Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
07-03-2008
rudy en chantal
ik ga morgen zeker geen tijd hebben om een berichtje toe te voegen.Rudy en Chantal komen op bezoek voor het weekend. Het is een kopel dat we leren kennen hebben destijds in Sardinië. Toffe mensen. Al verschillende jaren hebben we daar contact mee en zij komen naar hier of wij gaan naar Boom, waar zij wonen. Altijd een zeer gezellig weerzien en een plezierig ontmoeten. Goeie vrienden geworden Er zijn zo van die mensen waar je je goed bij voelt. Niet zo veel op de wereld, maar er zijn er wel degelijk.
Mijn broer was gisteren hier. Hij had zoals altijd, maar weinig tijd, maar hij heeft de overbruggingsperiode tussen Brugge, Leuven Brussel en terug Brugge weten te overlappen met een paar uur (zelfs) Altijd aangenaam vertoeven. Ook altijd herinneringen boven halen, maar toch ook gesprekken over politiek en kunst. Alhoewel hij al zo veel jaar in Brugge woont, kan ik hem foto's laten zien van dingen die hij niet kent. Ach mensen, we gaan altijd naar het buitenland en we kennen ons eigenste kleine Belgenland nog niet eens. En er is zo veel moois te zien bij ons.
Een regelmatige bezoekster van mijn blog stuurde me een berichtje om te verwittigen dat er gisterenavond een concert was op La deux. Prachtig. Echt genoten. Schitterende stemmen en een mooie muziekkeuze. Er was onder andere een optreden van Ronaldo Villazon. Hoe kan uit zo een frêle persoon zo een stem komen.
Ik kan er niet meer tegen. Laat uitgaan en laat gaan slapen. Het heeft de laatste jaren altijd een zware nawee. Het zit voor een paar dagen in mijn lijf. Vroeger was ik de dag nadien al terug een goeie, maar het zal met de leeftijd te maken hebben zeker. Nu blijft dat altijd een paar dagen nawerken. Gisteren en vandaag zelfs nog voel ik dat ik de vorige dagen te weinig geslapen heb. Dus deze namiddag niet naar mijn tuintje geweest en zelfs even indutten lukte ook niet. Dan maar voor de computer gaan zitten en nog enkele zinnen geschreven aan mijn boek. Lusteloos en eigenlijk geen zin om iets te doen. Morgen beter. Ik voel me altijd goed in gezelschap, maar vandaag had ik het niet aangekund.
Gisteren was het vrouwtje jarig en schoonzus had ons uitgenodigd om te gaan eten in een Afrikaans restaurant. Dit was voor mij de eerste keer dat ik het aandurfde om daar binnen te stappen. Nochtans had ik in Portugal al Afrikaans gegeten en dat viel best mee. Wel gisteren viel het ook enorm goed mee. De hapjes vooraf waren schitterend. Als hoofdgerecht hadden we tilapia. Ook weer zeer lekker. Ik had dit gerecht genomen met gember. Had ik nog nooit uitgeprobeerd. Tot nu toe durfde ik gember alleen maar gebruiken bij vlees. Een geslaagde avond.
We wonen op een appartement en iedereen heeft één of meerdere kleine keldertjes om wat dingen in te steken die je niet regelmatig nodig hebt of om wat reserve aan drank en eetwaren op te slaan. Er is weer eens ingebroken in een aantal van die kelders. Bij ons in de beiden. Veel is er niet weg, maar er waren dingen bij waar we aan hielden. Zo stonden er twee dozen met souvenirs. Ik zeg wel stonden, want ze zijn weg. Er waren er enkele bij die wel waarde hadden. Een echte plaag in en rond Leuven momenteel.
Ik was vandaag in mijn tuintje aan het werken toen ik telefoon kreeg van mijn vrouwtje met de mededeling dat ze een bloeddruk had van 17 over 12 en een polsslag van 136. Onmiddellijk naar huis natuurlijk. Naar de dokter, naar de kliniek. Onderzoek. 3 cardiogrammen.Na een aantal uren was de bloeddruk vrijwel normaal, maar de pols was nog steeds veel te hoog. Geen reden en oorzaak gevonden en dus maar weer ongerust naar huis. Enige uitleg dat er om een of andere reden een adrenaline opstoot is geweest en dat daardoor de pols te hoog ligt. Nu net voor het slapengaan, nog steeds 96. Vannacht nog eens kijken.
ik verneem net dat dit jaar Leuven in scène terug doorgaat. Ik wil absoluut geen reclame maken, maar dit was vorig jaar zo mooi, dat we zeker terug gaan. Kom niet allemaal af, want dan heb ik geen plaats meer. Toch een aanrader. Veel spektakel, veel randanimatie. We zullen in dat weekend misschien vrienden uitnodigen om hier te verblijven.
Gisteren zijn we even binnen gesprongen bij Ken en Trui. Het was weer een tijdje geleden. Buiten in het zonnetje gezeten en volop genoten bij een heerlijke kop koffie. Natuurlijk ook volop plezier gehad van de kleinkinderen en de gezellige babbel.
We zijn naar de botanische tuinen in Leuven geweest. Nog iets te vroeg, maar ik denk dat we echt niet zo lang meer mogen wachten om alle jonge plantjes in volle bloei te zien. Het was een heerlijk zonnetje en we hebben al volop kunnen genieten. Ik ga zeker binnen een week terug met het fototoestel in aanslag.
gisteren zijn we uit eten geweest meet de ouders van mijn schoonzoon. Het was best gezellig. Je komt mekaar af en toe eens tegen op bepaalde familiefeestjes, maar je leert mekaar op die manier niet echt kennen. Gisteren hebben we dan wat meer tijd uit getrokken om eens wat langer te praten. Zo leer je hen niet alleen beter kennen, maar zo weet je ook meer over je schoonzoon en zelfs over je eigen dochter. Voor herhaling vatbaar.
Een tijd geleden kwam ik hier toevallig een blog tegen van een Felix Timmermans kenner. Moesten jullie nog weten wie dat was of waar ik hem zou kunnen vinden of moest hijzelf toevallig nog eens komen kijken, dan zou je me daar een groot plezier mee doen.
Mijn nicht Marjakke en haar man Karel zijn op bezoek geweest. Altijd tof om die eens over de vloer te krijgen. Het zijn zo'n heerlijke en warme mensen. Natuurlijk is een van de gespreksonderwerpen altijd de familiegeschiedenis, het verleden, jeugdherinneringen. En toch na zo veel jaren, hoor je dan af en toe toch een verhaaltje dat je nog niet kende. Het was echt weer gezellig. Ik heb geen recente foto van hen, dus dan nog maar eentje van met carnaval.
zoals alle jaren naar de carnavalsstoet in Leuven geweest. Ik weet het, het is altijd hetzelfde en het heeft eigenlijk niks, maar ik probeer dan toch altijd een paar goeie foto's te maken. Dit jaar is het zo wat tegengevallen in verband met een goeie opname. Ik kijk minder naar de stoet, maar naar diegenen die ons omringen en die naar het spektakel zien. 16-02-2008 om 22:48
geschreven door staf
Wij doen niet mee aan heel dat st Valentijn gedoe, maar het wil lukken dat we nu net vandaag met zus en schoonbroer afgesproken hebben om te gaan eten. We zijn naar Luzine geweest, het restaurant van Jeroen Meeus. Net zoals de vorige keer weer schitterend. Echt genoten. Vroeger gingen we verschillende keren per week op restaurant om de gewone dagdagelijkse dingen te eten die ik thuis zelf veel beter kan klaar maken. Dat is dus afgeschaft en we gaan alleen nog naar iets speciaals zoeken en betalen dan liever ietsje meer. Het was echt zeer de moeite waard.
Ik kom mijn buurman daarnet tegen. Razend. Zijn oude gsm was stuk en hij is naar de winkel geweest om zich een nieuwe aan te schaffen. Hij vroeg het simpelste wat er was, want hij gebruikt die toch alleen maar om te bellen of gebeld te worden. De rest interesseert hem helemaal niet. Ik kan daar inkomen, maar dat bestaat gewoon niet meer. Waarom was hij zo kwaad? Vrij simpel, de man heeft van 1 uur deze middag tot bijna 5 uur de gebruiksaanwijzing gelezen en nog wist hij niet hoe dat ding marcheerde. Ik ben verre van een specialist, maar ik kon hem toch de basisfuncties uitleggen en hem een beetje op zijn gemak stellen. Mensen worden bijna gedwongen om mee te gaan in de huidige technologie, maar het is veel moeilijker geworden als je een beetje ouder bent. Ikzelf heb ook de nodige problemen met allerlei toestellen en de jeugd speelt met die dingen. Evolutie van deze tijd.
Gisterenavond met schoonzus en haar vriend gaan eten. Waarschijnlijk wat overdreven of slecht te verteren, maar vorige nacht kon ik niet in slaap geraken. Ik heb me dan maar aan de computer gezet en ben verder beginnen schrijven aan mijn boek(je). Het gaat vooruit, maar telkens ik bepaalde fragmenten of passages herlees, begin ik weer te verbeteren en aan te passen. Als ik dit in dit tempo blijf doen, geraakt dat geheel nooit uitgegeven. Ik had gemikt op een honderdtal bladzijden, maar ik denk dat ik er ruim ga over komen. Enfin, het zal geen Stephen King worden, noch qua inhoud en zeker niet van volume.
We zijn juist naar de zondagsmarkt geweest. Ik zie daar al het eerste plantgoed staan. Nu ben ik zeker niet meer te stoppen. Ik heb al naar mijn schoonbroer gebeld om de werkschappen in mijn serre mee te installeren en te verstevigen. Het kan goed zijn dat ik deze week al aan de eerste zaaisels in de serre begin. Het zonnetje en de eerste warmte hebben mijn hoofd op hol gebracht denk ik.
Vandaag kregen we plots de idee om eens op bezoek te gaan bij mijn zus. Toen we toekwamen was er net iemand vertrokken en dus mochten we eigenlijk niet te lang blijven. Toch overdreven denk ik. Ze wou absoluut slapen en rusten. Toch ongeveer een uur gebleven. Toen was het genoeg geweest.
Vermits een neef van mijn vrouw net een café in de buurt overgenomen heeft, en we niet naar de openingsreceptie zijn geweest, dachten we dat dit misschien een moment was om eens binnen te springen en eens dag te zeggen." De molen"in Bierbeek. Nog een echt volkscafé waar je onmiddellijk met iedereen aan de babbel geraakt. Blijven plakken dus en pas thuis gekomen. Toch gezellig. De laatste personen waar we een gesprekje mee hadden, kennen dan ook mensen die wij dan weer kennen en zo gaat dat maar door. Tof en we gaan zeker terug. Dat is dus het voordeel van een volkscafé.
Op mijn blog reageer ik niet graag op politieke of andere mededelingen, maar dit gaat me even te ver en dit wil ik dan toch even schrijven. Mw Desguin, echtgenote De Croo geeft in een interview meningen die er echt niet mee door kunnen. Wie denkt ze wel dat ze is. Een slagerszoon kan volgens haar niet aan de balie. Ik ga niet verder in op de andere dingen die ze verklaarde, maar ik vind dit niet kunnen. De Croo zelf deed ook al van die uitspraken, zoals: Ik ben echt geen Vlaams-nationalist, omdat ik echt niet mentaal gehandicapt ben. Wat denken die mensen wel niet van zichzelf? Als er iemand moest zijn die de roots en de afkomst van die mensen moest kennen? Is het enkel de elite in het land die advocaat mag worden en is een boerenzoon met gezond verstand niet even goed? (misschien beter?) Waar halen ze het lef vandaan?
Een regelmatige bezoekster van mijn blog stuurde me een berichtje om te verwittigen dat er gisterenavond een concert was op La deux. Prachtig. Echt genoten. Schitterende stemmen en een mooie muziekkeuze. Er was onder andere een optreden van Ronaldo Villazon. Hoe kan uit zo een frêle persoon zo een stem komen.
We zijn juist naar de zondagsmarkt geweest. Ik zie daar al het eerste plantgoed staan. Nu ben ik zeker niet meer te stoppen. Ik heb al naar mijn schoonbroer gebeld om de werkschappen in mijn serre mee te installeren en te verstevigen. Het kan goed zijn dat ik deze week al aan de eerste zaaisels in de serre begin. Het zonnetje en de eerste warmte hebben mijn hoofd op hol gebracht denk ik.
