Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
09-01-2007
broer
Vandaag is mijn broer hier geweest. Hij was vorige week niet in de kliniek geraakt en wou toch een bezoekje brengen. Hij had een boek bij over Timmermans om aan de verzameling toe te voegen. Eerst eens lezen natuurlijk voor ik hem weg steek. Het is ondertussen een fameuze stapel Timmermansen aan het worden. Ik weet nu niet of ik alles van hem heb, maar zeker niet alles over hem. De interesse voor Timmermans is van mijn broer gekomen. Hij had, ondertussen al misschien 45 jaar geleden, al een serieuze verzameling, waar ik toen de meeste boeken van gelezen heb. Ik weet dat dit persoonlijke goesting is natuurlijk, maar het mooiste boek vind ik " Adriaan Brouwer". Zo gingen mijn echtgenote en ik eens naar het museum van schone kunsten in Antwerpen en omdat ik wist dat daar destijds 2 doekjes hingen van Brouwer zegde ik haar dat ze eerst dat boek van Timmermans eens moest lezen. Gezocht en niet te vinden, tot in de laatste zaal. Nog één werkje hing er. Enfin geen teleurstelling hoor. Mooi museum.
gisteren avond zijn we op bezoek geweest bij nicht Mariakke en haar man Karel. Pas één dag uit de kliniek en al weer uithuizig. Dit was al zo lang afgesproken en dus zijn we op de uitnodiging toch in gegaan. Toffe mensen. Warme mensen. Heerlijke mensen. Je voelt je altijd goed als je daar geweest bent. Karel is een meester in het herstellen van antiek meubilair. Ongelooflijk wat die man kan. Een kast die je zo zou weggooien omdat ze voor een vierde weggerot is, maakt hij terug op en ze kan zo op een antiekveiling. Echt om jaloers op te zijn. Ik stuur ze zeker een kaartje om te bedanken voor de gezellige avond.
Wat een tegenstrijdige gedachten de mensen er op na houden. Zoals ik in mijn ander bericht vertelde ben ik in spoed opgenomen en heb een week in de kliniek gelegen. Na een massa onderzoeken, waren alle resultaten bevredigend tot goed. De ene zegt: "goed dat ze niks gevonden hebben, dat is toch een teken dat je volledig in orde bent" De andere zegt dan: "eigenlijk spijtig dat ze niks gevonden hebben, dan had je tenminste de oorzaak van je klachten gekend". Piekeren en tobben zijn misschien oorzaken? De mens vermag met zijn hersenen meer dan je kan vermoeden.
Ik heb in de patatten gelegen. Met oudjaarsnacht opgenomen in spoedgevallen en vaandaag terug thuis. Ik werd nageken van kop tot teen en blijkbaar is er niets fundamenteels of onheroepelijk fout. Ik heb dus de eerste dagen van het jaar in de kliniek doorgebracht met allerlei onderzoeken. Ik begin dus nu met 2007. Enkele dagen vertraging, maar wat maken een paar dagen op een heel jaar. We gaan vanaf nu voor een "gezond" 2007.
Weer een jaareinde. We blijven dit jaar thuis onder ons tweetjes. De oesters en de kreeft staat al klaar. Ik vind dat het allemaal zo snel gaat. Soms gaat het dan weer niet rap genoeg. Ik kijk al uit naar het voorjaar!
ik zie dat iedereen zijn nieuwjaarswensen begint gaan klaar te stomen in bloggenland, dus doe ik dat dan ook met deze. Voor iedereen een beloftevol jaar met alle geluk bij al wat je onderneemt. Ik hoop dat 2007 een kermis mag zijn met veel leut en plezier, al zal een traantje af en toe niet ontbreken. Mijn allerhartelijkste wensen.
Eén van de kerstgeschenken was een boek "algemene ontwikkeling". Ik ben er aan begonnen en het is een leuke manier om dingen te leren kennen of onthouden. Wie graag naar de kennisquizzen kijkt op TV, weet hoe leuk het is om een brede algemene kennis te bezitten. Alleen dat nu allemaal opslaan in dat geheugen dat door te weinig slaap het soms laat afweten. Dagen dat ik moe ben kan ik soms de simpelste woorden niet meer terug vinden. Erg. kunnen goochelen met kennis en wetenschap moet toch interessant zijn.
de Kerst is voorbij, maar er komt al weer een volgende feestdag aan. Tot nu toe doen we niks en blijven gezellig onder ons twee thuis met oudjaar. Volgende week is het druk met mensen ontvangen tot en met volgende week zondag. We nodigden mensen uit die we graag hebben en waar we al maanden niks meer van hoorden. Telkens toffe mensen. Nadien is het voor een tijdje stil als ik zo op de agenda kijk. Begrijpe wie begrijpe wil.
blijkbaar heel druk in blogland. Is iedereen wensen aan het versturen? We zijn er klaar voor! Bijna chic gekleed, alhoewel het een feestje onder ons is, maar dit is een traditie. We trekken onze beste spullen aan. Fototoestel klaar. Cadeautjes zijn al ter plekke. Nog eens een "plastron" aangetrokken. Ook al lang geleden. Het zal weer goed zijn straks. Nog een paar uur en we zijn er mee weg. Voor iedereen een zalig Kerstfeest en ik hoor of zie jullie nadien wel weer.
Morgen dan de Kerstavond. Ik hou er echt aan om dit in familiekring te vieren. Het is altijd plezierig met al de kinderen en de kleinkinderen. Het is een traditie van jaren dat we fondue en gourmet eten, kwestie dat het gastgezin heel ontspannen mee aan tafel kan zitten. Ik wil van de gelegenheid gebruik maken om iedere blogbezoeker een schitterend eindejaar en een zeer voorspoedig 2007 te wensen.
Ik voel me al een tijd echt ellendig. Ik val in slaap waar ik sta. Ik heb zelfs de dokter laten komen. Bloed onderzocht en hij kan niks negatiefs vinden. De waarden waren zelfs beter dan vorig onderzoek. Ik was zo moe dat ik zelfs een aantal dagen niets op mijn blogs plaatste. Hopelijk binnen een paar dagen beter. Maar ja, krakende wagens.....
Nog meer Kerstaankopen!! Er is nog een cadeau dat ontbreekt op de lijst. En ik blijf maar nadenken wat er origineel zou kunnen zijn voor hem of haar. (ik mag hier niet schrijven voor wie, want dan is de verrassing er af) Voor de kleinkinderen kopen we sowieso altijd iets. Ze zullen er allemaal zijn. Zelfs Heleentje komt van Portugal voor een dag of tien. Altijd een aangename warme avond. Daar kijk ik naar uit. Altijd plezier en altijd lachen.
Gisteren ben ik nog eens naar mijn tuintje geweest. Nat en drassig. Smerig gewoon. Als er nu nog de winter overgaat, zal het er niet op beteren. Ik popel al om er terug in te vliegen en weer te zaaien, te planten en te oogsten. Weet je, het is al bijna 21 december en dan beginnen de dagen terug te lengen. Ik droom altijd van een beetje zon en verfoei deze tijd van het jaar. Een kleine herinnering aan vorig jaar hierbij.
weer last van rls. Het is geen uur om te strijken of iets anders te doen, dan maar even aan de computer. Ik zal mijn foto's verder bewerken en ordenen denk ik. Deze namiddag ook al last gehad en dan heb ik wel een deel van de strijk gedaan. Ik probeer mijn record van hemden strijken te verbeteren , maar het lukt me niet. Twee minuut dertig doe ik er over. Het klinkt allemaal zo banaal, maar als je niet kan slapen en stil zitten ben je met zulke dingen bezig. Hoe minder je slaapt, hoe meer je denkt. Een stukje wandelen of in mijn tuin gaan werken helpt altijd, maar daar is het nu geen uur voor. Wat ik ook veel doe is doorlopers invullen 's nachts. Op dat moment denk je aan niets anders en ben je heel geconcentreerd bezig. Ik moet eerlijk toegeven dat ik me in het zuiden beter voel al heb ik daar ook last van mijn RLS. Het is een kwaal voor de rest van mijn leven, dat weet ik. Voor ze een adequaat middel zullen gevonden hebben, ben ik er niet meer. De industrie moet er geld in zien en dus is men nu pas begonnen met zoeken naar middelen om deze ziekte te behandelen.
toch al maar de kerstboom gezet zeker. Ik weet dat het vroeg is en dat de mensen dit alle jaren vroeger en vroeger doen, maar het was zo een dood moment waar we van geprofiteerd hebben. De sfeer zit er dus al volop in. Eerst cadeautjes gaan zoeken en dan maar ineens alles binnen aangekleed. En nu maar afwachten tot dit alles voorbij is. Eigenlijk hou ik helemaal niet van al dat gedoe en die gekunsteldheid, maar er zitten wel een aantal leuke , intieme momenten bij die ik dan weer niet zou willen missen.
Vandaag nog maar eens op geschenkenjacht geweest ondanks het rotweer. Moeilijk altijd als je zo lang wacht om het passende cadeautje te vinden. Ik zal een origineel ding vinden voor iedereen waar ik iets moet (mag)voor kopen.
Nog eentje uit de oude doos. Terwijl ik mijn foto's aan het opruimen ben vind ik af en toe zo nog eens een verrassing terug. Dit zal er eentje zijn van bijna 30 jaar geleden. Toen maakte ik alleen dia's. Toch gemakkelijk dat je ook die dingen kan inscannen en bewaren voor de toekomst.
Hier moet ik toch even om lachen. Ik behoor bij de groep rokers die dertig procent uitmaken van de Belgische bevolking. Ik weet dat het niet goed is en ik besef maar al te goed dat ik zou moeten stoppen. Maar dit vind ik echt belachelijk. Vanaf 1 januari mag er in de restaurants in België niet meer gerookt worden. Daar heb ik absoluut geen probleem mee. We gaan regelmatig eten in The Boardroom in Heverlee en daar mag al geruime tijd, zelfs buiten in open lucht, niet meer gerookt worden. Maar onze minister Demot kondigde nu met een grote glimlach aan dat hij zelfs op nieuwjaarsnacht controles gaat laten uitvoeren op dat rookverbod. Is hij begaan met de volksgezondheid of wil hij hier iets anders mee bereiken. Even nadenken daarover.
Voor we met vakantie vertrokken had ik spierpijn, waarvoor ik naar de dokter trok. Natuurlijk kreeg ik ontstekingsremmers voorgeschreven. Ik wil niet zeggen dat mijn huisarts een slechte dokter is, absoluut niet, maar in dit klimaat loop je nu eenmaal gemakkelijker dergelijke ontstekingen op. Na de eerste dag in het zuiden was de spierpijn weer weg. Mijn vrouwtje voelt zich in een dergelijk klimaat ook veel beter en heeft ook minder last. We hebben er even over nagedacht om daar te gaan wonen of er de winterperiode door te brengen. Eén groot probleem, de kinderen en de kleinkinderen! Ik kan er geen afstand van doen voor een te lange periode.
Nog maar eens nagenieten van de vakantie. Ik heb net de foto's eens bekeken en er zoals altijd een pak van vernietigd. Alles te samen hadden we 535 kiekjes gemaakt en ik hou er nu uiteindelijk 245 van over. Het voordeel van de digitalisering. Je bekijkt wat de moeite is en de rest gaat gewoon in de prullenmand. En dan nog. Waarschijnlijk zijn er dan nog een aantal bij die bij ons herinneringen oproepen, maar die eigenlijk de naam foto niet waard zijn.
Vandaag is mijn broer hier geweest. Hij was vorige week niet in de kliniek geraakt en wou toch een bezoekje brengen. Hij had een boek bij over Timmermans om aan de verzameling toe te voegen. Eerst eens lezen natuurlijk voor ik hem weg steek. Het is ondertussen een fameuze stapel Timmermansen aan het worden. Ik weet nu niet of ik alles van hem heb, maar zeker niet alles over hem. De interesse voor Timmermans is van mijn broer gekomen. Hij had, ondertussen al misschien 45 jaar geleden, al een serieuze verzameling, waar ik toen de meeste boeken van gelezen heb. Ik weet dat dit persoonlijke goesting is natuurlijk, maar het mooiste boek vind ik " Adriaan Brouwer". Zo gingen mijn echtgenote en ik eens naar het museum van schone kunsten in Antwerpen en omdat ik wist dat daar destijds 2 doekjes hingen van Brouwer zegde ik haar dat ze eerst dat boek van Timmermans eens moest lezen. Gezocht en niet te vinden, tot in de laatste zaal. Nog één werkje hing er. Enfin geen teleurstelling hoor. Mooi museum.
toch al maar de kerstboom gezet zeker. Ik weet dat het vroeg is en dat de mensen dit alle jaren vroeger en vroeger doen, maar het was zo een dood moment waar we van geprofiteerd hebben. De sfeer zit er dus al volop in. Eerst cadeautjes gaan zoeken en dan maar ineens alles binnen aangekleed. En nu maar afwachten tot dit alles voorbij is. Eigenlijk hou ik helemaal niet van al dat gedoe en die gekunsteldheid, maar er zitten wel een aantal leuke , intieme momenten bij die ik dan weer niet zou willen missen.
