Girafje geboren in Planckendael

In Planckendael is vorige zondag een babygirafje geboren. Twiga kwam iets na middernacht ter wereld. Als het weer het toelaat, kan u hem samen met zijn moeder al buiten zien rondlopen. Voor Planckendael is het welkom nieuws na de dood van twee olifanten in een week tijd.

Een giraffengeboorte is een beklijvend schouwspel: de baby maakt eerst een val van zo’n twee meter. Drooglikken gebeurde door de mama en na 13 minuten wankelde het diertje al op zijn ranke pootjes.

“We kozen voor de naam Twiga”, aldus verzorgster Jolien. “Dat betekent giraf in het Swahili. Het is de naam van een van de actieplannen van de Giraffe Conservation Foundation in Afrika. Met operatie Twiga redden ze daar giraffen en hun leefomgeving.”

“Kleine Twiga stelt het zeer goed en ook Barbie is zoals verwacht een voorbeeldige mama. Het is dan ook al haar zesde baby. Het babygirafje huppelt intussen zelfs al op de Savanne.”

De draagtijd duurt ongeveer vijftien maanden. Mannetjes worden tot vijfenhalve meter lang, vrouwtjes tot vierenhalve meter. Ze zijn de langste landdieren ter wereld en toch hebben ze maar zeven nekwervels, net als de mens. Ook hun tong (45 centimeter!) heeft unieke afmetingen.

Acht dagen geleden moest de zoo nog afscheid nemen van Phyo Phyo (36), de moeder van Kai-Mook. Op 28 mei was ook Qijo, een dochter van Phyo Phyo, onverwacht overleden. (br.hln)

130.000 belastingbrieven fout ingevuld door de staat, maar: “U bent zelf verantwoordelijk”

Het blijft altijd oppassen met de handige vooraf ingevulde aangiftes. “Vorig jaar zijn er 2.200.000 exemplaren verstuurd”, zo laat professor Fiscaal Recht Michel Maus weten. “In 94 procent van de gevallen waren die helemaal oké. Bij 6 procent niet.” Dat betekent dus dat er bij 130.000 belastingplichtigen toch iets misging. Een serieuze minderheid, maar wel een opvallend aantal. Volgens de professor zijn in werkelijkheid waarschijnlijk nog meer mensen getroffen, want velen aanvaarden de aangifte zonder goed te checken of alle gegevens kloppen.

“Ik vergelijk het altijd met een gps”, zo werpt Maus op. “Als we te veel vertrouwen op de gps, dan kunnen we ook geen kaart meer lezen. Als we te veel een rekenmachine gebruiken, kunnen we ook niet meer hoofdrekenen. En als we gewoon blind gaan vertrouwen op de vooraf ingevulde aangiftes van de FOD Financiën, zijn we ook niet meer in staat om die deftig te controleren.”

Uw verantwoordelijkheid

Het is evenwel belangrijk om dat wel te doen, want er is geen gedeelde verantwoordelijkheid. Als het fout gaat, ligt de eindverantwoordelijkheid altijd bij de burger. “Men verkoopt het als een service, maar er zijn toch wat vraagtekens bij te plaatsen”, aldus Maus. “De eindverantwoordelijkheid volledig bij de burger leggen, lijkt me een stap te ver. Zeker als blijkt dat die niet meer in staat is om die complexe oefening van de belastingaangifte zelf te kunnen voltooien. Waar is men dan mee bezig?”

Bo Van Spilbeek bestaat niet meer voor de belastingen

Nog aan de lijn bij ‘De Inspecteur’: VTM Nieuws-journaliste Bo Van Spilbeeck, die niet meer kan inloggen op Tax-on-web. Sinds haar geslachtsverandering bestaat ze niet meer voor de belastingen. En haar vrouw is plots alleenstaande. “Ik heb door mijn geslachtsverandering een nieuw, vrouwelijk rijksregisternummer gekregen”, zo legde Bo Van Spilbeeck vanmorgen in een telefoongesprek met Sven Pichal uit. “Nu geraak ik plots niet meer op Tax-on-web, ook met mijn oude identiteitskaart lukt het niet.” De gegevens van haar vrouw zijn dan weer van kolom veranderd, waardoor zij plots vrijgezel lijkt. 

“Dus ik besta voorlopig niet voor de belastingen”, aldus Bo. “Als ik daardoor geen belastingen moet betalen, dan zou dat fijn zijn. Maar ik vrees dat dat niet lukt”, lacht ze. “Ik vraag me af of het uiteindelijk wel gaat lukken. Anders moet ik misschien wel op de oude manier een papieren aangifte indienen. Maar dat zie ik eerlijk gezegd niet zo goed zitten.”

Synchronisatie

Sinds de nieuwe transgenderwet vorig jaar, is van geslacht veranderen in ons land administratief gezien makkelijker geworden. Maar Tax-on-web lijkt dus nog niet helemaal mee. Volgens Francis Adyns van de FOD Financiën is dat een foutieve conclusie. “Tax-on-web is zeker mee. Het laat onder meer al toe dat er gehuwden en wettelijk samenwonenden van hetzelfde geslacht zijn, maar door die wijziging in het rijksregisternummer loopt er in dit geval een en ander fout. Ik denk dat het te maken heeft met synchronisatie tussen het rijksregister en de FOD Financiën.” 

Adyns gaat ervan uit dat Bo uiteindelijk wel zonder problemen haar belastingaangifte online zal kunnen indienen. “Ik moet haar ontgoochelen, ze is zeker niet feitelijk vrijgesteld van belastingen”, klinkt het. (br.hln)

Hond blijft 28 uur lang bij in bos verdwaald meisje (2) zitten om haar te beschermen

De familie van een tweejarig meisje dat afgelopen week 28 uur lang vermist was, prijst hun hond Penny om haar loyaliteit. De pitbull zou niet van de zijde van het weerloze kind zijn geweken toen ze in haar eentje verdwaald raakte in het bos.

Het meisje, de tweejarige autistische Charlee Campbell, raakte rond tien uur ’s morgens afgelopen donderdag vermist in de buurt van het huis van haar grootmoeder in Lebanon Junction, Kentucky, waar ze woont. Vermoed werd dat het meisje de bossen ingegaan was en daar verloren was gelopen.

Toen zowel haar hond als het kind niet kwamen opdagen, vermoedde de grootmoeder al dat de hond samen met het meisje weg was. “Ik wist dat ze mijn baby niet aan haar lot zou overlaten”, zegt ze over haar hond Penny.

Na een zoekactie van 28 uur, meldde het meisje zichzelf weer, toen ze aanklopte bij het huis van een van de buren, enkele minuten nadat hond Penny ook weer naar huis was gekomen. Zodra ze Charlee herkenden, schakelden de buren de politie in, die het meisje en haar grootmoeder met elkaar herenigden.

Ratelslangen

Charlee werd op zaterdag nog ter observatie naar het ziekenhuis overgebracht omdat ze uitgedroogd leek te zijn en verschillende tekenbeten had. “In dat bos zitten wolven, coyotes, ratelslangen, om nog maar te zwijgen over wie er ’s nachts rondlopen”, zegt de buurman bij wie Charlee aanklopte geëmotioneerd. Hij vindt het een godswonder dat het peutertje ongeschonden uit het bos is teruggekeerd.

Charlees grootmoeder Beth is er in elk geval van overtuigd dat niet zozeer God, maar vooral hond Penny haar kleindochter beschermd heeft ten tijde van haar verdwijning. 

De politie voert nog steeds een onderzoek naar de omstandigheden van de verdwijning van het kind. (br.hln)

Op kamp in deze landen? Laat je dan vaccineren tegen tekenziekte

Het Tropisch Instituut raadt jeugdbewegingen die deze zomer op kamp gaan naar Centraal- of Oost-Europa aan om zich te laten inenten tegen tekenencefalitis. Dat is een vorm van hersenvliesontsteking. Vooral wie in die regio’s in bossen gaat spelen, loopt het risico om besmet te worden door het virus. Scouts en Gidsen Vlaanderen heeft haar leden alvast gewaarschuwd.

Deze zomer gaan zo’n 1.000 scouts en gidsen op kamp in een gebied waar je tekenencefalitis kan oplopen, een vorm van hersenvliesontsteking. Op haar website raadt Scouts en Gidsen Vlaanderen haar leden dan ook aan zich te laten vaccineren, na een advies van het Tropisch Instituut.

“Die kinderen kamperen in bossen en velden, waar die teken zitten en waar het risico groot is om een tekenbeet op te lopen”, zegt Patrick Soentjens, hoofdarts polikliniek Instituut voor Tropische Geneeskunde.

Welke landen?

Voor kampen in eigen land, is er geen probleem, maar het virus komt wel voor in onder andere Duitsland, Oostenrijk, Tsjechië, Slovakije, Slovenië en Kroatië. Wie daar op kamp gaat, laat zich maar beter vaccineren. Dat zijn twee inspuitingen, voor je vertrek. 

Verplicht?

Elke inenting kost 39 euro en wordt niet terugbetaald. Scouts en Gidsen Vlaanderen verplicht het dan ook niet om je te laten vaccineren. “Wij gaan niet controleren of alle leden gevaccineerd zijn, we doen eerder een beroep op het gezond verstand van iedereen”, zegt Jan Van Reusel, woordvoerder van Scouts & Gidsen Vlaanderen.

Hoe beschermen?

Er zijn trouwens nog andere manieren om je te beschermen. “We raden aan om altijd met lange mouwen, lange broek en gesloten schoenen rond te lopen in de bossen daar, eventueel ook met een pet en insectenwerende middelen”, zegt Soentjens.

Word je toch gebeten een teek, verwijder die dan zo snel mogelijk met een speciale tekenpincet, want een teek heeft soms maar enkele minuten nodig om het virus door te geven. Als je je kort daarna grieperig voelt, ga je maar beter naar de dokter.

Tekort aan vaccin

Op dit moment is er wel een tekort aan het bewuste vaccin. Enkel in de meeste reisklinieken zijn ze nog te krijgen; in apotheken niet meer. Experts raden dan ook dat enkel mensen zich laten inenten die echt een risico lopen, dus jeugdbewegingen die op kamp gaan of mensen die in Centraal- of Oost-Europa gaan kamperen. Om de voorraad weer aan te vullen, zullen groothandels stocks moeten opkopen in het buitenland. (br.hln)

Kijk de komende nachten maar eens naar de wolken

Lichtende nachtwolken zijn de hoogste wolken die we kennen. Ze komen voor op een hoogte van 85 kilometer. Ze kunnen zich vormen wanneer zeer kleine ijskristallen ontstaan op stofdeeltjes op grote hoogte. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, geven deze wolken zelf geen licht. Het licht is afkomstig van de zon en wordt door de ijskristallen weerkaatst naar het aardoppervlak. 

Pas nadat de zon ondergegaan is, wordt deze bewolking zichtbaar als een zilverblauwe streperige structuur. Zolang de lichtende nachtwolken nog door de zon worden beschenen, zijn ze waar te nemen. Wanneer de zon verder onder de horizon zakt, treedt ook op grote hoogte de duisternis in en zullen de lichtende nachtwolken verdwijnen. Bij goede condities is dit een uur tot anderhalf uur na zonsondergang.

“Zilverwitte, speciale kleur”
Of dit natuurfenomeen daadwerkelijk optreedt, is altijd afwachten. Sinds afgelopen donderdag zijn de condities ideaal. Het moet wel helder zijn en dit is komende nacht waarschijnlijk nog niet het geval. Zondagavond en in de nacht naar maandag is de kans op helder weer -zeker in Vlaanderen- een stuk groter.

Volgens weerman Frank Deboosere is het geleden van de nacht van 2 en 3 juli 2017 dat in België nog lichtende nachtwolken te zien waren, zo schreef hij eerder deze week op zijn website. “De kleur is heel opvallend. Daar waar andere wolken ’s nachts grijs en grauw zijn, hebben lichtende nachtwolken een zilverwitte, heel speciale kleur.” (br.hln)

Al 7.000 euro ingezameld voor Sprotje, de kat die kwartier in oven van 200 graden werd gestopt

Vlaanderen toont zijn hart voor Sprotje. Een jonge Oekraïner stopte de tien maanden jonge kattin in een huis in Kortrijk een kwartier in een oven van 200 graden. Dierenartsen Overleie startte vrijdagavond een crowdfunding om geld in het laatje te brengen voor de verzorging van de ernstige brandwonden, want Sprotje heeft medicatie en verbanden nodig.

De crowdfunding bracht al meer dan 7.000 euro op. Terwijl de verzorging zo’n 500 euro kost. Het grote overschot gaat naar dierenasiel De Leiestreek in Zwevegem en wellicht ook naar andere goeie doelen. “Elke euro komt sowieso een ander behoevend diertje ten goede”, verzekeren de dierenartsen. “Sprotje stelt het echt goed. Ze is opgeknapt door de medicatie. Ze eet en is onvoorstelbaar lief, ondanks alles. Sprotje - de eigenaar wil niet instaan voor kosten zoals chippen en steriliseren - wordt ter adoptie aangeboden. We hopen voor Sprotje een nieuwe en goeie thuis te vinden.” (br.hln)

Oekraïner steekt kat in oven van 200 graden, Sprotje ook gebruikt als voetbal

“Sprotje heeft zeer ernstige brandwonden en wellicht ook interne bloedingen, zo werd er ook gevoetbald met de kat”, zegt dierenarts Valérie Huvaere (31). “Ik maakte zoiets nog nooit mee. Het is niet te vatten dat iemand een kat, een levend wezen, in een oven steekt. Sprotje eet niet en ze plast waar ze ligt. Ze krijgt een infuus met elektrolyten om aan te sterken, morfine-achtige pijnstilling en een doorgedreven verzorging met verbanden. En als Sprotje blijft weigeren om te eten, krijgt ze ook sondevoeding. Ik heb er een goed oog in dat Sprotje het zal halen”, aldus Valérie Huvaere. 

De politie maakte een pv op, terwijl er ook een klacht is ingediend bij de dienst Dierenwelzijn. Omdat de verzorging van Sprotje tot boven de 500 euro kan oplopen, startte Dierenartsen Overleie een crowdfunding. (br.hln)

Billy Lee Riley - Red Hot

Billy Lee Riley (Pocahontas, 5 mei 1933 - Jonesboro (Arkansas), 2 augustus 2009) was een Amerikaans rock-'n-roll-gitarist en een mythisch figuur van de rockabilly.

Riley leerde gitaar spelen van zwarte landarbeiders. Na vier jaar legerdienst nam Riley in 1955 zijn eerste plaatje op in Memphis en ging nadien werken bij de Sun Studio van Sam Phillips. Hij nam er "Trouble Bound" op voor Jack Clement en Slim Wallace. Sam Phillips verkreeg de rechten en bracht "Trouble Bound" en "Rock With Me Baby" in 1956 uit. Riley's eerste hit werd "Flyin' Saucers Rock and Roll" / "I Want You Baby" in 1957. Nadien bracht hij nog "Red Hot" / "Pearly Lee" uit, allebei met Jerry Lee Lewis als pianist.

Riley had een korte solocarrière met zijn band "The Little Green Men". Riley en zijn "Little Green Men" waren de belangrijkste studiogroep van Sun. De groep bestond uit Riley, Roland Janes, J.M. Van Eaton, Marvin Pepper en Jimmy Wilson. Later werd ook Martin Willis lid. In 1960 verliet hij Sun en startte samen met Roland Janes het platenmerk "Rita Record". Zij maakten de nationale hit "Mountain Of Love" van Harold Dorman. In 1962 verhuisde Riley naar Los Angeles en werd sessiemuzikant voor onder meer Dean Martin, de Beach Boys, Herb Alpert, Sammy Davis jr.

In het begin van de jaren 1970, nam Riley afscheid van de muziek en keerde terug naar Arkansas om een eigen bouwonderneming te beginnen.

Hij werd in 1992 herontdekt door Bob Dylan, die een fan van hem was sinds 1956, en speelde rock-'n-roll, blues en country-blues. Zijn album Hot Damn! (Capricorn, 1997) werd genomineerd voor een Grammy Award.

Billy Lee Riley overleed op 2 augustus 2009 aan de gevolgen van darmkanker.

“Ze was bezeten door hekserij”: tante van 13 verwaarloosde kinderen getuigt openhartig over “duistere kant” van Louise Turpin

Het Amerikaanse koppel werd op 14 januari gearresteerd nadat hun 17-jarige dochter uit hun woning in Perris was ontsnapt. Ze had de politie verteld dat ze samen met haar broers en zussen gevangen werden gehouden. Toen de politie arriveerde, ontdekte ze dat de dertien kinderen – allemaal tussen 2 en 29 jaar oud – in onmenselijke omstandigheden werden vastgehouden. Het 17-jarige meisje zou haar ontsnapping al twee jaar gepland hebben.

Het nieuws betekende een zware klap voor de zus van Louise, die het onbegrijpelijk vindt hoe Louise veranderde van een zorgzaam meisje in een moeder met “een duistere kant”. De zussen hadden meer dan twintig jaar amper contact met elkaar. “Af en toe belden we, maar dat gebeurde zelden”, getuigt ze.

Hekserij

Volgens Elizabeth – die geen flauw vermoeden had dat haar zus en echtgenoot hun dertien kinderen folterden – werd Louise geïnspireerd door hekserij. “Het speelde een rol in wat ze met haar kinderen heeft gedaan. Je verkoopt je ziel immers aan de duivel”.

“Op een dag bracht ze een Ouijabord mee naar huis, maar ik wilde haar niet binnenlaten”, vertelt Elizabeth in haar boek. Het eeuwenoude bord wordt gebruikt om geesten op te roepen. “Ze nodigde me ook uit om deel te nemen aan een ritueel waarbij vrouwen met slangen dansen. Louise was hierdoor geobsedeerd. Volgens haar gaven slangen je energie.” 

Nadat het horrorkoppel was gearresteerd, bracht Elizabeth een bezoek aan het huis waar de kinderen opgesloten zaten. “Ik zag een standbeeld van een slang, vlak naast de deur”, schrijft de zus van Louise.

Gelovig

Ook de andere zus, Teresa Robinette, had nauwelijks contact met Louise. Volgens haar was de vrouw als kind erg gelovig. Louise was “zeer braaf”, vertelt Teresa. “Ze gebruikte nooit alcohol of drugs. Ik hoorde haar zelfs amper vloeken.” Op een dag kreeg Louise afkeer van religie en alles wat ermee te maken had. “Ze zei dat enkele mensen binnen de kerkgemeenschap haar hadden gekwetst.” Wat er precies was gebeurd, heeft Louise nooit aan haar zus verteld.

Louise en David zitten in de cel in afwachting van hun proces. Ze mogen de komende maanden geen contact hebben met hun kinderen buiten de rechtszaal. Het koppel riskeert allebei 94 jaar cel, maar pleit onschuldig voor alle aanklachten. (br.hln)

“Ik heb de baby van mijn verkrachter gehouden. Ik vrees de dag waarop ik hem moet vertellen wie zijn echte vader is”

“Toen ik zag dat ik zwanger was, wist ik dat ik de baby zou houden. Na zo’n trauma was het noodzakelijk dat ik me kon focussen op nieuw leven. Ik moest dat kleine jongetje beschermen, uiteindelijk was ook hij een slachtoffer.” Aan het woord is Jennifer Christie (42), een moeder van vier kinderen uit Virginia. In 2014 besliste de doventolk om voor haar job te overnachten in een hotel, een beslissing die noodlottig zou uitdraaien. Ze werd op brutale wijze verkracht, een maand later bleek dan ook nog eens dat ze in verwachting was van de dader. In een interview legt de dappere vrouw uit waarom ze uiteindelijk toch geen abortus pleegde.

“Ik wilde mijn hotelkamer binnengaan, maar plots hoorde ik dat er iemand achter mij stond”, doet Christie het verhaal. “Toen ik me omdraaide, zag ik een twintiger staan. Ik vroeg me af wat hij daar deed: had hij hulp nodig? Had hij zijn auto vastgereden in de sneeuw? Plots haalde hij echter hard uit, waardoor ik op de grond viel.”

Christie voelde nog dat haar kleren uitgerukt werden, daarna werd alles zwart. Toen ze weer bij bewustzijn kwam, merkte ze dat ze naast een trap lag. Ze droeg enkel nog haar bh.

“De pijn viel niet te negeren, ik besefte dat ik verkracht was. Een kamermeisje vond mij en belde de hulpdiensten.”

Vingers gebroken
In het ziekenhuis bleek dat Christie enkele vingers gebroken had, zo stevig had ze zich dus verzet. Ze hield aan de hele nachtmerrie ook gebroken ribben en een hersenbloeding over. Medicijnen moesten voorkomen dat ze het hiv-virus kreeg, ze werd ook getest op soa’s.

Thuis bleven de vreselijke flashbacks haar achtervolgen. Om de blauwe plekken te verklaren, maakte ze haar kinderen wijs dat ze betrokken geraakt was in een auto-ongeval. Julia (16) was toen de oudste, Noah mocht zich met zijn acht jaar de benjamin noemen.

“Geen afkeer of angst”
“Mijn echtgenoot Jeff en ik bleven echter onder de indruk van de omstandigheden. Soms hoorde ik hem huilen en schreeuwen in de douche, uit schuldgevoel omdat hij me niet kunnen beschermen heeft.”

“Vijf weken na de verkrachting begon ik me misselijk te voelen. De dokter bevestigde dat ik zwanger was. Jeff had een vasectomie laten uitvoeren, langzaam drong het tot me door dat ik dus zwanger was van mijn verkrachter.”

“Gek genoeg voelde ik geen afkeer of angst. Voor het eerst was ik baas van de situatie. Dat ik aangevallen werd, lag buiten mijn wil. Maar het was wel mijn keuze om die baby te houden.”

“Ik belde naar Jeff en hij steunde me meteen. Bij alle echo’s was hij aanwezig, de foto’s ervan zaten in zijn portefeuille.”

Enkele vrienden en familieleden stelden zich vragen bij die beslissing. Hoe konden Jennifer en Jeff nu een zoon liefhebben die afkomstig is van zo’n monster? En wat als hij op haar verkrachter zou lijken?

Twee moorden
Het koppel ging de uitdaging echter met open vizier aan. Toen Oliver (*) in september 2014 geboren werd, voelde Jennifer meteen een band. Zijn groene ogen lijken als twee druppels water op de hare, van een uiterlijke kopie van de dader is geen sprake.

Toch bleef Christie met een knoop in haar maag zitten. “In de supermarkt scande ik altijd snel alle gezichten. Het risico bestond dat ik hem toevallig tegen het lijf zou lopen.” Vorig jaar kreeg ze echter een geruststellend telefoontje van de politie: haar grootste vijand was omgekomen.

“Na mij heeft hij twee vrouwen verkracht én vermoord, dat bewezen de DNA-stalen. Een familielid van een van de slachtoffers heeft hem daarna uit wraak doodgestoken met een mes. Ik voelde enerzijds ontzettend mee met die dames, anderzijds was ik opgelucht dat hij nu niemand meer kwaad kon doen.”

“Altijd eerlijk”
Alle kinderen weten intussen wat hun moeder overkomen is. “Hen vertellen hoe Oliver ter wereld gekomen is, was bijzonder lastig. Maar ze weten dat ze ons alles mogen vragen, we zullen er altijd eerlijk over zijn.”

Het lastigste moet echter nog komen, namelijk Oliver zelf inlichten. “Die dag komt er ooit en daar ben ik bang voor. Maar ik zal ervoor zorgen dat hij niets meekrijgt van zijn biologische vader. Hij moet weten dat we er zijn voor hem en dat we van hem houden.”

“Mijn zoon heeft mij gered”
De druk om abortus te plegen, is er altijd geweest. “Hoe vaak heb ik niet gehoord dat er een ‘simpele’ oplossing was? En daarna zou ik de draad van mijn leven zogezegd weer kunnen oppikken. Maar geloof mij, zo eenvoudig is het zeker niet.”

“Mijn dierbare zoon werd verwekt op de donkerste dag van mijn leven. Sindsdien ben ik veranderd: als mens, als vrouw en als echtgenote. Dit kind heeft niets te maken met die aanval op mijn lichaam of de littekens op mijn ziel. Hij speelde wel een allesbepalende rol in mijn herstel, hij gaf mij weer hoop. Ik heb mijn zoon niet gered, hij heeft mij gered. Hij doet er mij aan herinneren dat ik -als vrouw- de lastigste leefomstandigheden kan overwinnen en dat er zelfs uit de hel iets moois kan komen.”

(*) Oliver is een fictieve naam (br.hln)

‘Alloo En De Liefde’: Inge vindt eindelijk een man die haar 11 kinderen er met plezier bij wil nemen

In ‘Alloo En De Liefde’ laat Luk Alloo een straffe madam aan het woord. De 52-jarige Inge uit Laakdal is een alleenstaande moeder van 2 kinderen die het huis uit zijn, 4 pleegkinderen met een beperking en ook 5 adoptiekinderen met een handicap. Momenteel zorgt ze dus voor 9 kinderen in huis. 

“Op m’n 16de werd ik voor het eerst zwanger, op m’n 21ste kon ik door omstandigheden geen kinderen meer krijgen. Maar het was niet af. Ik wist van jongs af aan dat ik minstens 6 kinderen wou, en ik wou een warm nest creëren voor hen. Ik word er kwaad van als mensen vragen of ik een instelling heb, ik ben gewoon mama”.

Luk Alloo komt in een gezellige bende terecht tijdens zijn bezoek, wanneer ook Inges biologische kinderen en kleinkinderen langskomen, en tevens een uitwisselingsstudente uit een kansarm gezin in Kroatië, die al 8 jaar kind aan huis is en in België studeert. Inges liefde is echter nog altijd niet op. Ze was ervan overtuigd dat de liefde niet meer voor haar was weggelegd, maar toch kwam er een man in haar leven die haar immense familie er graag bij neemt. Haar onverwachte liefdesverhaal vertelt ze morgenavond in de allerlaatste aflevering van het programma. 

‘Alloo En De Liefde’, donderdag 7 juni, 21u45, op VTM. (br.hln)

Raf Simons, Supreme en Kim Kardashian West zijn de grote winnaars van de CFDA Awards 2018

Net als vorig jaar is onze landgenoot Raf Simons de grote winnaar van de CFDA Fashion Awards. Gisterenavond haalde hij de prijs binnen voor beste vrouwendesigner van het jaar, de meest prestigieuze award van ze allemaal. Al waren er ook een aantal minder voor de hand liggende winnaars.

Het Amerikaanse skatemerk Supreme bijvoorbeeld. “Ik heb Supreme nooit als een modemerk beschouwd, of mezelf als een ontwerper. Maar ik waardeer de erkenning voor wat we doen,” vertelde oprichter James Jebbia, toen hij de CFDA Award voor mannenontwerper van het jaar in ontvangst nam.

Nog verrassend is dat ook Kim Kardashian West met een belangrijke modeprijs naar huis ging. Ooit werd ze verguisd door de modewereld, hoofdredactrice van de Amerikaanse Vogue Anna Wintour weigerde haar zelfs te vernoemen in haar magazine. Dat de tijden veranderd zijn, werd gisteren helemaal duidelijk toen ze ervan doorging met de CFDA Influencer Award. (br.hln)

Jongste zus (32) koningin Máxima overleden in Buenos Aires

Het nieuws wordt bevestigd door de Rijksvoorlichtingsdienst, de overheidsdienst die de communicatie rond het Nederlandse koninklijk huis verzorgt.  Het gaat vermoedelijk om zelfdoding. 

Argentijnse media hebben de laatste jaren herhaaldelijk gemeld dat Inés geestelijke gezondheidsproblemen had en aan anorexia leed, waarvoor ze werd behandeld. Haar leven leek echter in rustiger vaarwater gekomen toen ze door president Mauricio Macri een baan kreeg bij het secretariaat dat de sociale programma’s coördineert. Daarover ontstond wel enige ophef omdat Inés niet de benodigde kwalificaties zou hebben. Media beweerden dat ze de aanstelling te danken had aan zus Máxima, hetgeen zowel in Buenos Aires als Den Haag officieel werd ontkend.

Inés Zorreguieta was bruidsmeisje bij het huwelijk van Máxima met Willem-Alexander en meter van hun jongste dochter prinses Ariane, die Inés als haar vierde doopnaam heeft. 

Enige volle zus

Ze is de enige volle zus van koningin Máxima, net als zij een kind uit het tweede huwelijk van haar vader Jorge met María del Carmen Cerruti. De koningin heeft verder twee broers, Martin en Juan, en drie halfzusters uit het huwelijk eerste huwelijk van Jorge: Maria, Angeles en Dolores.

Inés studeerde volgens Argentijnse bronnen aan verschillende universiteiten, onder meer psychologie. Ze werkte kortstondig bij de Verenigde Naties in Panama, maar zou na vermeende relationele problemen naar Argentinië zijn teruggekeerd, waarop eetproblemen en depressies de kop opstaken bij de vrouw die werd geprezen om haar humor. Inés zong graag, waarbij ze zichzelf begeleidde op een gitaar.

Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de site www.zelfmoord1813.be.

Inés is in ons land niet helemaal een onbekende: ze was bruidsmeisje bij het huwelijk van Willem-Alexander en Máxima. Het paar gaf Ariane, hun nu elfjarige dochter, ook de naam Inés mee. Het zusje van Máxima was ook meter bij de doop van het prinsesje.

Inés (1984) studeerde volgens Argentijnse bronnen aan verschillende universiteiten, onder meer psychologie. Ze werkte kortstondig bij de Verenigde Naties in Panama, maar zou na vermeende relationele problemen naar Argentinië zijn teruggekeerd, waarop eetproblemen en depressies de kop opstaken bij de vrouw die werd geprezen om haar humor.

De Argentijnse president kwam twee jaar geleden onder onder vuur te liggen omdat hij een baan gaf aan Inés, zonder dat ze de aangewezen persoon zou zijn geweest voor de voor derden ook wat onduidelijke functie bij de de Nationale Raad ter Coördinatie van de Sociale Politiek.

Inés zong graag, waarbij ze zichzelf begeleidde op een gitaar.(br.hln)

Zo denken vrouwen (én mannen) over hun lichaam

Het is maar povertjes gesteld met het zelfbeeld van de vrouw. Dat is algemeen geweten en wordt jammer genoeg nog eens bevestigd door een nieuwe Nederlandse studie. Maar is dat wel nodig? En wat zien mannen het liefst: een strak modellenlijf of mag het toch allemaal wat ronder?

Anno 2018 zien we overal knappe lijven verschijnen: op tv, op Instagram en andere sociale media en op de catwalks van onder meer Victoria’s Secret. Nogal wiedes dat we onzeker worden door zulke onrealistische schoonheidsidealen. Om na te gaan hoe mannen en vrouwen naar hun eigen lichaam kijken, deed EenVandaag Opiniepanel en het tijdschrift LINDA een rondvraag bij 22.217 mensen.

Onzeker in bikini

Zo moesten alle dames hun lichaam een cijfer op tien geven. Maar liefst een op vijf buist zichzelf, dus kiest een vijf of lager. Ook herkenbaar: 41% van de vrouwen voelt zich niet op z’n gemak om in zwemkledij rond te lopen als er anderen bij zijn. Met de zomer in aankomst doet 34% dan ook extra hard z’n best om een zogenoemde summerbody te krijgen.

De vraag is of het wel nodig is om slank en strak te zijn, net als de Kendall Jenners of de Candice Swanepoels van deze wereld. Als het van mannen afhangt, is het antwoord duidelijk ‘neen’. Alle mannelijke deelnemers van het onderzoek kregen vijf animaties van vrouwenlichamen te zien, van dun en gespierd tot dikker. Het overgrote merendeel geeft de voorkeur aan een vrouw met rondingen. “Wat ben je nu met een zak met botten. Een vrouw mag rondingen hebben, dat is mooier dan een heel dun lijf”, zo reageert er iemand. Slechts 31% vindt een slanke vrouw het meest aantrekkelijk, 3% gaat voor de übergespierde en superslanke vrouw en 1% kiest voor de dikkere vrouw.

In dit geval leven mannen en vrouwen wel degelijk een beetje op Mars en Venus. Meer dan de helft vermoedt immers dat mannen een slanke vrouw verkiezen. Een onderzoek van GoedGevoel bij Vlaamse dames gaf onlangs trouwens gelijkaardige resultaten. De gemiddelde Vlaamse vrouw geeft zichzelf een 6,1 als ze in de spiegel kijkt en drie op vier zou wel wat minder willen wegen. Kortom, er is dus nog veel werk aan de winkel om het zelfvertrouwen bij vrouwen op te krikken! (br.hln)

Alsof een aanzoek op zich al niet spannend genoeg is: deze Belgische toerist deed het omringd door alligators

Je vriendin ten huwelijk vragen tussen alligators, het is niet iedereen gegeven. Toch is dat exact wat de Belg Sam van Reeth deed tijdens een bezoekje aan Gatorland Orlando. En ja hoor, zijn Chana zei ‘ja’!

“Wij houden echt van wilde dieren”, legt Sam uit aan lokale media. Een aanzoek in dé reptielenattractie van Florida was dan ook heel toepasselijk voor het koppel. “Een vriend van mij had me verteld dat Gatorland echt een unieke ervaring is. We vonden het echt geweldig.” En dus besloot Sam afgelopen weekend tussen de alligators zijn nu-verloofde Chana Vranken ten huwelijk te vragen.

Bij Gatorland zelf vonden ze het uiteraard geweldig dat de Belg op de knie ging in hun park. “Zo mooi om deze daad van liefde te zien met ons prachtig natuurtapijt op de achtergrond. Proficiat aan jullie beiden”, klinkt het in een bericht op hun Facebookpagina. Of alligators ook op de een of andere manier geïntegreerd zullen worden op hun trouwdag of hun huwelijksreis? “Dat is goed mogelijk”, lacht Sam.(br.hln)

“Ik voelde me bedrogen”: ze moest extreem zuinig leven van haar man, maar na de scheiding op haar 63ste bleek plots dat ze 15 eigendommen had

In het begin van hun huwelijk liep alles op wieltjes. Er moest hard gewerkt worden en de kinderen moesten worden opgevoed. Maar het Australische koppel groeide door de jaren gaandeweg uit elkaar en maakte op het einde constant ruzie, met zelfs huishoudelijk geweld als gevolg. De scheiding was onvermijdelijk. De vrouw, die anoniem wenst te blijven maar aan de Gold Coast woont, deed haar verhaal aan news.com.au.

“Mijn ex liet mij altijd geloven dat we krap bij kas zaten”, zegt ze. “Ik kreeg een wekelijks budget voor het huishouden. Als ik wat meer geld nodig had voor de kinderen of voor mezelf, zei hij dat het er niet was en kregen we het gewoon niet. Hij zei zelfs dat we niet eens fatsoenlijk in onze basisbehoeften konden voorzien en dat extraatjes dus helemaal uit den boze waren.” Het was haar man die instond voor de financiële administratie van het gezin. De echtgenote had geen enkele reden om hem niet te vertrouwen.

Haar voor het eerst laten verven

Maar dan kwam de mokerslag, toen ze langsging bij een advocaat in verband met haar nakende scheiding: de echtgenoot had haar al die jaren voorgelogen. “Ik voelde me heel erg bedrogen en kon maar niet geloven dat ik zo lang spaarzaam had moeten leven”, zegt de vrouw, die plots mede-eigenaar bleek van maar liefst vijftien huizen.

Tot dan had ze financiële hulp nodig gehad van haar volwassen zoon. Maar toen bleek ze uiteindelijk recht te hebben op de helft van de bezittingen en werd ze voor het eerst financieel onafhankelijk. “Het eerste dat ik na de schikking deed, was naar de kapper gaan om mijn grijze haar voor de eerste keer te laten verven. Tijdens mijn huwelijk dacht ik altijd dat ik daar het geld niet voor had.”

De Australische geeft nog een universele raad mee aan al wie in een relatie zit: “Zorg ervoor dat je exact weet wat je bezit en wat je schulden zijn, zodat je meer onafhankelijkheid verwerft in je huwelijk”.  (br.hln)

Cherelle is euforisch na geboorte van baby. Tot ze onder de douche gaat en dat een hele pijnlijke ervaring wordt

“In eerste instantie dacht ik dat ik allergisch moest zijn voor een verzorgingsproduct, dus ben ik andere producten gaan gebruiken, maar de allergische reactie bleef zich voordoen”, vertelt Cherelle.

“Vervolgens veronderstelde ik dat het misschien aan de temperatuur van het water lag. Maar toen ik de temperatuur wijzigde, bleef ik slecht reageren op zowel koud, lauw als warm water.” Ook zweten, zwemmen en in de regen lopen, werden plots zeer onaangename ervaringen.

“Ik heb toen zelfs flessenwater en gefilterd water geprobeerd en tot mijn verbijstering had ik opnieuw een allergische reactie”, verklaart Cherelle. Als mogelijke veroorzakers van alle ellende dacht ze ook aan een chloor of bacteriën in de douchekop, maar ook dat bleek een dood spoor.

Ze stond op het punt om de zoektocht te staken, toen ze op een zeldzame aandoening stootte: ‘Aquagenic urticaria’, een ontzettend pijnlijke allergie aan water waar wereldwijd 35 gevallen van bekend zijn. Een remedie is er niet.

Cherelle kreeg na de geboorte van Willow een postnatale depressie. Artsen vermoeden dat de zwangerschap en de daaropvolgende depressie haar hormoonspiegel zodanig hebben beïnvloed dat dit heeft geleid tot het ontwikkelen van de aandoening.

Aan patiënten wordt aangeraden om zo veel mogelijk contact met water te vermijden, niet in de regen te lopen, minimaal te zweten en slechts drie keer per week kort te douchen onder koud water.

Bovendien wordt de aandoening erger met de jaren. “Nu kan ik nog water drinken, maar ik heb gelezen dat er mensen zijn die door de aandoening helemaal geen water meer kunnen drinken omdat hun keel opzwelt,” zegt ze. “Op een dag kan ik misschien ook helemaal geen water meer drinken.”

Toch probeert Cherelle met een roze bril naar de toekomst te kijken.” Het is misschien heel vervelend, maar ik ga er niet van dood.”, besluit ze moedig. (br.hln)

Zoek mee naar een naam voor de wolvenvierling in Olmense Zoo

De Olmense Zoo in Balen is in een keer vier bewoners rijker. Wolvin Cayuse en wolf Zlatan, het alfakoppeltje van de wolvenroedel, zijn mama en papa geworden van een vierling.

De Canadese Hudson Bay-welpen kwamen een maand geleden ter wereld en verlaten nu voor het eerst het ondergrondse nest. Een dierenarts kan pas binnen enkele weken het geslacht van de pups vaststellen.

“Alleen het mannetje en vrouwtje die het hoogst in rang staan, planten zich voort. Meestal omdat deze reu en teef de sterkste, intelligentste en meest ervaren dieren uit de roedel zijn”, zegt Robby Van der Velden, bioloog en curator bij Olmense Zoo.

De vierling heeft voorlopig heeft nog een grijze kleur, maar na drie maanden verandert die in een witte vacht zoals de ouders.  Het zal nog eventjes duren  voor de kleintjes echt van zich laten horen. Het gehuil van wolven van een jaar oud heeft veel weg van hondachtig gekef.

Letter T

De Olmense Zoo is inmiddels de zoektocht naar vier namen gestart. Die moeten met de letter T beginnen, net zoals elke dierennaam dit jaar. “Meestal volgen dierentuinen het alfabet bij het kiezen van nieuwe namen.  Op die manier is de naam van het dier een hulpmiddel om snel het geboortejaar te weten te komen. Zo kregen de tweeling witoorpenseelaapjes eerder dit jaar de namen Tami en Tasmin”, aldus nog Van der Velden.

Suggesties voor zowel jongens- als meisjesnamen beginnend met de letter T en liefst met een betekenis van Canadese oorsprong, zijn nog tot en met 15 juni welkom via de facebookpagina van de Olmense Zoo. (br.hln)

Bo Van Spilbeeck deelt eerste foto van nieuw uiterlijk

Bo Van Spilbeeck (54) heeft haar eerste schoonheidsoperaties ondergaan.

Via Instagram deelde het VTM-gezicht zonet de eerste foto van haar nieuwe look. Bo oogt duidelijk anders en ziet er op en top vrouwelijk uit op het kiekje. “Weer aan het werk bij VTM-nieuws. Nog even wennen aan mijn nieuwe ik (ook voor de collega’s). Voel me alvast veel vrouwelijker”, schrijft ze daarbij. Ze heeft veel zin om er weer in te vliegen.

Dit jaar in januari begon ze al met het nemen van vrouwelijke hormonen, iets wat haar meteen beter in haar vel deed voelen. “De eerste operatie is in minder dan vier weken”, verklaarde ze toen. “Ik ben super gelukkig! Daarna nog een tweede om alles een beetje goed te trekken.”

Hierna volgt nog een geslachtsoperatie en een borstvergroting. “Maar daarvoor moet ik eerst een jaar lang vrouwelijke hormonen hebben genomen.” (br.hln)

Planckendael verliest tweede olifant in één week tijd: mama Kai-Mook moet uit lijden verlost worden, jong Tarzen blijft alleen achter

Amper een week na de plotse dood van het tweejarige olifantje Qiyo, krijgen de dierenverzorgers in Planckendael opnieuw een groot verlies te verwerken in de olifantentempel. De 36-jarige Phyo Phyo was al enige tijd ziek. Gisteren werd de moeder van Kai-Mook en het jonge kalfje Tarzen uit haar lijden verlost.

Planckendael deelde het nieuws zelf mee via Facebook: “Een loodzware beslissing is vanavond genomen. De Aziatische olifant Phyo Phyo (36) is maandag uit haar lijden verlost omdat ze zichtbaar erg veel pijn had. Phyo Phyo leed aan nierfalen en was al een geruime tijd te mager. De extra zorgen mochten niet baten. Dit is niet te vatten, amper een week na de plotse dood van het tweejarige olifantje Qiyo. We moeten haar jong Tarzen nu met alle zorg omgeven. Hij moet ook zijn plekje in de groep vinden. Slaapzacht, Phyo Phyo, 31/08/1981 – 04/06/2018”, aldus de dierentuin.

Phyo Phyo (36) was de mama van Kai-Mook, May Tagu, de recent overleden Qiyo en Tarzen. De olifant werd dagelijks apart gezet zodat ze meer kon eten, maar ondanks de extra voeding en goede medische zorgen, kwam ze voorlopig niet bij. Anderhalve maand geleden beviel ze van haar jongste telg Tarzen, maar ook het babyolifantje bezorgt de verzorgers kopzorgen. Aangzien Phyo Phyo te mager was, krijgt Tarzen al enige tijd te weinig moedermelk binnen. Daarom krijgt hij meermaals per dag een papfles met olifantenmelk.

Planckendael verspreidde gisteren nog een filmpje waarin het liet weten dat de dierenarts en de verzorgers zich ernstig zorgen maakten om de gezondheid van Phyo Phyo en Tarzen. De olifantentempel is voorlopig gesloten, opdat de kudde afscheid zou kunnen nemen van Phyo Phyo. (br.hln)