Vriendschap

vriendschap is mooi
ook al zie je elkaar niet veel
het geeft kracht
om moeilijke momenten te doorstaan
 
vriendschap
is een hechte band
die nimmer te verbreken is
het zijn harten
die om elkaar geven
 
vriendschap is alles delen
je vreugde
maar  ook je verdriet
...is  elkaars hand vastnemen
als de ander het moeilijk heeft
 
vriendschap
is als een parel
kostbaar en wondermooi
vriendschap is een geschenk je gegeven
omdat  je weet
dat je ook in iemand ander zijn hart leeft

Veel verborgen leed bij katten omdat baasjes hun gedrag niet begrijpen

Is je kat vrolijk, droef, depressief of gewoon totaal ongeïnteresseerd? Het is soms moeilijk om van hun gezicht af te lezen, waardoor steeds meer eigenaars met hun kat in therapie gaan. Helemaal niets vreemds aan, want door simpelweg het gedrag van je kat te begrijpen, voorkom je heel wat verborgen leed bij je harige viervoeter.

Kattengedragstherapeut Liesbeth Puts ziet steeds vaker baasjes met hun kat in haar praktijk verschijnen. En dat is goed, want zo'n 20 tot 50 procent van de huiskatten heeft gedragsproblemen, omdat baasjes hun gedrag niet begrijpen. "Mensen denken te makkelijk over hun huisdier. Katten zijn tegenwoordig populairder dan honden, want een kat kun je lekker zijn gang laten gaan en hoef je niet uit te laten. Maar een kat heeft ook gewoon aandacht en zorg nodig, en dat vergeten mensen soms", zegt Puts. Als kattengedragstherapeut geeft Liesbeth praktische adviezen over wat een kat nodig heeft.

"Je kan een kat niet in zijn eentje opsluiten, de hele dag gaan werken en dan vervolgens nog gaan sporten. We geven heel veel geld uit aan katten, kopen geweldige speeltjes, waterfonteinen en mooie kattenbakken voor ze, maar hebben minder aandacht voor ze dan goed voor ze is. Als ik tegen baasjes zeg dat ze iedere dag zeker vijf minuten actief met hun kat moeten spelen, kijken ze me echt met tegenzin aan."

Archeologen vinden botresten in eeuwenoud scheepswrak

Archeologen hebben voor de kust van Zuid-Engeland in een Nederlands scheepswrak uit de achttiende eeuw botresten gevonden. Het gebeurt zelden dat resten van opvarenden uit die tijd boven water komen, schrijft de krant The Telegraph. Het menselijk materiaal wordt geborgen en er zijn plannen om DNA af te nemen om te kijken of er vandaag de dag nog nabestaanden van de slachtoffers zijn.

De Rooswijk, een schip van de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC), verging in januari 1740 bij Ramsgate in slecht weer. Het was pas de tweede tocht van de Rooswijk. Het zeilschip was onderweg naar Batavia, het tegenwoordige Jakarta, en had zo'n 250 opvarenden aan boord. Naast de bemanning waren er ook passagiers, soldaten, vrouwen en kinderen aan boord.

Ook zijn drie kisten ontdekt met daarin vermoedelijk zilveren staven. Voordat deze kisten hun geheimen prijsgeven worden ze eerst onderzocht met röntgenapparatuur. Het schip was onderweg naar Batavia om peper, nootmuskaat en porselein te kopen.

Onderzoekers vonden ook persoonlijke spullen die een beeld geven van het dagelijks leven aan boord. Het gaat om zaken als leren schoenen, messen, riemgespen en tinnen kruiken. Al deze spullen gaan naar Nederland, als eigenaar van het wrak, hoewel de Britten hopen ook wat in eigen land te kunnen tentoonstellen.

Een duiker ontdekte het wrak in 2005 en sindsdien wordt het onderzocht. De archeologen moeten haast maken omdat het wrak wordt bedreigd door een zeeworm die uit de Middellandse Zee naar noordelijke wateren oprukt. Daarnaast is door het verschuiven van zandbanken de romp vrijgekomen, waardoor deze door lucht en het zoute water wordt aangetast. (br.hln)

Pat Benatar - Promises In The Dark

Pat Benatar (oorspronkelijke naam Patricia Mae Andrzejewski, 10 januari 1953) is een Amerikaanse zangeres die verschillende hits scoorde in de jaren '80.

Pat Benatar, die geboren werd in Brooklyn, New York, studeerde aanvankelijk opera-muziek. In 1971 trouwde ze met Dennis T. Benatar, waardoor ze de achternaam kreeg waarmee ze beroemd werd. In 1977 werd haar zangtalent ontdekt tijdens een talentenjacht in een New Yorkse club.

Ze scheidde van Benatar en trouwde later met de gitarist van haar band, Neil Giraldo. Samen kregen ze twee dochters.

In de jaren '80 scoorde ze enkele grote hits, waarvan Love is a battlefield de bekendste is. Dit nummer uit 1983 werd in onder meer Nederland een nummer 1-hit. Tussen 1980 en 1983 won ze vier jaar achtereen een Grammy Award voor beste vrouwelijke rockact. Later werd ze nog vier keer genomineerd voor deze categorie.

Siamese tweeling onderging gruwelijke testen. Keuze om samen te blijven, bekocht één van hen met de dood

 Ze werden weggehaald bij hun moeder toen ze net ter wereld waren gekomen en gebruikt voor de vreselijkste medische experimenten. Daarbij werden ze uitgehongerd, aan extreme temperaturen blootgesteld en ingespoten met radioactieve stoffen. Maar hoewel de Russische Masha en Dasha Krivoshlyopova dezelfde horror meemaakten, ontwikkelden ze compleet andere persoonlijkheden. "Masha was een psychopate pur sang en Dasha een brave ziel die niets liever wilde dan een normaal leven", aldus journaliste Juliet Butler in een nieuw boek over de Siamese tweeling. "Het zou haar nooit gegund zijn."

Butler schreef al van in hun kindertijd over de tweeling en raakte ook bevriend met de vrouwen nadat ze hen in 1988 geïnterviewd had. In 'The Less You Know the Sounder You Sleep' (hoe minder je weet, hoe beter je slaapt), onthult ze nieuwe details over het getormenteerde leven van Masha en Dasha Krivoshlyopova.

Medisch instituut
De Siamese tweeling werd geboren in januari 1950 en toen dokters zagen wat er met hen aan de hand was, werden ze meteen meegenomen naar een medisch instituut van Stalin in de buurt van Moskou. Hun moeder Yekaterina maakten de artsen wijs dat de meisjes het niet hadden gehaald.
Masha en Dasha deelden dezelfde bloedsomloop, maar hadden aparte zenuwstelsels. En daarom werden ze aanzien als de ideale proefkonijnen. Ze werden verbrand en bevroren om te kijken hoe ze reageerden op extreme temperaturen, onder dwang wakker gehouden om het effect van langdurig slaaptekort te onderzoeken, uitgehongerd, geëlektrocuteerd en zelfs ingespoten met radioactieve producten. En dat allemaal in de naam van de wetenschap.

Experimenten
In een van de experimenten werd een van de meisjes geprikt met naalden om de reactie van haar zus te zien. En in een andere test werd een van beiden in ijswater gehouden om te checken of dat een effect had op de lichaamstemperatuur van haar zus. Tijdens hun kindertijd kreeg een van hen de mazelen, de ander niet. Dat toonde aan dat de ene ziek kon zijn, terwijl de ander gezond bleef.
In 1956 werden Masha en Dasha overgeplaatst naar een ander onderzoekscentrum, waar ze acht jaar lang verborgen werden gehouden op de kinderafdeling. Daarna gingen ze naar een kostschool voor kinderen met een beperking in het zuiden van Rusland.

Traumatisch
Als volwassenen blokten ze die traumatische ervaringen uit. "Ik vertelde hen zélf wat ze allemaal hadden moeten doorstaan", aldus Butler. "Ze zeiden dat ze zich dat niet konden herinneren, alleen leuke dingen, zoals de keer dat ze van een van de verpleegster speelgoed hadden gekregen."
Opmerkelijk was volgens Butler ook dat de vrouwen ondanks hun gedeelde lichaam en beproevingen compleet verschillende karakters ontwikkelden. "Masha was een wrede psychopate, Dasha een zachte en gevoelige vrouw, die haar hele leven werd mishandeld door haar zus", vertelt de journaliste. "Niet alleen emotioneel, maar ook fysiek. Zo kon Masha geen alcohol meer innemen en verplichtte ze haar zus - die alcohol verafschuwde - om te drinken, zodat ook zij in een roes zou geraken."
Masha ontzegde haar zus volgens Butler alles wat ze graag wilde. "Een normaal leven, een job, een relatie met hun moeder - die ze in 1985 terug hadden gevonden - en zelfs haar kans op liefde", vertelt ze. "Dasha was verliefd geworden op een jongen en het bleek wederzijds. Maar Masha weigerde hen hun kans op geluk te geven. Ze was heel bezitterig. Niemand mocht Dasha hebben, alleen zijzelf."

Eigen lichaam
En ook wat Dasha uiteindelijk nog het liefste wilde van al - een eigen lichaam - kreeg ze niet. Heel wat gespecialiseerde dokters boden in de loop der jaren aan om de twee te scheiden, maar ze stuitten op een resoluut 'njet' bij Masha.
Na een televisieoptreden verhuisden de vrouwen naar een opvanghuis voor oude arbeiders, waar hun levensomstandigheden verbeterden. "Dasha begon zich meer te verzetten tegen haar zus en er kwam meer evenwicht in hun relatie", aldus Butler. "Ondanks hun toxische verhouding bleken ze toch van elkaar te houden. En dat werd extra duidelijk toen Masha plots stierf aan een hartaanval."

Bloedvergiftiging
Dat gebeurde op 17 april 2003. Toen haar zus overleden was, weigerde Dasha - zoals haar zus haar hele leven had gedaan - om gescheiden te worden. "Misschien uit loyaliteit of uit haar eigen nood om altijd dicht bij haar zus te zijn", aldus Butler. "Vast staat dat ze uiteindelijk naar een ziekenhuis gebracht werd en daar 17 uur later stierf aan een bloedvergiftiging, door het ontbindingsproces van haar dode zus. Ze waren met hun 53 jaar de oudste Siamese tweeling ter wereld geworden."   (br.hln)

Hoe zelfs negatieve emoties bijdragen tot geluk

Je denkt misschien dat geluk enkel voorkomt uit positieve gevoelens, zoals verliefdheid, tevredenheid, en vertrouwen, maar niets blijkt minder waar. Uit onderzoek blijkt namelijk dat ook af en toe goed kwaad of teleurgesteld zijn, bijdraagt tot onze levenstevredenheid. Niet alleen positieve, maar dus ook negatieve ervaringen zijn essentieel voor het vinden van geluk.

Niemand is fan van slechte momenten en nare gebeurtenissen maar uit een onderzoek uitgevoerd door Hebrew University of Jerusalem blijkt dat die negatieve ervaringen wel nodig zijn om écht gelukkig door het leven te gaan, mits de emoties betekenisvol zijn en op het juiste moment plaatsvinden.

De studie, waarbij onderzoekers zichzelf de vraag stelden welke emotionele ervaringen mensen moeten nastreven om hun geluk te optimaliseren, ondervroeg 2.324 universiteitsstudenten uit 8 verschillende landen en legde voornamelijk de focus op gewenste emoties: diegene die we willen voelen ongeacht ze goed of slecht zijn.

De deelnemers werden gevraagd naar de emoties die ze in hun dagelijkse leven ervaren, alsook de emoties die ze wensen te ervaren. Daarnaast werd er ook gepeild naar hun levenstevredenheid en eventuele depressieve emoties. Het merendeel van de bevraagden gaf aan zich vaker blij te willen voelen, terwijl 10 procent stelde vaker negatieve emoties te willen voelen.

"Haat me alsjeblieft niet": tiener schrijft emotionele brief aan oma nadat opa uit leven stapte toen ze zei dat hij haar verkracht had

"Alles wat ik gezegd heb, is waar. Ik weet dat het moeilijk is om te geloven omdat hij je man was. Ik mis je ongelofelijk. Haat me alsjeblieft niet." Een Britse tiener heeft een aangrijpende brief geschreven naar haar grootmoeder in de hoop dat die hun hechte band van vroeger een nieuwe kans wil geven. De vrouw spreekt al een jaar niet meer tegen het meisje, nadat die haar opa ervan beschuldigde dat hij haar als kind misbruikt had. De man stapte uit het leven tijdens zijn proces.

Megan Morrison (17) uit Derby en haar oma Vivienne (62) waren altijd erg close. Ze bakten samen taarten en gingen op reis en als ze een probleem had, kon Megan altijd bij haar grootmoeder terecht. Maar alles veranderde toen het meisje plots een duister geheim opbiechtte aan haar moeder.

Misbruikt
Ze vertelde dat haar opa Malcolm Harrison (74) haar als kind seksueel misbruikt en verkracht had. Dat gebeurde volgens haar toen ze tussen 8 en 10 was. "Hij zei dat ik het niet aan mama mocht vertellen, dat het ons geheimpje was", doet ze haar verhaal. "Maar toen ik 10 werd, zei ik hem dat ik het toch aan iemand zou zeggen als hij er niet mee stopte. Hij hield er toen meteen mee op."

Jarenlang had ze naar eigen zeggen gezwegen omdat ze haar oma niet wilde verliezen, maar haar mama Vanessa White (36) - een verpleegster - kon zich daar niet mee verzoenen. "Ik zei haar dat we het juiste moesten doen en naar de politie moesten stappen", zegt ze. En dat deden ze.

Benzine
Er kwam een rechtszaak van en het meisje getuigde in de rechtszaal. Haar opa ontkende alles en stapte uit het leven op de laatste dag van zijn proces, 30 juni vorig jaar. Volgens de politie overgoot hij zijn wagen met benzine en stak hij hem in brand terwijl hij er zelf in zat. Het proces werd stopgezet omdat de verdachte overleden was en de man werd uiteindelijk nooit veroordeeld. "Hij zou waarschijnlijk een celstraf gekregen hebben als hij schuldig bevonden was", aldus Richard Burton van de Derbyshire Police. "Maar we weten dat hij tegen zijn vrouw had gezegd dat hij dat niet zag zitten.

Megan - die een opleiding tot schoonheidsspecialiste volgt en deeltijds bij McDonald's werkt - bleef bij haar verhaal en dat resulteerde in een stilte van een jaar van de kant van haar oma. Nu heeft ze de vrouw een pakkende brief gestuurd waarin ze smeekt om weer de hartsvriendinnen te worden die ze vroeger altijd waren. "Ik wil haar gewoon terug. We hadden vroeger zo een sterke band", zegt ze.

Leugens
In haar brief schrijft Megan dat ze beseft dat ze waarschijnlijk de laatste persoon is van wie haar oma iets wil horen. "Ik weet dat het moeilijk is, maar ik mis je ongelofelijk. Je vraagt je vast af waarom ik al die dingen heb gezegd, dingen waarvan je denkt dat het leugens zijn. Maar dat zijn ze niet, oma. Alles wat ik verteld heb, is waar. Elk woord. De reden waarom ik zo lang heb gezwegen, ben jij. Ik was bang dat ik je zou verliezen. Ik wilde dat alles oké zou blijven tussen ons. Ook al was het moeilijk voor mij. Oma, ik zie je graag en je zal altijd mijn oma blijven, wat er ook gebeurt. Haat me alsjeblieft niet."

Hoorn
Mama Vanessa hoopt dat de brief effect zal hebben. "Het kan me niet schelen wat mijn moeder over mij denkt, maar ik wil dat ze weer vrienden wordt met Megan. Nadat papa gearresteerd was, belde ik haar om haar te zeggen dat het me speet, maar ze gooide de hoorn op de haak. Sindsdien hebben we niets meer van haar gehoord, ook niet op feest- en verjaardagen. Megan ziet daar zo van af dat ze zichzelf verminkt. Ik hoop dat dit eindelijk kan ophouden." (br.hln)

Marie kocht 20 lootjes van 2 euro in tombola. Ze heeft nu landhuis van 880.000 euro en titel van Lady

Een Britse vrouw heeft de slag van haar leven geslagen toen de eigenaar van een 18de-eeuws landhuis zijn stek op een originele manier van de hand deed. Omdat hij maar geen koper vond voor de woning van 880.000 euro, besloot hij een tombola te organiseren om zijn eigendom kwijt te raken. Doel was om 275.000 lootjes van 2 euro te verkopen. Met die 550.000 euro zou hij toch nog de aankoopprijs en de renovatie van het huis met zes slaapkamers in Lancashire terug kunnen verdienen.

Dunstan Low (37) wendde zich tot het internet om zijn plan uit te voeren. En dat liep een pak beter dan hij had gehoopt. Want er bleek interesse te zijn van over de hele wereld, tot uit China, New York en Nieuw-Zeeland toe. Uiteindelijk haalde de man net geen miljoen op voor het huis dat onder meer een balzaal, een bioscoop en een adembenemend uitzicht op het Lake District heeft.

En hij was niet de enige die er een goed gevoel aan overhoudt. Want de hoofdprijs ging gisteren naar Marie Segar uit Warrington. Zij krijgt overigens niet alleen een prachtig gerenoveerd landhuis, maar ook de titel van 'Lady of Melling Manor', die aan de villa hangt.

De vrouw kocht 20 lootjes van 2 euro. "Ik ben in shock", reageert ze. "Ik kan het amper geloven. Een plan heb ik niet echt. Misschien dat ik de naam op mijn bankkaart nu wel laat veranderen in Lady Marie (lacht). Ik deed wel mee aan de loterij, maar dacht geen moment dat ik zou winnen."

De eigenaar zei al dat hij een deel van de opbrengst aan het goede doel zal schenken. Zo gaat er 33.000 euro naar het St John's Hospice in Lancaster en 11.000 euro naar de National Youth Advocacy Service, een Britse non-profitorganisatie die het opneemt voor kinderen en jongeren. De grafisch ontwerper - die met zijn vrouw Natasha (32) twee kinderen heeft: Dylan (15) en Ozzy (5) - kreeg ook al verscheidene vragen van andere mensen om hun eigendom ook op die manier aan de man te brengen.

Het is niet de eerste keer dat iemand zijn woning via een loterij van de hand doet. In 2014 wilden de Nederlandse Peter de Pagter en zijn Belgische vrouw Arlette Boeckx hun villa bij Kaapstad op dezelfde manier verkopen. Ze woonden er sinds 2004, maar wilden terug naar Europa nadat bij Arlette leukemie werd vastgesteld. Voor 99 euro kon je een lootje kopen.

Problemen
Het initiatief stuitte wel op problemen omdat een dergelijke loterij toen alleen in Oostenrijk was toegestaan, maar dat probeerde het koppel te omzeilen met een Oostenrijkse website. Uiteindelijk kregen ze toch een boete van de Nederlandse Kansspelautoriteit omdat de wedstrijd op de Nederlandse markt was gericht. De boete bedroeg 80.000 euro. Het is onduidelijk of Dunstan Low ook een dergelijke boete boven het hoofd hangt.

Dochter van Angelina en Brad wordt straks een jongen

Shiloh Jolie-Pitt, de dochter van Brad en Angelina, is in mei 11 jaar geworden. De puberteit dient zich aan, en daarom bereidt het gezin een ingrijpende verandering voor. Het meisje wil immers liever als jongen door het leven gaan, en is daarom met een hormoonbehandeling gestart.

Toen ze twee was, verscheen Shiloh - het oudste biologische kind van Brad en Angelina - nog met schattige roze jurkjes ten tonele. Amper een jaar later borg ze die voorgoed op in haar kast. Als kleuter al maakte het kind duidelijk dat ze liever als jongen door het leven wou gaan. En haar ouders steunden die beslissing: Angelina sprak er openlijk over in interviews, en liet Shiloh voortaan zelf kiezen hoe ze zich zou kleden. Ook toen hun dochter eiste dat ze 'John' of 'Peter' genoemd zou worden, maakten haar ouders daar geen punt van. "Ze mag dan later zelf kiezen met welk geslacht ze zich wil identificeren", hield het koppel alle opties open.

Al sinds 2009 draagt Shiloh jongenskleren in het openbaar, maar haar lichaam bleef altijd vrouwelijk. Niet zo'n groot probleem voor een jong kind, maar nu de puberteit zich aandient, moet Shiloh een keuze maken: laat ze de hormonale veranderingen doorgaan, dan wordt het later een stuk moeilijker om nog van geslacht te veranderen. Wil ze snel een jongen worden, dan start ze nu beter al met haar transformatie.

Geen gemakkelijke beslissing voor een kind van amper elf, maar Brad en Angelina steunen hun dochter in haar identiteit. Shiloh wil echt als man door het leven gaan, en dus trok het gezin na haar verjaardag naar een specialist. Verschillende media melden dat er intussen een hormoonbehandeling werd opgestart onder begeleiding van het Younique Surgery Center in Santa Monica. Die moet ervoor zorgen dat Shilohs lichaam niet vrouwelijker wordt dan het al is, en voorkomt ingrijpende operaties op latere leeftijd, zoals bijvoorbeeld een borstamputatie.

De beslissing van Brad en Angelina om Shiloh haar eigen weg te laten kiezen, valt echter niet bij iedereen in goede aarde. Naar verluidt zijn de ouders van Brad absoluut niet te spreken over de geslachtsverandering van hun kleinkind. Ze zien het transgenderproces als iets onnatuurlijks en hebben fikse ruzie met hun zoon en zijn ex. De twee trekken op dat vlak echter aan hetzelfde zeel, wat hen weer dichter bij elkaar heeft gebracht. De relatie tussen Brad en Angelina zou voor het eerst in maanden weer de goede richting uitgaan. Volgens bronnen overweegt Angelina zelfs om de scheiding af te blazen. (br.hln)

Zo blijft je nagellak een hele week zitten

Gelakte nagels staan verzorgd, vrouwelijk en van een leuk kleurtje krijg je instant een goed humeur. Tenzij de lak er al na een halve dag begint af te bladderen. Wel, goed nieuws: met deze tips is dat eindelijk verleden tijd. Graag gedaan!

1. Vijl je nagels wat korter

Mooi hoor, lange nagels. Maar een lange werkdag, de afwas of gewoon tokkelen op je toetsenbord beschadigt de tips van je nagels onvermijdelijk, waardoor ze zwakker worden en nagellak minder goed blijft zitten. Als je je nagels wat korter vijlt, zullen ze doorgaans ook sterker zijn en zal dat kleurtje een stuk beter houden.

7. Let op met zonnecrème

Uiteraard willen we niet beweren dat je je niet moet beschermen tegen de zon, maar let wel op hoé je je insmeert. De ingrediënten in je zonnebescherming kunnen er namelijk voor zorgen dat je nagels sneller geel verkleuren en dat de topcoat sneller afslijt. Gebruik dus enkel je vingertoppen om zonnecrème aan te brengen en maak nadien meteen je handen schoon (maar dus niet met desinfecteergel). (br.hln)

Middagdip? Probeer eens een koffiedutje

"Koffie? Good. Dutjes? Goood," zou Joey Tribbiani zeggen. En toch is het nooit in ons opgekomen om die twee met elkaar te combineren. Gelukkig zijn er enkele wetenschappers die dat wél deden. En met het verhoopte resultaat.

Wie 's ochtends al eens een kopje koffie heeft gedronken voor de nodige dosis energie, die trekt waarschijnlijk wantrouwig de wenkbrauwen op. Maar geloof het of niet, koffie en een dutje zouden wel degelijk samengaan.

Hoe doe je het? Drink je favoriete kopje koffie. Vervolgens ga je in plaats van naar je bureau naar de zetel (of je bed) en doe je een dutje. De achterliggende wetenschap? Cafeïne heeft zo'n 30 minuten nodig om haar werk te doen, wat meteen ook de ideale duur is van een powernap. Wanneer je vervolgens wakker wordt, ben je niet alleen frisser van je dutje, de koffie geeft nog eens een extra energieboost.

Op deze leeftijd zitten vrouwen het best in hun vel

Antirimpelcrèmes, liftings, botox,... Het mag duidelijk zijn: ouder worden, doen we liever niet. Want in de fleur van je leven zie je er nu eenmaal het best uit, toch? Blijkbaar voelen we dat zelf anders aan, want vrouwen voelen zich het best op de leeftijd van... 65 en ouder.

Badpakkenmerk M&Co sprak 1.300 vrouwen aan tussen 18 en 80, en vroeg hen naar hun zelfbeeld en hoe ze zich voelen in hun zwemkledij. Wat blijkt? Vrouwen van 65 tot 74 jaar oud, voelden zich het best, met een gemiddelde score van 6 op 10.

Dat betekent helaas ook dat jongere vrouwen zichzelf een lagere scoren geven. Het gemiddelde over alle leeftijden was een teleurstellende 5 op 10. Wat betekent dat te veel vrouwen zich nog altijd onzeker voelen over hun lichaam. Dat bleek ook al uit een studie van Dove, die vorig jaar blootlegde dat het zelfbeeld van vrouwen beneden alle peil is. De algemene tendens is dan ook dat hoe ouder we worden, hoe minder we erom geven. 51 procent van de vrouwen tussen 65 en 74 geeft dan ook aan dat ze wel andere dingen te doen hebben dan te werken aan hun 'bikini body'. Amen! (br.hln)

Opmerkelijke tekening opgedoken op muur rusthuis en niemand weet waar ze vandaan komt (of toch?)

Er is een opmerkelijke muurschildering opgedoken op de gevel van een leegstaand rusthuis in de Kempense gemeente Meerhout. Daar prijkt nu een reusachtige afbeelding op van een oude vrouw die haar middelvinger opsteekt.

Op zijn Facebookpagina beweert het Meerhoutse Kunstcollectief Tarmac van niets te weten, maar eind volgende maand start er toevallig wel een kunstenfestival op die locatie. Daarbij zullen heel het weekend meer dan honderd kunstenaars aan de slag gaan in het rusthuis. (br.hln)

Waarom je niet iedere dag hetzelfde paar schoenen mag dragen

Dames, spits de oren: het is géén goed idee om steeds hetzelfde paar schoenen uit de kast te halen. Eerlijk waar. Het zou nefast zijn voor je voeten én voor je schoenen. Wij onthouden vooral: hoog tijd om te shoppen!

Niet goed voor je voeten

Probeer om iedere dag af te wisselen, raadt orthopedist Dan Husom aan. "Als je iedere dag hetzelfde paar draagt, oefen je iedere dag druk uit op precies dezelfde plaatsen. Door om de dag van paar te wisselen, gun je je voeten de rust die ze nodig hebben. Wie op platte sneakers loopt, gebruikt immers andere spieren dan wie hakken draagt."

Bovendien zorgt je gewicht ervoor dat de kussentjes in de zool van je schoenen steeds ingedrukt worden. Als je je schoeisel dagelijks draagt, heeft de zool geen tijd om haar oorspronkelijke vorm weer aan te nemen, en zal het niet lang duren voor die plaatsen helemaal afgevlakt zijn. En zonder die kussentjes wordt wandelen meteen een stuk minder comfortabel en krijgen je arme voetjes het dus nog harder te verduren.

Jo Leemans wordt vandaag 90

Jo Leemans (Mechelen, 13 augustus 1927) is een Belgische zangeres die in de jaren vijftig de titel "de Vlaamse Doris Day" verkreeg. Haar artiestennaam dankt ze aan haar huwelijk met acteur Marc Leemans (1925-2015).

Ze was een levendige tiener, maar een met een erg zwakke gezondheid (kinderverlamming toen ze drie was). Haar gezondheid zou haar het hele leven parten spelen. Zo moest ze haar studies aan het conservatorium afbreken wegens een opstoot van polio.

In 1953 kwam ze terecht bij de NIR ook via haar huwelijk met Marc Leemans van het dramatisch gezelschap van de radio. Langzaam maar zeker begon ze daar naam te maken als zangeres : voor de orkesten van Francis Bay en Fernand Terby werkt ze zich door het repertoire en de klassiekers van die tijd. Haar glorieperiode als zangeres loopt van het midden van de jaren vijftig (ze debuuteerde op plaat met Heimwee in 1954) tot begin de jaren zestig, in een wereld van showorkesten, Canzonissima, en een generatie zangers en zangeressen als La Esterella, Jetty Gitari, Will Ferdy, Bobbejaan Schoepen en Bob Benny.

Hits die ze scoorde in de nationale hitparade waren de evergreen Que Sera, Sera (Whatever Will Be, Will Be) (amper een maand nadat Doris Day een nummer één hit had met dat lied stond Jo Leemans op dezelfde plaats met een Nederlandse vertaling, in december 1956), Heel Mijn Hart (ook een nummer 1-hit, in 1957), Lazarella (nº 11), Marjoleintje (nº 3), Ik ben verliefd op heel de wereld (nº 13), en Diep in mijn hart (nº 7 in 1960). Andere songs die ze rekent onder haar favorieten zijn Ware Liefde (True Love van Cole Porter), Als sterren flonk'rend aan de hemel staan, Weet je nog wel, die avond in de regen en Lieve Jo (Hold'em Joe).

Leemans bouwde ook een carrière op als presentatrice bij radio en televisie. Zo presenteerde ze in 1963 op de Nederlandse AVRO-televisie het programma Scala, waarin zij onder anderen Danny Kaye en Erroll Garner ontving.

In 1973 verliet ze Vlaanderen voor Benidorm wegens gezondheidsredenen, waar ze tot 1990 bleef wonen, omringd door drie honden en 28 katten. Na haar terugkeer in 1990 hernam ze echter al snel haar positie op de radio (met 78-toeren tijd, De tafel van Jo en Jo (met Jo de Poorter op Studio Brussel), Weet je nog wel, Het Spiegelpaleis ...).

In 2001 werd ze samen met Will Ferdy opgenomen in de Radio 2 eregalerij voor een leven vol muziek.

In mei 2009 heeft Jo de hoofdrol toegezegd voor de kortfilm My Donna van filmmaker Nicolaas Rahoens. Een rol die ze samen met Will Ferdy op bewonderenswaardige manier vertolkte. Het filmpje kaapte op het Beneluxfilmfestival drie prijzen weg waaronder de prijs van de beste acteur/actrice voor Jo Leemans. Op het Red Rock Filmfestival te Utah (VS) verkreeg het de eerste prijs voor de Grand Jury Best Experimental Narrative Short.

Ondanks haar gevorderde leeftijd blijft ze erg actief en wordt nog altijd graag gezien en gerespecteerd in heel Vlaanderen. In december 2012 speelde ze mee in de Samson en Gert kerstshow van Studio 100.

Boodschap in fles komt 29 jaar later toe

William Shuford was twaalf jaar toen hij een briefje in een fles stopte en in de Detroit River wierp. Die rivier mondt uit in Lake Erie, een groot meer op de grens van de Verenigde Staten en Canada. De fles dobberde bijna 30 jaar rond, tot ze vorige maand werd teruggevonden door een Canadees koppel. Zij schakelden een journaliste in om de schrijver van het briefje op te sporen.

John Worrell en zijn vrouw Diane hebben een woning in Amherstburg, Ontario, langs Lake Erie, een van de vijf Grote Meren. Elke week rapen ze het aangespoelde afval op hun strand op. Normaal gezien een saaie bezigheid, maar op 12 juli deden ze een ongewone vondst. In een van de flessen zat een briefje:

'Mijn naam is William Shuford (Billy), 12 jaar en ik zou graag willen dat je me contacteert. Mijn telefoon# is (313)-982-2399. Address [doorgekrast]. Reageer alsjeblief! Detroit, Michigan 48203'

Hoe oud het briefje was, konden John en Diane er niet uit opmaken. Ze belden het nummer op, in de verwachting een tienerjongen aan de lijn te krijgen, maar het telefoonnummer bleek niet meer in dienst te zijn. Ze wisten te achterhalen dat het nummer ooit toebehoorde aan een zekere William S., maar verder dan dat kwamen ze niet. Het stel hield het briefje een week bij en besloot dan om Allie Gross, een journaliste van de Detroit Free Press, in te schakelen om hen te helpen bij hun zoektocht.

Gross wist William 'Billy' Shuford al snel via Facebook op te sporen. De man ruilde ondertussen Detroit in voor San Francisco, waar hij aan de slag is als headhunter en een AirBnB uitbaat.

Het briefje dat de Worrells hadden gevonden, was een van de velen die hij in het water had gegooid toen hij als kind tijd doorbracht met zijn vader William Sankofa op Belle Isle, een eilandje in de Detroit River voor de kust van Detroit.

Shuford groeide op in de sloppenwijken van de stad, waar hij samen met zijn twee zussen door hun alleenstaande vader werd grootgebracht. In de zomer trokken ze vaak naar Belle Isle en het was ook een traditie om elk jaar op 1 januari naar het eilandje af te zakken. Het was op een van die zomerdagen in 1989 dat Shuford flessen met briefjes in de rivier gooide. Hij herinnert zich nog dat zijn vader hem had verplicht om het adres weer door te krassen. "We willen niet dat deze persoon naar ons huis komt," had hij gezegd.

Herinneringen

"Het is gek. Ik herinner het me alsof het gisteren was," aldus Shuford. "Ik herinner me dat ik dacht: 'Weet je wat? Dit zou wel eens kunnen lukken." Dat de fles na 29 jaar uiteindelijk in Lake Erie belandde en aanspoelde op een strand in Canada, vindt hij erg bijzonder. "Ik kan je niet vertellen hoeveel mensen me vandaag al gezegd hebben dat ik een lottobiljetje moet kopen vandaag," vertelde Shuford aan Gross. "Zoiets gebeurt gewoon niet."

Shufords vader overleed in 2014 aan een hartaanval en zijn herinneringen aan Belle Isle hebben sindsdien nog een grotere betekenis voor de man. Het is een plek die hij altijd zal koesteren, omdat zijn vader er zoveel van hield.

John en Diane zijn ondertussen van plan om het briefje terug te bezorgen aan William. Via de reguliere post, welteverstaan. (br.hln)

Blijf je langer bruin door te scrubben? Dat hangt af van het moment

Blij met je bruin kleurtje na een zonnige vakantie? Helaas verdwijnt die bruine teint ook weer snel. Vaak denkt men dat door de huid te scrubben, de bruine teint langer blijft en/of weer stralender wordt. Maar is dat wel zo? Dermatoloog Ilan Karavani raadt het alvast af.

"Wie zijn huid langer bruin wil houden, kan deze beter niet scrubben", aldus Karavani. "Scrubben 'hernieuwt' als het ware de huid en hierdoor verlies je ook het net aangemaakte pigment. Wie de natuurlijke afschilfering van de huid wil tegengaan en dus voorkomen dat die bruine teint snel verdwijnt, kiest beter voor een goede hydratatie. Een bruine kleur blijft (langer) behouden als de huid dagelijks goed gehydrateerd wordt met een niet-vette lichaamsolie of lichaamscrèmes op basis van hyaluronzuur. Tegelijkertijd wordt ook de hoornlaag doorzichtiger waardoor men het pigment van de kleuring beter ziet. Heb je het idee dat je na je zonvakantie veel witte schilfers hebt, scrub dan niet maar kies dus voor een hydraterende crème of olie om je huid te verzorgen."

"Scrubben vóór het zonnen is wel een goed idee als je een bruine teint wil. Een scrubbeurt neemt oppervlakkig de hoornlaag weg, waardoor de zonnestralen dieper in de huid kunnen dringen en de bruine teint intenser wordt. Best doe je dit een dag voor vertrek of de ochtend zelf. Eén goede scrubbeurt is voldoende, tijdens je vakantie is het niet nodig als je een bruine teint wil opbouwen. Ook met olie krijg je dat resultaat: olie op de huid maakt de hoornlaag doorzichtiger waardoor de zonnestralen beter de cellen kunnen bereiken die instaan voor de aanmaak van pigment. Let wel, het is die hoornlaag die je beschermt tegen schadelijke UV-stralen. Neem je die weg of tast je die aan, dan is je natuurlijke bescherming ook weg." (br.hln)

Geld verdienen aan je kleerkast? Deze dames zorgen ervoor

Wie graag nog een centje verdient aan zijn oude kleding, maar geen tijd of zin heeft om zijn overbodige stukken zelf op een tweedehandswebsite te plaatsen, kan voortaan bij Liesbet en Aagje Borms terecht. De twee zussen verkopen uw garderobe in uw plaats. U krijgt 50% van de opbrengst.

Het Britse online marktplatform On Buy rekende het onlangs uit. De doorsneevrouw draagt niet eens de helft van de kleren uit haar kleerkast(en). En wat daar maar hangt te hangen, is gemiddeld 2.700 euro waard. Maar om die kleren zelf één voor één te verkopen via tweedehandswebsites ontbreekt het vaak aan tijd, energie of zin. Liesbet en Aagje Borms, twee zussen uit Brasschaat, hebben daarvoor een oplossing bedacht. "Mensen kunnen een afspraak maken en hun spullen bij ons binnenbrengen. Duur of minder duur merk, dat doet er niet toe. Ons enige selectiecriterium om iets aan te nemen, is of men het zélf nog zou kopen of dragen. De spullen krijgen een prijs, worden gefotografeerd en online gezet. Op het einde van elke maand ontvangt de verkoper de opbrengst van wat er verkocht is. Wat na verloop van tijd - zes maanden - niet verkocht raakt, mag de klant weer ophalen of aan een goed doel schenken."

Het idee komt van Aagje. Zij verkocht al geruime tijd regelmatig haar eigen tweedehandskleren via het internet, onder de alleszeggende naam Closet Cleaning. "Dat ging zo goed dat vriendinnen vroegen om ook hun oude stukken te verkopen. En ook dat lukte prima. Zo ontstond het idee om deze manier van werken uit te breiden."

Fotostudio

Aagjes zus Liesbet - die al een ruime ervaring had in de retail - sprong mee op de kar.  "De winst wordt - na aftrek van de btw - fiftyfifty verdeeld. We zijn sinds mei bezig en voorlopig is het een groot succes. We deden dit eerst in bijberoep. Maar we kunnen er nu al van leven en hebben een eigen magazijn, kantoor en fotostudio. Dat laatste om alle stukken mooi te kunnen fotograferen. Vrij arbeidsintensief, maar goeie foto's en een professionele website zijn nodig om de spullen een tweede leven te geven."

De zussen hebben een vrouwen- en een kinderwebshop, die luisteren naar de namen Closet Cleaning en Little Dragons. Meer info: www.jointhecycle.be (br.hln)

Zoo Antwerpen verwelkomt nieuwe olifantenpuber Assam

De Zoo van Antwerpen heeft een nieuwe bewoner. De vijfjarige olifant Assam, geboren op 13 april 2012, kwam onlangs aan uit Hamburg en neemt de plaats in van Kanvar, die verhuisde naar Planckendael om er het liefje van Kai-Mook te worden.

In het puberhuis van de Zoo zal Assam samenwonen met Ming Jung (10 jaar, geboren op 16 april 2007 in Keulen). Het zal niet enkel speeltijd worden, Assam wordt er ook getraind voor zijn belangrijke kweektaak in de toekomst. De Zoo speelt met het huisvesten van olifantenpubers een belangrijke rol in het kweekprogramma van de bedreigde Aziatische olifanten.

"Assam is een jonge olifant, heel sociaal in de omgang met jongere dieren. Hij begon te puberen in zijn geboortegroep, dus de kudde in Hamburg vond het tijd dat hij ging vertrekken. In de Zoo kan hij zich voorbereiden op zijn volwassen bestaan, net zoals in de natuur. Assam is nog onstuimig, maar wel zelfverzekerd. Inmiddels is hij goed gewend en dikke vrienden met Ming Jung. Assam weegt rond de 1.500 kilo. Hij heeft al korte slagtandjes, maar die zullen nog groeien", aldus verzorger Annelies.

Spelen in het puberhuis
Puberende olifantenstieren zijn speels. Voordat ze oud genoeg zijn om zich voort te planten en te profileren als kweekstier mogen ze in Zoo Antwerpen naar hartenlust ravotten met andere puberolifanten. In het leembad, de zandhopen en het zwembad kunnen ze hun overtollige energie kwijt. Voor het kweekprogramma van deze bedreigde diersoort is het niet enkel belangrijk dat er familiegroepen zijn, zoals die in Planckendael, maar ook puberhuizen zoals die in Zoo Antwerpen waar deze jonge gasten kunnen spelen en leren. (br.hln)

Zo weet Disney precies waar jij moet lachen en huilen tijdens de film

Wie kan de film Bambi opzetten zonder een traantje weg te pinken? Of een grinnik om het olijke duo Timon en Pumba onderdrukken? Wij ook niet. En dacht jij dat Disney daar niets vanaf wist? Mis poes. Het bedrijf weet precies hoe jij reageert op hun films, want terwijl jij aan het grote scherm gekluisterd bent, kijk Disney vooral naar jou.

Hoe het werkt? Eigenlijk best eenvoudig. Met behulp van deep learning wil Disney Research de gezichtsuitdrukkingen van het filmpubliek analyseren. Voor de geïnteresseerden: een techniek die Factorized Variational Autoencoders heet. Zo kunnen ze achterhalen of het publiek wel op de juiste manier reageert.