Sarah Bettens -  I'm Okay

Klik op de foto om haar te beluisteren

“Waarom wil ik geen seks met de man waar ik van hou?”

“Ik heb lang gedacht dat ik biseksueel was,” steekt Stacey van wal. “Ik heb even weinig interesse in mannen als in vrouwen.” Jarenlang was ze onzeker over haar geaardheid, had ze geen flauw idee waarom ze nooit zin had in seks, zelfs niet met haar man. Totdat haar dokter haar de waarheid vertelde: ze was aseksueel. 

Zo’n 1 tot 3 procent van de bevolking is aseksueel, wat betekent dat ze zich niet seksueel aangetrokken voelen tot anderen. “Ik heb lang gedacht dat ik gewoon een mentale stoornis had,” vertelt Stacey tijdens een interview met BBC. “Ik dacht dat het abnormaal was dat ik nooit zin had in seks. Vriendinnen vertelden over hun liefjes of één of andere celebrity waar ze wel eens de lakens mee zouden willen delen, terwijl ik nog nooit op die manier in iemand geïnteresseerd was.”

“Waarom wil ik niet met hem vrijen?”

“Aseksualiteit bestaat in verschillende gradaties,” legt Stacey uit. “Hoewel ik me nooit seksueel aangetrokken zal voelen tot iemand, heb ik wél romantische gevoelens. Ik leerde mijn vriend - ondertussen mijn man - kennen toen ik 19 jaar oud was. Toen had ik nog geen flauw benul wat aseksualiteit was, dus ik dacht gewoon dat er iets mis was met mij. Ik weet nog dat ik dacht: ik zie deze man doodgraag, en als hij me vraagt om te trouwen zeg ik absoluut ja. Ik wil de rest van mijn leven met hem doorbrengen, dus waarom wil ik niet met hem vrijen? Dat is toch gek?”

“Mijn man en ik hebben samen heel wat doorgemaakt. Hij heeft mij altijd gesteund. ‘Ik zie je graag, ik wacht op jou zo lang als nodig is. Zelfs al gebeurt het nooit,’ zo stelde hij me gerust. Maar ik lag in de knoop met mezelf. Ik had steeds dezelfde nachtmerrie, dat mijn man me zou verlaten voor iemand anders die wél seks met hem wou, en dus ging ik op het internet op zoek naar medische redenen die een laag libido zouden kunnen veroorzaken,” vertelt Stacey openhartig. “Dat was niet bijster slim. Er waren heel wat mogelijke oorzaken, maar die ene die mijn aandacht trok was: een hersentumor. Ik dacht meteen dat ik ging sterven, en dus ging ik naar de dokter.

“Ga ik dood?”

“Ik weet nog dat ik in paniek vroeg: ‘Is het ernstig? Ga ik dood?’, terwijl zij zei: ‘Rustig maar, je bent waarschijnlijk gewoon aseksueel.’ Ik viel uit de lucht, daar had ik nog nooit van gehoord. Maar mijn dokter gaf me alle informatie, en verwees me door naar enkele websites. Het was alsof ik eindelijk gelijkgestemden gevonden had, geweldig was dat. Pas toen begon ik me beter in mijn vel te voelen, totdat ik op een punt kwam dat ik er eindelijk met mijn man over kon praten. 

Aseksualiteit is een soort van spectrum, en ik weet dat er heel wat mensen zijn die speciaal voor hun partner wél seksueel actief zijn, maar bij mij lukt dat niet. Iedere keer dat we het proberen, is het alsof mijn hele lichaam protesteert. Mijn man gaat er trouwens fantastisch mee om. Hij had het natuurlijk al wel zo’n beetje verwacht, maar dat maakt het voor hem niet minder moeilijk natuurlijk. Gelukkig is hij ontzettend begripvol. Ik ben stiekem ook wel trots op mijn aseksualiteit, en ik vind het prima om erover te praten. Op die manier hoop ik meer bewustzijn en begrip in het leven te roepen. Als ik op mijn achttiende had geweten wat ik nu weet, was ik een stuk gelukkiger door het leven gegaan.′ (br.hln)

JULES KNOCKAERT (75) RAAKTE ZWAARGEWOND BIJ OVERVAL BENDE VAN NIJVEL

Jules Knockaert, intussen 75, stond 34 jaar geleden in de Colruyt van Halle oog in oog met gangsters die later de naam ‘Bende van Nijvel’ kregen. Zelf belandde hij een week in het ziekenhuis, terwijl zijn vriend Walter Verstappen koelbloedig werd afgemaakt. Hij probeerde na de overval een nieuw leven te beginnen aan de zee.

“De afgelopen jaren heb ik zo dikwijls over nieuwe pistes gehoord en gelezen, maar die draaiden nooit op veel uit”, vertelt Knockaert.

”Wat mij vooral interesseert is wie de opdrachtgevers waren. ‘De Reus’ waarvan nu sprake is, was misschien een uitvoerder. Maar zo waren er veel. Ik kan niet aannemen dat het alleenstaande feiten waren. Wat erachter zat is de grote vraag.” Net als bijna elke andere burger heeft hij altijd het gevoel gehad dat de zaak van bovenaf afgedekt wordt.


”Ik heb ook mijn twijfels over die C.B.”, klinkt het.


”Advocaat Vermassen komt op de proppen met zijn uitspraken, en dan plots komt die man van Aalst boven water. Nu pas, terwijl zijn foto wel al sinds 1999 in het dossier zou zitten. In ieder geval hoop ik wel dat ze het juist hebben. Ooit heb ik met Tony van Parys, voorzitter van de bendecommissie, gesproken. Ik zei hem dat hij weet waar ze moeten zoeken, maar dat ze niet mogen. Het enige antwoord dat ik kreeg was dat hij mij het parlement is ging laten zien. Paul Vanden Boeynants was tijdens die jaren de sterke man. Hij werd ontvoerd door Patrick Haemers. Zijn bril en hoorapparaat was hij verloren tijdens de ontvoering, maar toch heeft hij daar alles perfect gezien en gehoord en als hij stierf was zijn hele archief per ongeluk in vlammen opgegaan. Haemers hebben ze gevonden in Brazilië, maar C.B. woont bij wijze van spreke naast de rijkswacht en vonden ze niet. Patrick was overigens nog zo vriendelijk voor de rest om zich op te hangen in zijn cel. Voor mij zijn het allemaal te veel toevalligheden.”

Overval Colruyt

Knockaert draagt die gewelddadige overval van 3 maart 1983 in Halle nog altijd met zich mee.

Drie mannen overvielen het filiaal, waarvan één persoon 1,85 meter groot zou zijn. “Ik was in die periode verkoopdirecteur voor de regio Brussel”, zegt Knockaert. “Ik was net naar de opening van een filiaal in Anderlecht geweest. Ik zat nog niet neer toen een grote man het kantoor binnenstormde. Ik kreeg klappen op mijn hoofd en hand met een soort biljartstok. Een andere bediende was onder het bureau gekropen. Walter Verstappen moest mee naar een ander kantoor om de kluis te openen, onder bedreiging van een vuurwapen.” Een reistas werd gevuld met geld, waarna de dader de man door de nek schoot. Hij overleed later in het ziekenhuis. “Zelf lag ik een week in het ziekenhuis, met vijftien hechtingen, een hersenschudding en een gebroken hand, maar voor hetzelfde geld kon ik het niet meer navertellen”.

“Geen slachtofferhulp”

Het is een open wonde die vers in het geheugen blijft. “Slachtofferhulp bestond nog niet. Daardoor heb ik ook mijn ontslag gegeven en heb ik geprobeerd een nieuw leven te beginnen aan de zee, met vallen en opstaan. Zaken die ik vroeger belangrijk vond, waren van geen tel meer. Pas in ’97 heb ik er voor het eerst echt met iemand over gesproken. Ik ben het onderzoek wel blijven volgen en ging naar de jaarlijkse bijenkomsten, maar voor mij was dat verloren tijd en geld. Zo lang er geen antwoorden zijn, kan ik die bladzijde niet omdraaien. Ik ben niet de man die ik vroeger was, en een tweede keer carrière maken is mij ook niet gelukt.”  (br.hln)

Superintelligente studente die vriend neerstak mogelijk terug naar Oxford: “Ze kan de Nobelprijs winnen”

Normaal gesproken staat er op een dergelijk incident een behoorlijke gevangenisstraf. Maar rechter Ian Pringle was bang dat een celstraf de carrière van de 24-jarige medicijnenstudente te veel zou beschadigen, zo meldt de BBC. Daarom legde hij haar een voorwaardelijke straf op van tien maanden.

Nu blijkt bovendien dat Woodward een truc heeft gevonden om Oxford nog niet te hoeven verlaten, aldus The Independent. Ze mag de voortzetting van haar studie 18 maanden uitstellen. En pas als ze een verzoek doet om terug te keren, kan een panel oordelen of ze moet worden weggestuurd.

Nobelprijswinnaar

Een studievriend, die anoniem wil blijven, verwacht volgens de Metro dat Woodward tegen die tijd wel zal mogen blijven. Vooral vanwege haar hoge intelligentie. “Ze is al omschreven als ‘toekomstige Nobelprijswinnaar’”, klinkt het. Bovendien zou de studente de steun hebben van een aantal vooraanstaande figuren binnen de opleiding. “Ik denk dat ze heel blij zijn om haar terug te krijgen”.

Drugs en drank

De studente werd in december agressief tijdens een bezoek van haar vriend. Hij had haar benaderd via Skype nadat bleek dat Woodward te veel had gedronken. De jongen maakte zich zorgen, onder meer omdat de studente al een drugsprobleem had, zo meldt BBC.

Maar Woodward wist de bezorgdheid van haar vriend niet te waarderen en gooide een laptop in zijn richting. Vervolgens stak ze hem met een mes in het been, waarbij ze ook twee vingers raakte. Toen ze probeerde om ook zichzelf te verwonden, slaagde de vriend erin om het mes uit haar handen te trekken.

Kritiek

Dat de studente nauwelijks de gevolgen van haar daad hoeft te dragen, stuit op veel kritiek. Zo vragen veel mensen zich na de uitspraak van de rechter af of iemand uit een minder goed milieu dezelfde behandeling zou hebben gekregen.  Volgens decaan Martyn Percy kreeg de studente echter ‘geen speciale behandeling’. Een woordvoerder van de universiteit zei eerder wel kritisch te zullen zijn op de eventuele terugkeer van Woodward. Daar zou geen garantie voor zijn. “Want de context is erg serieus te nemen”. (br.hln)

Gedaan met snelle douches: waarom je op maandagmorgen beter een bad neemt

Brits parlementslid Tim Loughton verbaasde vriend en vijand toen hij tijdens een radio-interview bekende dat hij iedere dag begint met een lang bad. En daar is hij niet alleen in. Ook Winston Churchill zat ’s morgens liever in bad dan dat hij onder de douche sprong. Maar heeft zo’n bad nu echt meer voordelen dan een snelle douche?

“Ik lees de krant, ik doe al wat werk, maar ik orden ook mijn gedachten wanneer ik in bad zit,” zo vertelde Loughton aan BBC. “Dé grootste oorzaak van stress is de uitvinding van de douche,” aldus de politieker. En misschien is daar wel degelijk wat van aan. Dé reden waarom de meesten onder ons op zondag of een luie avond af en toe in bad springen, is omdat het ons helpt ontspannen. Omdat je niet veel anders om handen hebt, verplicht zo’n bad je als het ware tot me-time. En zelfs al is het maar een halfuurtje: dat kan wel degelijk wonderen doen.

Moeten we dan net als Loughton iedere ochtend een extra uurtje vrijmaken om in bad te gaan? Gelukkig niet. Een douche is en blijft nu eenmaal de efficiëntste oplossing om proper de deur uit te gaan. Maar wie opziet tegen de lange werkdag of nog even alles op een rijtje wil zetten voor die belangrijke meeting, kan dat net zo goed in de badkuip doen. Bovendien zorgt een bad ervoor dat je lichaamstemperatuur de hoogte ingaat, de bloedcirculatie verbetert, het stresshormoon cortisol afneemt én dat er endorfines vrijkomen in je lichaam. Kortom: je kan helemaal stress-vrij aan de dag beginnen. En dat is op een druilerige maandag als vandaag al heel wat.  (br.hln)

Alle collega’s van De Reus ondervraagd bij politie Aalst én elite-eenheid Groep Diane

Dat de Bende van Nijvel minstens voor een deel bestaan moet hebben uit zwaar getrainde commando’s uit het eliteteam van de toenmalige rijkswacht, wordt al veel langer gesuggereerd. Maar nooit eerder werd de vinger zo hard op de wonde gedrukt als vandaag, met de ontmaskering van De Reus. Christiaan B. was immers ex-lid van de Groep Diane, de huidige DSU (Directie Speciale Eenheden).

Verlof

De onderzoekers zijn inmiddels begonnen met het opsporen en contacteren van alle andere rijkswachters die eind jaren 70, begin jaren 80 deel uitmaakten van de Groep Diane. Iets wat meer dan 30 jaar geleden overigens al eens gebeurd is. In 1986 liet de toenmalige onderzoeksrechter optekenen dat “alle leden die de Groep Diane om welke reden dan ook verlaten hebben, worden nagetrokken”. Maar dat leverde schijnbaar niets op. De Reus, op dat moment alweer ‘gewoon’ rijkswachter, kon ook verlof nemen op de dagen dat de Bende toesloeg, zonder dat dit een belletje deed rinkelen.

Zelfs toen in 1998 een robotfoto van De Reus verspreid werd en Marc Van Damme, een familievriend van Christiaan B., naar de speurders trok, gebeurde er niets met die informatie - ondanks de toch wel erg opvallende fysieke gelijkenissen.

Bekentenis

Vlak voor De Reus in mei 2015 stierf aan de gevolgen van drankmisbruik, biechtte hij zijn misdaden op aan zijn broer. Die deelde de bekentenis mondjesmaat met een handvol vertrouwelingen, onder wie... Marc Van Damme. Pas toen die in november vorig jaar contact opnam met David Van de Steen - die zijn ouders en zus verloor bij één van de raids - schoot het gerecht in actie. De speurders zullen nu niet alleen de ex-leden van de Groep Diane aan de tand voelen, maar ook een dertigtal voormalige collega’s van Christiaan B. bij de lokale politie van Aalst. (br.hln)

Broer ‘De Reus’: “Als alles uitkomt, is België te klein”

“Het zou eens moeten uitkomen. Mijn broer was een soldaat, de generaals zouden ze moeten hebben”, zegt de man. “Het moet gedaan zijn. Daarom doe ik een oproep aan mensen die er meer van weten. De kopstukken moeten bovenkomen.”
Of alles ooit allemaal uit zal komen, is de man niet zeker. Volgens hem was zijn broer alleszins niet de spilfiguur van de Bende, maar is er een doofpotoperatie aan de gang. “Mijn broer is altijd van hogerhand beschermd geweest bij de rijkswacht”, zegt hij. “Er zijn mensen die liever niet bekend worden. Als alles uitkomt, zal België te klein zijn.”

Spijt

De broer zegt dat hij er nooit heeft bij stilgestaan dat zijn broer “De Reus” zou kunnen zijn. “Je ziet de robotfoto, maar denkt niet dat dat je broer kan zijn. Pas achteraf begin je te vergelijken: hij was bij de rijkswacht en bij de groep Diane.” Volgens de man zou zijn broer zijn hele leven spijt hebben gehad, maar gezwegen hebben om de familie te sparen. “Hij wou er blijkbaar op zijn sterfbed vanaf.”  
Het heeft hem zelf ook veel tijd gekost om met het verhaal naar buiten te komen, uit angst voor de gevolgen. “Waar gaat dat eindigen? Wat gaat er gebeuren? Loop ik nog veilig op straat?”, vraagt de man zich af.(br.hln)

Slecht geslapen? Probeer dan vanavond dit trucje voor een goede nachtrust

Lig jij ook de hele nacht te woelen in je bed? Dan begrijp je ongetwijfeld wat voor invloed dat heeft op de day after. In de meeste gevallen is de toon voor een rotdag meteen gezet. Gelukkig is er een trucje dat je helpt om de nacht goed door te komen. De redder in nood? Pink noise.

Waarschijnlijk heb je de term white noise of witte ruis wel eens horen vallen. Het geluid is monotoon, voorspelbaar en saai, waardoor je hersenen minder afgeleid worden. Exact wat je brein nodig heeft wanneer het slaap probeert te vatten.

Val jij altijd als een blok in slaap? Maar word je ’s nachts wel meermaals wakker? Dan heb je nood aan een beetje pink noise, ofwel roze ruis, in je leven.

Terwijl witte ruis ervoor zorgt dat omgevingsgeluiden zodanig worden geneutraliseerd dat onze hersenkwabben uit pure verveling in sneltempo dromenland bereiken, zorgt roze ruis voor een gebalanceerde mix tussen hoge en lage frequenties. Uit onderzoek blijkt dat die afwisseling van frequenties helpen bij het afbouwen van hersenactiviteit, waardoor je niet alleen sneller slaap vat, het verbetert ook nog eens je slaapkwaliteit. 

YouTube staat er vol van, maar gemakkelijkheidshalve kan je net zo goed even Sleep And Noise Sounds downloaden op je smartphone. Deze app heeft zowel witte als roze ruis in de aanbieding en is ook nog eens helemaal gratis. Vaarwel verstoorde nachtrust!  (br.hln)

Jef Vermassen haalt zwaar uit: “Foto van ex-politieman zit in het dossier. Waarom deed men daar niets mee?”

 Advocaat Jef Vermassen heeft in een interview met Radio 1 deze ochtend zwaar uitgehaald naar het onderzoek naar de Bende van Nijvel. Volgens hem wordt het geheim van het gerechtelijk onderzoek gebruikt als “een wapen tegen de waarheid”. Vermassen begrijpt ook niet waarom er nooit iets gedaan is met de info over de ex-politieman, hoewel zijn foto in het dossier zat.

Het was Jef Vermassen die vorige week de bal opnieuw aan het rollen bracht. “Ik denk dat ik weet wie de Bende van Nijvel is. We moeten zeker en vast zoeken in de richting van Staatsveiligheid van die tijd en de Groep Diane”, verklaarde Vermassen toen tegenover TV Oost. Vermassen beweerde dat de waarheid over de Bende van Nijvel al lang bekend was, maar angstvallig werd achtergehouden. “Ze hadden het al lang kunnen doen, maar het mag blijkbaar niet. Maar het moet bovenkomen.”

Gisteren kwam aan het licht dat een ex-rijkswachter, C.B., uit Aalst in 2015 op zijn sterfbed zou bekend hebben dat hij deel uitmaakte van de Bende van Nijvel. De broer van C.B. concludeerde uit alle informatie die hij had gekregen dat C.B. “De Reus” was. De man heeft een jaar geleden de federale gerechtelijke politie ingelicht over het verleden van C.B bij de Bende van Nijvel. Tegenover VTM Nieuws getuigde hij gisteren anoniem dat hij zijn broer herkende in de robotfoto.

“Hallucinant”

Vermassen zegt nu verbaasd te zijn dat er zo lang niets is gedaan met de informatie over de Aalsterse rijkswachter C.B. “Daarom heb ik vorige week het onderzoek een duwtje gegeven”, zegt hij in ‘De Ochtend’ op Radio 1. “Ik moest wel spreken, want ik had info dat het onderzoek aan het uitdoven was. Dat terwijl de slachtoffers en de samenleving na meer dan dertig jaar recht hebben op de waarheid over de Bende. Vorige maandag zijn ze plots weer in gang geschoten en onderzoeken beginnen doen.” Volgens Vermassen hebben onderzoekers opnieuw rondvragingen gedaan in de regio Aalst.

Vermassen noemt het “hallucinant” dat een lid van de Bende van Nijvel bij de politie van Aalst werkte en zelfs mee de moorden van de bende onderzocht. “Het is een gruwelijke situatie. Die man komt van de Staatsveiligheid en waar wordt hij geplaatst? In Aalst, de plaats waar hij zelf moorden gepleegd heeft. Dat wil dus zeggen dat als de politiediensten van Aalst onderzoek moeten doen, in hun team dan de moordenaar zit naar wie ze op zoek zijn én dat hij verneemt wat men aan het onderzoeken is. Je moet daar eens over nadenken, ik vind dat hallucinant.”

Dat een foto van de politieman dan ook nog eens al jaren in het dossier zit, is voor Vermassen onbegrijpelijk. “De robotfoto van de gezochte man zit al lang in het dossier en komt overeen met een foto van de politieagent die ook in de documenten zit. En die man loopt dan rond in het politiekorps van Aalst. Waarom heeft men die foto’s toen niet eens op tv gebracht?”

Geheim van het onderzoek

Vermassen zegt zelf dat hij al geruime tijd op de hoogte was van die informatie. “Ik kom langs alle kant vanalles te weten omdat ik stilaan de biechtvader ben geworden voor mensen die dingen weten, maar niets luidop durven zeggen”, zegt Vermassen. Dat hij zo lang heeft gezwegen heeft alles te maken met het geheim van het onderzoek.

“Het geheim van het onderzoek is een smalle koord om op te dansen. Het is een moeilijke oefening”, zegt Vermassen. “Als je informatie lekt, dan riskeer je een gevangenisstraf. Iets wat ik niet wil. Maar ik heb een maatschappelijke verantwoordelijkheid, ook tegenover mijn cliënt David (Van de Steen, wiens ouders en zus voor zijn ogen werden vermoord in de Delhaize in Aalst, nvdr.). “Op de duur wordt het geheim van het onderzoek ook een wapen tegen de waarheid”, zegt Vermassen verontwaardigd.

“Ik kon vorige week niet meer zwijgen omdat ik informatie had dat er met nieuwe info niets gedaan werd. Ik had het vermoeden dat het onderzoek stilaan aan het uitdoven was. Als er informatie voorhanden is, dan moet die publiek gemaakt worden aan de samenleving. En ik heb dat dan uitgelokt. Ik heb zelf niets gelekt, enkel aan de boom geschud.”

“Ernstige vragen”

“Is het een doofpotoperatie? Ik weet het niet”, zegt Vermassen. Wel stelt de advocaat zich een aantal ernstige vragen. “Waarom is dat dossier overgeheveld naar Wallonië? Werd het misschien niet goed gevoerd in Vlaanderen? Ik dacht nochtans dat het juist zeer goed werd gedaan, onder andere door de ploeg van meneer Troch”, zegt de advocaat. “En waarom zijn verschillende mensen, zoals Troch, tijdens het onderzoek als verdachten naar voren geschoven? Ik zie geen enkele elementen die hen verdacht zouden maken.”

Vermassen vraagt zich ook af waarom het allemaal zo lang duurt, ondanks de informatie die men heeft. “Waarom laat men het dossier ook niet eens bekijken door buitenstaanders? Door mensen die onafhankelijk zijn en een nieuwe blik op de feiten kunnen werpen”, stelt Vermassen voor.

Volgens Vermassen staan er in het dossier ook nog verschillende andere namen. “Maar of dat de juiste zijn, is niet aan mij om te beoordelen. Ik vind wel dat men dat moet onderzoeken.”   (br.hln)

Ray LaMontagne & Damien Rice- To Love Somebody

Klik op de foto om ze te beluisteren





Ray Charles LaMontagne (New Hampshire, 18 juni 1973) is een Amerikaanse folksinger-songwriter.


Damien Rice (Dublin, 7 december 1973) is een Ierse singer-songwriter. Hij staat bekend om zijn breekbare nummers die hij met minimale instrumentatie vertolkt.





Samen brengen ze dit mooie lied , To Love Somebody.

Het dubbelleven van ‘De Reus’: ondervoorzitter bij lokale carnavalsvereniging en lid van Bende van Nijvel

Zo was hij tijdens de jaren zestig en zeventig een scout, maar werd later ook lid van een in 1979 opgerichte carnavalsvereniging. Bij de groep, die een taverne op de Grote Markt als clublokaal had, was hij al zeker tijdens begin jaren tachtig ondervoorzitter.
Tijdens die periode maakte hij deel uit van de Brigade Diane, nadat hij eerst in 1972 begonnen was bij de Brigade Aalst. In 1982 werd hij bij de elite-eenheid aan de deur gezet, en keerde hij terug naar Aalst om na de politiehervormingen te werken bij de lokale politiezone Aalst. Van zijn rijkswachtcollega’s kreeg hij indertijd de bijnaam ‘Bonno’ mee.

De foto met piratenhoed is het eerste beeld van ‘De Reus’. Frappant is op zijn minst de bijna identieke bril als op de enige afbeelding die er sinds 1985 bestond van de reus, robotfoto 19. Ook de haarsnit vertoont opvallende gelijkenissen. (br.hln)

Zo maak je komaf met gespleten haarpunten zonder ze te laten knippen

Gespleten puntjes, ze zijn de vrees van iedere vrouw die stiekem droomt van een lange haardos. “Op tijd laten knippen bij de kapper,” zo raadt de volksmond ons aan. Maar wat als je net zo lang gespaard hebt voor die lange lokken? Met deze trucjes kan je gelukkig ook al aan de slag.

Ze zijn vervelend, zoveel is zeker. Maar hoe ontstaan die gespleten puntjes eigenlijk? Wel, daar zijn drie mogelijke oorzaken voor:
1. Thermische schade, bijvoorbeeld door het veelvuldig gebruik van stijl- of krultangen
2. Chemische schade, wanneer je haren afzien door overmatig kleuren of permanenten
3. Mechanische schade, door je haren hardhandig te borstelen

Vooraleer je iets aan het probleem kan doen, is het dan ook belangrijk om de juiste oorzaak te achterhalen.

Meer conditioner, minder shampoo

De voornaamste reden waarom gespleten punten opduiken, onafhankelijk van de bron van de schade, is omdat we onze lokken niet voldoende beschermen. Dat betekent: een verzorgende conditioner na het wassen, een beschermende spray voor het drogen en minstens één keer per week een voedend masker.

Let ook op tijdens het douchen dat je niet té ijverig met de bus shampoo aan de slag gaat. Focus je ook vooral op de kruin bij het inzepen: de shampoo zal hoe dan ook de haarlengtes bereiken en vuil en olie zo mee het afvoerputje invoeren, zonder dat de zeep je tere puntjes nog meer beschadigt. Zijn je haren al erg broos? Dan kan je ze voor het douchen alvast beschermen met een klein beetje kokosolie.

Borstelen doe je zachtjes

Ga niet meteen in de aanval, met je borstel in de hand. Ook al lijkt het alsof je nooit alle knopen te lijf kan, de zachte aanpak is altijd de beste. Begin onderaan en werk met korte bewegingen naar boven toe. Op die manier oefen je niet te veel druk uit en zullen je lokken minder snel afbreken.

Let op met nat haar

Een natte haardos is het kwetsbaarst. Het is dan ook belangrijk om voorzichtig te werk te gaan wanneer je de douche uit stapt. Dep het zachtjes droog met een handdoek in plaats van als een malle te gaan wrijven. In de winkel of bij de kapper kijk je best naar producten op basis van keratine, een eiwit dat één van de belangrijkste bouwstenen is van ons eigen haar en dan ook een versterkende werking heeft.

Gebruik ook trouw een hittebeschermend product voor je de haardroger, stijl- of krultang erbij haalt. Het is een kleine extra stap die een wereld van verschil maakt voor je haar. Extra bonuspunt: ze zorgen er ook nog eens voor dat je haren makkelijker doorkambaar zijn.  (br.hln)

Bende van Nijvel: ‘De Reus’ is ontmaskerd

Een jaar geleden contacteerde een familielid van de Aalsterse C.B. de federale gerechtelijke politie over diens verleden bij de Bende van Nijvel. Die zaaide tussen 1982 en eind 1985 terreur met onder meer bloedige raids op grootwarenhuizen. Liefst 28 mensen kwamen daarbij om. “Vlak voor hij in mei 2015 stierf op zijn 61ste, heeft hij zijn geheim verteld”, aldus het familielid. “Hij was ‘De Reus’ van de Bende van Nijvel.” Kort na zijn bekentenis overleed de man. “Details over de raids waaraan hij had deelgenomen, had hij niet gegeven”, klinkt het bij de speurders. “Maar al vrij snel bleek dat hij niet alleen qua lichaamsbouw en lengte in aanmerking kwam, maar dat ook zijn levensloop perfect past in het plaatje van ‘De Reus’.”
Zo bleek C.B. eind jaren zeventig lid geweest te zijn van de elite-eenheid Groep Diane, maar werd hij vlak voor de eerste overval van de Bende afgedankt en teruggestuurd naar de rijkswacht. Daarnaast ontdekten de speurders dat B. op de dagen van de bloedigste raids eind 1985 telkens verlof had én dat hij tussen het voorlaatste wapenfeit van de Bende en de laatste aanslag in Aalst een medische fiche indiende voor een voetblessure. “Dat zou verklaren waarom getuigen van de raid op de Delhaize in Aalst altijd vertelden dat ‘De Reus’ mankte”, aldus een gerechtelijke bron. De speurders hopen nu via C.B. nog meer bendeleden te kunnen identificeren. “Misschien leven sommigen van hen nog”, klinkt het. (br.hln)

Fotografe Miss België is een non en wil toetreden tot ’Orde der Maagden: “Bikinifoto’s maak ik niet”

Selina De Maeyer lacht en toont ons haar ring. Een zilveren exemplaar dat haar verloving met Jezus symboliseert. Haar levensdoel? “Toetreden tot de Orde der Maagden, zodra de bisschop mij klaar acht.” Je zou je afvragen wat deze devote vrouw in het broeierige Sharm-el-Sheikh te zoeken heeft, omgeven door dertig Miss België-kandidates die zich laven aan de zon en zich uitsloven in bikini. Maar Selina is ook een talentvolle fotografe. Organisatrice Darline Devos ontdekte haar bij toeval op een expositie. Na talloze mails stemde ze toe.

Sensuele opdracht

Of haar geloof geen belemmering is tijdens deze toch wel sensuele opdracht? “Het voelt niet prettig om meisjes te fotograferen in bikini of lingerie, dus dat doe ik niet. Soms vraag ik hen zelfs om hun lipstick af te vegen. Ik wil door mijn lens in hun ziel kijken. De échte vrouw tonen. Dat voelen ze ook aan. Kandidates die door iedereen als ‘bitch’ worden gezien, blijken soms de onzekersten van de groep te zijn. Je kan je niet inbeelden hoeveel verhalen ik hier te horen krijg. Die draag ik bij me, koester ik. Soms neem ik hen ook op in mijn gebeden.” Want bidden, dat doet Selina véél. “Zelfs voor dit gesprek heb ik me even afgezonderd om de Heer te vragen de juiste woorden te vinden.” (br.hln)

Emma Bale - Run

Te veel vrouwen weten niet dat ze in de perimenopauze zijn

Waar het gevreesde woord ‘menopauze’ bij velen een (alarm)belletje doet rinkelen, hebben nog maar weinig vrouwen gehoord van de ‘perimenopauze’. Dit is de overgangsfase door symptomen die even hinderlijk zijn, al beseffen vrouwen vaak niet dat ze er middenin zitten. Vandaag, op Wereld Menopauzedag, wil de Belgische Vereniging voor Menopauze daar dan ook verandering in brengen. 

De perimenopauze, een periode die gemiddeld tussen 1 en 4 jaar duurt, is meestal te herkennen aan een aanhoudende onregelmatige menstruatiecyclus. Blijven de regels 12 maanden lang volledig uit? Dan zit je officieel in de menopauze.

Achtbaan van hormonen

De perimenopauze veroorzaakt significante schommelingen van het niveau van oestrogeen en progesteron. Daarom wordt het vaak een “afspiegeling van de puberteit” genoemd, wanneer een ‘achtbaan’ van hormonen fysieke symptomen zoals onregelmatige menstruaties en opvliegers ontketent. Bij veel vrouwen begint dit al rond de 40 jaar.

“Te veel vrouwen weten zelfs niet dat ze in de perimenopauze zijn”, zegt professor Serge Rozenberg, secretaris van de Belgische Vereniging voor Menopauze (BVM). “De realiteit is dat sommige symptomen van de perimenopauze lijken op die van de menopauze: ongeveer 38% van de betrokken vrouwen lijdt aan depressie, terwijl bijna 40% slaapproblemen heeft. Anderen vermelden ook opvliegers en nachtelijk zweten. In dit geval hebben de vrouwen echter nog steeds een menstruatiecyclus, zelfs al is hij vaak verminderd. Ze kunnen dus nog steeds zwanger worden in dit stadium! Bij ongeveer 25% van de vrouwen wordt dit fenomeen zelfs gekenmerkt door hevigere bloedingen. Dat kan de verwarring vergroten, omdat de meerderheid van hen dit niet associeert met de naderende menopauze.”

Veranderde levensstijl

“De perimenopauze, ook wel de ‘veranderingen voor dé verandering’, zou voor iedereen de gelegenheid moeten zijn om een volledig gezondheidsonderzoek te laten doen. Zo kan een langdurige levenskwaliteit van hoog niveau gegarandeerd worden”, vervolgt professor Herman Depypere, voorzitter van de BVM. “Dit houdt vaak een veranderde levensstijl in: regelmatig bewegen, niet roken en alcohol matigen. Ook is het mogelijk om een behandeling op te starten, maar altijd in overleg met de huisarts.”

Het grootste probleem is dat vrouwen nog steeds niet voldoende geïnformeerd zijn, vindt professor Professor Rozenberg. “Zowel wat betreft de menopauze als de perimenopauze. Nog altijd durven velen er niet over praten met hun omgeving, wat bijdraagt aan het taboe rond het fenomeen.” Een sensibilisering is dan ook niet overbodig. “Recente gegevens tonen aan dat gunstige gedragswijzigingen die doorgevoerd worden tijdens de perimenopauze, de risico’s op ziektes zoals cardiovasculaire aandoeningen of borstkanker kunnen verminderen.” (br.hln)

Man ziet foto van dakloze die erg ondervoed is. Maar dan volgt shock wanneer hij beseft om wie het gaat

Johnny Servantez uit de Amerikaanse staat Indiana zag de extreem magere dakloze man op de grond zitten tussen twee straten. Zijn rug was krom en de ribben waren zichtbaar. Het was duidelijk dat hij ziek was, honger had en hulp nodig had. Dit keer liet Servantez zijn hart spreken en stopte de dakloze wat geld toe.

De hulpvaardige Amerikaan postte ook een foto op Facebook en vroeg aan alle passanten om de dakloze man wat geld of eten te geven. Het beeld verspreidde zich snel op sociale media en werd meer dan 1.700 keer gedeeld.

En toen gebeurde het. Ook Danny Rhodes zag het beeld. Hij schrok zich rot. Hij herkende zijn broer Johnny en nam contact op met de Facebookgroep die ondertussen was opgericht om de dakloze man te steunen.

Danny onthulde dat beide broers alle contact hadden verloren nadat hun moeder 7 jaar geleden was overleden. Johnny leek wel van de aardbol verdwenen. Tot nu.

De man aarzelde geen moment en reikte zijn broer een helpende hand. Johnny (46) bleek een drugs- en alcoholverslaving te hebben maar weigerde vooralsnog professionele hulp. Toch heeft de man nu opnieuw een dak boven zijn hoofd en voldoende voedsel. Danny van zijn kant wil er steeds zijn voor zijn broer en zal hem blijven steunen in de hoop dat alles weer goed komt. (br.hln)

Heeft je kamerplant gele bladeren? Met deze tips hou je hem toch in leven

Verkleurde bladeren bij een kamerplant zijn nooit een goed teken, maar dat wil nog niet zeggen dat je hem rechtstreeks bij het groenafval moet zetten. Te veel of te weinig water, een gebrek aan zonlicht of een te koude kamer: deze oorzaken kunnen jouw plant beschadigen - maar ze zijn gelukkig ook makkelijk op te lossen.

Stap 1: controleer het vochtgehalte

Kleuren de bladeren van jouw plant geelbruin of krullen ze op? Dan controleer je best eerst of hij niet te veel of te weinig water heeft gekregen. 

- Is de potgrond uitgedroogd? Dan is het hoog tijd dat jij je plant nog eens laat drinken. Maak er in de toekomst werk van om de plant beter te verzorgen en meer water te geven.

- Is de potgrond vochtig? Ook te veel water kan ervoor zorgen dat een plant verdort. Een stam die een beetje rot is en vochtige potgrond zijn daar de symptomen van. Geef de plant minder vaak water en verplant eventueel naar een nieuwe bloempot met verse, droge potgrond. 

Stap 2: check op onvoorziene gasten

Zijn er kleine gaatjes in de bladeren van je plant, witte of zwarte stipjes of een pluisachtige waas? Grote kans dat je met een schimmel of plaag van ongedierte te maken hebt. Je ziet de beestjes vaak niet met het blote oog, maar ze kunnen wel veel schade aan de plant richten.

Verwijder eerst met wat keukenpapier de ergste aanslag van de bladeren. Neem een foto van de beschadigde plant, en laat je in een plantenzaak adviseren wat je kan doen om de plaag de kop in te drukken. Zij hebben speciale producten en sprays om het ongedierte te lijf te gaan. Kies indien mogelijk voor biologische producten, die de plant verder zo min mogelijk beschadigen. Lees ook uitgebreid de instructies op de verpakking. Sommige behandelingen mag je maximaal twee keer per plant uitvoeren. 

Stap 3: zonlicht controleren

Verkleurde of verdorde bladeren kunnen ook wijzen op een tekort aan zonlicht, of net te veel rechtstreeks licht. Afhankelijk van jouw type plant zet je hem best in direct of indirect zonlicht. 

- Staat jouw plant in een donker hoekje?  Verplaats hem een tijdje naar een zonnigere plek en hou in de gaten of hij daar weer ‘openbloeit’. Het kan een tijdje duren voor verandering optreedt. 

- Vangt de plant veel zon?  Mogelijk beschadigt het rechtstreekse zonlicht de bladeren. Kies voor een plekje waar de plant indirect licht vangt, maar niet noodzakelijk rechtstreeks in de zon staat. 

Stap 4: beschermen tegen de kou

Planten zijn temperatuurgevoelig. Kamerplanten zijn vaak exotische varianten, die niet van koude houden. Staat de plant naast een tochtig raam, dan hoeft het niet te verbazen dat de bladeren geel kleuren.

Controleer of je plant niet in een te koude omgeving staat. Dat kan net zo goed een plek zijn waar een ventilator erover blaast, waar de plant ook niet blij van zal worden. Denk er ook om dat een plant op een koudere plek iets minder water nodig heeft. Het vocht in de potgrond zal minder snel verdampen, dus die blijft vanzelf iets vochtiger. 

Stap 5: genoeg voeding

Je veronderstelt misschien dat een plant alle voedingstoffen uit de potgrond haalt. Maar staat hij al jaren in dezelfde pot, dan kunnen de bladeren geel kleuren door een voedingstekort dat de fotosynthese tegenhoudt. 

Als de oude bladeren van jouw plant geel kleuren en de nieuwe erg lichtgroen zijn, kan dat een teken zijn van voedingstekort. Laat je adviseren in een plantenspeciaalzaak naar voedingstoffen die je aan de potgrond kan toevoegen. (br.hln)

Straathond crashte hun huwelijk, nu heeft hij de warmste thuis gevonden die hij zich kan inbeelden

Het was een stormachtige dag toen Marilia en Matheus Pieroni uit Sao Paulo, Brazilië eind vorige maand in het huwelijksbootje stapten. Regen, regen en nog eens regen. Het trouwfeest in openlucht waar ze van hadden gedroomd moest dus binnen in een tent plaatsvinden. Maar Marilia en Matheus en hun gasten waren niet de enigen die droog probeerden te blijven die avond... Het leverde het koppel een opvallende ‘weddingcrasher’ op. Een straathond die een plekje zocht om te schuilen voor het gure weer kwam zich doodleuk verwarmen in de tent waar hun huwelijksceremonie plaatsvond.

De loebas legde zich zelfs zonder verpinken languit op de sleep van de stralende bruid. Of zij dat erg vond? Helemaal niet. De dierenvrienden maakten graag plaats voor hun ongenode gast. Ze vonden hem zelfs zo lief dat ze besloten om hem in hun gezinnetje op te nemen. Ze noemden de viervoeter ‘Snoop’, of ook ‘Rondsnuffelaar’.

Het was nochtans even alle hens aan dek toen de hond plots de tent binnensloop voor de plechtigheid zou beginnen. Gasten slaagden erin om hem tot twee keer toe buiten te werken, maar net voor de bruid haar grote intrede zou maken, dook de straathond weer op. “Tot ieders verrassing was het niet ik, maar de hond die binnenkwam toen de bruidsmars begon te spelen”, vertelt Marilia lachend aan The Dodo. De modderige hond werd opnieuw vriendelijk naar de uitgang verwezen en de bruiloft kon beginnen. Maar toen het bruidspaar hun geloften uitsprak, sloop de viervoeter weer binnen. Vrijpostig vlijde hij zich neer op de sluier van de bruid.

Sommige bruiden zouden op zo’n moment wel eens kunnen transformeren in een ‘Bridezilla’, maar gelukkig vond dit bruidje het helemaal niet erg. Integendeel. Met veel plezier deelde ze de spotlight (en haar sleep) met de schuilende viervoeter. “Ik vond het geweldig, want ik hou van dieren”, aldus Marilia.

Hoewel hij even met alle aandacht was gaan lopen tijdens de ceremonie van Marilia en Matheus, was de straathond daarna nergens meer te bespeuren. Net zo geniepig als hij eerder die avond was binnengeslopen, was hij weer vertrokken. Het koppel zocht, maar kon hun harige vriend niet meer vinden. Op dat moment was het koppel er nochtans zeker van: ze zouden de hond van de straat halen en hem een warme thuis geven.

Het duurde even, maar deze week werden ze gecontacteerd door iemand die de hond had gevonden. Ze hebben hem inmiddels geadopteerd en doopten hem ‘Snoop’. “Hij speelt en eet veel en we zijn dolgelukkig samen”, kirt Marilia. (br.hln)