In het aquarium van Tokio is een uniek beestje te zien, opgevist uit de dieptes van de Antarctische Oceaan: een vis met volledig doorzichtig bloed.
"Die vis is het enige bekende gewervelde dier waarvan het bloed doorzichtig is. Zijn bloed bevat geen hemoglobine meer, wat gewoonlijk zorgt voor de rode kleur en zuurstof vervoert", zegt Satoshi Tada, een werknemer van het aquarium.
Vissers brachten twee exemplaren van de 'ijsvis' zonder schubben naar het aquarium. "Gelukkig hebben we een mannetje en een vrouwtje en in januari hebben ze kuit geschoten", verduidelijkt Tada.
Volgens onderzoekers kan deze vis, die ze gevonden hebben op 1.000 meter diepte, leven zonder hemoglobine dankzij zijn groot hart en gebruikt hij zijn bloedplasma om zuurstof door zijn lichaam te sturen. Het ziet er ook naar uit dat de 'ijsvis' zuurstof absorbeert via zijn huid.
Toch is het een mysterieus dier. "Waarom heeft deze vis zijn hemoglobine verloren? Om dat op te helderen moeten er nog studies en onderzoeken gebeuren", besluit Tada. (br.hln)
Hoewel mannen vaak klagen dat ze zich dagelijks moeten scheren, hebben ze in vergelijking met vrouwen nog geluk. Terwijl de meeste heren hun mesjes enkel moeten bovenhalen om hun baardgroei in toom te houden, hebben dames met hun benen en oksels een pak meer scheerwerk voor de boeg. En laat dit schoonheidskarweitje precies datgene zijn dat vrouwen het meest haten. Nochtans verspillen we twee maanden in ons leven aan het scheren van onze benen.
Uit een enquête van de online beautyshop escentual.com blijkt dat vrouwen niet erg tuk zijn op het scheren van hun benen. Van de ondervraagde dames gaf immers 35 procent toe het harder te haten dan eender welk ander onderdeel van de dagelijkse of wekelijkse beautykarweitjes.
Mannen die al een beetje schrik krijgen dat er een heel bos groeit op onze benen, moeten nog niet wanhopen. Het is niet omdat de dames hun stelten niet graag scheren, dat ze het niet doen. Integendeel, de gemiddelde Britse vrouw zou in haar leven maar liefst 59 dagen (of bijna twee maanden) spenderen aan het scheren van haar benen. Per week zouden we immers 6 keer onze scheermesjes bovenhalen en dit telkens voor vier minuten. De grote meerderheid van de ondervraagde dames vond het dan ook belangrijk om zich te ontdoen van haar beenhaar.
Maar er zijn nog noodzakelijke schoonheidstaakjes waar vrouwen niet zot op zijn. 17 procent van de vrouwen zei bijvoorbeeld absoluut niet graag met haar kapsel bezig te zijn. Tegelijk gaven ze echter toe elke dag 16 minuten te verspillen om hun lokken in de juiste plooi te krijgen, wat neerkomt op 294 dagen over heel hun leven.
Wenkbrauwen epileren vult de top drie van meest gehate beautyrituelen, gevolgd door ontschminken. In tegenstelling tot de andere zaken, durver vrouwen dit laatste wel eens te 'vergeten'. 6 procent van de ondervraagde dames gaf immers toe het zo hard te haten, dat ze het gewoon niet doen. Toch zei de meerderheid (68 procent) het dagelijks te doen.
De meest gehate schoonheidskarweitjes
Benen scheren Kapsel goed leggen Wenkbrauwen epileren Ontschminken Zelfbruiner aanbrengen Haren drogen Nagels lakken Scrubben Pedicure
Het is al langer geweten dat een 'biologisch' label op gewone voeding ervoor zorgt dat consumenten die producten als gezonder beschouwen. Maar daar blijft het niet bij, zo blijkt uit nieuw onderzoek. Ook de percepties met betrekking tot smaak en aantal calorieën veranderen door zo'n label.
Wetenschappers van New York's Cornell University verzamelden voor hun onderzoek 115 mensen uit een lokaal shoppingcentrum. Aan hen werd gevraagd om drie paren van producten te beoordelen: twee potjes yoghurt, twee koekjes en twee zakjes chips. Een item van elk paar kreeg het label 'organisch' of biologisch, het andere was een 'gewoon' product. Wat ze niet wisten was dat elk productenpaar eigenlijk organisch en zelfs identiek was
Vervolgens werd aan de vrijwilligers gevraagd om de smaak en de calorie-inhoud van elk product te beoordelen. Ze moesten ook aangeven hoeveel ze bereid waren om te betalen voor elk product. Een bijhorende enquête peilde verder ook naar hun milieu- en shopgewoonten.
De conclusie was duidelijk: hoewel alle voedingsmiddelen hetzelfde waren, beïnvloedde het biologische label de percepties van de consumenten. Zo werden de koekjes en yoghurt met het label veel lager ingeschat qua calorieën en wilden de proefpersonen daar tot 23,4 procent meer voor betalen.
En ook qua smaak werden de percepties sterk beïnvloed door de vermeende voordelen van biovoeding. De biologische koekjes en yoghurt smaakten minder vet dan de gewone producten, terwijl van de koekjes en chips gedacht werd dat ze voedzamer waren.
Zelfs de smaakpapillen van de proefpersonen werden misleid: de zogezegd biologische chips leken smakelijker en de organische yoghurt was veel smaakvoller. Aan de andere kant kregen de 'gewone' koekjes hogere punten qua smaak, omdat veel mensen geloven dat gezondere versies niet zo lekker zijn als 'echte' snacks.
Opvallend was wel dat de mensen die regelmatig voedingslabels lezen, die regelmatig biologische voeding kopen en die bewust recycleren minder vatbaar waren om zich te laten misleiden door het label. (br.hln)
In Nederland wordt gewaarschuwd voor Iomax, een gevaarlijke afslankpil die al na eenmalig gebruik kan leiden tot ernstige medische klachten. Het vergiftigingencentrum van het UMC Utrecht heeft de afgelopen tijd klachten binnengekregen van gebruikers van Iomax, meldde de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA).
De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit waarschuwde vandaag sporters en afvallers om de afslankingspil Iomax niet te slikken. Al na één tablet kunnen bijwerkingen optreden zoals hartkloppingen, pijn in de borst, misselijkheid, hoofdpijn en opgewonden gedrag, aldus de NVWA.
Het middel, dat vermoedelijk amfetamineachtige stoffen bevat, is verboden. Het wordt onder meer gebruikt door bodybuilders. De NVWA weet niet waar het verkocht wordt en vraagt kopers van Iomax te melden waar zij dit gekocht hebben. Van enkele gebruikers is bekend dat zij het middel op internet of op de sportschool hebben gekocht.
Ann Eeckhout, woordvoerder van het FAGG, zegt dat het product nog niet op de Belgische markt is aangetroffen, en ook via ziekenhuizen of artsen zijn nog geen gezondheidsproblemen door dit middel gemeld, maar dat neemt niet weg dat Iomax in illegale circuits kan opduiken. "Onze experts waarschuwen voor het risico dat mensen lopen, als ze deze pil zouden gebruiken. De kwaliteit ervan kan namelijk niet worden gewaarborgd." (br.hln)
Dolfijnen sterven nog steeds als gevolg van olieramp Deepwater Horizon
Dolfijnen sterven nog steeds als gevolg van olieramp Deepwater Horizon
In de Golf van Mexico sterven er nog steeds dolfijnen en schilpadden ten gevolge van de olieramp met het boorplatform Deepwater Horizon, nu bijna drie jaar geleden. Dat blijkt uit een onderzoek van de National Wildlife Federation.
Dode dolfijnen zijn een sterke indicator dat er nog steeds iets serieus mis is met het ecosysteem in de Golf, aldus wetenschapper Doug Inkley. De dieren bevinden zich namelijk bovenaan de voedselketen. Het aantal dode dolfijnen was het eerste jaar na de ramp enorm hoog, een jaar later iets lager, en nu na drie jaar opnieuw fors lager. Toch blijft het aantal sterk boven het normale niveau.
Volgens het onderzoek moeten de wetlands aan de kustlijnen hersteld worden in hun vroegere glorie om het gebied opnieuw gezond te maken. Inkley hoopt dan ook dat het geld van verschillende schadeclaims daarvoor gebruikt kunnen worden.
Op 20 april 2010 vond er een ontploffing plaats op het boorplatform Deepwater Horizon. De echte ramp werd echter veroorzaakt door de afsluitklep 1.500 meter onder de zeespiegel. Die weigerde dienst, en in de daaropvolgende maanden werd er naar schatting 700 miljoen liter olie in de Golf gelekt. (br.hln)
Een flinke wandeling verkleint de kans op hartziekten effectiever dan joggen als evenveel energie wordt verbruikt. Dat blijkt uit een studie waarover de Britse krant The Guardian bericht. De onderzoekers vergeleken 6 jaar lang de resultaten van ruim 33.000 joggers en 15.000 wandelaars tussen de 18 tot 80 jaar.
Joggen brengt de kans op een hartziekte terug met 4,5 procent, terwijl wandelen 9,3 procent minder kans op zo'n aandoening geeft. De kans op hoge bloeddruk loopt bij hardlopen 4,2 procent terug en 7,2 procent bij wandelen.
Vrijwel dezelfde cijfers komen naar voren bij de kans op hoog cholesterol, toonde het onderzoek van de Lawrence Berkeley National Laboratory in Californië aan. (br.hln)
Camera's volgen slechtvalken op Brusselse kathedraal
Camera's volgen slechtvalken op Brusselse kathedraal
Er is een tweede camera geïnstalleerd voor de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal in Brussel om de slechtvalken te volgen die er opnieuw zijn neergestreken. De bijkomende camera heeft een krachtige zoomfunctie die beelden uitzendt van het komen en gaan van de ouders, terwijl ze de jongen voeden. Dat meldt het Museum voor Natuurwetenschappen van Brussel.
Al voor het negende jaar op rij heeft het paar slechtvalken een van de torens van de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal uitgekozen om er zijn kroost groot te brengen. Sinds begin maart broedt het koppeltje vijf eieren uit. Het eerste ei was er op 3 maart.
Van 2 april tot 26 mei 2013 staat er een heuse valkenobservatiepost aan de kathedraal, geïnstalleerd door de ornithologen van het Museum voor Natuurwetenschappen. Twee televisieschermen laten de bezoekers toe om het broeden, het uitkomen van de eieren en het leven op en rond het valkennest, tot het uitvliegen rechtstreeks te volgen. "Het schouwspel loont de moeite, want het is net of je erbij bent, hoewel het zich 50 meter boven je hoofd afspeelt", zeggen de valkenexperts in het persbericht.
De ornithologen van het Museum voor Natuurwetenschappen verwelkomen de bezoekers aan de kathedraal van dinsdag tot en met zondag van 12 tot 18 uur, dit tot 26 mei. In 2012 hebben meer dan 20.000 personen de valken ontdekt aan de observatiepost.
Het uitkomen van de eieren wordt verwacht in het midden van volgende week. (br.hln)
Als we een opname van onze eigen stem horen, vragen we ons wel eens af of dat vreselijke geluid echt uit onze mond komt. Helaas wel, en het is ook wat anderen horen als we praten. Maar hoe komt het dat die stem zo onbekend klinkt in onze eigen oren? En is het echt zo vreselijk? Neurowetenschapster Jordan Gaines geeft het antwoord.
"Je moet weten dat geluid op twee manieren kan binnenkomen in onze oren: via de lucht of via de de beenderen. Als we bijvoorbeeld luisteren naar een opname van onze stem, dan komen de geluidsgolven via de lucht binnen", schreef Gaines op de website van NBC.
"Die worden overdragen via de trommelvliezen, doen de drie gehoorbeentjes (hamer, aambeeld en stijgbeugels) trillen en eindigen in het slakkenhuis. Dat is een spiraalvormige structuur, gevuld met vocht, die de trillingen omzet in zenuwimpulsen. En die worden vervolgens geïnterpreteerd door het brein."
"Wat we daarentegen horen als we zelf praten, komt zowel binnen via de lucht als via de beenderen. Bij geluiden die via de beenderen vervoerd worden, gaan de trillingen van onze stembanden rechtstreeks naar het slakkenhuis. Maar dat deel van onze stem, wat wij als 'normaal' beschouwen, valt dus weg als we naar een opname luisteren."
"Bovendien worden we bij het horen van onze eigen stem bij het praten ook nog misleid door onze schedel. Die doet namelijk de frequentie van de trillingen onderweg dalen. Dat verklaart waarom we op een opname een hoger stemgeluid hebben dan we dachten", legt Gaines uit.
Die uitleg verklaart al waarom we op een opname altijd schrikken van onze eigen stem, maar nog niet waarom we ze niet graag horen.
"Dat is vergelijkbaar met het feit dat we best tevreden zijn met wat we zien in de spiegel, maar niet met wat we zien op foto's", verklaart Gaines. "We zijn gewend aan alle asymmetrieën in een spiegel: een zijscheiding langs links, een kleine moedervlek op je rechterkaak of een litteken boven je linkerwenkbrauw. Maar als je een foto van jezelf ziet, dan komen die kleine verschillen niet overeen met wat ons brein verwacht te zien. Dus daarom vinden we het niet mooi."
Hetzelfde gebeurt met onze stem: we horen de hele tijd onze stem via de beenderen, maar niet via de lucht. "We horen dus bijna nooit onze stem zoals de anderen, waardoor we verrast zijn bij een opname", legt Pascal Belin, professor in de psychologie uit. "We vinden het moeilijk om te geloven dat dat echt onze stem is." En dus vinden we het niet mooi, hoewel dat eigenlijk niet waar is. (br.hln)
Wetenschappers ontwikkelen computer die dromen leest
Wetenschappers ontwikkelen computer die dromen leest
De surreële wereld van onze dromen is iets waar we voorlopig nog niet bij kunnen, maar volgens Japanse wetenschappers kan daar snel verandering in komen. Zij zijn erin geslaagd om een computer te programmeren die onze dromen kan lezen. Ze claimen zelfs dat hun uitvinding, de dromenvanger, tot 60 procent accuraat is.
Veel details van je dromen moet je niet verwachten, want de uitvinding staat nog ver van de technologie die gebruikt werd in de film 'Inception' met Leonardo DiCaprio. Daarin werden de dromen van mensen gemanipuleerd en konden de gedachten tijdens het slapen echt gelezen worden. Maar de wetenschappers zijn wel erg overtuigd van de mogelijkheden van hun uitvinding.
Ze begonnen met het scannen van het brein van die vrijwilligers, terwijl ze sliepen in een MRI-machine. Elke zes of zeven minuten werden ze wakker gemaakt en beschreven ze hun droom. Dat proces werd herhaald tot elke deelnemer minstens 200 dromen had verteld.
De beschrijvingen van de mannen werden vervolgens geanalyseerd. Voor elke deelnemer werden er twintig categorieën gemaakt met de hoofdthema's van hun dromen. Het ging bijvoorbeeld om mannen, vrouwen, gereedschap, boeken en auto's.
Daarna kregen de vrijwilligers, die ondertussen klaarwakker waren, foto's te zien van dingen die overeenkwamen met hun categorieën. Terwijl dat gebeurde, werden hun hersenen nogmaals geanalyseerd. Op die manier werd een computerprogramma ontwikkeld, dat de activiteit in het brein kon linken aan een bepaalde categorie.
In het laatste stuk van het experiment zette dat programma zijn kennis om in de praktijk, door het decoderen van de hersenscans van de slapende vrijwilligers. Verrassend was dat de computer erin slaagde om de droombeelden ongeveer 60 procent van de tijd te identificeren.
"Dat is veel meer dan als de resultaten op toeval zouden berusten", zegt onderzoeker Yukiyasu Kamitani van de ATR Computational Neuroscience Laboratories in Kyoto.
Sommige neurowetenschappers denken dat de proefpersonen te licht sliepen om echt te spreken van dromen, maar de Japanse wetenschappers geloven dat de dromen in diepe slaap gelijkaardig zijn.
Hoewel we volgens droomexpert dr. Robert Stickgold van de Harvard Medical School nog ver verwijderd van een machine die onze dromen kan lezen, zijn deze resultaten wel erg verrassend.
"Dit is waarschijnlijk de eerste keer dat de inhoud van dromen gelezen werd in het brein", vertelde hij aan Science. "Bovendien bewijst dit ook dat we onze dromen vrij accuraat kunnen beschrijven. Want tot deze uitvinding was er eigenlijk nog geen bewijs dat we onze dromen niet zelf verzonnen als we wakker worden", besluit hij. (br.hln)
Eerste huiveringwekkende blikken in dodelijk zinkgat van 18m diep in Florida
Eerste huiveringwekkende blikken in dodelijk zinkgat van 18m diep in Florida
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
De eerste huiveringwekkende beelden zijn opgedoken van het zinkgat onder een huis in Florida dat het leven kostte aan de 37-jarige Jeff Bush. Op de opname gemaakt met een camera die aan een stok is bevestigd, is te zien wat een enorme ravage het 'killer sinkhole' heeft aangericht. Er is een 18 meter diepe krater geslagen onder het huis (zie beelden onderaan). De broer van het slachtoffer ontsnapte maar nipt aan de dood in een poging Jeff te redden.
Jeff Bush was een maand geleden in zijn slaapkamer, toen hij plots werd meegesleurd in een enorm zinkgat onder zijn huis in Seffner (Florida). Zijn broer Jeremy aarzelde niet om in het groeiende sinkhole te springen om zijn broer te redden. Hij bekocht die reddingspoging ook bijna met zijn leven.
De hulpdiensten moesten in erg riskante omstandigheden de zoektocht naar de opgeslokte man verrichten. Daarbij monteerden ze een kleine camera met een lamp op een lange stok en staken die door het slaapkamerraam om de situatie in te schatten. Zo kregen ze een idee van het immense gat dat in de vloer van de slaapkamer was geslagen: 6 meter breed en zo'n 18 meter diep. Omdat het te gevaarlijk was om Jeffs lichaam te bergen, werd beslist om het reusachtige zinkgat op te vullen en het huis af te breken. Ondertussen moesten nog enkele andere huizen onbewoonbaar worden verklaard door de sluipende onderaardse killer.
Zijn broer Jeremy overleefde maar nipt een reddingspoging
De familie Bush was erg geschokt bij het bekijken van de beelden, maar ze voegden er wel aan toe dat ze nu beter begrepen waarom Jeff niet gered kon worden. "Op dat vlak helpt het wel om te beseffen wat er juist aan het gebeuren was", zegt Jeremy. "Het ziet er totaal anders uit dan toen ik enkele uren eerder probeerde hem te redden." (br.hln - foto ap)
"Pas in de laatste tien dagen van mei krijgen we eindelijk lenteweer. Maar dan wordt het wel meteen zomers met temperaturen tot 25 graden." Dat zeggen de langetermijnvoorspellers van het commerciële Meteo België, nadat enkele dagen geleden ook al een Amerikaans weerstation gezegd had dat de lente in de Benelux pas in mei zou beginnen. Dat schrijft Het Laatste Nieuws.
"Pas in de laatste tien dagen van mei mag ronduit lenteweer verwacht worden", stelt langetermijnvoorspeller Philippe Mievis van Meteo België. Tot dan blijft dit land gebukt gaan onder minder koud, maar tegelijk onstabiel weer.
Mogelijk Spaans hondenvlees en kattenvlees in gehaktballen
Mogelijk Spaans hondenvlees en kattenvlees in gehaktballen
Mogelijk hebben Spaanse bedrijven honden- en kattenvlees verwerkt in diervoeding en gehaktballetjes. Dat schrijft De Telegraaf. De Guardia Civil onderzoekt de zaak.
Na de massale paardenvleespaniek trekken instanties in Spanje aan de alarmbel over de verwerking van honden- en kattenvlees in dierenvoeding. In dit scenario wordt niet uitgesloten dat de vlees- en botresten ook zijn vermengd om gehaktballetjes te produceren.
Vorig jaar alarmeerde Olga Costa, eigenaar van een asiel voor in de steek gelaten honden, de Guardi Civil na meerdere klachten over een bedrijf in het noordelijke Pontevedra. "De firma in kwestie haalde in ruil voor een redelijke slachtvergoeding overleden huisdieren op bij mensen thuis", aldus Costa. "Wanneer de eigenaar van zo'n beestje nog even afscheid wilde nemen, dan werd hem bot de deur gewezen.'' Een paar dagen nadat de dieren waren opgehaald, waren deze nergens meer te vinden. Ook eigenaren van vermiste honden en katten die wilden komen kijken of hun dier tussen de gevonden kadavers lag, kregen nul op rekest.
De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) denkt vandaag haar Spaanse collega om opheldering te vragen. (br.hln)
Aussies zijn stoere kerels die graag alcohol drinken, vooral die in het tropische noorden waar allerlei gevaarlijke beesten loeren op hun prooi. Voor een weddenschap waagde een jongeman zich poedelnaakt op de overstroomde Daly River, die krioelt van de gevaarlijke zoutwaterkrokodillen. De koelbloedige vloerder kon zich daarna verlekkeren in whisky.
De waaghals kroop in zijn blootje op een boomstam in het midden van de overstroomde rivier vol krokodillen en 'roeide' een drietal minuten in zijn 'vervangbootje'. Ruim voldoende voor zijn alcoholische beloning. "Ik drink wel graag whisky en het leek me een goed idee. We vingen toch geen vis omdat de rivier door de overstromingen te snel stroomde. Daarom kwamen we tot die vreemde weddenschap en ik dacht bij mezelf 'Waarom niet?'. De dag daarna besefte ik dat het eigenlijk niet zo slim was.
Inderdaad, zijn vrienden getuigen dat de vloerder totaal geen rekening hield met de risico's: naast gegrepen worden door de bloeddorstige zoutwaterkrokodillen riskeerde hij ook nog te verdrinken in de sterke stroming. De verraderlijke Daly River is een van de 'Big Croc Rivers' in de Northern Territory. Vier jaar geleden kwam de 20-jarige Keith Parry nog om het leven bij een gelijkaardige weddenschap voor wat biertjes. (br.hln)
Naar aanleiding van de vele verkrachtingen in hun land hebben drie Indiase studenten anti-verkrachtingsondergoed ontwikkeld. Dat meldt de 'Huffington Post'. Volgens de BBC wordt er in de stad New Delhi alleen al iedere veertien uur een vrouw verkracht.
Het ondergoed -Society Harnessing Equipment' (SHE)- is uitgerust met gps en kan 82 keer achter elkaar schokken geven aan diegene die de draagster aanrandt. Als het ondergoed geactiveerd wordt, worden de politie en bijvoorbeeld de ouders van het slachtoffer meteen op de hoogte gesteld. Ook de locatie wordt doorgegeven. SHE is genomineerd voor de Gandhian Young Technological Innovation Award 2013 en zal naar verluidt eind deze maand in productie gaan. (br.hln)
Wetenschappers zijn in het noorden van Sri Lanka gestuit op een gigantische vogelspin. Het dier, genaamd Poecilotheria rajaei, is ongeveer net zo groot als een mensenhoofd.
De nieuwe soort vogelspin behoort tot het Poecilotheria-geslacht, ook wel 'Pokies' genoemd. Deze soorten komen voornamelijk in India en op Sri Lanka voor. Het beest leeft in bomen en is van poot tot poot ongeveer 20 centimeter lang.
De vogelspin werd voor het eerst in 2009 gespot, een dood mannelijk exemplaar. Deze week af van de andere Poecilotheria-soorten, maar om zeker te zijn dat het daadwerkelijk om een nieuw soort ging, waren meer exemplaren nodig.
Uiteindelijk vond een onderzoeksteam, onder leiding van Ranil Nanayakkara, in de bossen van Sri Lanka ook vrouwtjes en jongeren van het nieuwe soort. Pas toen kon er een gedetailleerde beschrijving van de nieuwe spinachtigen gemaakt worden.
'Ze zijn vrij zeldzaam', vertelt Nanayakkara in het British Tarantula Society's Journal. 'De spinnen hebben de voorkeur voor oude bomen, maar door de ontbossing in het land is het aantal spinnen flink afgenomen. Door het gebrek aan een geschikte leefomgeving zitten ze nu ook in oude gebouwen.'
Poecilotheria-spinnen staan bekend om hun kleuren, snelheid en gif. Ze zijn te vergelijken met de goliathvogelspin, een van de grootste spinnen te wereld. (br.hln)
Toiletzakjes zijn voor heel wat dames onmisbaar, maar worden niet altijd met evenveel liefde behandeld. Met de lente - eindelijk - in aantocht wordt het dan ook hoogdringend tijd om eens grote kuis te houden en het winterse kleurenpalet om te ruilen voor wat meer fleur.
Foundation begint uiteindelijk ooit wel eens te lekken, oogschaduw brokkelt af en poedertjes ontploffen. Gelukkig kan je de chaos minimaliseren met dit eenvoudige stappenplan:
1. Ga voor een toiletzakje met nylon voering. Het is veel makkelijker te onderhouden dan lederen of katoenen exemplaren. Voorzie bovendien altijd reinigingsdoekjes. Ze zijn niet alleen nuttig voor je huid, maar kunnen ook dienst doen als er een smosboel dreigt te ontstaan.
2. Het klinkt poepsimpel, maar kijk de dopjes van al je producten zeker twee keer na. Spot je louche dopjes? Stop die potjes en flesjes dan veilig weg in een zijzakje met ritsen of een apart compartiment in je toiletzakje.
3. Sorteer alle borstels per type in lange, smalle zakjes met rits. Zo 'besmetten' je donker oogschaduwborstels je blushborstel niet.
Probeer dit poetsritueel maandelijks te herhalen. Gooi alles uit je make-uptas en geef alles een stevige reiniging. Ongeveer vier keer per jaar kan je de concealer, foundation en blush aanvullen met een nieuw kleurtje voor je lippen en je ogen, al naargelang het seizoen. (br.hln)
Nieuw depot beschermt schilderijen KMSKA tijdens jarenlange verbouwingen
Nieuw depot beschermt schilderijen KMSKA tijdens jarenlange verbouwingen
In het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen (KMSKA) is
vandaag het nieuwe centrale schilderijendepot geopend dat kunstwerken
zal huisvesten tijdens de verbouwing die nog tot eind 2017 duurt. Het
depot staat op de plaats van de nooit gebruikte atoomkluis die ten tijde
van de Koude Oorlog werd geplaatst. Het valt dit weekend uitzonderlijk
te bezoeken, voordat de schilderijen voor minstens vier jaar hermetisch
worden afgesloten van de buitenwereld.
Het nieuwe depot heeft een omvang van 4.575 kubieke meter en is bedoeld
voor de kunstwerken die tijdens de verbouwingen van het museum niet
worden uitgeleend of te fragiel of te groot zijn om weg te halen. Het
beantwoordt aan de strengste eisen op gebied van veiligheid en
klimaatbeheersing en is volledig stof- en trillingvrij gemaakt. Wie nog
een glimp wil opvangen van de schilderijen, kan zich inschrijven via www.kmska.be om dit weekend een bezoekje te brengen.
Vlaams minister van Cultuur Joke Schauvliege (CD&V) had het dinsdag
bij de officiële opening over een inhaalbeweging, omdat in het verleden
wel veel geïnvesteerd is in het presenteren van de prestigieuze
collectie van het KMSKA, maar minder in het depotbeleid.
Nu de
kunstwerken veilig opgeborgen zijn, kunnen de overige afbraakwerken en
de verwijdering van asbest in het KMSKA beginnen. In september 2014 kan
dan de eigenlijke renovatie starten, waarbij tot 40 procent extra
museumruimte zou worden gecreëerd. (br.hln )
Een Australische aap die geschiedenis schreef, heeft het loodje gelegd. Een beet van een giftige slang in de jungle van Indonesië leidde tot zijn dood. Dat meldden Australische media.
De 7-jarige Semeru was in 2011 de eerste in een dierentuin geboren en grootgebrachte mannelijke Sumatraanse orang-oetan die werd teruggezet in de wildernis.
Zijn lichaam werd gevonden door mensen die hem in de gaten hielden. De medewerkers van de dierentuin in Perth reageerden ontsteld, maar vonden troost in de gedachte dat Semeru toch nog 17 maanden van zijn leven in het wild had geleefd, aldus een woordvoerder van de dierentuin. (br.hln)
Deze pasgeboren lammetjes werden bij onze buren in het Verenigd Koninkrijk niet aan hun lot overgelaten. Het natuurlijk wollen jasje werd bedekt met fleurige, neon truien om de kleintjes te beschermen tegen de aanhoudende vrieskou.
Hoewel we op het eerste gezicht geneigd zijn te denken dat een onvervulde kinderwens vooral bij vrouwen een enorme leegte nalaat, blijkt nu uit een recente Britse studie dat mannen er eigenlijk het hardst van afzien. Zo zouden mannen zonder kinderen niet alleen een hoger risico lopen op een depressie, maar voelen ze zich ook geïsoleerder en kwader.
Robin Hadley van de Keele University ondervroeg 27 kinderloze mannen en 81 kinderloze vrouwen tussen de 20 en 60 jaar. Van de ondervraagde Britse heren gaf 59 procent aan dat ze kinderen wilden tegenover 63 procent bij de dames. Verrassend is echter dat de helft van de mannen met een onvervulde kinderwens zich afgezonderd voelden omdat ze geen kinderen kunnen krijgen. Bij de vrouwen had 'slechts' 27 procent het gevoel dat ze er niet bij horen.
Eén op de vier mannen gaf bovendien toe dat ze boos waren, tegenover 18 procent bij de vrouwen. Maar er spelen ook nog andere gevoelens een rol. 56 procent van de heren voelde zich verdrietig zonder kinderen, terwijl 'slechts' 43 procent van de dames aangaf droevig te zijn. Wat de schuldgevoelens betreft, domineren de vrouwen dan weer. Terwijl van de ondervraagde heren niemand aangaf zich schuldig te voelen dat ze geen kinderen hadden, staken schuldgevoelens bij 16 procent van de vrouwen de kop op.
Het onderzoek ontdekte bovendien dat de reden waarom mannen en vrouwen kinderen willen, enorm verschillend is. De kinderloze vrouwen verwezen bijvoorbeeld voornamelijk naar hun persoonlijke wens en de biologische klok die tikt, terwijl mannen zich veel sterker laten beïnvloeden door hun omgeving. Zo voelden de heren een veel grotere culturele, maatschappelijke en familiale druk dan de vrouwen.
"Er is ontzettend weinig onderzoek naar een kinderwens bij mannen. Mijn studie toonde nochtans aan dat de kinderwens bij mannen en vrouwen gelijkaardig is. Toch voelen kinderloze mannen zich bozer, droeviger, jaloerser, depressiever en geïsoleerder. Dit spreekt het algemene idee tegen dat vrouwen liever kinderen zouden willen dan mannen", besluit Hadley. (br.hln)
