Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
04-09-2009
verrassing
Deze namiddag belde mijn jongste zoon om te vragen of ik geen zin had om mee te gaan naar de memorial Vandamme. Een vriend van hem had twee vip tickets gewonnen, maar kon zelf niet gaan. Ik weet dat hij daar zeker graag naar toe gaat en dus ik ben hem rond 16 uur gaan halen en hop zonder dralen onderweg. Uur van aankomst in de vip tent, 18,15 uur. File!!! Natuurlijk op dat tijdstip van de dag op de ring van Brussel. Enfin, het was de moeite. We hebben alle wereldkampioenen bezig gezien. Ook mindere goden en mensen met minder talent (die misschien even hard trainen), maar als je zo een belevenis kan meemaken, kan je nog lang na genieten.
Bij het programmeren van tv programma's, kom ik automatisch terecht op de live uitzending van "de madammen" op vrt 2. Jongens toch, is dit onze cultuurzender? Moet je horen over wat ze bezig zijn. Mannenmode. De broeken moeten korter, zo precies of je hebt water in je kelder. De jeans moet een beetje opgerold worden en er moeten witte sokken onder. De gewone zwembroeken zijn uit den boze, het moet nu hoe kleiner , hoe beter. De mannen moeten ook naar de manicure. En zo gaan ze maar door. Ik gebruik speciaal het woord "moet" omdat dit voor hun allemaal heilig is. Cultuur????
Nu ga ik misschien iets te ver, maar ik mag zeker ook mijn mening hierover geven. Ik lees vandaag in de krant en zie nu een reportage op tv, iets over het dragen van hoofddoeken. Mens toch, waar zijn we mee bezig. Het heeft absoluut niets meer te maken met racisme, maar dit gaat al een stuk verder. Is een hoofddoek dragen nu al zo erg dat mensen hun kinderen van een bepaalde school weg gaan houden. Ik kan de minister van onderwijs perfect volgen. Hij drukt het absoluut ongenuanceerd uit en heeft hierin een eigen standpunt en een bepaalde mening en hij brengt dat klaar en duidelijk. Zijn mening en zijn visie. Kijk ( zie foto), dit verdragen we wel, maar bij een vrouw vinden we dat niet kunnen omdat het op onderdrukken lijkt. Onze mening en onze manier om daar naar te kijken. Ik zou zelf eens willen gaan praten met enkele mensen die vrijwillig een hoofddoek dragen. Kennen we ze? Is het vrijwillig? Wat dan met onze jongeren met hun piercings, petjes en ander arsenaal aan gekke kleding of gewoontes? Mag er iemand aan de loketten zitten op een gemeentedienst, die van kop tot teen getatoeëerd is? Waar ik me wel kan achter zetten is het verbod op het dragen van die imker pakken. Enfin, ieder zijn mening; Onlangs schreef me iemand dat Europa binnen een groot aantal jaren volledig moslim zal zijn. Is dit bedreigend? Kennen we de mensen niet genoeg?
Een uitzonderlijk jaar voor de tomaten. Ik ben volop aan het uitdelen, want ik heb al meer dan 250 kg geplukt en al een pak verwerkt in puree en ingevroren. We eten vandaag dus nog eens tomaten met gehakt. Recept? Ok, hier gaan we dan: tomaten uithollen en dit alles vermengen met gehakt. Week een boterham in melk. Uitwringen en ook bij het mengsel voegen. Een ei (in zijn geheel) bij doen en op smaak brengen met oregano en spaghetti kruiden. Voor de liefhebbers kan er ook wat ui bij. Je vult de uitgeholde tomaten hiermee en er boven op leg je enkele takjes peterselie. In de hoedjes, die je er terug op zet, een beetje goeie boter en dan in de oven. Op 225° gedurende drie kwartier tot een uur, al naargelang de dikte van de tomaten. Smakelijk. Oh ja ik denk nog aan iets dat ik zeker moet vertellen. Destijds met onze vijf kinderen, moesten we er zo altijd tussen de 40 en 50 klaar maken.
Nonkel lag op palliatieve zorgen en moet morgen naar een home. Zijn toestand is stabiel en dus mocht hij daar niet blijven. Tante kan absoluut alleen niet meer voor hem zorgen. Ze vroeg om raad en we zijn dus langs geweest. Moeilijke momenten. Wat moet je nu als advies geven? Echt niet simpel. Het komt wel allemaal in orde. (hoop ik)
Ik wou naar mijn dochter gaan deze namiddag, maar op geen van de drie telefoons een antwoord. Toevallig hadden we gelezen dat er in het provinciaal domein in Kessel-lo festiviteiten waren. "Eurofolies". Jongens toch. Inkom 12 per persoon om dan enkele niet interessante groepen te zien optreden. Nee, dat was ons te veel. Dan hebben we maar een wandeling gemaakt rond de vijvers. Het is er echt mooi. Echt een aanrader. Nog een babbel gehad van een half uur met iemand die het terrein mee moet onderhouden. Zo leer je mensen kennen en kom je dingen te weten. Toch een prettige namiddag.
Mensen die het uur bekijken dat ik mijn blog bij werk, zullen denken dat ik nooit slaap en dat ik 24 uur aan een stuk bezig ben met mijn PC. Niks is minder waar. Ik denk dat ik maximum een uur per dag voor mijn scherm zit. Er zijn dagen bij dat het maar tien minuutjes is. Toch zet ik dat ding dagelijks aan. Ik ben er niet aan verslaafd, maar het is zo een routine geworden. Eens kijken wat er zoal doorgestuurd werd. Het is een medium dat niet meer weg te denken is uit ons leven.Nu ga ik terug proberen te slapen.
Tom was op bezoek. Hij is een vroegere collega en een goeie vriend. Spijtig zie ik hem te weinig. Het was weer gezellig keuvelen en natuurlijk over vroeger praten. We hebben destijds wat af gelachen. Als we met de mannen samen zaten 's middags, moest ik rap zijn om een repliek te geven op een of ander, want Tom zou dan net hetzelfde geantwoord hebben dan ik. We denken altijd in dezelfde richting. Morgen komt hij nog eens langs. Ik zal wat Duvel in huis moeten halen.
Waar we zo goed in zijn hier in ons landje. Verkeersborden en reglementen waar niemand nog aan uit kan. Ik luister regelmatig naar een programma op de radio waar de luisteraars vragen kunnen stellen over wetten en verordeningen die in ons land uitgevaardigd worden. Volgens de wet moet het op een bepaalde manier, maar er zijn dan altijd zo veel uitzonderingen en die zijn dan zo ingewikkeld dat niemand er nog aan uit kan. Of zijn die dan gemaakt om de achterpoortjes open te houden?
Van bij een nicht van mijn vrouw, die op de hoogste verdieping woont van een appartementsgebouw, dat dan ook nog op een heuvel staat, kan ik met de verrekijker 17 kerktorens zien. Het is ongelooflijk hoe je dieptezicht in de war gebracht wordt. Je denkt altijd een toren op een verkeerde plaats te zien. Of je twijfelt of het wel de juiste kerk is die je ziet. De oriëntatie is kompleet ontregeld. Eigenaardig hoe een mens zijn visueel geheugen in mekaar zit en hoe je dat alles dan ook opslaat. Ik kan daar echt van genieten. Telkens als we bij haar op bezoek gaan neem ik die verrekijker mee.
Een uitzonderlijk tuinjaar. In het voorjaar was ik nog aan het klagen over de regen en de te koude temperatuur. Maar ja, alles herstelt zich. Ik begin nu al stilaan af te bouwen en heb al rapen gezaaid. Wintergroen. Enfin, zoals ik enkele dagen geleden al schreef, we hebben hier ideale weersomstandigheden. We klagen altijd, maar het is hier zo slecht nog niet. Het beloofde land?
Naar aanleiding van of als nagedachte van wat ik gisteren schreef, nog het volgende. Toevallig ging het vandaag op het nieuws over genetisch gemanipuleerde bomen, waar alles een beetje mee uit de hand gelopen was. Ik blijf over deze manier van werken dus nog meer twijfels hebben. De producent blijft zijn manier van werken natuurlijk verdedigen. Geld in het laatje, zonder rekening te houden met wat de gevolgen binnen een aantal jaren zullen zijn. Ik ben er echt bang voor. Het is een machtig concern en ik durf zelfs daarom de naam niet te vermelden. Ieder zijn mening daar over natuurlijk.
Ik stemde nog nooit voor "groen", al ben ik zeer milieu bewust. De reportage die ik net op tv gezien heb, stemt dan toch weer tot nadenken. Het ging over genetische manipulatie van gewassen. Misschien is die uitzending wat gekleurd, maar er is toch iets mis met de ingreep die we doen in de natuur, of was de reporter te pessimistisch. Mensen toch, met wat zijn we toch bezig. Allemaal voor het geld. De uitleg die de producent geeft klinkt dan wel goed, maar ik geloof hem niet. Hij beweert dat zo de honger uit de wereld zal geraken. Ik blijf dan op mijn eigen kleine schaal bezig met iets wat op biologisch tuinieren lijkt, maar is het dat wel? Waar is de goeie ouwe tijd?
Ja, zo zit ik in mekaar. Veel te impulsief. Ik krijg iets in mijn bolleke en dan moet dat maar. We hebben hier een pak oude elpees en een aantal van die dingen zou ik, nostalgisch, graag bewaren op cd. Dus dan maar zo een ding gekocht waar dat mee kan. Binnen de kortste tijd moet dat dan in de praktijk gebracht worden. dus straks ben ik daar al mee aan het werk. Enfin, weer een tijdje een bezigheid.
vandaag de laatste ajuinen van het veld gaan halen. Ik weet niet meer waar ik ze moet leggen of hangen. Ik had er 480. Of er zo veel over geschoten zijn weet ik niet, maar het is in ieder geval een grote hoeveelheid. We gebruiken een heel pak ui per jaar en we zullen wel zien wat het nu zal geven.
Iedereen klaagt over de warmte. Ik heb er geen problemen mee, maar ja, ik ben maar één persoontje tussen de zo velen. Toch blijf ik er bij dat we hier in ons klein landje een van de meest ideale klimatologische omstandigheden hebben. Als je hoort van bosbranden (aangestoken of niet) aardverschuivingen, overstromingen, temperaturen van 40 à 50 graden en zo zou ik nog een tijd kunnen doorgaan, dan leven wij hier in ideale omstandigheden. Er zijn niet te veel extremen. Ja, er worden mensen geplaagd met overstromingen, maar dat is onze eigen schuld, of die van de overheid. Het is zoals zo veel in het buitenland gebeurde, waar de boskap en de ontginning voorgaat op normale levensomstandigheden. Laat de natuur wat ze was en waar ze al zo veel jaren zo goed voor ons zorgde. De natuur beschermt ons, als we dit toelaten ten minste.
Och ik kan er echt goed tegen, maar deze namiddag was het wel exceptioneel. 31 graden buiten en 49 graden in mijn serre. Morgen nog iets warmer. Dan ga ik waarschijnlijk alleen maar wat water geven in mijn tuin en verder niks. Ik moet eens kijken tot hoeveel mijn thermometer kan, want anders springt die gewoon stuk. Dan is dat ook maar zo. Mij zal je zeker niet horen klagen. Voor mij mag dit een jaar door zo blijven. Ieder zijn meug.
Heleentje is deze namiddag terug naar Portugal vertrokken. Ik had veel tranen en verdriet verwacht, maar ze was opgetogen om haar papa terug te zien en dus absoluut geen melancholie. De traantjes zullen gisteren al wel gevallen zijn bij het afscheid van de twee nichtjes en van tante Goedele. Ik had nog een zijdelings gesprekje met haar en ik moet zeggen dat ze echt weet wat ze wil en dat voor haar ook de toekomst al vast ligt. Ze is vast beraden. Een schitterend kind.
straks vertrekt mijn kleindochter weer naar Portugal. Een schitterend kind. Och ja, zoals ik vroeger al schreef: "mijn kind schoon kind". Toch moet ik zeker niet op mijn bewering terug komen. Het is zo iemand die weet wat ze wil en die verstand heeft voor tien. Een knappe meid die nadenkt over de dingen en die weet wat ze wil. Ze wordt binnenkort twaalf. Misschien kom er volgend jaar wel een puber terug naar Vlaanderen die compleet anders is. Ik heb zo wat onwennige gevoelens bij het feit dat mijn kleinkinderen al zo groot worden. Kan ik ze nog aan? Kan ik nog mee? In ieder geval worden al de kinderen op een degelijke manier groot gebracht en dat is een hele geruststelling. Ze kennen de waarden van het leven en in die sfeer worden ze opgevoed.
vandaag nog eens naar de markt geweest. Als tuinier, kijk ik dan altijd naar de prijs van de groenten en het plantgoed. Het is ongelooflijk wat ze vragen voor al die dingen. Ben ik content dat ik mijn hofke heb. Ik heb alle jaren veel te veel voor ons twee, maar ik deel zo graag uit. Voor het plantgoed moet ik ook niet in de winkel zijn, want er is daar een echte ruilhandel tussen de verschillende tuiniers.
