Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
23-07-2008
hidrodoe
Gisteren met drie van de kleinkinderen en met dochter Kaat naar hidrodoe in Herentals geweest. Allemaal spelletjes en informatie over water. Ik denk dat dit een zeer interessant gegeven is om eens met de school naartoe te gaan. De kinderen hebben zich geamuseerd, denk ik. Ikzelf had het groter verwacht, maar enfin, het was de moeite.
Liese is altijd vrij op haar verjaardag. 21 juli. Met zijn allen naar mijn dochter om dit te vieren. Traditionele kaarsjes blazen en de nodige foto's maken. Ik ben toch wel mijn fototoestel daar vergeten zeker, dus het zal een gedateerd exemplaar als bijvoegsel worden nu. De zon het het stralende weer van vandaag moet je er maar bijdenken.
Ik zal nog veel acrobatentoeren moeten doen om een avond als vrijdag zo maar naast me neer te leggen. Mensen ik kan er niet meer tegen. Eens een avondje ergens iets gaan eten valt nog wel te verteren, maar het zeer laat opblijven en dan nog de nodige drank daar bij kan ik niet meer aan. Is dit het ouder worden??
Vandaag een baaldag. Ik kan er niet meer tegen om uit te gaan en te blijven plakken tot een stuk in de nacht. Gisteren zijn we naar de beleuvenissen geweest. Gaan eten en nadien de nodige koffie en bijhorende pousse caffé gedronken. Als ik dan thuis kom kan ik niet onmiddellijk gaan slapen en dan wordt het snel vroeg in de morgen in plaats van laat op de avond. Dit wil ik ook nog snel vertellen. Vorige nacht schreef ik naar Passe Partout zo rond een uur of vier en terwijl ik nog een en ander op de computer aan het doen was kreeg ik al een antwoord. Ook iemand die niet kon slapen?? Vandaag dus helemaal niet de goeie vorm gevonden. Ik wou naar de kleinkinderen een zak snoep gaan brengen deze namiddag, maar ze waren met oma Agnes en opa Peter naar het circus. Dus de twee kilo snoep dan maar aan de deur afgezet. Later heb ik dan Heleentje aan de telefoon gehad om te zeggen dat ze al van de zuurtjes gegeten hadden. Ik zie ze maandag wel weer allemaal op de verjaardag van Liese.
mijn oudste zus moet dringend aansterken en dus was dan de jongste zus een paar duiven komen brengen om een soepje te maken. Gisterenavond heb ik die klaar gemaakt en vandaag zijn we ze gaan brengen. Ramp o ramp. Net toen we van de E314 op het kruispunt in Lummen afsloegen, hoor ik op de radio dat er een vrachtwagen gekanteld was. Geen terugkomen meer aan. Volle twee uur file. Normaal moesten we zo rond 3 uur bij haar zijn en het werd tenslotte 5 uur. Enfin, toch nog een goeie babbel gehad. Zo als ik vroeger al misschien eens schreef, hebben we zo een speciale band. Ze is een aantal jaren ouder dan ik en ze heeft me als kleine knaap altijd een beetje in de watten gelegd. In het ouder worden, vervagen leeftijdsverschillen en je kan op een andere manier gaan praten. Als een gelijke, om het zo maar te zeggen. Duivensoep voor morgen klaar gezet en de andere liters ingevroren, belde ze straks.
Mijn eerste vleestomaten geoogst in de voorbije dagen. Er zijn kanjers bij van een halve kilo. Eergisteren had ik met 4 tomaten een gewicht van 1200 gram. Nog geen enkele van geproefd. Dat zal voor straks zijn.
Ik denk dagdagelijks aan mijn familie. Dan de een en dan de ander waar je mee bezig bent. Soms plezierige dingen en dan weer minder prettige ervaringen. Toch zijn het dingen die je dromen en gedachten beïnvloeden. Verhalen van de kinderen over de dochter die weer iets grappigs vertelde en dan later weer een minder goeie ervaring met de oudste zus. Je bent daar mee begaan. Moeilijk soms, maar ach ja, moeilijk gaat ook. Iedereen zegt dat je daar leert mee leven. Wel ze kunnen zeggen wat ze willen, ik kan het niet. Ik kan die dingen niet van mij afzetten.
Gisteren was de verjaardag van mijn jongste dochter. Weer gezellig met zijn allen. Geluk gehad met het weer, zodat iedereen in het zonnetje kon zitten bij Peter en Agnes. De kinderen konden ravotten. Eten en drinken in overvloed zoals een Limburgse gastvrouw past.
Dit is gewoon weer de moeite!!! Ik bedoel de tekening natuurlijk. Dat mijn broer met zijn werken niet meer doet versta ik niet. Meer mensen dan jij en ik zouden hier moeten kunnen van genieten. Te bescheiden? Hij zegt altijd dat er zo veel mensen rondlopen met datzelfde talent. Kan wel, maar ik twijfel er aan.
De kleindochter van uit Portugal is op bezoek voor enkele weken. En groeien dat dat doet. We zien ze niet zo dikwijls en dus valt dat telkens nog meer op. Ze blijft voor enkele dagen bij oma Agnes en opa Peter. Het eerste wat ze gisteren wou eten was een curryworst en frietjes met mayonaise. Natuurlijk al geskyped met papa en mama.
Zo voel ik een beetje nu, als een old timer. Hij loopt nog, maar een beetje trager. Deze morgen in de tuin gaan werken en gelukkig maar, want het regende de rest van de dag. Ik ben moeten terug komen rond een uur of 11, want het ging niet meer. Dit heb ik normaal nooit, want als ik mijn tuintje ben, voel ik me altijd kiplekker. Enfin, het zal wel weer beteren zeker.
Vandaag dan toch schitterend nieuws gekregen. Uit de biopsie bij mijn zus blijkt dat er geen kankergezwellen te vinden zijn. Wat een opluchting. Je blijft daar mee bezig of je wil of niet. Er bestaan nog goeie engelbewaarders blijkbaar.
het is een ontiegelijk uur, maar ik was te moe om nog doorlopers in te vullen. Op zo een ogenblik ben ik soms kwaad op mezelf dat ik de meest gewone woorden niet kan vinden. Bij vermoeidheid laat mijn geheugen me in de steek. Ik ben nu bezig aan de zeven sterren doorlopers en dan heb je wel wat concentratie nodig. Het gaat niet en dus maar naar de computer. Enfin, morgen beter zeker.
Seniorennet is pas begonnen met fotoalbums. Natuurlijk onmiddellijk meegedaan. Dus onder de link van "mijn favorieten, foto's", kan je regelmatig wat nieuws vinden. Vis maar uit wat je de moeite vindt.
ik weet dat het geen uur meer is om nu nog iets in te tikken, maar ik zit hier nu. Niet kunnen slapen en rls problemen tot en met. We zijn naar Leuven geweest voor de beleuvenissen. Elke vrijdag van de maand komen er bekende groepen optreden. Soms de moeite waard. Hangt af van je interesse natuurlijk. Vandaag waren er onder andere Bart Peeters en Bart Herman. Er was ook een drumgroep en nog veel meer. Geen fototoestel meegenomen en dus geen actueel materieel. Spijtig. Ik had het beter gedaan.
Gisteren was het is de serre 42 graden. Met de deuren open is de temperatuur gezakt naar 36. Het was hoog tijd dat ik nog eens de waterscheuten uit de tomaten pitste en dus heb ik in die temperatuur een tijdje moeten werken. Doornat van het zweet. Eerste tomatenoogst, al is het nog maar weinig. Peertomaten en kerstomaten zijn de eersten en de rest zal vanaf volgende week wel volgen.
Straks nog met mijn zus in de kliniek gebeld. Ik dacht dat het daar vandaag een overrompeling zou geweest zijn, maar blijkbaar was er niet zo veel bezoek. Morgen ga ik zeker terug eens langs. Deze namiddag had ik weer last van mijn RLS en dus zijn we een stapje gaan maken. Aan de abdij waren er de jaarlijkse feesten van de KWB, dus daar dan maar heen.
Een mooie wandeling van bij ons en al stappende zie je alles toch zo anders in een omgeving waar je dagelijks met de wagen langs komt.
Oudste zus weeral in de kliniek. Je blijft daar dus mee bezig. De zoveelste opname in een ziekenhuis. Nu wil het lukken, ondanks dat we een grote familie hebben, dat bijna niemand de vorige dagen vrij was om ze te bezoeken. Je maakt weken of maanden op voorhand plannen, zonder te weten dat ze een operatie moet ondergaan. Ik weet dat ze graag een babbel heeft. De vorige dagen zijn wij langs geweest en nu in het weekend zal er wel volk genoeg komen denk ik.Toch blijft ze altijd optimist en is ze altijd goedlachs.
ondertussen is mijn oudste zus al weer eens opgenomen in de kliniek. Ik kan de tel van het aantal operaties niet meer bijhouden en ik denk zij zelf ook niet, maar het is de negentiende in twintig jaar? Toch blijft ze altijd maar optimist. Ach ja zegt ze dan, dit moest nu weeral, dus waarom beginnen kankeren of vloeken. Het moet gebeuren, dus....Bewonderenswaardig, hoe ze dit allemaal op die manier blijft verdragen. Chapeau.
Mijn eerste vleestomaten geoogst in de voorbije dagen. Er zijn kanjers bij van een halve kilo. Eergisteren had ik met 4 tomaten een gewicht van 1200 gram. Nog geen enkele van geproefd. Dat zal voor straks zijn.
