Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
19-07-2011
archieven
Straks ben ik weer eens in de archieven gedoken. Mens toch, wat kom je allemaal tegen. Ik denk dat ik de enige van de familie ben die zo veel foto's en documenten heb van jaren geleden. Nostalgie? Och ik kijk er graag nog eens naar terug. Dit is waarschijnlijk ook de reden waarom ik gestart ben met de stamboom. Ondertussen zit ik hier mee in de jaren 1700, maar dan is het moeilijk. Kerkarchief voor het grootste deel. Ik zie wel verder.
Zeer veel jaren geleden, toen de kinderen nog niet schoolplichtig waren, gingen we altijd voor de ganse maand mei naar zee. Ikzelf bleef gewoon werken en nam lange weekends vrij om bij vrouw en kinderen te kunnen zijn en toch nog wat vakantiedagen te kunnen opsparen. Een aantal jaren later nam ik eens de ganse maand juli vakantie. Ik wou er eens iets speciaals van maken. Bijna alle verlofdagen opgebruikt, maar ik had het er voor over. Het is dit jaar niet schitterend, maar zoals toen die maand, heb ik nog nooit mee gemaakt. 31 dagen regen en een temperatuur van om en bij de 16, 17 graden. We klagen altijd maar over het weer, maar we kunnen er toch niks aan veranderen. Ooit hebben we aan zee zelfs sneeuw gehad tijdens de paasvakantie. Enkele jaren geleden waren we voor een week op Kreta in mei en we hebben de ganse tijd regen gehad. Zeven dagen lang!
Misschien al te vervelend, maar nog maar eens iets over de tomaten. Vandaag weer een tiental kilo ingevroren. Ik heb er hier nog een pak liggen die ik morgen of overmorgen ga verwerken tot tomatenpuree. Broer lief heeft er deze week mee genomen en hij schreef me dat hij er diezelfde avond al een dozijn had op gegeten. Receptje voor tomatenpuree? Ik snij mijn tomaten in redelijk kleine stukjes en laat die sudderen op een klein vuurtje. Eerst met, maar na een tijdje zonder deksel. Ik voeg geen water toe, wat in verschillende recepten toch aangeraden wordt. Dan mix ik het geheel en laat alles nogmaals koken (pruttelen). Peper, zout, oregano, basilicum en knoflook toevoegen en alles nog eens mixen. Schitterend gewoon om in allerlei sausen te gebruiken.
Op zoek naar Bach op internet. Mens toch, het ganse oeuvre terug gevonden en ik ben nu nog altijd aan het luisteren. Ik heb de oortjes opgezet en kan dus rustig van de muziek genieten. Prachtig gewoon. Ik kan ook op een zeer gemakkelijke manier overschakelen naar Beethoven of anderen. Wat er allemaal niet mogelijk is. Ik stop nu, want ik ben volop aan het genieten.
Wat is de kostprijs van een overschrijving? Straks ontving ik een betaal opdracht van 1. Vorige week kreeg Amandine er eentje van 1,80. Reken de kostprijs voor het afdrukken, de behandeling (misschien nog manueel onder omslag steken) en de verzendkost. Ik denk zelfs dat er een negatief saldo is voor de uitschrijver. Administratie! Gelukkig betaal ik dan dergelijke dingen nog via PC banking. Veronderstel dat ik mijn getekende overschrijving naar de bank breng en dat die daar dan ook nog manueel moet behandeld worden.
Broer en schoonzus zijn gisteren even binnen gesprongen. Vik had nog oude documenten gevonden in verband met de aankoop van de grond van het ouderlijk huis en een attest van de gemeenschappelijke muur tussen de huizen van nonkel Staf en dat van ons ma. Interessant om eens te lezen. Zo kom je soms dingen te weten waar je absoluut geen kennis van had. Met dan naar de andere oude papieren te zoeken vond ik een arbeid boekje van bijna 70 jaar geleden. Speciaal om die tekst eens door te nemen.
Dochter lief is overmorgen jarig en de kleindochter Evora op de 24e. Op een woensdag een feestje geven is moeilijk als er noch een pak werkende mensen tussen de familie en kennissenkring zitten. Dus dacht Trui er aan om vandaag iets (ondertussen gisteren) te organiseren. Toffe namiddag en vroege avond geweest. Ik heb weer echt genoten. Op een bepaald ogenblik moest Evora op de tafel gaan staan, terwijl iedereen begon te zingen voor haar. Daar liet schoonzoon het niet bij en hij zette mijn dochter ook prompt op de tafel. Zie foto hierbij.
Weer een paar zeer prettige dagen gehad bij onze vrienden in Boom. Altijd tof. Ik hou van mensen die open en eerlijk zijn en die voor hun mening uit komen. Je weet wat je daar aan hebt. Je kan daar zelf natuurlijk ook altijd rechtuit en rechtaan zijn. Er zijn weinig mensen waar ik ooit zou willen mee met vakantie gaan, want dat is niet zo simpel. Wel met deze twee wil ik morgen vertrekken. Bedankt Rudi en Chantal voor het mooie weekend.
Och ja, soms vergeet ik het gewoon of heb ik niks spectaculair te melden. Maar zelfs dan kan ik iets schrijven over de dagdagelijkse dingen. Zo meteen vertrekken we naar onze vrienden in Boom voor het weekend. Altijd zeer tof. Warme en eerlijke mensen. Ik kijk altijd uit naar een ontmoeting met dat koppel. Nog maar eens over de tomaten. Ik heb zo een grote oogst dat ik er straks zeker meeneem naar daar. Ze vonden mijn soep zo lekker en dus zal ik daar ook enkele dozen van mee nemen. Mijn coeur de boeuf is nog niet rijp, maar ik neem dan maar de andere tomaten mee.
Tante had gevraagd om vandaag met haar boodschappen gaan te doen. Normaal is dit een wekelijkse bezigheid (taak) van neef Guy, maar die is momenteel met vakantie. Dus werd ik opgeroepen om het nodige samen met haar te gaan aanhalen. Reserve aanvullen! Toch eigenaardig dat oudere mensen een stock moeten hebben van allerlei. Ik herinner me dat mijn vriend Tom me een tijd geleden vertelde dat hij bij zijn grootouders een reserve van alles kon terug vinden om een oorlog mee door te komen. Tientallen kilo suiker en koffie bv. Tijden veranderen.
deze namiddag was het behoorlijk warm in mijn tuin. Geen probleem, dat weet je. Het zweet mag me tot op mijn voeten druppen. Toch maar twee uur gewerkt. Voor de derde dag op rij tomaten geplukt. Broer lief had de aller eerste tomaat mee een tijd geleden. Hij vond ze goed van smaak, maar nogal droog. Pech gehad, want deze die ik nu plukte zijn gewoon verrukkelijk. Ik bracht ook een rode kool mee en ik wou ze eens wegen, want het was gewoon een kanjer. Te zwaar voor de keukenweegschaal, dus meer dan twee kilo. Je weet dus wat we morgen zullen eten. Recept? Eerst ui stoven en nadien in repen gesneden kool toe voegen. Nadien een aantal vrij zure appels toevoegen en kruiden met azijn, suiker, peper, zout en laurier.
Gisteren een echte baaldag gehad. 's Nachts bijna niet geslapen en overdag een tukje doen lukt me nooit. ZEER veel last van mijn RLS ook. Reden? Dan maar 6 liter soep gemaakt van de laatste diepvries tomaten. De balletjes doe ik er nadien pas bij. Vers! Nog niet kunnen blijven zitten nadien en daar een toertje gedaan in de buurt. 's Zondags ga ik zelden of nooit naar mijn tuin en gisteren had ik het beter gedaan.
Op de bij gevoegde foto is te zien dat tante heeft genoten van de sketch die ik gebracht heb. Ik heb al laten weten op een of andere manier dat ik gedurende de winter periode een aantal dingen geschreven heb die ik ooit wel eens bij een speciale gelegenheid wil voordragen. We zien wel. Misschien met mijn verjaardagfeest?
Ik ga dus het record van de dikste tomaat absoluut niet breken, maar vandaag heb ik een kanjer van 837 gram geplukt. Het is ook mijn bedoeling niet om me op één of andere lijst te laten plaatsen. Het enige wat voor mij telt, is de smaak. Dat valt dus met deze oogst nog af te wachten. Morgen gaan we al de allereerste test doen. Koude schotel. Alhoewel, broer lief heeft vorige maandag de eerste tomaat met een rood kaakje mee genomen. Ik weet niet of hij er al van gegeten heeft. Ik vrees voor mijn oogst van dit jaar want aan de helft van de planten is er blijkbaar een ziekte en zoals je weet, spuit ik niet. Ik weiger dit gewoon te doen. Ik ga afwachten. Och ja vorig jaar had ik een opbrengst van ongeveer 300 kilo tomaten en je kan je wel voorstellen dat dit voor twee personen een "klein" beetje veel is. Veel weg gegeven en een heel pak ingevroren. Ondertussen zit ik al een beetje aan de nieuwe oogst en ik zal dus van de tomaten van vorig jaar dringend soep moeten maken.
Als ik over iets niet tevreden ben, kruip ik nogal rap in mijn pen. Over wie ik nu gisteren geschreven heb, ga ik nog niks over schrijven, omdat ik de kans van de twijfel laat en ondertussen ook wacht op een antwoord. Van de drie personen of diensten die ik aanschreef, kan ik toch al één naam vrij geven. Elektrabel! Mensen toch. Ik doe de papieren voor mijn tante en met de verkoop van het huis en de eindafrekening is er duidelijk een pak fout gelopen. Ze kreeg eerst een rekening van om en bij de 2.000 en nadien een creditnota van 1.200. Uitleg. Per vergissing hadden we het sociaal tarief geschrapt en nadien recht gezet. Toch bleef er dan nog een factuur van 800 te betalen, terwijl ze het vorig jaar 300 had terug getrokken en in de aangerekende periode maar 9 maand meer in haar huis woonde. Al drie maal geschreven hiervoor. Bellen duurt minuten lang.
Deze namiddag in 32,5 graden even naar mijn tuin geweest om in de serre te gaan gieten. Buiten dat gieten en wat kersen plukken heb ik niks gedaan. Toch was mijn T shirt nat tot aan de rand van mijn broek. Mensen toch, zo zweten. In de zon gaan zitten doe ik nooit, maar er in werken doe ik graag, maar zo zweten gelijk vandaag....
Met de trein zou je er al zijn. Vergeet het maar. De laatste tijd al dikwijls negatief in het nieuws gekomen en vandaag weeral. Mijn broer was hier deze namiddag om bessen te komen plukken. Na de pluk zijn we nog even naar tante geweest en rond een uur of vijf had hij een trein naar Brugge. Hij belde me net (9 uur) om te melden dat hij thuis was. Stil gestaan ergens onder weg. Mensen toch, wat is dat tegenwoordig met de spoorwegen? Goeie publiciteit voor het openbaar vervoer.
Gisteren op de braderie, iets zeer speciaal gezien. Ik vond het tof, maar misschien kan niet iedereen dit appreciëren. Er was een moeder met haar zoontje van een jaar of zes, zeven op stap, gekleed in een gevangenispakje. Een mooi gestreept pakje met zo een rond mutsje en een nummer op zijn borst. Speciaal.
Jaarlijks is er na de langste dag in Leuven een braderie in Heverlee. We gaan er altijd naar toe en toch zijn we na een half uur al terug thuis omdat er niks te zien is. Ik had vandaag mijn fototoestel niet mee genomen, omdat het meestal toch de moeite niet is. Fout. Nu had ik een aantal mooie opnames kunnen maken in het publiek. Het zou echt de moeite geweest zijn. Spijtig, maar heilaas. Volgend jaar neem ik dan mijn camera terug mee en dan zal er niks te zien zijn. Och ja.
Zoals ik al schreef, waren we van plan om deze namiddag naar "de langste dag" in Leuven te gaan. De randanimatie is echt altijd de moeite. Ondanks het minder goede weer, zijn we er toch naar toe gegaan. Veel gezien en toch nog een aantal dingen gemist. Ik zou het op een andere manier organiseren, maar ja, wie ben ik. Ik heb weer van een aantal voorstellingen echt kunnen genieten. Waarschijnlijk bestaan er in andere steden ook dergelijke manifestaties, maar dit was, om het zo maar te zeggen, om de hoek, dus niet te missen.
