Blinde Rob (13) kan 'zien' door de klikgeluiden die hij met zijn tong maakt
Blinde Rob (13) kan 'zien' door de klikgeluiden die hij met zijn tong maakt
Rob Clijmans (13) is blind geboren. Maar de jongen heeft een speciale gave. Hij vindt zijn weg door klikgeluiden te maken en af te gaan op de echo. In het programma Copy Beest op één kan u vanavond zien hoe Rob dat voor elkaar krijgt met behulp van de techniek die ook bruinvissen gebruiken. Erg bijzonder.
De jongen uit Oud-Turnhout heeft geleerd om de wereld te zien met behulp van geluid. Met deze techniek kan hij de locatie van objecten bepalen door zelf een klikgeluid te maken en nadien een echo te ontvangen via zijn oor.
Rob, die op een boerderij woont, is dol op zijn gocart. Het feit dat hij niet kan zien, houdt hem niet tegen om op het erf rond te rijden. Door echolocatie kan hij zelfstandig langs obstakels navigeren.
Wanneer de tiener met het wagentje rondcrost, weerkaatsten de klikgeluiden die hij maakt tegen de stallen. Zo slaagt hij erin om evenwijdig langs de gebouwen te rijden.
Ook vleermuizen en bepaalde walvissoorten zoals bruinvissen maken gebruiken van deze techniek die eveneens aan de basis ligt van sonar en radar.
Dieter Coppens van het programma Copy beest wil de gocart uitrusten met sonartechnologie om de grote droom van Rob te realiseren: eens rijden op de zeedijk van Oostende. (br.hln)
Beer, leeuw en tijger gered uit drugshol, vijftien jaar later zijn ze nog steeds de beste maatjes
Beer, leeuw en tijger gered uit drugshol, vijftien jaar later zijn ze nog steeds de beste maatjes
In de vrije natuur zouden ze elkaar naar het leven staan, maar nu zijn ze al vijftien jaar lang de beste vriendjes: beer Baloo, leeuw Leo en Bengaalse tijger Shere Khan vormen een wel heel opvallend trio in het Georgische dierenverblijf 'Ark van Noah'.
De drie dieren werden in 2001 tijdens een drugsinval in Atlanta ontdekt in de kelder van een huis, toen waren ze nog geen twee maanden oud. Leo zat in een te kleine kooi en sukkelde met een open wonde aan zijn neus. Baloo was er het ergst aan toe: zijn ijzeren harnas zat veel te strak om zijn lijf en sneed in zijn vel. Er was zelfs een operatie nodig om hem te verlossen van zijn 'foltertuig'.
Dat was trouwens het enige moment dat de welpen van elkaar gescheiden zouden worden. En opvallend: de leeuw en de tijger maakten meteen duidelijk dat er 'iets' ontbrak. De beestjes leden stuk voor stuk aan ondervoeding en hadden zowel inwendige als uitwendige parasieten.
De verzorgers oordeelden dat ze er te erg aan toe waren om hen weer los te laten in het wild. Geen erg, want Baloo, Leo en Shere Khan amuseren zich rot met elkaar. "De tijd heeft niet veel impact gehad op hun relatie. Ze zijn misschien wat trager geworden, maar ze zien elkaar nog even graag", klinkt het.
"We hadden hen uit elkaar kunnen halen, maar ze zijn hier eigenlijk als familie aangekomen", stelt directrice Diane Smith. "Voor zover we weten, is dit de enige plek waar je zo'n aparte combinatie zult vinden."
"Baloo en Shere Khan hebben de beste band", aldus eigenares Jama Hedgecoth. "Zij worden altijd vroeg wakker, Leo slaapt het grootste deel van de dag. Toekijken hoe de beer een poot legt rond de tijger en hoe die laatste dan snuffelt aan grote broer, magisch is dat. En als Leo er dan bij komt, is het feest compleet. Ze liggen soms zelfs op elkaar voor de warmte en de affectie." (br.hln)
Stewardess die 359 levens redde vereeuwigd in Bollywoodfilm
Stewardess die 359 levens redde vereeuwigd in Bollywoodfilm
Wie een film naar zich vernoemd krijgt, betekent iets in deze wereld. In het geval van Neerja kan je zelfs gerust spreken van een heldin pur sang. Want de echte Neerja Bhanot heeft dertig jaar geleden 359 levens gered. De jonge Indiase stewardess bekocht haar onwaarschijnlijke heldendaad in 1986 met haar leven. Ze was net geen 23. 5 september 1986, twee dagen vóór de 23ste verjaardag van Neerja Bhanot. Pan Am-vlucht 73 is de eerste van Neerja als purser. Die dag bestormen vier gewapende Palestijnen net dat vliegtuig op de luchthaven van Karachi in Pakistan om het te kapen. Neerja reageert bliksemsnel en verwittigt de piloten die zo kunnen ontsnappen. Zoals het protocol voorschrijft om te verhinderen dat de terroristen zouden kunnen opstijgen. Ze staat zelf bij een uitgang en kan ook de benen nemen, maar dat doet ze niet.
Amerikaanse paspoorten verstoppen Neerja neemt haar verantwoordelijk als hoofdstewardess, en hoe! Haar volgende reddingsactie is het verstoppen van 41 paspoorten van Amerikaanse staatsburgers. De kapers schoten na hun bestorming meteen een Amerikaan dood en gooiden zijn lijk op het tarmac. Ze zijn van plan nog meer Amerikanen te doden en eisen de paspoorten van de passagiers. Neerja zorgt ervoor dat de terroristen de Amerikanen niet kunnen identificeren door de paspoorten onder de zetels en in de vuilbak te laten verdwijnen. "Ik kan nog altijd niet geloven dat ze dat deed", zei een overlevende passagier, Sekhar Mitra, aan de Cincinnati Enquirer na de kaping. "Als ze daarachter waren gekomen, hadden ze haar meteen doodgeschoten. Daar ben ik zeker van."
De vreselijke beproeving duurt zeventien uur. De kapers richten hun wapens vaak op Neerja, maar ze vertrekt geen spier, is ijzig kalm. "Ze bleef ook de hele tijd glimlachen", zei Mitra.
Gered jongetje nu zelf kapitein
Neerja slaagt erin om in een magazine instructies door te geven aan een passagier die bij een nooduitgang zit. Wanneer de terroristen uiteindelijk lukraak het vuur openen op alle passagiers, helpt ze de deur te openen om zoveel mogelijk mensen te laten ontsnappen. Ze kan zelf als eerste naar buitenglippen maar ze verkiest eerst de anderen te helpen ontkomen. Als ze drie kinderen tegen de kogelregen wil beschermen, wordt ze zelf dodelijk geraakt.
Er vielen in totaal 21 doden, 359 mensen werden gered. Dankzij Neerja was de tol niet veel zwaarder. Eén van de passagiers die Neerja heeft gered, is een zevenjarige jongen die nu zelf kapitein is bij een grote luchtvaartmaatschappij. Hij dankt elke dag van zijn leven aan Neerja, die zijn inspiratie is.
Bhanot is internationaal geroemd als heldin. Ze kreeg postuum verscheidene onderscheidingen voor haar moed. In de biografische film van Ram Madhvani wordt ze op fenomenale wijze vertolkt door de Indiase Bollywoodactrice Sonam Kapoor, dochter van Anil Kapoor (Slumdog Millionaire). Om alles zo echt mogelijk te doen lijken, werd er zestien uur aan een stuk gefilmd in het vliegtuig. 'Cut' roepen was verboden. Wereldwijd bracht de thriller op twee weken tijd al 10 miljoen dollar op. Voorlopig speelt hij niet in onze zalen. (br.hln)
Lisa Jane Stansfield (Heywood (Greater Manchester), 11 april 1966) is een Brits zangeres, die eind jaren '80 en begin jaren '90 enkele grote hits scoorde.
Op veertienjarige leeftijd won ze een talentenjacht georganiseerd door een plaatselijke krant, waarna ze haar televisiedebuut kon maken.
In 1983 vormde ze samen met twee vriendinnen van school de groep Blue Zone. Hun eerste single On Fire was aanvankelijk populair, maar werd uit de handel genomen na een grote brand op het Londense Metro station King's Cross.
In 1989 kwam de grote doorbraak, toen Stansfield de vocalen mocht verrichten voor het nummer People hold on van Coldcut. Dit nummer werd een grote internationale hit, waarna Stansfield een solocarrière begon. Haar eerste single All Around the World werd een nummer 1 hit in Nederland begin 1990. Later volgden nog enkele kleinere hits. In 1990, 1991 en 1992 won ze een Grammy Award voor respectievelijk beste vrouwelijke nieuwkomer en beste vrouwelijke artiest
Gemummificeerde zeiler schreef brief aan overleden ex: Kracht van demonen
Gemummificeerde zeiler schreef brief aan overleden ex: "Kracht van demonen"
De 59-jarige Duitse avonturier Manfred Fritz Bajorat, die voor de kust van het Filipijnse eiland Mindanao gemummificeerd werd teruggevonden aan boord van zijn zeiljacht, had voor zijn overlijden een brief geschreven aan zijn vrouw Claudia. Die overleed in 2010 aan kanker.
"Dertig jaar waren we samen, op hetzelfde pad. Daarna bleek de kracht van de demonen sterker dan de wil om te leven. Je bent er niet meer. Mag je ziel vrede vinden. Je Manfred", zo staat te lezen in de brief die samen met foto's naast het gemummificeerde lichaam van de man in zijn kajuit werd aangetroffen.
Vrouw overleden Het koppel zou in 2008 uit elkaar zijn gegaan, twee jaar later overleed de vrouw op Martinique. De aangetroffen foto's werpen ook licht op het leven van de man: zijn reizen naar onder meer Parijs, Luxemburg en "een weekend in Kirchhundem".
Het lichaam van Bajorat werd door Filipijnse vissers ontdekt naast zijn radiotelefoon in de kajuit van zijn zeiljacht Sayo. Vermoed wordt dat hij nog heeft geprobeerd een noodsein te versturen.
Het is nog niet duidelijk hoe lang de man al overleden was en hoeveel jaar zijn yacht al op drift was. Vast staat dat hij sinds 2009 nergens meer gesignaleerd werd.
In de kajuit werden fotoalbums aangetroffen, naast kleren en conserven. De mast van het zeilschip was afgebroken en de kajuit stond grotendeels onder water. Maar wat zijn dood heeft veroorzaakt, blijft voorlopig een raadsel. De man werd geïdentificeerd aan de hand van aan boord aangetroffen documenten.
Gebroken mast In 2009, een jaar na de scheiding van zijn vrouw en reisgezel, ontmoette Bajorat op Mallorca een andere wereldzeiler, een zekere Dieter. Die verklaarde aan Bild: "Manfred was een zeer ervaren zeiler. Ik geloof niet dat hij in de storm is gezeild, zijn mast is wellicht afgebroken toen Manfred al dood was".
Dochter is kapitein Het lichaam van de man werd voor een autopsie overgebracht naar de Filipijnse stad Butuan, de boot werd door de politie naar de haven van Barobo gesleept, waar hij zal onderzocht worden. Politiewoordvoerster Goldie Lou Siega verklaarde dat er geen aanwijzingen zijn van een tweede persoon aan boord van het schip en dat er geen wapen is gevonden. "Zijn houding doet vermoeden dat hij plots is overleden, wellicht aan een hartaanval", stelt forenisch arts Mark Benecke.
De Duitse ambassade in Manila werkt samen met de Filipijnse autoriteiten om de familie van de man in Duitsland op te sporen. Hij heeft naar verluidt een dochter Nina, die kapitein is op een vrachtschip. (br.hln)
Het jaar van de Aap: illegale handel in dwergzijdeaapjes piekt
Het jaar van de Aap: illegale handel in dwergzijdeaapjes piekt
Op 8 februari brak het Chinese jaar van de Aap aan en dat gaat gepaard met een sterk toegenomen interesse in dwergzijdeaapjes. Deze kleinste aapjes ter wereld zijn razend populair bij de rijke Chinese elite die op de zwarte markt zo'n 4100 euro neertellen per exemplaar. Maar milieubeschermers wijzen erop dat de diertjes zelden overleven in gevangenschap.
Een dwergzijdeaapje is het kleinste aapje ter wereld: het weegt ongeveer 100 gram en wordt gemiddeld 16 centimeter groot.
De diertjes zijn oorspronkelijk afkomstig van het westelijk Amazonebekken in Zuid-Amerika, waar ze in kleine groepjes van ongeveer twaalf individuen leven. Tot nu toe worden dwergzijdeaapjes nog niet beschouwd als een bedreigde diersoort, maar volgens de Internationale Unie voor Natuurbescherming dalen ze sterk in aantal, voornamelijk door illegale handel.
In een studie die eind 2015 werd gepubliceerd in The American Journal of Primatology schatten onderzoekers dat alleen al in Peru jaarlijks honderdduizenden primaten verhandeld worden.
Dwergzijdeaapjes zijn na doodshoofdaapjes de tweede meest verhandelde soort. Ze worden verkocht als huisdieren of bushmeat op Peruaanse markten.
Hoewel een verbod op de export van primaten in Peru al werd ingesteld in de jaren 1970 is de smokkel sindsdien niet afgenomen. De wetenschappers wijten dit aan het gebrek aan interventie door de autoriteiten. De aapjes worden vaak meegesmokkeld op boten, maar veel aapjes komen al om voor ze kust bereiken.
Noga Shanee van de organisatie Neotropical Primate Conservation in het Verenigd Koninkrijk vermoedt dat er in China ondertussen ook al kweekprogramma's voor de aapjes bestaan. De diertjes hebben echter een zeer kleine overlevingskans omdat de kopers geen kennis hebben van de juiste verzorging.
"Wilde diersoorten verschillen opvallend van gedomesticeerde dieren en hebben een beperkt aanpassingsvermogen aan gevangenschap," zegt bioloog Clifford Warwick. "Stress door aanraking, het transport of de opsluiting in kooien kan leiden tot een vroege dood. Ook ontoereikende voeding of onaangepaste warmte- en vochtigheidsregimes kunnen resulteren in de dood."
Uit een studie van Warwick en zijn collega's blijkt dat 70 procent van de exotische dieren die verkocht worden, sterven in handen van de groothandelaar. "De industrie aanvaardt die hoge mortaliteitscijfers omdat de dieren goedkoop te vinden zijn en de industrie is afhankelijk van massaverkoop en een jaarlijks uitvalspercentage," aldus Warwick.
Sociale media verergeren het probleem
Wat het probleem volgens Shanee nog erger maakt is de overvloed aan 'schattige' foto's die door de eigenaars gedeeld worden op sociale media. Dit moedigt anderen aan om hun eigen trendy diertje aan te schaffen. Dat geeft op zijn beurt de markt een boost en werkt de smokkel van primaten en andere wilde dieren in de hand. (br.hln)
Tal van BV's, bloggers en andere fashionista's houden grote uitverkoop op de eerste Refashion Days in ons land. Je zult er onder andere de kleren en accessoires van Griet Vanhees, Lima Ché, Virginie Claes en Elisa Guaracci kunnen kopen aan spotprijsjes. En dat allemaal met het oog op recycleren en bewust shoppen.
De reden waarom Nicole Boes, Anneleen Meurs en Elk Vanbrusselt de Refashion Days organiseren is dan ook omdat ze vinden dat er veel kledij geproduceerd wordt en er veel te veel verloren gaat. "We moeten smart-shopping introduceren in onze leefwereld; koop kledij waarmee je jezelf uitdrukt. Dat kan met een duur mode-item, maar even goed met vintage eyecatchers. Slimme keuzes maken en combineren is de boodschap."
Daarvoor wisten de drie heel wat bekende gezichten te strikken. Denk aan onder andere Lima Ché (populaire blogster), Ex-Miss België Virginie Claes, Vlaams Parlementslid Rob Beenders, tv gezicht Elisa Guaracci, en styliste Griet Vanhees. Een lijst van alle deelnemers kun je op de site vinden. (br.hln)
De eerste Refashion Days gaan door op 10, 11 en 12 maart in de Oude Gelatinefabriek in Hasselt. Meer info: refashion.be
Boterhamzakje redt leven van te vroeg geboren baby
Boterhamzakje redt leven van te vroeg geboren baby
Isaac Derwent mag je gerust een mirakelbaby noemen. Het jongetje werd tien weken te vroeg geboren en heeft zijn leven te danken aan een... boterhamzakje.
Moeder Jennifer (32) was met haar man Jonathan (38) aan het winkelen in het Engelse Plymouth. De vrouw was dertig weken zwanger en kreeg plots buikpijn. Jennifer had er geen erg in, maar haar man wilde geen risico's nemen en bracht haar meteen naar het ziekenhuis.
Niet prettig Daar kwam Isaac al snel ter wereld, tien weken te vroeg. En toen gebeurde er iets vreemd. De dokters wikkelden het kindje, dat amper 1,7 kilogram woog, meteen in een boterhamzakje. "Een hele schok", vertelt Jennifer. "Het is geen prettig zicht om je baby in een plastic gestopt te zien".
De dokters wilden met dit merkwaardige manoeuvre de lichaamstemperatuur van de baby op peil houden. Tevens was het de bedoeling om de omgeving van de baarmoeder te recreëren. Vervolgens werd Isaac naar een 'echte' couveuse overgebracht.
"Ik was zó opgelucht toen ik mijn baby voor de eerste keer hoorde huilen", vervolgt Jennifer. "Een onbeschrijflijk moment".
Alles prima De kleine Isaac verbleef vervolgens vijf weken in observatie in het Derriford Hospital in Plymouth. Het jongetje is inmiddels terug thuis bij zijn ouders en stelt het prima. Zij hebben niets dan lof over de goede zorgen die hun spruit in het ziekenhuis heeft ontvangen.
Het koppel uit Avonwick, in het graafschap Devon, heeft iets met bevallingen. In 2013 hielp Jonathan - een burgerlijk ingenieur - zijn vrouw alleen thuis bevallen van hun dochter Holly. De weeën van Jennifer waren te pijnlijk om haar naar het hospitaal te brengen. Pas na veertig minuten kwamen de hulpdiensten aan om de geboorte in goede banen te leiden. (br.hln)
Met dit kleine trucje smaakt je kopje koffie 10 keer beter
Met dit kleine trucje smaakt je kopje koffie 10 keer beter
Of je nu een zwarte koffiefan bent, of liters melk en suiker nodig hebt om dat cafeineshot door je keel te krijgen: dit kleine extraatje in je koffie kan iedereen bekoren. En nee, het is geen whisky of rum.
Al eens gehoord of geproefd van chai latte? Dit van oorsprong Indiase drankje combineert een mix van sterke kruidenthee ('chai') met melk, voor een heerlijk verwarmend drankje. Ben je toch eerder een echte koffiedrinker, dan hebben wij de ideale combinatie voor jou.
Doe alle kruiden die normaal gezien voor "chai" worden gebruikt bij je koffiefilter wanneer je koffie zet (koffiecapsules zijn immers toch passé). De kruiden gaan heel goed samen met de koffie, met een volle, kruidige smaak als resultaat. De aromatische geur alleen al is trouwens een goede reden om uit je warme bed te komen.
Chai kan je voorverpakt in de winkel kopen, maar je kan ook zelf experimenteren met kruidencombinaties. Gebruik bijvoorbeeld kaneel, zwarte peper, kardemom, kruidnagel en gember. Je kan zelf afwisselen met combinaties en hoeveelheden, maar een aanrader is 1/8 theelepel zwarte peper en 1/4 theelepel van al de rest. Extra tip: voeg wat amandelmelk voor een zachte, romige smaak. Santé! (br.hln)
Joan Osborne (Anchorage (Kentucky), 8 juli 1962) is een Amerikaans singer-songwriter, vooral bekend van haar hit One Of Us.
In 1980 verliet ze haar geboorteplaats Anchorage, Kentucky (maakt nu deel uit van Louisville) en trok naar New York City. Daar stichtte ze haar eigen platenlabel, Womanly Hips. Bij dit label bracht ze enkele singles uit, voordat ze zich inschreef bij Mercury Records. Haar tweede (en eerste meldenswaardige) album is Relish, dat uitgegeven werd in 1995. Het album werd een hit door de single One Of Us. Dit lied klonk meer pop dan de rest van het album dat eerder bluesmuziek bevatte. Na het grote succes van One Of Us had Osborne enkel nog wat kleinere hits, zoals Right Hand Man en St.Teresa. Haar derde studio-album, Righteous Love werd uitgebracht in 2000 en verdween al snel uit de charts.
Joan Osborne speelde in de film Standing in the Shadows of Motown in 2002 en tourde met The Funk Brothers. In 2002 bracht ze ook het album How Sweet It Is uit, een collectie van klassieke rock en soulcovers.
In 2005 en 2006 trad Osborne regelmatig op met Phil Lesh and Friends, en in november 2006 kwam haar album Pretty Little Strangers uit.
Net voor redding: kat springt uit tien meter hoge boom
Net voor redding: kat springt uit tien meter hoge boom
Aan het speelpleintje in de Drie Lindekes in Beveren is een kat gisteren uit een tien meter hoge boom naar beneden gesprongen net toen de brandweer haar wou redden.
Het diertje zat al een uur vast tussen de takken, maar net op het moment dat een brandweerman haar bij haar nekvel wou pakken, waagde ze de sprong. Met een plof kwam ze in het sompige gras terecht. Ze raakte niet gewond en ging er als een speer vandoor. De brandweer kon er nog mee lachen. "Zo'n sprong zouden er weinig aan kunnen." (br.hln)
Ik haatte het als hij met zijn moerasgroene ogen bovenop mij kroop: Shirin vertelt over gruwel bij IS
Ik haatte het als hij met zijn moerasgroene ogen bovenop mij kroop: Shirin vertelt over gruwel bij IS
Negen maanden lang hield IS een jong yezidi-meisje gevangen. Shirin werd eerst verkocht op een slavinnenmarkt en daarna verkracht door onder meer een man met 'moerasgroene ogen'. In haar boek 'Ich bleibe eine Tochter des Lichts' ('Ik blijf een dochter van het licht'; nvdr) omschrijft ze de gruwel die ze moest doorstaan.
Augustus 2014: Shirin -niet haar echte naam- was zeventien jaar toen ze uit haar dorp Hardan ontvoerd werd door IS-strijders. Ze brachten haar naar een verlaten schoolgebouw, waar ze samen met 3.000 andere vrouwen als vee gekeurd werd.
"Het was daar een complete chaos", herinnert Shirin zich. "We stapten letterlijk over andere mensen heen toen we binnengebracht werden. Er was geen plek om te slapen, dus we moesten op de grond gaan liggen. Mijn moeder, mijn zussen en mijn broer Kemal zaten naast elkaar tegen de muur gedrukt. We werden bewaakt door jongetjes tussen de vijftien en achttien jaar oud."
"Van top tot teen gekeurd" "De ouderen kwamen enkel langs als ze ons wilden inspecteren, om de waarde van jonge ongetrouwde meisjes vast te leggen. Moslimvrouwen moeten normaal gezien natuurlijk volledig bedekt zijn. Een man die zelfs nog maar naar de handen van een vrouw kijkt, begaat een zonde. Wie betrapt wordt, riskeert zweepslagen. Maar die regel gold duidelijk niet voor hen: ze keurden ons van top tot teen en keken daarbij recht in onze ogen."
"'Zij heeft blauwe ogen, daar houd ik van', zei een van hen. 'Ik wil die met de bruine ogen', antwoordde een andere. Als je in de smaak viel, moest je je volledige naam geven en zeggen van wie je de dochter was."
Malik De dag erna kwam een gemaskerde man die namen afroepen. 'Malik', klonk het. Shirin kromp in elkaar alsof het haar eigen naam was. "Malik was mijn buurmeisje, een echte vriendin. Ze was klein, maar echt heel lief en mooi. Ze was twaalf jaar, maar zag er ouder uit. Hij riep opnieuw 'Malik', maar ze reageerde niet. Haar grote bruine ogen zaten verscholen achter haar donker haar, alsof ze zichzelf op die manier probeerde te verstoppen."
"Daarop begon hij in het Arabisch tegen haar te praten. Ze deed alsof ze hem niet verstond, maar hij woonde in onze buurt. 'Natuurlijk spreek je Arabisch, je bent toch naar onze school gegaan?', klonk het. "En we weten allemaal dat je een heel slimme meid bent."
"Geschreeuw was vreselijk" Daarna werd het 19-jarige meisje gekozen dat in het dorp geprezen werd om haar schoonheid. "Ze leek op Sneeuwwitje, met haar melkkleurige huid en prachtige lange haren. Zij ging met gebogen hoofd mee met de mannen."
In totaal werden die eerste keer negen meisjes uitgekozen. Hun moeders huilden en smeekten, maar tevergeefs. "Dat geschreeuw was vreselijk. Ze smeekten om hun dochters met rust te laten, maar die mannen hadden er geen oren naar. Een van hen zei dat ze hen de Koran zouden aanleren en daarna terugbrengen. Hun mannen en zonen? Die zouden ook bekeerd worden tot de islam. En als we allemaal moslims geworden waren, zouden we elkaar terugzien. Want Allah is groot en vergevingsgezind."
"Als geiten opgesloten in een kooi" Het bleek valse hoop. "Ze maakten ons wijs dat ze ons enkel maar een betere religie wilden aanleren. In realiteit behandelden ze ons als geiten die opgesloten zaten in een kooi. Ze lieten ons verhongeren, verkochten ons door en mishandelden ons als beesten."
Ook Shirin kreeg verschillende 'bazen'. Een van hen gaf haar een serieuze rammeling alvorens hij haar terug naar de slavinnenmarkt bracht. "De bedoeling was natuurlijk om onze weerstand te breken. Ik voelde me zwak, had niets om te eten en 's nachts beschikte ik ook niet over een deken. Ik haatte het als hij me aankeek met zijn moerasgroene ogen en bovenop mij kroop. Ik probeerde weg te glippen, maar dat lukte niet. Deze was nog erger dan de rest: hij stonk naar het zweet, geen enkele parfum kon daar iets tegen verhelpen. En hij zag er zo vuil uit."
Vuist in keel In de woonkamer mocht Shirin kleren dragen, in de slaapkamer moest ze naakt zijn. Om haar te doen zwijgen, stak hij zijn vuist in haar keel of plakte hij haar mond dicht. Ze moest ook verplicht pillen slikken, zonder te weten wat het was. "Ik werd er niet slaperig van, ik viel gewoon flauw."
Shirin zou meermaals verkracht worden. Tot hij haar in het midden van de nacht wakker maakte en zei dat ze moest vertrekken. "Ik was echter te zwak om op mijn benen te staan. Ik probeerde overeind te komen, maar het begon te duizelen. Ik verloor het bewustzijn en toen ik ontwaakte, bleek ik weer op die slavinnenmarkt te zitten."
"Vader weet niet dat ik geen maagd meer ben" Andere meisjes probeerden het bloed van haar gezicht te wassen en verzorgden haar wondes. Op die manier werd ze negen keer 'doorgegeven', de laatste wilde haar gelukkig helpen ontsnappen. Daarvoor moest ze wel honderden kilometers stappen, het overgrote deel zelfs op blote voeten.
In een vluchtelingenkamp werd Shirin herenigd met haar vader. "Ik was zo blij om hem te zien. Voor oudere mensen moet je altijd respect tonen. Ik kuste zijn hand, hij zoende mijn voorhoofd. Daarna knuffelden we elkaar."
Haar moeder heeft hem nooit de waarheid durven vertellen: Shirin diende zogezegd enkel huishoudelijke taken op te knappen bij Soennitische moslims. "Tot op de dag van vandaag heb ik hem niet gezegd dat ik niet langer maagd ben. Ik ben niet zeker of hij het weet, misschien wil hij het gewoon niet weten." Shirin woont nu in Duitsland. (br.hln)
Goed nieuws voor Katoren-liefhebbers: de Nederlandse jeugdauteur Jan Terlouw (84) kondigt een derde boek in de succesvolle reeks aan. Het manuscript is al meer dan een jaar klaar, maar het is nog niet duidelijk of het boek in een jeugd- dan wel volwassen versie zal verschijnen. Dat schrijft de website boekennieuws.nl.
Het nieuwe boek heeft als werktitel Het Hebzuchtgas en gaat over rijke directeuren in het fictieve land Katoren. Die zijn vergiftigd door het hebzuchtgas en zijn maar in één ding geïnteresseerd: geld. Wanneer het boek verschijnt, ligt nog niet vast. Eerst zou er nog beslist moeten worden voor welke doelgroep het boek bestemd is: volwassenen of jongeren.
Het eerste boek in de reeks, Koning van Katoren, dateert alweer van 1971 en drukte meteen zijn stempel op de Nederlandse en Vlaamse jeugdboekenwereld. Het boek vertelt het verhaal van Stach, een jongen in het land Katoren die zeven opdrachten moet vervullen om koning te kunnen worden. De opdrachten symboliseerden de problemen en uitdagingen waar de maatschappij in de jaren 70 mee te kampen had. Koning van Katoren groeide meteen uit tot een van de meest geliefde jeugdromans van de Lage Landen.
Pas 26 jaar later verscheen met Zoektocht in Katoren een vervolg op het boek. Daarin belandt een herder, die normaal in afzondering woont, voor het eerst in de moderne samenleving, en verwondert hij zich over de soms absurde aspecten van onze maatschappij. (br.hln)
Alison Jane Moyet, (Billericay, 18 juni 1961) is een Brits singer-songwriter.
Alison Moyet werd geboren in Billericay en groeide op in Basildon. Haar vader is Fransman en haar moeder is Engelse. Op haar zestiende ging Moyet van school. Na een tijdje in een winkel gewerkt te hebben begon ze een opleiding tot pianostemmer, waar ze echter na twee jaar mee ophield, omdat ze toen met de band Yazoo, waar ze samen met Vince Clarke in zat, een hit had met de nummers 'Only You' en 'Don't Go'.
Moyet maakte met Yazoo twee albums, en de band kreeg een Brit Award voor Beste Nieuwe Band, voordat ze de band verliet om solo te gaan. Haar solodebuut noemde ze Alf, naar de bijnaam die ze van Vince Clarke gekregen had. Ze maakte verschillende cd's, won nog drie Brit Awards en verschillende andere prijzen, en tourde over de hele wereld. Ze staat in de top 5 van best verkopende Britse zangeressen ooit.
In 2001 speelde Moyet Matron Mama Morton in de musical Chicago, en kreeg goede kritieken.
Er zijn vandaag drie grijze zeehondjes gespot op de Belgische stranden. Ze kwamen uitrusten op het strand in Oostduinkerke, Oostende en Wenduine. Het dier in Oostduinkerke (foto) lag een heel eind van de waterlijn vandaan en is er wellicht beland bij vloed. Het beestje kroop vanzelf weer richting het ruime sop.
"De jongste dagen zijn er opvallend meer zeehonden die komen uitrusten op het strand. Dat wil niet zeggen dat ze in nood zijn. Het gaat om jonge dieren die voor onze kust zijn geboren in januari en december en eventjes rust nodig hebben. Ongeruste wandelaars proberen ze terug in het water te drijven, maar doen dat beter niet. Die dieren kunnen dat zelf. Ze zouden zelfs oververmoeid geraken omdat ze moeten blijven zwemmen", zegt Jasper Matthys van het Sea Life Blankenberge.
Uitkijken: het blijven roofdieren "Maar we worden graag opgebeld indien er een dier zich op het strand bevindt. Telefonisch kunnen we al heel wat te weten komen. Aan de hand van de houding kunnen we uitmaken of het om een ziek dier gaat", aldus verzorger Matthys. In de meeste gevallen gaat het Sea Life toch ter plaatse om de toestand van de dieren te bekijken. Verzorger Jasper Matthys raadt af om de dieren aan te raken. "Het blijven roofdieren die erg hard kunnen bijten." (br.hln)
De 94-jarige Iris Apfel is het nieuwe gezicht van een Australisch kledingmerk Blue Illusion. En hoewel dat nieuws (op een positieve manier weliswaar) de wenkbrauwen doet fronsen, is zij lang niet de enige bejaarde die het nog steeds maakt in de modewereld. Grote merken als Marc Jacobs, & Other Stories en Dolce & Gabbana kozen eerder ook al voor omaatjes in plaats van jonge modellen.
Diversiteit in de modewereld is eerder uitzonderlijk: modellen zijn doorgaans erg blank, slank en liefst zo normaal mogelijk. Maar beetje bij beetje komt daar verandering in, en naast modellen met een beperking, gekleurde modellen en vollere meisjes schitteren ook steeds vaker omaatjes in campagnes en op de catwalk.
Zo poseerde de 66-jarige actrice Jessica Lange al voor Marc Jacobs Beauty, de 70-jarige actrice Charlotte Rampling voor Nars, de 72-jarige Catherine Deneuve schitterde voor Louis Vuitton en kledingketen American Apparel vroeg de 64-jarige Jacky O'Shaughnessy zelfs in lingerie te poseren.
Het mag nog iets ouder Maar het mag zelfs nog wat ouder als het van de modeontwerpers afhangt. De 87-jarige Daphne Selfe stond niet zo lang geleden nog in Vogue en ze bracht recent een fotoboek uit met haar mooiste foto's in gebundeld. En nu gaat de 94-jarige Iris Apfel nog een stapje verder.
Ze is het gezicht van het hippe Australische label Blue Illusion, en vorig jaar werd er nog een documentaire gemaakt over deze kranige bejaarde. Apfel kennen we als de Amerikaanse zakenvrouw en groot modeliefhebber die onder andere voor 9 verschillende Amerikaanse presidenten het interieur heeft ontworpen. Met haar 100-jarige man woont ze nog steeds in een eigen appartement in New York en ondanks haar 94 lentes gaat ze nog naar alle mode-evenementen overal ter wereld. In 2005 was er zelfs een tentoonstelling over Apfel in het Metropolitan Museum of Art.
Meer actieve oudjes met een opvallende stijl, kun je trouwens ook al een tijdje vinden op Advanced Style. Een streetstyleblog waarop alleen maar hoogbejaarde vrouwen en mannen pronken. (br.hln)
De schulden van de Belgische gezinnen zijn voor het eerst groter dan hun gezamenlijk jaarinkomen na belastingen. Onder impuls van de groeiende berg hypotheekleningen klom de schuldgraad eind september 2015 naar 100,6 procent van het jaarinkomen. België drijft daarmee verder weg van de eurozone, waar de gezinsschulden al een tijdje dalen en onder het Belgische niveau liggen, schrijft De Tijd vandaag.
Stijgende woningprijzen en dalende rentetarieven -waardoor gezinnen meer kunnen lenen- deden het volume hypothecaire kredieten toenemen naar 194,6 miljard euro. Dat is goed voor ruim 80 procent van de gezinsschulden.
De schuldgroei doet knipperlichten afgaan. "Het niveau is niet alarmerend, maar de evolutie is wel verontrustend. De cijfers beginnen tegen te spreken dat we grote spaarders zijn", zegt econoom Geert Noels in de krant. De overdreven kredietgroei kan op termijn ook een zeepbel in de woningmarkt voeden, waarschuwen experts.
Volgens de Nationale Bank blijft de financiële positie van gezinnen "al met al robuust" dankzij het grote financiële vermogen van de Belgen. Maar de ongelijke verdeling van dat vermogen -vooral aangehouden door gezinnen zonder hypotheekschuld- creëert wel 'risicohaarden' in de hypotheekmarkt. (br.hln)
Daarom dragen succesvolle mensen altijd dezelfde outfit
Daarom dragen succesvolle mensen altijd dezelfde outfit
We hebben allemaal graag een uitpuilende kleerkast. Hoe meer kleren, hoe meer opties. En hoe meer opties, hoe beter we voor de dag kunnen komen, toch? In modekringen is dat echter al lang niet meer het geval. Steeds meer succesvolle designers en bekende gezichten kunnen we uittekenen in dezelfde outfit, dag in dag uit. Maar hoe komt dat nu?
De capsule wardrobe wint steeds meer aan naamsbekendheid. Het fenomeen? Je kleerkast zo klein mogelijk houden, met alleen maar stukken die je graag en veel draagt en die onderling allemaal combineerbaar zijn, om zo het maximum uit je garderobe te halen.
Het is een reactie op de wegwerpmode, maar - eerlijk is eerlijk - het is ook gewoon handig. Dit is waarom het zo aanslaat bij tal van ontwerpers en grote namen in de wereld:
1. Geen keuzestress
Voor mensen die iedere dag belangrijke beslissingen moeten nemen, kan het al een wereld van verschil zijn wanneer één kleine beslissing komt weg te vallen. Zoals je kleren kiezen, bijvoorbeeld. Het geeft hen meer mentale ruimte en een hogere productiviteit tijdens de dag. Barack Obama verklaarde het als volgt: "Je zal merken dat ik enkel grijze of blauwe maatpakken draag. Ik wil zo weinig mogelijk beslissingen nemen. Ik wil niet nadenken over wat ik ga eten of moet dragen. Ik heb al te veel andere beslissingen die ik moet nemen."
2. Gedaan met tijdverlies
Wedden dat je geen idee hebt hoe vermoeiend al die extra kleren zijn, totdat je ze effectief weg doet? Zodra je die overtollige stukken de deur uit zet, zal je merken dat je plots meer mogelijkheden ziet met het kleiner aantal items dat je nu in je kast hebt hangen. Bovendien win je zo ook veel meer tijd. Je 's ochtends klaarmaken is een stuk makkelijker, sneller en efficiënter op die manier. Bovendien is het ook een stuk eenvoudiger om je kleerkast te organiseren en schoon te maken.
3. Minder stress
Matilda Kahl, succesvol art director in New York, pint het dan weer op minder stress. "Anders loop ik me voortdurend af te vragen: is dit te gekleed? Is deze jurk te kort? Is mijn outfit niet te opvallend? Bijna altijd koos ik iets om te dragen en had ik amper na vijf minuten alweer spijt." Haar kenmerkende zijden witte blouse en zwarte broek daarentegen, zijn altijd goed.
4. Zelfzekerder
Vergelijk het met een fastfoodrestaurant en één van de betere etablissementen. Met een overvolle kleerkast weet je dat je dagenlang kan kiezen, maar dat de meeste opties toch niet helemaal dat zullen zijn. In een goed restaurant heb je minder keuze, maar kan je er van op aan dat alles even lekker zal zijn. Je ziet er niet alleen goed uit, je voelt je ook beter. Het is simpel en snel, en je ziet er altijd verzorgd uit.
5. Het is iconisch
"Een vast uniform is een makkelijke manier om je goed in je vel te voelen," legt moderedactrice Alice Gregory uit."Het toont aan dat je volwassen bent, dat je je prioriteiten op een rijtje hebt." Bovendien is zo'n uniform een middel om jezelf in de kijker te zetten. "Je wordt de protagonist in je eigen leven. Daarom wisselen personages in kinderboeken ook nooit van kleren. Het verleent je een bijna iconische status."
6. Minder duur
Onze kasten zitten boordevol schoenen en kleren, meer dan de helft één keer gedragen of zelfs nog onaangeroerd. De gemiddelde mens geeft 1.500 euro per jaar uit aan kledij. Op zich is dat niet overdreven veel, maar als je je indenkt dat een vrouw in 1930 negen outfits had, vergeleken met een dertigtal nu, dan is het duidelijk dat het wel wat minder kan. En dat betekent automatisch ook goedkoper (tenzij je natuurlijk liever wat duurdere stukken gaat shoppen).
7. Meer rust
Ook Drew Barrymore zette haar kleerkast op dieet. Haar reden: meer rust. "Ik ben bijna 40, dus kledij van mijn 20e kan echt niet meer, en kledij van mijn 30e - na twee baby's - past niet meer. Ik voel me op een kleding keerpunt, en dat is soms best pijnlijk." Niet weten wat je moet aantrekken, jezelf niet goed voelen in je kledij, we hebben het allemaal al meegemaakt, en als we Drew mogen geloven is zo'n uniform de ideale oplossing. "Mijn kleerkast is eindelijk gezond én gelukkig. Het is niet langer een strijd om me aan te kleden. En ook mijn persoonlijke stijl is kalmer en meer op punt." (br.hln)
Een vrouw die recent in het huwelijksbootje was gestapt, is gestorven aan een zeer zeldzame aandoening nadat ze maanden kloeg over mysterieuze jeuk.
Lucy Crossley werd in juni 2013 gek van een kriebel die ze over heel haar lichaam leek te voelen. De 27-jarige Britse vrouw uit Leeds zag nochtans nergens uitslag op haar huid of sporen van beten. Na een bezoekje aan een huisartsenpraktijk kreeg ze te horen dat ze wellicht schurft had en kreeg een lotion mee naar huis om zich mee in te smeren. Maar dat bracht geen soelaas.
Geel Een maand nadat de jeuk begon, schreef de huisarts een middel tegen allergie voor. Na een derde bezoek aan de dokter kreeg ze een voorschrift voor een echo in het ziekenhuis. Toen had ze last van buikpijn en de jeuk was werkelijk ondraaglijk geworden. Haar huid zag bovendien wat geel.
Hallucinant Men dacht dat ze misschien te kampen had met galstenen maar de echo gaf daar geen uitsluitsel over. Toen Lucy in augustus kloeg over een drukkend gevoel, werd besloten om de leverfunctie na te kijken. De resultaten waren hallucinant. De Bilirubine-waarde was schrikbarend hoog. Bilirubine is een afvalstof die vrijkomt bij de afbraak van oude rode bloedcellen. Normaal schommelt die waarde rond 17, bij Lucy bedroeg ze 395.
Ook na drie weken observatie in het ziekenhuis konden de artsen nog steeds de oorzaak van haar gezondheidsproblemen niet aanwijzen.
Blokkade In september, drie maanden nadat de jeuk begon, zag ze vijf verschillende specialisten vooraleer een scan een blokkade aan haar galweg toonde. Het was in oktober dat Lucy eindelijk te weten kwam wat haar gezondheidsproblemen veroorzaakte en de diagnose was schrikken: galwegkanker die niet meer te behandelen viel.
Mooiste bruid De vrouw begon met de moed der wanhoop aan chemotherapie en besloot om met de man van haar leven te trouwen. In oktober vorig jaar stapte ze in het huwelijksbootje met Liam. "Ze zag er niet eens ziek uit. Ze was de mooiste bruid die je je maar kan voorstellen", vertelde hij.
Valentijn Twee dagen voor kerst viel Lucy flauw. Ze werd in allerijl naar het hospitaal gebracht. Daar stelde men een interne bloeding aan de lever vast omdat de tumor op het orgaan drukte. Men kon niets meer voor haar doen. Twee dagen na Valentijn 2015 stierf ze.
Missie Echtgenoot Liam heeft de missie opgevat om het bewustzijn rond de zeldzame galwegkanker te verhogen door het verhaal van zijn geliefde vrouw openbaar te maken. "Ik wil voorkomen dat mensen lijden zoals Lucy en ik al die tijd hebben geleden."
In opmars Galwegkanker is in opmars in het Verenigd Koninkrijk. In 2013 werd de aandoening bij 1.965 Britten vastgesteld. "Het aantal diagnoses stijgt schrikbarend snel", zegt professor Simon Taylor-Robinson. "In 1968 waren er minder dan 40 gevallen per jaar. Dit komt niet omdat wij de ziekte steeds beter kunnen opsporen. We kennen de oorzaak niet."
België De Stichting Kankerregister registreerde in 2012 in België 280 nieuwe gevallen van galwegkanker, waarvan 150 bij mannen en 130 bij vrouwen.
Klachten Een tumor aan de galwegen veroorzaakt bijna altijd klachten zoals jeuk, pijn, gewichtsverlies en koorts. De diagnose wordt vaak pas in een laat stadium gesteld.
Andere symptomen die voor kunnen komen zijn:
• Pijn in de bovenbuik • Geelzucht • Onverklaarbaar gewichtsverlies • Verminderde eetlust • Algehele zwakheid en vermoeidheid.
