De Belgische whisky Owl Single Malt 64 Months is door whiskyspecialist Jim Murray uitgeroepen tot beste Europese whisky. The Belgian Owl deelt die ereplaats met de Engelse Whisky Co. Chapter 14 Unpeated.
Terwijl de ster van de Schotse whisky's tanende is, straalt die van de Belgische als nooit tevoren. The Belgian Owl is volgens expert Jim Murray de beste Europese whisky. Op een gedeelde eerste plaats staat de Engelse Chapter 14 Non Peated.
De beste whisky ter wereld is de Japanse Yamazaki Single Malt Sherry Cask. Voor het eerst in tien jaar is er in de top vijf geen enkele Schotse whisky te bespeuren. De tweede en derde plaats worden ingenomen door Amerikaanse whisky's. (br.hln)
Zijn armen en benen zijn verlamd, spreken gaat moeizaam. "Hij heeft een trage vorm van ALS", aldus Sonja (65), de echtgenote van ex-televisiepresentator Emiel Goelen (65). "Sonja is mijn troost", zegt hij in Dag Allemaal. "Maar eerlijk: ik zie geen toekomst meer. Mensen begrijpen niet wat Sonja en ik doormaken".
"Emiel heeft altijd gezond geleefd", zegt Sonja. "Nooit gerookt, nooit alcohol gedronken. En dan komt een mens zoiets tegen..."
Emiel Goelen was jarenlang een vertrouwd televisiegezicht, voornamelijk als bezieler en presentator van het populaire consumentenprogramma 'Op De Koop Toe'. En ook als panellid in 'De Drie Wijzen' en 'Zeg Eens Euh!' Na zijn ontslag bij de VRT in 1997 werkte hij mee aan de magazines 'Genieten' en 'Autowereld'.
Maar dat is allemaal verleden tijd. Emiel is ongeneeslijk ziek en komt z'n huis nog nauwelijks uit. Tot nu hield hij dat voor de buitenwereld verborgen. Maar hij wil niet langer zwijgen. De fatale zenuwziekte ALS is nu algemeen bekend door de Ice Bucket Challenge.
"Emiel heeft die ziekte al zes jaar", vertelt Sonja. "Hij heeft een heel trage vorm van de ziekte". Goelen: "Het is een rotziekte. En het gaat altijd maar verder en verder... Bergaf. In de zomer van 2013 kon ik nog zelf eten, met m'n rechterarm. Maar in de herfst ging dat al niet meer". (br.hln)
Het leven zoals het is op seksslavenmarkt IS: "Waarom zou ik haar willen als ze geen tanden heeft?"
IS verhandelt gevangengenomen Yezidi-vrouwen als seksslaven. Daar heeft de terreurbeweging nooit een geheim van gemaakt. Nu zijn er voor het eerst beelden opgedoken van jihadi's die in de Iraakse stad Mosul onderhandelen over de meisjes. Yezidi's met groene en blauwe ogen blijken duurder.
"Vandaag is het de dag waarop de meisjes worden uitgedeeld", zegt een strijder. "Iedereen moet zijn deel krijgen." Enkele mannen zitten in een ruimte bij elkaar en praten over de slavenmarkt. "Waar is mijn Yezidi-meisje?", vraagt een andere moslimextremist. "Ik zweer het man, ik zoek een meisje, ik hoop dat ik er een vind."
De vraag "Wie wil er verkopen?", schalt door de kleine ruimte. "Ik verkoop haar voor een Glock (een pistool), antwoordt een man die zijn slavin wenst van de hand te doen. "Het hangt ervan af hoe ze eruit ziet", luidt het uit de mond van een strijder. Hij legt uit dat hij eerst controleert of het meisje wel tanden heeft. "Als ze geen tanden heeft, waarom zou ik haar dan willen hebben?". Groene of blauwe ogen drijven de prijs op. De mannen betalen met geld of pistolen.
Ondertussen zou de Islamitische Staat al meer dan 2.500 Yezidi-vrouwen die deel uitmaken van een religieuze minderheid, hebben ontvoerd. Meisjes die uit handen van de terreurbeweging zijn kunnen ontsnappen, vertellen gruwelijke verhalen. Ook telefonische getuigenissen van vrouwen, die nog steeds gevangen zitten, spreken boekdelen. "Ik ben dertig keer verkracht en het is nog niet eens tijd voor het middagmaal. Ik kan zelfs niet meer naar het toilet gaan", verklaarde een zekere Karam aan de BBC. (br.hln)
Je ouder wordt ziek en dan? Zo vermijd je burn-out bij mantelzorg
Je ouder wordt ziek en dan? Zo vermijd je burn-out bij mantelzorg
Omdat je ouders altijd voor jou hebben gezorgd toen jij klein was, lijkt het evident dat jij dat ook voor hen doet als zij oud en minder zelfstandig worden. Maar vaak wordt onderschat hoe zwaar dit kan zijn voor de verzorger: je zit niet alleen met praktische vragen, een eigen huishouden en carrière maar ook met de emotionele pijn. Onderstaande tips helpen je door deze moeilijke tijd te worstelen.
Steunpunt Mantelzorg noemt mantelzorgers onmisbaar in onze maatschappij. Vaak zorgen ze onbetaald en langdurig voor hun naasten, waardoor de zieke deze moeilijke tijd kan doorbrengen zoals hij of zij wil en niet in een rusthuis of ziekenhuis.
Mantelzorg is niet alleen lichamelijk zwaar, ook de emotionele tol is niet te onderschatten. De problemen waar mantelzorgers is voor iedereen anders, maar er zijn enkele gemeenschappelijke kwesties waar ze allemaal mee worstelen.
Waar vind je informatie? Ontkenning helpt je niet verder als mantelzorger. Het is moeilijk om als kind de problemen onder ogen te zien wanneer een familielid permanent aftakelt. Wanneer je ouder ziek wordt of mentaal achteruitgaat zul je je daar vooral slecht bij voelen. Toch is het belangrijk aandachtig te zijn. Hoe sneller je de waarheid onder ogen durft te zien, hoe sneller je oplossingen je kan zoeken. De beste bron van informatie is het internet. Je kan er niet alleen praktische tips vinden, maar je kan ook vrienden en familie mailen om vragen te stellen.
Op het internet vind je ook tips over hoe je medische papieren moet invullen of waar je goede thuisverpleging kan vinden. Veel van deze taken blijven desondanks alle tips moeilijk. Maar probeer je intuïtie te volgenbij het nemen van belangrijke beslissingen. Door je buikgevoel te volgen, is de kans ook kleiner dat je achteraf verteerd gaat worden door twijfels of spijt gaat krijgen.
Hulp aanvaarden Probeer niet alles in je eentje te regelen, het is belangrijk dat je alle hulp inschakelt die je kan aanvaarden. Durf hulp te aanvaardenen zelfs te vragen, anders maak je deze periode nog zwaarder. Laat je adviseren door artsen, apothekers, buren, familieleden en zelfs de kapper als het moet.
Emotionele pijn Naast de praktische en medische problemen is ook de mentale tol niet te onderschatten. De emotionele pijn bij mantelzorgers is intens. Bij elk nieuw probleem dat zich stelt, moet je weer door een emotionele mallemolen. Dit verloopt vaak in de volgende fases: onderhandelen, boosheid, droefheid, aanvaarding. En elke keer opnieuw. Het rouwen om een zieke ouder is bij iedereen anders. Als je een moeilijke relatie met je vader of moeder hebt, dan zul je lang in de boze fase blijven zitten. Praat hier over met een psycholoog, vrienden en schrijf het zelfs neer in een dagboek. Als je ouder een grote bron van emotionele steun was, dan zul je lang droevig zijn. Ook al heb je het gevoel dat je hieraan ten onder gaat, dat zal niet het geval zijn. Je bent altijd sterker dan je denkt.
Je mag boos zijn om de moeilijke situatie en de stoppen kunnen eens doorslaan. Durf deze gevoelens eens toe te laten, maar het is ook belangrijk dat je hieruit leert en deze negatieve gevoelens achter je laat. (br.hln)
Sms jij wel eens achter het stuur? Dan moet je dit bekijken
Sms jij wel eens achter het stuur? Dan moet je dit bekijken
Klik op de foto om de video te bekijken
Wie stuurt er niet eens af en toe een sms'je van achter het stuur. Er kan toch niet zo veel gebeuren in die paar seconden, toch? Maar deze confronterende video brengt je vast wel op andere gedachten. Het resultaat kan immers verwoestend zijn.
Liz Marks was de typische 'American sweetheart'. Ze was knap, populair op school, verdiende wat bij als model en was in het algemeen een doodnormale tiener. "Toen maakte ik me zorgen over de normale zaken", vertelt haar moeder. "Haar resultaten op school, drugs, foute vriendjes... Ik had geen idee dat ze zo verknocht was aan haar telefoon."
Maar dat was ze wel, en toen ze voor de zoveelste keer een sms'je verzond vanuit haar auto, liep het fout af. Ze raakte betrokken bij een ongeluk, waardoor ze blind werd aan één oog, half doof werd en haar reuk- en smaakvermogen verloor.
"Ik dacht dat het geen kwaad kon", vertelt ze. "Iedereen deed het, dus ik dacht dat het geen probleem was. Ik had het duidelijk volslagen mis." De nu 20-jarige Liz heeft momenteel een eenzaam bestaan en heeft het moeilijk om vrienden te vinden. "Ik zag dat ze een post op Facebook had gepost", vertelt haar moeder aangeslagen. "Of iemand met haar een dagje wou optrekken, omdat ze geen vrienden heeft."
"Als je een sms krijgt achter het stuur, lees het dan niet", besluit Liz. "Het is het gewoon niet waard." (br.hln)
Openingsweekend Boekenbeurs lokt meer dan 40.000 bezoekers
Openingsweekend Boekenbeurs lokt meer dan 40.000 bezoekers
Na drie dagen - en de openingsavond - Antwerpse Boekenbeurs zijn al naar schatting 40.337 boekenliefhebbers afgezakt naar Antwerp Expo. Dat meldt organisator Boek.be. In totaal mikt de Boekenbeurs op 150.000 bezoekers, gezien het tijdstip - grotendeels buiten de herfstvakantie - iets minder dan vorig jaar.
Een van de toppers van de affiche, 'Girls'-schrijfster Lena Dunham, moest zondag haar signeersessie schrappen wegens ziekte.
Wie wel van de partij was, was tv-kok Piet Huysentruyt. Die werd door zijn uitgeverij Lannoo verrast met een receptie naar aanleiding van 25 jaar carrière en evenveel kookboeken. Andere blikvangers de voorbije dagen waren Tom Lanoye, Pascale Naessens en Santa Montefiore.
Het centrale thema van deze 78ste Boekenbeurs is strips. Maandag wordt de Willy Vandersteen-prijs voor de beste Nederlandstalige strip van het jaar uitgereikt, later volgt ook nog de verkiezing van beste Belgische strip ooit. Komiek Alex Agnew is tijdens de hele Boekenbeurs 'stripgids' en deelt op verschillende momenten zijn liefde voor het medium met het publiek. Voorts kan je er je eigen strip maken en leren tekenen, was er al een stripveiling en komen heel wat bekende tekenaars signeren. (br.hln)
Brittany Maynard, de Amerikaanse kankerpatiënte die begin vorige maand aankondigde een einde te willen maken aan haar leven is zaterdag in het bijzijn van haar familie gestorven. Haar dood werd gisterenavond (plaatselijke tijd) door het Amerikaanse magazine People bevestigd en even later verscheen ook een overlijdensbericht op haar website. Eerder deze week nog had de jonge vrouw laten weten te twijfelen over de geplande datum.
Maynard nam via een bericht op Facebook afscheid van haar vrienden en familie: "Vaarwel aan al mijn vrienden en familie van wie ik houd", schreef ze. "Vandaag is de dag dat ik gekozen heb om waardig te sterven vanwege mijn terminale ziekte, deze afschuwelijke hersentumor die zoveel van me heeft afgenomen... maar zoveel meer zou nemen. De wereld is een mooie plek, reizen heeft me zoveel geleerd en mijn dichte vrienden en ouders zijn de meest vrijgevige mensen. Ik heb zelfs een cirkel van steun rond mijn bed terwijl ik dit typ... Vaarwel wereld. Verspreid positieve energie (...)"
In januari werd bij Maynard een kwaadaardige hersentumor ontdekt en niet veel later kreeg de vrouw te horen nog zes maanden te leven te hebben. Ze besloot naar de staat Oregon te verhuizen zodat ze van de 'Death With Dignity Act' gebruik kon maken, omdat euthanasie nog niet overal in de VS mogelijk is.
Ze werd dan ook in geen tijd een boegbeeld voor bewegingen die ijveren voor het recht op waardig sterven. "Dat mensen tegen deze keuze zijn voor zieken lijkt me gemeen", vertelde ze vorige maand aan People. "Ze verwarren het met zelfmoord en dat is heel oneerlijk, omdat er geen cel in mijn lichaam is die wil sterven, maar ik ben stervende." (br.hln)
Zeldzaam in Hollywood: Bette Midler viert 30-jarig huwelijk
Zeldzaam in Hollywood: Bette Midler viert 30-jarig huwelijk
Bette Midler geeft toe dat een 30-jarig huwelijksjubileum zeldzaam is in Hollywood. Toch bereiken zij en haar Duitse man Martin Von Haselberg op 16 december deze mijlpaal. "Het geheim is volgens mij elkaar een hoop ruimte geven", vertelt de actrice en zangeres aan People.
Ook luisteren is belangrijk, zegt Midler. "En compromissen sluiten. Dat is het moeilijkste van alles." De 68-jarige blondine adviseert stellen verder om niet over alles ruzie te maken. "Soms moet je zeggen, het is het niet waard. Jij krijgt je zin en misschien krijg ik de volgende keer mijn zin. Blijf kalm en probeer adem te halen."
Bette en Martin (65) trouwden in 1984, zes weken nadat ze elkaar leerden kennen, om 2 uur 's nachts in Las Vegas. Twee jaar later verwelkomden ze hun dochter Sophie. "Mijn man is waarschijnlijk de beste vader op aarde", zegt Midler. "Hij is geweldig. Hij deed alles wanneer ik op pad was. Hij heeft haar een buitenlandse taal geleerd. Hij heeft haar leren koken."
Sophie speelt momenteel in een toneelstuk in New York, 'Billy & Ray'. Bette Midler brengt dinsdag haar eerste album uit sinds acht jaar, 'It's The Girls'. (br.hln)
Céline Dion (Charlemagne (Quebec), 30 maart 1968) is een Canadese zangeres.
In 1994 trouwde ze met haar zesentwintig jaar oudere manager René Angélil. Op 25 januari 2001 kreeg het koppel een zoon; op 23 oktober 2010 beviel Dion van een tweeling, eveneens jongens
Dion werd, als jongste van veertien kinderen, geboren in Charlemagne, Quebec (Canada). Op 12-jarige leeftijd bracht haar moeder haar in contact met de manager René Angélil, die zo in haar geloofde dat hij een hypotheek op zijn huis nam om haar carrière te financieren. In 1981 kwam het eerste album van Dion uit (La Voix du bon Dieu). Hiermee werd ze in Quebec een ster. Het jaar erop won ze de gouden medaille op het World Song Festival in Tokio. In de jaren die erop volgden bracht Dion meerdere albums uit met Franse chansons, die veelal over het gevoelsleven van dit jonge meisje gingen. In 1987 kwam in Canada het album Incognito uit, het eerste echte pop-album van Dion.
In 1988 deed ze namens Zwitserland mee met het Eurovisiesongfestival, dat ze won met het liedje Ne Partez Pas Sans Moi. Door de overwinning werd Dion bekend in Europa. Vanaf 1988 werd er gewerkt aan Dions eerste Engelstalige album Unison dat in 1990 uitkwam. Platenlabel Sony Music had het doel voor ogen dat Dion in de VS zou doorbreken met het Engelse repertoire. Het bleek te lukken. De single Where Does My Heart Beat Now behaalde de top 5 van de Amerikaanse Billboard Hot 100 en het album behaalde de platinastatus.
In 1991 werd Dion benaderd door de Walt Disney Studios om haar medewerking te verlenen aan de soundtrack van de speelfilm Beauty And The Beast. Samen met zanger Peabo Bryson nam Dion de titelsong van deze Disneyfilm op en eind 1991 groeide het nummer uit tot een groot succes. Het duet leverde Dion en Bryson zelfs een Academy Award op. Begin 1992 verscheen Celine Dion, het tweede Engelstalige album van de zangeres. Met de uitgebrachte singles If You Asked Me To, Love Can Move Mountains en Nothing Broken But My Heart scoorde ze hoog in de hitlijsten.
Egon Schiele 1890 - 1918 was een Oostenrijks expressionistisch kunstschilder
Klik op de foto om een filmpje van zijn overige werken te bekijken
Egon Schiele (Tulln, 12 juni 1890 — Wenen, 31 oktober 1918) was een Oostenrijks expressionistisch kunstschilder.
Schieles vader was hoofd van de spoorwegen in Tulln an der Donau in Oostenrijk. Ook zijn grootvader werkte bij het spoor, en de latere voogd van Schiele was eveneens ingenieur bij de spoorwegen. Schiele maakte voor zijn plezier treinreizen en speelde op zijn 23ste jaar nog met een speelgoedtrein, waarbij hij alle geluiden die daarbij horen realistisch nadeed. Zijn vader, gek geworden door syfilis, overleed toen Schiele pas 15 jaar was. Ook een zusje was jong gestorven en in het gezin werden bovendien twee kinderen levenloos geboren. De relatie tussen Schiele en zijn moeder was bijzonder moeizaam en schijnbaar liefdeloos. Met zijn zuster Gerti had Schiele een incestueus contact.
Een loopbaan bij de spoorwegen had voor de hand gelegen, maar Schiele ging tegen de oorspronkelijke wens van zijn moeder en zijn voogd naar de kunstacademie, waar hij overigens matige resultaten behaalde. Eerder werd Schiele beïnvloed door Gustav Klimt en diens Secession beweging.
In 1909 leerde Schiele de kunstcriticus Arthur Roessler kennen, die zeer positief stond tegenover zijn werk en later ook een biografie schreef over Schiele. Egon Schiele zelfportret
Tussen 1911 en 1915 had Schiele een relatie met Wally Neuzil. Omdat zij ongehuwd samenwoonden, werden zij in 1911 verjaagd uit hun woonplaats in het Boheemse Krumau (waar Schieles moeder vandaan kwam) en verhuisden zij naar Neulengebach, een voorstad van Wenen. Ook daar ontstond een schandaal, omdat Schiele zeer jonge meisjes als model naakt liet poseren. De tekeningen van masturberende jonge meisjes kwamen in de openbaarheid. Hierdoor kwam Schiele zelfs enige tijd (3 weken in voorhechtenis) in de gevangenis terecht, de uiteindelijk uitgesproken straf bedroeg 3 dagen. In 1915 beëindigde Schiele de relatie met Wally om in hetzelfde jaar te trouwen met Edith Harms. Kort daarna moest Schiele in militaire dienst, het was immers de tijd van Eerste Wereldoorlog. Hij kreeg echter een kantoorbaan en kon daarom contact houden met Edith. Vanwege zijn werk kon hij echter minder schilderen.
Op 28 oktober 1918 overleed Edith aan de Spaanse griep, zij was toen 6 maanden zwanger. Op 31 oktober 1918 overleed Schiele aan dezelfde ziekte, pas 28 jaar oud.
De tekeningen en schilderijen van Schiele zijn voornamelijk afbeeldingen van mensen. In beperkte mate heeft Schiele stadsgezichten en landschappen geschilderd. Door het sterke gebruik van lijnen kan Schiele eerder als een tekenaar dan als een schilder gezien worden. Kleur in de schilderijen wordt pas achteraf aangebracht, als de tekening af is. Het kleurgebruik versterkt echter wel de vervreemdende werking in hoge mate. De schilderijen van Schiele doen denken aan die van Kokoschka maar hebben ook een kubistisch karakter.
Hoewel Schiele sterk beïnvloed is door het werk van Gustav Klimt, zijn de lijnen die hij gebruikt toch geheel anders van aard. Terwijl Klimt vooral ronde zachte vormen afbeeldt, waarmee hij de menselijke vorm idealiseert, gebruikt Schiele krachtige hoekige lijnen. De afgebeelde lichamen worden hierdoor als vreemd en vaak beangstigend ervaren door de toeschouwer. Vrouwen zowel als mannen worden meedogenloos in hun naaktheid weergegeven, in ongebruikelijke poses. Toch kreeg het werk van Schiele in zijn tijd veel bijval. Figuur: Mark Hardens Artchive
Het zelfportret speelt in het werk van Schiele een centrale rol. Hij beeldt zichzelf af op een lege achtergrond. Door de hoekige vormen van het lichaam, de onrealistische kleuren en de vaak panische blik in de ogen doen deze portretten zeer vervreemdend aan. De zelfportretten, waarin Schiele zichzelf meedogenloos laat zien, kunnen ook voor het hedendaagse (2002) publiek nog schokkend zijn, vanwege het expliciet seksuele, narcistische en exhibitionistische karakter.
zelfportret
Gezien zijn jeugd is het niet verbazingwekkend dat in het werk van Schiele de dood een grote rol gespeeld heeft. Zo zijn er schilderijen getiteld De dode moeder, De dood en het meisje. Het laatste schilderij laat de omarming zien van de dood, die eruit ziet als Schiele zelf, en zijn ex-vriendin Wally.
Egon Schiele heeft ook landschappen geschilderd zoals de Versinkende Sonne (zinkende zon), uit 1913.
Na het huwelijk met Edith lijken de lijnen in Schieles schilderijen wat ronder en zachter te worden. Zijn leven met Edith was meer burgerlijk en geregeld van aard dan het leven met Wally geweest is.
De werken van Egon Schiele zijn expressionistisch en behoren tot de schilderstijl Sezession.
Kunstschaatsster even half in haar blootje in volle korte kür
Kunstschaatsster even half in haar blootje in volle korte kür
Klik op de foto om de video te bekijken
Het is de ergste nachtmerrie voor elke kunstschaatsster, maar het overkwam de Zweedse Viktoria Helgesson wel echt. Tijdens haar korte kür bij een internationale wedstrijd in Canada liet haar outfit het zo erg afweten dat ze zowaar even half in haar blootje moest verder schaatsen. Gelukkig kon de Zweedse het euvel snel rechttrekken, al had ze daarbij wel de hulp van haar coach nodig. Haar korte kür was helaas grotendeels om zeep natuurlijk. Viktoria Helgesson baalde als een stekker, je zou voor minder, maar bij het herbekijken van de beelden kon ze er alweer om lachen. (br.hln)
Fred de kaketoe heeft de gezegende leeftijd van honderd jaar bereikt, en dat verdient een verjaardagsfeestje, zo vonden zijn verzorgers van het dierencentrum in Tasmanië waar Fred verblijft. Zondag was het dan zo ver, en er waren zelfs verjaardagswensen vanuit Buckingham Palace.
Feestbeest Fred woont al zeker twintig jaar in het Bonorong Wildlife Sanctuary en is er naar verluidt erg tevreden. De kaketoe zit het liefst binnen, houdt het meest van vrouwelijk gezelschap en beschikt over een grote woordenschat. De favoriete zinnen van Fred zijn "Hello Fred" en "Polly want a cracker".
Fred kreeg voor zijn honderdste verjaardag een witte taart in de vorm van het getal 100, met drie gele kaarsjes.
Overigens worden de vogels in het wild ongeveer veertig jaar oud, terwijl in gevangenschap meestal de leeftijd van zeventig wordt bereikt. (br.hln)
Het zwarte goud is niet alleen goed om je 's ochtends een oppepper te geven, je kan koffiebonen ook gebruiken in de badkamer om je looks een boost te geven.
Gezicht Koffie bevat veel antioxidanten die het verouderingsproces kunnen omkeren door toxines te elimineren en te beschermen tegen vrije radicale,. Deze stoffen vind je vervuilde lucht en sigarettenrook.
Meng twee eetlepels vers gemalen koffie met evenveel cacaopoeder, drie eetlepels volle melk en een lepel honing. Breng een lichte laag van dit mengsel op je gezicht aan. Laat het ongeveer 15 minuten inwerken en verwijder dan met een warm washandje.
Haar Koffie maakt je haar niet alleen zijdezacht. Wanneer je dit in je hoofdhuid masseert, stimuleert de koffie de haarfollikels om harder te werken. Hierdoor gaan je lokken sneller groeien.
Zet een potje sterke koffie en voeg hier een half kopje water aan toe. Laat het mengsel afkoelen tot het lauw is. Neem dit drankje mee onder de douche en breng dit aan op je lokken. Zet dan een douchekapje op. Na 20 minuten mag je het uitwassen met warm water.
Huid Waarschijnlijk heb je het zelf al ervaren, maar koffie werkt als een diureticum. Dus als je het op je huid aanbrengt, kunnen de koffiebonen vocht uit de vetcellen trekken. Hierdoor krimpen ze in volume en valt cellulite minder op.
Meng een kopje gemalen koffie met een half kopje witte of bruine suiker en een kopje kokosolie. Was eerst je lichaam, masseer dan gedurende enkele minuten de probleemgebieden met de scrub en spoel met warm water. (br.hln)
Een echtpaar uit Almere leeft al drie maanden in een bushokje bij een industrieterrein. De hulpdiensten hebben moeite een geschikte opvangplek te vinden voor het stel, zo meldt Omroep Flevoland. De vrouw is meervoudig gehandicapt en zit in een rolstoel.
Het stel werd in april uit hun huis gezet. In eerste instantie bood een kennis opvang aan. Maar omdat die situatie onhoudbaar was, kwamen de man en vrouw begin augustus op straat terecht. Sindsdien leven ze met hun huisdieren in een bushokje.
Het stel was noodopvang in Baarn aangeboden, maar dat sloegen ze af, omdat ze dan van elkaar gescheiden zouden worden. De GGD (Gemeenschappelijke Gezondheidsdienst) laat weten voorlopig geen passende oplossing te hebben.
Tijdens tv-opnamen van Omroep Flevoland vrijdagmiddag werd bekend dat het stel dit weekeinde terecht kan bij het Leger des Heils in Almere Buiten. Hoe het daarna verder moet is nog onduidelijk. (br.hln)
Allerheiligen: ook jij mag na jaren gerust nog rouwen
Allerheiligen: ook jij mag na jaren gerust nog rouwen
Dit weekend is het Allerheiligen, een dag waarop we onze geliefden herdenken die niet meer bij ons zijn. Hoewel ze op elk moment wel eens in je hoofd kunnen opduiken, worden zij op deze dag vaak letterlijk in de bloemetjes gezet. Soms maakt het helemaal niet uit hoe lang ze er al niet meer zijn, het rouwproces kan nog steeds bezig zijn en pijn veroorzaken. Er is dan ook geen handleiding die je vertelt hoe je moet rouwen: dat doe je op je eigen manier. Soms kan de rouwperiode echter zo moeilijk en zwaar zijn dat je op een bepaald moment wel iets moet ondernemen om er weer bovenop te komen. Lees hier enkele adviezen om het rouwen draaglijk te maken.
Je gevoelens kan je maar zelden de baas wanneer je het slechte nieuws verneemt. Het feit dat de dood meestal onverwacht komt, zorgt ervoor dat je wereld helemaal kan instorten. Woede, verdriet of pijn: in de eerste fase van de rouw kan alles in je opkomen. Die overvloed aan emoties die plots opduiken, zijn meer dan normaal en je moet ze dan ook onder ogen durven zien. Wie de gevoelens daarentegen liever aan de kant schuift en probeert door te gaan met zijn of haar leven zal heel waarschijnlijk later een grote weerslag krijgen. Kijk daarom je gevoelens recht in de ogen met deze tips:
- Je opsluiten is zelden een goed idee, over de gebeurtenis praten met andere die hetzelfde meemaken kan daarentegen wél goed zijn.
- Laat je gevoelens ook de vrije loop: als je moet huilen, mag je dat gerust doen. Heb je nood aan knuffel? Vraag er dan om een. Het zijn deze momenten die ervoor zorgen dat we het verlies een plaats kunnen geven
- Verdring je gedachten over die dierbare persoon niet maar haal juist leuke herinneringen op samen met vrienden en familie. Heel waarschijnlijk was dat wat de overledene gewild zou hebben. Een lach en een traan gaan dan ook vaak samen.
- Wil je een speciaal afscheid organiseren? Doe dat dan! Je kan namelijk maar een keer echt afscheid nemen van een overledene. Een briefje, een foto of een ander persoonlijk gebaar: zorg ervoor dat je achteraf geen spijt krijgt dat je er toch niet de tijd voor hebt genomen.
- Wanneer je familielid, vriend of kennis al enkele maanden of jaren geleden overleed, is het oké om nog altijd te rouwen en verdriet te hebben. Het is zeker niet zo dat je rouwperiode binnen een bepaalde tijd moet afgelopen zijn: doe alles op je eigen tempo en forceer jezelf niet. (br.hln)
Blinde vrouw stoot hoofd tegen tafel en kan weer zien
Blinde vrouw stoot hoofd tegen tafel en kan weer zien
Door een dom toeval kan een blinde vrouw uit Nieuw-Zeeland opnieuw zien. Lisa Reid (38) stootte haar hoofd tegen de salontafel toen ze haar geleidehond Ami een knuffel wilde geven. Toen Lisa de volgende ochtend wakker werd, bleek dat haar gezichtsvermogen op wonderbaarlijke wijze was teruggekeerd.
Mevrouw Reid werd blind toen ze 11 jaar was. De oorzaak was een tumor die haar oogzenuw samendrukte. Maar door een doodgewoon huis-, tuin- en keukenongeval kan ze nu dus weer zien. Een medische verklaring voor het 'mirakel' is er vooralsnog niet.
"Ik kan niet beschrijven hoe ik me voelde toen ik die ochtend wakker werd", zegt een geëmotioneerde Lisa. "Weer kunnen zien is gewoon fantastisch. Het zit hem in de kleine dingen: de blauwe lucht, het groene gras... De zaken die voor ziende mensen vanzelfsprekend zijn".
"De grootste schok, als ik het zo mag noemen, was te zien hoe mijn broer een volwassen man was geworden. Of nog al die nieuwe dingen die ik in de supermarkt zag liggen", aldus nog Lisa.
Lisa is technisch gesproken nog altijd slechtziend. Het incident met de koffietafel gebeurde 14 jaar geleden. Ze komt er nu mee naar buiten ter gelegenheid van de Week van de Blinden in Nieuw-Zeeland. "Uit dankbaarheid voor de Nationale Blindenstichting. Dankzij hen kreeg ik mijn trouwe hond Ami en heb ik in de beste omstandigheden kunnen leven met mijn handicap". (br.hln)
Jack (25) spot met alle wetten na verbrijzelde schedel
Jack (25) spot met alle wetten na verbrijzelde schedel
De schedel van Jack Martindale uit Groot-Brittanië brak in 30 stukken na een auto-ongeluk in 2010. Hij lag drie maanden in coma en de artsen voorspelden een zeer afhankelijk leven. Bijna vijf jaar na het tragische ongeval heeft Jack zijn studie afgerond, een boek geschreven én leeft hij een onafhankelijk leven.
Op nieuwjaarsdag 2010 rijdt Jack met zijn vriendin Chelsea (19) en vriend Carrie (20) over The North Circular Road in Londen. In tegengestelde richting komt Shamail Ali Syed aanrijden, die van de weg raakt en bovenop de auto van Jack klapt. Jack raakt in coma met een verbrijzelde schedel, zijn vriend overlijdt ter plekke en Chelsea zou nooit meer uit haar coma raken.
Dokters vervangen de tientallen schedelscherven met titaniumplaten, maar geven al te kennen dat een afhankelijk leven van Jack in de lijn der verwachting ligt. Op een comaschaal van 1 tot 15, kreeg Jack een 3: het laagste punt waarmee je enige kans op overleven hebt. Jack heeft een diffuse axonale beschadiging aan het hoofd, wat leidt tot ernstig geheugenverlies en een coördinatiestoornis.
Jack werd 5 uur lang geopereerd en zijn schedel werd vervangen door negen titaniumplaten en 33 schroeven. In april 2010 werd Jack wakker uit zijn coma. Hij kon niet lopen, praten of eten. Hij wist niet hoe oud hij was en kon objecten alleen in het Frans benoemen. Toch confronteerden zijn ouders hem met het nieuws over Chelsea en Carrie. "Ik had er geen woorden voor", vertelt hij aan Daily Mail. "Maar gelukkig hebben mijn ouders nooit getwijfeld om het te vertellen. Als zij dingen voor me zouden verbergen, zou ik me verraden voelen".
Missies Na jarenlange, intensieve therapie ziet zijn wereld er heel anders uit. Zo was Jack erop gebrand om zijn diploma Engels aan de Universiteit van York te behalen. Hij sloot zich aan bij de Queen Elizabeth Foundation, een neurologisch rehabilitatiecentrum in Surrey, met drie missies: plannen maken om terug te keren naar York, de automobilist te laten vervolgen die zijn vrienden doodreed en zijn rechtmatige compensatie te claimen.
Jack besloot te accepteren dat hij voor altijd moet leren leven met zijn aangetaste brein. Met zijn wilskracht pakte hij de draad op. Hij zag Shamail Ali Syed voor zeven jaar achter de tralies verdwijnen voor dood door schuld door roekeloos rijgedrag. Tevens bewees Jack na een lange strijd mentaal sterk genoeg te zijn om zijn eigen compensatiegeld te beheren.
Prestaties Jacks grootste, bijna onwerkelijke prestaties volgden daarop: hij rondde zijn studie af én schreef een boek. "De universiteit begeleidde mijn comeback geweldig", verklaart hij opgetogen. Na het binnenharken van zijn diploma volgde een boek, waarin hij zo precies mogelijk zijn ervaringen beschrijft vanaf het ongeluk. De betreffende nacht blijft echter onbeschreven: dat is een zwart gat in zijn gedachten. Soms heeft hij vage herinneringen aan die nacht, maar Jack durft niet te zeggen of het fantasie is of dat het flashbacks zijn.
Jacks boek 'Battling A Brain Injury: The Lift That Jack Built' komt vandaag uit in Engeland. Als hij foto's in zijn boek bekijkt, maakt dat hem "soms trots", maar soms gelooft hij niet dat hij deze persoon is. "Maar het is wat het is, er is geen keuze". (br.hln)
Zo'n jaar geleden, op 14 oktober 2013, stopte de 12-jarige Landon Jones met eten. Hij werd wakker zonder enige honger of dorst, en eet sindsdien nauwelijks een paar happen per dag. 12 maanden en meer dan 16 kilogram later zijn zijn ouders ten einde raad.
De familie Jones uit Iowa leeft momenteel in bizarre omstandigheden. Toen hun zoon Landon vorig jaar op 13 oktober ging slapen, na het eten van een pizza en een ijsje, hadden ze nooit gedacht dat het hun laatste normale dag zou zijn. Toen Landon de ochtend erop wakker werd, was ieder spoortje van honger- en dorstgevoel verdwenen. De eens zo energieke jongen stopte van de ene dag op de andere met eten.
Sindsdien is het gewicht en de gezondheid van de jongen drastisch achteruit gegaan. Hij verloor niet minder dan 16 kilogram, en ging van een gezonde 47 kilo naar amper 30 kilogram. Hij voelt zich constant duizelig, is moe en lethargisch, maar toch krijgt hij nauwelijks een hap door zijn keel. "Af en toe wat chips en een hapje van zijn boterham, meer zit er niet in", klinkt het bij ouders Michael en Debbie.
Terwijl zijn jongere broer Bryce iedere dag vrolijk naar school trekt, blijft Landon versuft in de zetel hangen. Dit jaar alleen al miste hij 65 dagen school, en als hij gaat, neemt hij nauwelijks deel aan de activiteiten.
Zijn ouders zijn ten einde raad. "Niemand weet wat er mis is met hem. We hebben hem al naar verschillende dokters gestuurd, maar niemand kan ons vertellen waarom hij geen honger meer heeft. De volgende stap is een voedingstube inbrengen om hem in leven te houden."
Hoewel niemand precies weet wat er gaande is, zijn er wel enkele vermoedens. "Het zou te maken kunnen hebben met een defect in zijn hypothalamus", aldus Debbie. Dat deel van de hersenen is immers verantwoordelijk voor honger dorst, lichaamstemperatuur, bloeddruk en slaappatroon. Anderzijds kan het ook een effect zijn van eerdere medicatie, die Landon nam om toevallen te behandelen. "Maar er is nog nooit iemand geweest met zijn symptomen, dus we weten het niet zeker. Landon zou wel eens de enige kunnen zijn met deze mysterieuze ziekte." (br.hln)
