Tomaten kunnen de longen van ex-rokers sneller herstellen

Wie er daadwerkelijk in slaagt om sigaretten in 2017 achter te laten en stoppen met roken vol te houden, doet er goed aan om wat vaker tomaten op het menu te zetten. Uit onderzoek van Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health blijkt namelijk dat dagelijks tomaten eten helpt om de longcapaciteit van ex-rokers te herstellen.

Voor het onderzoek werd de longfunctie van 650 mensen uit Duitsland, Noorwegen en het Verenigd Koninkrijk 10 jaar lang bestudeerd. De deelnemers moesten vragenlijsten invullen over hun dieet en ze legden ook longtesten af. Eén keer in 2002, daarna nog eens in 2012. Daarbij werd rekening gehouden met factoren zoals leeftijd, geslacht, lengte, BMI, sociaal-economische status en fysieke activiteit.

De meest opvallende conclusie na 10 jaar onderzoek, is dat wie minstens twee verse tomaten per dag eet, minder snel aan longcapaciteit inboet. Dat geldt voor iedereen, al is het effect opvallend groter bij ex-rokers. Ook bepaalde stoffen in fruitsoorten, en dan vooral appels, kunnen helpen bij het herstel van aangebrachte longschade. Al moet je dan wel minstens 3 porties fruit per dag eten. Het effect geldt sowieso ook alleen voor verse tomaten en fruit, dagelijks tomatensaus eten heeft helaas niet dezelfde gezondheidsvoordelen.

Verouderingsproces longen

“Deze studie toont aan dat een dieet kan helpen om longen te herstellen bij mensen die gestopt zijn met roken. Maar ook dat tomaten en vers fruit het natuurlijke verouderingsproces van de longen kunnen tegengaan, zelfs als je nog nooit gerookt hebt,” schrijft Vanessa Garcia-Larsen, een van de auteurs van de studie en professor aan de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health, in een persbericht. 

Is stoppen met roken ook  voor jou een goed voornemen, maar vind je het nu al moeilijk? Wij vroegen 5 tips aan tabakoloog Laura Jacobs:

1. Schrijf je voordelen en nadelen van roken uit. Zet jouw huidige en lange termijn voor- en nadelen van roken op papier. Het zijn deze items die je zullen aanzetten om een rookstoppoging te ondernemen. Je kan het briefje eventueel op zak steken of uithangen ter herinnering.

2. Zoek iemand die ook wil stoppen. Hierbij heb je het voordeel dat je elkaar kan steunen, aanmoedigen en begrijpen. Samen sterk!

3. Bepaal een stopdatum. Plan deze niet te ver in de toekomst. Zoek een datum waarop je niet te veel blootgesteld zal zijn aan stress of risicosituaties. Denk na wat je ondertussen nog kan doen. Hoe kan je je motivatie verder verhogen? Hoe en door wie kan je jezelf (professioneel) laten ondersteunen? Wie zal je inlichten over je stoppoging? Hoe kan je jezelf belonen?

4. Tracht jezelf bezig te houden of kies enkele nieuwe (gezonde) gewoontes. Focus je op de niet-rokers in je omgeving of op het werk. Hoe brengen zij hun pauze door? Wat doen zij ter ontspanning? Hoe gaan zij om met stressoren of onverwachte gebeurtenissen?

5. Er bestaat niet zoiets als “slechts één” sigaret. Ga je toch in de fout, probeer dan vooral kalm te blijven. Herval staat niet gelijk aan mislukking. Laat je niet te sterk ontmoedigen, het overkomt veel mensen die proberen stoppen met roken. Tracht er iets uit te leren en ga zo snel mogelijk terug door met je gezond voornemen.  (br.hln)

Bende van Nijvel-slachtoffer David Van De Steen: “Als men echt van goede wil is, dan is de zaak binnen de 2 maanden opgelost”

De Bende van Nijvel was alomtegenwoordig in het nieuws in 2017. Dat had veel impact op het gezin van David, aangezien hij zelf ook slachtoffer is van de Bende. “Het was allesoverheersend in ons leven”, zei hij daarover op Radio 2, “het zijn flashbacks, het is niet simpel om er nu zoveel jaren later nog altijd constant mee bezig te zijn”.

Van De Steen heeft wel goede hoop voor 2018: “Als men echt van goede wil is, dan is de zaak rond de Bende van Nijvel binnen de 2 maanden opgelost”. Volgens hem zou de nieuwe getuigenis van een negentiger op zijn sterfbed wel eens de doorslag kunnen geven. 

In de getuigenis vertelde een man dat hij destijds een loods verhuurde, die zou gediend hebben als safehouse voor de Bende van Nijvel. De huurder van die loods werd verdacht van een moord in het Brusselse. In 1987, tijdens het onderzoek naar die moord, kwamen speurders uit bij de loods en ontdekten ze dat het de schuilplaats van de Bende was. Bij de reconstructie van de moord, werd het hele dossier echter naar Charleroi verplaatst. Volgens Van De Steen is er dus met het dossier geknoeid. David gaf deze nieuwe informatie door aan de speurders, maar zegt dat “alles wat je afgeeft van tips op een zijspoor gezet wordt.” Toch heeft hij hoop dat er deze keer een ontknoping zal volgen.

Verder komt in het najaar van 2018 ook een film uit over de Bende van Nijvel van Stijn Coninx. ‘Niet schieten’. Van De Steen zegt uit te kijken naar de komst van die film. (br.hln)

Opvallend: Bart De Pauw is man van het jaar in Humo

Bart De Pauw was zeker geen onopgemerkt persoon in 2017. Vanwege beschuldigingen van seksueel grensoverschrijdend gedrag verloor hij zijn job bij de VRT. Niet de meest positieve berichtgeving, maar toch werd hij de man van het jaar in de pop-poll van Humo. 

De lezers van Humo hebben Bart De Pauw alsnog verkozen tot man van het jaar. De redactie verklaart dit doordat vele stemmers gewoon op élke categorie op Bart De Pauw hebben gestemd, zelfs in die van ‘beste actrice’. Hij staat dan ook op nummer 2 in de categorie ‘lul van het jaar’, net onder Donald Trump. 

Ook Johnny Depp, die in opspraak kwam omdat hij zijn ex-vrouw Amber Heard mishandelde, wint alsnog de titel van ‘beste acteur’.  (br.hln)

Ik was 13 toen mijn stiefvader me voor het eerst verkrachtte. En hij bewaarde een ziekelijke trofee

“Ik had een moeilijke jeugd”, doet de vrouw uit Bristol haar verhaal aan het magazine Cosmopolitan. “Mijn relatie met mijn ouders verliep stroef en ik had altijd het gevoel dat ze mijn drie jaar jongere zus liever zagen. Mijn moeder was verpleegster en mijn vader militair en daardoor waren ze weinig thuis. Ik had niet veel vrienden en bracht veel tijd alleen door. En ik voelde me vaak waardeloos.”

Warm

Dat veranderde toen Stuart in het leven van haar moeder kwam, een trucker. “Mama bloeide helemaal open na de scheiding van mijn vader”, zegt ze. “Ik was 12 jaar en ik vond hem erg leuk. Hij was grappig en warm en een beetje gek. En ik had het gevoel dat hij aan mijn kant stond. Voor het eerst was het alsof iemand mij leuker vond dan mijn zus. We vormden een team.”

Ze brachten steeds meer tijd door samen en toen Kim op een dag hevig ruzie kreeg met haar moeder, kort na haar 13de verjaardag, trok ze naar het huis van Stuart. Dat was de dag dat alles veranderde.

Stuart gaf het meisje een grote fles Smirnoff Ice en daar dronk ze van. “Ik voelde me er erg volwassen door. Het was de eerste keer dat ik alcohol dronk. We zaten in zijn woonkamer in twee leren zetels naast elkaar en ik herinner me dat het erg donker was. De lichten waren uit, alleen de tv speelde. Stuart keek naar me en zei dat ik op zijn schoot moest komen zitten. Ik was opeens doodsbang.”

Bepotelen

Ze deed wat hij zei en de man wreef zich tegen haar aan. Daarop begon hij haar te bepotelen en probeerde hij haar te overtuigen nog meer te drinken. “Ik had nog nooit een seksuele ervaring gehad en wist niet wat er aan de hand was. En ik wist ook niet wat ik moest doen. Uiteindelijk rukte ik me los en zei ik dat ik naar bed ging. Maar terwijl ik naar boven rende, voelde ik me opeens duizelig. Hij haalde me in, greep me bij mijn polsen en sleepte me naar zijn kamer. Daar verkrachtte hij me. Ik herinner me er niet veel van. Behalve dat hij me daarna toebeet: ‘Ben je zeker dat je nog een maagd bent?’. Omdat ik niet had gebloed. Ik voelde me zo bang, beschaamd en vernederd.”

De volgende morgen merkte ze dat hij de fles Smirnoff Ice waaruit ze gedronken had, op de koelkast had gezet. “Toen ik dichterbij ging kijken, merkte ik dat hij de datum van de dag ervoor in het plastic van de fles had gesneden. Hij stelde het tentoon als een trofee. Maar dat begreep ik pas later”, zegt ze.

Het was het begin van een maandenlange periode van misbruik. “Al snel voelde het of ik er niet meer bij was. Ik was gewoon een leeg omhulsel als het gebeurde. Hij beroofde me van mijn eerste kus, mijn eerste seksuele ervaring, mijn eerste alles, eigenlijk”, aldus Kim, die zichzelf begon te verminken en aan boulimie begon te lijden. “Op een verknipte manier begon ik eraan te wennen en te geloven dat we een relatie hadden. En hoewel ik vaak weende als we seks hadden, klampte ik me echt aan hem vast als we gewoon samen waren. Ik wilde hem niet kwijt.”

Zwanger

Op haar 14de bleek ze plots zwanger te zijn. “Ik had vreselijke buikpijn en Stuart bracht me naar de dokter”, vertelt ze. “Die vertelde me dat ik een kind zou krijgen. Maar noch hij, noch mijn moeder stelden vragen. Mijn moeder heeft altijd ontkend dat ze wist wat er aan de hand was, maar daar geloof ik weinig van. Hoe kan ze het niet geweten hebben? Moeders weten toch alles. Ik vertelde dat het van iemand op school was en liet een abortus uitvoeren. Ik was doodsbang dat als ik het op de wereld zou zetten, het op Stuart zou lijken en iedereen ons geheim zou ontdekken.”

De zwangerschap maakte echter dat Stuart zich plots heel anders begon te gedragen. “Hij meed me en bedreigde me zelfs enkele keren”, aldus Kim. “Langzaam ging het licht bij me aan. Ik begon te beseffen dat we helemaal geen relatie hadden en dat wat we deden echt niet oké was.”

Dat was ook het moment dat ze hulp zocht. “Mijn vader had eerder een vriendin gehad die ik heel graag mocht, Gemma”, vertelt ze. “Ze was een sociaal werker en dertiger. Ik vond haar zo cool. Ik was kapot van de abortus en wilde er met iemand over praten. En dus zocht ik contact. Ik vertelde alles, behalve dat het kind van Stuart was. Toen ik naar huis was gegaan bij mijn moeder en stiefvader en het toch nog aan Gemma opbiechtte in een berichtje, schreef die terug: ‘Ik kom je halen.’”

Politie

Kim bleef enkele dagen bij Gemma op haar flat in Manchester. Toen de vrouw haar vroeg of ze dacht dat Stuart ook een bedreiging was voor anderen, besefte Kim dat ze naar de politie moest stappen. Er kwam een rechtszaak van en Stuart werd uiteindelijk veroordeeld, op basis van berichtjes die hij had gestuurd en de fles wodka die hij als trofee had bijgehouden. Hij kreeg in 2003 zes jaar cel.

Kim ging bij haar vader wonen en besloot later rechten te gaan studeren. Ze is intussen een advocaat die gespecialiseerd is in zaken rond mensenrechten. Maar het trauma achtervolgde haar nog lang. Ze voelde zich schuldig en verweet alleen zichzelf wat er gebeurd was. Het maakte relaties moeilijk.

Zelfhulpgroep 

Uiteindelijk werd een posttraumatisch stresssyndroom vastgesteld bij haar. Dat hielp haar om langzaam aan met alles in het reine te komen. Ze richtte ook een zelfhulpgroep op voor andere slachtoffers die iets soortgelijks meemaakten. “Gewoon met elkaar praten is al een enorme steun”, zegt ze daar nog over.   (br.hln)

De perfecte manier om een champagnefles te openen

Ieder jaar poppen we een fles champagne of prosecco om het nieuwe jaar in te luiden. Helaas verspil je hierbij soms heel wat drank. Dus vandaag is het tijd voor een lesje fles openen! 

Openen

Leg de fles voor het openen kort in ijs. Voeg aan het ijs een scheut zout en veel water toe. Zout zorgt ervoor dat het koelingsproces een stuk sneller gaat. 6 tot 8 graden is de ideale temperatuur voor een fles champagne.

Schud de champagne niet, zo hoor je een mooi sissend geluid tijdens het openen. Zoek het lipje van het folie en haal het folie van de kurk. Nu heb je de kooi en de kurk over. Leg je duim op de kooi en draai deze los. Zorg ervoor dat je de fles tijdens het openen op 45 graden houdt. Tijdens het openen draai je de fles in plaats van de kurk, tegelijkertijd geef je tegendruk met je duim. Zo hoor je een mooi sissend geluid en verspil je geen champagne of prosecco. 

Schenken

De hoek van het schenken is ook belangrijk voor de bubbels. Nu niet die van de fles maar van het glas. Die moet je op ongeveer 45 graden onder de fles vasthouden. Zo schenk je de prosecco of champagne langzaam via de zijkant in het glas. 

Bewaren

Heb je nog wat champagne of prosecco over? Zorg er dan voor dat je de fles bewaart op een koele en donkere plek. Zo kun je ook in het nieuwe jaar genieten van de bubbels.

Klink op een gelukkig nieuwjaar! (br.hln)

7 gewoonten om te stelen van Scandinaviërs voor een leuker leven

Met dank aan hun vrolijke levensvisies zoals “hygge” en “lagom”, staan de Scandinaviërs bekend als gezonde en gelukkige mensen. Gezelligheid en geluk vinden in de kleinste dingen, dat is hun geheim. Ook een portie positieve levensfilosofie uit het hoge Noorden adopteren? Begin alvast met deze zeven Scandinavische gewoonten.  
1. Ga vaker naar de sauna

In koude Scandinavische landen begrijpen ze het genot van een heerlijk warme sauna of stoombad nog beter, een concept dat door de Finnen werd bedacht. Het ontspant je spieren, maakt je poriën vrij en verbetert de doorbloeding. Finnen en IJslanders houden ervan om in de sneeuw te springen na een saunabezoek, Noren nemen lekkere geuren mee in de zweethut zoals gember of munt.
2. Gebruik slecht weer niet als excuus

Te koud en te nat om te gaan sporten? Als de Scandinaviërs het niet als excuus gebruiken, dan mogen wij dat ook niet.  Zij hebben nog veel meer gure, koude en donkere uren per dag dan wij. Bovendien zorgt sporten net voor een beter gevoel achteraf door de stoffen die vrijkomen, wat helpt tegen die gevreesde winterdip. Zorg voor aangepaste kledij, of sport binnen als het weer je echt afschrikt.
3. Date eens overdag

Eentje gaan drinken als eerste romantische afspraakje is geen standaard gewoonte bij Scandinaviërs. In de meeste noordelijke landen geldt een bijzondere wet rond alcohol, waardoor de prijzen bijzonder hoog liggen. Om dat te omzeilen, springen Scandinaviërs creatief om met de invulling van een eerste date. Ze plannen een sportieve activiteit, gaan wandelen, zwemmen, klimmen of skiën. Toch liever een gastronomische in plaats van een sportieve activiteit? Koken bij iemand thuis of overdag een koffie met gebak gaan drinken is er ook populair. Een date overdag zonder alcohol lijkt misschien spannend, maar je leert elkaar wel beter en oprechter kennen.
4. Laat even alles vallen als de zon schijnt

Komt er onverwacht een streep zon piepen? Stop dan waarmee je bezig bent - tenzij je aan het werk bent natuurlijk - en ga meteen genieten van dat lekkere weertje. Doordat zonlicht zo schaars is, genieten Scandinaviërs er meer van en zullen ze er alles willen uithalen, voor die zon weer verdwenen is. Laat die afwas even staan, verschuif die to-dolijst naar de donkere avond en ga snel naar buiten, bij voorkeur in goed gezelschap.
5. Eet wat vaker vis

Scandinaviërs zijn fervente viseters - in Noorwegen durven ze het zelfs bij het ontbijt op hun bord leggen. De omega-3 vetzuren uit vis zijn een uitstekende bron van energie, en sommige studies zien een verband tussen die vetzuren en het voorkomen van depressies.
6. Steel de Deense en Zweedse levensfilosofieën

Korte, donkere dagen in de winter hebben ook zo hun voordelen. Hoe gezellig kan het niet zijn om in de zetel te kruipen met een dekentje en een kop thee, terwijl er geurige kaarsjes branden? Omarm het concept “hygge” van de Denen, en geniet van het knisperen van een open haard, die eerste hap van een stuk chocoladetaart en een dikke sjaal rond je nek. De Zweden kunnen ons dan weer leren om gematigd te leven, en tevreden te zijn met wat we hebben. Hun levensfilosofie “lagom” staat voor “niet te veel, niet te weinig, maar net genoeg.” En kende je de Zweedse koffiepauze “fika” al? In Zweden nemen werknemers uitgebreid de tijd voor een pauze in de namiddag, met een kopje koffie of thee erbij. Minder stress, meer productiviteit achteraf, zouden daar de voordelen van zijn.
7. Introduceer de regel ’schoenen uit binnen”

Misschien doe je het vanzelf al, maar in het Noorden is het vaker de gewoonte om je schoenen altijd uit te trekken als je thuis bent. Niet alleen vermijd je zo dat er allerlei vuil, sneeuw of modder binnen komt, maar het heeft ook iets erg gezellig. Investeer in een leuk paar pantoffels of dikke kousen, wat meteen de overgang inluidt van “guur buiten” naar “gezellig binnen”. Wil je het nog gezelliger maken? Vraag vrienden die langskomen om pantoffels mee te brengen of voorzie enkele exemplaren voor gasten, zodat zij zich ook helemaal thuis voelen (en jij ook niet moet poetsen na een bezoekje). Niet bij elk gezelschap of in iedere situatie zal dit geapprecieerd worden, maar proberen kan altijd.  (br.hln)

Brusselse daklozen krijgen tentjes van karton

Xavier Van der Stappen, voorzitter van de vzw Cultures et Communications, ontvouwde vrijdag het initiatief op een persconferentie in het Brusselse Noordstation. “In Brussel leven 2.600 mensen op straat, dat is nog zonder de vluchtelingen meegerekend. In de 21ste eeuw en in een van de welstellendste landen van de wereld is dit moeilijk te aanvaarden”, benadrukt hij.

Testfase

De voorgestelde schuilplaaten zijn licht, opvouwbaar en bieden een goede bescherming tegen de koude, verzekert Van der Stappen. De assemblage gebeurt in een atelier van de gevangenis van Lantin en gebeurt op basis van gerecycleerd karton. De productiekost is niet hoog.

Na een test van een prototype door daklozen, werden met eigen middelen een twintigtal van deze “orig-amis” gemaakt. Vrijdag werd gestart met de bedeling ervan. Dankzij de testfase werd nog geschaafd aan het onderkomen: zo werd de grootte verminderd en is gezorgd voor een tweede ingang.

Tweede fase

Binnenkort start een tweede productie. In functie van de feedback van de begunstigden, kunnen de gebruikte materialen nog aangepast worden, aldus Xavier Van der Stappen. Als ze goed ingang vinden bij de daklozen, hoopt hij volgend jaar meerdere honderden van deze “orig-amis” te produceren. Kandidaat-sponsors van een onderkomen kunnen zich melden bij de vereniging via www.cultures-com.org.  (br.hln)

Dit zijn de populairste voornamen in Vlaanderen dit jaar

Meisjes

In Vlaanderen werden tussen 1 januari 2017 en vandaag 29 december 2017 welgeteld 349 meisjes met de naam Louise geboren. Op de tweede en derde plaats staan Olivia (327) en Emma (322). Op vier volgt Mila (315) en op vijf Ella (282). Verder in de top tien staan nog Elise (257), Marie (251), Noor (245), Elena (218) en Amélie (198).

Jongens

Bij de jongens werden tussen 1 januari 2017 en 29 december 2017 welgeteld 309 jongens met de naam Liam geboren. De top drie wordt aangevuld door Noah (292) en Finn (285). Op de vierde en de vijfde plek zijn Lucas (283) en Adam (270) terug te vinden. Nog in de top tien staan opeenvolgend Lars (269), Arthur (268), Leon (263), Louis (260) en Lewis (233).

Lucas was zes jaar lang, van 2011 tot 2016, de populairste jongensnaam, maar wordt dit jaar dus van de troon gestoten door Liam. Officieus blijft de naam natuurlijk wel de aanvoerder, aangezien er naast de 283 Lucas’jes ook nog 112 Lukas’jes geboren werden. Bij de meisjes stond Louise in 2015 al vanboven, maar in 2016 kwam Mila op de eerste plaats te staan. Voor 2015 spande Emma, die nu op de derde plaats staat, zeven jaar lang de kroon.

Geen BV-effect

Kind en Gezin meldt aan VTM Nieuws dat ze dit jaar geen zogenaamd BV-effect opmerkten. Zo werden er in 2017 bijvoorbeeld geen kindjes met de naam Thiam, Meghan of Ed geboren. Er was bijvoorbeeld ook geen opvallende stijging van de naam David door het succes van tennisspeler David Goffin.

Aangezien het jaar nog drie dagen duurt, is de telling nog niet helemaal volledig.  Er kunnen nog kindjes geboren worden die een invloed uitoefenen op de finale rangorde.  (br.hln)

Het Grote Niets: toestand van Schumacher blijft 4 jaar na ongeval perfect bewaard geheim

Overmorgen is het exact vier jaar geleden dat Michael Schumacher zijn hoofd stootte in het skigebied van Meribel, met kwalijke gevolgen, en nog steeds is het gissen naar de toestand van de voormalige succesvolle F1-piloot. De Franse sportkrant L’Equipe kwam onlangs nog op de proppen met een mooi eerbetoon aan ‘Schumi’, maar rond zijn entourage blijft het voorlopig oorverdovend stil.

Het gonst dezer dagen nog steeds van de geruchten rond de persoon van Michael Schumacher. Op echt nieuws rond de voormalige ster van Ferrari is het voorlopig wachten. Zijn management stuurt niet graag berichten de wereld in rond de 48-jarige Duitser en vertelt dat de toestand van ‘Schumi’ “geen publieke kwestie” is. Voor de laatste update moeten we al een jaar terug wanneer zijn advocaat aan CNN vertelde dat de Duitser “niet kon wandelen.” Sindsdien is het stil rond de persoon van Schumacher en is zijn toestand een goed bewaard geheim.

“Schumi, we vergeten je niet”, kopte het gerenommeerde L’Equipe vorige week. Verder het Grote Niets. Voor enkele updates moeten we tegenwoordig bij zijn kinderen zijn. Aan de journalisten werd gevraagd om de zoon van Schumacher, de 18-jarige Mick, tijdens zijn carrière niet te overstelpen met vragen over zijn vader. “Bedankt aan iedereen die ons steunt in het aanmoedigen van andere mensen om niet op te geven”, pende Mick onlangs nog op Instagram neer. “De laatste jaren heeft onze familie positieve energie ontvangen van mensen die geïnspireerd zijn door mijn vader. We willen die energie kanaliseren in een kracht die helpt rond gebieden die mijn vader altijd heeft gesteund.”

Een niet mis te verstane boodschap, maar niets over de toestand van zijn vader. Tot op vandaag wordt de hashtag #keepfighting nog steeds gebruikt. Al vinden sommige supporters het gebrek aan nieuws een kaakslag in het gezicht van de fans. “Dit gebrek aan nieuws is een soort belediging voor al zijn supporters”, schreef een fan neer nadat L’Equipe met de cover van Schumacher op de proppen kwam. “Het was een publiek beroep, dus er zijn voor- en nadelen... en zijn fans willen weten of hij aan de beterhand is of niet.” Een andere fan begrijpt de hele situatie dan weer wel. “Zijn familie en vrienden hebben gelijk dat ze hem beschermen. Waarom zou je de beelden van een voormalig kampioen tonen waarbij alle vier zijn ledematen nu verlamd zijn?” Zijn supporters wachten dus mee geduldig af. Hopend op dat klein beetje nieuws. (br.hln)

10 dingen waar je nu al mee kan beginnen voor een rijk gevulde bankrekening in 2018

Leuk hoor, die kerstsfeer, maar je bankrekening wordt er minder blij van. Ettelijke cadeautjes en kerst- en nieuwjaarsfeestjes later is die dertiende maand meestal spoorloos verdwenen. Staat ‘beter omspringen met geld’ ook bovenaan jouw lijstje met goede voornemens? Dan kunnen deze tips ongetwijfeld helpen.

1. Weet waar je geld naartoe gaat

Heb je een Netflixabonnement maar kijk je eigenlijk vooral naar televisie? Ben je in een vlaag van enthousiasme lid geworden van de plaatselijke fitness, maar heb je geen flauw idee wanneer je er voor de laatste keer binnenstapte? De kans is groot dat je heel wat uitgaven hebt waar je eigenlijk niet veel aan hebt. Vaak zijn dat geen grote bedragen, maar allemaal opgeteld leveren ze toch een behoorlijke som geld op. Duik eens in je bankafschriften van de voorbije drie maanden, en zoek uit waar je geld precies naartoe gaat. Wat gebruik je en wat niet? Wat is broodnodig en waar zou je kunnen besparen? Wedden dat het je best een leuk extraatje oplevert?

2. Stel een budget op

Wie weet is je nog iets anders opgevallen toen je die bankafschriften eens van naderbij bekeek. Misschien geef je behoorlijk wat geld uit aan kleren, zonder dat je het beseft, of blijken die ochtendlijke ommetjes langs de Starbucks je een fortuin te kosten. Stel een budget op voor jezelf. Bijvoorbeeld: 20 euro aan koffie, of omgerekend ongeveer één Starbuckskoffie per maand - die je best spaart voor ochtenden waarop je het iets moeilijker hebt om uit bed te komen. Of: 150 euro aan kledij. Hou de eerste maanden ook braaf bij wat je precies uitgeeft, om zeker te zijn dat je je aan je budget houdt.

3. Maak een noodspaarrekening

Niets zo vervelend als op het einde van de maand geld te moeten overschrijven van je spaarrekening omdat je plots naar de dokter moet of last-minute nog een cadeautje moet kopen voor je jarige oma. Open een spaarrekening waar je maandelijks een klein bedrag op stort voor noodgevallen. Op die manier heb je altijd een buffer achter de hand, zonder dat je je ‘echte’ spaarrekening moet plunderen.

4. Stel financiële doelen

Bijvoorbeeld: ‘tegen volgend jaar wil ik x aantal euro gespaard hebben’. Of: ‘het geld voor die vakantie wil ik op 4 maanden bij elkaar sparen’. Zo heb je een duidelijk doel voor ogen, en wordt het makkelijker om af en toe eens wat meer opzij te zetten.

5. Betaal je credit card meteen af

Zit je wat krap bij kas? Dan is de weg naar die kredietkaart vaak snel gevonden. Helaas verschuif je het probleem zo alleen maar naar de volgende maand.Maak er een gewoonte van om alles wat je met je credit card betaalt meteen over te schrijven naar een aparte rekening. Dat bedrag kan je dan net voor de afrekening komt netjes terugstorten, waardoor je nooit voor verrassingen komt te staan.

6. Spaar op voorhand voor grote aankopen

Een dure vliegreis, een designer handtas of een nieuwe droogkast: dure aankopen plan je best goed van tevoren. Het mag dan wel verleidelijk zijn om met maandelijkse afbetalingen te werken, op die manier kom je vaak een stuk duurder uit. Het is dan ook beter om eerst flink te sparen, zodat je het bedrag in één keer kan neertellen.

7. Ken de ‘dure maanden’

Kerstmis zou niet tot de onverwachte uitgaven mogen horen. De feestdag valt ieder jaar braaf op hetzelfde moment, dus het zou niet mogen dat je plots in paniek schiet omdat je nog veel pakjes moet kopen. Hetzelfde geldt voor maanden waarin het schoolgeld of de verzekering betaald moet worden. Vaak zijn dit vaste tijdstippen, waardoor het makkelijk is om op voorhand te zorgen dat er voldoende op je rekening staat. 

8. Ga ‘mindful’ kopen

Het codewoord van 2017 was ongetwijfeld ‘mindful’. En ja, dat kan je ook toepassen op je koopgedrag. Voor je iets nieuws koopt, vraag je jezelf af of het echt iets zal toevoegen aan je leven. Is het een groot bedrag? Wacht dan minstens 10 dagen voor je het effectief aankoopt. Merk je tijdens deze periode dat je het nodig hebt of jammer vindt dat je het nog niet hebt? Dan kan je de aankoop doen.

9. Meld je aan voor nieuwsbrieven

Probeer zo weinig mogelijk de volle pot te betalen. Heel wat webshops geven kortingen voor wie zich inschrijft op de nieuwsbrief, dus doe dat dan ook. Vaak is het slechts 10 procent, maar dat is toch weer mooi meegenomen.

10. Bewaar de nieuwsbrieven in een aparte map

Om te vermijden dat je meer gaat kopen door al die nieuwsbrieven die schreeuwen dat er kortingen zijn, laat je ze best automatisch doorsturen naar een apart mapje. Op die manier kom je niet in de verleiding, maar kan je wel snel en makkelijk zoeken wanneer je een kortingscode nodig hebt voor een bepaalde webshop. (br.hln)

In 2016 kregen 287.613 Vlamingen waterfactuur zonder dat ze één druppel water verbruikten

In 2015 betaalden nog 117.591 Vlamingen een vastrecht tussen 22 en 70 euro aan hun watermaatschappij zonder dat ze één druppel water verbruikten. Sinds 2016 geldt een basis vastrecht van 106 euro, dat verminderd wordt met 20 euro per gedomicilieerde. “Dat bedrag betaal je, ongeacht of je water verbruikt of niet”, zegt Beenders. “Voor 2016 blijkt dat 287.613 Vlamingen een waterfactuur kregen van meer dan 106 euro zonder dat ze één druppel water verbruikten.”

In rusthuis, ziekenhuis of buitenland

Er zijn volgens Beenders ook aansluitingen waar geen enkel waterverbruik is. “Het gaat onder andere over ouderen die verblijven in een rusthuis en hun eigen woning nog in het bezit houden, mensen die gedurende een bepaalde tijd in het buitenland zitten voor werk of studies, of mensen die moeten revalideren en lange tijd in het ziekenhuis verblijven. In 2015 ging het in totaal om 117.591 aansluitingen. Deze mensen kregen in 2015 een factuur voor vastrecht schommelend tussen 22 en 70,44 euro”, aldus het sp.a-parlementslid.

“Oneerlijk en onlogisch”

In 2016 steeg het aantal Vlamingen dat een waterfactuur kreeg zonder één druppel water te verbruiken exponentieel tot 287.613. “Hun factuur is nu voor elke Vlaming met nul-verbruik dezelfde aangezien het vastrecht voor iedereen 106 euro bedraagt. Het is niet correct dat een single 86 euro vastrecht betaalt, een gezin van 5 personen 0 euro en iemand die helemaal geen water verbruikt 106 euro. Waar zit het gezond verstand? ”, vraagt Beenders zich af.

“Als het vastrecht dient om bij te dragen aan de kosten van het waternet, dan moet iedereen dat op een correcte manier doen. De verschillen zijn vandaag oneerlijk en onlogisch”, benadrukt Beenders. Hij vraagt dat Vlaams minister van Omgeving en Natuur Joke Schauvliege na de lopende evaluatie van de samenstelling van de waterfactuur het vastrecht zo hervormt dat elke Vlaming verhoudingsgewijs bijdraagt aan de kosten van het waternet.  (br.hln)

Wie is de vrouw die Angelina Jolie overal vergezelt? “Zij is degene die me opnieuw gelukkig maakt”

De band tussen wereldster Angelina Jolie en haar vaste compagnon, mensenrechtenactiviste Loung Ung, lijkt sterker dan ooit. Ze wonen intussen zelfs samen.

De ene is een voormalige vluchtelinge, overlevende van de zogenaamde ‘killing fields’ in Cambodja, mensenrechtenactiviste, schrijfster en filosofe. De andere een van de beroemdste vrouwen ter wereld, actrice, regisseur en voormalige helft van een koppel dat zo bekend was dat ze als stel een aparte eigennaam kregen. De Cambodjaanse Loung Ung en Hollywoodster Angelina Jolie hebben de voorbije maanden een vriendschap ontwikkeld die zo intiem en zo intens is dat ze een van de grootste gespreksonderwerpen werd in Hollywood. Vooral omdat die vriendschap een transformatie teweeg bracht bij Angelina. Die bevestigt ook dat de band met Loung een grote impact op haar haar had. “Zij is de vrouw die mee weer gelukkig maakt”, bevestigde ze in een tv-interview.

Samenwerking

De vriendschap tussen de twee vrouwen ontstond toen ze samenwerkten aan de film ‘First They Killed My Father’, een prent gebaseerd op de biografie van Loung Ung. Die vertelt in dat boek over de verschrikkingen die haar familie moest ondergaan voor en tijdens hun vlucht voor de Rode Khmer in de periode 1975 tot 1980. “Sinds Angelina er haar oudste zoon Maddox adopteerde heeft ze een hechte band met Cambodja”, klinkt het. “Ze kwam er al vaak en hoorde het verhaal van Loung Ung. Ze las het boek ook en besliste dat het verfilmd moest worden. Angelina, die de film zelf zou regisseren, wilde dat de hele wereld het verhaal zou horen om er lessen uit te kunnen trekken.” En ze hoopte ook stiekem dat het tragische verhaal zo’n pakkende film zou opleveren dat die genomineerd zou kunnen worden voor een Oscar. Helaas voor haar raakte enkele weken geleden bekend dat de film naast een nominatie greep voor de categorie Beste Niet-Engelstalige Film. Een bittere pil om te slikken, maar toch leverde de film haar heel wat op. Met name de unieke vriendschap met Loung Ung. Want die groeide naarmate ze samenwerkten aan de film: Angelina als regisseur, Loung Ung als adviseur. Na een eerdere ontmoeting had Angelina Loung immers gevraagd om bij de opnamen aanwezig te zijn om er zo mee over te waken dat het verhaal juist verteld kon worden. Gedurende die opnameperiode groeiden de twee vrouwen naar elkaar toe. “Tijdens het filmen waren ze altijd in elkaars buurt. En ook toen de camera’s stopten met draaien bleven ze elkaars gezelschap opzoeken. Vaak zaten ze urenlang, soms nachtenlang, te praten bij een kopje thee. Ze voerden de meest intense gesprekken en smeedden zo een hechte band.”

Levenscoach

Loung Ung kwam in het leven van Angelina als adviseur bij haar film, maar al snel werd ze zoveel meer. “Ze werd een soort van levenscoach voor Angelina. Door wat ze meemaakte heeft Loung Ung zoveel levenservaring, zoveel wijsheid... Ook al is ze maar een paar jaar ouder dan Angelina, toch ging die Loung Ung als haar belangrijkste raadgeefster beschouwen. Angelina kan voor alles bij Loung Ung terecht. En dat is opmerkelijk. Want vroeger was de actrice een gesloten boek. Ze gaf zichzelf nooit helemaal prijs. En dat doet ze bij Loung wél.” Dat bevestigde Angelina ook zelf. “Ik heb een groot vertrouwen in Loung. Sinds de dood van mijn moeder heb ik dit gevoel nooit meer gehad bij een ander mens. Zelfs niet bij mijn liefdespartners. Maar aan Loung durf ik alles te vertellen. Ik heb mijn ziel al zo vaak bij haar blootgelegd. Het gebeurt als vanzelf. Ik ben zo blij dat zij in mijn leven gekomen is. Zij heeft een oplossing voor alles.”

Opnieuw lachen

Een en ander wordt ook bevestigd in de entourage van Angelina. “Sinds Loung in haar leven is, lijkt Angelina compleet veranderd. Ze heeft haar lach teruggevonden. Angelina is in jaren niet zo ontspannen geweest als nu. De gesprekken met Loung hebben haar veranderd. Angelina kan weer meer relativeren. Ze lijkt opnieuw te beseffen wat belangrijk is in het leven. De impact die het drukke, door ambitie voort gejaagde Hollywoodbestaan op haar heeft gehad, lijkt helemaal verdwenen te zijn.” Nu had Angelina de voorbije jaren wel wat tegenslag met haar gezondheid (ze liet een dubbele borstamputatie uitvoeren omdat ze genetisch een grote kans op borstkanker heeft) en haar liefdesleven (ze brak met Brad Pitt). En ook haar filmcarrière kreeg enkele klappen. Angelina had dus wel reden om haar lach te verliezen. Maar Loung Ung slaagde erin om die glimlach terug om de beroemde lippen van de ster te toveren. “Sinds kort leerde ik opnieuw inzien wat echt belangrijk is in het leven. Simpele dingen, eigenlijk. Mijn gezin, familie, vrienden. Toen dat weer lukte, kwam het geluk als vanzelf terug. Veel te vaak heb ik het mezelf mentaal te moeilijk gemaakt. Tot iemand me zei dat ik fout bezig was. Dat was Loung en daar ben ik haar dankbaar voor.” Zo dankbaar dat Loung Ung nu zelfs deels bij Angelina woont. “Loung heeft een thuis gevonden in Los Angeles. Wanneer ze daar is, logeert ze bij Angelina. Ze maakt op die momenten duidelijk deel uit van het gezin van Angelina”, klinkt het in Hollywood. “Ze heeft ook een sterke band met de kinderen. Op korte tijd is Loung de belangrijkste persoon in het leven van Angelina geworden. Heel opmerkelijk. Heel onverwacht ook.” Ook Loungs man Mike keek ervan op, maar hij heeft de intense band tussen de twee vrouwen aanvaard en weet dat hij zijn vrouw nu af en toe met Angelina moet ‘delen’.  “Soms moet Loung gewoon naar Angelina toe. Om te praten. Om hun vriendschap te beleven. Ze zijn elkaars klankbord, elkaars ‘werk-echtgenote’ geworden. Ze maken elkaar sterker. Angelina is ook een warme, sterke vrouw. Helemaal niet de harde tante zoals ze soms wordt afgeschilderd. Ik begrijp de klik die ze met mijn vrouw heeft. Ik beschouw haar nu ook als een vriendin.” En in het kamp van Angelina heeft iedereen Loung in de armen gesloten. “Iedereen die Angelina in het hart heeft is Loung dankbaar voor wat ze doet”, klinkt het daar bevestigend. “Want dankzij haar hoeft niemand zich nog zorgen te maken om Angelina. Dankzij Loung heeft die opnieuw vriendschap, rust en geluk gevonden.” (br.hln)

Danielle was zes toen politie haar vond. Ze zat in kamer zo groot als kast en had nog nooit de zon gezien

Ontroerend verhaal

Ze bleek opgesloten te zijn door haar moeder. Eerder die dag had Holste een tip gekregen over mogelijke kindermishandeling en hij was meteen met enkele collega’s ter plaatse gegaan. Het huis lag er smerig bij en hier en daar vluchtte een kakkerlak weg toen ze de kamers inspecteerden.

Piepklein

Maar de echte horror vonden ze in een piepklein kamertje, waar een graatmager meisje opgesloten zat. Ze lag op een beschimmelde matras en er krioelden maden en vliegen over haar lichaam. Ze woog amper 20 kilogram en was volgens Holste het ergste geval van kindermishandeling dat hij ooit zag. Ze werd naar het ziekenhuis van Tampa gebracht en daar stelden dokters vast dat ze er erg aan toe was.

85 procent van de hersenen van een kind ontwikkelen zich tijdens de eerste vijf jaar van het leven en Dani was blijven steken op de ontwikkeling van een zuigeling. Dokter Kathleen Armstrong van de universiteit van Zuid-Florida – die gespecialiseerd is in kinderpsychologie – stelde bovendien vast dat ze een vorm van autisme had, doordat ze nog maar amper menselijk contact had ervaren.

Naakt

Haar biologische moeder Michelle werd opgepakt en zij vertelde dat ze een weduwe was die haar best deed om toch iets van het leven te maken. Dani bleek een gezonde baby geweest te zijn toen ze werd geboren, maar in 2002 liepen tot twee keer toe meldingen binnen bij de politie die deden vermoeden dat er toch iets mis was. Getuigen zagen een naakt klein meisje lopen, die er ondervoed uitzag. De sociale dienst ging ter plaatse en bood Michelle hulp aan, maar die weigerde.

Na haar arrestatie zag Michelle af van haar ouderschapsrecht als onderdeel van een minnelijke schikking. Ze kreeg twee jaar huisarrest en een voorwaardelijke straf. Een schande, volgens Mark Holste, die vond dat ze minstens 20 jaar cel had moeten krijgen voor wat ze had gedaan.

Dani kwam in de pleegzorg terecht en in 2007 werd ze geadopteerd door Bernie en Diane Lierow. Het koppel had al een zoontje, Willie, maar had ook altijd een dochter gewild. Ze gaven Dani een warm nest en namen haar mee naar ontelbare dokters en therapeuten. Exact 10 jaar later ging de Tampa Bay Times hen opzoeken, maar ondanks hun onzelfzuchtige gebaar bleek het hen niet meegezeten te hebben.

Zwaar

De zorg voor Dani was erg zwaar geweest en Bernie en Diane waren intussen gescheiden. Ze hadden wel enkele successen geboekt. Zo slaagden ze erin om Dani zindelijk te maken en ze leerden haar paardrijden en zwemmen. Dani kon ook naar school en ze kreeg vijf dagen per week privéles om te leren spreken, iets wat niet echt aansloeg. In 2011 vertelde het koppel aan de Britse krant Daily Mail dat ze “naar de kast kon gaan, een glas kon nemen en zichzelf water kon uitschenken”. En dat ze opener was geworden. Ze durfde al mensen aan te kijken en knoopte soms een gesprek aan met iemand die ze niet kende.

Het koppel verhuisde vijf jaar geleden van Fort Meyers in Florida naar Tennessee, waar Bernie een zorgboerderij opstartte met paarden en schapen. Ze namen nog pleegkinderen in huis – 15 in totaal – en poogden ook Dani verder te helpen. Maar dat was niet eenvoudig. “Ik probeerde haar gebarentaal aan te leren, maar gaf dat uiteindelijk op. Ze gebaarde nooit terug”, aldus Bernie. “En ik deed constant alles wat ik kon om te voorkomen dat ze zichzelf verwondde of het huis beschadigde.”

Toch kwam het nooit in hem op om het op te geven. “Ik vertelde mezelf dat het nu eenmaal zo was”, aldus Bernie. “We hadden haar geadopteerd, ik kon haar toch niet in de steek laten? Maar na drie jaar kon Diane niet meer. Volgens haar had Dani alle vooruitgang geboekt die mogelijk was.”

Spanningen

Twee jaar geleden gingen Bernie en Diane na een huwelijk van 18 jaar uit elkaar. Bernie wijst Dani niet aan als de oorzaak, maar vertelt wel dat er altijd veel spanningen waren in huis. En dat er geen tijd was om eens iets samen te doen met Diane, als koppel.

Bernie besloot de zorg voor Dani daarop alleen op te nemen. “Als ze bij me was, leek ze altijd bijzonder ontspannen. Maar ik slaagde er niet in om het te combineren met mijn werk. En dan waren er die keren dat de politie langskwam”, vertelt hij. Zo waren er twee incidenten waarbij de politie was gebeld over de manier waarop ze zich in het publiek had gedragen. “Het werd steeds moeilijk om samen op stap te gaan. Ik moest uiteindelijk toegeven dat ik het niet alleen meer aankon.”

Toen ze vorig jaar 18 werd, keek hij uit naar een plaats waar ze in groep kon samenwonen met andere mensen die hulp nodig hadden. Exact een jaar geleden verhuisde ze naar haar nieuwe thuis, op 40 minuutjes van Nashville. “Papa kan niet meer voor je zorgen”, zei hij met een krop in zijn keel toen ze afscheid namen. “Je moet hier blijven. Maar ik kom je bezoeken.”

Dat deed hij, onder meer toen ze in september 19 werd. Ze trokken er samen een dag op uit en aten onder meer cupcakes. Ze mocht ook een geschenkje kiezen. En hoewel ze nog altijd niet kan spreken of lezen, is ze volgens Bernie een stuk meegaander geworden.

Vragen

Maar hij stelt zich tegelijk vragen over hoeveel ze werkelijk begrijpt van wat hij tegen haar zegt. “Maar mocht ik opnieuw moeten beginnen, dan zou ik haar opnieuw in huis nemen en haar opvoeden”, zegt hij nog. “Ik ben blij dat we haar een thuis konden geven en een familie om in op te groeien. De belangrijkste dingen die ik haar ooit gaf? Liefde en respect.” (br.hln)

Dierenartsen waarschuwen: “Let extra op met honden en chocolade aan de feesttafel”

Een stukje chocolade kan voor ons nog zo smaken, voor jouw trouwe viervoeter kan zo’n snoepmoment fataal aflopen. Dierenartsen zien rond de kerstperiode het aantal gevallen van chocoladevergiftiging bij honden standaard toenemen. “Het is makkelijker beschikbaar voor de dieren. Let dus extra op,” waarschuwen ze. 

Tussen Halloween en Kerstmis zien dierenartsen een plotse stijging van het aantal voedselgerelateerde ziekten bij dieren, legt Michael Topper van de American Veterinary Medical Association uit. Onder andere chocoladevergiftiging bij honden komt vaker voor, omdat het  snoepgoed aanweziger is en dus makkelijker beschikbaar voor de dieren. Dozen met pralines, desserts, likeur en restjes van sinterklaaschocolade zijn gevaarlijke triggers. 

Honden en katten

Chocolade is gevaarlijk voor huisdieren omdat het theobromine, cafeïne en vet bevat, naast suiker en zoetstoffen. “Honden en katten zijn gevoeliger aan theobromine en cafeïne,” legt Topper uit. “Hun zenuwstelsel wordt erdoor gestimuleerd, ze moeten er vaker van plassen en hun hartslag gaat de hoogte in. Het vetgehalte zorgt dan weer voor diarree of zelfs een ontsteking van de pancreas.” De ernst van de situatie hangt af van hoeveel chocolade er gegeten is en hoe groot het dier is. In tegenstelling tot wat velen denken zijn ook katten vatbaar voor een chocoladevergiftiging, maar zij zijn minder snel geneigd om van chocolade te snoepen. 

Voorkomen en opsporen

Topper waarschuwt om huisdieren nooit chocolade te geven, of te laten eten van de ‘menselijke’ gerechten in het algemeen. Vooral tijdens de kerstperiode is het extra opletten geblazen. Zorg ervoor dat alles buiten handbereik van je dieren ligt, en waarschuw ook je gasten om hun snack zelf bij te houden. Ben je bang dat je huisdier iets heeft gegeten dat niet mocht? Wees dan waakzaam voor symptomen zoals hyperactiviteit, rusteloosheid, veel drinken en plassen, diarree, overgeven en - in extreme gevallen - flauwvallen.  (br.hln)

Boter nog hard? Met dit trucje krijg je ze snel gebruiksklaar

Recepten vragen wel eens om “boter op kamertemperatuur”, maar dat merk je natuurlijk pas als je eraan wil beginnen. Even smelten in een pannetje of de microgolfoven maakt de boter dan weer té zacht. Met dit trucje krijg je de perfecte boter op kamertemperatuur. 

Niet alleen voor recepten waarbij je boter op kamertemperatuur nodig hebt is dit trucje handig. Ook wie boter op tafel zet om op een broodje te smeren, maakt liever niet het hele brood kapot door met een steenharde klomp te moeten smeren.

Voor de oplossing heb je ook een microgolfoven nodig, maar het is niet de boter die je erin zet, tipt Today. Zo doe je het:

- Vul een glas met water en zet het een minuutje in de microgolfoven.

- Haal het er voorzichtig uit, en giet het water weg. Droog het glaasje af met wat keukenpapier.

- Zet het glas nu zo snel mogelijk over het klompje boter, als een stolp. De stoom van het warme glas zal ervoor zorgen dat de boter snel op kamertemperatuur komt.

-  Laat het glas vijf minuten over de boter staan en haal het dan weg. Et voilà, perfect smeerbare boter op kamertemperatuur! (br.hln)

Zo kan het ook: kerstcadeautjes waar je zelf ook gelukkig van wordt

Van geven worden we blij, dat bleek al uit tal van studies. Maar uiteraard zijn ook daar gradaties in. Wil je niet alleen jouw Secret Santa blij maken, maar ook een glimlach op je eigen snoet toveren? Dan zijn deze cadeautjes een goed idee!

Ervaringen
Natuurlijk is een nieuwe trui altijd een welkom cadeautje en geven ons een groter geluksgevoel. Wil je er zelf extra veel profijt uithalen? Geef dan niet één maar twee ticketjes voor dat concert of die leuke comedy show. Kan je lekker zelf meegenieten.

Cadeautjes die zelf ook geven
Waarom niet een pakje geven waar je ook iets mee doet voor anderen in de maatschappij? Tal van merken en winkels hebben momenteel acties waarbij een deel van de opbrengst wordt weggeschonken aan een goed doel. Dubbel geven, noemen ze dat.

Doe het zelf
Van een win-win situatie gesproken: ze kosten niet alleen minder, handgemaakte cadeautjes zijn vaak ook een stuk persoonlijker. Je portefeuille blij, jij blij, én je vriend(in) of familielid blij. En je hebt ook nog eens een paar uur knutselplezier gehad.

Abonnement
Van een krantenabonnement tot tweewekelijks een verse bos bloemen in huis of een maaltijdboxlidmaatschap: met een abonnement heb je altijd plezier voor twee. Toegegeven, in het geval van dat eerste zal je even moeten wachten tot je partner klaar is met lezen, maar uiteindelijk heb jij dat tijdschrift of die krant toch ook maar mooi in handen. (br.hln)

Charlotte vertelt openlijk over wreed partnergeweld: “Ik werd geslagen met hamer en moest foto’s van overleden pleegmoeder opeten”

“We hadden elkaar twee jaar eerder leren kennen”, vertelt Charlotte.”Ik had toen een andere vriend, maar het ging niet fantastisch. Met Craig kon ik wel uren aan een stuk praten, hij klonk heel meelevend. Als ik tijd voor mezelf nodig had, mocht ik altijd in zijn flat gaan wonen. Hij kwam ook naar mijn werk om te zien hoe het met me was. Ik vond dat toen heel lief.”

De twee verloren elkaar even uit het oog, maar in het begin van 2013 kwam er toch een relatie van. Charlotte zat toen in de penarie omdat een brand haar huis onbewoonbaar gemaakt had. Ze was samen met haar zoon verhuisd, maar had zelfs nog geen meubelen.

“Niet zo afgesproken”
Thomas bood opnieuw zijn hulp aan: hij zou de schilder- en opknapwerken wel voor zijn rekening nemen. Maar intussen bleef hij ook gewoon in haar huis wonen. “Dat was zo niet afgesproken. Op een bepaald moment zei ik dat hij beter weg zou gaan, zodat ik me kon focussen op mijn werk. We kregen ruzie en hij sloeg me in het gezicht. Ik heb me toen nog verontschuldigd omdat ik niet wist wat hem zo kwaad gemaakt had. Waarschijnlijk reageerde hij zo omdat hij veel tijd in mijn huis gestoken had, dacht ik.”

Toen Charlotte plots zwanger raakte, verergerde de situatie nog. “Ik moest ’s nachts niet alleen naakt maar ook rechtopstaand slapen. Als ik durfde indommelen, gooide hij van alles naar mijn hoofd. Toen mijn pleegmoeder stierf, verplichtte hij me haar foto’s op te eten. Met een ring, die een grote emotionele waarde voor me had, moest ik hetzelfde doen. Dat was echt gestoord.”

“Slagen in de wagen”
“Toen ik zwanger was, heeft hij me vaak in de buik geslagen met het metalen deel van de stofzuiger. Een stuk glas van een fotokader gebruikte hij om de achterkant van mijn hoofd te verwonden. Als ik mijn haar scheer, zie je het litteken.”

“Soms zaten we in de wagen en sloeg hij me herhaaldelijk in het gezicht. Ik was blij dat hij het daar deed, want dan zou iemand het misschien zien en de politie verwittigen. Helaas is dat nooit gebeurd.”

“Hond voor het raam”
Charlotte durfde niet vluchten omdat ze schrik had voor de gevolgen. “Hij bleef immers mijn zoon bedreigen. Hij zou zijn gezicht verminken en hem injecteren met aids. Mensen vragen nu hoe hij dat zou kunnen doen hebben, maar zou jij dat risico nemen? We spreken hier over iemand die verschillende keren met een hamer tegen mijn hoofd geslagen heeft.”

“Toen ik toch een keer probeerde te ontsnappen, hield hij mijn hond voor het raam. Hij dreigde ermee haar te vermoorden. Ik ben weer naar binnen gegaan. Ik zag geen uitweg meer, dit was mijn leven nu dus.”

Uit huis gezet
Intussen kon de vrouw ook haar rekeningen niet meer betalen. Gevolg: haar internetconnectie en elektriciteit werden afgesloten. “Ik kon niet gaan werken omdat ik te erg toegetakeld was. Een van mijn ogen heb ik bijna vier maanden niet kunnen openen. We leefden in armoede.”

Omdat Charlotte ook de huur niet meer kon ophoesten, werd ze uit haar huis gezet. “Ik bracht mijn zoon naar mijn biologische moeder, met het smoesje dat de eigenaar het huis wilde verkopen. Daarna moest ik hem volgen naar zijn appartement. Ik zei dat ik dat niet wilde. Hij antwoordde dat hij me enkel zou laten gaan als ik hem terugbetaald had voor al de moeite die hij voor mij gedaan had. Mijn bankkaart had hij echter ook afgenomen.”

Plassen in emmer
In zijn flat voelde Charlotte zich pas echt een gevangene. Ze moest het stellen zonder eten en kreeg vaak een pak slaag. Plassen gebeurde verplicht in een emmer. “Soms bond hij me vast op de vloer van de slaapkamer. Als ik in slaap viel, gooide hij glazen naast me stuk. De scherven verwondden me natuurlijk.”

Op een dag kwam de politie toch eens langs. “Iemand had gezien dat hij me sloeg en had alarm geslagen. Hij maakte hen echter wijs dat ik mentaal ziek was en dat hij zich verplicht voelde om voor mij te zorgen, ik droeg immers zijn kind. Als ze zijn identiteit toen gecontroleerd hadden, zouden ze gezien hebben wat voor crimineel verleden hij had. Maar dat gebeurde niet, ik was gedoemd.”

“Stonk naar urine”
“Diezelfde nacht zei ik dat hij mij maar moest vermoorden. Hij gaf me de keuze: ofwel dronk ik bleekmiddel, ofwel trok ik een zak over mijn hoofd. Ik heb daadwerkelijk nagedacht wat het beste zou zijn, want ik wilde gewoon dood. Ik stonk naar urine en kon niet van kleren wisselen omdat al mijn spullen nog in het andere huis lagen.”

“Hij tilde de zetel op en ik moest mijn handen eronder leggen, met als gevolg dat ze klem zaten. Vervolgens ging hij hard op mijn buik springen. Normaal krimpt je lichaam dan in elkaar, maar dat ging nu natuurlijk niet meer. Als ik mijn reflexen niet onder controle kon houden, stampte hij tegen mijn hoofd. En dat ging zo een hele nacht door. Pure marteling gewoon. Ik kon zelfs niet meer wandelen, mijn hele lichaam was kapot.”

“Niet herkend omdat gezicht zo opgezwollen was”
Met het nodige geluk kon Charlotte uiteindelijk toch ontsnappen. “Iemand die zijn wagen geleend had, had een ongeval veroorzaakt. Er stonden dus weer agenten voor de deur. De voordeur, die normaal beveiligd was met verschillende sloten, moest hij nu onbeheerd achterlaten. Hij had me naar de slaapkamer gestuurd, maar in principe kon ik gewoon naar die agenten stappen. 24 uur eerder hadden ze me echter al in de steek gelaten, dat risico wilde ik niet meer nemen. En dus ben ik gewoon via de voordeur gevlucht.”

“Nu ja, vluchten: ik was op dat moment vier maanden zwanger en had ook messteken in mijn achterwerk gekregen. Noem het dus maar eerder strompelen. Ik wist niet eens waar ik heen ging, elk deeltje van mijn lichaam deed pijn. Ik had ook schrik, want hij moet gehoord hebben dat ik vertrokken was. Op mijn blote voeten ben ik uiteindelijk bij een garage beland. Ik ken de uitbater, want hij neemt de wagen van mijn moeder onder handen. Hij herkende me echter niet omdat mijn gezicht zo opgezwollen was.” 

Wat later daagde de politie ook daar op. “Ik was aan het panikeren omdat ik niet wist waar mijn zoon was. Er werden meteen enkele gewapende agenten naar zijn school gestuurd. Intussen had ik in mijn broek geplast, ik schaamde me zo hard. Zonder dat ongeval was ik nu ongetwijfeld dood.”

“Altijd hoop”
De fysieke en mentale schade laat ook nu nog sporen na. “Ik heb last van een post-traumatische stressstoornis en mijn kortetermijngeheugen is naar de vaantjes. Geen gevolg van de klappen blijkbaar, maar wel van pure stress. Aan mijn oren heb ik plastische chirurgie moeten laten uitvoeren. En aan de bobbels op mijn voorhoofd zag je waar hij geslagen had. Praten lukt ook niet meer zoals het hoort en vanwege een aangezichtsverlamming draag ik nu een ooglapje.”

“Maar ik wil andere vrouwen duidelijk maken dat er altijd hoop is”, klinkt het. Dan is mijn vreselijke ervaring misschien niet voor niets geweest. Hoeveel geld of wat voor huidskleur je ook hebt, dit kan iedereen overkomen.”

“Het klinkt cliché, maar ik vind het fijn om te leven. Al was een beetje meer geld wel welkom geweest. Op mijn zoon ben ik enorm trots. Ik zou het verstaan hebben als hij me van alles kwalijk zou nemen, maar dat is gelukkig niet het geval.” (br.hln)

Klik op de foto om hem te beluisteren





Eric Patrick Clapton, (Ripley (Surrey), 30 maart 1945) is een Britse gitarist, componist en zanger van blues-, rock- en popmuziek.

Marieke Vervoort (38) is klaar om te sterven: “Het is genoeg geweest”

Marieke Vervoort (38) is klaar voor het einde. “Ik wil niet meer lijden”, vertelde de voormalige rolstoelatlete in een interview met de Britse krant The Telegraph. “Het is te zwaar geworden. Ik geef niet makkelijk op, maar het is genoeg geweest.”

Veertien maanden geleden reed ‘Wielemie’ haar allerlaatste officiële wedstrijd, op de Paralympische Spelen in Rio. Ondanks koorts, een gekneusd borstbeen en een blaasontsteking behaalde ze een bronzen medaille op de 100 meter rolstoelsprint. Haar lichaam wilde toen niet mee, maar vandaag is de pijn helemaal ondraaglijk geworden. “Ik word steeds depressiever. Nooit heb ik me zo gevoeld”, klonk het bij Vervoort, die verlamd is van nek tot tenen, geleidelijk aan haar zicht verliest, lijdt aan vreselijke spasmen, en nog nauwelijks kan eten of slapen.

“Het is te zwaar geworden. Ik wil niet meer lijden”, luidt het in The Telegraph. “Mijn neurologe is onlangs de hele nacht bij me gebleven omdat ik de ene spasme na de andere te verwerken kreeg. Volgens haar waren het geen epileptische aanvallen, maar gewoon mijn lichaam dat aan het schreeuwen was. Ik heb zo veel pijn. Het is genoeg geweest. Ik geef niet makkelijk op, maar zelfs de zwaarste pijnstillers helpen me niet meer.”

Vervoort bereikte op haar laatste wedstrijd dus de bronzen medaille, maar was in het Braziliaanse Rio de Janeiro ook goed voor een zilveren plak. Vier jaar geleden veroverde ‘Wielemie’ in Londen goud op de 100 meter én zilver op de 200 meter. Daarnaast won de rolstoelatlete op het WK in Doha in 2015 drie gouden medailles: op de 100, 200 en de 400 meter.  (br.hln)