Zeven mensen zijn levend verbrand in een dorp in het westen van Tanzania door woedende dorpsbewoners. Een twintigtal huizen werd in brand gestoken. De zeven slachtoffers werden verdacht van hekserij door de bewoners van dat dorp. Dat heeft de Tanzaniaanse politie vandaag meegedeeld.
Volgens de politiebaas van de regio Kigoma, Jafari Mohamed, werden 23 mensen gearresteerd. Onder hen een stamhoofd en tovenaar-genezer. Over het lot van de beschuldigden wordt vrijdag beslist.
De lynchpartij kostte het leven aan vijf zestigers, een vijftiger en een veertiger en gebeurde maandagavond in het dorp Murufiti, in het district Kasulu, op ongeveer 1.200 km ten westen van Dar es Salaam, de economische hoofdstad van Tanzania. (br.hln)
Wanneer we het kapsalon verlaten, krijgen we vaak nog een laatste raad mee hoe we onze lokken nu het best verzorgen. Volgens bekende Hollywoodstylisten moeten we die adviezen echter niet blindelings opvolgen: je moet namelijk zelf uitmaken wat voor jou lokken het beste is. Neem daarom snel een kijkje welke tips je met een korreltje zou mag nemen.
"Heb je nog iets nodig?", vraagt de kapper wel al eens op het einde van je bezoek waarbij ze kijken naar de vele shampoo's en conditioners die op het rek staan. Wanneer ze je vragen welke producten je gebruikt, zullen ze je heel waarschijnlijk ook vertellen dat shampoo's uit de supermarkt of drogisterij slecht zijn. Toch is het niet bewezen dat een duurder product beter werkt. Haarstylisten uit Hollywood raden dan ook aan om een shampoo te kiezen waarvan je blij bent met het resultaat.
Vaak raden kappers ook aan om na vier of zes weken opnieuw je haar te laten knippen. Echter heb je er vaak geen tijd voor en is een bezoek aan de kapper vrij duur. Alles hangt namelijk af van de conditie van je haar: als het nog gezond is na zes weken, moet je het niet laten bijknippen. Ook wanneer je je haar wil laten groeien, kan je best wat langer wachten.
De meeste vrouwen willen graag mooie, dikke en volle lokken. Wanneer je dun haar hebt, kan je al eens te horen te krijgen dat je best kiest voor een korte coupe of je haar in laagjes moet laten knippen. Het resultaat kan best mooi zijn, maar is niet altijd zo. Vaak moet je verschillende dingen uitproberen om te weten welke stijl nu echt bij jou past. Volg vooral je eigen gevoel: jij moet namelijk elke dag naar je kapsel kijken in de spiegel.
Gespleten puntjes is een van de meest voorkomende problemen bij vrouwen, als het kon zou je om de paar weken al weer naar de kapper moeten hollen. Je mag dan ook "nooit je punten zelf bijknippen." Wanneer je echter een simpel kapsel én een goede schaar hebt, kan je weinig fout doen. En neen, een keukenschaar is geen professioneel gereedschap.
De punten van je haar afknippen, zorgt er ook helemaal niet voor dat je haar sneller groeit. Wel blijft je haar op die manier gezond en soepel. Er is spijtig genoeg geen manier waardoor je lokken sneller zouden groeien.
Een ander wondermiddel waarover de meeste kappers lovend praten is droogshampoo: het zou niet alleen erg gemakkelijk zijn maar je ook heel wat extra volume geven. Daarentegen is het wel heel duur en droogt het je haar uit. Bovendien heb je heel wat producten in je keuken staan die je haar op een gezondere manier een volumeboost geven. Zo zou zuiveringszout of maïzena hetzelfde resultaat opleveren.
Natuurlijk begrijpen we dat kappers het beste met ons voorhebben wanneer ze ons raad meegeven, het blijven nog altijd professionals, al mag je zelf natuurlijk ook af en toe aan je haar prutsen en je eigen favoriete producten en routine ontdekken. (br.hln)
Het verkoudheidsseizoen is weer volop bezig. Slechts weinigen winnen de strijd tegen bacteriën en virussen. Dit gaat gepaard met constant hoesten, koortsdromen en slapeloze nachten door een snotneus. Maar wist je dat dit laatste eigenlijk een goed teken is?
Zelfs als je niet ziek bent, maakt het menselijk lichaam bij een verkoudheid dagelijks een liter snot aan. Dat gebeurt niet alleen in je neus, de mix van vocht en proteïnes zit ook in de sinussen, neus, mond, keel, longen en het spijsverteringsstelsel. Dit om te voorkomen dat die oppervlakten uitdrogen.
Wanneer je ziek bent, is je lichaam druk bezig met het bestrijden van de infectie. Dat manifesteert zich net in de symptomen die we associëren met onze ziekte. We voelen ons deels dus zo slecht door de reactie van het immuunsysteem in het lichaam. Die symptomen zijn namelijk belangrijk om immuuncellen te rekruteren die de infectie zullen bestrijden. Maar ze zijn ook de oorzaak van waarom je tot niet veel meer in staat bent.
Een verstopte neus is een poging van je lichaam om een infectie te blokkeren en de infectie te verdrijven. De extra afscheiding van slijm naar de neus komt van de cellen in de sinuswand en het bovenste deel van de luchtwegen. Het snot is een poging om de neus te spoelen en ongewenste bacteriën uit het lichaam te verwijderen.
Dus de volgende keer dat je maar niet kan stoppen met je neus te snuiten, troost jezelf dan met de gedachte dat je lichaam hard aan het vechten is. Als je snot van kleur verandert, dan betekent dit dat er witte bloedcellen in zitten die de infectie proberen te bestrijden. (br.hln)
Een gerechtshof in New York staat voor de lastige opgave een uitspraak te doen over de vraag of chimpansees als 'personen' behandeld moeten worden, in plaats van 'dingen'. Dierenrechtenactivisten hopen met een definitiewijziging de mensapen te bevrijden uit hun "onmenselijke omstandigheden".
In de rechtszaal voerde advocaat Steven Wise gisteren het woord namens Tommy, die in het plaatsje Fulton County zijn dagen in een kooi slijt. In een eerdere rechtszaak weigerde de rechter in te stemmen met het verzoek van Wise en zijn groep, het Nonhuman Rights Project, om Tommy over te brengen naar een chimpanseeverblijf in Florida.
Volgens Wise hebben dieren met menselijke capaciteiten, zoals chimpansees, recht op basale rechten, waaronder vrijheid van gevangenschap. Zijn groep streeft ook naar de vrijlating van drie andere chimpansees in New York.
De eigenaar van Tommy, Patrick Lavery, zegt dat zijn chimpansee een gelukkig dier is en over kabeltelevisie en een muziekinstallatie beschikt om zichzelf te vermaken. (br.hln)
Sting, artiestennaam van Gordon Matthew Thomas Sumner, (Newcastle upon Tyne, 2 oktober 1951) is een Brits musicus. Hij is commandeur in de Orde van het Britse Rijk; dit werd hem verleend door koningin Elizabeth II.
Sting is de oudste van vier kinderen. In het noordoosten van Groot-Brittannië was het niet makkelijk vanwege het harde klimaat en de economische depressie. De werkloosheid lag er heel hoog en de redding van het gezin was het feit dat zijn vader een vaste baan had als melkboer. Gordon had echter een natuurlijke aanleg voor muziek. Op negenjarige leeftijd maakte hij al zijn eerste songs en zijn eigen muziek op een oude gitaar van zijn oom. In 1966 kreeg hij van een vriend een zelfgemaakte basgitaar. Dit was zijn eerste kennismaking met dit instrument. In 1969 mocht hij beginnen aan een universiteit in de Midlands, maar dat hield hij slechts een maand vol. Na enkele baantjes in de bouw, als buschauffeur en zelfs als belastingontvanger besloot hij in 1971 iets van zijn leven te maken en begon een opleiding tot leraar. Tijdens die opleiding speelde hij basgitaar bij een schoolrockbandje, Earthrise.
In 1974 richtte hij samen met 3 vrienden de groep Last Exit op. In 1976 huwde hij met Frances Tomelty. Later dat jaar kregen zij hun eerste kind, Joe. Kort daarna besloot hij zijn job als leraar op te geven en trok hij met Last Exit naar Londen om het daar als rockband te maken.
De bijnaam Sting kreeg hij in het begin van zijn carrière, toen hij bassist was bij een jazzbandje. In die tijd droeg hij vaak een zwart met geel gestreepte trui, die zijn medemuzikanten deed denken aan een bij. Sindsdien gebruikt hij zijn werkelijke naam alleen nog bij officiële gelegenheden.
Hij werd voor het eerst wereldwijd bekend als de bassist en zanger van The Police die hij samen vormt met drummer Stewart Copeland en gitarist Andy Summers.
Nog voordat The Police in 1984 de facto uit elkaar gaat, op hun hoogtepunt, begint Sting met het werken aan zijn eerste soloalbum. Hierbij neemt hij jazzmuzikanten aan als begeleidingsband, onder andere: Branford Marsalis, Kenny Kirkland, Darryl Jones en Omar Hakim. Sting verwisselt zijn basgitaar voor een gitaar.
De overstap naar meer jazz georiënteerde muziek is niet helemaal verrassend, aangezien Sting in zijn jongere jaren met jazz en progressieve rockbands heeft gespeeld. Het resultaat is meer volwassen en afwisselend dan zijn opnames met The Police.
In 1986 komt The Police weer bij elkaar voor een reünie, waaruit een nieuw opgenomen versie van Don't stand so close to me ontstaat.
Hierna brengt Sting het ambitieuze album Nothing like the Sun uit in 1987, wederom met hulp van Branford Marsalis. Het album wordt goed ontvangen en kort na het verschijnen ervan gaat Sting zich inzetten voor Amnesty International. Ook zet hij zich in voor natuurbehoud en sticht hiervoor de Rainforest Foundation om aandacht te vragen voor het Braziliaanse regenwoud.
Sting trouwde op 20 augustus 1992 met Trudie Styler, nadat zij al ruim 10 jaar een relatie hadden. Uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren: Bridget Michael (a.k.a. "Mickey," geb. 1984), Jake Sumner (geb. 1985), Eliot Paulina ("Coco" geb 1990) en Giacomo Luke (geb. 1995).
De albums die volgen zijn ook succesvol, maar niet zo succesvol als zijn eerste twee soloalbums. In 2006 scoort hij nog wel een Amerikaanse top 10-hit met het nummer Always On Your Side, een duet met Sheryl Crow.
Als soloartiest is het Sting gelukt om de grenzen van de popmuziek op te zoeken. Hij versmolt invloeden van jazz, klassieke muziek en wereldmuziek in zijn eigen nummers. Zijn teksten zijn literair en bevatten betekenisvolle boodschappen. Dit benadrukt hij zelf ook regelmatig in de pers. Zijn muziek wordt door velen gezien als literaire, intelligente rock. Zijn critici vinden zijn werk vaak pretentieus. Sting is nog steeds actief als artiest en heeft een trouwe schare volgelingen.
In juli 2006 deed Sting Nederland aan met zijn Broken Music Tour. In Weert (Bospop) gaf hij samen met gitaristen Dominic Miller en Lyle Workman en drummer Abe Laboriel een kwalitatief hoogstaand concert. De setlist vermeldde zowel Police-werk als solo-werk.
In oktober 2006 kwam de CD "Songs from the labyrinth" uit met 16e-eeuwse luitmuziek van John Dowland (1563-1626) in samenwerking met de luitist Edin Karamazov. Op 1 maart 2007 gaf Sting samen met Karamazov een optreden in het concertgebouw in Amsterdam.
In februari 2007 kondigden Sting, Andy Summers en Stewart Copeland geheel onverwachts een reünietournee van The Police aan: The Police Reunion Tour. Op 28 mei begonnen ze met een optreden in Vancouver. Op 13 en 14 september speelde het drietal in een bijna uitverkochte Amsterdam Arena.
Sting heeft ook een zoon die actief is in de muziek, Joe Sumner. Dit is de zanger van Fiction Plane, de band die ook het voorprogramma verzorgt van bij The Police gedurende de reünietournee. Fiction Plane kan overigens opgevat worden als anagram van "police infant", hetgeen uiteraard refereert naar Joe Sumner als zijnde kind van Sting, ofwel The Police. Elliot Paulina (Coco) Sumner, zijn dochter, is sinds 2009 de zangeres van de band "I Blame Coco". Deze band was onder andere op Lowlands 2010 en trad in Nederland voor het eerst op in Rotterdam. In Oktober 2010 komt haar eerste album uit.
Hiernaast heeft Sting in 1984 een rol gespeeld in de cultfilm Dune van David Lynch, naar het verhaal van Frank Herbert. Hij speelde hierin Feyd-Rautha de neef van Baron Harkonnen. Sting heeft ook nog een bijdrage geleverd aan het nummer Money for Nothing van de Engelse rockband Dire Straits. Het is de stem van Sting die aan het begin van het nummer de tekst "I want my MTV" zingt. Verder zingt hij in dit nummer alle hoge partijen (2de stem).
In 2008 werkten hij en andere bekende artiesten uit de VS, het Verenigd Koninkrijk, Canada en Zuid-Afrika aan het album Songs for Tibet, een steunbetuiging aan Tibet en dalai lama Tenzin Gyatso.
Op 19 april 2010 werd bekend dat Sting de vijfde editie van Symphonica in Rosso op zich neemt.
Voor het eerst in vijf jaar zijn in de dierentuin van het Zwitserse Basel weer jachtluipaarden geboren. De vier wijfjes kwamen volgens een mededeling van de zoo vandaag al eind juli ter wereld en brachten de eerste weken door in een afgesloten verblijf. Moeder is de driejarige Alima, die uit de Duitse zoo van Wuppertal naar Basel was gekomen. De achtjarige vader Gazembe is uit de dierentuin van het Duitse Münster afkomstig.
Cheeta's staan op de Rode Lijst van de IUCN (The International Union for Conservation of Nature) als bedreigde soort. Volgens een schatting van de IUCN leefden in 2008 nog slechts 7.500 jachtluipaarden in heel Afrika. Sindsdien is hun aantal teruggelopen naar een geschatte 5.000.
Het kweken van jachtluipaarden is moeilijk. Slechts tien van de 85 Europese dierentuinen met 329 jachtluipaarden hebben nakomelingen. De vier welpen in Basel worden op de leeftijd van anderhalf jaar doorgegeven aan andere dierentuinen om geen inteeltproblemen te krijgen. (br.hln)
Je kan het waarschijnlijk zelf al raden: een maand geen druppel alcohol aanraken, doet werkelijk wonderen voor je lichaam. Niet alleen kan je enkele overtollige kilo's verliezen en zal je bloeddruk en bloedsuikerspiegel dalen, daarnaast heeft het ook postieve effecten voor je geest. Allemaal goed en wel, maar eerst moet je natuurlijk alcohol uit je leven kunnen bannen. Ook Mark Abbott wou wel even een nuchtere periode inlassen, lees hier hoe hij het voor elkaar kreeg.
Kan jij je een vrijdagavond inbeelden zonder een pint bier of een glas wijn? Het was een vraag die ook Abbott aan zichzelf stelde. De man noemt zichzelf een gematigde drinker: hij geniet van enkele glaasjes in het weekend maar kan zich tijdens de week meestal bedwingen. Op zich leek het dus niet zo een moeilijke opdracht voor de man, uit zijn ervaring blijkt echter iets helemaal anders.
"Je zal alcohol missen tijdens het eerste 'happy hour' op café of wanneer je langsgaat bij vrienden. Hoewel wetenschappers vaak stellen dat je lichaam na ongeveer 21 dagen went aan een nieuwe situatie, kan ik je vertellen dat het niet zo was. Zelfs na dertig dagen bleef ik het moeilijk hebben om 'neen' te zeggen, mijn lichaam bleek nog altijd te verlangen naar een druppel." Volgens de man is een maand lang genoeg om kleine verbeteringen waar te nemen maar vraagt het echte wilskracht om langer door te gaan.
"Ik begon te analyseren wanneer ik normaal gezien het meest dronk. Vooral het weekend bleek mijn zwakke punt. Daarom besloot ik om andere activiteiten op die momenten te plannen zodat ik geen tijd had om aan alcohol te denken. Vooral sporten bleek erg effectief voor mij: je bent met je lichaam bezig en hebt absoluut geen zin om na een training veel te drinken." Zijn time-out betekende echter niet dat Abbott niet meer omging met zijn vrienden. "Het vraagt gewoon om een andere instelling: als je weet dat je maten alcohol zullen drinken, kan je je daarop voorbereiden. Zo bracht ik zelf water of frisdrank mee en beloofde ik mezelf er het beste van te maken. Volgens mij zit veel vervat in je hersenen: je moet jezelf overtuigen dat je het kan en weten dat je heus niet alleen in een kamertje moet kruipen omdat je geen alcohol meer drinkt." Als oppepper dacht Abbott vaak aan de volgende dag: hij wist dat hij niet zou wakker worden met een kater en trok zich daaraan op.
Thuis haalde de man geen alcohol in huis en merkte hij dat dit echt hielp. "Toen ik de koelkast opentrok, zag ik geen bier staan waardoor ik er ook niet naar kon grijpen. Ik werd niet in verleiding gebracht en dat had ik net nodig op sommige momenten." Daarnaast had de man ook erg veel aan de steun van zijn kennissen en familie. "Je voelt je altijd sterker wanneer andere de situatie begrijpen. Licht daarom je vrienden zeker in en hou het je time-out niet geheim." (br.hln)
Je weet al dat je voorouders jouw lichaamsbouw en oogkleur bepalen, maar nu heeft de wetenschap onthuld dat je genen kunnen verklaren waarom je zonder koffie niets waard bent.
Voor een grootschalige studie die onlangs in het blad Molecular Psychiatry verscheen, vergeleken onderzoekers DNA-stalen en de koffiegewoonten van meer dan 120.000 mannen en vrouwen van Europese en Afro-Amerikaanse afkomst. Daaruit blijkt dat wie het meeste koffie dronk enkele zaken gemeen hadden. Deze cafeïneverslaafden deelden twee genetische varianten die verantwoordelijk waren voor een efficiënt cafeïnemetabolisme, twee varianten die invloed op de belonende effecten van cafeïne hadden en nog twee varianten die andere aspecten van het energiemetabolisme troffen.
De onderzoekers zeggen dat genetica niet de enige factor is die bepaalt of je zonder koffie niet kunt overleven of je geheelonthouder wordt. Je omgeving en cultuur spelen ook een belangrijke rol. Hoewel er nog meer onderzoek moet gebeuren, suggereren de resultaten dat mensen van nature hun koffieopname regelen gebaseerd op de hoeveelheid cafeïne dat hun lichaam aankan. (br.hln)
Bijna-doodervaringen: "Leven na de dood is reëel fenomeen"
Het is misschien niet langer een uit de lucht gegrepen term, want als het over een korte periode gaat, blijkt er wel degelijk een soort leven na de dood te bestaan. Volgens wetenschappers aan de Universiteit van Southampton blijft het bewustzijn minstens nog enkele minuten intact nadat de hersenen gestopt zijn met werken.
Het is iets dat tot voor kort onmogelijk werd geacht. De dood is een onvermijdelijk gevolg van het leven, maar onderzoekers geloven nu dat het misschien niet zo zwart-wit is. In de grootste studie rond het onderwerp ooit onderzochten ze gedurende vier jaar de bijna-doodervaringen na een hartstilstand van 2.000 mensen uit het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Oostenrijk. Wat blijkt? 40 procent van de mensen die de hartstilstand overleefden, beschreven een soort bewustzijn nadat ze eigenlijk al klinisch dood waren.
Drie minuten Een 57-jarige man beweerde zelfs dat hij uit zijn lichaam trad en zijn eigen reanimatie vanuit een hoek van de kamer gadesloeg. En dat terwijl hij fysiek bewusteloos was en eigenlijk 'dood' gedurende zeker drie minuten.
De man uit Southampton was in staat om de acties van de verpleging tot in de details te vertellen en kon zelfs het geluid van de hartmonitor accuraat beschrijven.
Dokter Sam Parnia, een voormalig onderzoeker aan de Southampton Universiteit, die het onderzoek leidde, zegt: "De man beschreef alles wat er in de kamer gebeurd was, maar belangrijker nog, hij had twee bliepjes gehoord van de machine die om de drie minuten een geluid maakt. Dus konden we meten hoelang de ervaring duurde."
"Hij klonk erg geloofwaardig en alles wat hij zei was ook echt gebeurd."
Van de 2060 patiënten met een hartstilstand die bestudeerd werden, overleefden ongeveer 330 mensen. 140 van hen beweerden een bijna-doodervaring te hebben gehad.
Helder licht Dokter Parnia, die nu aan de State Universiteit van New York werkt, voegt eraan toe dat veel mensen een gevoel van rust beschreven, of het feit dat de tijd net sneller of trager ging, terwijl sommigen een helder licht of de zon zagen.
Anderen beschreven dan weer een gevoel van angst, alsof ze verdronken of hun lichaam door diep water werd gesleurd.
Hij gelooft dat nog meer mensen mogelijk gelijkaardige ervaringen hebben, maar ze dit door hersenschade of verdovende medicijnen niet meer kunnen herinneren. "Naar schatting hebben miljoenen mensen levendige ervaringen in verband met de dood, maar het wetenschappelijk bewijs daarvoor is op z'n zachtst gezegd ambigu."
Volgens hem veronderstellen mensen vaak dat het om hallucinaties of illusies gaat, maar "het lijkt wel degelijk over echte gebeurtenissen te gaan". Hij hoopt dan ook op verder onderzoek naar het onderwerp.
De studie werd gepubliceerd in het magazine Resuscitation. (br.hln)
Steve Harley (geboren in Deptford (Lewisham, Groot-Londen) als Stephen Malcolm Ronald Nice op 27 februari 1951) is een Britse singer/songwriter.
Harley scoorde in 1973 met zijn band Cockney Rebel een hit met 'Sebastian' en had twee jaar later met 'Make me smile' als Steve Harley and Cockney Rebel nog meer succes. Door de opkomst van punk, new wave en disco verkochten de platen van Steve Harley in de tweede helft van de jaren '70 slechter. Hij vertrok naar de VS, maar slaagde er niet in om daar door te breken. Hoewel hij er een plaat opnam met gerenommeerde namen als Marc Bolan (T-Rex), Bobby Kimball (Toto) en Michael McDonald (Doobie Brothers) vielen de verkoopcijfers tegen. Nadat meerdere comebackpogingen mislukten, had hij in 83 een hit met het door Mike Batt geschreven liefdeslied Ballerina. Na hoofdrollen in musicals, waaronder The Phantom of the Opera, en opnieuw gestarte live-optredens trad Harley vanaf de tweede helft van de jaren 80 weer uit de schaduw. Momenteel presenteert hij het BBC-radioprogramma Sounds of the seventies.
In 2010 verscheen het album Stranger Comes to Town.
Pairi Daiza verwacht binnenkort een familie van vijf olifanten, waaronder drie jongen. De dieren zijn afkomstig uit de zoo van Hannover. Dat meldt het dierenpark in Brugelette.
De matriarch Khaing Hnin Hnin is 32 jaar oud. Zij komt samen met haar drie dochters Farina (11 jaar), Soraya (3 jaar en 9 maanden) en Malay (anderhalf jaar). Het derde jong is de baby van Farina en dus de kleindochter van Khaing Hnin Hnin: een vrouwtje met de naam Amithi (1 jaar en 9 maanden). Het gezin krijgt nog uitbreiding: Farina verwacht een tweede baby die in de lente van 2015 in Pairi Daiza geboren wordt.
Vorige week nog vertrokken twee mannetjes olifanten vanuit Pairi Daiza naar de dierentuinen van Heidelberg en Berlijn.
De olifanten vertrekken naar België omdat in de zoo van Hannover de voorbije jaren veel olifanten geboren waren. "Het is de bedoeling dat kuddes olifanten in de dierentuinen zo veel mogelijk rust krijgen en daarom besliste de Zoo van Hannover om één van de twee families te verhuizen naar Pairi Daiza. Zo kunnen de families zich volledig ontwikkelen op hun eigen territorium", luidt het.
De olifanten blijven minstens 15 jaar in Pairi Daiza. Door de uitzonderlijke komst van vijf olifanten moest een nieuw gebied voor de dieren worden aangelegd. Dat nieuwe project wordt pas volgend seizoen onthuld aangezien het dierenpark in Brugelette op 3 november de deuren sluit. (br.hln)
29-jarige vrouw: Waarom ik mijn leven zal beëindigen
29-jarige vrouw: "Waarom ik mijn leven zal beëindigen"
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
Ze is een formidabele vrouw met een enorme levenslust, maar toch zal de 29-jarige Brittany Maynard zich binnen een aantal weken van het leven beroven. Ze is allerminst suïcidaal, maar ziet geen andere uitweg. "Ik wou dat er een genezing bestond voor mijn ziekte, maar die is er niet", legt ze uit in een emotionele YouTubevideo.
Ze heeft al halve marathons gelopen en Mount Kilimanjaro beklommen, maar de zwaarste taak staat Brittany nog te wachten: vrijwillig sterven. "Er is geen cel in mijn lichaam die niet wil leven", aldus de jonge vrouw. "Ik wil niet sterven, maar voor deze verschrikkelijke ziekte is er geen genezing mogelijk."
In januari werd eindelijk duidelijk waarom de 29-jarige actieve vrouw zo'n verschrikkelijke hoofdpijnaanvallen had. Ze bleek een kwaadaardige hersentumor te hebben: een glioblastoma, stadium 4. Het is de meest agressieve vorm van hersenkanker, en Brittany kreeg amper 6 maanden van de artsen. "En geloof me, voor een 29-jarige is dat een enorme klap."
Volgens experts is de glioblastoma een "verschrikkelijke en pijnlijke" manier om te sterven, dus kiest Brittany zelf wanneer ze vertrekt. "Mijn man is jarig op 30 oktober, en ik zal twee dagen later sterven", aldus de dappere vrouw. "In het bijzijn van mijn moeder, stiefvader, man en beste vriend. In mijn eigen bed, in mijn eigen slaapkamer. Misschien met wat van mijn favoriete muziek op de achtergrond."
Brittany heeft echter moeten vechten voor het recht om haar eigen dood te bepalen. In de Verenigde staten is euthanasie nog steeds een onderwerp van discussie. De vrouw en haar familie moesten naar Oregon verhuizen, omdat er slechts enkele staten zijn die het mogelijk maken om "te sterven met waardigheid". Dat is meteen waarom Brittany toestemde om haar verhaal in een YouTubevideo te gieten, in samenwerking met de organisatie 'Compassion & Choices'. Ze hoopt zo meer staten te overtuigen om deze vorm van euthanasie goed te keuren.
Wie vragen heeft over zelfdoding, kan anoniem contact opnemen met de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 of op www.zelfmoord1813.be. (br.hln)
Maaltijdvervangers zijn momenteel een populaire manier om wat gewicht te verliezen. Ze beloven alle voordelen van een gebalanceerd dieet, maar dan met heel wat minder calorieën. Maar zijn die vervangers eigenlijk wel gezond, en kan je erop overleven? Nick Harding van the Daily Mail probeerde er een week op te overleven.
Wie de rekken van de supermarkt bekijkt, wordt overspoeld met sapjes, shakes, poeders, repen en soepjes die je ontbijt, lunch of avondmaal moeten vervangen. Een gebalanceerde maaltijd in een kleine verpakking: lekker handig in ons drukke bestaan. En daarnaast vaak ook met een verminderd aantal calorieën, zodat je gewicht er ook wel bij vaart.
Nick Harding ruilde zeven dagen lang zijn redelijk gezonde dieet in voor een hoop vervangmaaltijden. Natuurlijk waarschuwen veel merken dat het niet aangeraden is om enkel en alleen op deze vervangers te leven, maar de man wilde wel eens weten hoe gezond die dingen eigenlijk zijn.
De resultaten waren niet zo aangenaam. Na een dag voelde Nick zich hongerig en uitgeput. Niet veel later komt daar hoofdpijn bij, die steeds erger wordt doorheen de week. Zijn humeur keldert en zijn spijsvertering slaat op hol. Naar het einde van de week toe begint hij zich echt zorgen te maken: hij krijgt bevingen en voelt zich ronduit ziek. Op het einde kan hij zelfs geen 1.000 kilocalorieën per dag naar binnen werken door de buikpijn.
Na zijn experiment ging Nick langs bij de dokter voor een bloedtest. Het aantal fosfaten - belangrijk voor je bottten, tanden, zenuwen en spieren - is sterk gedaald, net zoals bij ondervoeding. Daarnaast zijn ook zijn 'goede' cholesterolwaarden gekelderd. Daarnaast hadden ook de grote hoeveelheden snelle suikers in de maaltijden hun invloed: Nick voelde zich futloos en zijn lever kreeg niet genoeg glycogeen, waardoor hij bevingen kreeg. "Niets van dit alles is wenselijk op lange termijn", besluit hij. (br.hln)
Lazarus: de mirakelhond die zich terug in het leven vocht na euthanasiespuit
'Lazarus': de mirakelhond die zich terug in het leven vocht na euthanasiespuit
Wanda Snell, een medewerkster van een Amerikaans asiel in Atlanta, had het nochtans duidelijk gezien. Een bruin-zwarte hond die niemand wilde adopteren, had een dodelijke injectie gekregen van de dierenarts. Hij bewoog nog even en was toen stil. De volgende dag was de hond echter springlevend. Dat is het bijzondere verhaal van Lazarus.
De hond kwam op 19 augustus het asiel binnen. Zijn baasje ging verhuizen en kon niet meer voor hem zorgen. Het dier was bovendien gewond nadat hij was aangereden door een auto. Ook dat ongeval overleefde hij dus wonderwel. Maar een adoptiegezin diende zich helaas niet aan. Op 10 september zou zijn lot bezegeld worden met een spuitje.
Die namiddag kwam de dierenarts in het asiel aan om de euthanasie te voltrekken. Wanda Snell aanschouwde de hele procedure. Nadat de hond niet meer bewoog, werd hij voor dood achtergelaten in zijn kennel met de bedoeling zijn lichaam later te verwijderen. Toen Snell de volgende dag echter toekwam, zag ze hoe de hond rechtstond om te drinken. "Hij ging door met zijn leven alsof er niets was gebeurd", aldus een verbijsterde Snell.
Alhoewel de hond na zijn wederopstanding nog wat onstabiel op zijn poten stond, herstelde hij daarna volledig van wat een dodelijke spuit had moeten zijn. En het mooie is dat hij minder dan een maand later dan toch geadopteerd werd door een liefhebbende familie uit de stad Birmingham in de Amerikaanse staat Alabama, waar kan hij nu voluit kan ravotten met een andere asielhond. Ze noemden hem Lazarus, naar de bijbelse figuur die door Jezus weer tot leven werd gewekt.
Hoe de vierjarige viervoeter de injectie heeft kunnen overleven, is vooralsnog onduidelijk. Cortney Blankenship, een medewerkster van het asiel heeft zo haar idee over wat er gebeurd is: "Zijn lichaam overwon de spuit op de één of andere manier en zijn wil om te leven haalde het van de dood."
Adoptiemoeder Jane Holston draagt nu met heel veel liefde zorg voor Lazarus. "Hij is helemaal van niets bang en dat is echt ongelofelijk als je weet wat hij op korte tijd heeft meegemaakt." Lazarus, de hond voor wie de dood hopelijk nog lang op zich laat wachten. (br.hln)
Napoleon was niet klein: dingen die we dénken te weten, maar fout zijn
Napoleon was niet klein: dingen die we dénken te weten, maar fout zijn
Napoleon een kleine man? Met zijn 1 meter 70 centimeter was hij eigenlijk groter dan de gemiddelde Franse man van zijn tijd. En jawel, er bestaan nog heel wat meer van deze wijdverspreide mythes. De website Information is beautiful zette er enkele op een rijtje:
1. We gebruiken slechts 10 procent van ons brein: deze uitspraak werd fout geïnterpreteerd: op elk gegeven moment is maar tien procent van de neuronen aan het werk, maar alle cellen worden wel degelijk gebruikt.
2. Slaapwandelaars mag je niet wakker maken: er is geen enkel bewijs dat slaapwandelaars wakker maken gevaarlijk is. Ze zullen wat groggy zijn, maar het is ok. Ze lopen meer kans om zichzelf pijn te doen als je ze laat rondwandelen.
3. Bananen groeien aan bomen: eigenlijk is de plant waaraan bananen groeien officieel een struik.
4. Je kan de Grote Muur van China vanuit de ruimte zien: geen enkele astronaut is erin geslaagd om het bouwwerk te spotten vanuit de ruimte. Het is niet mogelijk met het blote oog.
5. Zwarte gaten: het zijn helemaal geen gaten, maar eigenlijk objecten met een enorme dichtheid, die een zeer grote zwaartekracht hebben.
6. Olie bij je water zorgt dat je pasta niet kleeft: jammer genoeg niet, Het enige dat de olie doet is zorgen dat het water niet schuimt en overkookt.
7. Jihad betekent 'heilige oorlog': taalkundig gezien is 'worsteling' of 'strijd' een correctere vertaling van het woord Jihad.
8. Honden zweten langs hun mond: fout! Ze regelen hun lichaamstemperatuur door te hijgen, maar ze zweten via hun voetkussentjes.
9. Geen seks voor de wedstrijd? Er is geen enkel bewijs dat seks voor een atletische inspanning het resultaat beïnvloedt. Integendeel, het verhoogd testosterongehalte kan alleen maar helpen.
10. Onze tong heeft aparte zones voor iedere smaak: dit wordt nog steeds in zeer veel scholen verkondigd, maar werd jaren geleden al ontkracht. Alle smaken - zoals zoet, zuur en umami - komen van alle delen van de tong, al zijn sommige gevoeliger dan andere.
11. 72 maagden: in de Koran wordt nergens vermeld dat martelaren 72 maagden krijgen in hun hiernamaals. Het gaat hier om een fout vertaalde regel: eigenlijk wordt hen 'gezellen van dezelfde leeftijd' beloofd.
12. Kuisheidsgordels: ze werden helemaal niet ingevoerd om meisjes te beschermen tegen verkrachting, maar wel om ervoor te zorgen dat ze niet konden masturberen.
13. De vijf zintuigen: eigenlijk hebben we bijna twintig zintuigen, waaronder evenwicht, pijn, honger, dorst...
14. In de hel regeert Satan: er staat nergens in de Bijbel vermeld dat Satan de leiding heeft over de onderwereld. God regeert over de hel, en Satan werd daar enkel opgesloten nadat hij uit de hemel viel.
15. Goudvissen hebben maar een geheugen van drie seconden: eigenlijk zijn het drie maanden, wat helemaal niet zo slecht is. Toch maar een grotere kom gaan kopen dan?
Meer compleet foute maar wijdverspreide mythes? Die kan je hier raadplegen. (br.hln)
Hersendode tiener opgegeven door dokters, nu beweegt ze op commando
Hersendode tiener opgegeven door dokters, nu "beweegt ze op commando"
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
Jahi McMath werd in december hersendood verklaard nadat een routineoperatie aan de amandelen desastreus afgelopen was. Drie dokters zetten het licht op groen om haar van de beademingsmachine te halen, maar haar familie bleef zich tot in de rechtbank toe verzetten. Met succes, want die oordeelde dat het de moeder was die zeggenschap hoorde te hebben over het lot van haar 13-jarige dochter. Nu gaat mama Nailah nog een stap verder door te beweren dat Jahi haar voet en hand op commando kan bewegen. Én ze heeft beelden om het te bewijzen. "Ze leeft dus nog", klinkt het.
In de filmpjes is te zien hoe Jahi nog wel degelijk reactie vertoont als haar moeder iets vraagt. De familie wil nu dat de rechtbank erkent dat haar situatie niet onomkeerbaar is, zodat ze van de zorginstelling in New Jersey overgebracht kan worden naar haar thuisbasis in Californië. En, niet onbelangrijk: als Nailah de zaak wint, zal het de belastingbetaler zijn die vanaf dan voor de kosten moet opdraaien.
"Maar daar is het ons niet om te doen", stelt de advocaat van de familie. "Enkele dokters zijn bereid om te getuigen dat er op haar MRI-scans nog hersenactiviteit waar te nemen valt. De zwelling rond haar brein zou ook afgenomen zijn. Er is een verschil tussen hersenbeschadiging en hersendood zijn."
"Ik heb het altijd geweten, want ik ben haar moeder en praat tegen haar", verklaarde Nailah tijdens een persconferentie. "Als ze hersendood zou zijn, zou ze toch niet meer kunnen reageren? Laat het duidelijk zijn: ik dwing haar daar niet toe en die voet beweegt ook niet omdat ik er een touw rond gebonden heb. Jahi doet het helemaal uit zichzelf."
Andere experts stellen zich echter vragen bij het hele proces. "Ik heb dat filmpje nog niet gezien, maar het is wel zo dat hersendode mensen vanuit het niets nog een beweging kunnen maken", aldus de co-directeur van het ethisch comité in Stanford. "Dat zo'n patiënten ooit nog kunnen herstellen, daar is geen bewijs voor. Uit de dood sta je niet meer op." (br.hln)
Fantastisch: deze kat begeleidt blinde hond met haar staart
Fantastisch: deze kat begeleidt blinde hond met haar staart
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
Wie zegt dat honden en katten geen echte vrienden kunnen zijn, moet maar eens naar dit hartverwarmend filmpje kijken. Toen de 14-jarige labrador Tervel stilaan blind werd, wou de viervoeter niet meer uit zijn mandje komen. Hij werd te bang om ergens tegen te botsen en zichzelf te bezeren, iets wat zijn baasje hartzeer bezorgde. De vrouw besloot een oplossing te zoeken en haalde zwerfkat Pudditat in huis. Hoewel de poes niet overweg kan met andere katten en honden, was er meteen een klik met de arme Tervel.
Door hun unieke band kreeg Tervel plots weer zin om op ontdekking te gaan, samen met zijn nieuwe maatje. De kat zorgt er dan ook voor dat Tervel nergens tegen stoot door haar staart in de buurt van zijn neus te houden en hem zo te begeleiden. Wie weet wat avonturen deze twee nog samen zullen beleven... (br.hln)
Vlaamse ontdekker van ebola Peter Piot: "Ik vrees voor een onvoorstelbare catastrofe"
Vlaamse ontdekker van ebola Peter Piot: "Ik vrees voor een onvoorstelbare catastrofe"
Leuvenaar Peter Piot was in 1976 mede-ontdekker van het ebolavirus in Zaïre. Bijna 40 jaar later vreest hij voor "een onvoorstelbare catastrofe". Dat zegt de arts in een interview met Der Spiegel.
Piot zegt dat hij de huidige uitbraak van ebola nooit had verwacht. "Ik dacht dat ebola, in vergelijking met aids of malaria, niet zo'n groot probleem zou vormen omdat de uitbraken altijd kort en plaatselijk waren. Maar in juni werd het mij duidelijk dat het dit keer helemaal anders was. Hoewel Vlamingen doorgaans niet zo emotioneel zijn, werd ik toen ongerust."
"Perfecte storm" De gerenommeerde arts wijt de huidige problemen aan verschillende factoren. "Het is wat we de 'perfecte storm' noemen: elke individuele omstandigheid is wat erger dan anders en zij klitten vervolgens samen tot een ramp. Sommige betrokken landen kwamen net uit verschrikkelijke burgeroorlogen, vele artsen waren gevlucht en het gezondheidssysteem stuikte in elkaar. In heel Liberia, bijvoorbeeld, waren er in 2010 amper 51 dokters en velen van hen zijn inmiddels zelf overleden aan ebola."
Verder speelt ook mee dat de grensregio tussen Guinea, Sierra Leone en Liberia erg dichtbevolkt is. Het is daar moeilijker na te gaan met wie besmette mensen in contact kwamen. De doden moeten er begraven worden op de plaats van geboorte en dat brengt een constant en gevaarlijk lijkenstransport met zich mee. Dat het virus voor het eerst grote steden als Monrovia en Freetown heeft bereikt, is ook slecht nieuws. Dat belemmert het indijken van de verspreiding. "Daarom ben ik zo bang voor Nigeria, met enorme steden als Lagos en Port Harcourt. Als het ebolavirus zich daar verspreidt, zou dat een onvoorstelbare catastrofe zijn."
"Niet zomaar een epidemie" "Het zou voor iedereen nu duidelijk moeten zijn: dit is niet langer zomaar een epidemie. Dit is een menselijke catastrofe. We hebben niet alleen medisch personeel nodig, maar ook logistieke experten, trucks, jeeps en voedsel. Zo'n epidemie kan een hele regio destabiliseren. Ik kan alleen maar hopen dat we het onder controle krijgen. Ik had echt nooit gedacht dat het zo erg zou worden", concludeert hij in The Guardian.
Piot is in de eerste plaats erg verontrust over de situatie in West-Afrika, waar vele Indiërs werken. Eén besmetting zou volgens de dokter voldoende kunnen zijn voor veel ergere gevolgen, omdat het medische personeel van publieke ziekenhuizen in India vaak geen beschermende handschoenen dragen. Voor onze regio is hij optimistischer. "Zieken uit Afrika die bij ons willen behandeld worden, kunnen een paar mensen besmetten die dan eventueel zouden sterven. Maar een uitbraak in Europa of Noord-Amerika zou snel onder controle zijn." (br.hln)
Beren zitten vast in boomstam, niemand weet hoe het kon gebeuren
Beren zitten vast in boomstam, niemand weet hoe het kon gebeuren
Het is een ongewoon beeld: twee jongen beren raakten in Amerika gevangen in een boomstam en konden geen weg meer op. Een bewoner van in de buurt merkte de dieren op toen hij enkele vreemde geluiden hoorde. "De beren waren aan het krabben en janken. Plots zag ik een snuit door de boomstam steken. Het dier leek erg hulpeloos", vertelt de getuige.
De man sloeg alarm en belde de bosbeheerder. Die kwam de beren bevrijden met een kettingzaag.
Hoe de dieren juist in de boomstammen zijn geraakt, blijft gissen. Autoriteiten stellen dat de beren een gat in de boom hebben gemaakt en hun ingang uiteindelijk geblokkeerd werd waardoor ze niet konden ontsnappen. Na een reddingsoperatie lukte het de dieren wel en trokken ze gezond de vrije natuur in. (br.hln)
Zijn deze grotten in Oregon van de eerste bewoners van Amerika?
Zijn deze grotten in Oregon van de eerste bewoners van Amerika?
Een netwerk van grotten in het landelijke Oregon zou weleens de oudste plek van Amerika kunnen zijn waar ooit mensen gewoond hebben. Dat zou erop kunnen wijzen dat een oude bevolking al op het einde van de laatste IJstijd het land heeft bereikt dat we nu de Verenigde Staten noemen. Dat heeft de overheid in Oregon bekendgemaakt.
Die bevinding heeft de Amerikaanse National Park Service ertoe aangezet om de Paisley Five Mile Point grotten toe te voegen aan de lijst van de belangrijke archeologische en historische sites.
Pas nu zijn wetenschappers ervan overtuigd dat er mensen leefden in de Paisley-grotten, duizend jaar voor de menselijke nederzetting van de zogenaamde Clovis-site in New Mexico. Die wordt doorgaans beschouwd als de eerste aanwezigheid van mensen in Noord-Amerika.
Het onderzoeksteam van Dennis Jenkins van de Universiteit van Oregon gebruikte koolstofdatering om de meer dan 200 monsters van menselijke uitwerpselen uit de Paisley-grotten te situeren. Die zouden daar 14.300 jaar geleden gedropt zijn, zo'n 1.000 jaar voor de menselijke nederzetting in het Clovis-gebied.
Naast deze biologische monsters vond Jenkins ook stenen die gebruikt werden om plantaardige materialen te vermalen, geweven plantaardige vezels, aangepaste dierlijke botten en projectielpunten. Vandaag de dag worden de Paisley-grotten omgeven door alsem in een dunbevolkt gebied van Zuid-Centraal Oregon. Maar de onderzoekers geloven dat de site ooit een grasvlakte was met een meer en met kamelen, bizons en watervogels.
Archeologen deden de eerste opgegravingen van de Paisley-grotten in 1938. De Universiteit van Oregons huidige onderzoek op de site begon in 2002. (br.hln)
