Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
22-06-2009
fiesta
Een reportage gehoord over mensen die naar de fiesta geweest zijn in Xeres De La Fronteira. Een aantal jaren geleden hebben we het geluk gehad om dat ook mee te maken. Dit is gewoon spectaculair. Dit zijn hectaren grond waar niets anders dan kraampjes op staan met eten en drinken. Iedereen is daar in traditionele klederdracht, tot de allerkleinsten toe. Ze dansen en zingen gedurende dagen. Alles gebeurt op zo een spontane manier die je als stijve Vlaming eigenlijk niet kan vatten. Het is echt feesten. De lippizaners worden opgetooid en ze komen er mee paraderen op die terreinen. Enig om eens mee te maken.
Gisteren naar de festiviteiten rond de langste dag geweest. Enfin, langste dag is veel gezegd, want om 18 uur is daar al alles afgelopen. Leuven zat barstens vol. Zo veel volk heb er nog nooit geweten. Wij gaan altijd voor de randanimatie, maar die was dit jaar heel wat minder dan vorige jaren. Toch de moeite waard.
Vandaag de verjaardag van Sare, onze turnkampioene. 9 is ze al geworden. We waren bij Goedele voor een hapje en een babbel. Natuurlijk hadden de kinderen een turnoefening gemaakt om aan ons allemaal te laten zien. Fantasie van Liese waarschijnlijk. Het zijn echt schatten. Het was weer gezellig.
Naar het programma van Wim Helsen gekeken. Hij was weer goed. Niet iedereen zal dit appreciëren, maar ja, ieder zijn mening. Ik vind hem gewoon schitterend. Zijn woordgebruik, zijn woordenkennis en dan dat alles op een sublieme manier gebruiken. Het is weinigen gegeven. Ik ben bewonderaar.
Wat een dommerik. Ik wou mijn vrouw verrassen en klaar staan om haar iets vroeger te gaan halen. Ik dus naar de garage, de huissleutels in de wagen gegooid en klaar om te vertrekken. Toen dacht ik ineens dat het toch nog een kwartiertje te vroeg was en ik liep terug buiten en sloeg de poort dicht. Aiai. Geen sleutels meer en dus kon ik nergens naartoe. Ik stond letterlijk op straat. Er is een buurvrouw die reservesleutels heeft, maar die was niet thuis. Iemand heeft me met de hulp van een koevoet, toch toegang kunnen verschaffen tot de garage, zonder enige schade aan te brengen. Hoe veilig is zo een slot dan nog? Je begint je hierover vragen te stellen.
Toen de serie "van vlees en bloed" op TV liep, ben ik ergens te weten gekomen dat de hond van de "bospoeper" er eentje was van mijn neef. Een andere neef stuurde me een berichtje in dat verband en dus ben ik dat maar allemaal eens gaan opzoeken op internet en terug eens alles hierover gelezen. Stef kweekt rashonden waar hij al verschillende prijzen mee gehaald heeft. Als je naar de beelden keek van de serie, kon je echt niet zeggen dat het zo een super hond was. Bij het uitlaten van de dieren zullen ze in het begin wel de nodige reacties gehad hebben zeker?
Wat je nu allemaal hoort op het nieuws. Iemand die voor zijn plezier een trein laat vertrekken met de deuren open. Een aantal personen die ergens gaan inbreken en dan hun uitwerpselen achterlaten op de stoep. Mensen, ik kan er niet meer bij. Al het onzinnige vandalisme en jongeren die zo maar een aantal dingen vernielen, puur uit verveling. Jongeren die in mekaar geslagen worden, omdat ze nu eenmaal een willoos slachtoffer zijn. Oudere vrouwen die van hun handtas beroofd worden en dan ook nog aan de overval sterven. Wat bezielt die jongeren toch? Ik huiver bij het lezen van al die berichten. Wat gebeurt er met ons landje?
Een slechte gewoonte van veel Belgen, denk ik. De belastingsformulieren invullen op het allerlaatste ogenblik. We zijn er aan begonnen. Niet dat het voor ons zo moeilijk is, want veel valt er niet in te schrijven. Toch weer een verrassing. Gewoon alle cijfers met overeenstemmende code invullen, alles onder mekaar. Zien wat dat gaat geven. Voor volgend jaar zal ik het ook elektronisch doen denk ik.
Voor vaderdag kreeg ik onder andere een cd box met allemaal balletmuziek. Dan denk je hier veel van te kennen, omdat je dochter al meer dan dertig jaar met ballet bezig is. Vergeet het maar. Veel onbekende namen en onbekende muziek.( voor mij althans.) Toch een aantal dingen ontdekt die echt de moeite zijn. Het waren zes cd's, dus ik moet nog een aantal uren beluisteren.
Vandaag vaderdag en op vele plaatsen feest. Door in de foto archieven te duiken vind ik zo nog een en ander terug. Mens wat hebben we toch feestjes gegeven vroeger. Grote familie, dus regelmatig iets te doen. Verjaardagen, communies of zo maar, dat gebeurde ook.
vandaag naar de turnkampioenschappen geweest van Sare. Ze was de beste. " ik ben de opa" Altijd dus een beetje gekleurd en een eigen mening natuurlijk. Toch was ze de beste. De gouden medaille. Zoals ik al dikwijls schreef? Mijn kind, schoon kind. Dat is hetzelfde natuurlijk voor de kleinkinderen. Mijn kleinkind......Toch, als ze die medaille kan winnen....Och, als het anders zou zijn, zou dit ook niet erg zijn. Het blijft je eigen lieve kleinkind.
Ik weet zelf niet hoe lang er tussen beide foto's zit, maar ik was aan het grasduinen in mijn fotoarchief en ontdekte deze schat. De vijf kinderen een pak jaren geleden en dan een andere die twee jaar geleden gemaakt werd. Verschil? Jazeker. Trouwen, uitzwermen, kinderen krijgen en zo als ik vroeger altijd zegde, eindelijk volwassen als je dertig bent. Zelfs de jongste is binnen enkele dagen zo ver. Niet te geloven. Dan moet ik stilaan oud worden zeker?
ik dacht dus helemaal niets over de verkiezingen te schrijven, kwestie van niemand voor het hoofd te stoten. Ik kan het echter niet laten. Ik wil alleen maar zeggen dat er zoals steeds, geen verliezers zijn en alleen maar mensen en partijen die er goed uit komen. Iedereen heeft weer gewonnen. Enfin, we gaan weer woelige tijden tegemoet om dan uiteindelijk te eindigen bij volgende verkiezingen.
Gewoon uit curiositeit ben ik straks eens in mijn brievenbus gaan kijken. Ik denk dat ik ook bij de laatste verkiezingen dezelfde opmerking gemaakt heb. Hoe kan je nu zo dom zijn om na vrijdag avond nog verkiezingspubliciteit in de bus te steken. Niemand maakt die dan nog open, omdat de post op zaterdag toch niet werkt. Toch waren er nog persoonlijk gefinancierde flyers en foto's te vinden. Dom, dom, dom.
Gisteravond naar het optreden van het koor "jong cantabile" geweest, waar "ons" Liese in mee zingt. Ze brachten liedjes uit Mary Poppins, de aristokatten, Bambi, Jungle book.... Natuurlijk was Liese de beste! Grootoudertrots! Tof en lief kind met een enorme uitstraling. Ze heeft "het". Kunstgevoel van de ouders. Ze zal zeker in de kunstwereld eindigen. Een specialleke.
Schoolfeest bij Evora en Lester. Wat een blije gezichten. Geen optreden dit jaar van alle klasjes, maar ze hadden de gelegenheid om een aantal standen aan te doen. Timmeren, kleuren, spiegelschilderen, trommelen, modeshow enz... Weer een geslaagde en gezellige namiddag gehad.
Zoals bijna alle dagen, deze namiddag naar mijn tuintje vertrokken, maar het ging niet vandaag. Ik kreeg de klop van de hamer en ben al rond 4 uur naar huis gekomen. Net in dat boek gelezen dat Vik gisteren bij had. "Al mijn dagen". Dagboek en archief van Felix Timmermans, is de ondertitel. Ik lees op een bepaald ogenblik iets, zoals ik het ook altijd had willen zeggen en ook zoals ik het meen. " ik ben geen kenner of kritikaster, ik spreek alleen maar naar mijn persoonlijk gevoel en wat mij ontroert of begeert vind ik mooi en goed. Er is zo veel wat mij met de beste wil ter wereld niet kan ontroeren. Och als je moest weten wat ik telkens herlees en terug ga bekijken en welke boeken ik absoluut niet kan slikken en welke schilderijen mij zonder geestdrift laten. Je zou er misschien om lachen en ik ben er soms voor beschaamd. Maar ik kan er niet aan doen." Dit is Timmermans ten voete uit. Zo ben ik ook en ik meen dat. Rechtdoor rechtaan.
Blijkbaar is het een gewoonte geworden, dat, telkens als mijn broer eens naar hier komt, hij een boek van of over Felix Timmermans mee heeft. Hij heeft altijd de perfecte keuze van speciale werken of unieke exemplaren. Mijn verzameling groeit en zoals ik vroeger al eens schreef, denk ik dat ze bijna uniek is. Er zijn natuurlijk mensen die meer over onze Fee verzamelden, maar ik denk dat ik een schitterende collectie heb van Timmermans werken. Ik ben echt fier. Het begon op een eigenaardige manier. Ik leerde dank zij mijn broer, Timmermans op een vrij prille leeftijd kennen. Toch gaf Vik al zijn boeken weg aan onze neef Karel. Op een bepaald ogenblik bracht Karel die dan weer terug naar mij, zonder daar ook maar één centje voor te vragen. Dan is het in feite begonnen en kocht ik een aantal dingen die ik zo maar kon vinden. Tot het een tijd geleden zo wat stil viel en mijn broer me uiteindelijk terug op gang gebracht heeft door een aantal boeken mee te brengen. Zo heb ik dingen ontdekt, die ik nog nooit gelezen of gezien heb. Enkele schitterende schilderijen en een aantal fantastische verhalen. Ik blijf bewonderaar.
Wel wel. Onlangs kreeg ik een steentje in de voorruit van de wagen, met een sterretje als gevolg. Natuurlijk kent iedereen die domme reclame van Carglass van op de radio. Wel de service is perfect. Zo wel aan de telefoon, als de hulp thuis, was formidabel. Ze zijn dat hier ter plekke komen herstellen. Vriendelijk en voorkomend, zoals je het zelden mee maakt. Positieve publiciteit mag ook wel eens.
