Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
13-01-2009
hoera geen grote kuis meer
Sinds zaterdagmorgen had ik pijn in mijn linkerknie. Zondag, toen mijn broer en schoonzus op bezoek waren werd het erger. Een voortdurend stekende pijn. Ik heb hen nog met de wagen naar tante en nonkel gebracht, maar ik kon amper de ontkoppeling nog induwen. Niks gezegd natuurlijk. 's Avonds werd het alleen maar erger. Een blijvende stekende pijn. Het is pas als het echt niet meer gaat, dat ik een dokter bel. Zo ben ik. Het zal wel doorgaan zeker. Gisteren dan toch een medisch advies gekregen. Een ontsteking op een of ander vochtblaasje dat daar ergens zit. "Maar enfin", zegt hij," je voelt toch dat die knie gloeiend heet is ." Pillen slikken. Een sterk spannende bandage en ijs aanbrengen. Ik, kon nog amper stappen gisteren, maar na één dag pillen is het al een heel stuk beter. Hij denkt dat ik ergens tegen gestoten ben. Natuurlijk vroeg ik hem of het ook niet kon komen van altijd dat trapladdertje op en af te komen met de grote kuis. Natuurlijk, zegde hij al knipogend.
Dochter lief had een beetje zorgen. Sare moest na school naar de notenleer gebracht worden en er was geen vervoer voor haar. We zijn dan even naar daar gereden om haar hierbij te helpen. Ik weet niet hoe ze het allemaal gedaan krijgt. De ene gaat naar ballet en de andere dochter gaat een pak uren per week turnen. Ze volgen allebei notenleer en piano. Liese moet 's maandags dan ook nog later op school blijven voor lessen Frans. 's Morgens naar school brengen, 's middags weer gaan halen om thuis te eten en dan weer terug. Zoals vandaag de ene dochter thuis afzetten en met de andere naar Leuven voor de balletles. Ik weet niet of er één dag is zonder activiteiten. Uuuuuren in de wagen en van de ene plek naar de andere rijden. Enfin, Agnes en ik hebben het ook meegemaakt met vijf kinderen, met al hun respectievelijke hobby's hebben we ook uren taxi gespeeld. Soms was de afstand dan te ver om snel even heen en weer naar huis te gaan en dus ter plekke dan maar een uur wachten. Zo zie je maar dat alles zich herhaalt.
waarschijnlijk te vroeg, maar we zijn al aan de grote kuis begonnen. Normaal doen mensen hun paaskuis, maar wij zijn er nu al mee bezig. Elke namiddag enkele uren mee bezig. Ik kan sowieso geen middagdutje doen vanwege mijn RLS en in de tuin kan ik nu ook niks gaan doen, dus...Ik ben begonnen met de keuken volledig af te wassen, van plafond tot vloer. Zo hou ik me warm in deze koude dagen. Neen, je moet niet vragen om dit ook bij jou te komen doen. Ik doe het niet. Trouwens, mijn uurloon en verplaatsingskosten zijn veel te hoog.
Nog het koudste niet gehad. Deze morgen en deze namiddag er toch door gereden. Het viel allemaal mee, maar toch werd er zeer voorzichtig gereden. Prachtig om foto's te nemen. Geen probleem met de kou, daar kan ik vrij goed tegen. Morgen eens andere oorden opzoeken. Misschien een fikse wandeling, dat zou deugd doen.
Hier ligt achteraan op het gras en de parking er nog alles altijd wit bij. Voor deze nacht voorspellen ze nog sneeuw bij, dus misschien morgen er misschien weer op uit met het fototoestel. Alhoewel het fenomeen met die bevroren sneeuw-ijzel die we vorig jaar gehad hebben, zal qua beeld moeilijk te overtreffen zijn. Mijn jongste zoon zal weer in zijn nopjes zijn. Hij houdt zo van kou en een mooie witte vacht buiten op de bomen. Spijtig dat de vakantie voor de kleinkinderen gedaan is, maar misschien kunnen ze na school ook nog genieten. De kinderen van Trui hebben van de sint een slee gekregen. Hopelijk kunnen ze die nu gebruiken.
De feestdagen zijn weer door. Dit gaat bij mij altijd met gemengde gevoelens. Ik hou enorm van de kerstavond, maar dat oudjaar wordt altijd een beetje opgeklopt. Je bent verplicht om te lachen , plezier te maken en mee te doen al allerhande zotte dingen. Niks voor mij. Enfin, dit jaar zijn we rustig thuis gebleven, al moet ik zeggen dat vorig jaar heel tof en plezant was. Misschien volgend jaar eens een koppel uitnodigen bij ons thuis. Toch content dat alles weer door is.
Gisteren nog eens gekeken naar de discussies bij de installatie van de regering Van rompuy 1. Telkens heb ik weer zo een gevoel van: "mensen, zijn dit de personen waar wij voor stemden om ons landje te besturen." Ze lopen daar door mekaar, praten, lachen, lezen ondertussen een tijdschrift, zitten daar te smssen en de één na de ander komt en gaat al naargelang hem of haar het uitkomt. Gisteren moesten ze zelfs wachten op de komst van de eerste minister omdat die gaan lunchen was. Terwijl er iemand aan het woord is, doet iedereen rustig verder waar die mee bezig was. Absoluut geen respect voor mekaar. Het is blijkbaar zo gewoon dat niemand er van op kijkt. Eén opmerking van gisteren was wel tekenend voor het beleid in België. Als Vlaming maken we 2/3 van de bevolking uit en zorgen we voor 75% van de welvaart, maar toch wordt ons land bestuurd door een meerderheid van Walen in het parlement. Hoe kan nu een grote meerderheid door een absolute minderheid geregeerd worden? Democratie? Voor wie ik nu dit jaar ga stemmen weet ik dus absoluut niet meer.
Toeters en bellen voor het einde jaar. Ik wens jullie allemaal het allerbeste voor 2009 en een goeie gezondheid om alles te beleven wat je allemaal voor jezelf gewenst hebt. Voor ons is het een rustige avond thuis, zonder die toeters en bellen. Heel simpel en heel gewoon. TV kijken en verder niets. Eigenlijk houden we niet zo van al dat opgeklopte gedoe. Nochtans is zo een avond samen met mensen die je graag hebt, toch heel plezant. Het hoeft daarom geen nieuwjaar te zijn, maar een speciale avond heeft toch ook wel iets.
Nog een laatste over de Kerst. De kleinkinderen worden stilaan al wat ouder en door het vervroegde uur om aan de receptie te beginnen, viel alles zeer goed mee. Toch werd het onverwachts laat. Een teken dat het weer eens gezellig was. Ik krijg altijd zo een warm gevoel als heel de bende er is. Toffe mensen allemaal. Ondertussen is dit al een traditie van tientallen jaren geworden. Eerst waren er de kinderen met vrienden of vriendinnen. Later werden dat dan de liefjes en sindsdien zijn er dan één voor één de kleinkinderen bijgekomen en staan er nu echtgenotes of partners in de plaats van de vriendjes van vroeger. Wat hebben we toch een geluk met heel dat speciale gezin. Je wordt er in zo een warme sfeer ondergedompeld.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik in mijn leven al zeer veel geluk gehad heb. Een speciale engelbewaarder? Zouden dan de zeven donkere jaren nu aan komen? Al blijf ik geloven dat ik voor het geluk geboren ben en dat alles in de volgende dagen en jaren wel zal meevallen. Niet dat ik al fluitend door het leven ga, maar alles valt eigenlijk goed mee. Nu nog eens de lotto winnen en kunnen uitdelen! Aan geven heb je minstens twee keer plezier. Er is de "geneugte" van het geven. De lachende gezichten en soms zelfs de plezierige verhalen achteraf. Spijtig genoeg heb ik geen groot kapitaal, maar ik win waarschijnlijk wel met de euromillions. Verdomme, vergeten een formulier binnen te brengen! Volgende keer dan maar. Als ik zo nu eens een paar miljoen kon winnen? Uitdelen. Iedereen zal er wel van dromen zeker? Vandaag nog dromen en morgen weer terug naar de dagdagelijkse realiteit met mijn Fortis aandelen die momenteel niet veel meer te betekenen hebben. Enfin, we kunnen best overleven. Als je dan al dat prille geluk bij al die kleine mannen in de familie ziet, ben je ook weer een gelukkig mens.
gisteren naar Youp Van't Hek gekeken op Nederland. Schitterend. Ongelooflijk. Het beste wat ik in lange tijd al gezien heb. Ga eens op zoek en probeer er iets van te vinden. Echt zeer goed. Dat is nu eens een artiest naar mijn hart. Grappig, diepzinnig, grote muzikant en een enorme kennis. Gevat, ad rem en zo kan ik nog wel door gaan....
We hebben de periode na de kerst slecht ingezet. Bij het wegrijden bij Peter en Agnes, is er "iets" onder de auto in geschoten. Een steen, een tak? Bevestigingsplaat van voorwiel ietwat gebogen. Ze zijn vandaag de auto komen halen, maar we hebben nog steeds geen vervangwagen. Mijn garage is dicht tot na nieuwjaar en bij de Opel garage hier in de buurt neemt men ook geen telefoon op. Zoeken dus om dit hersteld te krijgen. Dit jaar zijn er al zo veel mogelijkheden meer om nog een ongelukje te krijgen.
Kerstavond en kerstdag zijn gepasseerd. Het was weer een schitterende bijeenkomst, traditie getrouw met kinderen en kleinkinderen. Joost is er via skype ook bij geweest. Even een overzicht gehad van wie er allemaal was en ook even met de ganse bende kunnen spreken. Toch handig die dingen. Het is altijd tof in zo een warm nest te kunnen vertoeven voor een aantal uren. Het was weer zo een avond om nooit te vergeten en om ergens in dat geheugen op te bergen als iets zeer speciaals.
gisteren avond naar een voorstelling geweest van het koor, waar mijn kleindochter in mee zingt. Het was een Kerstconcert met al de gekende liedjes. Iedereen fier natuurlijk. De bestuursleden waren danig in de weer om alles in goeie banen te leiden en de organisatie was goed en origineel. Voor de kleinste kinderen was het echter een beetje te lang. Ze hadden die eerst moeten laten optreden en nadien de groteren. Natuurlijk gaan er dan misschien al sommige ouders of grootouders naar huis en dat is dus minder zaad in het bakske. Vroeger beginnen is misschien een alternatief.
Wat er hier in België allemaal gebeurde in het laatste jaar! Niet alleen in die 12 maanden die we gehad hebben, maar het is al jaren aan de gang in ons landje. Ongelooflijk, hoe alle politici en grote magnaten heel de bevolking terroriseren en zo zwaar beïnvloeden. We hebben altijd gezegd en gedacht dat bv Italië corrupt was, maar ons Belgenlandje is nog veel erger. Wie gelooft er nu nog in politiek? Schandalig. Ooit heb ik zelf op een lijst gestaan en ooit heb ik er echt in geloofd, maar wat een desillusie nu. Zelfs mensen waar ik destijds voor gestemd heb en echt kon mee gaan in hun gedachtengang, ontgoochelen me volledig.
vandaag de kerstboom geplaatst. Vroeg? Och ja er zijn een aantal mensen die dat al een aantal dagen vroeger gedaan hebben. Gisteren mijn zus nog een bezoekje gebracht in de kliniek. Ze is vandaag al naar huis. Nog niet helemaal zoals het allemaal zou moeten, maar ze is zo graag terug thuis in haar gewone doen. Och ja voor ik het vergeet, gisteren hoorde ik nog een opmerking van een van de achternichtjes. Het was nog in de sint tijd ; Sinterklaas en slappe piet. Ik lag dubbel als ik dit hoorde.
misschien niet iets dat iedereen interesseert, maar er komt zeer binnenkort een patch op de markt tegen de RLS problemen. Uitleg op patch rls op google. Mijn familie zal zeker interesse hebben. Ik weet dat de rls zeer snel opgang maakt en een aantal mensen er last van hebben. Het werkt piramidaal. Bij ons had moeder dat en alle vijf de kinderen hebben er last van en ondertussen ook al een pak van de kleinkinderen. Volgens de statistieken is dit een aandoening die meer en meer mensen treft, zelfs zonder dat ze weten wat het is. Rusteloze benen. Ik herinner me dat mijn eerste huisdokter absoluut niet wist waar ik over sprak. Toen was er natuurlijk ook niet al die informatie op internet. Nu kan ik eigenlijk bij elke dokter en in elke kliniek hier over spreken en ze kennen het bijna allemaal. Dit is niet alleen door de informatie die ze binnen krijgen, maar door het toenemend probleem met RLS.
We gaan jaarlijks naar de kerstmarkt in Leuven en telkens we daar weer "even" doorgelopen zijn, zeggen we altijd hetzelfde. Niks nieuws, niks spectaculairs en telkens dezelfde standen met dezelfde dingen. Toch gaan we in december altijd eens terug. We doen die markt op ongeveer een half uur en traditioneel gaan we dan een Hasselt Koffie drinken. Daar stopt het dan mee. Toch willen we daar elk jaar eens gaan kijken. Dom toch, maar ja...
Ach, als je als driejarig manneke opgenomen moet worden in een kliniek, weet je eigenlijk niet goed wat er aan de hand is en dan wil je natuurlijk naar huis. Hoe kan je zo een jong iemand aan het verstand brengen dat die nog drie dagen moet blijven. Nu komen straks nog broer en zus op bezoek en die gaan dan weer weg "NAAR HUIS". Moeilijk om zo iets te overbruggen. Geduld! Ik maakte het mee toen jaren geleden mijn jongste zoon moest geopereerd worden. Hij was net in de periode dat hij alles vastpakte en op de grond gooide. Geduld en nog meer geduld. Alles gaat door natuurlijk, maar die ogenblikken, uren en dagen, wegen enorm zwaar. Je mag je kind nog zo graag zien, het blijft een enorm moeilijke opdracht. Van bij Lester dan nog naar mijn zus geweest die daar ook in de kliniek ligt. Je kan die dingen absoluut niet vergelijken. longontsteking en kanker! Ach voor de meest betrokken partijen zijn ze zeker allebei even belangrijk.
Hoe groter je familie, hoe groter de kans op zorgen natuurlijk. We hebben een enorme grote achterban. We waren thuis met zijn vijven en er zijn 20 kleinkinderen. Ondertussen al een pak achterkleinkinderen natuurlijk. Mijn zus heeft haar 21ste operatie in even veel jaren achter de rug. Je zit daar mee en je bent daar mee bezig. Gisteren krijg ik dan het bericht dat mijn kleinzoon opgenomen is in het UZ. Longontsteking. Het manneke zou vandaag zijn 3e verjaardag moeten vieren. Waarom ik hier nu op dit uur nog aan mijn pc zit heeft daar dus allemaal mee te maken. Je piekert en je denkt. Zulke dingen houden me soms uren wakker. Ik weet dat het allemaal niet helpt, maar ja, zo zit ik in mekaar.
Wat er hier in België allemaal gebeurde in het laatste jaar! Niet alleen in die 12 maanden die we gehad hebben, maar het is al jaren aan de gang in ons landje. Ongelooflijk, hoe alle politici en grote magnaten heel de bevolking terroriseren en zo zwaar beïnvloeden. We hebben altijd gezegd en gedacht dat bv Italië corrupt was, maar ons Belgenlandje is nog veel erger. Wie gelooft er nu nog in politiek? Schandalig. Ooit heb ik zelf op een lijst gestaan en ooit heb ik er echt in geloofd, maar wat een desillusie nu. Zelfs mensen waar ik destijds voor gestemd heb en echt kon mee gaan in hun gedachtengang, ontgoochelen me volledig.
