Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
09-08-2006
toeval
Een dochter van mijn schoonzus was eens op mijn blog aan het rondkijken en ze ziet plots een foto van een vriendin van haar, die zelfs de foto's gemaakt heeft bij de geboorte van haar kind. Dus ze vraagt zich af wat die dame op mijn blog komt doen. Toevallig is dit de zus van mijn schoonzoon. Heel die ingewikkelde uitleg om te zeggen dat de wereld klein is en het leven bestaat uit veel toevalligheden.
deze namiddag ga ik kijken naar een tunnelserre. Ben curieus wat die man te bieden heeft. Vermits we dan toch in de buurt zijn, spring ik even binnen bij mijn eerste schoonmoeder. Volgens Limburgse gewoonte zal er wel taaart op tafel komen. Die mensen hebben altijd taart in huis, eender wanneer en welke dag je daar binnenvalt.
zondag naar hapje tapje geweest in Leuven. We gaan altijd vrij vroeg en starten altijd op dezelfde plaats met een aperitiefje. Nadien en dat is ook een gouden regel, gaan we oesters eten en daar drinken we een glaasje champagne bij. Voor de rest zien we wat er ons aanstaat. Er is ook jaarlijks een barmannenrace. Dit is, volgens de inrichters uniek in de wereld. Er zijn stuntels bij die na 50 meter al geen glas bier meer rechtstaan hebben op hun plateau, maar er zijn er bij die bijna met de volle lading terug komen. Enfin, de moeite om eens te zien.
We zijn vandaag op bezoek geweest bij Marieke, mijn eerste schoonmoeder. Dat moet kunnen vind ik. Mijn vrouwtje heeft er absoluut ook niets op tegen. Soms is Marieke (want zo noemde ik haar altijd) een beetje verward en praat ze of haar echtgenoot nog leeft, maar meestal, als je over vroeger begint, kan ze zich nog heel veel herinneren. Nog een kranige en felle dame op haar 86. Ze was zeer blij dat we langs gekomen zijn. Altijd de koffie en de taart op tafel naar oud Limburgse gewoonte. Weer goed om haar nog eens te zien.
Voor mijn verjaardag heb ik onder andere van mijn broer en zussen een kist wijn gekregen met een schitterende selectie. Het is wel zo dat ik steeds wacht om zo een fles open te trekken tot er iemand is die daar mee kan van genieten. Wachten dus op een vrijwilliger die deze wijnen kan smaken.
We moeten straks op bezoek bij een vriendin van mijn vrouw. Ik kan weer niet blijven zitten vanwege die rotte RLS. Ongelooflijk toch hoe zo een kwaal een mensenleven kan beïnvloeden. Normaal ga ik dan naar mijn tuin en zo lang ik bezig ben voel ik niets. Vandaag zal dat dus niet lukken. Zonder die stomme RLS zou ik me stukken beter voelen. Ik heb niet genoeg rust en niet genoeg slaap.
Mijn oudste zoon en dochter , samen met zijn vriendin zijn vandaag terug naar Portugal vertrokken. Hun thuishaven. Door allerlei omstandigheden hebben we mekaar in de laatste 12 dagen zeer veel gezien. Bij zijn aankomst in België natuurlijk. Dan waren er achtereenvolgens de 10e huwelijksverjaardag van Goedele, de verjaardag van Liese, die van Evora en enkele dagen later zijn ze thuis mosselen komen eten. Toen was er mijn 60e verjaardag en dan vandaag natuurlijk terug om afscheid te nemen voor een hele tijd. Altijd heel emotioneel.
alhoewel ik vandaag pas 60 ben geworden, hebben we gisteren met de familie en vrienden mijn verjaardag al gevierd. Het was een heel tof feest. Het was de moeite. Het is iets wat ik zeker nooit ga vergeten. De Kinderen en kleinkinderen waren er allemaal en ze hadden zo allerlei bedacht om me in de bloemetjes te zetten. Niet dat ik daar zo op sta, maar nu vond ik het echt wel speciaal. Zonder in de loop van al de jaren specifiek een complimentje te geven, alhoewel dat je weet dat ze dankbaar zijn voor wat je gedaan hebt, voelde ik nu dat ik voor ze toch de pa ben geweest waar ze veel aan gehad hebben. Weet je wat, ik doe er nog een aantal jaren bij.
Omdat het overdag te warm is, ging ik gisteren om 6,40 uur al maar naar de tuin om een en ander te doen. Rond de middag stel allerlei beten vast op mijn been, op mijn arm en zelfs op mijn voorhoofd. Dat begon verschrikkelijk te jeuken en te zwellen. Ik ben dan maar naar de dokter geweest en die denkt dat dat spinnebeten zijn. Heeft iemand daar ervaring mee?
Vandaag ontmoette ik, na zeer veel maanden, een vriendin die haar partner plots verloor. Een jonge vrouw die mijn dochter zou kunnen zijn en die ik ken van mijn "werkende" periode. We zijn vroeger af en toe iets gaan drinken of over de middag iets gaan eten en dan hadden we altijd een goed gesprek. Een dame die echt respect afdwong. Iemand die met haar twee voeten op de grond stond en die wist wat ze wilde. Toch eigenaardig hoe fragiel een leven kan zijn. Sabine is bijlange niet meer zo hard dan toen en ze heeft door die ervaring misschien een ander inzicht gekregen in het leven. Ze heeft ondertussen een aantal dingen meegemaakt. Hoe komt het toch dat bij het wegvallen van iemand altijd een aantal gedachten losgeweekt worden waar we daarvoor nooit mee zitten of niet over nadenken. Moet er dan iemand uit ons leven weggerukt worden eer we de mensen rondom ons echt leren kennen? Ik zou hier nog een ganse theorie kunnen rond bouwen, maar dit hou ik liever voor de intieme kring.
gisteren de volgende feestgelegenheid. Dit keer was het een verjaardagsfeestje voor Evora. Dus nu naar de jongste dochter en natuurlijk ook hier weer de geschenkjes en de taart. Omdat het zo broeierig warm is de laatste tijd kwam er een waar watergevecht aan te pas. Eerst de kinderen, maar ook enkele volwassenen deden hun duit in het zakje.
mijn kleindochter zal altijd vrij zijn op haar verjaardag. 21 juli. Dus na het feest van de dag voordien, terug naar mijn dochter om de verjaardag te vieren van Liese. Lekkere aardbeitaart gegeten en er horen natuurlijk ook de hip hip hoera bij en de geschenkjes natuurlijk.
Gisteren was de 10e huwelijksverjaardag van mijn oudste dochter. Ze nodigde natuurlijk de broers en zussen uit en een aantal mensen die er toen ook bij waren. Een barbecue met alles er op en er aan. Het was weer een spetterend feestje. Volop genoten. Na zo veel tijd toch eens bijpraten met een aantal mensen en ondertussen ook enkele nieuwe gezichten leren kennen. Het was WEER enorm tof vertoeven bij mijn dochter en schoonzoon. Een lief koppel dat zal doorgaan tot op de eindstreep. ikzelf, en ik denk alle aanwezigen, vonden het een geslaagde avond. In een kleine speech heb ik mijn schoonzoon bedankt en geprezen voor de inzet voor zijn vrouwtje en zijn gezin. Hij mag er zijn!!!!
Op het 10e verjaardagsfeest van het huwelijk van mijn oudste dochter wou de middelste van de dochters, ons Kaat, ook zeker een klein dankwoordje richten aan haar zus en schoonbroer. Ze is daar tenslotte voor een grote tijd opgevangen. Mooi. Emotioneel. Ze zou een boek of korte verhalen moeten schrijven. Als je ziet met welk een gemak ze een boeiende, vlotte tekst in mekaar steekt. Ongelooflijk.
Eindelijk zoon en kleindochter weer eens in België. Ik denk dat hij de warmte hier beter aan kan dan ik. Hij is gewoon om in de Portugese zon te leven en is dergelijke temperaturen meer gewoon dan wij. Ik kan er echt niet tegen. Gisteren zijn we nog naar de tuin geweest rond 6 uur, maar ik kon gewoon geen adem meer krijgen. Van een onweer hou ik ook niet, maar het zou heel even kunnen verfrissen. Enfin, we kunnen aan het weer toch niets veranderen en dus leggen we ons maar neer bij wat we krijgen. Mijn zoon zegt altijd; als er iemand uit België belt vragen ze onmiddellijk naar het weer. Bij hemt pakken ze het zoals het komt. Simpel natuurlijk als het daar bijna altijd goed is.
Eindelijk zie ik na een jaar mijn Portugese kleindochter nog eens. Zoonlief komt morgen naar België voor een dag of 10. Overmorgen is mijn oudste dochter 10 jaar getrouwd en hij was destijds getuige, dus hij kon niet ontbreken. Volgende week word ik 60 en dus kan hij ook dat feest meemaken.
Weer bleiren geblazen. Juist naar het requiem van Fauré geluisterd. Toch eigenaardig dat muziek me zo kan aangrijpen. Nochtans kan ik niet zeggen dat ik overgevoelig ben. Bezorgd en met vele dingen in mijn hoofd bezig, maar niet super gevoelig, denk ik toch van me zelf. Dat muziek zo kan ontroeren.
gisteren was het de verjaardag van mijn jongste dochter. Ondertussen ook al 30. Jonge jonge, wat worden we oud. Het was gezellig. Ze had gevraagd om mosselen klaar te maken. Met zo een weer is het altijd gezellig om dan buiten te kunnen eten en te blijven zitten tot het donker is geworden. Volgende week weer een feest. De tiende huwelijksverjaardag van de oudste dochter. Druk in juli, want er komt nog.
ik kan weer niet slapen door die vervelende RLS. Wanneer is er eens een firma die daar het juiste middel , de juiste medicatie gaat vinden om al de mensen te helpen die RLS hebben. Volgens berichten die ik hierover lees zijn er jaarlijks meer en meer mensen die daar mee te maken hebben. Zijn er nog mensen die daar last van hebben en wat doen jullie?
Vandaag is mijn broer hier geweest voor verse groenten uit mijn tuintje. Hij had een valies bij meet allemaal kartonnen dozen, kwestie van dat met de trein gemakkelijk te kunnen vervoeren. Deze namiddag de pedicure. We lacheen altijd gelijk zot. Ik plaag en zij reageert. Ondanks het feit dat de behandeling zelf niet zo prettig is, maken we toch veel plezier. Het is ook iemand die graag lacht. Zoals Lana zegt: een dag zonder lachen is er geen geweest.
