Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
18-09-2011
karbonade
Deze middag eten we "Vlaamse" karbonade. Mensen toch, een echte lekkernij. Een voorwaarde is dat je de ajuin op voorhand echt zeer bruin laat worden. Zeer hard aanstoven en door alsmaar een klein beetje vocht toe te voegen zeer donker laten worden. In het braadnat van de ajuin, het vlees aanbraden. Een scheutje azijn, tijm en laurier en om af te kruiden natuurlijk peper en zout. Om te dikken een boterham met mosterd. Nadien de saus binden. Ik doe dit met vloeiende bloem. Ik herinner me dat ik destijds in de frietkot een friet ging halen met karbonadesaus. Ieder zijn meug.
Joost opent volgende week maandag een fototentoonstelling in Lissabon en ik ga er naartoe. Ik wil hem even steunen. Neen, een foute formulering. IK WIL ZIJN WERK ECHT GRAAG ZIEN. Hij kent zijn vak! Ik ben er echt op uit om dit mee te maken. Misschien drie dagen met mijn zoon doorbrengen, al zal hij nog andere verplichtingen hebben. Ik kijk er naar uit.
Nog maar eens over het wandelend buffet dat we hadden bij Benjo een tijd geleden. Ik ben eens verder gaan kijken op internet. Ongelooflijk wat die mensen aanbieden. Het was een schitterend feest. Maar wat er nog allemaal meer kan! Ik hou dit adres bij voor een volgende gelegenheid. Nochtans is een simpel feestje, zoals dat van mij een paar weken geleden ook heel plezant.
We eten deze middag mosselen en terwijl ik de aardappelen aan het schillen was, dacht ik terug aan de tijd dat we vijf opgroeiende kinderen hadden. Ze konden eten als wolven. Als er friet moest gemaakt worden, was dat een ganse zak patatten. Kilo's hebben we zo versneden. Aan de familie heb ik dit al dikwijls verteld, maar ik denk nog nooit op dit medium geplaatst. Als we bv gevulde tomaten moesten maken, waren er dat tussen de 40 en de 50. Witloof met hesp en kaas, waren twee ovenschotels vol. Pizza's waren er zestien. Zelfgemaakte. Daar waren de kinderen heel goed in. Joost en Kaat. Dan denk ik ook nog terug aan de zaterdag, spaghettidag. Mens toch, wat een massa. Dan Zwijg ik nog over het feit dat er zeer dikwijls buurkinderen waren die bleven mee eten of onze Joost zijn vrienden. Ze hadden een groepje waar ze in de kelder muziek mee maakten. Wat hebben we eten verstrekt aan die knapen! Een zeer gezellige periode in mijn leven. Echt van genoten.
In niks heb ik nog zin de laatste tijd. Alles is me te veel en alles steekt tegen. De fut is er uit. Misschien ligt het wel aan die "mooie" zomer die we gehad hebben. Ik weet het niet. Eén positieve gedachte dan toch. Binnen enkele weken vertrekken we naar Spanje. Dan maar hopen dat het daar wat mee valt. Ooit hadden we een week vakantie in Griekenland en we hebben de ganse week regen gehad. Toch niks aan te veranderen.
Ik weet het allemaal niet, maar ik ga het uitzoeken. Er is nog altijd geen akkoord voor de vorming van een regering. Het lijkt me allemaal niet logisch. Ik zou zeggen dat de sterkste partij het maar voor het zeggen moet hebben. De zetelverdeling gebeurt op een zeer eigenaardige manier hier in België. Democratie zou toch moeten zijn, dat in een land waar een aantal kiezers voor een bepaalde partij stemmen, dan ook de belangrijkste vertegenwoordiger zouden hebben? Hier in ons Belgenland is dit absoluut niet het geval. Een minderheid bepaald het ganse politieke gebeuren. Als ze met hun politieke groepering, toch maar een kleine minderheid uit maken, hebben ze het toch voor het zeggen en kunnen ze alles blokkeren. Enfin we hebben een wereldrecord van regeringloosheid die nooit zal geëvenaard zal worden.
Tijdens de winterperiode schreef ik een 15 tal sketches. Natuurlijk schrijf je die niet zo maar en wil je die ook eens voor publiek brengen. Ik zeg schrijven, maar, ze staan absoluut nog niet op papier en ik heb ze ook nog niet op mijn computer. Ze zitten gewoon in mijn hoofd. Ik ken ze van buiten, omdat ik dat allemaal, op slapeloze nachten, nog eens door mijn gedachten laat gaan. Een slechte gewoonte, want dan rek ik waarschijnlijk mijn uren zonder slaap. Wel vanaf morgen begin ik er aan.
Via mijn stamboom die ik een tijd geleden opmaakte, krijg ik regelmatig berichten over wie er gaat verjaren en natuurlijk ook over hun leeftijd. Mensen toch! Ik weet dat Ilse de oudste kleindochter van ons moeder is. Haar echtgenoot is dan nog een jaartje ouder. Verschillende van de kleinkinderen gaan al stilaan naar de 50. Niks te vrezen, want toen op die leeftijd, voelde ik me nog echt in topvorm. Misschien mijn beste periode ooit. Nooit zo fit en gezond geweest. Maar de keerzijde is dat je als ouder nu al minstens meer dan twintig jaar ouder en meer bent dan je kinderen. Och ja, wat we gehad hebben, kunnen ze ons niet meer afpakken zeggen we dan altijd. Toch wil ik nog altijd ruilen.
Gisteren heb ik roggevleugel klaar gemaakt. Al zeer lang niet meer zo iets schitterend geproefd. Het was echt lekker. Normaal maak je dat klaar met kappertjes, maar ik heb ze gisteren met champignon roomsaus gemaakt met daarbij een puree met aardappelen uit mijn tuin, met op het eind zo een goeie klont verse boter. Misschien niet zo gezond, maar enorm lekker. Lang geleden dat ik nog zo goed gegeten heb.
Hoe onverdraagzaam is ons landje geworden! Een proces aangespannen door buurtbewoners van een scouts lokaal tegen geluidsoverlast. Ze eisen dat er nog 15 kinderen tegelijkertijd buiten mogen komen spelen. Als ik dan in de leiding zou staan, zou ik ze extra lawaai laten maken. Mensen toch, waar zijn we mee bezig. Die kinderen hebben één maal per week een bijeenkomst en willen natuurlijk buiten spelen als het kan. Veronderstel, al is het deze zomer bijna niet voor te stellen, dat het dertig graden buiten is, dan zou je die kinderen in groepjes van 15 af en toe eens mogen buiten laten. Het is een samenscholingsverbod voor kinderen. Kan je je dit voorstellen?
Ik heb het niet uitgezocht, maar ik doe het straks wel. Wat is de vertegenwoordiging in percentage van de MR stemmers in België? De onderhandelingen in ons land(je) mislukken omwille van het feit dat MR zich niet kan vinden in de gemaakte voorstellen. "Te Vlaams" zeggen ze. Zoals steeds in het verleden willen ze compensaties. In het verleden gaven de toenmalige volksunie en alle andere Vlaamse partijen en de opvolgers van de VU, altijd toe, om de vrede te bewaren en om er zelf ook nog iets uit te halen. Arm landje.
Zouden de beurzen nu echt niet gemanipuleerd worden door enkele personen? Dit is toch niet meer normaal. De werkloosheid daalt en alles lijkt normaal te draaien, dan verwacht je toch beterschap. Maar nee, de koersen blijven dalen. Natuurlijk komt dat dan ook nog allemaal op het nieuws en is er een expert die alles komt verklaren en dik in de verf zetten, zodanig dat er nog minder vertrouwen is. Ik maak me persoonlijk geen zorgen, want ik heb daar geen fortuin in geïnvesteerd.
Gisteren stuurde zoon lief een sms om te zeggen dat hij en Mieke vandaag om 9,30uur aan mijn tuin zouden staan om te helpen bij het wieden van het onkruid. Door het helse lawaai op dat feestje had ik mijn GSM niet gehoord. Deze morgen dan maar onmiddellijk een antwoordje gestuurd. En ja hoor ze stonden daar op de afgesproken tijd. Het was toen nog zalig in de tuin. De dauw hing nog overal op het gras en de struiken. Nadien werd het echt te warm om nog verder te werken. Mens toch, kunnen die werken. Ik stelde vast dat de hagewinde weer de kop op steekt. Nochtans had ik die zo goed als volledig onder controle. Ze hebben samen een groot stuk onkruid vrij gemaakt. Oef. Voor mij mogen ze zo een paar keer per week komen.
We zijn gisteren avond naar een feest geweest zoals ik er nog nooit een heb mee gemaakt. Natuurlijk champagne en andere dranken, maar dan... De hapjes bij het aperitief, werden opgediend door wandelende tafels. (zie foto hierbij) Nog nooit gezien. Veel, zeer veel. Lekker en echt heel speciaal. Exclusief. Topkwaliteit. Het was echt af. Nadien kwam er warm en koud buffet Ze bleven ondertussen maar rond komen met alle mogelijke drank. Als afsluiter kwamen er desserten a volonté. ik vertel er later misschien nog iets over
Ik heb al veel zien poetsen en over schoonmaken gehoord, maar dit maak je zelden mee. Bij tante komt wekelijks de poetsvrouw(een vriendin) langs en die doet werkelijk alle op haar knieën. Ik herinner me nog dat ons ma altijd zegde : jullie met dat stokje, (en dan bedoelde ze een zwabber, een aftrekker zoals we hier zeggen) zo kan je toch nooit tot in de hoekjes kuisen. Gelijk had ze natuurlijk. Wat ik me ook nog herinner is, dat mijn oudste zus destijds ook op haar knieën rondkroop om alles proper te krijgen. Zoals ik Nicole nu zien kuisen heb!!!! Dit kan ik absoluut niet opbrengen. Dit is werkelijk netjes tot in het kleinste hoekje. Misschien ook eens vragen of ze dit hier niet kan komen doen.
Na zo veel dagen van geen activiteit in mijn tuin ben ik vandaag, puur op karakter, nog eens naar daar geweest. Al een aantal dagen slaap ik niet of nog amper. Maar ik moest en ik zou daar naar toe gaan. Een ware ramp. Onkruid!!! Ik ben mijn ajuinen gaan oogsten. Mens toch. Nog nooit zo een massa gehad. Ik weeg mijn opbrengst niet, maar ik ben er vast van overtuigd dat dit alles meer dan honderd kilo is. Nochtans verbruiken we dat op een jaar en komen we daar zelfs nog niet mee toe.
Overal in de wereld is men een schuldenberg aan het opbouwen. Waar gaat dit eindigen? Een tijdje geleden schreef ik al dat je als huisvader of moeder toch ook niet kan blijven leven op een jaarlijks te kort in je portemonnee. Nochtans is het blijkbaar normaal dat de staatskas altijd blijft draaien op een tekort. Meer nog, ze zijn opgetogen als het verschil maar enkel procenten is. Ach ja, waar maak ik me zorgen over. Vandaag op de radio nog een interview gehoord met een minister die destijds in een staatsbedrijf in 2002 een slordige 750.000 per jaar verdiende en die bij zijn ontslag dan nog een gouden handdruk kreeg van 2 miljoen euro. Wij moeten het doen met een pensioentje van een goeie duizend euro. Geloofwaardige politiek?
Mijn meter was een schat van een menske. Het was de oudste van de familie van mijn grootmoeder. Ze is geboren in 1900. Mens toch, waar spreken we over. Ik blijf altijd maar dingen op zoeken over vroeger en ga kijken in het verleden. Andere mensen hebben daar misschien geen interesse voor, maar ik wel. Ik wil weten. Hierbij een foto van mijn tante toen ze al vrij oud was. Een kleine anekdote. Toen ik jong was, kocht ons moeder af en toe een ijsje bij "popeye". Toen was dat 1 frank voor een bolletje. Wij kregen er toen eentje van 3, maar elke donderdag, wat toen de vrije schoolnamiddag was, kreeg ik er bij mijn meter eentje van 5. Genieten!
Daar net weeral een inktzwarte lucht. Een klank en lichtschow tot en met. Eigenaardig genoeg is er niet zo veel regen gevallen. Dit jaar heb ik dingen gezien en mee gemaakt in de natuur, die ik in mijn, nu toch al 65 jaar bestaan, nog nooit beleefd heb. Gisteren vertelde schoonbroer dat zijn moeder, die toch al dik in de tachtig is, hem zegde dat ze dit ook nog nooit gezien had. Misschien hebben we een selectief geheugen? De schoolvakantie loopt op zijn eind en eigenlijk was het niet schitterend. Och waarschijnlijk trekken de kinderen zich daar allemaal niet zo veel van aan. Later weten ze dit misschien niet meer. Als ik terug denk aan mijn kindertijd, kan ik me alleen maar schitterende zomermaanden herinneren. Nochtans, als je naar de statistieken gaat kijken, zijn daar ook slechte juli en augustus maanden tussen geweest. Toch ben ik er vast van overtuigd dat de natuur aan het veranderen is.
Dit begrijp ik niet. Er stak vandaag iets eigenaardigs in mijn brievenbus. Zie foto in bijlage. Geen afzender, geen commentaar op de achterkant, niks. Wat heeft dit nu te betekenen? Het is duidelijk geen kindergeschrift. Enfin, ik heb momenteel andere en meer belangrijke dingen aan mijn hoofd. Misschien kom ik hier ooit meer over te weten.
In niks heb ik nog zin de laatste tijd. Alles is me te veel en alles steekt tegen. De fut is er uit. Misschien ligt het wel aan die "mooie" zomer die we gehad hebben. Ik weet het niet. Eén positieve gedachte dan toch. Binnen enkele weken vertrekken we naar Spanje. Dan maar hopen dat het daar wat mee valt. Ooit hadden we een week vakantie in Griekenland en we hebben de ganse week regen gehad. Toch niks aan te veranderen.
Mijn meter was een schat van een menske. Het was de oudste van de familie van mijn grootmoeder. Ze is geboren in 1900. Mens toch, waar spreken we over. Ik blijf altijd maar dingen op zoeken over vroeger en ga kijken in het verleden. Andere mensen hebben daar misschien geen interesse voor, maar ik wel. Ik wil weten. Hierbij een foto van mijn tante toen ze al vrij oud was. Een kleine anekdote. Toen ik jong was, kocht ons moeder af en toe een ijsje bij "popeye". Toen was dat 1 frank voor een bolletje. Wij kregen er toen eentje van 3, maar elke donderdag, wat toen de vrije schoolnamiddag was, kreeg ik er bij mijn meter eentje van 5. Genieten!
