Amanda Lear begon in de jaren 1960 als mannequin. Ze werkte onder andere samen met o.a. Paco Rabanne. In dezelfde periode leerde ze de Spaanse surrealistische schilder Salvador Dalí kennen. Ze werd zijn lievelingsmodel.
In de jaren '70 poseerde ze voor de hoes van het Roxy Music-album "For your pleasure". Ze begon eveneens een relatie met David Bowie. Deze laatste raadde haar aan zangeres te worden. Na een aantal geflopte projecten, kreeg ze een platencontract in Duitsland. Met behulp van haar producer Anthony Monn ontpopte ze zich in de tweede helft van de jaren zeventig tot de blanke "queen of disco".
In 1979 trouwde ze met de aristocraat Alain-Philippe Malagnac, de geliefde van de Franse schrijver Roger Peyrefitte. Bij een brand in hun huis in 2000 verloor hij het leven. Ook ging een groot aantal kunstwerken verloren, dat in het bezit van het paar was. Ondertussen was ze ook werkzaam als kunstschilder en schrijfster.
In 2001 maakte ze een come-back in de internationale muziekwereld met het in Frankrijk geproduceerde album "Heart". Opvallende singles waren "Love boat" en "I just wanna dance again".
Nadien volgden er verscheidene duetten (o.a.: "Beats of love" met Get Ready! uit België, "Martini disease" met Jet Lag uit Italië) en werden er enkele singles uitgebracht (o.a. : "Copacabana" en "Paris by night").
In 2005 scoorden The Housekeepers een clubhit met Go down, een bewerking van Amanda's Queen of Chinatown.
In 2006 bracht Amanda Lear een nieuwe cd uit met covers van o.a. Shirley Bassey, Sarah Vaughn, Nina Simone, Dalida, Juliette Gréco, Hildegard Knef, Eartha Kitt: "With Love". Een jaar later wordt de cd ook in Duitsland uitgegeven. Op deze Duitse release staat als bonustrack een live-versie van "Johnny".
In januari 2008 brengt Amanda Lear "With Love" ook in Italië uit onder de titel "Amour Toujours". Voor deze editie worden er twee nieuwe opnames toegevoegd : "Queen Of China-Town" en een salsa-versie van "Tomorrow".
Schattig koaladuo van virale foto aan de beterhand
Schattig koaladuo van virale foto aan de beterhand
Vorige week ging het verhaal - en vooral de foto's - van dit koaladuo nog de hele wereld rond. Moeder Lizzy was met haar kleintje Phantom na een auto-ongeluk in de dierenkliniek beland, waar deze innige omhelzing werd vastgelegd. Intussen lijken de rollen (gelukkig) weer omgekeerd en is het Lizzy die terug knuffels kan uitdelen.
Volgens een recent bericht op de Facebookpagina van het Australia Zoo Wildlife Hospital worden de twee elke dag sterker en gezonder. En dat betekent dat Lizzy - die geopereerd werd voor onder andere een klaplong - haar zes maanden oude kleintje opnieuw kan omhelzen.
Het duo werd vorige week aangereden door een auto in het Australische Brisbane en foto's van Phantom die zich aan zijn gewonde moeder vastklampte gingen al snel viraal. (br.hln)
Wie single is, leeft in verhouding een pák duurder dan wie een relatie of gezin heeft. Een huis kopen, een erfeniskwestie regelen of belastingen betalen: haast alles is door de wetgever berekend op gezinnen.
Meer belastingen Nogal wat belastingen zijn forfaitair. Dat wil zeggen dat het gaat om vaste bedragen, die gelden per gezin. Bovendien kan wie samenwoont tot 30% van zijn inkomen doorschuiven naar de belastingbrief van zijn minder verdienende partner en zo in een lagere belastingschijf terechtkomen. Dat voordeel heeft de single niet.
Amper kans op eigen woning Bijna 1 op de 2 singles huurt, bij koppels is dat 1 op de 5. Nochtans hebben alleenstaanden vaak een even grote baksteen in de maag. Maar banken drukken er nog altijd op dat de afbetaling van de hypothecaire lening maar één derde van het inkomen mag bedragen. Onmogelijk voor de meeste singles - zeker als je weet dat de single evenveel registratierechten moet betalen. En alle alternatieve woonvormen (co-housing of multi-generatiewonen) botsen nog vaak op stedenbouwkundige of administratieve bezwaren.
Lagere woonbonus Wie een huis koopt, heeft recht op een belastingvermindering, de zogenaamde woonbonus. Die aftrek wordt toegekend per persoon, niét per woning. Bij een koppel zijn dat dus twee bonussen, bij een single maar één.
Minder dienstencheques Een alleenwoner kan jaarlijks tot 500 dienstencheques bestellen. Voor een gezin is dat dubbel zoveel. Idem dito voor de fiscale aftrekbaarheid: een single kan 156 cheques fiscaal aftrekken, samenwonenden dubbel zoveel (als ze tenminste elk een eigen gebruiksnummer aanvragen bij Sodexo).
Hoge onroerende voorheffing Of je nu met vijf of alleen in een huis woont: de onroerende belasting blijft hetzelfde. Dat geldt trouwens ook voor de provinciebelasting. En in Wallonië: ook nog voor het kijk- en luistergeld: dat bedraagt 100 euro per jaar, single of niet.
Maximale erfbelasting Wie sterft en zijn erfenis nalaat aan zijn kinderen of partner, zadelt die laatste op met successierechten tussen 3 tot 30%. Maar laat je als single je spaarboek of je eigendom achter aan pakweg een goede vriend of petekind, dan betaalt die de maximale erfbelasting, die nog een pak hoger ligt: tussen 45 en 65%. (br.hln)
Neil Young (Toronto, Ontario, 12 november 1945) is een Canadees zanger, songwriter en ondernemer. In een carrière die een periode overspant vanaf midden jaren zestig tot aan de dag van vandaag, heeft hij een oeuvre bij elkaar geschreven dat vergelijkbaar is met dat van Bob Dylan.
Ontdek met deze simpele test of jij aanleg hebt voor een depressie
Ontdek met deze simpele test of jij aanleg hebt voor een depressie
Kijk even naar deze fotocollage van Taylor Swift. Naar welke foto ben jij geneigd eerst te kijken, de linkse of de rechtse? Het antwoord verklapt of jij een verhoogd risico loopt om een depressie te krijgen, bewijst onderzoek.
Kijk je eerst naar de gelukkige, vrij neutrale Taylor Swift op de linkerfoto, of blijft je blik in eerste instantie rusten op de boze, agressievere Swift aan de rechterkant? Wie rechts kijkt, heeft waarschijnlijk een grotere aanleg om een depressie te ontwikkelen dan wie naar de vrolijke foto wordt toegezogen. Wetenschappers van de Amerikaanse Binghamton University deden een experiment bij 160 vrouwen. 60 daarvan hadden in het verleden te kampen gehad met een depressie, de overige 100 niet. Ze lieten al deze vrouwen een hele reeks foto's zien met twee gezichten op. Eén gezicht met een neutrale expressie, een andere met een boze, verdrietige of extreem vreugdevolle expressie.
Belangrijke eerste stap Met behulp van speciale technologie die de oogbewegingen van de proefpersonen kon volgen, ontdekten ze dat vrouwen die in het verleden een depressie hadden gehad meer aandacht besteedden aan de boze gezichten. Daarnaast bleken de vrouwen die eerst naar de boze gezichten keken, een hoger risico te lopen op het ontwikkelen van een depressie binnen de twee jaar. Tot die conclusie kwamen de wetenschappers door de vrouwen uit het experiment twee jaar lang te volgen. De onderzoekers zien dit zelf als een belangrijke ontdekking. "Het is een belangrijke eerste stap, die aantoont dat hoe je kijkt naar de dingen in het leven een depressie kan voorspellen," legt hoofdonderzoekster Mary Woody uit. "De volgende stap is het gebruiken van deze informatie voor het ontwikkelen van nieuwe behandelingen tegen depressie." (br.hln)
Vrouw die levend werd begraven door beer: Wonder dat ik niet gek werd
Vrouw die levend werd begraven door beer: "Wonder dat ik niet gek werd"
Een Russische vrouw die werd aangevallen door een beer, mag van geluk spreken dat ze het overleefde. De beer begroef de zwaargewonde vrouw, als proviand voor later. De 55-jarige Natalya Pasternak uit Siberië doet voor het eerst het relaas van haar gruwelijke ervaring.
Natalya werd vorige maand door de beer aangevallen en herstelt nog in het ziekenhuis. Ze wandelde met haar bejaarde vriendin en haar hond in het bos. De hond blafte nog om de vrouwen te verwittigen, maar het was te laat.
"De fout die ik maakte, is dat ik terugkeerde om mijn bejaarde vriendin (de 80-jarige Valentina Gorodetskaya, red.) te helpen. Op dat moment viel de beer mij aan".
Bijltje en gebed "Toen ik hem zag, probeerde ik weg te rennen. Maar plots herinnerde ik me in een flits mijn vriendin. Ik stopte en toen viel het dier mij aan. Valentina sloeg de beer met een stok en was aan het bidden. De beer keerde zich naar haar en sloeg haar op de rug. Maar dan begon hij opnieuw naar mijn benen te klauwen. Ik probeerde het dier af te weren met het bijltje dat ik gebruik om berkensap te verzamelen".
Liever geen last voor kinderen "Toen schoot me een gedachte door het hoofd: 'Als de beer mijn benen afbijt, zal ik voor de rest van mijn leven gehandicapt zijn. Het is beter hier te sterven dan een last voor mijn kinderen te zijn'".
"Valentina kon ontsnappen. Ondanks haar leeftijd, wist ze een waterzuiveringsinstallatie te bereiken. Daar kon ze de hulpdiensten bellen".
"Het is een wonder dat ik niet gek werd. Ik schreeuwde de hele tijd een gebed, en dat heeft me geholpen".
Opsporingsteams van de politie vonden Natalya onder aarde en bladeren in een woud in de regio Amur, in Siberië. "Toen ik mijn redders zag, was mijn eerste vraag of ze de beer hadden gedood".
Begraven onder aarde en bladeren Het was jager Sergei Ivanov die de beer doodschoot. Hij beschreef hoe het dier zijn prooi bewaakte. "Ik zag een vrouw, bijna volledig begraven onder aarde en gebladerte. Enkel haar bebloede gezicht en een arm staken eruit. Maar ze leefde en ze ademde. Ze vroeg 'heb je de beer gedood?'. En toen zei ze 'graaf me hier uit'".
Revalidatie Vermoedelijk dacht de beer dat de vrouw dood was en zou hij zijn prooi later opeten. Na haar redding was het lange tijd onduidelijk of Natalya, een postbeambte uit Tynda, het zou halen. Ze liep zware verwondingen op aan haar hoofd en armen en benen. Als bij wonder hoefde de 80-jarige vrouw niet naar het ziekenhuis.
Nu, vijf weken later, begint Natalya aan een moeizame revalidatie. "Ik voel me goed nu, ik krijg hier veel hulp. Ik kan al rechtop staan en een eindje stappen met de hulp van mijn dochter. Ik mag er niet aan denken wat er gebeurd zou zijn indien Valentina toen niet bij me was geweest". (br.hln)
In dierenpark Planckendael in Muizen is vannacht baby-olifant Qiyo geboren. Het gaat om de kleine zus van Kai-Mook. De bevalling is goed verlopen. Zowel moeder Phyo Phyo als haar kind stellen het goed. Voor Phyo Phyo is Qiyo al haar vijfde kind.
Voor Planckendael is de geboorte een hele opsteker. In mei moest de dierentuin nog lijdzaam toezien hoe baby-olifant Q overleed. Al van bij zijn geboorte ging het niet goed met het kleine stiertje. Nauwelijks één maand na de geboorte van het olifantje moest de dierenarts Q laten inslapen. Het olifantje leed aan onherstelbaar leverfalen en had zo goed als geen overlevingskansen.
Op het eerste beeld van Qiyo dat door door Planckendael is verspreid, is te zien dat het olifantje al rechtstaat. Dat is cruciaal voor zijn overlevingskansen, omdat het op die manier zelfstandig kan gaan drinken bij zijn mama. Bij baby Q is dat nooit helemaal gelukt. Wanneer baby Qiyo door het publiek te bewonderen zal zijn, heeft Planckendael nog niet bekendgemaakt. (br.hln)
Oma Reus verrast iedereen en ligt nu al te slapen in Antwerpen
Oma Reus verrast iedereen en ligt nu al te slapen in Antwerpen
Ruim twee dagen vroeger dan verwacht is het Franse theatergezelschap Royal de Luxe gisteren al met een van zijn reuzenfiguren neergestreken in Antwerpen. Oma Reus ligt momenteel op een bed te slapen op het Theaterplein en lokt al meteen heel wat kijklustigen. De eigenlijke show van de reuzen begint in principe pas vrijdag, ze trekken dan drie dagen lang door de stad. De precieze timing en het parcours worden - zoals gebruikelijk - niet vooraf bekendgemaakt.
De reuzen van Royal de Luxe zijn onlosmakelijk verbonden met Antwerpen. De eerste passage dateert al van 1998, toen met onder meer de Kleine Zwarte Reus die ook dit jaar weer verwacht wordt. In 2006 was de blikvanger een enorme olifant en in 2010 een reus in klassieke duikersoutfit. Die laatste keer kwamen honderdduizenden nieuwsgierigen een glimp opvangen van het spektakel in de stad, vaak met ontroerende taferelen, ook voor de volwassenen.
De reden daarvoor is trouwens simpel, zegt cultuursocioloog Walter Weyns van de UAntwerpen in Het Laatste Nieuws. "Iets groots doet ons klein voelen. De reuzen halen het kind in ons naar boven. Ook de aanstekelijkheid van emoties valt niet te onderschatten. Door het samen te beleven, zijn de gevoelens veel sterker. Bovendien leidt het mysterie dat ermee gemoeid is, ertoe dat we allemaal de reuzen willen zoeken en ontdekken."
De passage van dit jaar kadert in het openingsweekend van de Zomer van Antwerpen, het jaarlijkse festival waarbij verspreid over de hele zomerperiode honderden theater- en circusvoorstellingen en andere culturele activiteiten zoals openluchtcinema, dansfeesten en workshops georganiseerd worden. Meer dan de helft daarvan is gratis, zoals uiteraard ook het bewonderen van de reuzen.
Wie op de hoogte wil blijven van het verloop van de reuzenshow en tips wil ontvangen over waar de verschillende personages de komende dagen zullen opduiken, kan terecht op www.dereuzen.be. (br.hln)
Joan Osborne (Anchorage (Kentucky), 8 juli 1962) is een Amerikaans singer-songwriter, vooral bekend van haar hit One Of Us.
In 1980 verliet ze haar geboorteplaats Anchorage, Kentucky (maakt nu deel uit van Louisville) en trok naar New York City. Daar stichtte ze haar eigen platenlabel, Womanly Hips. Bij dit label bracht ze enkele singles uit, voordat ze zich inschreef bij Mercury Records. Haar tweede (en eerste meldenswaardige) album is Relish, dat uitgegeven werd in 1995. Het album werd een hit door de single One Of Us. Dit lied klonk meer pop dan de rest van het album dat eerder bluesmuziek bevatte. Na het grote succes van One Of Us had Osborne enkel nog wat kleinere hits, zoals Right Hand Man en St.Teresa. Haar derde studio-album, Righteous Love werd uitgebracht in 2000 en verdween al snel uit de charts.
Joan Osborne speelde in de film Standing in the Shadows of Motown in 2002 en tourde met The Funk Brothers. In 2002 bracht ze ook het album How Sweet It Is uit, een collectie van klassieke rock en soulcovers.
In 2005 en 2006 trad Osborne regelmatig op met Phil Lesh and Friends, en in november 2006 kwam haar album Pretty Little Strangers uit.
Hij kleedt zijn vrouw dagelijks en doet haar make-up om samen paardenfokkerij te runnen
Hij kleedt zijn vrouw dagelijks en doet haar make-up om samen paardenfokkerij te runnen
Toen Gayle Shann uit de Australische deelstaat Queensland 27 was, had ze een vreselijk ongeval met een graafmachine. Ze verloor haar rechterarm en haar linkerarm werd verbrijzeld. Al dertien jaar lang verzorgt haar echtgenoot Mac haar zodat ze samen toch nog altijd hun veeboerderij en paardenfokkerij kunnen blijven runnen. Mac kleedt haar elke dag 's morgens aan, doet haar make-up en helpt haar met eten. En dan kan de dagtaak beginnen. "Ik ben de gelukkigste vrouw ter wereld met zo'n man als Mac", zegt Gayle in de tv-reportage die oorspronkelijk al in 2003 werd uitgezonden en die de populairste ooit was in de ABC-reeks 'Australian Story'. Gisteren liep het programma opnieuw langs bij het ultieme liefdeskoppel. Op Facebook regent het likes en shares voor de unieke love story van Mac en Gayle.
Brutaal afgerukt Het moment waarop de handschoen van Gayle Shann in augustus 2002 vast kwam te zitten in de graafmachine, veranderde haar hele leven. Haar rechterarm werd brutaal afgerukt, haar verbrijzelde linker- zou ze nadien nauwelijks nog kunnen gebruiken - al hoopt Gayle (nu 39) nog altijd dat dat ooit weer helemaal goed komt. Drie weken hospitaal volgden en meer dan twee maanden behandeling in Sydney.
Iconische make-upbeelden Haar echtgenoot Mac (vandaag 37) nam de huwelijksgeloften héél erg serieus en verzorgde zijn vrouw van dag 1 na het zware ongeval. Hij poetst haar tanden, helpt haar bij het douchen, aankleden en eten. Elke dag opnieuw. Mac leerde ook de make-up van zijn vrouw te verzorgen. Prachtige - en Down Under zelfs iconische - beelden zijn het, in de reportage, die ieders hart doen smelten. De zeldzame toewijding van Mac voor zijn echtgenote liet in 2003 al niemand onberoerd, en de bewondering van de kijker is vandaag niet afgenomen.
"Hij deed dat van in het begin heel goed", vertelt Gayle Shann. "Veel beter dan ik had verwacht. Nu is hij zelfs wat eigenwijs: hij denkt het altijd beter te weten. Hij heeft zo zijn eigen mening over wat ik moet aantrekken."
Geen typische stadsman De band tussen de twee is ongetwijfeld een belangrijke factor waarom de reportage zo veel losmaakt bij de mensen. "En ook dat hij een bosachtig manstype is", zegt Gayle. "Helemaal niet het soort stedelijke basisman. En om hem dan dit allemaal te zien doen staat in schril contrast met wat je van hem zou verwachten."
Paardensport Gayle Shann mag dan wel voor een groot deel afhankelijk zijn van Mac, ze won de afgelopen dertien jaar toch ook veel zelfstandigheid terug. Het administratieve werk voor hun bedrijf op de computer neemt ze voor haar rekening. Met haar speciaal door de vrienden gemaakte gemotoriseerde vierwieler kan ze de paarden bijeendrijven en kan ze ook werken in de veeboerderij. De Australische sport waarbij een ruiter te paard één rund moet afzonderen van de kudde, is voor het koppel erg belangrijk. Ze nemen vaak deel aan wedstrijden met hun paarden.
Geen kindjes De twee hebben ervoor gekozen om geen kindjes te hebben. Dat zagen ze - geleidelijk aan - samen niet zitten in hun moeilijke situatie. Gayle, die blij is dat ze überhaupt nog leeft, prijst zichzelf gelukkig met Mac: "Want niet zo veel mannen zouden doen wat hij doet. Hij is zo een van die heel bijzondere mensen." (br.hln)
65 miljoen jaar geleden stierven ze uit, maar vandaag brengen dinosauriërs het achtvoudige op in dollartekens. Met zijn ruim 500 miljoen dollar is 'Jurassic World' wereldwijd de sterkst gestarte film aller tijden. De blockbuster haalde in zijn openingsweekend het viervoudige binnen van de geschatte box-office. Met dank aan de nostalgie.
Begin jaren negentig zorgde 'Jurassic Park' voor een verpletterende bioscoopbeleving. Ruim twintig jaar later is dat niet anders. 'Jurassic World', de vierde film uit de reeks maar het rechtstreeks vervolg op de eerste film, beleefde met een recordomzet van 511,8 miljoen dollar (454 miljoen euro) een ongezien openingsweekend aan de bioscoopkassa. De film zelf kostte 150 miljoen dollar om te maken.
Vooraf werd gehoopt op een omzet van zo'n 125 miljoen dollar in de eerste week, maar de combinatie van visueel bombast, nostalgie en uitgekiende marketingstrategieën oversteeg de voorspellingen van de Hollywood-analisten met lichtjaren. Ook in ons land lokte de film - ondanks het mooie weer en de examenperiode - al een aardige 200.000 bezoekers. (br.hln)
Ivan Rebroff, echte naam Hans Rolf Rippert (Berlijn, 31 juli 1931 - Frankfurt am Main, 27 februari 2008) was een Duits zanger.
Hij had een Russische moeder en een Duitse vader en groeide op in Belzig en Halle (Saale). Bekend was hij vooral vanwege zijn uitzonderlijk grote bereik van vierenhalve octaaf (met gebruik van falset). Hij heeft gestudeerd aan de Hochschule für Musik und Theater Hamburg.
Hij was fors van gestalte, droeg een volle baard, en trad meestal op in Russische folkloristische kledij. Met zijn zeer lage maar toch flexibele basstem, zong hij vaak repertoire met een Russisch-folkloristische inslag, maar ook populair, opera, operette en musical. De rol van Tevje in Fiddler on the Roof was een van zijn eerste succesrollen.
Rebroff zong voornamelijk in het Duits en Russisch, maar beheerste ook andere talen (Frans, Engels, Grieks), die van pas kwamen in zijn internationale carrière.
Hij overleed op 76-jarige leeftijd, na een ziekbed van enkele weken. Twee weken later kwam zijn broer Horst Rippert (88) in de publiciteit met de bewering dat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog de Franse schrijver/piloot Antoine de Saint-Exupéry zou hebben neergehaald.
Met dit simpele trucje blijven wortels en radijsjes langer vers
Met dit simpele trucje blijven wortels en radijsjes langer vers
Radijsjes, wortels of een stukje raap zijn lekker fris om tussendoor wat van te knabbelen. Maar de groenten verschrompelen ook snel na enkele dagen in de koelkast. Nochtans is het heel simpel om de houdbaarheidsdatum van deze knolgroenten te verlengen.
De oplossing is doodeenvoudig: snij na de aankoop meteen het groen van je wortels, radijsjes of andere knolgroenten. Het loof van knol- of wortelgroenten blijft namelijk vocht uit de wortels trekken, ook nadat de groenten al lang geoogst zijn. Gevolg: een uitgedroogde en verschrompelde radijs of wortel. Verwijder het groen dus zo snel mogelijk om je favoriete knabbelgroenten langer vers en knapperig te houden.
Je hoeft het groen overigens niet meteen richting compostvat te dirigeren. Het loof van radijsjes, ramenas, wortels, raap enzovoort kan nog lekker afsmaken in allerlei soepen en zelfgemaakte sauzen. Inspiratie vind je ongetwijfeld in dit kookboek. (br.hln)
Blijft kauwgom echt 7 jaar in je maag zitten? 6 voedingsmythes ontkracht
Blijft kauwgom echt 7 jaar in je maag zitten? 6 voedingsmythes ontkracht
Spoiler: worteltjes geven je geen superkrachten en kauwgom blijft geen zeven jaar in je maag rondzwerven.
1. Door wortels te eten kan je zien in het donker Nee, door wortels te eten krijg je helemaal geen bovenmenselijk zicht. Toch werd dit fabeltje als waarheid verkocht gedurende de tweede wereldoorlog. Er werd toen gezegd dat Britse piloten in het donker konden zien, dankzij hun gezonde dieet van worteltjes. Het ging zo ver dat er zelfs een hele propagandacampagne over werd gevoerd. Op nachtzicht moet je dus niet rekenen, al zit er wel een grond van waarheid in deze fabel. Wortels bevatten een goede dosis Vitamine A, een vitamine die ons lichaam gebruikt voor het pigment in onze ogen dat ons toestaat toch nog iets te zien in een donkere omgeving. Wanneer je een gebrek hebt aan Vitamine A wordt zien in het donker dus moeilijker. Wortels eten kan dit rechtzetten, maar alleen maar in die mate dat je weer evenveel in het donker ziet als de gemiddelde persoon.
2. Kauwgom blijft zeven jaar in je maag zitten Probeer je eens voor te stellen wat voor schade een voedingsmiddel dat zeven jaar in je lijf blijft zitten zou berokkenen? Kauwgom wordt net als alle andere voeding die we inslikken opgelost en weer uit ons lichaam verwijderd in een tijdspanne van enkele dagen. "Soms ontdekken we wel eens een stukje kauwgom in iemands maag", zegt gastro-endocrinoloog David Milov, "maar dat is nooit ouder dan 1 week."
3. Korstjes geven je krullen Buiten een mooie alliteratie is er niets aan deze mythe. Het wel of niet hebben van krullen ligt volledig aan je genen, en daar kunnen alle korstjes van de wereld niets aan veranderen. Deze mythe ontstond 300 jaar geleden in Europa, toen krullend haar gezien werd als een teken van goede gezondheid en voorspoed. Zij die het konden veroorloven om te eten waren meestal gezonder, en daarom werd de link tussen brood en krullend haar al snel gemaakt.
4. Suiker maakt kinderen hyperactief Uit een blinde studie uit 1994 blijkt dat suikerrijke voeding eten helemaal geen invloed heeft op het gedrag of de intelligentie van kinderen. Uit de studie bleek dat ouders gewoon makkelijker dachten dat hun kind hyperactief was na het eten van suiker, zelfs nadat het kind een placebo kreeg. Er zijn genoeg redenen om je kind geen overdosis koekjes en cakejes te geven, maar de zogenaamde sugar rush is er daar geen van.
5. Witte chocolade is chocolade Shocking! Witte chocolade is eigenlijk niet echt chocolade. Om officieel te kunnen geklasseerd worden als zijnde chocolade moet een product cacaobestanddelen of cacaolikeur bevatten. Witte chocolade bevat echter cacaoboter. Waarom dan toch de naam chocolade? In de Europese unie is er een reglementering die zegt dat zolang een product 20% cacaoboter, 14 procent melkbestanddelen, 3,5 procent melkvetten en niet meer dan 55 procent suikers bevat, het witte chocolade genoemd mag worden.
6. Wanneer je steak niet volledig doorbakken is lekt er bloed uit Het is rood, en het komt uit rauw vlees, dus het moet wel bloed zijn, niet? Fout. Zo goed als al het bloed wordt bij het slachten uit je vlees verwijderd. De rode vloeistof die op je bord loopt bij het snijden in je steak is water, gemengd met de proteïne myoglobine. (br.hln)
70 jaar Suske en Wiske: dáárom wonen ze bij tante Sidonia
70 jaar Suske en Wiske: dáárom wonen ze bij tante Sidonia
Suske en Wiske worden 70 jaar. Daarom zit er vanaf volgend weekend 70 dagen lang dagelijks een album bij uw krant, eentje uit elke jaargang, voor amper 1,95 euro. Onze meest iconische stripfiguren figureren ook zeven dagen ín Het Laatste Nieuws. Dit weekend: waarom is die vreemde bende zo, euh, vreemd?
Een hysterische panlat met een mise-en-plis van - naar eigen zeggen - 400 frank. Een egocentrische kaalkop die 's nachts zijn bril op laat om de mensen in zijn dromen beter te kunnen herkennen. Een kleine gedrongen krachtpatser die na zeventig jaar nog steeds in telegramstijl spreekt. Een koppig en jaloers pubermeisje dat maar geen afscheid kan nemen van haar lappenpop. En een puberjongen die in geen tijd evolueert van een wat agressieve rebel tot een wat saaie moraalridder. Ziedaar de vijf hoofdpersonages die nu al zo'n zeventig jaar de reeks Suske en Wiske dragen. Een succesformule. Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog smult generatie na generatie van de kleinmenselijke eigenschappen waarmee Willy Vandersteen zijn karakters opzadelde.
Maar de totstandkoming van dit samengestelde gezin liep niet altijd over rozen. Toen Vandersteen nog maar net zijn stripkinderen publiceerde, klonk er al kritiek vanuit conservatieve hoek: waar zijn in godsnaam die kinderen hun ouders? Ouders zijn een remmende factor, wist de tekenaar. "Avonturen zoals Suske en Wiske die moesten gaan beleven, daar steken ouders gewoonlijk een stokje voor. Dus hebben we het gezag en de moederlijke zorg aan tante Sidonia toegewezen."
Waarom is Sidonia zo lelijk? Sidonia was er al bij vanaf het eerste verhaal 'Rikki en Wiske in Chocowakije' (1945). Mooi was ze niet. Net zomin als Vandersteens moeder, op wie hij Sidonia baseerde. "Ik weet het wel, ze is niet mooi, maar moeder was dat ook niet", zei hij. Groot en smal was ze, als de keerborstel waarmee ze vergeleken werd. Een langwerpig gezicht met een uitgerokken kin en een worstje als neus. "Suske! Wiske! Kijkt eens wat een zot gezicht ik in deze spiegel heb!", kirt ze in een spiegelpaleis in 'De koning drinkt' (1947). "Maar tante, dat is een gewone spiegel", reageert Wiske. (br.hln)
Goed nieuws voor zij wiens glas altijd half vol is. Positief reageren in een stressvolle situatie zou er namelijk wel eens voor kunnen zorgen dat je langer leeft.
Onderzoekers van de Pennsylvania State Univerity kwamen tot de conclusie dat zij die niet kalm of positief blijven wanneer ze te maken krijgen met alledaagse stressfactoren, vaker te maken krijgen met gezondheidsproblemen en ontstekingen.
De achtergrond Een ontsteking ontstaat wanneer ons lichaam ziekteverwekkers, verwondingen of stress begint te bestrijden. Ontstekingen zijn cruciaal oor ons immuunsysteem, maar een langdurige blootstelling aan verhoogde niveaus van ontsteking in je lichaam kunnen zorgen voor zware gezondheidsgevaren. Een chronische ontsteking van het lichaam werd zo in het verleden al gelinkt aan diabetes, hartziektes en zelfs kanker.
Het onderzoek Voor het onderzoek werden meer dan 800 volwassenen gedurende een periode van acht opeenvolgende dagen ondervraagd over dagelijkse stressfactoren en hun emotionele reactie daarop. Hierdoor konden de onderzoekers analyseren hoe het zat met de manier waarop iemand reageert in een stressvolle of stressvrije situatie. Tegelijkertijd werden er ook dagelijks bloedstalen genomen, om te bekijken of er ontstekingen aanwezig waren in het lichaam.
De conclusie Wie een negatieve reactie had op dagelijkse stress vertoonde duidelijk hogere ontstekingsniveaus in het bloed dan wie de situatie van de positieve kant bekeek. Een positieve kijk op de dingen zou daarom je gezondheid een echte boost kunnen geven, terwijl negativiteit op lange termijn niets dan nadelen heeft. (br.hln)
Pearl Jam is een Amerikaanse rockband uit Seattle die in 1990 gevormd werd. In die tijd werd de muziek van de band als 'grunge' bestempeld, zoals ook andere bands uit Seattle als Nirvana, Alice in Chains en Soundgarden aan grunge werden gekoppeld. Later werd Pearl Jam steeds vaker geassocieerd met alternatieve en mainstream rock. Geschat wordt dat Pearl Jam wereldwijd meer dan zestig miljoen albums heeft verkocht.
De bekendste musicus van Pearl Jam is zanger en gitarist Eddie Vedder. Hij was er vanaf het begin in 1990 bij, net als bassist Jeff Ament en de gitaristen Stone Gossard en Mike McCready. Drummer Matt Cameron (ex-Soundgarden) sloot zich in 1998 bij de band aan. Sinds 2002 is Pearl Jam uitgebreid met een toetsenist, bekend onder zijn bijnaam Kenneth 'Boom' Gaspar.
De band werd vooral bekend door de eerste twee albums: Ten (1991) (dat meer dan dertien miljoen keer in de Verenigde Staten werd verkocht) en Vs. (1993) (destijds het snelstverkopende album in de Verenigde Staten met een miljoen verkopen binnen de eerste week, zeven miljoen verkopen in totaal en vijf weken bovenaan de charts), met daarop nummers als "Alive", "Jeremy", "Even Flow", "Black", "Daughter", "Go", "Animal" en "Dissident". De bekendste nummers van het derde album Vitalogy (1994) (op dat moment, op Vs. na, het snelst verkopende album in de Amerikaanse geschiedenis) zijn "Spin the Black Circle", "Corduroy", "Better Man" en "Immortality"......
Oude kleding uit containers doorverkocht: 96% gaat niét naar derde wereld
Oude kleding uit containers doorverkocht: 96% gaat niét naar derde wereld
Liefst 96% van de naar schatting 50.000 ton oude kleding die vorig jaar werd ingezameld via de bekende containers gaat niét naar een ontwikkelingsland. Dat blijkt uit een rondvraag van deze krant. In plaats daarvan belanden de kledingstukken op de tweedehandsmarkt, waar er grof geld mee verdiend wordt.
Oxfam, Wereld Missie Hulp, Salvatorianen, Kringwinkel en co. zamelden in 2014 zo'n 22.000 ton textiel in. Alleen Wereld Missie Hulp stuurt de inhoud van één op de drie containers nog naar ontwikkelingslanden in Afrika en Latijns-Amerika of naar rampgebieden zoals Nepal en eerder Haïti. De rest wordt hier verkocht op de tweedehandsmarkt.
Het grootste deel - 28.000 ton -wordt echter binnengehaald door commerciële bedrijven, zoals het Vlaams Inzamelcentrum Textiel en Curitas. Afhankelijk van hoe nauwkeurig de kleding is gesorteerd, tellen tweedehandswinkels en opkopers met trafieken naar het Oostblok tot 7 euro per kilo neer.
De ngo's hopen dat de Vlaming er vooral niét mee stopt afdankertjes in containers te steken - liefst in één van een liefdadigheidsinstelling, uiteraard. "Want door die kleding door te verkopen, hebben we vorig jaar 425.000 euro kunnen investeren in de ontwikkelingslanden", zegt Wouter Fransen van Oxfam. "Dat is veel nuttiger dan de kleding op te sturen, want dat haalt de lokale textielmarkt - en dus de broodwinning van velen - onderuit." (br.hln)
Website Askmen besloot 5.000 mannen te ondervragen naar hun voorkeur wat betreft vrouwelijk schaamhaar. Buiten het feit dat wij vrouwen nog steeds baas zijn over wat we al dan niet met onze lichaamsbeharing kunnen we kort zijn: de resultaten zijn wat we ervan verwacht hadden.
Na rondvraag blijkt dat 41% van de mannen voor een volledig kaalgeschoren schaamstreek kiezen. 38% prefereert dan wel een netjes getrimd bosje. Gelukkig is ook 15% van mening dat een vrouw vooral met haar schaamhaar moet doet wat ze zelf wil.
Dat gezegd zijnde bekende 85% van de mannen dat de haargroei daar beneden hen niet zou stoppen om iets met een vrouw te beginnen. 4 op 10 mannen kwam er daarnaast voor uit een scheerbeurt tussen de benen als vorm van voorspel te hebben gebruikt. (br.hln)
Laten groeien of meteen kortwieken? Als het op vrouwelijke lichaamsbeharing aankomt laaien de discussies vaak hoog op. Vrouwelijk okselhaar maakt tegenwoordig een comeback, en dat heeft blijkbaar ook zo z'n voordelen.
"Okselhaar heeft heel wat verschillende functies", aldus schoonheidsspecialiste Marta Camkiran. "Het zorgt ervoor dat er minder wrijving ontstaat tussen de huid van je bovenarm en je borstkas wanneer je hard aan het werken bent. Daarnaast bedekt het ook delen van je lichaam waar belangrijke aders liggen en zorgt het voor de verspreiding van vrouwelijke feromonen."
Scheren staat natuurlijk nog altijd vrij, maar volgens dermatologe Mona Gohara is het goed om te beseffen dat er ook nadelen aan verbonden zijn. "Je huid kan erdoor geïrriteerd raken, je kan uitslag of zelfs een ontsteking krijgen, en in extreme gevallen kan je zelfs ziek worden door het gebruik van een vuil scheermesje. Onthoud dat we ons vooral scheren omdat dat de norm is in onze samenleving. Een echte biologische reden is er niet voor. Bovendien associëren we okselhaar ook vaak met onreinheid, al is dat helemaal niet het geval. Mannen hebben toch ook okselhaar, gebruiken deodorant en stinken niet. Er is geen enkele biologische reden waarom dat bij vrouwen niet het geval zou zijn." (br.hln)
