Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
Ik kan er niet meer tegen. Eergisteren samenkomst op kerstavond met de kinderen en kleinkinderen. Schoonzus had ons voor een eten"tje" gisteren uitgenodigd. Die "tje" moet je bij haar altijd met een zware korrel nemen. "Tje" is nooit weinig. Het was zeer lekker, want ze kookt goed, maar het was vooral veel. Nu twee dagen na mekaar laat gaan slapen en ik kan er absoluut niet meer tegen.
Het is een traditie geworden dat ik enkele goocheltrucs doe op kerstavond. Ik bestelde drie dozen met simpele dingen. Iets dat IK zelfs kan. Zoals ik al schreef, komen die dingen uit India en de uitleg is in een onverstaanbaar Engels. In de doos die ik vandaag open deed, vind ik bij de verklaring van de trucs, zes verschillende talen, behalve Nederlands. Een aantal trucs zullen dus verloren gaan. Och ja, ik heb er nog genoeg over.
Met de kerst is er traditioneel fondue en gourmet voor heel de bende. We beginnen altijd met een aperitief met hapjes. Na het eten gaan de pakjes open. De kleinkinderen komen vooraf al altijd vragen of ze al een cadeautje mogen bekijken. Vroeger kocht iedereen voor iedereen een geschenkje, maar sinds enkele jaren is dit terug gebracht naar drie per persoon. Dit jaar zullen het er nog twee zijn. Gezien we met een hele bende zijn, was dit altijd een bezigheid van uren. Misschien beter nu, we zullen wel zien. Ik kijk er in ieder geval naar uit.
Zo een foto zou Joost nooit maken. Je moet natuurlijk op voorhand zien wat je gaat opnemen. Toch vond ik het grappig nadien en heb ik er de nodige grappen kunnen over maken. Hierbij dus de verlichte geest.
Heel normaal dat je bij het ouder worden af en toe eens begint na te denken. Zoals ik vroeger al schreef komt het eindstreepje op de meter alsmaar korter bij. Ik zit er echter niet mee. Ik stuurde net nog een mail naar Nicole dat ik op wolkjes kan lopen als ik uit de ervaringen kan vertellen aan kinderen en kleinkinderen. Het zijn unieke dingen die de volgende generatie niet meer zal mee maken of toch zeer zeker op een andere manier. Vandaar misschien ook mijn zoektocht naar oude familie foto's. Hierbij mijn grootmoeder waar ik een enorme bewondering voor had.
Hoe kan ik zo dom zijn om zo een foto te maken? Het verlichte hoofd! Och ja, je bent bezig en maakt een aantal opnames, waarvan een pak echt fout. Met de moderne technieken kan je natuurlijk vernietigen wat je wil. Met deze wil ik nog iets ludieks doen. Ik zie wel.
Moody's schat België vandaag weer een stuk lager in. Standard and poors deed dit ook een tijd geleden. Wat een stomme regering hier. Zij (wij) betalen die mensen voor het bekend maken van een opinie waar natuurlijk altijd het risico in zit dat dit negatief is. Nederland schrapte hun deelname hierin en dus wordt er over hun ook niks meer gepubliceerd. Slimme regering! Trouwens, wie zijn die mensen en op wat baseren ze zich? Hoe is het mogelijk dat maar enkele personen op aarde zo een invloed kunnen hebben over de wereldeconomie? Ik begrijp niet dat een land ineens zijn rentevoeten en gedragslijn zou moeten aanpassen omdat een paar dik betaalde mensen besloten heeft, dat ons land het eigenlijk niet zo goed doet. Waarom? Volgen zij met enkele mensen elk land(je) over gans de wereld? Welk zijn de bronnen?
We werden voor een kaas en wijnavond uitgenodigd bij een van de buren, niet wetende wat de bedoeling was. We waren met zijn elf. Blijkbaar hebben ze nog mensen in het bestuur nodig om een en ander te organiseren. Dus nu zitten we mee in dat comité. Willen of niet. Och ik heb er geen problemen mee. We hadden ook alles kunnen afwijzen natuurlijk.
Net naar villa politica gekeken. Als je daar iedereen mag geloven, ziet het er voor de kinderen absoluut niet goed uit. Er worden een pak schulden van de staat doorgeschoven naar een volgende generatie. Vroeger kon je nog overleven met één inkomen. Normaal ging de man werken en zorgde moeder de vrouw voor de kinderen. Dit kan nu niet meer. Het zijn nu twee verdieners met de bijkomende nodige onkosten. Twee auto's, dikke schulden bij aankoop van een huis en betalen bij opvang voor de kinderen en nog zo veel meer. Ik kan hier nog tientallen dingen aanhalen. Ik zou niet in hun schoenen willen staan. Wat met de generatie nadien?
Het is altijd de ver van mijn bed show, maar dit is nu zeer dichtbij. Plots verneem je via het nieuws en extra uitzendingen op tv, details over de gebeurtenissen in Luik vandaag. Via de moderne media hoor en zie je meer over aanslagen en terreur, maar het is altijd ver weg. Niet dat me dat dan koud laat, zeker niet, maar zo lang het niet in mijn straat gebeurt denkt ik dan. Dat kan misschien voor morgen zijn. Dergelijke dingen verontrusten me. Uiteindelijk durf je de deur niet meer uit. Ik heb er echt problemen mee.
Gemaakt door de kleinkinderen voor de verjaardag van Lester. Natuurlijk met een (grote) helpende hand van de ouders. Het was niet alleen mooi, maar ook bijzonder lekker. Ik heb weer echt genoten.
Vandaag zesde verjaardag van Lester. Een tof manneke. De jongste in de rij van de kleinkinderen. Hij is, gezien zijn geboortedatum, een van de jongsten van zijn klas, maar hij trekt zijn plan. Amper zes, maar bij het afscheid kwam hij me bedanken voor zijn cadeau. Schitterend gewoon. Dat doet een mens iets. Wie verwacht dat nu van zo een jong ventje.
De kerstmarkten zijn overal bezig. Vroeger gingen we daar jaarlijks eens langs. Ik heb echter absoluut geen interesse meer. Het is alle jaren hetzelfde. Het is zo een gemaakte, opgeklopte sfeer. Wanneer komt er eens iets origineel? Ben ik nu de laatste tijd te negatief? Gaan mijn ogen eigenlijk open en zie ik alleen maar de meer belangrijke dingen? Laat mij dan maar liever genieten van klassieke muziek en kunst, de natuur en menselijk contact. Ieder zijn meug.
Ik was straks bij tante en ik zag dat daar alles al in kerstsfeer was. De versierde bomen stonden er en zoals alle jaren maken de bewoners ook kleine kerststukjes om op tafel te plaatsen of hier en daar de gangen te versieren. Ze zegde me dat dat alles er al staat van vorige week. Het begint alsmaar vroeger. Op de radio worden ook al volop kerstliedjes gespeeld. Ik herinner me dat vroeger de kerstboom pas geplaatst werd zo rond de 20e december en die werd dan weg gehaald na drie koningen. Dan zal ik er morgen ook maar aan beginnen zeker. Zouden er nog geen paaseieren te vinden zijn in de winkel?
vandaag moest ik om 18 u bij de tandarts zijn om een "stift" te laten plaatsen. Niemand gaat graag naar de tandarts denk ik. Niet dat ik schrik heb of zo, maar aangenaam is anders. Ik trok daar dus met een klein hartje naar toe en noem het nu geluk of ongeluk, maar de man was vergeten een tweede afspraak voor deze behandeling vast te leggen. Blijkbaar moet na een eerste ingreep de definitieve plaatsing van die "kunsttand" binnen de paar dagen gebeuren. Dus uitstel tot januari.
Als zijn zinnen even verward zijn als zijn haar, ziet het er niet goed uit. Misschien stamp ik misschien sommige mensen tegen hun schenen, maar het is door uiteindelijk zijn ambt gaan neer te leggen bij de koning dat Di Rupo een doorbraak verwezenlijkte. Slim bedacht en ons koningshuis in stand gehouden. Nu ben ik al een tijd aan het kijken naar de verhoudingen binnen de regering, maar ik zal me er nog verder moeten in verdiepen. Zelfs al heb ik bemerkingen, niks zal het nog veranderen. Di Rupo één is geboren.
We werden voor een kaas en wijnavond uitgenodigd bij een van de buren, niet wetende wat de bedoeling was. We waren met zijn elf. Blijkbaar hebben ze nog mensen in het bestuur nodig om een en ander te organiseren. Dus nu zitten we mee in dat comité. Willen of niet. Och ik heb er geen problemen mee. We hadden ook alles kunnen afwijzen natuurlijk.
