Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
01-09-2013
koekoek
Wat ik altijd onthouden heb van ons bomma, is, dat ze steeds zegde dat als je 's avonds de koekoek hoort, het de dag nadien mooi weer zal zijn. Ik ken die vogelgeluiden allemaal niet, daarvoor moet je bij mijn zus zijn, maar een koekoek maakt natuurlijk wel een speciaal geluid. Het zijn van die "boerenwaarheden". Toch ben ik er vast van overtuigd dat iemand die met de natuur leeft, ook dergelijke dingen perfect kent en kan aanvoelen. Zo had ons bomma in verband met de voorspellingen van alles en nog wat, er nog een pak meer hoor! Wij, of weinigen, kennen dit allemaal nog. Te veel lawaai, te veel pollutie?
Geef mij maar terug de goeie oude tijd. In alle grote koersen en in alle grote rondes, draait alles momenteel rond een massaspurt. Ik maakte de tijd mee van Merckx en De Vlaeminck bv. Spijtig dat alle spanning er nu af is. Je kan op voorhand het einde van elke rit voorspellen. Ik herinner me dat we nog geen tv hadden en dat de huisbaas me altijd kwam roepen om de koersen te volgen. Hij begon altijd zeer ontspannen in zijn zetel, maar tegen het einde van de rit zat hij altijd helemaal vooraan op het puntje of stond hij zelfs recht. Ach ja....
Al enkele dagen ben ik aan mijn echtgenote aan het vertellen dat de dreigingen rond een oorlog in Syrië of een inmenging van het buitenland de prijzen van de olie zullen doen stijgen en de beurzen doen dalen. Wel het is zo ver. Ik ben maar een klein visje in de oceaan, maar er zijn stinkend rijke mensen die hier massa's geld aan verdienen. Och, wat maak ik me druk! Ik kan nog altijd een boterham eten. Toch zijn er massa's mensen in de wereld die hier rechtstreeks of onrechtstreeks zware gevolgen van dragen. Het is allemaal zo onrechtvaardig.
Dacht hij dat hij buiten de wet stond, ik weet het niet. Net gelezen in de krant. Een hoofdcommissaris werd geflitst tegen 190 km/uur op de E313, terwijl hij op de hoogte moet geweest zijn van de snelheidscontroles, want ze werden zelfs op voorhand aangekondigd en binnen zijn diensten moet hij hier toch ook al van geweten hebben. Hij werd waarschijnlijk meer dan één keer geflitst. Alcoholcontrole negatief. Natuurlijk kan en mag ik hier geen commentaar op geven. Maar vergelijk eens met de boetes die een vriendin van mijn broer kreeg op de ring in Leuven. Twee maal boven de 50 km/uur op enkele honderden meter. Zou onze hoofdcommissaris zijn boetes moeten betalen? Gisteren nog met een nicht over gepraat. In België worden we meer en meer gebonden door wetten en reglementen. Mooi in de pas lopen of je krijgt een boete. Zelfs een kersenpit uitspuwen op straat kan en mag niet meer. Natuurlijk begrijp ik ook dat als ze iedereen zijn gang maar laten gaan het een catastrofe zou kunnen worden. Ik denk dan altijd terug aan de vandalenstreken in het Leuvense. Wij hebben ook ooit dingen gedaan die niet konden, maar de laatste jaren loopt het echt uit de hand. Ik haal enkele voorbeelden aan. Autospiegels worden afgestampt, vuilzakken worden in het midden van de straat gegooid en er belanden bloembakken boven op auto's. Dit zijn onze toekomstige ministers, dokters, advocaten.....
Ik blijf te veel in het verleden hangen. De laatste tijd ben ik zo veel bezig met oude foto's en met de stamboom. Heeft het met de leeftijd te maken? Ik voel me absoluut nog niet oud, maar ik zie vroegere collega's terug en ook hoor ik dan nieuws over mensen die er heilaas niet meer zijn. Nog jonge mensen in mijn ogen. Vandaag is Christianne begraven. Ze was van 1952. Veel te jong dus.
Bij kinderen en kleinkinderen zoeken we alsmaar naar gelijkenis met een van de voorouders. Heeft hij of zij iets van hem of haar? Och ja, hij trekt op zijn pa of het is helemaal zijn moeder. Mensen zeggen maar wat, zelfs al ben je met een wildvreemd kind op stap, dan nog zeggen ze dat het op jou gelijkt. Hierbij een foto van mijn pa. Ook daar zoek ik dan naar een evenbeeld bij een van de kinderen of kleinkinderen.
Onvoorstelbaar wat momenteel allemaal kan. We waren op bezoek bij mijn schoonzus en ze heeft een kleinkind die bij de geboorte 800 gram woog. Dat manneke, amper een hand groot, lag dan nog aan een infuus en allerlei darmkes en toestanden. Je moet hem nu zien. Ongelooflijk.
Al zo ver in de stamboom (1583) en nu blijkt dat de parochieregisters van voor 1550 onvindbaar zijn. Toch bestelde ik nog een boek waar ik misschien een en ander kan in terug vinden. Eens je daar mee bezig bent, wil je doorgaan natuurlijk. Hierbij een foto van mijn grootmoeder. Toen moet ze nog jong (?) geweest zijn.
Onze buur zijn draadloze telefoon was stuk. Wat deed hij? Gewone batterijen in plaatsen. Na enkele dagen begonnen die uit te lopen. Ha ja, natuurlijk, zo een toestel staat in een lader en je hebt dus oplaadbare batterijen nodig. Het was op een zondag en hij ging dus naar zo een winkel die ook op zon en feestdagen open is. Als je de kostprijs bekijkt van zijn gewone batterijen die stuk gingen en dan de oplaadbare exemplaren (verpakt per 4), dan kan je voor die prijs een nieuwe telefoon kopen. Zoals ik een tijd geleden schreef: wegwerpmaatschappij!!!!
Een tijd geleden vond ik hier een aantal oude foto's die blijkbaar van een van mijn neven moeten geweest zijn. Ik had ze al op computer staan en wou ze graag terug geven aan de rechtmatige eigenaar. Blijkt nu, na misschien wel 10 jaar, dat ik die ooit eens te leen heb gekregen, maar noch mijn neef, noch ik konden ons daar nog iets van herinneren. Hierbij een foto waar mijn peter op staat in zijn jonge jaren. (2e van rechts) Het is een opname van november 1921.
Toestellen zijn niet meer gemaakt voor een lang gebruik; Gisteren probeerde ik een machine om schroeven ergens in te draaien. Natuurlijk batterij plat. Na meer dan 24 uur opladen, nog geen resultaat. Och, zegt mijn buur, vergeet het maar, na enkele tijd zonder gebruik is die batterij gewoon kapot. Gooi dat ding gewoon weg. Een nieuwe batterij kan je niet meer vinden en die is bovendien dan nog duurder dan een nieuw toestel. Wegwerpmaatschappij!!! Schandalig, maar toch is het zo. De fabrikanten zijn zeer slim.
Krijg nu wat. Deze morgen was er op de radio een prof die kwam vertellen dat er in diepvriesgroenten nog meer vitamines zitten dan in verse exemplaren uit de winkel. Daarenboven, zegde hij, zijn ze ook nog beter koop. Zijn uitleg was plausibel. Ik heb een aantal tegen argumenten, maar de man had eigenlijk gelijk.
De laatste dagen keek ik regelmatig naar het atletiek in Moskou. Het is amper te geloven. Altijd hoger, altijd verder en altijd sneller. Niet voor te stellen dat de hoogspringers hier los over ons plafond kunnen en dat de verspringers de lengte van onze living kunnen halen. Ooit moet dat toch eens ergens eindigen. Natuurlijk beginnen ze te meten met honderdsten in snelheidswedstrijden, waar het vroeger met seconden was. Maar dan nog! Ik bewonder die mensen enorm voor alles wat ze moeten opofferen om dat allemaal te bereiken. Ik kan er met mijn klein hoofd niet bij.
Is dat nu een verkeerde indruk of is het werkelijk zo? Volgens mij verkorten de dagen sneller dan dat ze lengen. Het gaat enorm snel nu. We hebben amper de langste dag gehad en ik vind dat het nu zeer snel achteruit gaat. Veel te snel.
Ik schreef enkele dagen geleden dat er een rek met allerlei gerief in de garage naar beneden gekomen is. Nog steeds niet allemaal opgeruimd. Er zijn dozen met vijzen, nagels en pluggen open gevallen. Alles ligt door mekaar natuurlijk. Allemaal terug op de juiste lengte en dikte bij mekaar plaatsen en dan nog de doos vinden waar dit alles uitgekomen is. Misschien veeg ik wel gewoon alles bij mekaar en gooi heel die boel weg.
Onze buurvrouw maakt enorm lekkere loempia's die jaarlijks op het buurtfeest geserveerd worden. Met tientallen worden die telkens vers gebakken door haar echtgenoot naar de tent gebracht. Lang duurt dat nooit voor die op zijn. Ze gaf me ooit het recept, maar ik heb ze nog nooit klaar gemaakt. Een paar minuten geleden stond ze aan de deur met twee dozen loempia's en bijhorende saus. Dat zal straks smullen worden.
Gisteren was er het jaarlijkse buurtfeest. Er zijn 123 appartementen en dus zouden er honderden mensen kunnen aanwezig zijn. Natuurlijk heeft iedereen daar geen zin in of ze hebben andere verplichtingen. Ik ben een sociaal beest en ik hou van dergelijke bijeenkomsten. Ik ken enorm veel volk hier en toch leer ik nog altijd mensen kennen die ik nog nooit gezien heb. In een appartementsgebouw is dato een komen en gaan. Het was weer zeer gezellig.
Achteraan in de garage hangen een aantal rekken met allerlei gerief. Alles mooi opgeborgen in plastieken boxen. In een aantal van die dozen steekt een serieus gewicht. Deze nacht is een van die dingen naar beneden gekomen en gezien de auto daar zeer kort tegenaan staat is er natuurlijk schade. Op het eerste zicht valt het nogal mee, maar voor "hetzelfde geld" zou het een serieuze bluts kunnen geweest zijn. Ik moet de schade nog gaan opmeten. De herstelling zal nog niet voor vandaag zijn. Morgen kan ook al niet en het zal dus zondagswerk worden.
Van schoonbroer gekregen, maar hij kent de herkomst niet. Kent iemand dit? Er staat een "B" op en Mechelen, dus ik veronderstel dat dit ergens iets van de spoorwegen moet zijn. Iemand een idee?
We hebben een aantal super 8 films laten overzetten op dvd. Nog niet bekeken, want het zijn tenslotte films van mijn echtgenote. Ik zal ze wel straks dupliceren, kwestie van een reservekopie te hebben. Ik vind dat zij die eerst moet bekijken. Ik zal later wel zien. Al bij al valt de prijs wel mee. Amandine heeft er nog een pak liggen. We zien later wel.