daad je deur niet meer
uit", reageerde IamRHEA16.
Senador
slaat intussen mea culpa. "Aan alle dierenliefhebbers en mensen over de
hele wereld, alstublieft, lees dit", klinkt het. "Ik wil vergiffenis
vragen voor hetgeen ik mijn hond aangedaan heb. Hopelijk vergeven jullie
mij, ik beloof dat het nooit meer zal gebeuren."
In mei 2010
kreeg een student naast een boete van 2.000 Filipijnse peso's (32 euro)
ook twee maanden gemeenschapswerk opgelegd omdat hij een kat gedood had
en daarover op zijn blog opschepte. Het was de eerste keer dat een
dierenmishandelaar in de Filipijnen ook effectief veroordeeld werd. (br.hln)
Antwerpse verkoopt per ongeluk asbak met daarin 25.000 euro
Antwerpse verkoopt per ongeluk asbak met daarin 25.000 euro
Een 33-jarige vrouw uit het Antwerpse district Hoboken heeft op een
rommelmarkt voor 4 euro een staande asbak verkocht waarin haar moeder
al jarenlang haar spaarcenten verstopte. Er zat volgens de moeder een
bedrag van zeker 25.000 euro in, maar dochter Kristel Van Daele (33)
wist van niets, schrijft Gazet van Antwerpen.
De asbak werd
afgelopen weekend gekocht door een jong koppel, maar hun naam kent de
dochter niet. Ondanks naarstig zoeken heeft ze de kopers nog niet
kunnen vinden. Ze is dan ook de wanhoop nabij.
"Als ik de tijd
een paar dagen zou kunnen terugdraaien..." De moeder reageert
filosofisch: "Het is geen mensenleven dat weg is. Het is maar papier.
Maar het is wel twaalf jaar sparen natuurlijk."
(br.hln)
Pasta is wereldwijd het lievelingsgerecht. Dat blijkt uit een enquête
van ontwikkelingsorganisatie Oxfam in het kader van de campagne 'GROEI.
Voedsel. Leven. Aarde.' die Oxfam op 1 juni lanceerde. Vlees- en
rijstgerechten, pizza en kip vervolledigen de top vijf.
Oxfam ondervroeg tussen 6 april en 6 mei 16.421 mensen uit 17 landen.
België was daar niet bij. Negen procent daarvan verkoos pasta als
lievelingsmaaltijd, 6 procent eet liever vlees en 5 procent geeft de
voorkeur aan rijst, pizza of kip.
"De
resultaten tonen aan dat de westerse eetgewoonten zich verspreid hebben
over de hele wereld. Hoewel nationale gerechten populair blijven, zoals
paella in Spanje en schnitzels in Duitsland, zijn pizza en pasta de
lievelingsgerechten geworden van heel wat mensen", aldus Oxfam.
Fastfood
scheert geen hoge toppen, ondanks de populariteit van de westerse
eetgewoonten. Kentucky Fried Chicken staat op plaats 107, kort voor
McDonald's, dat op plaats 113 staat.
De
peiling maakt ook duidelijk dat de voedselprijzen de grootste zorg zijn
van 66 procent van de ondervraagden. 54 procent zegt niet meer
hetzelfde te eten als 2 jaar geleden, een derde daarvan wijt dit aan de
stijgende voedselprijzen.
De campagne GROEI promoot daarom een
nieuwe aanpak van het gebruik en het beheer van grondstoffen, en een
eerlijkere manier om voedsel te telen en te delen. GROEI onderlijnt het
fundamentele mensenrecht op voedsel.
"Hoffelijke mannen zijn eigenlijk schuldig aan seksisme"
Een man die een vrouw helpt met het dragen van zware winkelzakken
maakt zich eigenlijk schuldig aan 'aardig seksisme', dat concludeert een
groep feministische psychologen.
De studie werd verricht bij werknemers van beide geslachten in Amerika
en Duitsland, de vrijwilligers moesten een dagboek bijhouden waarbij ze
op een lange lijst moesten aanduiden welke seksistische en
niet-seksistische incidenten ze meemaakten. Ze wisten niet wat het doel
van de studie was. De lijst bevatte 'schadelijke' daden als het helpen
bij het kiezen van een computer, zowel mannen als vrouwen 'mannen'
noemen en het aanbieden van te rijden gedurende een lange afstand. Zelfs
mannen die affectie proberen uit te drukken, kunnen zich schuldig maken
aan seksie, net als een vrouw een 'chick' noemen, haar overladen met
ongewenste affectie of zeggen dat je niet zonder haar kunt leven.
Onderzoekster
Julia Becker en Janet Swim: "Veel mannen besteden geen aandacht aan dit
soort incidenten, ze merken minder op dat seksistische daden
discriminerend zijn en die potentieel schadelijk zijn voor vrouwen.
Vrouwen versterken dit deels, omdat ze niet reageren op deze subtiele
vormen. Mensen hiervan bewust maken kan helpen om houdingen te
veranderen en mannen meer te laten meeleven met dames die slachtoffers
zijn van dit aardig seksisme."
"Er
zijn veel daden van ongemerkt seksisme die dagelijks plaatsvinden via
daden of commentaren die suggereren dat vrouwen het niet aankunnen
zonder de hulp van mannen. De slachtoffers beseffen de schade niet, maar
dit helpt om een cultuur te creëren waarin in vrouwen als het zwakke
geslacht worden gezien, dit stimuleert ongelijkheid en
onrechtvaardigheid", aldus de psychologen. (br.hln)
Sheryl Suzanne Crow (Kennett (Missouri), 11 februari 1962) is een Amerikaans blues- en rockzangeres, gitariste en liedjesschrijfster. Haar vroege werk wordt gekarakteriseerd door haar focus op de slidegitaar. Na een uitstap in 2002 naar de popmuziek keert ze in haar latere werk terug naar haar roots als singer/songwriter. Haar bekendste liedjes in Nederland zijn All I Wanna Do, A Change Would Do You Good, If It Makes You Happy, Everyday Is a Winding Road, My Favorite Mistake, en Soak Up The Sun.
Na een korte loopbaan als lerares begon ze haar muzikale carrière als achtergrondzangeres van Michael Jackson tijdens zijn Bad-Tour in 1988. Gezien haar muzikale talenten kwam ze al snel met andere artiesten in contact en nam een eerste pop-album op. Na twijfels bij de platenmaatschappij en Sheryl zelf, werd dit album uiteindelijk nooit uitgebracht. Een illusie armer bleef Sheryl wel actief als componist en zangeres, en sloot zich aan bij een 'jam'-band die op dinsdagavonden samen speelde in Los Angeles. Deze jam-sessies resulteerden uiteindelijk in haar eerste album Tuesday Night Music Club met de wereldhit All I Wanna Do. Ze kreeg in 1994 een Grammy voor Record Of The Year en Best New Artist. Ook haar tweede en derde albums (Sheryl Crow en The Globe Sessions) leverden haar lovende kritieken en enkele awards op. In 1999 verschijnt een live-album (Live from Central Park) waarop ze speelt en zingt met grootheden als Eric Clapton, Keith Richards en Stevie Nicks.
In 1997 was Crow medeauteur en zangeres van het lied Tomorrow Never Dies, de titelsong van de gelijknamige James Bondfilm (1997).
Na drie succesvolle albums kampt Sheryl in 2000 en 2001 met een schrijversblok. Na veel bloed, zweet en tranen (en hulp van collega's als Lenny Kravitz en Stevie Nicks) verschijnt in 2002 het 'poppy' album C'mon C'mon. Na het verschijnen van een succesvol Greatest Hits-album in 2003, keert Sheryl in 2005 terug naar haar roots als singer/songwriter met het grotendeels akoestische album Wildflower. Op dit laatste album staat ook Always on your Side, dat in de V.S. de hitparade haalde als duet met Sting.
Nog steeds heeft Sheryl Crow veel aanzien bij andere artiesten. Lenny Kravitz zei ooit over haar: "Je hoeft maar een instrument in haar handen te duwen en ze weet het te bespelen." Sheryl was ook co-producer van een album van de Amerikaanse band Dixie Chicks.
Sheryl's meest recente album, Detours, verschijnt in februari 2008. Het is het meest politieke album dat ze uitbracht. Zo refereert ze in haar songs o.a. aan de orkaan Katrina en de oorlog in Irak. Maar ze snijdt ook persoonlijker onderwerpen aan, zo gaat Make It Go Away over de behandeling van haar borstkanker, en Lullabye for Wyatt over haar geadopteerde zoon. De eerste singles Shine Over Babylon (alleen digitaal verkrijgbaar) en Love Is Free worden bescheiden hits in de Verenigde Staten. De tour ter promotie van het album brengt Sheryl sinds lange tijd weer naar Nederland: op 29 juni 2008 was ze de afsluitende hoofdact op het gratis festival Parkpop in Den Haag.
Crow heeft onder andere relaties gehad met gitarist Eric Clapton en met Amerikaans wielrenner Lance Armstrong.
In 2005 werd in een vroeg stadium borstkanker bij Sheryl geconstateerd. In juni 2006 startte ze alsnog haar uitgestelde tour door de Verenigde Staten en Canada, samen met zanger John Mayer.
In 2007 kwam Sheryl in het nieuws door andere zaken dan haar muziek, namelijk door haar oproep om ten bate van het milieu zuiniger te zijn met toiletpapier en de adoptie van een jongetje dat Wyatt Steve heet.
In 2010 adopteerde ze weer een zoon, genaamd Levi James, geboren op 30 april 2010.
Volgens een recente enquête heeft ongeveer 58% van de bevolking zijn partner ooit al op één of andere manier bespied.
De resultaten tonen aan hoe weinig vertrouwen we hebben in onze betere
helft. Echt verwonderlijk is dat natuurlijk niet, aangezien we worden
voortdurend geconfronteerd met verhalen over affaires, prostitutie en
one-night stands.
Niet geheel onverwacht bleken vrouwen het
meest achterdochtig, omdat ze naar eigen zeggen "zeker willen zijn dat
hun geliefde trouw blijft". Daarvoor gaan ze heel ver: van het checken
van de post en het doorzoeken van de jaszakken van hun man tot het
achtervolgen op straat.
Verrassend genoeg zijn mannen bereid om
nog veel verder gaan als ze vermoeden dat hun vrouw hen bedriegt. Zij
zouden zelfs een GPS-volgsysteem gebruiken of een privédetective
inschakelen om hun partners te controleren.
De leeftijdsgroep
met de hoogste graad van wantrouwen is die tussen 25 en 34 jaar. Zij
geven toe dat ze elke beweging en elk telefoontje of smsje van hun
partner nauwgezet in het oog houden.
