Geestelijke vader van Nero, Marc Sleen (93), overleden

Vlaams striptekenaar Marc Sleen, de geestelijke vader van Nero, is overleden. Hij is 93 jaar geworden

Marc Sleen werd op 30 december 1922 als Marcel Neels geboren in Gentbrugge. Als kind verslond Sleen boeken en tekende hij enorm graag. Alles krabbelde hij vol.

In 1944 ging hij aan de slag als cartoonist bij De Standaard. Zijn bekendste werk is vanzelfsprekend 'De Avonturen van Nero en co', dat in 1947 het levenslicht zag. Verder was hij ook de tekenaar en scenarist van andere populaire stripreeksen als 'De Lustige Kapoentjes', Piet Fluwijn en Bolleke' en Doris Dobbel'.

Volgens zijn familie is de striptekenaar thuis "vredevol en waardig ingeslapen", zo meldt VTM Nieuws. (br.hln)

Dit meisje verovert wereldwijd harten: "Down is niet eng, het is net leuk"

Er bestaan heel wat vooroordelen over mensen met het syndroom van Down. Maar de zevenjarige Sofia heeft die allemaal ontkracht in een schattig filmpje waarin ze uitlegt hoe het voelt om met deze aandoening te leven.

Mama Jennifer Sanchez deelde het filmpje vorige maand via social media naar aanleiding van Down Syndrome Awareness Month. Sindsdien gingen de beelden een eigen leven leiden en zijn mensen van over de hele wereld fan van deze spring-in-'t-veld.

In het filmpje zegt de Sofia heel trots: "Het is niet eng om met het syndroom van Down te leven, het is opwindend." Op de vraag wat Down is, antwoordt ze heel duidelijk: "Dat zit in het bloed." Maakt dit je bloed dan speciaal, wilde mama nog weten? Waarop Sofia volmondig "Yeah" zegt. "En het is opwindend, want ik mag naar Disneyland." 

Sinds haar mama het filmpje online zetten, werd het al meer dan zes miljoen keer bekeken. En Sofia werd meteen uitgeroepen tot het schattigste meisje ooit op social media.

Nochtans kende Sofia's leven een moeilijke start. Ze werd in Oekraïne geboren en leefde tot haar 16 maanden in een opvangtehuis. Tot Jennifer en haar partner zo vertederd waren door haar foto dat ze besloten het meisje te adopteren. Hun zoon Joaquin (8) heeft dezelfde genetische aandoening.

Mama Jennifer was erg ontroerd door de vele positieve reacties die ze kreeg op het filmpje. "Ik besefte plots dat mensen niet vaak genoeg horen van iemand met een beperking dat ook zij zich goed voelen in hun vel kunnen voelen." (br.hln)

Klik op de foto om hem te beluisteren

Eddie Vedder, geboren als Edward Louis Severson III (Evanston, Illinois, 23 december 1964),is een Amerikaans musicus en singer-songwriter. Hij is leadzanger en gitarist van de Amerikaanse rockband Pearl Jam. Vedder staat bekend om zijn "gouden bariton-stem" en wordt gezien als een icoon van de alternatieve rock.

Naast zijn activiteiten bij Pearl Jam is Vedder ook actief in andere muzikale projecten, waaronder diverse soundtracks en bijdrages aan albums van andere artiesten. In 2007 bracht hij zijn eerste soloalbum uit, welke diende als soundtrack voor de film Into the Wild. Zijn tweede album Ukelele Songs verscheen op 31 mei 2011.

Eddie Vedder is de zoon van Karen Lee Vedder en musicus Edward Louis Severson, Jr. De familie had zeven kinderen. Zijn ouders scheidden in 1965 toen Vedder een jaar oud was. Zijn moeder hertrouwde met advocaat Peter Mueller, waarna Vedder werd opgevoed met het idee dat Mueller zijn biologische vader was. Zijn aangenomen naam werd Edward Mueller.

Halverwege de jaren 70 verhuisde een gedeelte van de familie, inclusief Eddie, naar San Diego County, Californië. Tijdens deze jaren ging Vedder zich in muziek interesseren en bewonderde hij het album Quadrophenia van The Who uit 1973. Hij zei hierover: “Toen ik 15 of 16 jaar oud was… voelde ik me helemaal alleen… Ik was alleen, met uitzondering van muziek”. Zijn moeder en Peter Mueller scheidden een paar jaar later. Zijn moeder en broers verhuisden terug naar Illinois, maar Vedder bleef met zijn stiefvader in Californië zodat hij zijn middelbare school kon afmaken.

Pas na de scheiding hoorde Vedder dat Peter Mueller niet zijn biologische vader was. Vedder had zijn biologische vader als kind ontmoet, maar dacht dat Severson een oude vriend van zijn ouders was. Toen Vedder de waarheid ontdekte, was Severson al overleden aan multiple sclerose. Vedders slechte relatie met zijn stiefvader verslechterde nog meer. Eind jaren 80 schreef Vedder het nummer "Better Man", dat later een van de bekendste nummers van Pearl Jam zou worden. Tijdens een optreden met Pearl Jam in de jaren 90 verkondigde Vedder dat het nummer ging over "... the bastard that married my mom". Het nummer "Alive", Pearl Jams bekendste nummer, is gedeeltelijk te herleiden naar het verleden van Vedder zelf.

Unieke verzameling van 25.000 (!) strips te koop

Tweedehandszaak Troc.com organiseert van 4 tot 6 november een 'Stripverhalenfestival'. Aanleiding is de verkoop van een unieke privécollectie met meer dan 25.000 strips, afkomstig van één verwoede verzamelaar.

De strips, alles samen een stapel van zowat 125 meter hoog, bevinden zich in in goede of in de meeste gevallen zelfs nieuwe staat. Er is voor elke stripliefhebber wat wils; De collectie bevat meer dan 100 reeksen van onder andere Jommeke, Kuifje, Suske en Wiske, Jerom, Bessy, De Kiekeboes, Bob Morane, Bakelandt, Nero, Rik Ringers, Piet Pieter en Bert Bibber, Storm, De Rode Ridder, Agent 212, FC De Kampioenen en nog zowat tientallen anderen.

De stripverzameling beslaat een periode van 10 jaar. Na het overlijden van de verzamelaar enkele maanden geleden, besloot zijn familie om een beroep te doen op de inboedelservice van Troc.com Sint-Niklaas. Daar deden ze er maar liefst 500 uren over om alles nauwgezet in te pakken, verhuizen, uit te pakken en inventariseren.

• Meer dan 25.000 strips
• Zo zijn er bijvoorbeeld meer dan 2.300 Suske en Wiske strips
• Enkele originele gesigneerde tekeningen
• Opeengestapeld zijn ze 125 meter hoog
• Als ze (in de lengte) naast elkaar worden gelegd, vormen ze een rij van 7,5 kilometer lang
• De collectie weegt meer dan 5.000 kilo

98 topstukken uit de stripverhaalcollectie - zoals onder meer zeldzamere exemplaren van Nero, Bakelandt, Piet Pienter en Rik Ringers - worden nog tot 6 november per opbod verkocht via 2dehands.be (referentie "stripverhaalcollectie").

De andere strips worden in de winkel uitgestald om dan tijdens een 'Stripverhalenfestival' aan de man gebracht te worden. Plaats van gebeuren: Singel 5, 9100 Sint-Niklaas. Op vrijdagavond 4 november om 20 uur start de verkoop en deze loopt door tot zondag 6 november om 17 uur.  (br.hln)

Zondag 6 november van 10.30 tot 17 uur

Nooit meer afwassen: het is oké om uit een vuile kop te drinken

In het kader van deze lazy sunday kunnen we alvast opstaan met goed nieuws: het is helemaal niet zo erg om koffie uit een vuile mok te drinken. Integendeel, het zou zelfs goed voor je zijn, zo klinkt het in Wall Street Journal.

Zij spraken met geneeskundeprofessor Jeffrey Starke. En Wat blijkt nu? Het is zelfs de meest hygiënische optie om je koffie gewoon over dat restje van gisterenavond te gieten. Al zijn daar wel twee voorwaarden aan: je moet er zeker van zijn dat jij de enige bent die van dit kopje drinkt, en je mag geen melk of suiker gebruiken. Die restjes zullen namelijk beginnen schimmelen.

 "Natuurlijk vind je bacteriën in een ongewassen koffiekopje," verklaart Starke. "Maar de overgrote meerderheid van die bacteriën komen van de persoon die de kop gebruikt heeft." Zelfs als je van de beker bent wanneer je ziek bent, is de kans miniem dat je jezelf besmet, legt hij uit. Virussen kunnen buiten ons lichaam namelijk niet lang overleven. Bovendien is die aangekoekte koffie een stuk hygiënischer dan je kop afwassen met een kantoorspons, die waarschijnlijk pas écht veel bacteriën bevat. Lekker niet afwassen dus. (br.hln)

De Traveling Wilburys was een gelegenheidsband die in 1988 ontstond op initiatief van voormalig Beatle George Harrison. Naast Harrison bestond de supergroep uit Jeff Lynne, Roy Orbison, Tom Petty en Bob Dylan. De 'Wilburys' brachten twee cd's uit maar traden nooit op en gaven nauwelijks interviews.

De samenwerking ontstond toen Harrison zijn vrienden Lynne en Orbison uitnodigde om mee te werken aan de B-kant voor zijn single This is Love. Het was de bedoeling om het nummer op te nemen op een oude achtsporenrecorder van Dylan. Petty kwam in beeld omdat Harrison zijn gitaar bij hem had laten liggen. Platenmaatschappij Warner realiseerde zich dat het door de vijf opgenomen nummer Handle With Care te goed was om slechts als B-kantje te dienen en vroeg de gelegenheidsformatie om een album te maken. Harrison zou de band later in interviews een 'happy accident' noemen.

Het album Traveling Wilburys Vol. 1 werd in mei 1988 opgenomen in de studio van Dave Stewart in Hollywood. De nummers zijn grotendeels samen gecomponeerd en geschreven. Voor de opnames werden slechts tien dagen uitgetrokken omdat Dylan op het punt stond op tournee te gaan. Het album en de single Handle With Care kwamen uit in oktober 1988 en werden een wereldwijd succes. De groep presenteerde zich als zogenaamde familiegroep van halfbroers, zonen van de fictieve persoon Charles Truscott Wilbury sr. De samenwerking kwam echter nogal abrupt tot een eind toen Lefty Wilbury, oftewel Orbison, op 6 december 1988 aan een hartaanval overleed. In de videoclip van de tweede single van het album, End Of The Line, werd Orbison geëerd door tijdens het door hem gezongen gedeelte zijn gitaar in een schommelstoel in beeld te brengen, gevolgd door een foto van Orbison.

Eind 1989 was er speculatie dat Del Shannon als opvolger van Orbison toe zou treden tot de Traveling Wilburys. Hij werkte op dat moment met Jeff Lynne aan een comeback-album. De zelfmoord van Shannon in februari 1990 maakte echter een einde aan de geruchten. In juni 1990 werd de single Nobody's Child uitgebracht, als onderdeel van een liefdadigheidsproject voor Roemeense weeskinderen. In oktober van dat jaar volgde een tweede album, Traveling Wilburys Vol. 3. Het album is ruiger maar ook minder succesvol dan het eerste.

In 2007 verscheen een compilatie van de gelegenheidsband, bestaande uit de twee uitgebrachte cd's en een dvd met een documentaire over de totstandkoming van het eerste album en enkele videoclips.

Amper zes jaar is hij, maar wonderkind Laurent mag nu al naar het middelbaar

Laurent Simons, een jongen uit Oostende van amper zes jaar oud die samen met zijn ouders in Amsterdam woont, is een echt wonderkind. Binnenkort begint hij zowaar aan de middelbare school. Jawel, een zesjarige in het middelbaar. "Hij gaat als een speer", vertelt papa Alexander Simons over zijn zoontje, die een IQ van minstens 145 heeft.

Het ene leerjaar na het andere

Radio 1 belde met grote verbazing toch even met Alexander Simons, de papa van Laurent, voor wat meer informatie. Eerst en vooral de belangrijke vraag: hoe komt het dat zijn zoontje zo snel door het lagere onderwijs is gespurt?

"Hij is in principe normaal begonnen", vangt papa Alexander aan. "En toen is hij een jaartje vooruit gezet, en toen weer een jaartje... Vooral sinds januari vorig jaar verslindt hij het ene leerjaar na het andere, zonder moeite. Hij absorbeert de leerstof heel snel."

Met zowat alle leerstof van de lagere school doorlopen en met de handboeken van wiskunde van het eerste middelbaar onder de arm, blijft het razendsnel gaan. "Ook dat gaat als een speer. In amper twee maanden zit hij halverwege de leerstof van het eerste middelbaar."

Over enkele weken begint Laurent dan écht aan de middelbare school.

Tussen de pubers

Of dat niet vreemd is, een kindje van zes in een klas vol 13-jarige pubers? "Hij gaat er heel goed mee om", aldus zijn papa. "Op de een of andere manier aardt hij niet echt bij kinderen van zijn leeftijd." Bij leeftijdsgenootjes zou hij zelfs meer frustraties oplopen, stelt vader Simons. "Want is het wel gezond om een slim kind samen te steken met minder slimme kinderen? Dat is alsof je een gezond iemand in een gekkenhuis zet, terwijl die daar niet hoeft te zitten. Ik denk dat die daar meer gefrustreerd zou zijn."

Klik op de foto om hun te beluisteren






R.E.M. is een college rock-band die in 1980 in Athens, Georgia (Verenigde Staten) werd opgericht.

Waarom zijn raskatten eigenlijk zo duur?

Je wil al een tijdje een kitten adopteren. Niets zo gezellig als 's avonds samen op de bank genieten van een nieuwe aflevering van De Slimste Mens terwijl er zo'n donshoopje op je schoot ligt te knorren. Natuurlijk kan je naar het asiel gaan, maar heel wat mensen kiezen ervoor om een raskat in huis te halen, ook al kost dat een rib uit hun lijf. Maar wat maakt raskatten eigenlijk zo duur?

Vijfhonderd tot zelfs negenhonderd euro, het is eerder regel dan uitzondering voor een raskatje. Maar hoe komt dat eigenlijik, terwijl een kittentje uit het asiel doorgaans quasi gratis is?

Kittens maken

Bovendien werden die kittens - helaas - niet door de ooievaar gebracht. Vaak gaat de moederpoes op 'date' met een uitgekozen dekkater. Die dekkater doet dat uiteraard niet gratis. Voor zo'n poes op dekking gaat, heeft de fokker dus een bedrag tussen de 200 en 600 euro neergeteld. Tel daar nog bij dat een dekking niet altijd van de eerste keer lukt, en dan weet je dat dit een behoorlijk prijskaartje met zich meebrengt.

Time is money

Kittens grootbrengen is geen sinecure. Goede fokkers steken dan ook heel wat tijd en geld in het opvoeden van de kleintjes. Van dure warmtelampen en mandjes tot speelgoed en een zorgvuldig samengesteld kittenpakket voor de kopers. Verder nemen velen onder hen de eerste weken ook vakantie, speciaal om van het kleintje een goed gesocialiseerde kat te maken die niet mensenschuw is en snel bij je thuis zal aarden. (br.hln)

Bejaarden moeten in wel meer Nederlandse verpleeghuizen plas ophouden

Er zijn veel meer verpleeghuizen in Nederland waar bewoners niet naar het toilet kunnen als ze dat willen. Ze moeten hun plas een paar uur ophouden of krijgen een luier om, ook als ze niet incontinent zijn. Dat zeggen FNV Zorg en Patiëntenfederatie Nederland vandaag in het Algemeen Dagblad.

Woensdag werd bekend dat bewoners van verpleeghuis Grootenhoek in Hellevoetsluis (ten zuiden van Rotterdam) maar drie keer per dag naar de wc mogen. Onacceptabel, oordeelt staatssecretaris Martin van Rijn. Maar medewerkers zeggen dat ze geen andere keuze hebben: uit tijdgebrek helpen ze bewoners maar een paar keer per dag.

In een recente enquête van FNV Zorg geeft 73 procent van de zorgmedewerkers aan dat bewoners langer moeten wachten op hun toiletbezoek. Reden: de krappe zomerbezetting. "Het is belachelijk en mensonterend", zegt een woordvoerder van de Patiëntenfederatie Nederland. "Mogen plassen is een grondrecht, daar mag geen beperking op zitten. Maar helaas horen we het vaker."

"Als een bewoonster elk uur naar de wc moet, ook al is het maar een kort plasje, moet ik daarin schrappen", getuigt een rusthuismedewerkster in het AD. "Van bovenaf hoor ik: 'sorry, mevrouw krijgt anders te veel zorguren'." (br.hln)

 Deze dame wil in anderhalf jaar tijd alle landen ter wereld zien

Iedereen zijn hobby: de één haakt, de ander leest of gaat wekelijks naar de zumba. En Cassie De Pecol? Die bezoekt in haar vrije tijd zoveel mogelijk landen.

Haar doel is om de jongste vrouw te worden die door alle 196 landen ter wereld reist en zo het Guinness World Record te breken. De 26-jarige dame begon aan haar reis in juli 2015, op haar 25e verjaardag. Inmiddels heeft ze al 180 landen op de teller staan en heeft ze nog 45 te gaan om ook de laatste 16 landen een bezoekje te brengen.

"Ik heb altijd al de wens gehad om ooit alle landen in de wereld te bezoeken en meer te leren over verschillende culturen, woonomgevingen en religies," vertelde ze aan Daily Mail. Ondertussen gaf ze al 18.000 euro uit aan haar reis. En behoorlijk bedrag, maar vergeleken met de landen die ze al bezocht zijn het peanuts.

Met dank aan sponsors, haar populaire Instagrampagina en een documentaire die ze zelf maakte, lukt het haar om geen financiële kater aan de reis over te houden. (br.hln)

Haar wagen was verdwenen. Toen de auto plots weer opdook, vond ze daarin geld en deze brief

De wagen die op haar oprit stond in de Amerikaanse stad Portland (Oregon), was plots verdwenen. Voor een geschrokken Erin Hatzi was het een ordinaire diefstal maar uiteindelijk bleek het veel meer dan dat.

Erin Hatzi geloofde haar ogen niet toen haar rode Subari niet meer op haar oprit stond. Ze verwittigde de politie. In de hoop de dief snel op te sporen, plaatste ze op 25 oktober beelden van de bewakingscamera op Facebook. Daarop was te zien hoe een vrouw met het voertuig aan de haal ging.

Maar het zou niet lang duren vooraleer Hatzi antwoorden ging krijgen die de merkwaardige diefstal ontrafelden. Haar rode Subaru kwam op bijzondere wijze weer boven water.

De volgdende ochtend stond het voertuig immers weer voor haar deur met enkele extraatjes. Er lag geld en een excuusbriefje in.

De briefschrijfster bleek dezelfde rode auto te hebben en in de buurt te wonen. Zij had aan een vriendin gevraagd om de wagen op te pikken maar die vrouw had zich van auto vergist. Merkwaardig genoeg pasten de sleutels en kreeg ze hem makkelijk aan de praat. De briefschrijfster excuseerde zich uitvoerig voor het misverstand en liet 30 dollar (ongeveer 28 euro) achter voor de benzinekosten.

Na het bestuderen van de beelden van de bewakingscamera bleek het verhaal van de vrouw inderdaad te kloppen, bevestigde de politie van Portland. Ze was helemaal niet gehaast en gedroeg zich niet als een gewone autodief.

Wie rijdt met een oude Subaru Impreza kan dus maar beter uitkijken want de autosleutels van dergelijke oudere modellen blijken onderling inwisselbaar. Dit keer liep het gelukkig goed af. (br.hln)

Die dag dat mijn dochtertje (4) onbekende oude man aansprak in de supermarkt en zijn leven veranderde

De 4-jarige Norah Wood uit de Amerikaanse staat Georgia ging met haar mama naar de supermarkt om cupcakes te kopen voor haar verjaardag. Maar daar deed de kleuter veel meer dan dat. De kleine meid sprak de 82-jarige weduwnaar Dan Peterson aan en veranderde zijn leven voorgoed.

Het begon allemaal begin vorige maand met een kort gesprekje in de supermarkt. Norah riep: "Hey, oude meneer! Het is mijn verjaardag vandaag!" Mama Tara Wood wist eerst niet waar kruipen van schaamte omdat haar dochtertje de onbekende shopper oud had genoemd. Maar het gezicht van de man die op z'n eentje boodschappen deed, klaarde meteen helemaal op. "Hoe oud ben je geworden?", vroeg hij hartelijk.

Het kleine meisje wilde ook op de foto met de bejaarde man die ze na de leuke conversatie 'Mister Dan' noemde. Ze gaven mekaar nog een knuffel en dan scheidden hun wegen. Einde verhaal zou je denken. Maar dat was buiten die prachtige kronkel van het leven gerekend.

Mama Tara deelde het leuke voorval en de foto van haar dochtertje met Mister Dan op Facebook. Iemand uit haar kennissenkring herkende de man als Dan Peterson en schreef: "Dat is de eerste keer dat ik hem zie lachen sinds zijn vrouw is gestorven."

Peterson verloor zijn echtgenote in maart en gleed daarna weg in een depressie. Zes maanden later ontmoette hij Norah in de winkel en vond zijn glimlach terug. "Die dag liep ik rond vol zelfmedelijden", vertelde hij aan CNN. "Maar zij veranderde dat."

Via die kennis nam Tara contact op met Dan. Hij nodigde de moeder en haar dochtertje bij hem thuis uit. Het was bijzonder gezellig. Sindsdien is er een innige vriendschapsband ontstaan die niet meer stuk kan. "Norah heeft mij een diepere vorm van liefde laten zien", aldus Peterson. "Een vorm van liefde waarvan ik niet wist dat ze bestond." Voor hun ontmoeting hielden angstaanvallen hem 's nachts wakker. Nu slaapt hij als een roos.

"Doe moeite om mensen om te merken want de impact die je op hun leven kan hebben, is misschien gigantisch", besloot Tara.

Dat is de levensles die de schattige Norah ons heeft geleerd. (br.hln)

116-jarige onthult haar geheim voor een lang en gelukkig leven

Deze maand wordt de Italiaanse Emma Morano 117 jaar oud. Ze is de oudste mens ter wereld en de laatste nog levende persoon die in de negentiende eeuw geboren is. Maar wat is het geheim van haar lange leven?

In een exclusief interview aan AFP ter ere van haar nakende 117e verjaardag, doet Morano haar geheim uit de doeken. "Ik eet twee rauwe eieren per dag. En koekjes", klinkt het simpelweg. "Verder eet ik niet zoveel: ik heb namelijk geen tanden meer", lacht ze.

Dieet
Een dokter had Morano ooit verteld dat het eten van twee rauwe eieren zou helpen tegen bloedarmoede. Of dat echt zo is, weten we niet, maar feit is dat Morano op dat dieet erg oud geworden is.  

Single
De vrouw gelooft verder dat haar single status haar ook geholpen heeft om lang en gelukkig te leven. In de jaren dertig scheidde ze van haar toenmalige man en sindsdien is ze nooit meer hertrouwd. Het grootste nadeel van haar vergevorderde leeftijd lijkt Morano te vinden dat ze niet meer kan zingen: ze heeft nauwelijks nog een stem over. 

Op 29 november mag Emma Morano 117 kaarsjes uitblazen. (br.hln)

"Vader gaf me een ongelukkige jeugd, maar toch werd ik dankzij hem acteur"

Carry Goossens speelt decaan in 'Professor T.', gevangene in 'Cordon' en vanaf volgende maand grootmoeder in 'A Bomma!', een theaterproductie met Johny Voners. Als hij niét acteert, is Goossens bij zijn beesten en voelt hij zich een beetje een cowboy. De liefde voor dieren begon in zijn kindertijd, en die was niet gelukkig. Voor zijn acteerwerk graaft hij nog altijd in dat verleden. "Het is mijn archief."

Carry Goossens woont in het Oost-Vlaamse Wachtebeke, in een omgebouwde boerderij vlak naast de expresweg tussen Knokke en Antwerpen, dicht bij de Nederlandse grens. Hij kocht het in zijn glorietijd bij 'F.C. De Kampioenen', bijna twintig jaar geleden. De eigenaar kon het niet geloven - "Oscar van den teevee op mijn erf!" - en deed van pure alteratie meteen een stuk van de prijs. Op het erf van de brave boer wordt nu aan yoga gedaan - de vrouw van Goossens (Chris Bus, red.) geeft er les in haar eigen centrum - maar ook nog mest geruimd. Dat doet Goossens.

"Voor en na elke werkdag ben ik boer. Elke ochtend begint met het verzorgen van mijn paard, pony en drie geiten. Een uur en een kwart ben ik daarmee bezig: eten geven, stallen kuisen, knuffelen. Als ik vroeg weg moet, sta ik om halfzes op. En als ik thuiskom, is dat ook het eerste wat ik doe. Dan trek ik één van mijn overalls aan die ik in Amerika heb gekocht, draai ik een sigaretje, pak ik een pintje of een glas wijn en ga ik naar mijn beesten. Elke dag hetzelfde, altijd dezelfde handelingen - en toch verveelt het me nooit. Het is zelfs dat repetitieve dat me rustig maakt, denk ik. Zoals een mantra in yoga." (br.hln)

Een jaar lang zat deze kleine orang-oetan vastgeketend tussen twee huizen, op het beton. Soms mocht hij eruit om een gezin te entertainen

Het verhaal van de kleine orang-oetan Mingky is erg schrijnend. Toen hij als baby werd gevangengenomen bij een Indonesisch bos waar hij in alle vrijheid leefde, wachtte hem een leven van ketens en beton. Een jaar lang leefde hij in erbarmelijke omstandigheden en diende hij louter als entertainment. Nu is hij bevrijd en wacht hem opnieuw een leven in de vrije natuur, een leven waar hij recht op heeft.
 Zijn mama werd vermoedelijk gedood toen Mingky als hulpeloze baby gevat werd. De man die hem van zijn vrijheid beroofde, gaf hem daarna aan een vriend in een dorpje bij Blang Pidie op Sumatra.

En waar stopte die zijn nieuwe 'huisdier'? Aan ketens tussen twee gebouwen. In een nauwe gang van amper een meter breed, op harde beton, zonder enige bescherming tegen weer en wind, en met een pijnlijk zware ketting om zijn nekje.

Daar zat de kleine orang-oetan bijna een jaar lang. In de hitte, in de kou, in de regen, dag en nacht. In plaats van zich in de warme armen van zijn moeder te kunnen nestelen, knuffelde Mingky zichzelf in slaap.
Vermaakaapje

Af en toe werd Mingky losgemaakt. Dan moest hij opdraven om het gezin van zijn baasje te vermaken. "Hij vertelde ons dat hij het aapje had vastgeketend op zijn eigendom als entertainment voor zijn familie", vertelt Panut Hadisiswoyo, stichter van het Orangutan Information Centre verbouwereerd aan The Dodo.  

Daar bracht Mingky dus zijn jonge leventje door, terwijl dagelijks mensen voorbij hem liepen zonder ook maar iets voor hem te doen.

Gered

Maar daar kwam enkele weken geleden verandering in toen het Orangutan Information Center lucht kreeg van de situatie. Ze konden de onfortuinlijke Mingky gelukkig snel lokaliseren. Omdat het in Indonesië strikt verboden is om wilde dieren gevangen te houden, schakelde het centrum meteen de autoriteiten in.

Samen met de lokale politie en officieren van de dierenbescherming, kwamen ze ter plaatse om Mingky te redden. Het baasje besefte dat er niks opzat om zijn 'vermaakaapje' af te staan en liet Mingky weghalen.    

Vreemd genoeg wordt de eigenaar niet vervolgd. Omdat hij de politie verteld heeft dat hij de orang-oetan kreeg van een vriend gaat hij vrijuit, ondanks dat uit alles blijkt dat hij het aapje heel slecht behandeld heeft.
Doodsbang

Het arme beestje was zo bang tijdens zijn redding dat hij agressief werd en moest verdoofd worden. Gelukkig schrikte dat zijn redders niet af
 

Verzorging

Mingky werd naar een opvangcentrum voor orang-oetans gebracht en krijgt nu de allerbeste verzorging en training. Daarna zal hij opnieuw vrijgelaten worden in de natuur.

En zo loopt het toch nog allemaal goed af voor de arme Mingky.

Met uitsterven bedreigd

Hoewel zijn hartverscheurende verhaal bijna te ongelofelijk klinkt om waar te zijn, is hij slechts één van de vele slachtoffers van illegale dierenhandel. En ook zijn situatie is verre van uniek. Deze lente nog ontdekten redders van Wildlife Friends Foundation Thailand een aap die al bijna 25 jaar lang (!) tussen twee gebouwen in een sloppenwijk in Bangkok vastgeketend zat.

Sinds juli is de Borneose orang-oetan officieel 'ernstig bedreigd'. Dat is nog maar één trede lager dan de categorie 'uitgestorven in het wild'. (br.hln)

Steenrijke supermarktkoning schenkt zo maar even 75 miljoen aan zijn secretaresse

Veertig jaar trouwe dienst heeft zich goed laten uitbetalen. De 68-jarige Germana Chiodi was jarenlang de secretaresse van de steenrijke Italiaanse supermarkteigenaar Bernardo Capriotti, die eind september overleed. Nu is bekend geworden dat zij 75 miljoen euro van hem erft. Tot grote ontzetting van de familie van Caprotti, die veel minder krijgt.

Het hele imperium van de 90-jarige magnaat is ruim twee miljard dollar waard, wat hem een van de rijkste mannen van Italië maakt.

Capriotti begon zijn bedrijf in de jaren '50 met de Amerikaan Nelson Rockefeller, de kleinzoon van John Rockefeller die door velen ook wel wordt beschouwd als de de rijkste man aller tijden.

Inmiddels is zijn supermarkt Esselunga de derde supermarkt van Italië.

Tweede teleurstelling in familie wat betreft erfenis

De vijf kleinkinderen van Capriotti krijgen gezamenlijk ook 75 miljoen euro.

Tot 2005 zag hun erfenis er nog veel rooskleuriger uit. Hun grootvader was toen nog van plan om 92 procent van zijn vermogen aan zijn (klein)kinderen te schenken.

Maar in 2011 besloot hij dat terug te draaien. De familie probeerde de beslissing van opa nog aan te vechten bij de rechter, maar zonder resultaat. Op dit moment loopt er nog een zaak in hoger beroep. Dat nu bekend is geworden dat zijn secretaresse 75 miljoen euro erft, is de tweede teleurstelling in de familie wat betreft de erfenis van hun grootvader. 

De huidige vrouw van Capriotti en zijn drie kinderen (met twee van hen had hij een moeizame relatie) erven ieder een deel van de aandelen in onder meer de moedermaatschappij van het concern. Ook krijgen ze al het vastgoed en de kunstcollectie. Het is niet bekend of zij ook een geldbedrag krijgen.

Goede doelen

Germana Chiodi heeft in Italiaanse media te kennen gegeven dat zij de financiële steun die haar werkgever de afgelopen jaren aan goede doelen gaf, zal voortzetten. Ook zegt ze dat ze, indien de kinderen en kleinkinderen van Capriotti dat willen, haar functie binnen het bedrijf wil aanhouden. (br.hln)

Om hun te beluisteren klik op de foto en geniet

Chris Rea - Josephine

Klik op de foto om hem te beluisteren

Chris Rea (Middlesbrough (Engeland), 4 maart 1951) is een Britse zanger.

Chris Rea is met zijn krasse zangstem vooral bekend geworden met nummers als Fool (If you think it's over), Josephine en Driving home for Christmas, die nog altijd veel gedraaid worden op de radio.

Verder schreef hij een aantal nummers voor films, en een aantal van zijn bekendere nummers werden gebruikt als themamuziek. Hij speelde zelf in twee films, in 1985 in Willie and the Poor Boys en in 1999 in Parting Shots, waar hij tevens de muziek van deed. Hij schreef en produceerde de film La Passione, die in 1996 verscheen.

In 2005 heeft hij nog 11 nieuwe cd's uitgebracht (130 nummers), een dvd en een boek met schilderingen die hij gemaakt heeft tijdens zijn herstel van een ernstige ziekte rond het jaar 2000. Chris Rea heeft omstreeks 2005 bekend gemaakt dat hij stopt met touren. In 2006 deed hij zijn The Farewell Tour. Tijdens deze tour speelde hij oude klassiekers en nieuwe nummers.

Hoewel zijn gezondheid hem nog steeds parten speelt, maakt Rea in het najaar van 2007 zijn terugkeer naar het podium bekend. In het voorjaar van 2008 heeft hij met een nieuwe band, the Fabulous Hofner Blue Notes, een korte Europese tournee gedaan: "The Return of the Fabulous Hofner Blue Notes". De band speelt een mix van blues en instrumentale nummers, nieuwe songs en klassiekers. De muzikale invloeden gaan van de instrumentele platen uit de jaren 50 tot en met Miles Davis.