Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
30-06-2009
kunst in 't park
wat een tegenvaller. Normaal is "zomer in de kruidtuin" altijd de moeite waard om te bezoeken. Veel kunstwerken. Veel beelden. Dit jaar is het een echte tegenvaller, al voelen de kunstenaars zich hiermee misschien te kort gedaan. Twee (zogezegde) kunstwerken en voor de rest alleen maar pancartes met foto's en slogans. Ik schrijf natuurlijk onmiddellijk naar de inrichters om dit aan te klagen. Zo ben ik. Als dit de manier is om Leuven en een van de mooiste tuinen van België in de belangstelling te plaatsen, dan zijn ze verkeerd bezig.
Vandaag Leuven autovrij zogezegd. Enfin, het was alleen maar het centrum waar geen auto's mochten komen. Toch heel wat animatie in de stad. Oud collega Jos nog eens gezien in een optreden van hun folkgroep, of hoe moet ik het zeggen. Ze spelen veel oude Vlaamse liedjes, waar ik er een pak kan van mee zingen. Vele "vuile" liedjes, zoals die destijds bestonden. Mijn grootmoeder was van 1883 en toen werd er nog gezongen 's avonds op straat met de buren . Ons bomma is destijds bij ons komen inwonen toe we nog klein waren en dus heb ik een aantal van die teksten onwillekeurig meegekregen. De moeite.
het was straks in mijn serre 39° met de deuren open. Toch moest ik er een aantal dingen doen. Natuurlijk ook nog eens alles water geven, want dit was echt nodig. Ik lekte gewoon uit. Het zweet stroomde van mijn aangezicht. Ik kon amper nog iets zien van het nat dat in mijn ogen liep. Morgen of overmorgen heb ik mijn eerste rijpe tomaten. Ben benieuwd naar de smaak. Ik laat het wel weten.
Mariakke was op bezoek met haar man Karel. De enige overblijvende nicht van moeders kant. Mens wat gaat het allemaal toch snel. Gans die oudere generatie is er niet meer. Nog enkele foto's bekeken van bijna honderd jaar oud. Ja natuurlijk als je al met zulke getallen begint te goochelen dan weet je het wel. Veel gepraat over vroeger natuurlijk. Veel herinneringen.
Onthutsend nieuws. Yasmine overleden. Iemand die "leven" uitstraalde in al haar presentaties. Vol energie en vol ideeën voor de toekomst. Bijna niet te geloven en toch de waarheid. Zelfs al ben je geen fan, moet dit toch wel even iets los maken.
de jarige van gisteren en de BBQ meester. Een gezellige bijeenkomst weer met (bijna) heel de bende. Ik kijk altijd uit naar dergelijke feestjes. Bij Agnes is het altijd op zijn Limburgs. Eten genoeg. Van honger zal je daar niet sterven. Altijd een warme gezelligheid. Altijd een goeie ontvangst. En natuurlijk het zien en horen van de kinderen en de kleinkinderen. Plezant.
vandaag de verjaardag van mijn jongste zoon. Agnes en Peter hebben een BBQ voorzien. Roeland wordt dertig en dat moet gevierd worden. Hij staat niet zo graag in de belangstelling, maar een klein feestje mag toch vind ik. Morgen waarschijnlijk foto's hier over.
Een vader vergeet zijn baby in zijn auto. Het kindje sterft. Dit wordt als een vergetelheid omschreven. Een psychiater vergelijkt het op de radio met het vergeten van je sleutels of zo....Dit kan er bij mij niet in. Stress zou er ook mee te maken hebben, volgens diezelfde persoon. Mijn verstand is hier te klein voor. Excuses aan de vader van dit kind voor mijn commentaar, maar dit kan gewoon niet. Ik zie mijn kinderen bezig, ook vol stress en ook altijd druk, maar ik kan me absoluut niet voorstellen dat er zo iets zou gebeuren. Dit zijn dingen die me zeer zwaar raken. Ik ben daar niet goed van. Ik zou nog een vergelijking willen maken , maar..........Enfin het moest me van het hart.
Een reportage gehoord over mensen die naar de fiesta geweest zijn in Xeres De La Fronteira. Een aantal jaren geleden hebben we het geluk gehad om dat ook mee te maken. Dit is gewoon spectaculair. Dit zijn hectaren grond waar niets anders dan kraampjes op staan met eten en drinken. Iedereen is daar in traditionele klederdracht, tot de allerkleinsten toe. Ze dansen en zingen gedurende dagen. Alles gebeurt op zo een spontane manier die je als stijve Vlaming eigenlijk niet kan vatten. Het is echt feesten. De lippizaners worden opgetooid en ze komen er mee paraderen op die terreinen. Enig om eens mee te maken.
Gisteren naar de festiviteiten rond de langste dag geweest. Enfin, langste dag is veel gezegd, want om 18 uur is daar al alles afgelopen. Leuven zat barstens vol. Zo veel volk heb er nog nooit geweten. Wij gaan altijd voor de randanimatie, maar die was dit jaar heel wat minder dan vorige jaren. Toch de moeite waard.
Vandaag de verjaardag van Sare, onze turnkampioene. 9 is ze al geworden. We waren bij Goedele voor een hapje en een babbel. Natuurlijk hadden de kinderen een turnoefening gemaakt om aan ons allemaal te laten zien. Fantasie van Liese waarschijnlijk. Het zijn echt schatten. Het was weer gezellig.
Naar het programma van Wim Helsen gekeken. Hij was weer goed. Niet iedereen zal dit appreciëren, maar ja, ieder zijn mening. Ik vind hem gewoon schitterend. Zijn woordgebruik, zijn woordenkennis en dan dat alles op een sublieme manier gebruiken. Het is weinigen gegeven. Ik ben bewonderaar.
Wat een dommerik. Ik wou mijn vrouw verrassen en klaar staan om haar iets vroeger te gaan halen. Ik dus naar de garage, de huissleutels in de wagen gegooid en klaar om te vertrekken. Toen dacht ik ineens dat het toch nog een kwartiertje te vroeg was en ik liep terug buiten en sloeg de poort dicht. Aiai. Geen sleutels meer en dus kon ik nergens naartoe. Ik stond letterlijk op straat. Er is een buurvrouw die reservesleutels heeft, maar die was niet thuis. Iemand heeft me met de hulp van een koevoet, toch toegang kunnen verschaffen tot de garage, zonder enige schade aan te brengen. Hoe veilig is zo een slot dan nog? Je begint je hierover vragen te stellen.
Toen de serie "van vlees en bloed" op TV liep, ben ik ergens te weten gekomen dat de hond van de "bospoeper" er eentje was van mijn neef. Een andere neef stuurde me een berichtje in dat verband en dus ben ik dat maar allemaal eens gaan opzoeken op internet en terug eens alles hierover gelezen. Stef kweekt rashonden waar hij al verschillende prijzen mee gehaald heeft. Als je naar de beelden keek van de serie, kon je echt niet zeggen dat het zo een super hond was. Bij het uitlaten van de dieren zullen ze in het begin wel de nodige reacties gehad hebben zeker?
Wat je nu allemaal hoort op het nieuws. Iemand die voor zijn plezier een trein laat vertrekken met de deuren open. Een aantal personen die ergens gaan inbreken en dan hun uitwerpselen achterlaten op de stoep. Mensen, ik kan er niet meer bij. Al het onzinnige vandalisme en jongeren die zo maar een aantal dingen vernielen, puur uit verveling. Jongeren die in mekaar geslagen worden, omdat ze nu eenmaal een willoos slachtoffer zijn. Oudere vrouwen die van hun handtas beroofd worden en dan ook nog aan de overval sterven. Wat bezielt die jongeren toch? Ik huiver bij het lezen van al die berichten. Wat gebeurt er met ons landje?
Een slechte gewoonte van veel Belgen, denk ik. De belastingsformulieren invullen op het allerlaatste ogenblik. We zijn er aan begonnen. Niet dat het voor ons zo moeilijk is, want veel valt er niet in te schrijven. Toch weer een verrassing. Gewoon alle cijfers met overeenstemmende code invullen, alles onder mekaar. Zien wat dat gaat geven. Voor volgend jaar zal ik het ook elektronisch doen denk ik.
Voor vaderdag kreeg ik onder andere een cd box met allemaal balletmuziek. Dan denk je hier veel van te kennen, omdat je dochter al meer dan dertig jaar met ballet bezig is. Vergeet het maar. Veel onbekende namen en onbekende muziek.( voor mij althans.) Toch een aantal dingen ontdekt die echt de moeite zijn. Het waren zes cd's, dus ik moet nog een aantal uren beluisteren.
Vandaag vaderdag en op vele plaatsen feest. Door in de foto archieven te duiken vind ik zo nog een en ander terug. Mens wat hebben we toch feestjes gegeven vroeger. Grote familie, dus regelmatig iets te doen. Verjaardagen, communies of zo maar, dat gebeurde ook.
vandaag naar de turnkampioenschappen geweest van Sare. Ze was de beste. " ik ben de opa" Altijd dus een beetje gekleurd en een eigen mening natuurlijk. Toch was ze de beste. De gouden medaille. Zoals ik al dikwijls schreef? Mijn kind, schoon kind. Dat is hetzelfde natuurlijk voor de kleinkinderen. Mijn kleinkind......Toch, als ze die medaille kan winnen....Och, als het anders zou zijn, zou dit ook niet erg zijn. Het blijft je eigen lieve kleinkind.
