De dikste man van Engeland is overleden. De pas 33-jarige Carl Thompson was al ruim een jaar aan zijn bed gekluisterd en woog 413 kilo. Volgens de politie is de man een natuurlijke dood gestorven.
Thompson was het laatste jaar volledig afhankelijk van thuishulp. Hij werd gewassen en gevoed. Een maand geleden deed hij voor het eerst zijn verhaal in de media. Daarin vertelde hij onder meer dat hij dagelijks drie dozen magnums verorberde en drie broden met jam.
Nadat artsen hem hadden gewaarschuwd dat zijn ongezonde levensstijl hem fataal zou kunnen worden, bezwoer hij zijn leven te zullen gaan beteren en op dieet te zullen gaan. Hij voegde eraan toe dat hij geraakt was door alle steunbetuigingen die hij kreeg naar aanleiding van alle publiciteit, zo schrijft de Daily Mail.
De brandweer en de politie hadden uren nodig om het lichaam van de man uit het huis te takelen. (br.hln)
Op het strand van Huntington Beach in Californië is gisteren een wereldrecord gevestigd door met 66 mensen op één surfboard te staan. Het lukte de 66 mensen om 12 seconden te blijven staan op de golven.
Het oude wereldrecord werd gevestigd door 47 mensen die 10 seconden op één surfplank bleven staan in Australië. Vijfduizend mensen zagen gisteren hoe dat record werd verpulverd. (br;hln)
The Blues Brothers -Everybody Needs Somebody to Love
The Blues Brothers -Everybody Needs Somebody to Love
Klik op de foto om ze te beluisteren
The Blues Brothers is een Amerikaanse band, ontstaan uit de passie die Saturday Night Live-acteurs John Belushi en Dan Aykroyd deelden voor blues en R&B uit de Amerikaanse muziekgeschiedenis. In de gelijknamige bar van Aykroyd werd muziek uitgewisseld en was vaak gelegenheid voor jamsessies met de blues als thema.
Mager en gezond zijn géén synoniemen, beste mensen
Mager en gezond zijn géén synoniemen, beste mensen
We worden doodgegooid met de ene social media challenge na de andere. Als je er omwille van extreem lange armen toch in slaagt om je navel aan te raken, dan wordt dat prille zelfvertrouwen wel de grond ingeboord omdat je niet genoeg muntjes op je sleutelbeen kan balanceren. Ben je gezegend met een genetische thigh gap (of serieuze O-benen), maar heb je geen bikini bridge (de gleuf tussen je buik en bikinibroekje)? Tja, dan ben je o-ver-dui-de-lijk te dik.
Waar zijn we eigenlijk in godsnaam mee bezig? Waarom zijn mager en gezond plots synoniemen van elkaar geworden? Wanneer was het plots niet meer sociaal aanvaard om als vrouwen rondingen te hebben? En vooral: waar is dat gezond (opgelet: gezond, niet mager) verstand naartoe? Toegegeven, skinny shaming is minstens even erg als fat shaming. Maar feit is dat de hele heisa tegenwoordig al mensen met een gezond gewicht het gevoel geeft dat ze niet voldoen. Want heb je geen sixpack of afgetrainde derrière? Dan ben je te dik.
Dank aan de mode industrie Betuigingen van dankbaarheid mogen aan het adres van de fashion industrie gericht worden. Met haar gevleugelde uitspraak 'nothing tastes as good as skinny feels' toont Kate Moss niet alleen aan dat ze nog nooit van pizza gehoord heeft, ze bewijst ook meteen dat de schoonheidsstandaarden van de huidige maatschappij compleet scheef zitten. En Kate is niet alleen, ook het bekende magazine Marie-Claire besloot onlangs dat het dringend nodig was om een boek, getiteld Dress Skinny, op de markt te brengen. Want wie mooi wil zijn, moet mager zijn.
En dan hebben we het nog niet gehad over het leger aan Instagramgoeroe's die je onder hashtag #fitspiration een immens schuldgevoel geven als je er nog maar aan dácht om even langs het frietkot te passeren of dat rondje joggen een dagje uit te stellen.
Serieus overroepen En zo krijgen tienermeisjes over de hele wereld een totaal verkeerde boodschap door hun strot geduwd. Mag ik even overgeven alsjeblieft? Niet omwille van de boulemie die ik heb opgelopen tijdens een poging om mijn maatje 34 uit de kleuterklas te behouden. Wel omwille van de wereldvreemdheid en bekrompenheid. Want het is niet alleen ontzettend kleingeestig om vandaag de dag nog te verkondigen dat mager de norm is, het is ook gewoon serieus overroepen.
Een glas rode wijn of een wortelsapje? Ik weet wel wat kiezen. Laten we allemaal -dik of dun, inclusief lovehandles of helemaal afgetraind- weer massaal genieten van het leven. Of dat nu is door in de zetel naar Netflix te kijken (inclusief dat glas rode wijn alsjeblieft) of je tijd in de fitness door te brengen. En vooral, laten we weer normaal doen en stoppen met een kudde wereldverbeterende fashionista's en Instagramgoeroes ons een gezondheidsideaal te laten opleggen. Want normaal is al gezond genoeg. (br.hln)
In dierenpark Planckendael in Mechelen heeft babyolifant Qiyo gisteren haar eerste stapjes in de buitenlucht gezet. Het was ook de eerste keer dat het grote publiek kon kennismaken met het diertje. Tot nu mochten enkel abonnees een kijkje gaan nemen binnen in de olifantentempel. De eerste buitenwandeling begon voor Qiyo nog wat onwennig, maar onder begeleiding van de rest van de familie haalde de nieuwsgierigheid uiteindelijk toch de bovenhand.
Qiyo kwam dinsdagavond laat ter wereld en is het vijfde jong voor Phyo Phyo, tevens de moeder van Kai-Mook. De bevalling verliep erg vlot en het olifantje stond binnen het half uur recht. Het bleek dan ook al snel in opperbeste gezondheid te verkeren, in tegenstelling tot het eerder dit jaar geboren maar al na een maand overleden babyolifantje Q. Planckendael zag er daarom geen graten in om Qiyo binnen de paar dagen aan het publiek te presenteren.
De eerste stapjes buiten werden door een heleboel kijklustigen bewonderd, onder wie verschillende schoolgroepen. Het hele gebeuren was ook live te volgen op het sociale medium Periscope.
"Dit is echt hartverwarmend om te zien", zegt Ilse Segers, communicatieverantwoordelijke van Planckendael. "Je zag dat bijvoorbeeld de tante heel even twijfelde om buiten te komen omdat ze niet wist of de baby wel zou volgen, maar dat is prima gelukt."
Qiyo blijft allicht ook deze namiddag nog gewoon buiten rondwandelen met de rest van de olifantenfamilie. "Een baby moet natuurlijk regelmatig rusten, maar dat laten we nu aan het ritme van de natuur over", aldus nog Segers. (br.hln)
Een villa nabij Napels die toebehoorde aan een baas van de camorra, de plaatselijke maffia, opent binnenkort de deuren als kunstgalerij. Zondag start het "museum", het Casa Don Diana in het maffiabolwerk Casal di Principe, een tentoonstelling met een twintigtal schilderijen in bruikleen van het beroemde Uffizi in Firenze.
De expo onder de titel 'La luce vince l'ombra' (Het licht overwint de schaduw) moet de buurt een "frisse wind" bezorgen, zei minister van Cultuur Dario Franceschini.
De vorige bewoner, lid van de Casalesi-clan Egidio Coppola, zit achter de tralies. Zijn villa werd in 2012 geconfisqueerd en vernoemd naar de priester Don Peppe Diana, die 21 jaar geleden door een maffioso was vermoord.
De villa is niet het enige voormalige maffia-vastgoed in Italië dat een andere, meer verheven functie krijgt. Een optrekje van de maffia-peetvader Salvatore 'Toto' Riina in Palermo, bijvoorbeeld, is omgebouwd tot een ... politiekantoor. (br.hln)
De magie is begonnen: reuzen zijn op weg en hier kan je ze vandaag vinden
De magie is begonnen: reuzen zijn op weg en hier kan je ze vandaag vinden
Oma Reus en Kleine Reus zijn in beweging gekomen en veroveren Antwerpen. Daarmee dompelt het Franse gezelschap Royal de Luxe de Scheldestad nog maar eens onder in de magie van de reuzen, een evenement waarvoor niet minder dan een miljoen bezoekers worden verwacht. Lees hier waar de reuzen vandaag opduiken.
Om tien uur was Kleine Reus op het Koningin Astridplein, Oma Reus ontwaakte een uur later op het Theaterplein. Kleine Reus in intussen via de De Keyserlei, de Van Ertbronstraat, de Rooseveltplaats en de Frankrijklei op weg naar het Stadspark, waar hij zal picknicken. Rond kwart over zes in de vooravond is het bedtijd voor de reuzen, die dan volgens onze informatie aan de Vlaamse Kaai zullen ondergestopt worden.
Multinational van de magie Royal de Luxe, het gezelschap dat de reuzen en hun avonturen bedenkt, is een succesvolle multinational van de magie, met miljoenen toeschouwers wereldwijd.
Royal de Luxe en Antwerpen hebben iets met elkaar. Sinds 1993, toen Antwerpen Culturele Hoofdstad van Europa was, komt het Franse gezelschap Royal de Luxe geregeld in de Scheldestad op bezoek. Met toenemend succes. De Sultan der Indiën en zijn Olifant lokten in 2006 maar liefst 650.000 mensen naar Antwerpen. Londen deed het een maand eerder net iets beter met een miljoen bezoekers, het aantal dat ook nu wordt verwacht in Antwerpen.
Toen de Kleine Reuzin (5,5 meter hoog) een douche nam op het Antwerpse Sint-Jansplein en de Duiker (2,5 ton zwaar) werd opgevist uit het Kattendijkdok waren daar in augustus 2010 in totaal 800.000 mensen getuige van. Een absoluut hoogtepunt bereikte Royal de Luxe met de doortocht van de Reus in Guadalajara (Mexico), waar in 2010 maar liefst 3,5 miljoen mensen kwamen kijken.
Het lijdt geen twijfel dat reuzen megapopulair zijn. Met hun grootte zorgen ze ervoor dat de toeschouwers zich weer klein en dus kind voelen. Zoals altijd wordt de route van de dagenlange 'voorstelling' geheim gehouden. Het prikkelt de nieuwsgierigheid van het publiek, dat op ontdekkingstocht wordt gestuurd door de straten van de stad.
De gigantische en levensechte figuren bewegen zich door de stad volgens een scenario dat met mondjesmaat duidelijk wordt. De reuzen worden gestuurd door de in het rood geklede 'lilliputters' van Royal de Luxe. Zij zijn de poppenspelers van gigantisch grote poppen, die in een levend decor hun avontuur beleven.
Van vandaag tot en met zondag dwalen de reuzen dus in Antwerpen rond, telkens van 9 tot 19 uur. Onderweg zijn er drie à vier 'rustpauzes' van ongeveer een uur, waarin ze een scène spelen. Hun route wordt strikt geheim gehouden. Al zijn er toch een paar hulpmiddeltjes die je naar Oma en de Kleine Zwarte Reus kunnen leiden.
Driedaagse Welke reus wanneer door welke straat paradeert, weet niemand precies. Hier vind je nog meer informatie. We geven nog even mee dat Oma Reus 7.5 meter hoog is. Ze heeft schoenmaat 276, haar pantoffels zijn 1.80 meter lang en in haar jurk zit 120 meter stof. (br.hln)
Qiyo heeft vandaag voor het eerst van de buitenlucht mogen proeven. Het babyolifantje van Planckendael mocht omstreeks 11 uur in het kielzog van zijn mama en de rest van de olifantenfamilie het buitenperk in.
Vooral schoolkinderen verdrongen elkaar om een glimp op te vangen van het slurfdragertje. Qiyo werd in de nacht van dinsdag op woensdag geboren en was eerder al in de stal te zien voor abonnees. (br.hln)
Alles wat je moet weten over Grey, het meest sexy deel van Fifty Shades
Alles wat je moet weten over "Grey", het meest sexy deel van "Fifty Shades"
Vandaag komt de Engelstalige versie van het vierde "Fifty Shades"-boek uit. De roman "Grey" bekijkt de relatie tussen Christian Grey en Ana Steele vanuit het standpunt van mister Grey, wat een ruiger en explicieter boek oplevert. Op de Nederlandstalige versie van de roman is het nog wachten tot 21 juli, maar wij geven hier alvast een prikkelend voorsmaakje.
Vandaag, 18 juni, is de verjaardag van het fictieve karakter Christian Grey. Vandaar dat uitgerekend op deze dag het nieuwste "Fifty Shades"-boek "Grey - Fifty Shades of Grey as told by Christian" uitkomt, dat inzicht biedt in de duistere hersenkronkels van de mysterieuze mr. Grey. Het verhaal is niet nieuw, maar we bekijken de relatie tussen Anastasia en Christian vanuit het standpunt van de rijke en aantrekkelijke zakenman.
Geen "mummy porn" meer Recensies op internet spreken nu al van "het meest sexy boek" tot hier toe, in vergelijking met de trilogie die eraan voorafging. Het boek is opgebouwd uit interne monologen die spoken in het hoofd van Christian, waarin zijn diepste en donkerste verlangens worden blootgelegd. En die stellen naar verluidt niet teleur. Waar de eerste drie boeken vooral sympathie opwekken voor de timide Anastasia, is deze vierde opvolger harder, directer en grover, doordat we in het hoofd van Christian kruipen. Het vierde boek laat met deze directe stijl de kritiek dat Fifty Shades "lichte erotiek" of "mummy porn" zou zijn ver achter zich, als we de recensies mogen geloven. Christian Grey schuwt geen expliciete taal en deinst er niet voor terug om zijn fantasieën tot in de meest pikante details te omschrijven.
Emoties toegelaten Dit alles wil niet zeggen dat er alleen plaats is voor harde erotiek en seksuele fantasieën, doorspekt met tonnen mannelijke testosteron. Ook de diepere emoties van Grey komen aan bod. Dromen en flashbacks naar zijn problematische jeugd worden aangevoerd als een mogelijke verklaring voor zijn bijzondere seksuele voorkeuren. Uit die innerlijke bespiegelingen blijkt dat de sexy miljonair constant te kampen heeft met allerlei onzekerheden. Ook zijn slechte jeugd achtervolgt hem nog steeds. De schijnbaar zelfzekere zakenman krijgt als het ware een menselijk gezicht. Het resultaat is een win-winsituatie voor beide types fans: wie op zoek is naar erotiek weet zijn honger te stillen met expliciete seksscènes, romantici krijgen een antwoord op de vragen rond het personage van Grey waar ze al langer mee kampen.
Mysteries ontrafeld Doorheen het boek vallen een heleboel puzzelstukjes in elkaar, waar trouwe lezers zich doorheen de drie boeken vragen bij stelden. Wat doet Grey eigenlijk concreet van werk? Blijkbaar schuilt achter de harde zakenman een man met een hart, die steun aan goede doelen schenkt. En hoe komt Christian eigenlijk te weten waar Ana werkt als bijbaantje, als hij plots "toevallig" voor haar neus opduikt? Allemaal leuke weetjes, waar de diehard fans van zullen smullen. Op Twitter zijn die fans alvast erg enthousiast, die het boek bestempelen als "fantastisch" en "het beste van alle vier". Christian Grey kan verder ook op de nodige verjaardagswensen rekenen via Twitter. (br.hln)
In de eerste vijf maanden van dit jaar dronken we 5 procent minder bier vergeleken met 2014, de sterkste daling in de laatste 15 jaar. De export van Belgisch bier zit dan weer wel in de lift. Dat schrijft de krant De Standaard vandaag.
Voorzitter van de Belgische brouwers Jean-Louis Van de Perre wijt de terugval aan de aanhoudende economische crisis. "Ook de horecasector blijft het moeilijk hebben. Belgen gaan minder op café dan vroeger."
De dalende trend blijft zich doorzetten. Tussen 1995 en 2014 nam ze af met 23 procent, van 10,5 miljoen hectoliter naar 8,09, of nog 72 liter per jaar per Belg. Vorig jaar was er even een kleine stijging ten opzichte van het voorgaande jaar, door het mooie weer en het WK voetbal.
De export van Belgisch bier wint daarentegen aan belang, vooral naar landen buiten de Europese Unie. Daarbij kent vooral de Chinese markt een opvallend sterke groei: plus 140 procent. Daarmee steekt het land voor het eerst Japan voorbij. (br.hln)
Amanda Lear begon in de jaren 1960 als mannequin. Ze werkte onder andere samen met o.a. Paco Rabanne. In dezelfde periode leerde ze de Spaanse surrealistische schilder Salvador Dalí kennen. Ze werd zijn lievelingsmodel.
In de jaren '70 poseerde ze voor de hoes van het Roxy Music-album "For your pleasure". Ze begon eveneens een relatie met David Bowie. Deze laatste raadde haar aan zangeres te worden. Na een aantal geflopte projecten, kreeg ze een platencontract in Duitsland. Met behulp van haar producer Anthony Monn ontpopte ze zich in de tweede helft van de jaren zeventig tot de blanke "queen of disco".
In 1979 trouwde ze met de aristocraat Alain-Philippe Malagnac, de geliefde van de Franse schrijver Roger Peyrefitte. Bij een brand in hun huis in 2000 verloor hij het leven. Ook ging een groot aantal kunstwerken verloren, dat in het bezit van het paar was. Ondertussen was ze ook werkzaam als kunstschilder en schrijfster.
In 2001 maakte ze een come-back in de internationale muziekwereld met het in Frankrijk geproduceerde album "Heart". Opvallende singles waren "Love boat" en "I just wanna dance again".
Nadien volgden er verscheidene duetten (o.a.: "Beats of love" met Get Ready! uit België, "Martini disease" met Jet Lag uit Italië) en werden er enkele singles uitgebracht (o.a. : "Copacabana" en "Paris by night").
In 2005 scoorden The Housekeepers een clubhit met Go down, een bewerking van Amanda's Queen of Chinatown.
In 2006 bracht Amanda Lear een nieuwe cd uit met covers van o.a. Shirley Bassey, Sarah Vaughn, Nina Simone, Dalida, Juliette Gréco, Hildegard Knef, Eartha Kitt: "With Love". Een jaar later wordt de cd ook in Duitsland uitgegeven. Op deze Duitse release staat als bonustrack een live-versie van "Johnny".
In januari 2008 brengt Amanda Lear "With Love" ook in Italië uit onder de titel "Amour Toujours". Voor deze editie worden er twee nieuwe opnames toegevoegd : "Queen Of China-Town" en een salsa-versie van "Tomorrow".
Schattig koaladuo van virale foto aan de beterhand
Schattig koaladuo van virale foto aan de beterhand
Vorige week ging het verhaal - en vooral de foto's - van dit koaladuo nog de hele wereld rond. Moeder Lizzy was met haar kleintje Phantom na een auto-ongeluk in de dierenkliniek beland, waar deze innige omhelzing werd vastgelegd. Intussen lijken de rollen (gelukkig) weer omgekeerd en is het Lizzy die terug knuffels kan uitdelen.
Volgens een recent bericht op de Facebookpagina van het Australia Zoo Wildlife Hospital worden de twee elke dag sterker en gezonder. En dat betekent dat Lizzy - die geopereerd werd voor onder andere een klaplong - haar zes maanden oude kleintje opnieuw kan omhelzen.
Het duo werd vorige week aangereden door een auto in het Australische Brisbane en foto's van Phantom die zich aan zijn gewonde moeder vastklampte gingen al snel viraal. (br.hln)
Wie single is, leeft in verhouding een pák duurder dan wie een relatie of gezin heeft. Een huis kopen, een erfeniskwestie regelen of belastingen betalen: haast alles is door de wetgever berekend op gezinnen.
Meer belastingen Nogal wat belastingen zijn forfaitair. Dat wil zeggen dat het gaat om vaste bedragen, die gelden per gezin. Bovendien kan wie samenwoont tot 30% van zijn inkomen doorschuiven naar de belastingbrief van zijn minder verdienende partner en zo in een lagere belastingschijf terechtkomen. Dat voordeel heeft de single niet.
Amper kans op eigen woning Bijna 1 op de 2 singles huurt, bij koppels is dat 1 op de 5. Nochtans hebben alleenstaanden vaak een even grote baksteen in de maag. Maar banken drukken er nog altijd op dat de afbetaling van de hypothecaire lening maar één derde van het inkomen mag bedragen. Onmogelijk voor de meeste singles - zeker als je weet dat de single evenveel registratierechten moet betalen. En alle alternatieve woonvormen (co-housing of multi-generatiewonen) botsen nog vaak op stedenbouwkundige of administratieve bezwaren.
Lagere woonbonus Wie een huis koopt, heeft recht op een belastingvermindering, de zogenaamde woonbonus. Die aftrek wordt toegekend per persoon, niét per woning. Bij een koppel zijn dat dus twee bonussen, bij een single maar één.
Minder dienstencheques Een alleenwoner kan jaarlijks tot 500 dienstencheques bestellen. Voor een gezin is dat dubbel zoveel. Idem dito voor de fiscale aftrekbaarheid: een single kan 156 cheques fiscaal aftrekken, samenwonenden dubbel zoveel (als ze tenminste elk een eigen gebruiksnummer aanvragen bij Sodexo).
Hoge onroerende voorheffing Of je nu met vijf of alleen in een huis woont: de onroerende belasting blijft hetzelfde. Dat geldt trouwens ook voor de provinciebelasting. En in Wallonië: ook nog voor het kijk- en luistergeld: dat bedraagt 100 euro per jaar, single of niet.
Maximale erfbelasting Wie sterft en zijn erfenis nalaat aan zijn kinderen of partner, zadelt die laatste op met successierechten tussen 3 tot 30%. Maar laat je als single je spaarboek of je eigendom achter aan pakweg een goede vriend of petekind, dan betaalt die de maximale erfbelasting, die nog een pak hoger ligt: tussen 45 en 65%. (br.hln)
Neil Young (Toronto, Ontario, 12 november 1945) is een Canadees zanger, songwriter en ondernemer. In een carrière die een periode overspant vanaf midden jaren zestig tot aan de dag van vandaag, heeft hij een oeuvre bij elkaar geschreven dat vergelijkbaar is met dat van Bob Dylan.
Ontdek met deze simpele test of jij aanleg hebt voor een depressie
Ontdek met deze simpele test of jij aanleg hebt voor een depressie
Kijk even naar deze fotocollage van Taylor Swift. Naar welke foto ben jij geneigd eerst te kijken, de linkse of de rechtse? Het antwoord verklapt of jij een verhoogd risico loopt om een depressie te krijgen, bewijst onderzoek.
Kijk je eerst naar de gelukkige, vrij neutrale Taylor Swift op de linkerfoto, of blijft je blik in eerste instantie rusten op de boze, agressievere Swift aan de rechterkant? Wie rechts kijkt, heeft waarschijnlijk een grotere aanleg om een depressie te ontwikkelen dan wie naar de vrolijke foto wordt toegezogen. Wetenschappers van de Amerikaanse Binghamton University deden een experiment bij 160 vrouwen. 60 daarvan hadden in het verleden te kampen gehad met een depressie, de overige 100 niet. Ze lieten al deze vrouwen een hele reeks foto's zien met twee gezichten op. Eén gezicht met een neutrale expressie, een andere met een boze, verdrietige of extreem vreugdevolle expressie.
Belangrijke eerste stap Met behulp van speciale technologie die de oogbewegingen van de proefpersonen kon volgen, ontdekten ze dat vrouwen die in het verleden een depressie hadden gehad meer aandacht besteedden aan de boze gezichten. Daarnaast bleken de vrouwen die eerst naar de boze gezichten keken, een hoger risico te lopen op het ontwikkelen van een depressie binnen de twee jaar. Tot die conclusie kwamen de wetenschappers door de vrouwen uit het experiment twee jaar lang te volgen. De onderzoekers zien dit zelf als een belangrijke ontdekking. "Het is een belangrijke eerste stap, die aantoont dat hoe je kijkt naar de dingen in het leven een depressie kan voorspellen," legt hoofdonderzoekster Mary Woody uit. "De volgende stap is het gebruiken van deze informatie voor het ontwikkelen van nieuwe behandelingen tegen depressie." (br.hln)
Vrouw die levend werd begraven door beer: Wonder dat ik niet gek werd
Vrouw die levend werd begraven door beer: "Wonder dat ik niet gek werd"
Een Russische vrouw die werd aangevallen door een beer, mag van geluk spreken dat ze het overleefde. De beer begroef de zwaargewonde vrouw, als proviand voor later. De 55-jarige Natalya Pasternak uit Siberië doet voor het eerst het relaas van haar gruwelijke ervaring.
Natalya werd vorige maand door de beer aangevallen en herstelt nog in het ziekenhuis. Ze wandelde met haar bejaarde vriendin en haar hond in het bos. De hond blafte nog om de vrouwen te verwittigen, maar het was te laat.
"De fout die ik maakte, is dat ik terugkeerde om mijn bejaarde vriendin (de 80-jarige Valentina Gorodetskaya, red.) te helpen. Op dat moment viel de beer mij aan".
Bijltje en gebed "Toen ik hem zag, probeerde ik weg te rennen. Maar plots herinnerde ik me in een flits mijn vriendin. Ik stopte en toen viel het dier mij aan. Valentina sloeg de beer met een stok en was aan het bidden. De beer keerde zich naar haar en sloeg haar op de rug. Maar dan begon hij opnieuw naar mijn benen te klauwen. Ik probeerde het dier af te weren met het bijltje dat ik gebruik om berkensap te verzamelen".
Liever geen last voor kinderen "Toen schoot me een gedachte door het hoofd: 'Als de beer mijn benen afbijt, zal ik voor de rest van mijn leven gehandicapt zijn. Het is beter hier te sterven dan een last voor mijn kinderen te zijn'".
"Valentina kon ontsnappen. Ondanks haar leeftijd, wist ze een waterzuiveringsinstallatie te bereiken. Daar kon ze de hulpdiensten bellen".
"Het is een wonder dat ik niet gek werd. Ik schreeuwde de hele tijd een gebed, en dat heeft me geholpen".
Opsporingsteams van de politie vonden Natalya onder aarde en bladeren in een woud in de regio Amur, in Siberië. "Toen ik mijn redders zag, was mijn eerste vraag of ze de beer hadden gedood".
Begraven onder aarde en bladeren Het was jager Sergei Ivanov die de beer doodschoot. Hij beschreef hoe het dier zijn prooi bewaakte. "Ik zag een vrouw, bijna volledig begraven onder aarde en gebladerte. Enkel haar bebloede gezicht en een arm staken eruit. Maar ze leefde en ze ademde. Ze vroeg 'heb je de beer gedood?'. En toen zei ze 'graaf me hier uit'".
Revalidatie Vermoedelijk dacht de beer dat de vrouw dood was en zou hij zijn prooi later opeten. Na haar redding was het lange tijd onduidelijk of Natalya, een postbeambte uit Tynda, het zou halen. Ze liep zware verwondingen op aan haar hoofd en armen en benen. Als bij wonder hoefde de 80-jarige vrouw niet naar het ziekenhuis.
Nu, vijf weken later, begint Natalya aan een moeizame revalidatie. "Ik voel me goed nu, ik krijg hier veel hulp. Ik kan al rechtop staan en een eindje stappen met de hulp van mijn dochter. Ik mag er niet aan denken wat er gebeurd zou zijn indien Valentina toen niet bij me was geweest". (br.hln)
In dierenpark Planckendael in Muizen is vannacht baby-olifant Qiyo geboren. Het gaat om de kleine zus van Kai-Mook. De bevalling is goed verlopen. Zowel moeder Phyo Phyo als haar kind stellen het goed. Voor Phyo Phyo is Qiyo al haar vijfde kind.
Voor Planckendael is de geboorte een hele opsteker. In mei moest de dierentuin nog lijdzaam toezien hoe baby-olifant Q overleed. Al van bij zijn geboorte ging het niet goed met het kleine stiertje. Nauwelijks één maand na de geboorte van het olifantje moest de dierenarts Q laten inslapen. Het olifantje leed aan onherstelbaar leverfalen en had zo goed als geen overlevingskansen.
Op het eerste beeld van Qiyo dat door door Planckendael is verspreid, is te zien dat het olifantje al rechtstaat. Dat is cruciaal voor zijn overlevingskansen, omdat het op die manier zelfstandig kan gaan drinken bij zijn mama. Bij baby Q is dat nooit helemaal gelukt. Wanneer baby Qiyo door het publiek te bewonderen zal zijn, heeft Planckendael nog niet bekendgemaakt. (br.hln)
Oma Reus verrast iedereen en ligt nu al te slapen in Antwerpen
Oma Reus verrast iedereen en ligt nu al te slapen in Antwerpen
Ruim twee dagen vroeger dan verwacht is het Franse theatergezelschap Royal de Luxe gisteren al met een van zijn reuzenfiguren neergestreken in Antwerpen. Oma Reus ligt momenteel op een bed te slapen op het Theaterplein en lokt al meteen heel wat kijklustigen. De eigenlijke show van de reuzen begint in principe pas vrijdag, ze trekken dan drie dagen lang door de stad. De precieze timing en het parcours worden - zoals gebruikelijk - niet vooraf bekendgemaakt.
De reuzen van Royal de Luxe zijn onlosmakelijk verbonden met Antwerpen. De eerste passage dateert al van 1998, toen met onder meer de Kleine Zwarte Reus die ook dit jaar weer verwacht wordt. In 2006 was de blikvanger een enorme olifant en in 2010 een reus in klassieke duikersoutfit. Die laatste keer kwamen honderdduizenden nieuwsgierigen een glimp opvangen van het spektakel in de stad, vaak met ontroerende taferelen, ook voor de volwassenen.
De reden daarvoor is trouwens simpel, zegt cultuursocioloog Walter Weyns van de UAntwerpen in Het Laatste Nieuws. "Iets groots doet ons klein voelen. De reuzen halen het kind in ons naar boven. Ook de aanstekelijkheid van emoties valt niet te onderschatten. Door het samen te beleven, zijn de gevoelens veel sterker. Bovendien leidt het mysterie dat ermee gemoeid is, ertoe dat we allemaal de reuzen willen zoeken en ontdekken."
De passage van dit jaar kadert in het openingsweekend van de Zomer van Antwerpen, het jaarlijkse festival waarbij verspreid over de hele zomerperiode honderden theater- en circusvoorstellingen en andere culturele activiteiten zoals openluchtcinema, dansfeesten en workshops georganiseerd worden. Meer dan de helft daarvan is gratis, zoals uiteraard ook het bewonderen van de reuzen.
Wie op de hoogte wil blijven van het verloop van de reuzenshow en tips wil ontvangen over waar de verschillende personages de komende dagen zullen opduiken, kan terecht op www.dereuzen.be. (br.hln)
Joan Osborne (Anchorage (Kentucky), 8 juli 1962) is een Amerikaans singer-songwriter, vooral bekend van haar hit One Of Us.
In 1980 verliet ze haar geboorteplaats Anchorage, Kentucky (maakt nu deel uit van Louisville) en trok naar New York City. Daar stichtte ze haar eigen platenlabel, Womanly Hips. Bij dit label bracht ze enkele singles uit, voordat ze zich inschreef bij Mercury Records. Haar tweede (en eerste meldenswaardige) album is Relish, dat uitgegeven werd in 1995. Het album werd een hit door de single One Of Us. Dit lied klonk meer pop dan de rest van het album dat eerder bluesmuziek bevatte. Na het grote succes van One Of Us had Osborne enkel nog wat kleinere hits, zoals Right Hand Man en St.Teresa. Haar derde studio-album, Righteous Love werd uitgebracht in 2000 en verdween al snel uit de charts.
Joan Osborne speelde in de film Standing in the Shadows of Motown in 2002 en tourde met The Funk Brothers. In 2002 bracht ze ook het album How Sweet It Is uit, een collectie van klassieke rock en soulcovers.
In 2005 en 2006 trad Osborne regelmatig op met Phil Lesh and Friends, en in november 2006 kwam haar album Pretty Little Strangers uit.
Hij kleedt zijn vrouw dagelijks en doet haar make-up om samen paardenfokkerij te runnen
Hij kleedt zijn vrouw dagelijks en doet haar make-up om samen paardenfokkerij te runnen
Toen Gayle Shann uit de Australische deelstaat Queensland 27 was, had ze een vreselijk ongeval met een graafmachine. Ze verloor haar rechterarm en haar linkerarm werd verbrijzeld. Al dertien jaar lang verzorgt haar echtgenoot Mac haar zodat ze samen toch nog altijd hun veeboerderij en paardenfokkerij kunnen blijven runnen. Mac kleedt haar elke dag 's morgens aan, doet haar make-up en helpt haar met eten. En dan kan de dagtaak beginnen. "Ik ben de gelukkigste vrouw ter wereld met zo'n man als Mac", zegt Gayle in de tv-reportage die oorspronkelijk al in 2003 werd uitgezonden en die de populairste ooit was in de ABC-reeks 'Australian Story'. Gisteren liep het programma opnieuw langs bij het ultieme liefdeskoppel. Op Facebook regent het likes en shares voor de unieke love story van Mac en Gayle.
Brutaal afgerukt Het moment waarop de handschoen van Gayle Shann in augustus 2002 vast kwam te zitten in de graafmachine, veranderde haar hele leven. Haar rechterarm werd brutaal afgerukt, haar verbrijzelde linker- zou ze nadien nauwelijks nog kunnen gebruiken - al hoopt Gayle (nu 39) nog altijd dat dat ooit weer helemaal goed komt. Drie weken hospitaal volgden en meer dan twee maanden behandeling in Sydney.
Iconische make-upbeelden Haar echtgenoot Mac (vandaag 37) nam de huwelijksgeloften héél erg serieus en verzorgde zijn vrouw van dag 1 na het zware ongeval. Hij poetst haar tanden, helpt haar bij het douchen, aankleden en eten. Elke dag opnieuw. Mac leerde ook de make-up van zijn vrouw te verzorgen. Prachtige - en Down Under zelfs iconische - beelden zijn het, in de reportage, die ieders hart doen smelten. De zeldzame toewijding van Mac voor zijn echtgenote liet in 2003 al niemand onberoerd, en de bewondering van de kijker is vandaag niet afgenomen.
"Hij deed dat van in het begin heel goed", vertelt Gayle Shann. "Veel beter dan ik had verwacht. Nu is hij zelfs wat eigenwijs: hij denkt het altijd beter te weten. Hij heeft zo zijn eigen mening over wat ik moet aantrekken."
Geen typische stadsman De band tussen de twee is ongetwijfeld een belangrijke factor waarom de reportage zo veel losmaakt bij de mensen. "En ook dat hij een bosachtig manstype is", zegt Gayle. "Helemaal niet het soort stedelijke basisman. En om hem dan dit allemaal te zien doen staat in schril contrast met wat je van hem zou verwachten."
Paardensport Gayle Shann mag dan wel voor een groot deel afhankelijk zijn van Mac, ze won de afgelopen dertien jaar toch ook veel zelfstandigheid terug. Het administratieve werk voor hun bedrijf op de computer neemt ze voor haar rekening. Met haar speciaal door de vrienden gemaakte gemotoriseerde vierwieler kan ze de paarden bijeendrijven en kan ze ook werken in de veeboerderij. De Australische sport waarbij een ruiter te paard één rund moet afzonderen van de kudde, is voor het koppel erg belangrijk. Ze nemen vaak deel aan wedstrijden met hun paarden.
Geen kindjes De twee hebben ervoor gekozen om geen kindjes te hebben. Dat zagen ze - geleidelijk aan - samen niet zitten in hun moeilijke situatie. Gayle, die blij is dat ze überhaupt nog leeft, prijst zichzelf gelukkig met Mac: "Want niet zo veel mannen zouden doen wat hij doet. Hij is zo een van die heel bijzondere mensen." (br.hln)
