Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
15-03-2010
politiek
och mensen, de laatste tijd krijg ik meer en meer mails over politiek en dan vooral rechts getinte dingen. Ik ben er vast van overtuigd dat onze Vlamingen heel dat gedoe met onze verkozen vertegenwoordigers stilaan moe worden en zich zwaar beginnen te ergeren aan ons apenland. Als je nu ziet hoe weinig mensen er zetelen in het parlement. Ze hebben niet de minste interesse in wat er daar gaande is. Ze lopen maar wat rond, telefoneren ondertussen en gaan dan ook nog wat op hun PC tokkelen. Ze gaan overal vriendelijk goeiedag zeggen en wat mopjes vertellen. Ondertussen nemen ze ook nog eens de krant door of een weekblad. Toch stoort me die rechtse wending in de Vlaamse gedachte. Natuurlijk doen onze politiekers er momenteel niks aan om dit allemaal een halt toe te roepen. Eerst centen pakken. Misschien zijn er eerlijke mensen tussen, maar zo komt het niet over.
Deze namiddag was ik weer veel te onrustig. Ik kon niet blijven zitten en moest dringend mijn benen strekken. Rls opstoot elke namiddag. Dit zal nog duren tot ik terug in mijn tuintje kan gaan werken. We zijn dus een wandeling gaan maken in het provinciaal domein in Kessel-lo om wat te ontspannen. Het was fris, maar best te doen. Een serieuze regenbui op onze nek gehad. Toch duurde het tot nu, voor ik weer kon gaan zitten en ontspannen. Ik ben moe en heb het steeds moeilijker om veel te ondernemen, door het jarenlange slaapgebrek. Het weegt zwaar door. Toch sla ik me er zeker wel weer doorheen. Het is hoog tijd dat het weer wat lente wordt.
Goed nieuws krijgen we de laatste tijd niet meer. Heeft het te maken met de nieuwsgaring die nu veel intensiever en wereldwijd gebeurt. Zelden of nooit komt er iets positiefs op radio of TV. Alles gaat nu over aardbevingen, stormen, trein rampen (of bijna trein ongevallen), criminaliteit, schietpartijen, werkloosheid en last but not least, de priesters die zich hebben vergrepen aan kinderen in de voorbije decennia. Het weer, de overstromingen, de langdurige koude periode en zo zou ik nog een tijdje door kunnen gaan. Ik ben altijd een optimist geweest en zag altijd in alles het goede en kon altijd alles relativeren. Nu moet je sterk zijn om je te wapenen tegen al die onheilsberichten.
Zoals zeer veel, ben ik een dagelijkse computer gebruiker en kan me behelpen. Toch, ook zoals zo velen, bij het minste wat er fout loopt zitten we in de knoei en hebben we hulp nodig. Ik heb dan het voordeel dat ik naar mijn zoon kan skypen en die neemt dan gewoon het scherm over. Je ziet dan die muis over het scherm racen, terwijl je zelf niks hoeft te doen. Telkens worden mijn problemen op die manier opgelost. Niet iedereen heeft een dergelijke hulp en ik denk dat de mensen die hun diensten aanbieden als een soort helpdesk, momenteel heel wat geld verdienen.
Voor diegenen die ik moest vergeten zijn. Dochter lief geeft op 8 en 9 mei een dansvoorstelling met "co-dans". Altijd zeer de moeite om te komen kijken. Schitterende choreografie. Zo is het altijd geweest en zo zal het ook blijven. Hierbij een aankondiging waar je alle gegevens op terug kan vinden.
vandaag was ik bij mijn zus op bezoek en ze had nog een kookboek van ons moeder. Ons ma schreef alles wat ze hier en daar gelezen of opgevangen had, heel secuur op in een boekje. Zo staan er waarschijnlijk recepten bij die nog van ons bomma zijn en ook zeker (het staat er trouwens soms tussen haakjes bij) van een oudtante die ooit in Brussel heeft "gediend", zoals ze dat toen noemden. Prachtige dingen. Ik weet dat mijn kinderen enorm enthousiast waren over de appeltaart van ons ma. Als we op bezoek gingen op zondag, was het eerste wat de kinderen deden, onder de kast gaan kijken, om te zien wat "meter" gebakken had. Joost kon gemakkelijk zo een halve taart opeten. Trouwens onze Roeland later, was er even zot van. Ik zal bij een volgende gelegenheid eens proberen om dit baksel te evenaren, maar dat is bijna onmogelijk.
Het werk in mijn tuintje zal ik nog even moeten uitstellen. Veel te koud. Mensen toch, wat is dat allemaal dit jaar. Buiten de extreme winter hier, hoor je dan van alle rampen ergens anders op de wereld. Onlangs hoorde ik van het slechte weer op Tenerife en de overstromingen daar. Mijn tuinbuur, die jaarlijks in deze periode naar daar met vakantie gaat, is bruin gebrand terug gekomen en hij beweert niks gezien te hebben van alle onheil. Misschien gebeurde alles in het noorden en was hij in het zuiden. Bestonden die rampen vroeger ook en hoorden we er niks van en heeft alles wat we horen momenteel alleen maar te maken de moderne nieuwsgaring?
Gisteren heb ik een parkeerboete gekregen in Leuven. Twee minuten van mijn auto weg geweest om even naar de bakker om de hoek te gaan en het was al te laat. Geen pardon. Ik heb nog een babbel gedaan met die agent, maar niks kon helpen. Nochtans heeft me dat in het verleden al geholpen. Vriendelijk en beleefd zijn en dat kan heel wat opleveren. Zo zat ik eens bij de kapper en ik stond net voor zijn deur geparkeerd, toen ik zag dat iemand mij een bon aan het schrijven was. Ik buiten met mijn kappersmantel nog om. Excuses en een beetje uitleg en ik mocht zonder boete vertrekken op voorwaarde dat ik geld in de automaat ging steken voor de resterende tijd. Onlangs bij tante voor de deur ook een parkeerboete. Ik schreef hier voor met enige technische uitleg en de retributie werd geschrapt. Ze hebben me heel wat wijzer gemaakt daar. Als je met de blauwe schijf ergens gaat staan, mag je na het uur of half uur de schijf onmiddellijk op de volgende streep plaatsen. Stom van mij gisteren om die schijf niet te plaatsen en dat kost me dus 25.
Weer een aantal slechte nachten gehad. Ik zit er slaperig bij de laatste dagen. Toch ben ik gisteren even naar mijn tuintje geweest, maar het was veel te koud. Rillen en beven. In de serre was het twaalf graden en best aangenaam, maar eigenlijk ging ik om wat prei uit te doen. Een emmer gevuld en dan gaan spoelen in de beek achter de tuin. Vingers bijna afgevroren en ik heb dus een tijd nodig gehad om me weer een beetje op te warmen. Toch ben ik ik bij thuiskomst onmiddellijk begonnen met de prei te kuisen en in te vriezen. Het duurt te lang voor we een klein beetje warmte krijgen. Enfin, we kunnen er toch niks aan doen. De eerste bloempjes komen nochtans al piepen. De sneeuwklokjes en de krokus staan al volop te pronken. De narcissen in de tuin staan al 15 cm hoog en wachten op beter weer. Och het komt allemaal goed.
Ik ben eens gaan opzoeken wat er van die man allemaal verschenen is en wat er over hem geschreven is. Ik viel plat achterover. Ik dacht dat ik zo wat al zijn boeken had, maar niks is minder waar. Er is een serieuze verzameling gegroeid ondertussen, ook dank zij mijn neef en broer, maar er bestaat nog zo veel meer. Op internet vind ik regelmatig nog wel iets, maar ofwel heb ik het al, ofwel is het veel te duur. Ik wil wel verzamelen, maar niet tot elke prijs. E zijn werken waar ik destijds wat geld aan gegeven heb en die vind ik nu terug aan een prijsje. Het omgekeerde is ook het geval natuurlijk. Ik ben geen verwoed verzamelaar, maar toch zou ik graag de ontbrekende werken nog vinden.
gisteren naar tante geweest. De laatste tante van de familie. Ze is zeer goed bezig momenteel. Ze maakt grote kuis in de papieren en vindt regelmatig dingen terug van jaren geleden. Gisteren waren de muziek cassettes en de vinyl plaatjes aan de beurt. Ik zal er een aantal op cd zetten voor haar, zodanig dat ze die nog eens kan beluisteren. Weer een aantal paperassen te bekijken. Wat een papiernest hier in België na een overlijden. Misschien is het overal wel hetzelfde?
Maandag gaan eten in de Zarza in Leuven. Het was zeer goed. Een uitgelezen selectie van vis kruiden en groenten. Een kleine finale toets met een likje saus. Op culinair gebied mogen we in ons stadje zeker niet klagen. Keuze genoeg. Gisteren schoonbroer in de kliniek in Hasselt gaan bezoeken. Hij ziet er goed uit ondanks de zware operatie. Ook zijn moraal is goed. Hij denkt er zeer nuchter over, al heeft hij nog complicaties gehad. Goed bezig. Een pak vermagerd. Het zouteloos ziekenhuis eten is niet te eten zegt hij. Komt iedereen daar niet afgeslankt uit na een aantal dagen of weken? Deze namiddag een klein bezoekje bij tante. Ze belt altijd als ze boodschappen nodig heeft. Geen probleem, wij moeten voor onszelf toch ook de nodige inkopen doen.
Al dagen last van mijn maag. Hopelijk betert het snel, want maandag zouden we voor mijn vrouw haar verjaardag ergens een hapje willen gaan eten. Altijd al een gevoelige maag gehad. Toch wil een mens altijd maar mee proeven en mee eten van wat er op tafel komt, vooral als het er lekker uit ziet. Een erfenis van ons moeder denk ik. Die heeft in haar leven wel een ganse vrachtwagen Rennie pastilles geslikt.
We zouden dringend een vakantie moeten boeken. Als je nu hoort wat er overal op die bestemmingen met het weer aan de hand is, wordt de keuze een stuk moeilijker. We houden van het Zuiden in het voor en het najaar, omwille van de eerste of de laatste warmte die je tot op je ribben voelt. We zien wel wat we doen. Deze week moet dat in orde zijn.
Ik ben een beetje ziek. Normaal ben ik altijd goed gezond en kan tegen veel. Warm houden en rusten zeker. We zien morgen wel weer. Deze avond is er een uiteenzetting over RLS door een zekere professor Buyse en daar zou ik nochtans zeer graag naar toe gaan. Er zal misschien veel belangstelling zijn en dan kan ik zo ervaringen delen met lotgenoten. Eens weten wie welke pillen hiervoor slikt, want zonder gaat het niet.
nog maar eens Timmermans. Ik kocht een Duitstalig boekje van een kinderkalender van 1938 verlucht met tekeningen van de Fee. Ik vond onder andere dit prentje, maar ik weet absoluut niet wat dit spelletje is. Iemand een idee?
De laatste tijd veel op internet gezocht naar speciale dingen van en over Felix Timmermans. Zo kocht ik een aanatl postzegels, al is dat zeker mijn eerste interesse niet. Vandaag ontving ik een boekje dat ik pas besteld had. Het was een Duitstalige kinder kalender van 1938, verlucht met tekeningen van Felix Timmermans. Heel simpele dingen. Heel naïef, maar echt geschikt voor het publiek waarvoor het boekje bestemd was. Mooi. Je moet ze maar eens analyseren als volwassen kijker . Echt de moeite.
net een reportage gezien op tv over top sporters. De beste jaren zijn tussen 27 en 30 en van dan begin je af te takelen, behalve als je je fysiek zou verzorgen. Heb ik me nu verzorgd door hard te werken in het huis en de tuin destijds? Ik weet het niet, maar ik durf nog steeds een wedstrijd aan met alle jongeren in spitten, planten en zaaien in mijn hofke. Natuurlijk kan ik het zeker niet halen in fietsen, hard lopen of andere. Ondertussen al boven de 60 en natuurlijk gaat de fysiek achteruit, maar ik voel me nog goed.
ik weet dat ik daar veel over klaag en zaag, maar mensen die deze kwaal niet hebben, begrijpen dit niet. RLS is een enorm vervelende aandoening, voor jezelf, maar zeer zeker voor je medebewoners en alle mensen die kort bij je leven. Deze namiddag weer uren rond gestapt zonder ook maar één minuut rust. Het is een echte ramp. Volgende week ga ik naar een uiteenzetting van een zekere prof Buysse van het UZ in Leuven, al denk ik niet daar iets nieuws te vernemen. Maar ja, het is een samenkomst met allemaal lotgenoten en dat is altijd even bij praten. Als ik die rls niet moest hebben, zou ik me gewoon een ander mens voelen. Het is nu eenmaal zo.
Vrouw lief is de laatste weken aan een opruimactie bezig. Schuiven worden leeg gemaakt en wat al jaren bijgehouden werd als misschien belangrijk (of gaat misschien ooit nog eens van pas komen), gaat nu onherroepelijk in de vuilnisbak. Wat een mens zo al allemaal niet verzamelt en nog maar bij propt in een reeds overvolle lade. Vroeger zijn er thuis zo dingen weggegooid die nu antiek zijn en waar je zwaar moet voor betalen, maar met wat we nu weg doen, zal dit zeker niet het geval zijn. Toevallig komen hier uit een schuif nog twee zilverstukken van 500 Bef. Een speciale uitgave van destijds. Die gooien we niet weg. Misschien te koop aanbieden op een van die sites die daar in gespecialiseerd zijn. We zien wel.
Goed nieuws krijgen we de laatste tijd niet meer. Heeft het te maken met de nieuwsgaring die nu veel intensiever en wereldwijd gebeurt. Zelden of nooit komt er iets positiefs op radio of TV. Alles gaat nu over aardbevingen, stormen, trein rampen (of bijna trein ongevallen), criminaliteit, schietpartijen, werkloosheid en last but not least, de priesters die zich hebben vergrepen aan kinderen in de voorbije decennia. Het weer, de overstromingen, de langdurige koude periode en zo zou ik nog een tijdje door kunnen gaan. Ik ben altijd een optimist geweest en zag altijd in alles het goede en kon altijd alles relativeren. Nu moet je sterk zijn om je te wapenen tegen al die onheilsberichten. 
