Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
30-07-2008
verjaardag
in mijn boek schreef ik dat er van alle gedane beloftes bij het afscheid nemen op je werk niet veel over blijft. Wel vorige week was er een goeie vriend op bezoek en vandaag belde Sonja voor mijn verjaardag. Zij heeft al altijd een belletje gedaan en ze zal het nooit vergeten. Toch ga ik mijn mening niet herzien. Je bent na een korte tijd gewoon vergeten. Toch bedankt Sonja en Tom. Tof.
Weer een kaarsje bij vandaag. Ik tel ze al lang niet meer. De kinderen vroegen wat mijn plannen waren voor vandaag. We spraken dus af om te verzamelen bij de oudste dochter. Mooie tuin en zwemdok, dus de beste oplossing voor de kleinkinderen. Taart meenemen natuurlijk. Kaarsjes blazen zal er niet bij zijn, want het zijn er al te veel geworden.
Ik veronderstel dat vandaag de bbq op veel plaatsen gerookt heeft. Het is lang wachten geweest op zo een ideaal weertje. Ikzelf ben vandaag nog niet buiten geweest, al zal dat niet lang meer duren. Hooguit nog enkel minuten. Even gaan zweten in mijn serre om gaan te begieten en verder denk ik niet dat ik nog veel ga presteren vandaag. Je weet nooit, als ik eenmaal daar ben??? Nochtans ga ik bijna nooit naar mijn tuin op zondag. Dat is zo een rustdag die ik ingebouwd heb. Alhoewel, ik kan nu niet blijven zitten en dus misschien toch?
Ondertussen al verschillende kilo's snijbonen ingevroren. Een enorme oogst dit jaar. Omwille van het feit dat ik me de laatste tijd zo moe voel, heb ik de wilskracht niet gehad om dagelijks naar mijn tuin te gaan. Het is nochtans mijn lang leven om daar te zijn. Die slaapapne, samen met mijn rls maken dat ik me de laatste tijd echt een hoopje ellende voel. Ik hoor van verschillende mensen dat zo een slaapmaskertje enorm helpt. De bureaucratie in België belet je om dit zo maar te gaan halen. Je moet eerst bij een specialist passeren en naar een slaapkliniek gaan. Het moet wat kosten en iedereen moet er eerst wat aan verdienen. De slaapklinieken zijn overboekt. Een nieuwe trend???
We gaan straks naar de laatste dag beLEUVENissen. Een wekelijks terugkerend muziekfestival in Leuven met telkens een ander thema. Vandaag tropical. Echt gepast met deze temperatuur. We zullen wel zien wat het geeft, maar dit is altijd onze lievelingsavond.
Weer een verjaardag. Vandaag was Evora aan de beurt. Als je vroeg hoeveel het was, stak ze haar vier vingertjes omhoog en hield ze angstvallig haar duim onder bedwang. Vier jaar dus. Het gaat zijn gang. Voor we het weten zijn het volwassen meisjes of jongens. Nog enkele jaren en de oudste van de kleinkinderen komen met hun eerste vriendje af. Mens, ik moet er niet aan denken en de ouders hebben daar ook al zo bepaalde gedachten bij. Ze liggen er nu nog niet wakker van, maar zoals wij destijds gepiekerd en getobd hebben, zullen zij het ook wel doen. Enfin, het is iets te vroeg vooruit gedacht nu.
Gisteren met drie van de kleinkinderen en met dochter Kaat naar hidrodoe in Herentals geweest. Allemaal spelletjes en informatie over water. Ik denk dat dit een zeer interessant gegeven is om eens met de school naartoe te gaan. De kinderen hebben zich geamuseerd, denk ik. Ikzelf had het groter verwacht, maar enfin, het was de moeite.
Liese is altijd vrij op haar verjaardag. 21 juli. Met zijn allen naar mijn dochter om dit te vieren. Traditionele kaarsjes blazen en de nodige foto's maken. Ik ben toch wel mijn fototoestel daar vergeten zeker, dus het zal een gedateerd exemplaar als bijvoegsel worden nu. De zon het het stralende weer van vandaag moet je er maar bijdenken.
Ik zal nog veel acrobatentoeren moeten doen om een avond als vrijdag zo maar naast me neer te leggen. Mensen ik kan er niet meer tegen. Eens een avondje ergens iets gaan eten valt nog wel te verteren, maar het zeer laat opblijven en dan nog de nodige drank daar bij kan ik niet meer aan. Is dit het ouder worden??
Vandaag een baaldag. Ik kan er niet meer tegen om uit te gaan en te blijven plakken tot een stuk in de nacht. Gisteren zijn we naar de beleuvenissen geweest. Gaan eten en nadien de nodige koffie en bijhorende pousse caffé gedronken. Als ik dan thuis kom kan ik niet onmiddellijk gaan slapen en dan wordt het snel vroeg in de morgen in plaats van laat op de avond. Dit wil ik ook nog snel vertellen. Vorige nacht schreef ik naar Passe Partout zo rond een uur of vier en terwijl ik nog een en ander op de computer aan het doen was kreeg ik al een antwoord. Ook iemand die niet kon slapen?? Vandaag dus helemaal niet de goeie vorm gevonden. Ik wou naar de kleinkinderen een zak snoep gaan brengen deze namiddag, maar ze waren met oma Agnes en opa Peter naar het circus. Dus de twee kilo snoep dan maar aan de deur afgezet. Later heb ik dan Heleentje aan de telefoon gehad om te zeggen dat ze al van de zuurtjes gegeten hadden. Ik zie ze maandag wel weer allemaal op de verjaardag van Liese.
mijn oudste zus moet dringend aansterken en dus was dan de jongste zus een paar duiven komen brengen om een soepje te maken. Gisterenavond heb ik die klaar gemaakt en vandaag zijn we ze gaan brengen. Ramp o ramp. Net toen we van de E314 op het kruispunt in Lummen afsloegen, hoor ik op de radio dat er een vrachtwagen gekanteld was. Geen terugkomen meer aan. Volle twee uur file. Normaal moesten we zo rond 3 uur bij haar zijn en het werd tenslotte 5 uur. Enfin, toch nog een goeie babbel gehad. Zo als ik vroeger al misschien eens schreef, hebben we zo een speciale band. Ze is een aantal jaren ouder dan ik en ze heeft me als kleine knaap altijd een beetje in de watten gelegd. In het ouder worden, vervagen leeftijdsverschillen en je kan op een andere manier gaan praten. Als een gelijke, om het zo maar te zeggen. Duivensoep voor morgen klaar gezet en de andere liters ingevroren, belde ze straks.
Mijn eerste vleestomaten geoogst in de voorbije dagen. Er zijn kanjers bij van een halve kilo. Eergisteren had ik met 4 tomaten een gewicht van 1200 gram. Nog geen enkele van geproefd. Dat zal voor straks zijn.
Ik denk dagdagelijks aan mijn familie. Dan de een en dan de ander waar je mee bezig bent. Soms plezierige dingen en dan weer minder prettige ervaringen. Toch zijn het dingen die je dromen en gedachten beïnvloeden. Verhalen van de kinderen over de dochter die weer iets grappigs vertelde en dan later weer een minder goeie ervaring met de oudste zus. Je bent daar mee begaan. Moeilijk soms, maar ach ja, moeilijk gaat ook. Iedereen zegt dat je daar leert mee leven. Wel ze kunnen zeggen wat ze willen, ik kan het niet. Ik kan die dingen niet van mij afzetten.
Gisteren was de verjaardag van mijn jongste dochter. Weer gezellig met zijn allen. Geluk gehad met het weer, zodat iedereen in het zonnetje kon zitten bij Peter en Agnes. De kinderen konden ravotten. Eten en drinken in overvloed zoals een Limburgse gastvrouw past.
Dit is gewoon weer de moeite!!! Ik bedoel de tekening natuurlijk. Dat mijn broer met zijn werken niet meer doet versta ik niet. Meer mensen dan jij en ik zouden hier moeten kunnen van genieten. Te bescheiden? Hij zegt altijd dat er zo veel mensen rondlopen met datzelfde talent. Kan wel, maar ik twijfel er aan.
De kleindochter van uit Portugal is op bezoek voor enkele weken. En groeien dat dat doet. We zien ze niet zo dikwijls en dus valt dat telkens nog meer op. Ze blijft voor enkele dagen bij oma Agnes en opa Peter. Het eerste wat ze gisteren wou eten was een curryworst en frietjes met mayonaise. Natuurlijk al geskyped met papa en mama.
Zo voel ik een beetje nu, als een old timer. Hij loopt nog, maar een beetje trager. Deze morgen in de tuin gaan werken en gelukkig maar, want het regende de rest van de dag. Ik ben moeten terug komen rond een uur of 11, want het ging niet meer. Dit heb ik normaal nooit, want als ik mijn tuintje ben, voel ik me altijd kiplekker. Enfin, het zal wel weer beteren zeker.
Vandaag dan toch schitterend nieuws gekregen. Uit de biopsie bij mijn zus blijkt dat er geen kankergezwellen te vinden zijn. Wat een opluchting. Je blijft daar mee bezig of je wil of niet. Er bestaan nog goeie engelbewaarders blijkbaar.
het is een ontiegelijk uur, maar ik was te moe om nog doorlopers in te vullen. Op zo een ogenblik ben ik soms kwaad op mezelf dat ik de meest gewone woorden niet kan vinden. Bij vermoeidheid laat mijn geheugen me in de steek. Ik ben nu bezig aan de zeven sterren doorlopers en dan heb je wel wat concentratie nodig. Het gaat niet en dus maar naar de computer. Enfin, morgen beter zeker.
Seniorennet is pas begonnen met fotoalbums. Natuurlijk onmiddellijk meegedaan. Dus onder de link van "mijn favorieten, foto's", kan je regelmatig wat nieuws vinden. Vis maar uit wat je de moeite vindt.
Mijn eerste vleestomaten geoogst in de voorbije dagen. Er zijn kanjers bij van een halve kilo. Eergisteren had ik met 4 tomaten een gewicht van 1200 gram. Nog geen enkele van geproefd. Dat zal voor straks zijn.
