De bedrijfswereld roept op om het Engels te omarmen als volwaardige opleidingstaal aan onze universiteiten. "Kennis van het Engels op academisch niveau is noodzakelijk voor verdere economische groei", klinkt het in De Morgen.
"Het is hoog tijd om het talendebat te voeren", zegt Pieter Timmermans, topman van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO). "Als we het nu niet doen, wanneer dan wel?" Hij vertolkt het heersende gevoel bij heel wat topondernemingen: we lopen achter wat de erkenning van Engels als universitaire taal betreft, en daar lijden onze bedrijven onder.
Daarmee treden de bedrijven Anne De Paepe bij. De rector van de Universiteit Gent brak afgelopen weekend een lans voor meer Engelstalige opleidingen aan de Vlaamse universiteiten. De huidige Vlaamse regelgeving is volgens De Paepe en de ondernemers te streng. Slechts 6 procent van alle Vlaamse bacheloropleidingen mogen in het Engels gegeven worden, en een opleiding wordt al als Engelstalig beschouwd als 18,33 procent van de vakken in die taal wordt gegeven. (br.hln)
Volgens onderzoek van een Britse verzekeringsmaatschappij bij 2.000 gezinnen met honden is de piepkleine chihuahua de absolute koning van vernieling, gevolgd door teckels en boxers. De hondenrassen met de minste honger voor verwoesting zouden dan weer Staffordshire bull terriers, Yorkshire terriers en cockerspaniëls zijn.
Wie een hond in huis haalt, weet meestal maar al te goed dat hij zich ooit wel eens zal mogen verwachten aan wat vernieling in huis of daarbuiten. Toch zijn alle honden in dat kader zeker niet aan elkaar gewaagd.
Vernieling Met een gemiddelde van meer dan 1.000 euro schade op een heel leven staat de chihuahua overtuigend op kop in de lijst van meest destructieve hondenrassen. Tot de favoriete bezigheden behoren het verscheuren of bevuilen van tapijten, krabben en kauwen aan zetels en het verwoesten van planten en bloemperken. In schril contrast staat de Staffordshire Bull Terrier, die baasjes gemiddeld zou opzadelen met 220 euro schade.
Ook teckels blijken geen al te goede reputatie te hebben bij verzekeraars, aangezien ze bestempeld worden als de troonopvolger van de chihuahua. De rest van de top 10 wordt aangevuld door Duitse herders, Engelse pointers, beagles, husky's, Duitse dogs, bulldogs, dalmatiërs en boxers.
Brave beesten Uiteraard werd ook gezocht naar de hondenrassen die je over het algemeen zullen opzadelen met weinig of geen schade. Rottweilers pronken onderaan de top 10, gevolgd door onder meer jack russels, labradors, shih tzu's en cockerspaniëls. De titel van braafste hond gaat zoals eerder gezegd naar de Staffordshire bull terrier. Tijdens de studie gaven baasjes grif toe dat de liefde voor hun viervoeter tijdelijk rake klappen kan krijgen wanneer ze confronteerd worden met (grote) schade. Ongeveer 1 op 5 bekent dat ze zich de adoptie van een hond al hebben beklaagd, 1 op 10 overweegt zijn 'probleemdier' zelfs weg te geven. Gelukkig verteert de meerderheid de vernieling best goed omdat ze hun huisdier beschouwen als een onmisbaar deel van het gezin. (br.hln)
Poolse poetsvrouw (27) schopt het tot voltijds model
Assepoester in het echt: Poolse poetsvrouw (27) schopt het tot voltijds model
De 27-jarige Aleksandra Naranowicz had moeite om een job te vinden toen ze van Polen naar Bristol was verhuisd. De knappe blondine had nochtans een masterdiploma Pedagogie op zak en kon een indrukwekkende cv voorleggen. Om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen, werd ze poetsvrouw bij een lokaal kuisbedrijf. Aleksandra verdiende iedere week ongeveer 300 euro, tot een van haar klanten haar doorverwees naar een modellenbureau in Londen.
Volgens de gepensioneerde mediamagnaat hoorde de Poolse van 1,82 meter op de catwalk thuis en niet in zijn keuken als poetshulp. Aleksandra nam de raad ter harte: ze spaarde al haar centen en vertrok een paar maanden later naar de Britse hoofdstad. Daar struinde ze van casting naar casting, tot ze door een toonaangevend modellenbureau werd opgemerkt.
Aleksandra ruilde emmer en zwabber voor een leven in de spotlights. Een keuze die loont, zo blijkt. De jonge vrouw is tegenwoordig fulltime model en verdient ongeveer 2.500 euro per fotoshoot.
"Mensen vertelden me dat ik een mooi gezicht had en een goed model zou zijn. Dat gaf me zelfvertrouwen om naar Londen te trekken. Klanten zijn vooral gek op mijn gezicht en haar. Ik hou echt van mijn werk en hoop dat er nog meer deuren zullen opengaan", verklapte de ex-poetshulp aan Daily Mail. (br.hln)
Hond die 'per ongeluk' naar WK wandelde, herenigd met baasje
Hond die 'per ongeluk' naar WK wandelde, herenigd met baasje
Klik op de foto om het filmje te bekijken
Een zwarte Labrador, die onlangs enkele Britse voetbalfans vergezelde tijdens hun 2.000 kilometer lange trektocht door Zuid-Amerika, is herenigd met zijn emotionele eigenaar. De hond houdt duidelijk wel van wat avontuur (of voetbal?) en volgde de vier mannen naar Porto Alegre in Brazilië. Eigenaar Ignacio Etchetchury herkende zijn vermiste hond op tv en kwam de Britten in Brazilië tegemoet.
Vier Britse voetbalfans, David Bewick, Ben Olssen, Adam Burns en Pete Johnston besloten van Mendoza in Argentinië naar Porto Alegre te wandelen om geld in te zamelen voor een waterput in Zuid-Amerika. Toen ze door Uruguay trokken kwamen ze de vriendelijke viervoeter tegen, die hen bleef volgen. Het viertal, dat veronderstelde dat het om een straathond ging, gaf hem de naam Jefferson. Algauw werd de hond een volwaardig lid van het team en kreeg zelfs een eigen voetbalshirt. Jefferson vergezelde de Britten twee maanden (en stapte zo'n 1.287 km) tot ze hun eindbestemming bereikten.
Dankzij een tv-reportage over de trektocht van de Britten kon de eigenlijke eigenaar, Ignacio Etchetchury zijn geliefde Labrador spotten. Hij contacteerde de Britten via Facebook en liftte daarop van Uruguay naar Brazilië, waar hij zondag herenigd werd met zijn avontuurlijke viervoeter. Jefferson, die eigenlijk Negro heet, kwispelde non stop toen hij zijn baasje zag bij aankomst in Brazilië. (br.hln)
Matisse in 'nazi-kunstschat' Gurlitt is van joodse familie
Matisse in 'nazi-kunstschat' Gurlitt is van joodse familie
( Enkele van de ruim 1500 schilderijen die in het huis van de Duitser Cornelius Gurlitt werden aangetroffen. )
Een Duitse taakgroep die onderzoek doet naar de kunstcollectie van de onlangs overleden verzamelaar Cornelius Gurlitt is tot de conclusie gekomen dat een werk van Henri Matisse uit de verzameling in de Tweede Wereldoorlog door de nazi's werd geroofd van kunsthandelaar Paul Rosenberg. Het gaat om het schilderij 'Vrouw zittend in een leunstoel' dat Matisse in 1921 schilderde.
Het schilderij was een van de ruim 1.500 kunstwerken die in 2012 in het appartement van Gurlitt in München werden aangetroffen. Gurlitt overleed begin mei op 81-jarige leeftijd. Volgens het hoofd van de taakgroep, Matthias Henkel, is niet duidelijk hoe Gurlitt aan het schilderij is gekomen. Wel is volgens hem duidelijk dat het schilderij het "rechtmatig eigendom" van Paul Rosenberg is.
De advocaat van de familie Rosenberg, Chris Marinello, zei dat de familie niet op de hoogte is gesteld van de vondst voordat deze gisteren wereldkundig werd gemaakt.
Gurlitt erfde de collectie, met werken van onder anderen Pablo Picasso en Henri Matisse, van zijn vader. De Duitse autoriteiten vermoeden dat Gurlitts vader Hildebrand schilderijen heeft gekocht die door de nazi's werden geroofd van joden. (br.hln)
Hoewel we ons lichaam zo goed mogelijk proberen onderhouden, blijkt het al te vaak een eigen willetje te hebben. Zo kan je uit het niets last krijgen van de hik of plotse druk in je oren ervaren. Al die kwaaltjes zijn eigenlijk een boodschap van je lijf, ontdek hier wat ze betekenen.
Spiersamentrekkingen rond het oog Het samentrekken van je oogspieren, waardoor de huid onder je ogen lijkt te 'trillen', is een vaak voorkomende aandoening die optreden aan hetzelfde oog en in hetzelfde gebied van het ooglid. Vaak blijken stress, vermoeidheid en te weinig ontspanning de oorzaken van dit kwaaltje. De spasmen zijn algemeen ongevaarlijk, maar kunnen ook veroorzaakt worden door een neurologische stoornis en soms chronisch worden. De beste manier om ze te vermijden is door te ontspannen en genoeg te slapen.
Druk in de oren Soms krijg je tijdens het vliegen, zwemmen of wandelen op hoge hoogte het gevoel dat er iets 'ontploft' in je oren. Hiermee wil je lichaam je laten weten dat je het even wat kalmer aan moet doen zodat het zich kan aanpassen aan de nieuwe omstandigheden. De gebruikelijke oorzaak is dan ook vaak de natuurlijke egalisatie van het middenoor. Je kan je oren meestal weer 'openen' door even je neus dicht te houden en hard te ademen zodat er een tegendruk ontstaat. Ook zuigen op een snoepje is effectief.
De hik Net zoals iedere spier wel eens onwillekeurig samentrekt, doet ook de middenrifspier hetzelfde. Vaak krijg je het wanneer je te veel eet of koolzuurhoudende dranken en alcohol drinkt, je lijf wil je dan ook een seintje geven dat je best even wat mindert. Hoewel er veel trucs bestaan om de hik te bestrijden, blijken ze vaak bij iedereen een andere effectiviteit te hebben. De ene stopt met hikken wanneer ze verschieten, terwijl iemand anders soelaas vindt door omgekeerd water te drinken.
Steken Inspanningsgerelateerde buikpijn, ook wel bekend als steken, is pijn net onder de ribben en kan erg storend zijn. De steek verdwijnt meestal wanneer je stopt met de inspanning. Hoewel het nog altijd wat gissen is naar de oorzaak, wordt het waarschijnlijk veroorzaakt door verminderde bloedstroom naar het membraam. Je lichaam wil je dan ook laten weten om even naar adem te happen om de zuurstofvoorziening op peil te houden. Om een steek te voorkomen, eet je best niet net voor de training en vermijd je sterk geconcentreerde vloeistoffen, zoals frisdrank of vruchtensap, voor of na de sportsessie.
Schokken Soms ervaar je spontane samentrekkingen tijdens de sluimertoestand, net voor het begin van de slaap. Wetenschappers menen dat het een teken is dat je even je alcohol- en cafeïne-inname moet verminderen. (br.hln)
Deze schattige beelden komen uit het San Diego Zoo Safari Park, waar een jachtluipaardwelp en een puppy aan elkaar werden voorgesteld. De twee zullen samen opgroeien en zijn voorbestemd om onafscheidelijke vrienden te worden.
De kleine Ruuxa, een jachtluipaard van zes weken oud, werd bij haar geboorte uitgekozen om een van de ambassadeurs van het safaripark te worden. Om de omgang met mensen te vergemakkelijken, krijgen zulke welpen al zeer vroeg een puppy als metgezel. De twee groeien samen op en de hond zal de cheeta later kalmeren in nieuwe situaties.
Raina, een zeven weken oude Rhodesische pronkrug - ook wel Leeuwhond genoemd - werd deze week voor het eerst bij zijn nieuwe beste vriend gezet, wat deze aandoenlijke beelden opleverde. (br.hln)
We beleven vandaag de enige vrijdag de dertiende van dit jaar. Alsof dat nog niet erg genoeg is, is de dag begonnen met een volle maan. Binnenblijven, zwarte katten mijden en niet onder een ladder lopen, is de boodschap. Onze voorvaderen deden het al, en wij doen het nog steeds. Maar waar komt dat bijgeloof vandaan? En is het gegrond? National Geographic ging het na.
De angst voor vrijdag de dertiende is diepgeworteld in onze westerse cultuur en vindt zijn oorsprong in de bijbel. Alles begint met Judas, de dertiende gast op het laatste avondmaal waarvan gezegd wordt dat hij Jezus verraden heeft. Neem daarbij de kruisiging van Jezus op een vrijdag, en een nieuw bijgeloof is geboren.
Samen met het christendom verspreidde de angst voor vrijdag de dertiende zich in de euro-Amerikaanse wereld.
Obsessie voor angst Er is dus geen wetenschappelijke grond. Maar waarom houden we dan vast aan dit bijgeloof?
Volgens Stuart Vyse, auteur van 'Believing in Magic: The Psychology of Superstition', wordt angst vaak doorgegeven van ouders op kinderen. "Wie gelooft dat op vrijdag de dertiende enkel slechte dingen gebeuren, lijdt mogelijk aan triskaidekafobie, angst voor het getal 13", zegt hij. "Dat geloof wordt vaak doorgegeven, en de obsessie voor angst in onze moderne cultuur - denk aan de 'Friday the 13th'-films - houdt de angst levend."
Hoewel bijgeloof willekeurig is - zoals angst voor zwarte katten - hebben we de neiging ze in ere te houden als ze eenmaal in onze cultuur ingebakken zijn. "Als je het negeert, voelt het alsof je het lot uitdaagt", zegt Thomas Gilovich, professor Psychologie aan Cornell University.
Veiliger dan andere vrijdagen Maar wie het vandaag toch waagt in zijn auto te stappen, kan rustig ademhalen. Onderzoek heeft aangetoond dat u vandaag mogelijk zelfs een beetje veiliger bent. Volgens een studie uit 2008 door het Nederlandse Centrum voor Verzekeringsstatistiek gebeuren er op vrijdag de dertiende minder verkeersongevallen dan op eender welke andere vrijdag. Bovendien worden er minder branden en diefstallen aangegeven.
Desondanks weigeren velen te vliegen, een huis te kopen, aandelen te kopen. Acties die de economie geen deugd doen, volgens geschiedkundige Donald Dossey van het Stress Management Center and Phobia Institute in Asheville. Hij schat het economische verlies op een vrijdag de dertiende in de Verenigde Staten op 800 tot 900 miljoen dollar.
Structuur Anderen denken dat er ook voordelen zijn verbonden aan het bijgeloof. Volgens Rebecca Borah, professor Engels aan de universiteit van Cincinatti, brengt het een gevoel van orde, iets wat in het moderne leven vaak ontbreekt. "Bijgeloof is een poging om het lot te begrijpen en te controleren in een onzekere wereld", zegt ze. "Wanneer je regels hebt, lijkt alles een pak makkelijker. Dat is geruststellend. Vrijdag de dertiende biedt structuur in een wereld waar willekeurige en oncontroleerbare zorgen heersen." (br.hln)
Kleurboeken voor volwassenen, ze bestaan wel degelijk en liggen sinds kort ook bij ons in de winkel. In Nederland zijn ze zelfs een heuse hype, met meer dan 100.000 verkochte exemplaren. "Omdat ze helpen tegen stress", klinkt de uitleg.
Wie dacht dat enkel kinderen het plezierig vinden om te kleuren, heeft het grondig mis. Steeds meer voelen ook volwassenen de behoefte om zich in alle stilte terug te trekken uit een wereld die gedomineerd wordt door het internet. Van vlinders, huizen, abstracte figuren tot zelfs tattoos, vrijwel alle onderwerpen komen aan bod in de kleurboeken. "En vergis u niet, de tekeningen kunnen best moeilijk zijn", zegt Arend Meijboom, directeur van de Nederlandse uitgever BBNC. Ook andere Nederlandse uitgevers zijn intussen op de kar gesprongen met al vier verschillende titels als resultaat.
"Weinig verbazend", reageert trendwatcher en psycholoog Herman Konings. "In tijden waarin de bits en bytes ons om de oren vliegen, treedt de belangrijkste wet van de psychologie (of economie, zo u wil) in werking: wat schaars is, wordt terug aantrekkelijk. Mensen willen dus terug op een 'analoge' manier plezier kunnen maken en vooral tot rust komen. In dit geval moet men letterlijk binnen de lijntjes kleuren. Het proces van inkleuren en 'vervolledigen' geeft de mensen bovendien veel voldoening en reduceert de stress. Vergelijk het met breien of de strijk doen: veel mensen houden er van omdat de oorspronkelijke chaos uiteindelijk een mooi, geordend geheel wordt, net zoals bij het kleuren", besluit Herman Konings. (br.hln)
Amy Lee Grant (Augusta (Georgia), 25 november 1960) is een Amerikaanse zangeres van gospel- en popmuziek.
Ze heeft drie oudere zussen, Kathy, Mimi en Carol. Zij maakte haar eerste album in 1977. Ondertussen heeft ze 20 albums op haar naam staan. Ook heeft ze aan heel veel projecten mee gewerkt waar ook diverse songs van haar te horen zijn. Ze heeft ook nummers geschreven met Michael W. Smith. Op 19 juni 1982 trouwde ze met Gary Chapman, met wie ze drie kinderen kreeg, Matthew, Millie en Sara. Ze begon als gospelzangeres, maar in 1991 probeerde zij een breder publiek te bereiken met haar album Heart in Motion. Van dat album kwamen 5 singles die in de USA allemaal makkelijk de top 5 in liepen. In 1994 bracht ze het album House of Love en ook dit album werd een grote hit.
In 1999 raakte de reputatie van Amy Grant in christelijke kring beschadigd, omdat ze scheidde van haar man Gary Chapman. Op 10 maart 2000 hertrouwde Amy Grant met countryzanger Vince Gill. Samen hebben zij een dochter, Corrina.
Haar album Legacy (2002) maakte wel weer wat goed. Hierop grijpt zij terug op de gospel. Daarna volgt nog het album Simple Things (2003) en Greatest hits (2004). Amy Grants album Rock of Ages is begin 2005 uitgekomen. In 2006 verscheen Time Again... Amy Grant Live op cd en dvd, een registratie van een live concert met hits van de afgelopen jaren.
Ondertussen heeft Amy Grant meer dan 24 miljoen albums verkocht die platina, dubbel platina en gouden albums opleverden. Vijfmaal won zij een Grammy Award.
Je hebt er vast al over nagedacht terwijl je voet in dat mooie paar schoenen glijdt in de winkel: 'hoeveel mensen hebben er voor mij al met hun voeten in deze schoenen gezeten?' En hoewel we het antwoord liever negeren, zijn het er behoorlijk wat. Bovendien laten die zweterige en plakkerige voeten heel wat beestjes en bacteriën achter in dat 'propere, nieuwe' paar.
Volgens podoloog Jane Andersen zijn er heel wat beestjes die pret kunnen bederven wanneer we nieuwe schoenen passen. Zo kan je na een bezoekje aan de schoenenwinkel last hebben van voetschimmel of wratten.
De wratten worden veroorzaakt door het humaan papillomavirus. Hoewel de overdracht van het virus gebeurt door direct contact, kunnen mensen die kleine wondjes aan hun voeten hebben er snel last van krijgen. "Het feit dat je voeten het merendeel van de tijd in warme en bezwete schoenen vertoeven, verergert vaak het kwaaltje", zegt Andersen. Schimmels raap je dan weer veel sneller op: vooral laarzen blijken de ideale kweekplaats hiervoor omdat het vocht moeilijk verdampt.
Andersen raadt dan ook aan om altijd sokken te dragen tijdens het passen. "Hoewel het kleine bakje met paskousen al een goede oplossing biedt, blijft het hygiënischer om je eigen kousen aan te hebben. Wie last heeft van zweetvoeten, neemt best altijd een extra paar mee. Zo krijgen de de bacteriën niet de kans om te broeden in de vochtige sokken." (br.hln)
Familie adopteert militaire hond van gesneuvelde zoon
Familie adopteert militaire hond van gesneuvelde zoon
De dood van je zoon verwerken, is allesbehalve gemakkelijk, daar weet de familie van sergeant Christopher Diaz ongetwijfeld alles van. Na zijn dood adopteerden zijn ouders de hond die bij hem was tijdens zijn laatste missie.
Christopher Diaz was lid van de Amerikaanse Marines toen hij in 2011 sneuvelde in Irak. Hij kwam om toen er een bom ontplofte tijdens een reddingsactie. Op dat moment was zijn hond, Dino, bij hem. Het dier, dat opgeleid was om bommen te zoeken, was al sinds 2008 de vaste gezel van Diaz.
Kort na zijn dood vroeg de vader van Christopher, Salvador Diaz, aan het Amerikaanse leger of ze de metgezel van hun zoon mochten adopteren. Ze moesten er bijna drie jaar op wachten, maar nu werd de hond eindelijk ontslaan uit het leger en konden de ouders van de gesneuvelde soldaat Dino in hun familie opnemen. "Dit is iets dat bij Christopher was toen hij stierf", aldus vader Salvador. "Het vervangt hem niet, maar geeft ons toch een stukje van hem terug."
De hond voelde zich snel thuis in zijn nieuwe omgeving, al heeft hij nog een beetje moeite met de Engelse taal. Hij werd immers in het Hebreeuws opgeleid. "Maar hij is zeer lief, ontstuimig en een beetje koppig, net als onze zoon." (br.hln)
Deze bruidsjurk is zo verfijnd gemaakt dat je nooit zal geloven waarvan hij is gemaakt. Toiletpapier! Het unieke stuk is een creatie van kunststudente Olivia Mears uit North Carolina. Ze had genoeg aan elf rollen wc-papier, enkele rollen kleefband en lijm om alles samen te houden.
Olivia maakte de jurk voor de jaarlijkse wedstrijd 'Cheap Chic Toilet Paper Wedding Dress', gesponsord door het toiletpapiermerk Charmin. Haar grootste probleem bij het maken van de jurk? Haar kat. "Ik heb hem een rol toiletpapier gegeven om mee te spelen, en hij nam er nog één terwijl ik even niet oplette. Daar was hij een tijdje zoet mee". De vrouw wil haar kans wagen als kostuumontwerpster in Hollywood. (br.hln)
Bijna een derde van alle private huurders houdt te weinig inkomen over om nog menswaardig te kunnen leven. Tegelijkertijd blijkt dat de huurprijzen in vijf jaar met 20 procent zijn gestegen. Dat blijkt uit het jaarverslag 2013 van de Vlaamse Huurdersbonden, schrijft De Morgen.
Private huurders zitten in steeds slechtere papieren. Waar in 2005 zo'n 27,4 procent van hen na betaling van de huur onder de armoededrempel terechtkwam, is dat acht jaar later gestegen tot 31,6 procent. Deze Vlamingen houden te weinig geld over - 683 euro per maand voor een alleenstaande en 1.062 euro voor een eenoudergezin is de ondergrens - om nog menswaardig te kunnen participeren in de samenleving.
De Huurdersbonden luiden de alarmbel. Zij zien dat het aantal woningen op de private markt verder blijft afnemen. "De prijzen blijven daardoor de hoogte in gaan en daar worden steeds meer Vlamingen de dupe van", zegt woordvoerder Geert Inslegers (br.hln)
Kankerpatiënte ontwerpt slaapmutsjes om kaal hoofd warm te houden
Kankerpatiënte ontwerpt slaapmutsjes om kaal hoofd warm te houden
De Nederlandse Annemieke van Lubeek (33) uit Oud-Beijerland vecht al jarenlang tegen kanker. Maar sinds vorige week is ze ook officieel producent en bedenker van de Keppie, een zachte slaapmuts voor je koude, kale hoofd.
Ze kan zich haast niet voorstellen dat niemand eerder op het idee is gekomen om iets dergelijks als haar Keppie te maken, een hoofdbedekking van ademend fleece die doet denken aan een badmuts. Ze had wel iets gevonden en besteld, maar dat zat allesbehalve goed.
Dus is Van Lubeek zelf gaan ontwerpen. Ze heeft stof gekocht, modellen getekend en na lang zoeken in Engeland de juiste soort fleece gevonden. "Door een speciale techniek heb je geen naadjes, maar ligt de stof tegen elkaar. De chemotherapie maakt je huid dunner en de zenuwen liggen aan de oppervlakte, ieder randje kan dan irriteren."
Extreme vermoeidheid tijdens de zomervakantie van 2009 en een blijvend bloedende wond doen Annemieke in september besluiten naar de huisarts te gaan. Een bloedtest toont een leukocyt-waarde van 220 aan, waar die normaal 7 moet zijn. "Ik had acute myloïde leukemie. Het enige wat ik kon denken was dat ik snel dood zou zijn. Mijn oma was namelijk in korte tijd aan leukemie overleden. De artsen zeiden eerst dat drie chemobehandelingen voldoende zouden moeten zijn voor de minder agressieve vorm van leukemie. Maar in 2010 werd duidelijk dat het wel een agressieve vorm van kanker was en dat alleen stamceltherapie mij nog kon redden."
De zoektocht naar een donor duurt enkele maanden. In die periode moet Marieke meerdere overbruggingschemo's ondergaan en ter voorbereiding op de stamceltransplantatie de zwaarst denkbare behandeling. Vanwege haar jonge leeftijd kan ze dit aan, maar is er ook een volledige lichaamsbestraling nodig.
"Als een baby in foetushouding lag ik in een bakje waarna ze dat kanon aanzetten. Van nature ben ik heel positief, maar dit was héél zwaar. Ik heb in totaal zo'n 40 weken geïsoleerd in het ziekenhuis gelegen."
Al snel liet de patiënte zich kaalscheren. Een pruik draagt ze bewust niet, al doet ze soms wel iets op haar hoofd om de buitenwereld niet te choqueren. Vooral in bed heeft ze last van haar kale hoofd. De sportmutsjes die ze zelf aanschaft zijn te warm of te koud en bedekken haar oren niet. "Ik wilde iets liefs, iets zachts, dat je koestert en omhult. Met zo'n kaal hoofd voel je je dubbel naakt."
De keppies zijn in acht kleuren verkrijgbaar en heel bewust verpakt 'als een cadeautje'. Per verkochte Keppie schenkt ze 50 eurocent aan het Fonds voor Kankerbestrijding KWF.
Voorlopig richt Annemieke zich op haar vrouwenlijn, maar er zijn al plannen voor een kinder- en mogelijk een mannenlijn. "In de Keppie komen alle leuke dingen uit mijn vorige jobs samen. Dit geeft mij superenergie." (br.hln)
Neushoornweesje durft na trauma niet alleen slapen
Neushoornweesje durft na trauma niet alleen slapen
Het baby neushoorntje Gertjie, ook wel 'Little G' genoemd, wil niet meer alleen slapen nadat hij vorige maand huilend werd aangetroffen bij zijn gestroopte moeder. Dierenbeschermers in Zuid-Afrika adopteerden de wees totdat hij groot genoeg is om uitgezet te worden in een natuurreservaat. Dat schrijft de Britse krant The Independent.
De bijna vier maanden oude neushoorn woont nu in het Hoedspruit Endangered Species Centre (HESC) in Zuid-Afrika.
In het bijzijn van Gertjie werd zijn moeder op gruwelijke wijze afgeslacht om haar hoorn. 'Het was heel ontroerend om te zien, het kleine diertje wilde haar zijde niet verlaten en huilde onophoudelijk', vertelt de HESC-verzorgster die de neushoornbaby op 7 mei aantrof. De eerste nacht in het centrum bracht Gertjie door met een medewerker en een schaap genaamd Skaap. Zij vervult de rol van surrogaatmoeder.
Inmiddels groeit Gertjie als kool en gaat het steeds beter met hem. Dagelijks rent hij buiten een rondje en slaapt hij zo'n 12 uur per dag, buiten zijn hazenslaapjes in de middag om. Op een livecam van Africam kan iedereen zien hoe het Gertjie vergaat.
Het neushoorntje krijgt nog babymelk tot hij zo'n anderhalf jaar oud is, daarna zetten de medewerkers hem uit in een natuurreservaat. Omdat het diertje op regelmatige basis en vaak gevoed moet worden slapen de medewerkers nu buiten zijn verblijf. (br.hln)
De Thaise scampi op uw bord zijn goedkoop dankzij slavernij
De Thaise scampi op uw bord zijn goedkoop dankzij slavernij
De Thaise visindustrie bloeit, en dat heeft ze te danken aan slavernij. De Britse krant The Guardian onthult in een reportage dat migranten uit Birma en Cambodja onder valse voorwendselen naar Thailand gelokt worden. Daar worden ze verkocht aan kapiteins van vissersboten. Ze worden geslagen, mishandeld en soms zelfs gedood. En dat om bij te dragen aan Thailands miljardenbusiness: scampi, die uiteindelijk op onze westerse borden belanden.
Migranten vertellen schokkende verhalen aan The Guardian. Hoe pijnlijke overblijfselen herinneren aan de dagen dat ze geslagen werden op een Thaise vissersboot. Een kromme rij van splinters waar ooit hun tanden stonden, diepe sneden op armen en benen, eeltige en kromgetrokken vingers, gezichtsspieren die onwillekeurig verkrampen uit angst.
Ze getuigen hoe ze gedwongen worden twintig uur per dag te werken op zee en hoe ze geregeld in elkaar geslagen worden. Ze krijgen niet meer dan een bord rijst per dag. Soms blijven ze jarenlang op zee. Wie te ziek is om te werken, wordt overboord gegooid. En niemand wordt betaald.
De vissers vangen alles wat er te vangen valt: van inktvis en tonijn tot 'afvalvis'. Die afvalvis bestaat uit oneetbare of te kleine soorten, die vermalen worden tot visvoer voor Thailands miljardenindustrie: scampi. Het land voert zijn scampi uit naar de hele wereld. Het product van de Thaise slavernij belandt ook op ons bord.
Ondanks beloftes om de scampi-industrie te zuiveren, ontdekte The Guardian dat veel ambtenaren - van agenten tot hooggeplaatste politici - niet alleen een oogje dichtknijpen maar zelf medeplichtig zijn aan de wantoestanden.
Thailand produceert ongeveer 4,2 miljoen ton vis per jaar. Negentig procent is bestemd voor export, met de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Europa als grootste afnemers. (br.hln)
Wetenschappers van het Hamilton-Kerr-Instituut in de Britse universiteitsstad Cambridge hebben een (zelf-)portret van de Nederlandse kunstenaar Rembrandt voor echt verklaard. Over de echtheid van het in 1635 ontstane werk is jarenlang gediscussieerd.
De weduwe van een rijke Britse ondernemer had het werk na haar dood aan de National Trust toevertrouwd. Vorig jaar reeds onderzocht een specialist het werk, en ook hij kwam tot de conclusie dat het werk aan Rembrandt zelf toegeschreven moet worden.
Jarenlang werd over die echtheid geredetwist. Sommige experts schreven het werk, omdat het op sommige plaatsen niet voldoende afgewerkt was, aan een leerling van de meester toe. Maar aan de hand van de handtekening, het materiaal van de kader, de kleurcomponenten en de penseeltechniek is geen twijfel meer mogelijk, stellen de kunstdeskundigen.
Rembrandt maakte het werk op 29-jarige leeftijd, toen hij in Amsterdam woonde. Op het portret is hij te zien met een zwarte schoudermantel, een vedermuts en een halskraag van een ridder. De waarde van het werk wordt op 30 miljoen pond (37 miljoen euro) geschat. (br.hln)
Op kamers gaan wonen zal nog wat lastig zijn voor de pas 10-jarige Amerikaan Tanishq Abraham, maar verder is hij helemaal klaar voor de universiteit. Afgelopen weekeinde behaalde hij als één van de jongste Amerikanen ooit zijn diploma van de middelbare school.
De moeder van de jongen besloot hem vanaf zijn 7de jaar thuis in Sacramento, Californië, te onderwijzen toen hij op school veel te ver op zijn klasgenoten voor begon te liggen en ze hem daarmee begonnen te pesten. Tanishq nam afgelopen maart deel aan het staatsexamen, waarvoor hij met glans slaagde.
"Het was niet eenvoudig vanwege alle bureaucratie, maar ik heb er heel hard voor gewerkt, dus ik ben blij dat het is gelukt", zo zei hij tegen ABC News.
Tanishq wil naar de universiteit van Davis om medicijnen te gaan studeren. "Het zou fantastisch zijn als ik naar het MIT (Massachusetts Institute of Technology) zou kunnen, maar dan moet ik op kamers en daar ben ik nog iets te jong voor." (br.hln)
Genk stuurt aangetekende brief voor distel van 25 cm
Genk stuurt aangetekende brief voor distel van 25 cm
Een vrouw uit Genk heeft gisteren van het stadsbestuur een aangetekende brief gekregen waarin ze wordt aangemaand voor 20 juni een distel in haar tuin weg te doen. Als ze dat niet doet, volgt een pv, schrijven Het Belang van Limburg en Het Nieuwsblad.
In heel haar tuin staat aan de rand van het grasperk één distel. Amper 25 centimeter hoog. Zelf kan Steffie Miermans niet geloven dat ze daarvoor een aangetekende brief heeft gekregen.
"We zijn nog steeds aan het bouwen", zegt de vrouw. "Dat betekent her en der hoopjes zand en niet afgewerkte stukken. Daar kan zeker wat onkruid op groeien. En ook aan de rand van ons gras. Daarin stond letterlijk dat ik een distel moest verwijderen."
"Ik wist niet eens dat we een distel hadden. Als ik die niet verwijder voor 20 juni krijg ik een pv."
Volgens dienstdoend burgemeester Ali Caglar (CD&V) is het probleem dat de distel is opgenomen in een Koninklijk Besluit. Daarin staat letterlijk dat iedere verantwoordelijke, in dit geval de eigenaar van de woning, de bloei, de zaadvorming en uitzaaiingen van schadelijke distels moet voorkomen. (br.hln)
