1 op de 5 Vlamingen is ‘kettingziek’: vooral jonge vrouwen getroffen

Van een keelontsteking naar een lopende neus en de griep: heel wat Vlamingen sukkelen deze winter van de ene kwaal in de andere. ‘Kettingziek’ heet het fenomeen. Eén op de vijf mensen was de afgelopen maanden al minstens twee keer ziek. En weer één op de vijf van hen herviel zelfs binnen de twee weken. “Vooral jonge vrouwen sukkelen van de ene verkoudheid in de andere keelontsteking.”

Koorts, hoesten, keelpijn, spierpijn... gemiddeld gingen tussen 21 en 27 januari 198 mensen per 100.000 inwoners met griepsymptomen naar de dokter. En daarmee is de epidemische drempel voor het eerst overschreden. Zijn er deze week evenveel zieken, dan is er volgende week officieel sprake van een griepepidemie. 

Maar: het zijn niet alleen grieperigen die in de wachtzalen zitten. Ook keel- en oorontstekingen en verkoudheden doen volop de ronde, en vaak zitten die patiënten niét voor het eerst deze winter bij de dokter. ‘Kettingziekte’ heet het fenomeen, voor wie al twee keer ziek is geweest deze winter. Liefst één op de vijf heeft er last van, blijkt uit een enquête van vitamineproducent Biover. 20% van hen herviel binnen de twee weken.

Kinderen, bron van infectie

Het zijn vooral jonge vrouwen tussen 18 en 34 die het meest vatbaar zijn om kettingziek te worden, zo blijkt. Liefst 72% van die ondervraagden werd de voorbije maanden geveld. Drie op tien zelfs meer dan eens. Huisarts Servaas Bingé verklaart: “Jonge vrouwen krijgen in onze maatschappij vaak iets meer op hun boterham dan mannen. Ze staan vaker in voor de zorg van de kinderen en komen ook meer met kinderen in contact. Het is de infectiebron bij uitstek. Vrouwen combineren het moederschap bovendien met een drukke job, er komt hier en daar wat stress of een korte nacht bij kijken en dat heeft een impact op hun algemene immuniteit.”

Toch zijn er wel degelijk tips om de kwaaltjesketting te ontlopen. Een gezonde levensstijl is de basis, zo blijkt. “Met voldoende bewegen en slapen, evenwichtig eten en stress zoveel mogelijk vermijden, kom je al heel ver”, zegt dokter Bingé. “Uiteraard speelt ook preventie een rol. Was goed je handen. Iedereen is een bron van infectie. Geef geen kus aan iemand die zich wat ziek voelt en zadel er omgekeerd ook geen anderen mee op. Wie nog meer wil doen, kan immuniteitsverhogende middeltjes zoals echinacea, kurkuma, vitaminen en mineralen nemen. Maar een goede levensstijl is het allerbelangrijkste.” (BCL) (br.hln)

Lijfweetjes: waarom je kippenvel krijgt bij het luisteren naar mooie muziek

Je kent het wel: je hoort een nummer op de radio dat een gevoelige snaar raakt, en plots staat het haar recht op je armen en lopen er rillingen over je rug. Hoe komt het dat ons lichaam zo sterk reageert op een niet fysieke stimulus? Wij zochten het voor je uit.

Uit onderzoek van ‘Nature’ blijkt dat ongeveer 50% van de wereldbevolking kippenvel krijgt bij het luisteren naar muziek. Dit komt omdat muziek een oud beloningssysteem in onze hersenen stimuleert, waardoor dopamine naar het striatum stroomt. Het striatum is een deel van de voorhersenen, dat wordt geactiveerd door verslaving, beloning en motivatie. Met andere woorden: muziek beïnvloedt ons brein op dezelfde manier als bijvoorbeeld seks, gokken of het eten van een grote zak chips.

Vreemd genoeg kan het wel zo zijn dat je dopaminelevels al enkele seconden voor het speciale moment van het muziekstuk pieken. De reden hiervoor kunnen we zoeken in het feit dat onze hersenen een goede luisteraar zijn. Ze voorspellen constant wat er kan gaan gebeuren. Dit fenomeen staat ook bekend als de bekende ‘fight or flight’-reflex, waarbij onze hersenen constant alle mogelijke aflopen van een situatie proberen te voorspellen. Muziek maakt het in dat opzicht wel moeilijk voor ons brein, omdat het verloop van een muziekstuk soms onvoorspelbaar is. Onze hersenen worden als het ware geplaagd, waardoor de dopamine-triggers in de war raken. Dat is meteen ook het moment waarop je kippenvel kan ervaren. Wanneer je eindelijk het langverwachte akkoord van een muziekstuk hoort, slaat het striatum een spreekwoordelijke zucht van verluchting, die zich vertaalt in kippenvel of een rilling over je rug. Hoe langer je dat moment anticipeert, hoe intenser de ervaring.

Andere theorieën

Hoewel bovenstaande theorie veruit de meest voorkomende verklaring is voor het fenomeen, bestaan er ook nog andere theorieën. Eentje daarvan is van neurowetenschapper Jaak Panksepp. Hij ontdekte dat droevige muziek vaker rillingen veroorzaakt dan gelukkige muziek. Hij beweert dat een melancholische melodie een oud, rillingen veroorzakend mechanisme activeert. Hetzelfde mechanisme als datgene dat onze voorouders voelden wanneer ze van hun familie werden gescheiden. Wanneer een ballade ons een weemoedig gevoel geeft, zou dat er volgens hem voor doen zorgen dat dit oeroude mechanisme in werking treedt. Wat zo interessant is aan de theorie van Panksepp is dat de rillingen die je op zo’n moment ervaart de meeste mensen niet bedroeven. Meer zelfs: de ervaring is overwegend positief. Recent onderzoek toont aan dat droevige muziek in werkelijkheid positieve emoties oproept. Verdriet ervaren door kunst is namelijk prettiger dan het verdriet dat je voelt op een slechte dag.

Gelijk welke muziek

Het muziekgenre dat je beluistert is trouwens geen bepalende voorwaarde voor het al dan niet krijgen van kippenvel. Of het nu klassieke muziek of snoeiharde techno is: het is vooral de structuur van een muziekstuk dat bepaalt of je rillingen zult krijgen of net niet. Kippenvel komt trouwens het vaakst voor wanneer er iets onverwachts gebeurt in het nummer waar je naar luistert: het gebruik van een nieuw instrument, een stijlverandering of het plots dimmen van het geluidsvolume: alles draait rond het verrassingselement.

Daarnaast zou ook onze persoonlijkheid van belang zijn. Wetenschappers van UNC Greensboro kwamen na onderzoek tot de conclusie dat mensen die het meest openstaan voor nieuwe ervaringen het vaakst een rilling over hun rug voelen lopen bij het beluisteren van muziek.  (br.hln)

Dit is de reden waarom royals hun handtas altijd in hun linkerhand dragen

Het is je misschien nog niet opgevallen, maar royals dragen hun tassen steevast aan hun linkerhand. Dat is geen toeval, maar een trucje binnen de koninklijk etiquette. 

Dat weet Myka Meier van Beaumont Etiquette, een expert die werd opgeleid door een voormalig lid van het Britse koninklijke huishouden. 

Kijk maar naar Meghan Markle, die tijdens officiële bezoeken steeds te zien is met een handtas in haar linkerhand. Ook Kate Middleton wordt nooit gespot met een tas langs rechts, en zelfs de Queen zelf heeft die gewoonte overgenomen.

“Dat komt omdat het vaak hun taak is om het volk te begroeten”, aldus Meier. “Wanneer ze op een officieel bezoek zijn moeten ze veel handen schudden. Het wordt hen dus aangeleerd om hun tassen steeds in hun linkerhand te dragen, om onhandige situaties te vermijden en zo dus niet klungelig over te komen. Hun rechterhand is altijd vrij.” Het gaat trouwens niet alleen om vrouwelijke royals. “Ook prins Charles weet hoe het zit! Ga maar na, als je nog eens een foto van hem ziet...”  (br.hln)

Anders is mooi: modellen met beperking tonen het belang van diversiteit in de mode

Elke dag duikt er wel een nieuwe influencer op die in het oog springt. Vandaag: Georgia Traebert, een 14-jarig meisje met het syndroom van Down én een modellencontract. En hoewel die combinatie een unicum lijkt, is ze lang niet de enige met een beperking die het maakt in de modewereld. 

Al bijna zo lang als we weten wordt de modewereld gedomineerd door bloedmooie, slanke modellen. Niet bepaald een correcte representatie voor alle vrouwen wereldwijd. Hallo, diversiteit? Zeker dames met een beperking zijn ondervertegenwoordigd in de fashion scene. Maar beetje bij beetje komt daar verandering in. Naast gekleurde modellen en vollere meisjes, krijgen ook steeds vaker modellen met een beperking de aandacht die ze verdienen.

Eén van hen is de 14-jarige Georgia. Voor haar ging de bal aan het rollen toen haar moeder, Rubia Traebert, een foto van haar dochter op Facebook plaatste. Toen dat kiekje in een mum van tijd honderden likes verzamelde, zag Georgia dat als een aanmoeding als haar droom - een carrière als model - na te jagen. Met succes. Ondertussen heeft de Braziliaanse al meer dan 50.000 volgers op Instagram én heeft ze getekend bij maar liefst 5 modelagentschappen. “Mijn gouden raad? Geef nooit op! Blijf volhouden en vechten voor je dromen, want niets is onmogelijk”, vertelde het meisje recent aan Daily Mail. “Je moet het maar hard genoeg willen, er echt in geloven en er 100% voor gaan om je droom ook werkelijkheid te maken.” (br.hln)

Zara verandert logo voor de tweede keer in de geschiedenis van het merk

Afgelopen week kwamen we te weten dat modemerken hun logo massaal veranderen en hoe dat komt. Nu volgt ook de Spaanse modeketen Zara. In de labels van de kleren van het merk was het nieuwe logo al een tijdje te spotten, nu is ook het beeldmerk op de site veranderd.

Het is nog maar de 2de keer in de 44-jarige geschiedenis van de modeketen dat het logo wordt aangepast. In 2010 werd het voor de eerste keer veranderd, wat meteen de aanleiding was voor heel wat andere aanpassingen bij de winkelketen die in 1975 opgericht werd door de Spanjaard Amancio Ortega Gaona. De winkels zelf kregen toen ook een meer hedendaagse make-over.

Voor het nieuwe logo werd nu gekozen om de letters een stukje dichter naar elkaar op te schuiven en ook langer te maken. Het lettertype is ook een beetje sierlijker. Tegen de trend van de andere modemerken in, bevatten ze wel nog schreven (de dunne dwarsstreepjes aan het uiteinde van de verticale en horizontale balken).  (br.hln)

Alexander de Grote (32) stierf onder mysterieuze omstandigheden. Nu zouden we eindelijk weten waaraan en waarom zijn lichaam pas na 6 dagen begon te ontbinden

Toen hij in 323 voor Christus stierf, stond Alexander de Grote aan het hoofd van een van de grootste rijken uit de oudheid. Hoewel hij nog maar 32 was, had hij zeggenschap over een gebied dat zich uitstrekte van de Ionische Zee tot de Himalaya. Hij wilde net aan een nieuwe invasie beginnen, toen hij plots hoge koorts kreeg en na 12 dagen van ondraaglijke pijn stierf. Al eeuwen wordt gezocht naar wat hem precies fataal werd. Een pas gepubliceerde studie gooit een intrigerend nieuw licht op de zaak. En waarom het 6 dagen duurde eer zijn lichaam begon te ontbinden.

Over dat laatste hadden de oude Grieken volgens historische bronnen nochtans geen twijfels: Alexander was geen gewone man, maar een god. Dat zijn lichaam 6 dagen lang geen tekenen vertoonde van ontbinding, was daar alleen maar een bewijs van.

Vergiftiging

De werkelijkheid zou echter enigszins ander liggen, volgens dr. Katherine Hall van de Dunedin School of Medicine aan de Universiteit van Otago in Nieuw-Zeeland. Dat schrijft ze in het wetenschappelijke tijdschrift The Ancient History Bulletin. Volgens haar zou de koning van Macedonië niet bezweken zijn aan vergiftiging door een van zijn vele vijanden of een ziekte zoals malaria of tyfus, maar aan een neurologische aandoening die hij opliep door een infectie. En zou niemand een week lang sporen van ontbinding gezien hebben, omdat Alexander gewoon nog niet dood was.


Hall voert aan dat veel van de theorieën rond de dood van Alexander de Grote focussen op de hevige koorts en buikpijn die hij in de dagen voor zijn overlijden had. Maar volgens haar had de heerser ook een “progressieve, symmetrische en opstijgende verlamming” en “bleef hij helder en bij volle bewustzijn tot net voor hij stierf”. En dat kreeg tot nu toe amper aandacht.

Hall gelooft dan ook dat Alexander leed aan een vorm van het syndroom van Guillain-Barré (GBS), een zeldzame aandoening van het zenuwstelsel die gepaard gaat met toenemende spierzwakte en verlamming. Bij acute motorische axonale neuropathie (AMAN) zou de verlamming optreden zonder dat er sprake is van verwarring of bewustzijnsverlies.

Alexander zou de auto-immuunziekte opgelopen hebben door een infectie met een bacterie – Campylobacter pylori – die heel courant was in zijn tijd. Volgens Hall kan haar theorie - veel beter dan alle andere - álle symptomen verklaren waaraan de koning leed.

Door de toenemende verlamming en het feit dat zijn lichaam steeds minder zuurstof nodig had - omdat het aan het uitvallen was - zou zijn ademhaling ook minder zichtbaar geweest zijn. Omdat dokters in de oudheid de aan- of afwezigheid van ademhaling gebruikten om te bepalen of iemand dood was of nog leefde, zou Alexander volgens Hall wel eens onterecht doodverklaard kunnen zijn. Dat zijn lichaam mogelijk zijn temperatuur niet meer op peil kon houden door de ziekte en zijn pupillen star en verwijd waren, zullen die diagnose alleen maar bevestigd hebben, zegt ze.

Debat

“Ik wil met mijn paper het debat opnieuw aanzwengelen en mogelijk de geschiedenisboeken herschrijven door te stellen dat Alexander 6 dagen later stierf dan tot nu toe aangenomen werd”, vertelt ze in een mededeling van de universiteit van Otago. “Zijn dood zou wel eens het bekendste geval kunnen zijn van pseudothanatos of schijndood uit de geschiedenis.” (br.hln)

Het gaat weer sneeuwen: zo bescherm je schoenen en verwijder je zoutkringen

Er is vandaag en morgen opnieuw sneeuw op komst in ons land. En dat doet niet alleen de wegen dichtslibben, het is ook een kleine ramp voor je schoenen. Zonder de juiste bescherming, krijg je de vlekken - vooral op lederen schoenen - er nooit meer uit. Onder het motto dat voorkomen beter is dan genezen, leggen we jullie haarfijn uit hoe je schoenen mooi houdt en hoe je daarna die witte kringen van het strooizout verwijdert.

Je schoenen zo goed mogelijk voorbereiden op deze natte weersomstandigheden is de sleutel om ze langer mooi houden. Al moet je elke stof wel nét iets anders behandelen:

Lederen schoenen smeer je liefst regelmatig in met schoensmeer. Het voedt de stof waardoor ze niet uitdrogen en het leder soepel blijft. Laat een kwartiertje intrekken en spuit ze daarna in met een water- en vuilafstotende spray, en dit ritueel herhaal je best wekelijks.

Suède is de binnenkant van leer en staat erom bekend heel gevoelig te zijn voor water en vuil. Als je kunt, draag je dan best ook geen suède als het sneeuwt, al zijn er wel een aantal trucjes om suède enigszins te beschermen tegen deze gure weersomstandigheden. Maak de schoenen proper met een rubberen suèdeborstel en spuit ze daarna in met een speciale suède spray. Gebruik vervolgens de zachte kant van de suèdeborstel om ze er terug als nieuw te doen uitzien. Spuit tenslotte in met een water- en vuilafstotende spray en herhaal op wekelijkse basis. Vlekken kun je proberen verwijderen met een speciaal vlekschuim (dat je bij de schoenmaker koopt), waarna je het hele proces met de suèdeborstel moet herhalen.

Nubuck wordt net als suède snel vuil, maar het fluweelachtige leder is wel makkelijker te onderhouden. Of vlekken zijn in ieder geval sneller te verwijderen. Beschermen doe je als volgt: maak de schoenen schoon met een nubuckborstel en spuit ze daarna in met een spray voor nubuck. Gebruik de zachte kant van de gom om de stof terug te doen heropleven. Ook schoenen van nubuck moet je daarna bespuiten met een water- en vuilafstotende spray. Zoals bij suède kun je vlekken verwijderen met een vlekschuim.

Schoenen van textiel zijn het makkelijkst in onderhoud, maar water trekt er natuurlijk ook wel het snelst in. Je beschermt ze simpelweg door ze regelmatig in te spuiten met een water- en vuilafstotende spray. Vlekken verwijder je met ossengalzeep, warm water en een sponsje. 

Hoe verwijder je witte kringen?

Heb je ondanks de goede zorgen toch nog last van witte kringen door strooizout en vocht? Behandel je schoenen dan zo snel mogelijk nadat je de kringen opgemerkt hebt. Door met een vochtige doek over je schoenen te gaan, zorg je ervoor dat het zout er niet verder in doordringt. Eens je thuis bent is het tijd voor het iets grovere geschut.

Als we tante Kaat mogen geloven, krijg je witte kringen uit je schoenen door een mengsel van lauw water met witte azijn te deppen op de kringen. Het kan zijn dat je deze behandeling moet herhalen, maar doorgaans merk je al na één beurt een groot verschil.

Zijn je schoenen echt heel nat? Laat ze drogen door er krantenpapier in te stoppen. Zet ze in ieder geval nooit vlak bij de verwarming. Het leer droogt daarvan uit, wat je schoenen in een snel tempo naar de knoppen helpt. (br.hln)

Chris Dusauchoit leert kinderen met honden omgaan in zijn nieuwe boek

Chris Dusauchoit leert kinderen in zijn nieuwe boek ‘Mijn Hond En Ik’ hoe ze met honden moeten omgaan.

Dusauchoit (56) werd vooral bekend als tv-presentator van het programma ‘Dieren In Nesten’. De hondenliefhebber bracht in 2017 ‘Honden zoals ze echt zijn uit’, een non-fictieboek dat meteen een bestseller werd. Met ‘Mijn Hond En Ik’ vertaalt hij voor het eerst zijn kennis op kindermaat – want dat is belangrijk, zegt hij zelf. “Elk jaar worden tienduizenden mensen in ons land gebeten door een hond. Veelal gebeurt het thuis en gaat het om een bekende hond. In de meeste gevallen is er helaas ook een kind bij betrokken. Dat loopt niet allemaal dramatisch af, maar de cijfers bewijzen dat er nood is aan kennis en wederzijds begrip. Honden moeten leren wat kinderen zijn, maar het omgekeerde is minstens even essentieel.”

Een correcte opvoeding van een hond begint bij een goed begrip van hoe het dier in elkaar zit. Hij houdt zijn basisidee uit ‘Honden zoals ze echt zijn’ aan dat honden honden zijn, geen kleine mensjes of wolven. ‘Mijn Hond En Ik’ helpt kinderen in toegankelijke taal begrijpen hoe honden de wereld ruiken, zien en horen en hoe ze met ons en elkaar praten. Het boek leert kinderen hoe honden hen inschatten en wat ze van hen verwachten, wat de dieren wel en niet kunnen voelen en wat ze kunnen denken. Kinderen krijgen ook inzicht in de oorsprong van de hond, zijn levensfases en de principes van een goeie training.

Het boek is opgedeeld in 12 hoofdstukken en werd vrolijk vormgegeven met foto’s van de geliefde viervoeters, overzichtelijke illustraties en “goed geblaft!”-weetjes. De kernboodschap die Chris met zijn boek hoopt mee te geven is dat opgroeien met een hond een voorrecht is. In ‘Mijn hond en ik’ viert hij de unieke vriendschap tussen hond en kind. Maar het boek zegt niet: ‘ga er gauw een kopen’, wel: ‘denk er goed over na’. (br.hln)

Bijzonder fenomeen: alligators vriezen vast in moeras en steken enkel nog met hun neus boven het ijs uit

De ijzige koude speelt niet alleen Europa parten, maar laat zich ook voelen in de Verenigde Staten. De moerassen van het Shallotte River Swamp park in North Carolina zijn bevroren en dat leidt tot een intrigerend natuurspektakel. Alligators zitten als versteend in het ijs. Maar wees gerust, de reptielen zijn niet dood. Het is hun bijzondere manier om de koude te overleven.

George Howard is de manager van het park dat drie jaar geleden de deuren opende. Voor de tweede keer sinds de opening zijn de moerassen bevroren. Vorig jaar konden de quasi versteende alligators voor het eerst worden bewonderd.

Deze keer zitten er achttien stuks vast in het ijs, zo kon maandag worden vastgesteld. Er zijn enkele grote exemplaren bij. “Achttien Amerikaanse alligators hebben op het ijzige weer geanticipeerd door hun neus door het ijs steken”, legt Howard uit.

“Deze alligators bewijzen zo nog maar eens hoe goed ze zijn in het overleven van extreme omstandigheden. Dit toont aan hoe sterk ze zijn”, aldus de manager van het park.

De reptielen zijn in een soort van winterslaap gegaan waarbij hun metabolisme sterk is vertraagd. Zolang het zeer koud blijft, zullen ze als versteend blijven zitten. Eens de temperaturen weer stijgen en het ijs gesmolten is, komen ze opnieuw tot leven. (br.hln)

6 verrassende schoonmaaktips voor je keuken

Net zoals de badkamer is ook de keuken zo’n ruimte die je zeker elke week eens moet schoonmaken. Bacteriën houden zich er namelijk dolgraag in op en je wil natuurlijk niet dat die in contact komen met het eten dat je dagelijks in je mond stopt. 4 zaterdagen op rij delen we tips uit de Schoonmaakkalender van Uitgeverij Snor. Vandaag geven we 6 tips om enkele vervelende karweitjes in de keuken te fixen.

1. Als je met een halve ui over hete platen van het tosti-ijzer, de grill of een bbq-rooster wrijft, zijn die in no-time schoon.

2. Heb je een bakplaat van glas? Daar kun je zo weer doorheen kijken als je er overheen gaat met een prop aluminiumfolie waarop je een beetje afwasmiddel hebt gedruppeld.

3. Koffievlekken uit mokken krijg je weg met een beetje baking soda en heet water. Even in laten trekken en afspoelen.

4. Vieze geurtjes in de thermosfles kun je verwijderen met kapotte eierschalen. Kneus de schalen van twee hardgekookte eieren en doe ze met een scheutje schoonmaakazijn in de thermosfles. Flink schudden en twee uur laten staan. Dan heel goed naspoelen.

5. Flessen met een smalle opening zijn lastig schoon te krijgen. Ook met een flessenschraper of –borstel kan het lastig zijn. Als je ongekookte rijst, water en afwasmiddel in de fles giet, goed schudt en leeggiet, lukt dat wel. Wel even goed naspoelen.

6. Vieze geurtjes in de koelkast krijg je weg door een kommetje met koffiedik (het bezinksel dat overblijft na het zetten van koffie, nvdr) in de koelkast te zetten. Een gebruikt, maar droog theezakje of een bakje zuiveringszout helpt ook. (br.hln)

Nieuwe documentaire Michael Jackson weekt hevige reacties los: kijkers verlaten première in shock

Gisteren sneed het Sundance-filmfestival, het grootste in de VS, zijn nieuwste editie aan. Op het programma stonden heel wat titels, waaronder ‘Leaving Neverland’: een documentaire over Michael Jackson waarin de King of Pop als pedofiel wordt afgeschilderd. De film deed op voorhand al veel stof opwaaien, en deed ook op het festival hevige reacties losweken. Veel kijkers verlieten met een geschokt gevoel de zaal. 

In de documentaire komen twee vermeende slachtoffers aan het woord, die zeggen “wel degelijk betast te zijn” door The King of Pop. Het gaat om de 36-jarige Australiër Wade Robson en James Safechuck, de jongen die in 1987 met de zanger in een bekende Pepsi-reclame te zien was. De feiten zouden zich hebben afgespeeld toen de jongens 7 en 10 jaar oud waren. 

Tijdens de rechtszaken tegen Jackson verklaarden ze destijds nochtans dat de ster ze nooit had aangeraakt. Waarom ze daarop terugkwamen en nu wel spreken over seksueel misbruik en trauma’s? Volgens de twee hebben ze een groot deel van hun ervaringen onbewust geblokkeerd. “Maar het is echt gebeurd”, verzekeren ze in de film. Jackson werd destijds volledig vrijgesproken van alle aanklachten die tegen hem liepen. 

Woedend

De familie Jackson was al woedend over het uitkomen van de documentaire. Jackson’s moeder Katherine, zijn kinderen en zijn broers en zussen doen alles om zijn erfgoed te beschermen en zijn intussen zelfs een GoFundMe-actie gestart om geld in te zamelen voor een eigen documentaire, waarin volgens hen “de echte waarheid wordt verteld”.

De politie van festivallocatie Park City in de staat Utah, waar het filmfestival plaatsvindt, vreesde er bovendien voor dat de première uit de hand kon lopen. In een verklaring gaven ze aan uit voorzorg extra personeel te hebben ingeschakeld “in verband met een eventueel protest.”

Verontruste reacties

De documentaire is dus het mikpunt van controverse. Dat bleek ook tijdens en na de voorstelling, toen veel toeschouwers lieten weten serieus verontrust te zijn. “Nu 10 minuten pauze in de vier uur durende documentaire. Wat je ook dacht te weten, de inhoud van deze documentaire is ijzingwekkender dan je je ooit kan inbeelden. En we zitten nog maar in de helft”, schreef filmjournalist Kevin Fallon van website The Daily Beast op Twitter. 

“We zijn halfweg de documentaire en ik weet nu al dat ik 400 douches ga moeten nemen om me weer proper te voelen”, aldus David Erlich, de filmrecensent van IndieWire. Ook The Los Angeles Times deelde een verslag: “Er is sprake van een ongelooflijk emotionele reactie bij het publiek. Een kijker in de zaal riep plots dat ook hij als kind werd misbruikt, en dat deze film meer goed voor de wereld zal doen dan Michael f*cking Jackson ooit heeft gedaan”. Ook Rolling Stone Magazine kwam kijken: “Na afloop was vrijwel iedereen in shock.”

Personeel paraat

Er stond overigens personeel paraat voor toeschouwers die het te moeilijk zouden krijgen. Zij hadden flesjes water voorzien en gingen in een zaaltje in gesprek met de geschokte of geëmotioneerde kijkers. De twee slachtoffers hielden samen met regisseur Dan Reed ook een vraag/antwoord-sessie na afloop van de vertoning. (br.hln)

Waarom je vroeger geen spruitjes, broccoli en andere dingen lustte en nu wel

Heb je je ooit afgevraagd waarom je als kind een bloedhekel had aan spruitjes, broccoli en andere warme groenten en ze nu wel erg smaakvol je mond ingaan? Blijkbaar zijn kinderen geen moeilijke eters, maar veranderen je smaakpapillen wel degelijk.

Haalde jij vroeger ook je neus op voor al wat je nu lekker vindt? Dat komt doordat je smaakpapillen voortdurend veranderen. Ze sterven immers af en regenereren om de paar weken, soms zelfs vaker door hun kwetsbare positie in de mond. Lees: elke keer dat je je tong verbrandt of ze een beetje afbrokkelt, dood je smaakpapillen. Gelukkig groeien ze snel terug waardoor je maar een aantal dagen de lekkere smaak van je kopje zwarte goud hoeft te missen nadat je je tong eraan verbrand hebt.

Daarnaast speelt leeftijd een rol in hoe vaak en hoe snel je smaakpapillen veranderen. Naarmate je ouder wordt, worden je cellen immers niet zo snel meer geregenereerd, inclusief je smaak- en geurcellen. Dat betekent: hoe ouder je wordt, hoe minder smaakpapillen. “Op 10-jarige leeftijd heb je nog maar de helft van je smaakpapillen over. Als je 30 bent, zit je aan amper 250”, aldus osteopaat en voedingsdeskundige Lynn De Merlier.

Zoet is populair

En het is die afname van het aantal smaakpapillen waarom je sommige zaken die je als kind totaal niet lustte, nu wel graag eet. “Als volwassene proef je minder, en net daardoor kun je veel meer verschillende smaken appreciëren. Smaken die voor een kind vaak nog veel te uitgesproken zijn. Baby’s en jonge kinderen hebben meer dan 1.000 smaakpapillen, waardoor ze bepaalde smaken veel beter proeven. Voeding met een sterke smaak, zoals witloof of spruitjes, kan daardoor meestal op weinig bijval rekenen. Bitter en zuur wekken over het algemeen afkeer op. Zoet is daarentegen bij zowat alle kinderen populair”, aldus De Merlier.

Daarnaast speelt je reukvermogen een rol of je iets lekker vindt of niet. Je reukorgaan fungeert, in tegenstelling tot je smaakvermogen, immers als een multisensorisch construct in je hersenen dat meerdere sensaties kan waarnemen zoals smaak, geur en geluid.

En hoewel iedereen ongeveer even gevoelig is voor de basissmaken zoet, bitter, zout, umami en zuur, ontwikkel je door de jaren heen een persoonlijke voorkeur voor bepaalde smaken. Die hangt af van verschillende factoren zoals gewoontes, opvoeding, cultuur, herinneringen ... Gaf je bijvoorbeeld ooit over na het eten van spinaziepuree met worst? Dan kan het zijn dat je er nog altijd een hekel aan hebt omdat je dat gerecht associeert met misselijkheid.

Maar dat betekent niet dat je bepaalde voedingsmiddelen nu voor je hele leven zult haten. Je kunt je hersenen opnieuw trainen om bepaalde smaken weer te waarderen door ze vaker te eten. Omgekeerd kan ook. Neem nu suiker, bijvoorbeeld. Als je een tijdje frisdrank en suikerrijke snacks uit je dieet bant, zul je op termijn merken dat je de smaak niet meer gewoon bent en dat je favoriete tussendoortje zelfs té zoet zal zijn. (br.hln)

Zo slecht is het voor je ogen om uren per dag naar een beeldscherm te staren

Honderdduizenden landgenoten staren dagelijks liefst 8 uur of meer naar een computer-, tablet- of smartphonescherm. Zogenaamde computerogen zijn daar één van bekendste bijwerkingen van, maar het kan bijvoorbeeld ook bijziendheid verergeren en in extreme gevallen zelfs tot blindheid leiden. Gelukkig kan je er ook iets aan doen. 

Computerogen worden ook weleens het Computer Vision Syndrome of CVS genoemd. De belangrijkste klachten daarbij zijn brandende en rode ogen, jeuk, een wazig zicht, een drukkend gevoel, hoofdpijn en concentratieproblemen. Hoe dat komt? Eigenlijk ligt het natuurlijke focuspunt van onze ogen zo’n 2 à 3 meter voor ons, terwijl een computer natuurlijk een stuk dichter staat. Onze ogen draaien daardoor naar binnen omdat hun focuspunt zo dicht is, wat erg vermoeiend is voor de oogspieren. Als je maar af en toe op een scherm kijkt, hebben je ogen genoeg tijd om zich te ontspannen, maar dat is niet het geval als je een hele dag naar een scherm tuurt.

We knipperen ook een stuk minder als we ons concentreren op een scherm, waardoor er minder traanvocht in onze ogen circuleert. Met als gevolg: droge, rode en geïrriteerde ogen. De opkomst van de smartphone heeft dit probleem trouwens alleen nog maar verergerd. Daardoor kijken we in onze zeldzame vrije tijd ook nog eens constant op een scherm, dat we vaak zelfs nog dichter bij onze ogen houden.

Verhoogd risico op bijziendheid

Bijziendheid (wanneer je dichtbij wel scherp ziet, maar slecht op afstand, nvdr) mag dan voor een groot deel erfelijk bepaald zijn, sommige factoren zoals uren per dag op een scherm staren kunnen het risico verhogen. Bijziendheid ontstaat als het oog langwerpiger wordt, doordat de achterkant van het oog naar achteren groeit. Daardoor komt het brandpunt van het beeld dat het oog bereikt niet op, maar voor het netvlies te liggen. 

Toch is het in dit geval niet het scherm dat het risico op bijziendheid kan vergroten, maar vooral het feit dat je je ogen dwingt om zich aan te passen aan een korte afstand. Dat kan op den duur leiden tot afwijkingen aan het oog. Er is ook meer kans op bijziendheid als iemand vaak leest met slechte verlichting of in het donker. ’s Avonds nog even een serie bingewatchen in bed? Toch maar beter niet, of dan met je computer ver van je af en met een licht aan.  

Blindheid

Onderzoekers aan de universiteit van Toledo, Spanje, ontdekten vorige zomer dat een langdurige blootstelling aan blauw licht - van smartphones, laptops en tablets - het proces van maculaire degeneratie kan bevorderen, wat uiteindelijk kan leiden tot blindheid.

Onze ogen kunnen dat blauw licht niet goed verdragen. “We worden continu blootgesteld aan blauw licht. Het hoornvlies en de ooglens kunnen dat licht niet blokkeren of weerkaatsen.” Dat zegt Dr. Ajith Karunarathne, assistent-professor in de chemie en biochemie. Het blauwe licht van een smartphone zou giftige moleculen triggeren in oogcellen die erg gevoelig zijn voor licht. Daardoor kan maculaire degeneratie ontstaan, wat op z’n beurt kan leiden tot blindheid.

Wat maculaire degeneratie juist is? Het is een ongeneeslijke aandoening die het middengedeelte van het gezichtsvermogen beïnvloedt. Meestal is maculaire degeneratie het gevolg van een natuurlijk verouderingsproces van het oog. Bovendien is het de voornaamste oorzaak van (gedeeltelijke) blindheid bij mannen en vrouwen boven 50 jaar. 

Wat kun je eraan doen?

Brillen met een cilinder in of speciale computerbrillen kunnen gedeeltelijke soelaas bieden. Een tijdje geleden testten we nog zo’n bril uit. Dat artikel kun je hier teruglezen. Toch is de enige echte oplossing - je raadt het al - minder op een scherm kijken. En daar is een makkelijke techniek voor: de 20-20-20-regel. Kijk elke 20 minuten 20 seconden van je scherm weg naar een voorwerp op 20 meter afstand. Dat geeft je ogen de rust die ze nodig hebben. (br.hln)

Waarom mannen altijd lijken te overdrijven als ze ziek zijn

Een vrouw voelt zich niet zo goed, een man doet alsof zijn laatste uur geslagen is. Ja, mannen kunnen serieus overdrijven als ze een verkoudheid of griepje onder de leden hebben. Pure aanstellerij? Toch niet, want wetenschappers geven mannen nu gelijk: ze blijken namelijk over een zwakker immuunsysteem te beschikken. 

Het fenomeen dat weleens smalend de ‘mannengriep’ genoemd wordt, bestaat echt, aldus een Canadese expert Huisartsengeneeskunde. Kyle Sue, verbonden aan de Memorial University van Newfoundland in Canada, zocht uit waarom mannen bepaalde symptomen heviger lijken te ervaren dan vrouwen.

Uit laboratoriumonderzoek kwam naar voren dat mannelijke cellen die besmet zijn met het griepvirus daar beter van herstellen wanneer ze besprenkeld werden met vrouwelijke oestrogenen. Verder zouden mannen dubbel zoveel tijd nodig hebben om te herstellen van een verkoudheid dan vrouwen en lopen volwassen mannen dubbel zoveel risico om in het ziekenhuis terecht te komen dan vrouwen van dezelfde leeftijd, ongeacht welke ziekte ze hebben.

Daarnaast wezen de onderzoeksresultaten uit dat mannen die een acute luchtwegaandoening oplopen, vaker dan vrouwen last krijgen van complicaties en daar vaker aan sterven. Van aanstelleritis blijkt er dus geen sprake: het immuunsysteem van mannen reageert gewoon slechter op virale luchtweginfecties dan dat van vrouwen, waardoor ze er vatbaarder voor zijn. (br.hln)

Daarom zit jij te bibberen op het werk en loopt je collega rond in een T-shirt

De eerste sneeuwvlokken zijn gevallen, dus nu is het officieel: koning winter is in het land. Een vreemd gevolg is dat sommige koukleumen quasi lijken te bevriezen, zélfs op de werkvloer. Ze hullen zich in een dikke trui en sjaal en proberen zich te verwarmen aan een dampende kop thee. Terwijl anderen dan weer nergens last van lijken te hebben en rondlopen in een T-shirt. Hoe komt dat? 

1. M en V

Neen, het is geen cliché. Vrouwen hebben het echt sneller koud dan mannen. Wetenschappers van de University of Maryland School of Medicine hebben dit fenomeen onderzocht. Ze hebben ontdekt dat de basislichaamstemperatuur bij mannen iets lager ligt dan bij vrouwen. 

Op het eerste gezicht zou je denken dat vrouwen het dan altijd een tikje warmer hebben, maar zo zit het niet in elkaar. Integendeel. Vrouwen zijn warmte beter gewoon, en zullen daarom sneller beginnen bibberen bij frisse temperaturen. Daar bovenop komt ook nog eens dat mannen doorgaans een sneller metabolisme hebben dan vrouwen. En mensen met een sneller metabolisme hebben een dito bloedsomloop, waardoor ze het warmer hebben.

2. Door dik en dun

We zeggen al eens lachend dat onze vetlaagjes ons warm houden, maar daar zit een kern van waarheid achter. Mensen met een hoog vetpercentage beschikken als het ware over een goede isolatielaag. Ook je grootte speelt een rol. Hoe groter je bent, hoe meer huid je hebt die blootgesteld wordt aan de koude. 

3. Slaap

Vermoeidheid en koude zijn an sich al geen pretje. Nu blijkt dat de twee elkaar versterken. Een onderzoek dat gepubliceerd is in het vakblad European Journal of Applied Physiology heeft aangetoond dat mensen - die overigens blaken van gezondheid - het sneller koud krijgen als ze moe zijn. 

4. Je gezondheid

Tot slot bestaan er enkele medische aandoeningen die van jou een koukleum kunnen maken, zoals schildklierproblemen of een ijzertekort. Heb je het gevoel dat er iets aan de hand is? Dan klop je best eens aan bij je huisdokter. (br.hln)

Internationale knuffeldag: de wetenschap achter ons verlangen naar affectie

Vandaag is het internationale knuffeldag, hét moment bij uitstek om een diepere blik te werpen op ons verlangen naar affectie.

In onze cultuur is het niet ongewoon om elkaar een knuffel te geven. Of het nu is als teken van vriendschap of steun: de armen rond elkaar slaan en ons lichaam kort tegen de ander aandrukken, voelt bijna altijd vertrouwd aan. Maar waarom knuffelen we nu eigenlijk?

Eerst en vooral is het belangrijk om even terug te gaan naar onze kindertijd, de periode waarin we vaak en graag geknuffeld worden. Kinderen onder de leeftijd van vier worden door hun ouders regelmatig geknuffeld, zeker wanneer ze ziek, verdrietig of bang zijn. Omdat ouders weten dat kleine kinderen niet getroost of gerustgesteld kunnen worden met logische verklaringen, is een knuffel tijdens de kindertijd hét middel bij uitstek om als ouder aan je kind te tonen dat je er voor hen bent en voor hen klaarstaat.

Wanneer we ouder worden, wordt ook het aantal keer dat we geknuffeld worden over het algemeen minder. Zo staan we als pubers vaak weigerachtig tegenover de knuffels van onze ouders. Daarnaast is er ook het idee dat wanneer we rationele volwassenen worden, we minder bevestiging en ondersteuning nodig hebben in de vorm van een knuffel.

Toch is het zo dat we als volwassenen soms echt kunnen verlangen naar de veiligheid en geborgenheid die een knuffel biedt. Op een dieper liggend niveau hebben we immers allemaal te maken met gevoelens van stress, angst en teleurstelling. Hierdoor kunnen we echt verlangen naar de geborgenheid van een knuffel. Een knuffel is immers de belichaming van alles wat we missen in onze hyper-individualistische samenleving.

Om ook werkelijk over te gaan tot het vragen naar die vorm van affectie moet er echter aan één belangrijke voorwaarde voldaan zijn: we moeten onze knuffelpartner voor de volle 100% vertrouwen. Wanneer we ons overgeven aan de intimiteit van een échte knuffel - in tegenstelling tot de vluchtige variant die we geven wanneer we een vriend of vriendin begroeten - stellen we ons immers op en top kwetsbaar op. We laten onze partner bij wijze van spreken de meest gevoelige en hulpbehoevende kant van onszelf zien, en dat kan alleen wanneer je de ander ook echt vertrouwt. (br.hln)

De 14-jarige zoon van Sinead O’Connor is al twee dagen vermist

Sinead O’Connor (51), die haar naam veranderde in Shuhada’ Sadaqat, is op zoek naar haar 14-jarige zoon. Dat laat ze weten in een oproep via Twitter. 

“Mijn lieve zoon verdwijnt de laatste tijd heel veel en nu is hij al twee dagen lang vermist”, schrijft ze. “Als hij in jouw huis verblijft of je weet waar hij is, bel dan alsjeblieft de politie. Niet bellen is niet helpen.”

Het bericht werd meteen honderden keren gedeeld. Het gaat om O’Connors zoon Shane Lunny, de derde van haar vier kinderen. 

Waar eerst werd vermoed dat O’Connor zich in de Verenigde Staten bevond, is ze momenteel blijkbaar in een Noord-Iers dropje Dundrum. Er is voorlopig nog geen nieuws over de verblijfplaats van haar zoon. (br.hln)

Vraag aan de dermatoloog: drogen lippenbalsems je lippen nog meer uit?

De een zweert bij lippenbalsem om droge lippen te hydrateren op gure winterdagen, de ander beweert dat die je lippen alleen nog maar meer uitdrogen. Maar wat is daar nu echt van aan? Wij vroegen het aan onze deskundige.

“Nee, het klopt niet dat lippenbalsem je lippen nog meer uitdrogen”, steekt dermatoloog Thomas Maselis van Wal. “Lippenbalsems en -crèmes zorgen er wel degelijk voor dat je lippen gehydrateerd blijven en zich kunnen herstellen, op voorwaarde dat je niet overdrijft. Smeer je te veel lippenbalsem, dan zal de huid helemaal week worden en zijn beschermende functie verliezen. Hou je het bij enkele keren per dag, dan is er normaal gezien geen enkel probleem.”

Maar Maselis waarschuwt wel voor allergische reacties. “Als je lippen beginnen te zwellen of jeuken na regelmatig gebruik, dan kan het zijn dat je allergisch geworden bent voor een van de producten die in de lippenbalsem zit. Stop dan onmiddellijk met smeren en raadpleeg je huisarts of dermatoloog. Weet ook dat vooral zuigen op je lippen of met je tong voortdurend je lippen natmaken ervoor zorgen dat je lippen nog meer zullen uitdrogen.”  (br.hln)

Aha: daarvoor dient dat kleine zakje in je jeansbroek

Ooit afgevraagd waarvoor dat kleine, rechthoekige zakje net boven de voorzak van je jeansbroek dient waarin, nu ja, eigenlijk zo goed als niets past? Wij vonden zonet het antwoord.

Is het voor je munten, geheugenkaartje, een condoom of gewoon voor de show? Allemaal plausibel, maar dat kleine minizakje heeft (of had) wel degelijk een functie, al is de kans klein dat jij het daarvoor gebruikt.

Het is namelijk een zakje voor een zakhorloge. In de 19de eeuw werd de jeans vooral gedragen door cowboys als stevige werkbroek, maar in die tijd gebruikten mensen nog een zakhorloge. Om te voorkomen dat het kapot ging, introduceerde Levi’s het kleine zakje. Ziezo, mysterie opgelost! (br.hln)

Maak kennis met Thandie, de gorillababy van Zoo Antwerpen

De babygorilla in de Zoo van Antwerpen heeft twee maanden na haar geboorte een naam gekregen. Wie op kraambezoek kwam bij de gorillafamilie kon zijn favoriete naam achterlaten.

De verzorgers van de mensapen kozen samen met peter Jelle Cleymans een shortlist van acht namen uit de honderden inzendingen, allemaal beginnend met de letter ‘T’. Daaruit werd dan de beste geselecteerd. Tai-Mook was een van de suggesties die de shortlist haalde, net als Tukutu, Swahili voor ‘ondeugend’, maar de uiteindelijke keuze viel op Thandie.
“Thandie betekent ‘geliefd’, maar dat is ze nu al bij alle Antwerpenaren en alle bezoekers van de Zoo, denk ik”, reageerde een fiere peter Jelle Cleymans.

Het kleintje is een meisje en lijkt goed en wel in de gorillagroep te zijn opgenomen. De moeder is Mayani, de vader zilverrug Matadi. Voor de 17-jarige Mayani is het de tweede baby. De geboorte en opvoeding moeten als voorbeeld dienen voor Mambele, het andere kweekvrouwtje in de groep, die nog nooit moeder werd.

De Zoo van Antwerpen neemt deel aan het kweekprogramma van de westelijke laaglandgorilla, waarvan er nog maar 90.000 exemplaren in het wild over zijn. (br.hln)