De Bechsteins vleermuis (Myotis bechsteinii) is een vleermuis uit de familie der gladneuzen (Vespertilionidae). Hij wordt ook wel langoorvleermuis genoemd.
Bechsteins vleermuis is een middelgrote vleermuis met vrij grote en brede grijsbruine oren, 20 tot 26 millimeter lang. Hij heeft een lichtbruine tot roodbruine bovenzijde en een grijswitte onderzijde. Ook de vleugelmembranen zijn grijzig bruin. Ze zijn vrij kort en breed, waardoor de soort zich behendig manoeuvreert in dicht bos. De spanwijdte is 250 tot 300 millimeter. De snuit is roodachtig bruin en het gezicht is kaal en roze. Hij produceert geluiden van 30 tot 80 kHz. De langoorvleermuis wordt meestal 7 tot 13 gram zwaar en 43 tot 55 millimeter lang.
Bechsteins vleermuis auteur : onbekend
De Bechsteins vleermuis is een bosbewoner. Hij heeft een voorkeur voor vochtig gemengd woud. Kraamkolonies bevinden zich bijna altijd in holle bomen; in een aantal gebieden in Europa worden ze veel in vleermuiskasten aangetroffen, en soms in gebouwen. De soort gebruikt echter zelden voor lange tijd hetzelfde verblijf. Ongeveer twintig minuten na zonsondergang verlaat hij zijn verblijfplaats. Hij jaagt laag bij de grond en dicht bij vegetatie op motten, maar ook op andere insecten als muggen en kevers. Hij pikt ze in de vlucht van vegetatie af. 's Winters zijn ze vooral in holle bomen te vinden, maar in zeer kleine aantallen ook in grotten, gebouwen, kelders, mijntunnels, enz. De winterslaap duurt van oktober tot april. De winterverblijven zijn over het algemeen koel en vochtig. Ze leggen maar kleine afstanden af tussen zomer- en winterverblijf en zijn daarom erg kwetsbaar.
De paartijd duurt van de herfst tot de lente. Eind april, mei verzamelen de vrouwtjes in kraamkolonies. Juni, begin juli wordt één jong geboren. In augustus kunnen de jongen vliegen en aan het eind van de maand verlaten de jongen en de vrouwtjes de kolonies. De vleermuis kan 21 jaar oud worden.
langoorvleermuis auteur : onbekend
Deze soort komt alleen in Europa voor. De noordgrens loopt van Zuid-Engeland door Noord-Frankrijk, Wallonië, Zuid-Limburg, Duitsland, Zuid-Polen, het zuidwesten van Wit-Rusland en het westen van Oekraïne. Geïsoleerde populaties leven in Zuid-Zweden. In Zuid-Europa ontbreekt de soort in het zuiden van Frankrijk, Zuid-Italië en Zuid-Griekenland. In Vlaanderen komt de soort voor in het zuiden van Limburg en de Voerstreek voor. Bechsteins vleermuizen zijn zeldzaam in Nederland, maar worden met enige regelmaat overwinterend aangetroffen in Zuid-Limburg en in Overijssel. De Bechsteins vleermuis staat op de Nederlandse en Vlaamse rode lijst.
Beccaria is een historisch Italiaans motorfietsmerk.
De bedrijfsnaam was Beccaria & Revelli, Mondovi, Cueo.
Hoewel dit een Italiaans merk was produceerde men er van 1925 tot 1928 typisch Engelse motorfietsen. Er werden ook Britse inbouwmotoren toegepast: 346 cc Villiers-tweetaktblokken en 347 cc zij- en kopklep- motoren van Blackburne.
Opgericht door de broers Beccaria, begon dit Turenees bedrijf met de productie van onderdelen voor de auto-industrie. Giuseppe Cravero ontwierp een auto in 1912 die de broers in productie namen. Vincenzo Florio, oprichter van de Targa Florio, raakte betrokken bij het project en het eerste model kreeg de naam Florio.
Het merk begon op het verkeerde moment, juist voor de Eerste Wereldoorlog en in 1916 was het avontuur al over.
Bebogeen is een karamelpasta, gebruikt als broodbeleg. Omdat er in Noord-Nederland vlak na de Tweede Wereldoorlog geen boter beschikbaar was werd Bebogeen ontwikkeld. Suikerbieten werden verwerkt tot een zoete, smeerbare karamelpasta, waardoor boter niet nodig was. Bebogeen bevat geen vet, maar wel veel koolhydraten, en kan gezien worden als een Nederlandse variant van het Latijns-Amerikaanse dulce de leche.
De pasta werd in 1945 ontwikkeld in de Friesche Margarinefabriek te Leeuwarden. Achtereenvolgens werd het merk Bebogeen verkocht aan Duyvis (jaren vijftig), de Koninklijke Smilde en De Ruijter, dat inmiddels is ingelijfd door de firma Heinz.
Er bestaan twee verklaringen voor de naam. Bebogeen zou ontstaan zijn door de samenvoeging en omkering van 'Geen boter beschikbaar', de zoon van de laatste particuliere eigenaar vertelde echter in 2009 aan een verslaggever van de Telegraaf dat de naam 'Beter dan boter' betekent en een samenvoeging is van de namen van de zoon en neef van de oorspronkelijke producent Benno Benninga: Benno en Bob.
In 1870 nam het Nederlandse en Indische leger het Beaumontgeweer in gebruik voor de infanterie. Het was een enkelschots geweer, met een kaliber van 11 mm. De invoering vormde (tot dat in 1895 het Mannlicher-geweer zijn intrede deed) het voorlopige eindpunt van een langzame modernisering van het handvuurwapen.
Gedurende de Eerste Atjeh-oorlog (in 1873) waren er nog bataljons met voorladers gewapend en officieren die beweerden deze te prefereren omdat de soldaat dan meer op de bajonet vertrouwde.
Beaumont geweer auteur : onbekend
Met de invoering van het Beaumontgeweer kreeg het leger de beschikking over een modern handvuurwapen. Een bezwaar was dat het een enkelschots wapen was. Daarom werden er proeven met verschillende magazijnsystemen gedaan. Ten slotte werden een aantal geweren omgebouwd op magazijnlading door het aanbrengen van een 4-patroons magazijn, stelsel Vitali. De Beaumont-geweren waren ingericht voor een met buskuit (zwart kruit) geladen patroon, kaliber 11 x 50 R. De Remington-karabijnen, die oorspronkelijk voor een andere patroon waren ingericht, werden na vrij korte tijd ook voor de patroon 11 x 50 R ingericht.
Beaumont met repeteersysteem van Vitali bron : legermuseum
In 1840 vond - ter vervanging van vuursteengeweren - de invoering plaats van het percussiegeweer. In 1860 kregen de geweren een getrokken loop waardoor ze effectiever werden. In 1867 werden uit zuinigheidsoverwegingen 70.000 inmiddels volstrekt ouderwetse voorladers omgebouwd tot achterladers volgens het stelsel Snider. De Sniderpatroon (17 x 30 R) was de eerste metalen eenheidspatroon waar het Nederlandse leger mee te maken kreeg.
De Beaufortia leveretti is een vis uit de famillie Balitoridae.
Ook bekend als de Chinese ruitenkuiser.
Deze vis is redelijk vreedzaam. Als er ook soortgenoten in het aquarium zijn zal deze vis een territorium gaan vormen.
Beaufortia leveretti
Er mogen geen scherpe voorwerpen in het aquarium aanwezig zijn, deze vis verwondt zich namelijk redelijk snel. Het aquariumwater moet zuurstofrijk zijn. De vis stelt een sterke stroming op prijs.
Het hoofdvoer van deze vis is alg. Maar levend voer, bijvoorbeeld muggenlarven, worden erg op prijs gesteld.
De Beaufort is een Franse kaas die in Savoie geproduceerd wordt, in een drietal valleien: de Beaufortain, de Tarentaise, de Maurienne en in een deel van de vallei van Arly.
De kaas is een harde kaas en heeft het AOC-keurmerk, mag alleen gemaakt worden van de melk van koeien uit de genoemde gebieden. De koeien zijn van de rassen Tarine of Abondance, en mogen per individu maar een bepaald maximum aantal liters melk per jaar produceren. De voeding van de koeien moet uit de streek komen, eventuele bijvoeding is strikt gereguleerd en gecontroleerd.
Beaufort kaas
De kaas wordt gemaakt door de ingezamelde melk eerst te verwarmen voor er stremsel aan toe te voegen. De kaas wordt vervolgens in beukenhouten vormen gedaan, geperst en gezouten. De rijping vervolgens duurt minimaal een half jaar voor de kaas van de premier alpage, één jaar en meer voor de "hors d'âge". De kaas is lichtgeel, lijkt op de Gruyère, de kaasmassa is soepel. De kaas heeft een gladde, lichtbruine buitenkant.
Twee speciale typeringen zijn er nog voor de kaas omschreven, het type été houdt in dat het van de melk is van de maanden van juni tot en met oktober, wanneer de koeien op de alpenweiden zijn, het type "chalet d'alpage" houdt in dat de kaas op traditionele wijze gemaakt is in een chalet gelegen op minimaal 1500 meter hoogte, van de tweemaal daags aldaar gemolken koeien. Veel fransen beschouwen deze kaas als "la Reine des fromages".
Argson bouwde aanvankelijk driewielige invalidenvoertuigen waarin de 170 cc Beaufort-tweetaktmotor werd gemonteerd. Later werden ook motorfietsen met dit blok gemaakt.
Een beatring is een idiofoon muziekinstrument dat bestaat uit een lijsttrommel zonder dat deze bespannen is met een vel.
De beatring is voorzien van belletjes die het geluid produceren. Het instrument wordt doorgaans bespeeld met de hand, hoewel het bij een drumstel of percussieset vaak op een statief is gezet. Op die manier is de beatring met mallets (trommelstokken) te bespelen.
gekleurde beatrings
Het verschil tussen een idiofone beatring en een tamboerijn is dat de beatring niet bespannen is met een vel. De membranofone tamboerijn is dus wél voorzien van een vel. In de volksmond wordt de beatring echter toch het meest aangeduid met tamboerijn.
Malcom Beare is een Australische boer die "onder het werk" een nieuw (zestakt)-motorconcept bedacht waarmee problemen in de cilinderkop van een normale viertaktmotor (met name de traagheid van kleppen en klepveren en de warmteproblemen van de uitlaatklep) opgelost moeten worden.
Hoewel de motor "sixstroke" (zestakt) genoemd wordt, is alles onder de koppakking een normale viertaktmotor. De cilinderkop is echter vervangen door een soort "omgekeerd" tweetaktmotortje. Een getande riem, die normaal gesproken de nokkenas aandrijft, laat nu een krukasje op het halve motortoerental draaien. Aan dit krukasje zit (ondersteboven) een zuigertje, dat de in- en uitlaatpoorten aanstuurt. Het kleppenmechanisme is zodoende vervangen en het originele motorblok hoeft - op de cilinderkop na - niet gewijzigd te worden.
Het eerste prototype was in 1991 klaar en Beare bouwde zelfs een Ducati-racemotor met zijn "zestaktmotor".
De Bearded Collie is een hondenras, afkomstig uit Schotland. Zoals alle collies is hij een herder, die zijn oorsprong in de Schotse Hooglanden heeft. De eerste voorouders van de Bearded Collie zouden honden zijn die in 1514 met een schip uit Polen in Schotland aankwamen en geruild werden tegen een ram en een ooi. Door het heersende klimaat in de Schotse Hooglanden was er behoefte aan een hond met een dikke vacht. Zo ontstond de Bearded Collie. In der loop der jaren werd uit de ruwe vacht van vroeger de zijdeachtige vacht van vandaag. De vacht heeft wel regelmatige verzorging nodig. Schofthoogte van 51 tot 56 centimeter, gewicht van 18 tot 27 kilogram. De worpgrootte is gemiddeld 7 pups.
Een Bearded Collie is een zeer energieke hond, en moet daarom ook voldoende beweging krijgen. Het is daarom ook noodzakelijk om dagelijks met de hond te gaan lopen. Tijdens de wandeling kunnen allerlij apporteer spelletjes gedaan worden wat ook de baas-hond relatie verbeterd. Krijgt de hond niet voldoende beweging dan zal de baas dit vanzelf merken aan het gedrag dat de hond binnenshuis zal vertonen, dit kan uiteraard leiden tot sloop gedrag.
Buiten wandelingen kan de hond ook gebruikt worden om agility te doen. Bearded Collies zijn hier zeer geschikt voor en vinden het doorgaans ook erg leuk.
Door de dikke vacht is het nodig de hond regelmatig te borstelen, gebeurt dit niet dat zit de hond snel helemaal onder de klitten. De plaatsen waar dit het meest voor komt is onder de hond zijn oksels en bij de snuit.
De eigenaar moet daarom minstens een keer per week de hond een goede en grondige borstelbeurt geven.
Als de hond gaat wisselen van puppy naar volwassen vacht moet de eigenaar zeer goed opletten omdat de losse haren snel voor klitten zorgen. Het makkelijkste is dan om de hond wat vaker te borstelen of in iedergeval even uit te borstelen.
Bearded collie auteur : onbekend
De Bearded Collie is het resultaat van het kruisen van de Polish Sheepdog ofwel de Polski Owczarek Nizinny met de lokale hoedende honden van Schotland. De Schotten hebben dit ras eeuwenlang als hoeder gebruikt onder de namen "Highland Sheepdog" en "Highland Collie". "Collie" is het Schotse woord voor hoeder en de naam Bearded Collie komt van het lange haar dat deze hond onder zijn kin heeft.
Over het algemeen genomen is de Bearded Collie een gezond ras, waarbij niet veel gezondheidsproblemen te verwachten zijn. Het meest voorkomend bij dit ras is heupdysplasie.
De levensverwachting voor de Bearded Collie is 14 tot 15 jaar.
Beamish is een historisch Brits merk van trialmotorfietsen.
De fabriek ontstond omstreeks 1970 toen de International Clubman Trial over het grondgebied van de familie Beamish ging. De ex-Europees kampioen Gordon Farley en framebouwer Whitlock bouwden de Beamish-trialmachines op basis van een Suzuki-motorblok.
Beamish, een biermerk van Beamish and Crawford, is de oudste bierbrouwerij in Cork, Ierland en is tegenwoordig eigendom van Heineken. Men produceert een Stout en een Ale
De brouwerij werd in 1792 opgericht door Williams Beamish en William Crawford, door het aankopen van een bestaande brouwerij van Edward Allen, waarvan de geschiedenis tot minstens 1650 teruggaat. Het ging de brouwerij voor de wind, waardoor het in 1805 de grootste brouwerij van Ierland was en de op twee-na-groote van het Verenigd Koninkrijk en Ierland in zijn geheel, met een productie van 100.000 vaten. In 1833 nam Guinness de positie van grootste brouwerij van Ierland over.
Beamish affiche uit 1919 auteur : Lordprice CC 2.5
Na vele eigenaren werd de firma in 2008 door Heineken overgenomen. In 2009 sloot de brouwerij en werd de productie overgebracht naar die van Heineken, die al een brouwerij in Cork had.
Beam is een historisch Amerikaans merk van miniscooters, de "Doodle Bug".
Gambles Stores, Beam Mfg. Co, Iowa.
Gambles Stores was een postorderbedrijf dat na het succes van de Cushman- en Salsbury-miniscooters besloot ook iets dergelijks de gaan produceren.
De Beam Mfg. Co. ging de "Doodle Bug"-scooter voor ze maken. Er werden vier series van 10.000 stuks gemaakt. Ze werden aangedreven door een Briggs & Stratton-aggregaatmotortje.
De beagle is een hondenras. In Groot-Brittannië werd en wordt hij gebruikt voor de jacht op konijnen en hazen. Hierbij moet de hond het dier vangen en doodbijten.
De naam Beagle is afkomstig van het woord Beag, Beg of Beigh, wat "klein" betekent in het Keltisch, en werd voor het eerst gebruikt in de regeringstijd van koning Henry VII (tussen 1457 en 1509).
De hond is behoorlijk stevig gebouwd. De schofthoogte varieert van 33 tot 41 cm en het gewicht is ongeveer 15 kilo. De hond heeft een eigenzinnig karakter en gaat graag zijn eigen gang, maar dat weten veel baasjes in het ras juist erg te waarderen.
Beagle
De hond is een tricolor, dit betekent dat hij in 3 kleuren voorkomt: zwart, wit en lichtbruin; de meeste beagles hebben alle drie de kleuren. Oudere beagles hebben natuurlijk ook grijze haren. De beharing kent twee variëteiten: de gladharige en de ruwharige. Bij de gladharige is het haar glad, heel dicht en niet te kort. Bij de ruwharige zeer dicht, stekelig en draadachtig. De vacht is goed bestand tegen weersinvloeden. Sinds 1950 is de ruwharige beagle uit de rasstandaard geschreven en komt officieel niet meer voor. Ook komen er twee kleuren voor in bijv. lime, tan, zwart, geel en rood.
Beagle pups
De beagle is een vriendelijke, enthousiaste hond. De in veel boeken over beagles als "vrolijk" omschreven honden zijn over het algemeen vriendelijk en niet agressief of verlegen. Ze houden van menselijk gezelschap en hoewel ze vreemdelingen soms in eerste instantie terughoudend of met geblaf tegemoet treden, zijn ze snel gewonnen. Dit maakt beagles enerzijds geen goede waakhonden, maar vanwege hun typische beaglegeblaf kunnen ze kwaadwillenden wel afschrikken.
Beagles kunnen zeer goed met kinderen overweg en dat is wellicht de belangrijkste reden dat ze de laatste decennia in steeds meer huishoudens gehouden worden. Beagles hechten zich zeer aan hun baasjes en kunnen separatieangst(verlatingsangst) krijgen als ze te lang alleen gelaten worden.
Beagles zijn intelligente honden, maar zeer doelbewust en eigenwijs. Het eigenwijze karakter bezorgt de opvoeders doorgaans veel plezier. Beagles luisteren over het algemeen goed.
De BeBox was een dual-processor PC van Be Incorporated om hun eigen besturingssysteem BeOS te draaien. De machine werd slechts gedurende korte tijd verkocht.
voledig BeBox systeem
De BeBox maakte zijn debuut in oktober 1995 (BeBox Dual603-66). De processors werden in augustus 1996 geüpgraded naar 133 MHz (BeBox Dual603e-133). De productie werd stopgezet eind 1996, nadat BeOS naar de Macintosh werd geporteerd, zodat het bedrijf zich op software kon concentreren. Be verkocht ongeveer 1000 66 Mhz en 800 133 MHz BeBoxen.
BeBox schermafbeelding
De eerste prototypes waren uitgerust met twee AT&T Hobbit-processoren en drie DSP's.
Opmerkelijk waren de indicatoren die de belasting van de CPU weergeven, op de voorzijde van de kast, en aan de achterzijde de GeekPort, waar men mee kon experimenteren.
- Twee PowerPC 603 CPU's die aan 66 of 133 MHz werken - GeekPort: een digitale en analoge I/O- en gelijkstroomconnector, 37-pin connector op de ISA-bus - Twee onafhankelijke bi-directionele 8-bit poorten - Vier A/D-pinnen naar een 12-bit AD-converter - Vier D/A-pinnen verbonden met een onafhankelijke 8-bit DA-converter - Twee referentiepinnen met een aardingssignaal - Elf stroom- en aardingspinnen - Twee op +5 V, één op +12 V, één op -12 V, zeven aardingspinnen
(10) 
