De bochtige smele-uil (Photedes minima) is een nachtvlinder uit de familie Noctuidae, de uilen. De voorvleugellengte bedraagt tussen de 11 en 14 millimeter. De soort komt verspreid over Europa voor. Hij overwintert als rups.
125 Verjaardag VANDAAG 5 mei 2011 voor (volledige) biografie klik op de foto 240
Lance Henriksen, Amerikaans acteur 71 jaar (°1940)
Michael Palin, Brits komiek, schrijver en acteur, lid van Monty Python 68 jaar (°1943)
Maggie MacNeal, Nederlands zangeres, lid van het duo Mouth & MacNeal geboren als Sjoukje Lucie van t Spijker 61 jaar (°1950) Officiële website van Maggie MacNeal
Kamagurka, Belgisch cartoonist pseudoniem van Luc Zeebroek 55 jaar (°1956) Website van Kamagurka
Wilfried Nelissen, ex-Belgisch wielrenner 41 jaar (°1970)
De bochtige smele (Deschampsia flexuosa, basioniem: Aira flexuosa) is een vaste plant uit de grassenfamilie (Poaceae). De plant komt voor in gematigde streken, voornamelijk in oostelijk Noord-Amerika, Oost-Azië en Noord-, West- en Midden-Europa. Ingeburgerd in zuidelijk Zuid-Amerika, Nieuw-Zeeland en in enkele tropische berggebieden, onder meer in het oosten van Afrika.
Het is een los zodevormende plant met ruwe, taaie stengels, die vaak roodachtig van kleur zijn. De hoogte is 30-70 cm.
Engels : Wavy hair-grass, Crinkled hair grass Duits : Drahtschmiele Frans : Canche flexueuse, Canche des montagnes, Foin tortueux
bochtige smele auteur : Botaurus
De aartjes zijn tot 6 mm lang, hebben een zeer korte spil en bestaan meestal uit twee bloemen, die niet boven het bovenste kelkkafje uitsteken. Deze zijn glanzend bruin, purperkleurig of zilverwit. De kelkkafjes hebben één nerf. Het bovenste, ruim 4 mm lange kelkkafje is langer dan het onderste. Het onderste, 4 mm lange kroonkafje heeft van onderaan af een geknikte rugnaald, die boven het aartje uitsteekt.
De aartjes vormen samen pluimen met heen en weer gebogen zijtakken, vandaar de naam bochtige smele.
Bochtige smele bloeit in het begin van de zomer (juni en juli).
De vrucht is een graanvrucht.
bochtige smele auteur : http://sophy.u-3mrs.fr/ CC 3.0
Bochtige smele groeit het liefst op zonnige tot licht beschaduwde plaatsen op droge tot vochthoudende, voedselarme, zure grond (zand, fijn grind, uitgeloogde leem en uitgedroogd veen).
De bochtige smele is waardplant voor de microvlinders Elachista bifasciella en Crambus hamella alsook voor de bochtige smele-uil (Photedes minima).
Bochtige smele dankt zijn naam aan de gekronkelde aarsteeltjes.
De bochtige klaver (Trifolium medium) is een vaste plant uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae).
De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en matig afgenomen. De plant komt in heel Nederland voor, maar is zeer zeldzaam in Drenthe en de Achterhoek.
De Bochtige klaver komt in het wild in heel Europa en in Centraal-Azië voor.
De plant wordt 20-45 cm hoog en bloeit van juni tot augustus.
De weinig behaarde, meestal opstijgende stengels zijn heen en weer gebogen. De steel van de bloeiwijze is eerst heel kort, tijdens en na de bloei groeit de steel verder uit. De deelblaadjes zijn meestal langwerpig of soms eirond. Ze zijn mat donkergroen, hebben een onduidelijke witte V-vormige vlek en zijn zwak getand.
Aan de top van de hoofdjesachtige tros staan afstaande bloemen, waardoor de hoofdjes een afgeplatte vorm hebben.
De bloemen groeien met meerdere in 60120 cm lange, vertakte bloeiwijzen. De bloemen zijn 1,52 cm groot. Ze bestaan uit vijf, kleine, langwerpige, geel en bruin gevlekte bloemdekbladen en een heldergele lip met twee kleine zijlobben en een grote, ronde, aan de top ingesneden middenlob.
Aan de voet van de lip bevindt zich een driedelig, vlezige, rood met gele structuur.
De vruchten zijn doosvruchten, die met overlangse spleten opengaan en vele, kleine zaden bevatten.
Oncidium flexuosum auteur : The Orchid Files CC 3.0
De bloeiende takken zijn zeer flexibel en worden best ondersteunt.
Ze ontwikkelen zich best in een warme, vochtige hitte. Ze groeien het best in de schaduw.
De bloeiperiode in het wild is januari, februari. Op het noordelijk halfrond herfst - winter.
Mei is de vijfde maand in het jaar van de gregoriaanse kalender en telt 31 dagen. Mei is misschien vernoemd naar de Romeinse godin Maia of naar de Romeinse vruchtbaarheidsgodin Bona Dea, wier feest in mei werd gevierd. Mei wordt ook wel de bloeimaand of Mariamaand genoemd.
Mei valt op het noordelijk halfrond geheel in de lente en op het zuidelijk halfrond geheel in de herfst.
In de Keltische traditie is 1 mei het begin van de zomer, dat wordt gevierd met het Beltane-feest.
De Romeinen vierden diverse voorjaarsfeesten. Begin mei hadden ze het meerdaagse bloesemfeest, de Floralia geheten. Op de eerste dag van mei vierden ze het feest van de aardgodin Bona Dea ('de Goede Godin'), die later met de Griekse godin Maia werd geïdentificeerd. Zij was de oudste en mooiste van de Pleiaden, de zeven dochters van Atlas en Pleione. Het Griekse woord maia betekende oorspronkelijk 'moeder' en later 'vroedvrouw' (maieia). De Romeinen vereerden deze Griekse moedergodin opdat zij de dingen van de natuur zou laten groeien. Zij noemden de meimaand (Maius in het Latijn) naar haar. Het Latijnse woord maior (= 'groter') is aan maia verwant, zo ook het woord maiestas (= 'aanzien', 'pracht', 'het hoog in aanzien zijn', 'verheven zijn'). In de Middeleeuwen ontstond in Italië het gebruik om de maand mei te wijden aan Maria, de "Moeder van God".
Op de gregoriaanse kalender wordt mei voorafgegaan door april en gevolgd door juni.
- In geen enkel jaar - dus ook niet in een schrikkeljaar - zijn er maanden die op dezelfde dag van de week beginnen als mei. - De sterrenbeelden van mei zijn Stier en Tweelingen. - Joodse naam: Sivan - Oudnederlandse/puristische naam: bloeimaand - Romeinse naam: Maius - Mei, de laatste maand van de lente, wordt gewoonlijk geassocieerd met een lieflijk soort weer: warm, maar niet heet, met lange en nog steeds langer wordende dagen en met een volop levende, groeiende en bloeiende natuur. Op licht depressieve mensen heeft de maand vaak een helend effect. Het dichterlijke beeld dat de maand oproept is heel vaak gebruikt, bijvoorbeeld in Heinrich Heines gedicht Im Wunderschönen Monat Mai en in Herman Gorters duizenden verzen lange Mei.
Weerspreuken
- Een koude mei, een gouden mei. - Onweer in mei maakt de boeren blij. - Avonddauw en zon in mei: hooi met karren in de wei. - In mei leggen alle vogels een ei. - De meimaand tot juichmaand uitverkoren, heeft nochtans rijm achter de oren. - Als het regent in mei, is april voorbij. - Een natte mei, brengt boter in de wei. - Als het dondert in mei valt er dikwijls hagel bij. - Avonddauw en zon in mei, hooi met karren op de wei. - Het onweer in de mooie mei, doet 't koren bloeien op de hei. - Is mei nat, de droge juni volgt zijn pad. - Onweer in mei is een vruchtbaar getij.
Weerextremen in België sinds begin van de metingen in Ukkel (1833)
1833 - Tijdens dit eerste jaar van de geregistreerde waarnemingen valt er maar 1,4 mm regen in de maand mei. Dit is de droogste maand mei tot op heden. 1856 - 30 van de 31 dagen valt er regen, het dubbele van normaal in een meimaand. 1902 - Deze meimaand is koud met een gemiddelde temperatuur van slechts 8,5 °C. 1965 - Er valt 145,6mm neerslag en is daarmee de natste maand mei tot nu. 1984 - In Ukkel is de somberste maand mei sinds de meting opgetekend. De zon scheen slechts 66 uur (normaal: 201 uur). 1989 - De maand mei is zeer zonnig. In Ukkel tekenen we een record op met 323 uur zonneschijn. 1989 - Het regent deze maand slechts 4 dagen. 2008 - De gemiddelde temperatuur van de maand mei bedraagt voor Ukkel 16,4 °C (normaal: 12,7 °C).
Weerextremen in Nederland gemeten op het KNMI-station in De Bilt vanaf 1901
1902 - De koudste maand mei tot nu toe, met een gemiddelde van 9,4 °C (norm 12,7 °C). 1983 - De zon schijnt slechts 103,8 uur. 1989 - Een uitzonderlijk droge maand mei met slechts 5,6 mm neerslag. 1989 - Tijdens de maand mei schijnt de zon 331,0 uur in De Bilt. 2007 - De natste mei tot nu met 137,9 mm neerslag (normaal 61,5 mm). 2008 - De zachtste maand mei tot nu met een gemiddelde van 15,7 °C (normaal 12,7 °C).
Bron : - Wikipedia CC 3.0 - www.meteo.be - www.knmi.nl
Bocce is een oeroude balsport die zijn wortels vindt in het oude Romeinse Rijk. Sinds de Romeinen in deze sport met emigrerende italianen door de eeuwen heen over een groote deel van de wereld verbreid, hoewel de kern activiteit altijd is blijjven liggen in de latijns-talige landen. In italie is bocce een volkssport voor mensen van 8 tot 80 jaar.
Bocce is een balsport die gerelateerd is aan bowls en petanque. Het spel werd in zijn huidige vorm ontwikkeld in Italië.
Het spel wordt in de hele wereld gespeeld, eerst voornamelijk door Italiaanse emigranten, maar het krijgt langzaam maar zeker ook buiten deze groep populariteit.
Engels : Bocce, bocci, boccie Duits : Boccia Frans : les bocce
bocce speelveld (kunstgras)
Bocce wordt gespeeld op lange banen van 20/30 meter lengte en 2,5 tot 4 meter breed. De internationale standaard voor de ballen is Ø107mm en 920g.
Een baan heeft opstaande randen aan alle kanten. De ballen zijn gemaakt van metaal, zijn over het algemeen rood en blauw, en hebben (in tegenstelling tot bowls ballen) geen ingebouwde "bias" - ze zullen dus rechtdoor rollen.
Voor de recreatieve spelers zijn er ook houten en plastic ballen met verschillende kleuren, tekeningen en gewichten.
Bocce - Special Olympics World Games 1999 foto : www.joyofbocce.com
Een spel wordt gespeeld tussen twee spelers, of tussen teams van twee of vier spelers.
Ieder partij heeft vier ballen. Het spel begint door een kleine bal, de pallino, op de baan te gooien, en deze moet op het einde van de baan terechtkomen, in een gebied tussen 5 en 2 meter van het einde van de baan. Als de eerste partij dit niet lukt, krijgt de andere partij de kans om de pallino ergens in de zone neer te leggen.
indoor bocce bij Gotcha Bocce in Louisville, KY. foto : www.joyofbocce.com
De partij die de pallino heeft geplaatst mag de eerste bocce bowlen, en daarna krijgt de tegenstander de kans om zo dicht mogelijk bij de pallino te komen. Daarna is de beurt aan de partij die niet het dichtst bij de pallino is gekomen, totdat beide partijen de vier ballen hebben gegooid. Als een van beide partijen de ballen op heeft gooit de andere partij de resterende ballen.
Punten worden toegekend aan alle ballen die dichter bij de pallino liggen dan de ballen van de tegenpartij.
Een wedstrijd is afgelopen als er 13 punten zijn gescoord (alhoewel dit kan variëren).
- Punto - de bal wordt gerold - Raffa - de bal wordt met kracht geworpen - Volo - de bal wordt door de lucht geworpen
De bal mag gerold worden, of met een onderhandse beweging gegooid. Deze laatste actie wordt vaak gebruikt om ballen van de tegenstander of de pallino weg te ketsen zodat er meer punten worden gescoord.
Er worden regelmatig wereldkampioenschappen georganiseerd en bocce maakt ook deel uit van de World Games. Het is ook een onderdeel van de Special Olympics.
De Bobtail is één van de oudste rassen van de herdershonden en wordt ook Old English Sheepdog genoemd.
Zijn afkomst is nog steeds niet heel duidelijk. Er doet een theorie de ronde dat hij zou ontstaan zijn door de kruising van een Briard en de Russische Owtchan.
In de 19de eeuw was hij een beschermer van de kuddes en een schapenhoeder. In die periode waren deze honden nogal wild en wantrouwig, maar hun karakter is later veranderd tot een lieve gezinshond zoals we die nu kennen. Zijn naam heeft de Old English Sheepdog te danken aan zijn gecoupeerde staart, vroeger ook ´bobbed tail´ genoemd.
Engels : Old English Sheepdog, Bobtail Duits : Bobtail Frans : Bobtail, chien de berger anglais ancestral
Bobtail
De Bobtail is een goedmoedige en trouwe hond. Hij is erg liefdevol voor zijn baas en gehecht aan zijn familie. Het is van oorsprong een herdershond en hij heeft nog steeds het gevoel dat hij zijn ´kudde´ samen moet houden. Deze grote hond is een echte kindervriend, maar men laat kleine kinderen best nooit alleen bij een hond achter.
De Bobtail is ook een waakhond. Hij zal luidruchtig blaffen als hij onraad ruikt, maar hij wordt nooit agressief en zal niet bijten. Zijn indrukwekkend voorkomen is meestal genoeg.
Deze hond heeft een zelfbewust en rustig karakter, maar is ook speels en durft al eens streken uit te halen. Daarom is een strenge, maar fijngevoelige opvoeding nodig om hem de juiste gewoonten bij te brengen.
Bobtail - showstandaard bij wedstrijden foto : Harald Urnes CC 3.0
Men moet goed voor ogen houden dat de vacht van een Bobtail intensieve verzorging nodig heeft. Huidproblemen moeten vermeden worden door zijn vacht en huid in conditie te houden.
Doordat deze hond een dikke ondervacht heeft, is het belangrijk de dode haren goed te verwijderen en klitten te voorkomen tijdens de regelmatige borstelbeurten.
De gehoorgang moet nagekeken worden en overtollige haartjes moeten verwijderd om de kans op oorontsteking en oormijt te verlagen. Ook moeten de ogen dagelijks zuiver gemaakt worden.
Bobtail kortgeknipt foto : Meredith Bannan
De Bobtail is een levenslustige wolbaal met een goudeerlijk karakter. Het is een ideale gezinshond! Maar helaas niet voor iedereen! Bobbers zijn erg onderhoudsgevoelig: ze vergen minstens 4 uur in de week voor borstelbeurten (het gewone onderhoud!!).
Grootte: 53-61 cm Gewicht: 35-40 kg Kleur: grijs, gemarmerd, witte aftekeningen en platen Bijzonder kenmerk: huppelende gang
In Vlaanderen en Nederland is het ras vooral bekend wegens de televisiefiguur Samson uit Samson en Gert.
Bobotie is een gerecht uit Zuid-Afrika dat bestaat uit gehakt en specerijen met een ei, melk- en een borriebolaag (borrie=curcuma longa).
Er is lang gedacht dat het recept afkomstig was van de VOC kolonies in Batavia en mogelijk afgeleid van het Indonesische gerecht Bobotok, maar het is meer waarschijnlijk dat dit reeds samen met Jan van Riebeeck naar de Kaap meegekomen is. De Nederlanders wisten al in die tijd hoe een kerrievleesschotel bereid moest worden.
Dit was zo algemeen dat speciale potten reeds tegen 1752 daarvoor vervaardigd zijn, zoals blijkt uit een boedelinventaris waarin een bobotieketel (bobotiepot) genoemd wordt.
Engels : Bobotie Duits : Bobotie Frans : casserole bobotie
Kaapse bobotieschotel
Het gerecht was al tegen de 17de eeuw bekend aan de Kaap de Goede Hoop. Destijds werd dit gemaakt van een mengsel van schaap- en varkensvlees. Tegenwoordig wordt schaap- en rundvlees gebruikt.
Het oorspronkelijke recept bevat gember en citroenschil.
Met de ontdekking van kerrie is het recept eenvoudiger geworden, maar het basis idee is hetzelfde gebleven.
Oorspronkelijk werd er ook gebruik gemaakt van rozijntjes en krenten en tegenwoordig worden pindas, blatjang en banaan geregeld gebruikt.
bobotieschotel
Bobotie is door Zuid-Afrikaanse emigranten in ander kolonies in Afrika verspreid. Vandaag kunnen recepten afkomstig van Zuid-Afrikaanse emigranten gevonden worden in gemeenschappen in Namibië, Kenia, Botswana, Zimbabwe en Zambia.
Er is een variatie die erg gewild is onder de zowat 7000 emigranten die zich aan het begin van de 20ste eeuw hebben gevestigd in de Chubut-riviervallei in Argentinië. Zij maken een bobotiemengsel en doen dat vervolgens in een grote pompoen die dan in de oven gebakken wordt.
Zuid-Afrikaanse schotel met bobotie auteur : Stefan Magdalinski CC 2.0 (US)
Het gerecht is in 1951 opgenomen als een traditioneel Zuid-Afrikaans gerecht in een internationaal receptenboek dat door de Verenigde Naties gepubliceerd is.