Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
26-08-2008
slaaplabo
Deze namiddag moet ik naar de slaapkliniek. Er zijn minder aangename dingen waarvoor je naar een hospitaal moet gaan. Vandaag is het enkel om te slapen. Je zit dan wel met een hoop darmen vastgekluisterd aan allerlei toestellen, maar al bij al valt dat wel mee, schrijven ze in hun brochure. De meeste mensen slapen behoorlijk. Morgen zal ik er meer kunnen over vertellen. De jongste zoon zit nu ook bij de Mac familie en kan dus weer deftig op computer werken. Hij stuurde prompt een foto van mij door.
Zoals een robot ga ik door het leven momenteel. Er is echter beterschap op komst. Dinsdag kan ik dan eindelijk naar het slaaplabo en nadien zal ik geholpen worden. Ik hoor van alle mensen die daar gepasseerd zijn dat ze een nieuw tijdperk begonnen zijn. Hoop doet leven. Na een aantal gesprekken vandaag, zie ik het allemaal wel weer zitten. Niet dat ik depri was, maar je kan wel eens in een putje zitten en je minder goed voelen.
mijn dochter schreef me dat al mijn kinderen hoogsensitief zijn. Als je dan op google of Cuil gaat kijken is dit net of het een afwijking is. Ik schreef terug naar ons Geertrui dat ik dit absoluut niet zo ervaar en dat ik best fier ben dat ik met bv bij een mooi klassiek muziekje kan zitten wenen en dat er andere momenten zijn bij bepaalde scènes in een film of een boek, dat ik ook de tranen kan laten vloeien. Ik voel het niet als een gebrek, eerder als een normaal menselijk fenomeen dat meer mensen zouden moeten hebben. De wereld zou er anders uit zien als iedereen dit moest hebben. Ik ben opgetogen dat ze zo hoogsensitief zijn. Dit zijn tenminste mensen en geen robots. Ik weet dat zij daar ook zo over denken.
net een schitterend gesprek gehad met mijn oudste dochter. Tof dat zo iets kan. Zo onbevangen en zo eerlijk. Ik geniet er van. Ik heb het al dikwijs geschreven dat ik zo graag heb dat mensen me gewoon de volle waarheid vertellen zonder omwegen.
Gewoon een bloemetje voor iedereen die zo begaan is met mijn gezondheid. Ik krijg zo veel reacties en zo veel goeie raad op mijn oververmoeidheid dat je het niet voor mogelijk houdt. Volgende dinsdag moet ik naar de slaapkliniek en misschien weet ik dan meer. Bedankt in ieder geval.
de drukke week is nog niet verteerd. Moe, doodmoe. Toch naar de tuin geweest om ajuinen te gaan oogsten. Eerst een beetje miezerregen, maar daarna een plensbui. Dus moeten stoppen met ongeveer de helft van de oogst. Morgenvroeg een nieuwe poging. Ik heb naar een aantal mensen van de familie al enkele foto's doorgestuurd van het trouwfeest van Adi en Sylvie. De kinderen hadden allemaal een stukje puzzel gekregen waarmee ze een foto moesten maken. Een tof idee. Hierbij het resultaat.
zaterdag naar trouwfeest van Adi en Sylvie geweest. Het was tof, het was mooi. Alles er op en er aan. Het was zo "naturel". Spontaan en eerlijk. Een huwelijk om nog jaren aan terug te denken. De familie nog eens terug gezien en gezellig bijgepraat. Mensen leren kennen en voor verrassingen gestaan, zo van : "hoe ken jij die twee?" of "ik wist niet dat..." Echt een prachtige dag. Behalve voor mijn broer weeral. Op weg daar naar toe met de auto in panne gevallen. Sleepdienst en al die dingen die daar dan op volgen. Uiteindelijk is alles weer goed gekomen en heeft hij dan toch het grootste stuk van het feest meegemaakt. De rest van de geschiedenis volgt later.
vrij gevulde week. Woensdag zijn we naar vrienden geweest in Boom en daar blijven slapen. Gisteren hadden we bezoek van neef Johnny en vandaag komt een neef uit Ierland naar Leuven en we gaan samen eten bij Jeroen Meeus. Morgen trouw van neef Adi met Sylvie. Hopelijk goed weer, want hij heeft alles voorzien voor buiten. Zondag is (tot nu toe) een rustdag. Je weet maar nooit.
Een tijd geleden schreef ik een berichtje over collega's waar je niets meer van hoort en mensen waar je van denkt dat het echte vrienden zijn. Iemand reageerde op mijn blog met : "echte vrienden zal je nooit verliezen." Wel gisteren zijn we bij Rudi en Chantal geweest en dat zijn echt goeie vrienden. Mensen die rechtdoor en rechtuit zijn. Ze ontvangen je met open armen en je bent er welkom. Dat voel je. Ik mag ze nu niet te veel ophemelen, want dan krijgen ze een dikke nek. Toch weer een toffe 24 uur bij die twee gehad. Voor herhaling vatbaar, maar nu moeten zij eens naar hier komen.
de zoveelste maal dat ik moet schrijven dat ik hier weer een stuk in de nacht aan mijn pc zit. Daarnet nog naar de cd van Paganini geluisterd die ik van de kinderen gekregen heb. Mooi. Zeer mooi!! Een drukke week voor de boeg, maar ik zal het wel overleven zeker.
Gisteren hebben we een vervroegde verjaardag van Heleentje gevierd omdat ze vandaag al weer naar Portugal vertrekt. Zo hadden we nog eens alle kleinkinderen samen. Altijd een groepsfoto maken bij zulke gelegenheid natuurlijk.
mensen toch. Ik die altijd zo levenslustig en vitaal was. Ik kruip momenteel door het leven. We hadden vandaag bezoek van een weduwe van een ex collega en ik doe altijd mijn best om ze zo goed mogelijk te ontvangen. Door mijn vermoeidheid stond mijn verstand op nul en kost het enorm veel moeite om nog een waardevol gesprek te voeren. Nog enkele weken en dan is er hopelijk de oplossing met zo een slaapmasker. Waarom moet je in België heel die molen door voor je aan zo een ding geraakt. Bureaucratie!!! Mijn vlammeke is bijna uit.
toch naar mijn tuintje geweest deze namiddag, maar enkel om in mijn serre te bewateren en te oogsten. Weer 7 kilo tomaten. Ik heb ook oregano geplukt en die ligt nu te drogen. We gebruiken dat bij elke bereiding met tomaten. 's Avonds duivensoeppeke gemaakt voor mijn zus. Straks doen we die dan naar haar. Ze moet aansterken en naar men zegt is dit een goeie remedie. Grootmoeders wijsheden. In mijn serreke was het 42 graden, dus het zweet liep er vanaf toen ik thuis kwam. Een goeie douche genomen.
vermits ze voor deze namiddag 30 graden voorspellen, zal het geen tuinweer zijn, maar eerder een wandeling onder het beschermende lover van een bos. Wat natuur en gezonde lucht opsnuiven.
het wordt hoog tijd dat ik langs die slaapkliniek kan gaan. Ik val zo wat in slaap waar ik sta, maar ik kan niet slapen vanwege mijn RLS. Als ik in mijn tuin ga werken is dit puur op wilskracht, want eigenlijk kan ik niet meer. Ik heb momenteel geen natuurlijke slaap meer en heel mijn bioritme ligt in de knoop. Vakantie is pas voorzien voor oktober. Misschien dat ik daartegen weer de "oude" ben. Om je bloot g.. te laten zien.
Naar jaarlijkse gewoonte gaan we altijd eens naar hapje tapje in Leuven. Een culinaire belevenis. Meer om de sfeer eens op te snuiven. Toch houden wij ons aan de jaarlijkse traditie om oestertjes te gaan eten en een glaasje champagne daar bij te drinken. Meestal gaan we dan ergens een volledige schotel eten in een restaurant. Er zijn proevertjes genoeg over de ganse binnenstad, maar we gaan soms toch nog op restaurant. Ach ja, ieder zijn meug.
De oogst is zo overweldigend dat we dus regelmatig tomaat eten. Tomaten met gehakt staan minimum één maal per week op het menu. Wat we ook geregeld eten is het volgende; in een ovenschotel leg je een laag vis en daarboven een laag ajuin. Daarop een laag aardappelen en dan een laag tomaat. Elke laag kruiden met cayennepeper, zout laurier en oregano. Ui eerst een beetje laten stoven en de aardappelen ook voorkoken. Bovenop een laag paneermeel en enkele klontjes boter. In de oven en smullen maar.
Ons vriendenkoppel hadden we uitgenodigd voor een kastelenroute en een etentje bij Jeroen Meeus. We zullen een zieke moeten gaan bezoeken in hun woning. Geen probleem. Geen erg. Altijd zeer tof om hen terug te zien. Ik kijk er al naar uit, of het nu hier is of op verplaatsing, maakt niet uit. Zulke eerlijke en warme mensen kom je niet vaak tegen, dus denk ik zo maar, waarschijnlijk komen ze dan een paar weken later wel naar ons. Dubbel plezier.
je zal me niet horen klagen, maar gisteren mocht ik volgens de weerman niet in mijn tuin gaan werken, wegens te ongezond. Dus dan maar geluisterd naar die man en 's middags een uitgesteld etentje voor mijn verjaardag, samen met het vrouwtje. Boardroom natuurlijk. Ons lievelingsrestaurant. Toch nog gaan gieten in de serre in de late namiddag. 48 graden met beide deuren open. De tomaten groeien terwijl je er bij staat. Gisteren weer 5 kilo ingevroren.
in mijn boek schreef ik dat er van alle gedane beloftes bij het afscheid nemen op je werk niet veel over blijft. Wel vorige week was er een goeie vriend op bezoek en vandaag belde Sonja voor mijn verjaardag. Zij heeft al altijd een belletje gedaan en ze zal het nooit vergeten. Toch ga ik mijn mening niet herzien. Je bent na een korte tijd gewoon vergeten. Toch bedankt Sonja en Tom. Tof.
mijn dochter schreef me dat al mijn kinderen hoogsensitief zijn. Als je dan op google of Cuil gaat kijken is dit net of het een afwijking is. Ik schreef terug naar ons Geertrui dat ik dit absoluut niet zo ervaar en dat ik best fier ben dat ik met bv bij een mooi klassiek muziekje kan zitten wenen en dat er andere momenten zijn bij bepaalde scènes in een film of een boek, dat ik ook de tranen kan laten vloeien. Ik voel het niet als een gebrek, eerder als een normaal menselijk fenomeen dat meer mensen zouden moeten hebben. De wereld zou er anders uit zien als iedereen dit moest hebben. Ik ben opgetogen dat ze zo hoogsensitief zijn. Dit zijn tenminste mensen en geen robots. Ik weet dat zij daar ook zo over denken.
