Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
22-11-2013
helemaal zot
Toen ik een jaar of 16/17 was had ik samen met twee vrienden bedacht dat we misschien een centje konden bijverdienen door als clown gaan op te treden. We zagen het groots. We zouden bekend geraken in gans België. We begonnen heel bescheiden met een optreden voor de Chiro. Onze repetities waren altijd zeer plezant. We lachten meer op die avonden dan ons publiek achteraf. Geld verdienen zat er niet in en we mochten al tevreden zijn met een gratis optreden in een ouderlingentehuis. Enfin onze ambities zijn een stille dood gestorven.
Op bijgevoegde foto kan je me zien met een priesterkleed aan , braaf aan het bidden op een kerkstoel. Braaf, heilig manneke zou je zo zeggen. Niks is echter minder waar. Het zogezegde kerkboek is geen kerkboek, maar een boek van Timmermans. De kerkstoel is wel echt en konden we kopen toen de kerk in de buurt die verkocht aan een habbekrats. Het habijt is echter een andere geschiedenis. Dat heb ik de dag voordien mee genomen in een klooster, toen we daar op retraite waren. Heilig? Ik denk dat ik dat zelfs niet gebiecht heb.
Ooit ontving ik een zending met 10 oude postzegels op. Wel degelijk "oude", maar alles te samen was er voldoende gekleefd om de brief geldig te verzenden. Blijkbaar vervallen postzegels niet en blijven die hun waarde houden. Wist ik niet, maar de afzender blijkbaar wel.
Daar krijg ik het van se! Probeer nu eens een firma via mail te bereiken voor een eenvoudige vraag. Je gaat op hun site naar "contact". Wat komt er als allereerste op je scherm? "Veelgestelde vragen". Probeer hiertussen nu eens een oplossing voor je vraag te vinden! Onmogelijk. De enige mogelijkheid die nog overschiet is de telefoon nemen. Dan komt altijd de zeer gekende litanie: voor Nederlands druk 1 .Gaat het over een technisch probleem, druk .. Weet ik veel? Dan komen er soms nog een aantal vragen, maar uiteindelijk kom je altijd terecht bij de stem die al maar blijft herhalen: "al onze medewerkers zijn momenteel bezet " Na een kwartier wachten geef je het uiteindelijk op en haak je terug in. Geen oplossing! Natuurlijk niet. Je kan ook nog een brief schrijven of een fax sturen. Mensen toch, dat is zo klantonvriendelijk! Ik probeerde bv bij Belgacom een prijsvergelijking aan te vragen tussen wat ik nu bij mijn provider heb en tussen wat zij kunnen aanbieden. Als je een bestelling plaatst, geen enkel probleem, maar probeer dat niet aan te vragen via mail. Gewoon onmogelijk. Uiteindelijk belde ik en na lang wachten had ik eindelijk iemand aan de telefoon die me gewoon zegde dat er geen alternatief bestond voor hun manier van werken. Ze hopen immers via telefoon onmiddellijk resultaat te boeken. Schitterend. Dit is onze "moderne" manier van verkopen.
Het graven in het verleden kan ik echt niet laten. Het is een ziekte aan het worden. Nochtans hoop ik op niks spectaculairs op gebied van afstamming. Mijn voorouders zijn altijd simpele, hardwerkende (?) mensen geweest. Nochtans heb ik mijn achternaam meerdere keren misbruikt. Op school vroegen ze jaarlijks bij de start van het schooljaar of ik familie was van professor De Raeymaeker en dan antwoorde ik altijd prompt met een ja. Dat was altijd al één stapje vooruit. Hierbij een foto van overgrootvader van moeders kant;
Tekst uit een trouwboekje van 1936. Hierin schrijft men dat de helft van de baby's sterft als ze niet met de borst gevoed worden. Lees ook de rest maar. Echt de moeite.
In de kranten natuurlijk koppen als : Belgen komen nog te kort voor de wereldtop! Wij spreken zeer veel met "als". Indien die eerste en ook de tweede kopbal van de Belgen goal was geweest, dan had je natuurlijk een totaal andere match gekregen. Dan moesten de Colombianen de aanval spelen, waar ze nu net het tegenovergestelde deden. Je zal me niet horen zeggen dat ze niet verdiend hebben gewonnen, maar een match hangt af van zo veel kleine details. Dan komt nadien altijd dat eeuwige "als". Pech natuurlijk met twee ballen op de doelpaal. Zo kan je doorgaan. Ik vond ze niet zo slecht spelen.
Het wildseisoen is weeral begonnen, maar eigenlijk is er niet zo veel daarvan dat ik graag eet. Hangt er vanaf hoe het klaargemaakt is. Ik eet bv graag everzwijn, maar ik heb het ooit in een van de betere restaurants in Brussel voorgeschoteld gekregen, klaargemaakt zoals karbonade. Ik twijfel er trouwens nog altijd aan of het geen stoofvlees was. Voor mij, maar dat is persoonlijk natuurlijk, moet wild nog rosé zijn, anders vind ik het te droog. Deze middag was ik aangenaam verrast. Ik bestelde wildpaté en ze serveerden die met ajuin- en bosbessen confituur. Een beetje rauw witloof en daar nog toast bij van rozijnenbrood. Het heeft me zeer goed gesmaakt. Voor herhaling vatbaar.
Weer iets nieuws ontdekt via Rudi. Het Vlaams woordenboek. De moeite om eens in gaan te kijken. Natuurlijk zijn hier een pak woorden in opgenomen die regio gebonden zijn, maar 't is plezant.
Misschien ligt het aan de leeftijd of aan hun eigen slechte gehoor,ik weet het niet, maar sommige mensen praten zo luid, dat je het gesprek de tafel ernaast tot in detail kan volgen. Er zijn ook mensen die een luide stem hebben van nature. Een stem die draagt. Aan de tafel achter mij begonnen ze deze middag plots over urineverlies. Een gevoelig mens heeft dan onmiddellijk genoeg gegeten. Ik niet, geen enkele moeite mee. Een man had dat probleem aangehaald. Een vrouw die mee aan tafel zat en die je normaal over het ganse café kan horen, was nu iets stiller,. Ze zegde dat hij gewoon inlegkruisjes moest gebruiken. Hij zegde dat hij dat vandaag nog ging uitproberen. Zaak gesloten.
Ik schreef het nog al. Wat crisis, welke crisis? We zijn zaterdag gaan eten met onze vrienden in de Voltaire in Heverlee. Ik schat dat daar ongeveer een 100tal mensen binnen kunnen. Wel, de zaak zat vol. Op een bepaald ogenblik moesten sommige mensen hun aperitief aan de toog drinken omdat alle tafels volzet waren. Nochtans ligt de prijs voor een menu daar tussen de 43 en de 51. Dus ik blijf me afvragen of er wel degelijk een crisis is.
Onze vrienden Rudi en Chantal gaan de laatste tijd blijkbaar graag op vakantie naar Italië. Ze hadden de foto's van hun laatste reis bij en ik moet zeggen dat de streek die ze bezochten, werkelijk mooi is. Waar praat iedereen ook altijd over? Het weer en het eten en drinken. Bij hen is het toch altijd iets meer. Ze huren altijd een auto en ze gaan op tocht in de buurt. Ik kan niet anders dan zeggen dat ze weer een goeie keuze hebben gemaakt. We hebben ze (x) jaar geleden trouwens leren kennen in Sardinië. Sindsdien zijn we goeie vrienden geworden. Je weet, het hart op de tong.
Onze vrienden van Boom zijn op bezoek en toen ik het straks had over het feit dat ik nog charcuterie moest gaan kopen voor morgenvroeg, sprak ik over "snijvlees", zoals wij hier in het Leuvense normaal zeggen of "iets voor bij de boterham". In Boom zeggen ze daar "bijval" tegen. Van waar dat mag komen is mij een raadsel, want dit woord heeft dan bij ons weer een totaal andere betekenis. Iemand had grote bijval, er was applaus voor haar. Hij oogstte grote bijval met zijn opvoering .Dialecten.
Voor de problemen met mijn RLS, gebruik ik al jaren het medicament "requip". Het enige in zijn soort waar ik tevreden over ben. Mijn zussen nemen iets anders en dat helpt bij hen ook. Ik had daar echter problemen mee, ik kreeg er gezwollen benen van. Zo ben ik ooit van Spanje moeten terug komen op mijn sloefen. Requip is echter niet terug betaalbaar. Gezien dit product ondertussen al (x) jaar bestaat, is dit vrij gekomen. Vergeet het maar. Het zogenaamde witte product kost op enkele cent na, identiek hetzelfde. Uitleg?
Ze hebben weer iets nieuws gevonden. Zwarte Piet mag geen oorbellen meer dragen. Vandaag gelezen: bij de intocht in Amsterdam mag er geen enkele Piet nog een oorbel dragen. Waar gaan we naartoe?
Gisteren 40e verjaardag van Kaat gevierd met heel de familie. Zelfs Joost, Nay en Carolina waren er bij. Wil lukken dat ze net in België waren. Best gezellig. Ik denk dat Kaat genoten heeft. Lies zette heel de organisatie open alles verliep vlotjes.
Dit stond nu eens niet in de kleine lettertjes. Ik kocht een programma om mijn fotobibliotheek op te kuisen en er alle dubbele exemplaren uit te halen. Ok, het was niet duur. Toen dat programma gedraaid had en ik de dubbelen automatisch wilde verwijderen, kreeg ik een bericht dat ik daar eerst een bijkomend programma moest aanschaffen. Dat eerste zegde wel welke foto's dubbel waren, maar dan moest je alles handmatig annuleren. Mijn broer was vandaag op bezoek en heeft net hetzelfde voorgehad. Smerig.
Allerheiligen. Zelfs hier laat de crisis zich voelen. Beduidend minder bloemstalletjes aan het kerkhof. Komt daar bovenop dat het gisteren einde van de maand was en ook dat speelt een rol. Er zijn een pak mensen genoodzaakt om van maand tot maand te leven en is het dus wachten op de 1e van de volgende maand om terug uitgaven te kunnen doen.
Wat voor Bourgondiërs zijn wij. We worden er over geprezen of misprezen, maar het is gewoon plezant. De laatste tijd ben ik bezig met de familiefoto's te ordenen en er gezichten op te plakken. Telkens moet ik vaststellen dat men altijd wel aan het eten en/of het drinken is. Natuurlijk zijn feestgelegenheden het ideale moment om enkele opnames te maken. Dan moet ik zeggen dat het in Limburg, op gebied van volumes, nog veel exuberanter is dan hier. Ik herinner me nog zeer levendig mijn eerste feest in Limburg. Ik was met een Limburgse getrouwd of verloofd op dat ogenblik en werd dus mee uitgenodigd op een plechtige communiefeest. Dit hou je niet voor mogelijk! Tien schotels na mekaar was heel gewoon. Als ze kwamen vragen of je nog een "klein" beetje wilde, stond weigeren daar niet bij. Er werd prompt nog een flinke schep op je bord gekwakt. Enfin, als je jong bent, kan je dat allemaal aan. Over ons trouwfeest zal ik het later nog wel eens hebben.
De laatste tijd met te veel bezig. Ik ga een reeks van interviews doen met oude(re) mensen en dat in een boekje gieten. Voor goed te zijn zou ik er 1 per week moeten kunnen doen. Dit haal ik niet. Ook ben ik al maanden bezig met het rangschikken van al de foto's die ik op de verschillende computers nog heb. Al pech bij het begin. De foto's die op dvd had gezet ongeveer 10 geleden, wil de computer niet meer aanvaarden. Hij zegt altijd "u plaatste een lege schijf". Ten slotte ook nog de stamboom, waar ik eigenlijk veel te ver in ga, maar alla.
Daar krijg ik het van se! Probeer nu eens een firma via mail te bereiken voor een eenvoudige vraag. Je gaat op hun site naar "contact". Wat komt er als allereerste op je scherm? "Veelgestelde vragen". Probeer hiertussen nu eens een oplossing voor je vraag te vinden! Onmogelijk. De enige mogelijkheid die nog overschiet is de telefoon nemen. Dan komt altijd de zeer gekende litanie: voor Nederlands druk 1
.Gaat het over een technisch probleem, druk
.. Weet ik veel? Dan komen er soms nog een aantal vragen, maar uiteindelijk kom je altijd terecht bij de stem die al maar blijft herhalen: "al onze medewerkers zijn momenteel bezet
" Na een kwartier wachten geef je het uiteindelijk op en haak je terug in. Geen oplossing! Natuurlijk niet. Je kan ook nog een brief schrijven of een fax sturen. Mensen toch, dat is zo klantonvriendelijk! Ik probeerde bv bij Belgacom een prijsvergelijking aan te vragen tussen wat ik nu bij mijn provider heb en tussen wat zij kunnen aanbieden. Als je een bestelling plaatst, geen enkel probleem, maar probeer dat niet aan te vragen via mail. Gewoon onmogelijk. Uiteindelijk belde ik en na lang wachten had ik eindelijk iemand aan de telefoon die me gewoon zegde dat er geen alternatief bestond voor hun manier van werken. Ze hopen immers via telefoon onmiddellijk resultaat te boeken. Schitterend. Dit is onze "moderne" manier van verkopen.
Het wildseisoen is weeral begonnen, maar eigenlijk is er niet zo veel daarvan dat ik graag eet. Hangt er vanaf hoe het klaargemaakt is. Ik eet bv graag everzwijn, maar ik heb het ooit in een van de betere restaurants in Brussel voorgeschoteld gekregen, klaargemaakt zoals karbonade. Ik twijfel er trouwens nog altijd aan of het geen stoofvlees was. Voor mij, maar dat is persoonlijk natuurlijk, moet wild nog rosé zijn, anders vind ik het te droog. Deze middag was ik aangenaam verrast. Ik bestelde wildpaté en ze serveerden die met ajuin- en bosbessen confituur. Een beetje rauw witloof en daar nog toast bij van rozijnenbrood. Het heeft me zeer goed gesmaakt. Voor herhaling vatbaar.
Onze vrienden Rudi en Chantal gaan de laatste tijd blijkbaar graag op vakantie naar Italië. Ze hadden de foto's van hun laatste reis bij en ik moet zeggen dat de streek die ze bezochten, werkelijk mooi is. Waar praat iedereen ook altijd over? Het weer en het eten en drinken. Bij hen is het toch altijd iets meer. Ze huren altijd een auto en ze gaan op tocht in de buurt. Ik kan niet anders dan zeggen dat ze weer een goeie keuze hebben gemaakt. We hebben ze (x) jaar geleden trouwens leren kennen in Sardinië. Sindsdien zijn we goeie vrienden geworden. Je weet, het hart op de tong.
Onze vrienden van Boom zijn op bezoek en toen ik het straks had over het feit dat ik nog charcuterie moest gaan kopen voor morgenvroeg, sprak ik over "snijvlees", zoals wij hier in het Leuvense normaal zeggen of "iets voor bij de boterham". In Boom zeggen ze daar "bijval" tegen. Van waar dat mag komen is mij een raadsel, want dit woord heeft dan bij ons weer een totaal andere betekenis. Iemand had grote bijval, er was applaus voor haar. Hij oogstte grote bijval met zijn opvoering
.Dialecten.
Wat voor Bourgondiërs zijn wij. We worden er over geprezen of misprezen, maar het is gewoon plezant. De laatste tijd ben ik bezig met de familiefoto's te ordenen en er gezichten op te plakken. Telkens moet ik vaststellen dat men altijd wel aan het eten en/of het drinken is. Natuurlijk zijn feestgelegenheden het ideale moment om enkele opnames te maken. Dan moet ik zeggen dat het in Limburg, op gebied van volumes, nog veel exuberanter is dan hier. Ik herinner me nog zeer levendig mijn eerste feest in Limburg. Ik was met een Limburgse getrouwd of verloofd op dat ogenblik en werd dus mee uitgenodigd op een plechtige communiefeest. Dit hou je niet voor mogelijk! Tien schotels na mekaar was heel gewoon. Als ze kwamen vragen of je nog een "klein" beetje wilde, stond weigeren daar niet bij. Er werd prompt nog een flinke schep op je bord gekwakt. Enfin, als je jong bent, kan je dat allemaal aan. Over ons trouwfeest zal ik het later nog wel eens hebben.
