Jan Verheyen wilde Pico erbij in ‘Kampioenen’-film: “Dat bleek geen goed idee”

“Weet je dat ik met het plan rondliep om ook Walter ‘Pico’ Michiels een rol te geven?”, vertelde regisseur Jan Verheyen gisteren op de voorstelling van ‘F.C. De Kampioenen 4: Viva Boma’. “Maar ik had zeer snel door dat dat geen zin had. Voor de acteurs is dat een afgesloten hoofdstuk.”

“Ik wilde Pico eens door het beeld laten lopen in een scène, maar dat bleek geen goed idee. Bovendien denk ik niet dat ik die mens een plezier doe door hem opnieuw in de spotlights te plaatsen.” Walter Michiels, die enkele seizoenen de rol van Pico vertolkte, is al lange tijd op de sukkel. Dit jaar vorderde het Openbaar Ministerie nog drie jaar cel voor voor onder meer enkele diefstallen, drugsbezit en onrechtmatig verblijf. Het vonnis wordt begin december geveld. De rechter stelde vorig jaar in september een psychiater aan om hem te laten onderzoeken. Hij bood zich nooit aan bij die psychiater.

Samen met een kompaan stal Michiels in Leuven acht nummerplaten in de Vital Decosterstraat, drie terrastafels aan De Hoorn, een paraplu van een apotheek en een gsm in fakbar Recup in de Tiensestraat. Daarnaast zou hij ook nog iemand met de dood bedreigd hebben. Vorig jaar maakte Walter Michiels amok aan de faculteit Psychologie.

“Hij valt er mensen lastig en blijkt een joint aan het rollen. Hij wordt zeer agressief en hij kan amper op zijn benen staan.” Een koppel uit Holsbeek legde in 2018 klacht neer tegen Walter Michiels. Ongevraagd was hij in een stacaravan komen wonen die zich bevond in een bos. Het had heel wat voeten in de aarde om hem daar buiten te werken.

BTW

Acteur Jakob Beks - die van 1998 tot 2000 in de huid kroop van BTW, een neef van Xavier - mocht wel z’n opwachting maken. Verrassend, aangezien zijn personage allesbehalve populair was bij de kijkers. “Hij heeft veel bagger over zich gekregen”, zegt Jan. “We wisten dus niet of hij wel wilde meedoen. An Swartenbroekx heeft hem gebeld, en hij zag dat gelukkig direct zitten. We hebben hem zo in ere hersteld, vind ik. BTW zorgt echt voor een heel toffe scène, maar dat moeten jullie zelf ontdekken”, besluit Jan. (br.hln)

Katie Holmes houdt van middagdutjes: hoe (on)gezond is het?

Onze zuiderburen zijn er fan van, en Katie Holmes ook. “Af en toe neem ik een siësta”, vertelde de actrice zopas op het Women Who Fly Panel. “Zo kan ik mezelf resetten en energie bijtanken.” Die redenering klinkt verleidelijk, maar klopt het ook? Of word je daar net nog meer moe van? Enkele experts scheppen voor eens en altijd klaarheid.

De wetenschap is de jongste jaren uitermate enthousiast over de effecten van middagdutjes. Het zou je productiviteit bevorderen, je energieker maken en goed zijn voor je hart en brein. Dit jaar nog heeft een onderzoek zelfs aangetoond dat een siësta wonderen kan verrichten voor je bloeddruk. 

Voor de studie werden 212 volwassenen onderzocht met een gemiddelde leeftijd van 62 jaar en een gemiddelde systolische bloeddruk (of onderdruk) van 129,9 mmHg. Elke proefpersoon droeg gedurende 24 uur een bloeddrukmeter, waarbij sommige deelnemers een middagdutje deden en anderen niet. De gemiddelde duur van het dutje bedroeg 49 minuten.

Wat bleek? Na het uitsluiten van andere factoren als leeftijd, geslacht, medicatie en levensstijlfactoren als fysieke activiteit, roken, alcohol-, koffie en zoutinname, ontdekten de onderzoekers dat de systolische bloeddruk van degenen die ’s middags even gingen dutten 5,3 mmHg lager lag dan die van de deelnemers die dat niet deden.

Slaapefficiëntie

Is dat het ideale excuus om elke dag rond de middag even je ogen te sluiten? Het antwoord is niet zo simpel, beweren experts. Volgens Chris Winter, neuroloog, slaapdeskundige en auteur van het boek ‘Waarom je niet slaapt’, hangt alles af van je slaapefficiëntie. Die bepaal je door te uit te rekenen hoeveel procent van de tijd je slaapt als je in je bed ligt. Een normale slaapefficiëntie zit tussen de 85 en 90 procent. 

Als je slaap ’s nachts efficiënt is, maar je je overdag toch nog slaperig voelt, is een powernap best oké. Je moet er alleen voor oppassen dat je hazenslaapje je nachtrust voor de komende nacht niet in de war schopt. Winter: “Twintig tot dertig minuten is ideaal, dan ben je weer helemaal bij de les en krijg je geen last van die vervelende dufheid in combinatie met een lichte hoofdpijn die je na een uit de hand gelopen dutje vaak voelt.”

Ook psychologe en slaapcoach Annelies Smolders deelt die mening. “Een powernap kan wonderen doen, maar enkel wanneer je ’s nachts een goede slaper bent”, legt ze uit. “Vergelijk het met de situatie bij kinderen. Vanaf een bepaald moment wordt een middagdutje afgeraden, omdat je kleuter dan ’s nachts niet meer zal slapen. Hetzelfde geldt bij volwassenen. Eigenlijk is de boodschap: luister naar je lichaam. Voel jij dat je uitgeput bent, dan kan een powernap wonderen doen, maar maak er geen gewoonte van. En hou het dutje kort, zodat je ’s nachts niet inboet aan slaap.” (br.hln)

Singles Day: 5 wetenschappelijke redenen waarom vrijgezel zijn net goed is voor je gezondheid

All the single ladies, now put your hands up want vandaag vieren we Singles Day! Daardoor kan je vandaag niet alleen tal van leuke promoties scoren, een vrijgezellenleventje heeft ook een hoop voordelen voor je gezondheid. 

1. Het is goed voor je lijn

Hoewel getrouwde koppels meer gezondere voeding op het menu zetten, beoefenen ze minder sport én hebben ze vaker een hogere Body Mass Index (BMI) dan singles. Dat blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Basel in Zwitserland en het Max Planck Institute for Human Development in Duitsland. Aangezien overgewicht gelinkt is aan een hoger risico op hartaandoeningen, type 2 diabetes, ademhalingsproblemen, galstenen en bepaalde kankers, is het voor je BMI dus beter om single te zijn.

Uit een ander onderzoek bij vrouwen tussen de leeftijd van 50 en 79 jaar, blijkt dan weer dat de dames die vrijgezel bleven gedurende het onderzoek minder gewicht aankwamen, minder alcohol dronken, en een sterkere daling hadden van de diastolische of onderdruk dan hun getrouwde tegenhangers.

2. Het is beter voor je psychologische groei

Uit onderzoek van Bella DePaula van de Universiteit van California blijkt dat singles niet alleen meer zelfbewust zijn, maar ook meer het gevoel hebben dat ze kunnen blijven groeien en zich beter kunnen ontwikkelen als persoon dan getrouwde mensen. Daarnaast zouden alleenstaanden minder vaak negatieve gevoelens hebben. Eerder onderzoek toonde ook al aan dat singles een groter gevoel van autonomie en persoonlijke ontwikkeling ervaren.

3. Het verhoogt je productiviteit én creativiteit

Volgens verschillende wetenschappelijke onderzoeken kan single zijn, als je gelukkig bent en goed in je vel zit, veel voordelen bieden. Zo zou het je productiviteit verhogen, je creativiteit stimuleren en je gelukkiger en meer tevreden maken over verschillende aspecten van het leven. Singles ervaren vaak ook minder stress dan gehuwde koppels. Een onderzoek dat gepubliceerd werd in het tijdschrift Personality and Social Psychology Bulletin vond ook dat vrijgezellen zich vrijer voelen en hechtere vriendschappen hebben. Door tijd alleen door te brengen leer je jezelf ook beter kennen en beter je plan trekken zonder afhankelijk te zijn van anderen.

4. Het verbetert je sociale relaties

Singles zijn socialer, verzorgen hun relaties beter en krijgen meer steun van de mensen die het dichts bij hen staan in vergelijking met getrouwde stellen. Zo bleek bijvoorbeeld uit een onderzoek dat gepubliceerd werd in het tijdschrift Journal of Social and Personal Relationships dat alleenstaanden meer geneigd zijn om contact te houden met en hulp te bieden aan hun ouders, broers, zussen en vrienden dan gehuwde of gescheiden mensen.

5. Het verbetert je conditie

Mensen die zich settelen zijn over het algemeen minder fit dan singles omdat ze minder tijd spenderen aan fysieke activiteiten. Dat blijkt uit een studie van de onderzoekers Kei M. Nomagunchi en Suzanne M. Bianchi. Zo sporten alleenstaande mannen gemiddeld iets meer dan acht uur over een periode van twee weken, tegenover iets minder dan vijf uur bij gehuwde mannen. Vrijgezelle vrouwen sporten ongeveer vijf uur en een half, terwijl getrouwde maar vier uur sporten.

Single zijn heeft dus meer voordelen dan je denkt, en is op verschillende vlakken goed voor je gezondheid. Geniet er dus maar van! (br.hln)

Eva (17) werd acht jaar lang gepest op school “Ze gingen rond met een petitie: ‘Pleeg zelfmoord, Eva, iedereen haat u’”

Zes was ze, toen het begon. Eva Vroman (17) werd acht jaar aan één stuk door gepest op school. “Ze gingen rond met een petitie: ‘Pleeg zelfmoord, Eva, iedereen haat u.’” De opgekropte stress zocht een lichamelijke uitweg: ze viel tot twintig keer per dag flauw. Maar nog kreeg ze aan haar ouders niet verteld wat er scheelde.

Nu wel. Nu kan ze het allemaal haarfijn uitleggen. Verbluffend. Hoe Eva haar hele, heftige verhaal zit te analyseren, in de woonkamer thuis, ergens tussen Brugge en Gent. Rustig pratend. Een mooie, open blik en glans op haar kastanjebruine haar én wangen. Op haar donkerblauwe hoodie, discreet, een klein rood opschrift: ‘Happy Inside & Out’. Heeft ze niet per toeval aan.

Maar: “De diepste wonden zijn degene die je niet ziet”, zegt ze. En dat ze van ver komt. Haar mama, Els, die meeluistert op de achtergrond, knikt - niet voor het laatst tijdens ons gesprek. Zij gaf haar parttimejob op om bij haar dochter te zijn, sinds duidelijk werd dat zij echt niet meer kón. En dat is nog maar sinds relatief kort. Er is een oudere broer, Lars, en er is papa. Hun optelsom is hecht. Eva is niet liever dan thuis, of samen op weekend in hun appartement aan zee. In de warmte van een liefdevol gezin. Maar op zondagavonden lag ze vaak in stilte te wenen in haar bed. Dat ze echt niet weer naar school wilde. Niet terug naar die hel.

Slaan, knijpen

“In de lagere school al werd ik uitgesloten. Uitgelachen. ‘Je bent dom, lelijk, dik.’ ‘Kijk niet in de spiegel, of hij breekt in duizend stukken.’ Het was nog matig pesten, maar het bleef wel duren. Ze gooiden mijn muts in de vuilnisbak. Dat soort dingen. Ik had geen vrienden, stond altijd alleen en voelde me verschrikkelijk.”

In de middenschool werd het nog veel erger. “Drie pesters stookten de hele klas op. Het derde meisje was ooit een soort van vriendin geweest. Niet dus. Zij ‘mocht’ pas vriendin worden met de andere twee als ook zij mij te grazen nam.” En dat deden ze. “Ze verstopten keer op keer mijn kleren bij turnen. Ik heb tot op vandaag een hekel aan kleedkamers. Ze verstopten mijn cursussen. Er was chantage opdat ik hun huiswerk zou maken. Ik, de ‘vuile nerd’ die toch de beste punten haalde. En ze gingen rond met een petitie: ‘Pleeg zelfmoord, Eva, iedereen haat u.’”

“Er gebeurden nog extreme zaken, die ik nog steeds liever niet vertel. Genoeg om mee naar de politie te stappen. Maar dat durfde ik niet. De vertrouwensleerkracht luisterde, maar zei ook: ‘Je moet toch wat tegen plagen kunnen.’ Als er dan eens gepraat werd, leek het een kruisverhoor: drie tegen één. De directrice zei ronduit: ‘Op onze school wórdt er niet gepest.’”

“We wonen niet ver van een station. Ik héb ooit op het perron gestaan, een half uur lang: spring ik of niet? Tot ik stomweg dacht: het is vanavond volleybaltraining. En ik heb me omgedraaid. Gelukkig. Ik heb nog vaak donkere gedachten gehad. Maar blij dat ik nooit een poging heb ondernomen.”

“Ik probeerde me onzichtbaar te maken. Had een mooie gele jas, maar mama moest met mij een zwarte gaan kopen om minder op te vallen. Op de bus naar school krabde een pester me de hand open met een fietssleutel. ‘O, gevallen bij het turnen’, loog ik, maar een meisje van volley geloofde er niks van en haar mama belde de mijne erover. Ik heb dan een klein beetje verteld, maar zei er snel bij: ‘Dit was eenmalig!’ Ik vreesde erger als mama zou tussenkomen. Mama’s briefje voor de directie gaf ik nooit af. Ik wou dit zélf aanpakken, maar deed dat totaal verkeerd. Ik sloeg of kneep de pesters, uit pure frustratie. Zij toonden dan hun blauwe plekken aan de directie en ik kreeg de straf. Mama moest naar school komen, ook zij was kwaad op me. Zo had ze me toch niet opgevoed?”

De suikertruc

Thuis zette Eva nog altijd de grote smile op. Maar ze moest zich oppeppen. “Op de terugweg van school ging ik telkens snoep en koeken kopen. Ik propte me vol suiker, dan ging het weer even.”

Els: “Ik vond het al raar, zag mijn dochter volumineuzer worden. Toen vond ik de pakken snoepgoed achter in de speelgoedkast. Ik dacht aan een eetstoornis. Maar weer klapte ze dicht.”

Eva: “Het hele pestverhaal heb ik zo lang verzwegen omdat ik mijn ouders niet wilde teleurstellen. Ik dacht dat ze kwaad zouden zijn, omdat ik er duidelijk niet in slaagde me te verweren. En ik dus geen flinke dochter was. Ik wilde hen ook geen pijn doen door mijn pijn toe te geven.”

Els: “Ik schrok zó hard toen ik op Eva’s gsm haar berichtjes las aan het meisje van volleybal dat ze stilaan wél in vertrouwen nam. Ik ben haar prompt wakker gaan schudden.”

Eva: “Maar boos was mama helemaal niet.”

Els: “Tuurlijk niet! Bezorgd, héél bezorgd. Dat wel.”

Moe, moe, moe

Eva: “Van één van de pesters heb ik, na het laatste juni-examen, een sms gekregen. ‘Sorry, dit moet verschrikkelijk zijn geweest voor jou.’ Tja, het was wat laat.”

Eva ging naar weer een nieuwe school vanaf het derde middelbaar. Ze vertelde er - zonder uit te wijden - over haar pestverleden. De leerkrachten vingen haar ongelofelijk op. Toch is het daar, in die fijne school, nadat een jongen haar verbaal nogal brutaal had aangepakt, dat ze in het voorjaar 2018 plots is beginnen flauw te vallen. En dat tot twintig keer per dag.

Mama Els: “We zijn als een gek een resem onderzoeken gestart, tot in Leuven toe. Men dacht aan een hartprobleem. Dat was het niet. Ook neurologisch was er niets te vinden. Het was de stress, duidelijk, zei één psychiater toen. De aanvaring met die jongen had dit getriggerd. Het hele oude verhaal kwam weer boven.”

Eva: “Ik ben me dan beginnen te snijden en verbranden, door heel lang met een gom over mijn armen te wrijven. Ik wilde vanbuiten pijn voelen, om me af te leiden van die vanbinnen. Ik heb té lang onder die grote emotionele druk geleefd. En altijd alles opgekropt. Elke vorm van grote stress kan nu uitlokken dat ik flauwval. Mijn lichaam slaat dan telkens even tilt. Raar hoor, ik glij weg en hup, ik val. Ik heb op school maanden op een zitzak gezeten, want ik viel ook regelmatig van mijn stoel.”

Eva is vorig jaar vier maanden niet naar school kunnen gaan door het flauwvallen. “En ik was moe, moe, moe. Ik deed niets anders dan slapen.” Ze kreeg thuisonderwijs. De aanvallen verminderden, maar kwamen terug toen ze examens moest maken. Maar ze slaagde, ondanks alles. Dat ze trots mag zijn, zeg ik. “Ja, toch? Ik kán iets positiefs zeggen over mezelf, nu: ik ben een doorzetter.”

Els: “Er was een wachtlijst van zes maanden in de jeugdpsychiatrie. We hebben dan EMDR-therapie gevonden voor Eva. Die speelt in op de snelle oogbewegingen, die we ook hebben in onze REM- slaap, en doet haar de verdrongen, onverwerkte pestervaringen herbeleven om ze vervolgens achter zich te kunnen laten. Ze krijgt ook energetische massage. En het werkt. Het is nu vier weken geleden dat ze nog flauwviel.”

Maar het traject is niet ten einde. Eva: “In het begin word je ‘gewoon’ boos als men je pest. Maar als je zo vaak wordt gezegd, aan één stuk door, dat je niks waard bent, ga je dat helaas ook geloven.”

Dank u, Niels

Vorig jaar zag Eva op tv de finale van Rode Neuzen Dag. “Ik dacht: als het anderen helpt om te praten, moet ik dat misschien toch ook eens proberen? Ik ben beginnen te wandelen met de hond van mijn tante, heb eerst een nichtje in vertrouwen genomen, dan mijn broer, en dan - eindelijk - mijn ouders. Ik vond het vreselijk. Maar een tweede gesprek gaat al beter. Nu weet ik: weerbaar zijn betekent niet dat je alles zélf moet kunnen oplossen. Je mag hulp vragen. Ik vertel nu zelfs mijn eigen verhaal. Want Rode Neuzen Dag gaat dit jaar over betere ondersteuning van scholen. En ik weet hoe hard dát nodig is.”

Eva volgt nu haar laatste jaar jeugd- en gehandicaptenzorg. “Volgend jaar wil ik voortstuderen voor kleuterleidster. Kleuters zijn eerlijk. En nooit gemeen. Ik wil niks liever dan voor hen meebouwen aan een veilige schoolomgeving.” Ze vertelt nog hoe een superfijn sportkamp deze zomer haar een boost gaf. “Er werd zelfs gewedijverd: ‘Ik wil in team Eva!’ Nooit meegemaakt.”

Na het volleyballen was ze begonnen met voetbal, maar dat mag ze niet meer spelen - door het flauwvallen. Dus kochten haar ouders een driejarige merrie voor hun dochter. Straks gaat ze naar Princess. Eva: “Mijn paard is lief. In de wei komt ze direct op me af. Ze oordeelt niet. Ze luistert, laat zich doen - net als ik vroeger. (lachje) En ik? Ik moét wel mijn rug rechten. Fier in het zadel zitten en tonen dat ik de teugels in handen heb. Ook dat doet me deugd.”

Eva wuift ons uit. Een dag later stuurt ze een mailtje na. “Nog dit vergeten: toen ik het moeilijk had, luisterde ik vaak naar Niels Destadsbader. Ik vond troost in zijn liedjes.” Paarden en popidolen. Of hoe tienermeisjes altijd tienermeisjes blijven. Gelukkig.

Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de site www.zelfmoord1813.be. (br.hln)

Bevestigd: in Tongerlo hangt een echte Da Vinci

Na intensief onderzoek is een team van internationale kunstwetenschappers er vrij zeker van: Leonardo da Vinci heeft wel degelijk meegeschilderd aan de replica van ‘Het Laatste Avondmaal’ in de abdij van Tongerlo. Het gezicht van Johannes is “heel waarschijnlijk” van de hand van de meester. 

Het schilderij hangt al sinds 1545 in de Antwerpse abdij. Onderzoekers zagen op scans (inzet) dat de neus, ogen en het voorhoofd van Johannes (rechts op schilderij) opvallende gelijkenissen vertoonden met de Mona Lisa, Da Vinci’s bekendste werk. Volgens kunsthistoricus Jean-Pierre Isbouts, die de Da Vinci-hypothese al langer verdedigt, is het zeker dat dit schilderij “in de studio van Leonardo is gemaakt”. (br.hln)

Verbeteren kamerplanten de luchtkwaliteit? Dit is wat de wetenschap zegt

Je kan er niet omheen dat kamerplanten anno 2019 weer helemaal in zijn. Naast tal van gezondheidsvoordelen, zoals bijvoorbeeld het verminderen van stress en angstgevoelens, zouden ze volgens een studie uit 1989 ook de lucht in je huis zuiveren. Nu plaatst een nieuw onderzoek daar echter een belangrijke kanttekening bij.

Uit een nieuw onderzoek, gepubliceerd in Journal of Exposure Science and Environmental Epidemiology, blijkt dat we de luchtzuiverende eigenschappen van kamerplanten misschien wel schromelijk overdrijven. Zo blijkt dat gewone ventilatiesystemen zoals airconditioning de lucht veel sneller zuiveren dan planten dat kunnen.

Voor het onderzoek analyseerden professor Michael Waring en student Bryan Cummings meer dan een dozijn wetenschappelijke studies rond het onderwerp en wisten ze zo meer dan 30 jaar aan research te bundelen. Zo kwamen ze tot de conclusie dat de NASA-studie uit 1989 die claimt dat kamerplanten de lucht zuiveren niet helemaal klopt. Dat komt omdat het onderzoek, en de anderen die volgden, werd uitgevoerd in een afgesloten kamerlab, in plaats van een huis- of kantoorgebouw. De resultaten werden niet verder geanalyseerd om te bepalen of planten dezelfde effecten hebben in een meer realistische binnenomgeving.

Om hun bevindingen verder te onderzoeken, creëerden de twee onderzoekers een regel die ze de ‘schone luchtafgitesnelheid’ noemden. Toen ze vervolgens de 30 jaar aan studies rond kamerplanten verder onderzochten, gebruikten ze deze regel om de snelheid te berekenen waarmee planten vluchtige organische stoffen in de lucht verdunnen of afbreken. Zo bleek dat de snelheid van planten om dat te doen eigenlijk veel langzamer was dan dat bijvoorbeeld de airconditioning de vervuilde lucht uit de omgeving filtert. Ze concludeerden dat het tussen de 10 en 1000 planten per vierkante meter vloeroppervlak zou kosten om lucht aan hetzelfde tempo te zuiveren als een airconditioningsysteem.

Laat dat echter geen reden zijn om onze kamerplanten massaal de deur te wijzen. Ze mogen dan wel de omgevingslucht niet in sneltempo reinigen, ze hebben wel heel wat andere gezondheidsvoordelen én ze maken je huis gewoon gezellig. (br.hln)

In Franse keuken gevonden meesterwerk brengt 24 miljoen euro op

Het kunstwerk, getiteld ‘De Bespotte Christus’ van de hand van de Italiaanse schilder Cimabue, dateert uit 1280 en werd enkele maanden geleden door een veilingmeester ontdekt in de keuken van een bejaarde vrouw in Compiègne, ten noorden van Parijs. De man raadde de eigenaresse aan het schilderijtje van slechts 20 bij 26 centimeter te laten taxeren. De vrouw en haar familie dachten zelf dat ze een oud religieus icoon in huis had.

Veilinghuis Acteon Auction House meldt dat de som betaald is door een anonieme koper uit het noorden van Frankrijk. “Wanneer het werk van een schilder die zo zeldzaam is als Cimabue op de markt komt, dan kan je verrassingen verwachten”, zegt veilingmeester Dominque Le Coent aan persagentschap Reuters over de hoge prijs die voor het kunstwerkje betaald is.

Het was de eerste keer in tientallen jaren dat er een tableau van Cimabue, ook wel bekend als ‘Cenni di Pepo’, onder de hamer ging. (br.hln)

Amerikaanse duivenliefhebber wil 1,4 miljard euro geven voor huis met duiventil in Vlaanderen

Een Amerikaanse belegger wil maar liefst 1,4 miljard euro investeren in zijn passie: duivensport. Hij is op zoek naar een huis met duivenhokken in Vlaanderen. Ook zoekt de Amerikaan iemand die de vogels kan verzorgen. Nikolaas Gyselbrecht, een duivenmakelaar uit Knesselare, helpt de miljardair in zijn zoektocht. “België is het mekka van de duivensport”, vertelde Gyselbrecht gisteren op Radio 2.

“Toen we onze zoektocht gestart zijn, hebben we heel veel respons gekregen. Samen met de man uit Amerika gaan we dan kijken wat het meest interessant is. Hij is uiteindelijk degene die zal beslissen. Ik ben slechts het doorgeefluik”, aldus Gyselbrecht. De rijke Amerikaan, Allan Mecham, wil 1,4 miljard euro investeren in de Vlaamse duivensport. 

“Er komen steeds meer mensen uit het buitenland naar hier om zich te meten met de besten. Ze willen kijken hoe goed ze zijn. Naar België komen voor de duivensport is vergelijkbaar met het spelen van de Champions League”, gaat de duivenmakelaar verder op Radio 2.

Gyselbrecht licht in het programma ‘De wereld vandaag’ op Radio 1 verder toe dat er gemengde reacties zijn bij de Belgische duivenmelkers. “Ik denk dat een groep deze evolutie positief vindt”, zegt hij. “Anderen vinden het dan weer niet leuk dat zo het grote geld komt opzetten en zij het moeilijker krijgen.”  (br.hln)

Van rustiger ademen tot meer relaxen: 10 simpele tips om sterker in het leven te staan

Geluk zit in de kleine dingen. Dat beweert ook therapeute Hannelore Demonie. Volgens haar wordt je niet vrolijker van ingewikkelde work-outs, vermoeiende diëten of complexe meditiatie-oefeningen, maar enkele poepsimpele aanpassingen kunnen wél het verschil maken. We sommen ze even voor je op. 

1. Ademen

Anno 2019 hebben we het allemaal druk, druk, druk. Er is te weinig tijd om te ontspannen, om te werken, om gezond te eten en te sporten en zelfs om te ademen, schrijft Hannelore Demonie in haar boek ‘Klein geluk’. Omdat we te gehaast zijn, ademen we te snel en happen we te veel lucht naar binnen. Het gevolg: je bent vermoeid, duizelig en mogelijks ervaar je zelfs en druk op de borst. De oplossing ligt ook voor de hand: rustig in- én uitademen.

2. Bewegen

We weten het allemaal: we zitten te veel. Demonie pleit daarom voor meer beweging. Moet je meteen een fitness-abonnement kopen of je inschrijven voor groepslessen pilates? Niet per se. Je kan evengoed laagdrempelig beginnen, door bijvoorbeeld wat vaker te wandelen of te fietsen naar het werk.

3. Eten

Hippocrates zei het 2.300 jaar geleden al: “Laat je voeding je medicijn zijn en je medicijn je voeding.” Met andere woorden: puur en gezond eten blijft een van de belangrijkste factoren voor een goede gezondheid. Demonie raadt onder meer aan om rustig te eten, voldoende te kauwen en uit je comfortzone te treden. “Blijf niet steken in een geroutineerd weekmenu. Op maandag stoofvlees, op dinsdag spaghetti ... Niets tegen klassiekers, maar durf te experimenteren.”

4. Drinken

Veel Vlamingen drinken te weinig water, meent de therapeut. Wil je ook meer drinken? Voorzie bij iedere maaltijd minstens één glas water en probeer daarnaast nog 3 keer per dag een bijkomend glas te drinken. 

5. Rusten

Maar liefst 1 op de 2 Vlamingen slaapt slecht, en dat is problematisch, want een goede nachtrust is noodzakelijk om je lichaam en geest te ontspannen en te ontstressen. Demonie: “Probeer het idee van ‘moeten’ slapen los te laten. Beter is het om te vertrouwen op je lichaam dat vanzelf in slaap kan vallen.” 

6. Ontspannen

We zijn maar al te vaak bezig met duizend en één zaken tegelijk, waardoor ons lichaam zich nog moeilijk kan ontspannen op commando. Yoga, wat vaker offline gaan of bosbaden zijn enkele oplossingen die kunnen helpen om te relaxen. 

7. Genieten

Wat vaker genieten. Het klinkt poepsimpel en evident, maar dat is het niet, aldus Demonie. We zijn te vaak te gejaagd, waardoor we niet de tijd nemen om ons te laten verwonderen. In je dagelijks leven zo veel mogelijk kleine momenten van blijdschap ervaren, is dus de boodschap. En daar kan je ’s ochtends al mee beginnen. In plaats van te snoozen en vervolgens rap in de douche te springen en naar het werk te hollen, zet je de wekker bijvoorbeeld beter een kwartier vroeger zodat je wat meer speelruimte hebt. 

8. Lachen

Verschillende studies hebben al aangetoond dat mensen vrolijker worden door breed te glimlachen. Ook volgens Demonie kan een smile je humeur boosten. Maar de therapeut raadt aan om nog een stapje verder te gaan. Door zaken wat vaker te relativeren en milder te zijn voor jezelf, zal je gelukkiger worden. 

9. Uitdrukken van gevoelens

Sommigen kroppen hun gevoelens op, uit schrik voor negatieve reacties, om conflicten uit de weg te gaan of om anderen niet te kwetsen. Maar dat is net ongezond, lezen we in ‘Klein geluk’. Dat zorgt voor hogere inwendige stress, wat op zijn beurt kan leiden tot fysieke klachten zoals overdreven spierspanningen of spijsverteringsproblemen.

10. Beminnen

De Beatles weten het al langer: all you need is love. Dat beaamt ook Demonie. “Door liefdevol om te gaan met iets of iemand geven we een zekere waarde aan hun bestaan. Of dat nu het graag zien van onze kat of hond, de passie voor onze hobby, een warme vriendschap of de allesomvattende liefde voor onze kinderen of partner is. Hoe meer verschillende vormen van liefde we ervaren, hoe meer voldaan we ons als mens voelen.” (br.hln)

Ontwerper Marc Jacobs veilt eigen kunstcollectie

De Amerikaanse mode-ontwerper Marc Jacobs (56) gaat meer dan 150 kunst- en designstukken die hij zelf verzameld heeft doorheen zijn leven verkopen. De eerste veiling vindt volgende week plaats in het bekende veilinghuis Sotheby’s in New York. 

Het was Sotheby’s zelf dat bekendmaakte een groot deel van de kunstcollectie van Marc Jacobs te gaan verkopen. Het gaat om 150 stuks die zijn ondergebracht in het huis van Jacobs en zijn man Char Defrancesco in Manhatten, New York. Omdat het koppel een nieuw huis kocht eerder dit jaar, doen ze nu een groot deel van hun kunst- en designvondsten van de hand. 

“Het is niet dat ik plots heb besloten dat alles weg moest, maar in ons nieuwe huis hebben we helaas niet de mogelijkheid om veel aan de muur te hangen”, aldus de ontwerper in een reactie. “Ik vind het moeilijk om afscheid te nemen van de werken, maar het is tijd om aan een nieuw hoofdstuk te beginnen.”

In de collectie die onder de hamer gaat, zitten onder meer werken van grote namen als Andy Warhol, Richard Prince, Urs Fischer en Ed Ruscha. Ook zijn er heel wat opvallende designmeubelen van ontwerpers als Jean Dunand, Jean-Michel Frank, Diego Giacometti, Alberto Giacometti en François-Xavier Lalanne. Jacobs verkoopt verder ook keramiek van Picasso en enkele antieke juwelen. 

De eerste veiling vindt plaats op 13 november en loopt nog door tot in maart 2020. Meer info: sothebys.com.  (br.hln)

Waarom je altijd extra moe bent tijdens je maandstonden

Je maandelijkse bezoekje van Tante Roza is sowieso niet iets waar je reikhalzend naar uitkijkt. En dat vermoeide gevoel dat er steeds mee gepaard lijkt te gaan? Dat beeld je je zeker niet in, er is namelijk een wetenschappelijke verklaring voor.

Hoe het dan komt dat je tijdens je maandstonden extra vermoeid bent? Dat heeft alles met je hormonen te maken. Gedurende de 10 dagen voorafgaand aan je maandstonden bereidt je lichaam zich voor op de mogelijke innesteling van een bevrucht eitje. Wanneer dat niet gebeurt, volgt er een plotse daling van je hormoonspiegel. Je lichaam gaat op die manier van een staat van paraatheid naar helemaal niets hormonaal gezien. Die verandering brengt op zijn beurt heel wat veranderingen teweeg in je lichaam, en dat is behoorlijk uitputtend. Tot je hormoonlevels weer beginnen te stijgen, zal je je dan ook behoorlijk uitgeput voelen.

Veel kan je hier jammer genoeg niet aan doen. Het is nu eenmaal de natuurlijke cyclus die je lichaam volgt. Het goede nieuws is dan weer wel dat je energieniveau een hoogtepunt bereikt tijdens je eisprong. Die vindt ongeveer een tweetal weken na het begin van je maandstonden plaats.   (br.hln)

Maaike Cafmeyer schittert in de nieuwe fictiereeks ‘De Twaalf’: “Het is een van mijn meest intense rollen ooit”

Vanavond start de nieuwe fictiereeks ‘De Twaalf’ op één. Nog voor de eerste uitzending werd de reeks al verkocht aan heel wat landen en dat heeft ongetwijfeld ook te maken met de acteerprestatie van Maaike Cafmeyer (46), die na een reeks humoristische rollen nog een keer in haar dramatisch arsenaal kan tasten.

Nog geen minuut werd er uitgezonden van ‘De Twaalf’, maar zelden was er meer te doen over een nieuwe Vlaamse fictiereeks. De adelbrieven die de reeks kan voorleggen zijn dan ook behoorlijk indrukwekkend. Onder meer in Australië, Nieuw-Zeeland, Frankrijk en Spanje werden de rechten al verkocht en in april won de reeks de prijs voor het Beste Scenario op het Canneseries-festival, het festival van Cannes voor series zeg maar.

De hoofdrol in de rechtbankreeks is voor Maaike Cafmeyer (46). Zij speelt schooldirectrice Frie Palmers die beschuldigd wordt van de moord op haar dochter en haar beste vriendin. Het is aan de twaalf leden van een volksjury om tijdens een assisenproces te bepalen of ze schuldig is. Na een lange reeks komische rollen en lollige interventies in panelshows speelt Cafmeyer nog eens een dramatische rol.  “Het is misschien wel de meest intense rol die ik ook gespeeld heb”, vertelt de actrice. “Mensen kennen mij voornamelijk van humoristische rollen, maar eigenlijk viel het me niet echt zwaar om de gevoelens van zo’n gebroken vrouw op te roepen. Ik ben zelf moeder en alleen nog maar dénken aan het feit dat je zoiets zou overkomen is heel heftig. Dan komt het spelen vanzelf.”  Al wil dat uiteraard niet zeggen dat het een gemakkelijke rol was. “Wat het in dit geval extra moeilijk maakte was dat ik achter die beklaagdenbank eigenlijk de hele tijd alleen stond te spelen. Er was vaak geen tegenspeler, alles moet op zo’n moment uit jezelf komen. Dat het dan om zo’n hevige emoties gaat, maakt het alleen maar moeilijker.”

Als kijker moet je je hoofd bij de reeks houden. Doorheen de reeks leer je elk van de twaalf juryleden kennen en dan zijn er ook nog verwijzingen uit verschillende tijdstippen in het verleden.  “Het klopt dat de reeks met de vele personages en de flashbacks misschien ietwat complex is, maar je mag de mensen niet onderschatten. Het belangrijkste is dat ze in een verhaal worden meegezogen en ik denk wel dat dat gaat gebeuren. Als je naar een detectivereeks kijkt, heb je bij de verklaring op het eind vaak ook niet elk detail meegenomen, maar het gaat over de beleving. Mij overtuigde het scenario alleszins onmiddellijk.”

Dat de reeks nog vóór de eerste uitzending op Eén al zo succesvol is, verbaast de actrice niet. “Daar ben ik niet echt van verschoten”, aldus Cafmeyer. “We hebben in dit land eigenlijk alles wat een reeks succesvol maakt. Goede scenaristen, regisseurs, acteurs en mensen met een drive. We moeten hier dringend af van dat minderwaardigheidscomplex.”  (br.hln)

Zo ga je winterkwaaltjes als gesprongen lippen en droge huid te lijf

De winterkoude die ons land bereikt heeft, doet ons uiterlijk niet bepaald goed. De scherpe wind en op volle toeren draaiende centrale verwarming droogt lippen en huid uit, zorgt voor pijnlijke ogen en zelfs gebroken nagels. Gelukkig zijn er maatregelen die je kunt treffen om de schade in te perken.

Gebarsten lippen

Lippen zijn extra gevoelig voor droogte omdat de oppervlakte een dun membraan is dat ideaal gezien altijd vochtig zou moeten zijn. Een eerste reflex is wellicht om eraan te likken, maar dat maak het probleem alleen erger omdat het vocht zo sneller verdampt. 

Lekker ouderwets maar superdoeltreffend is het aanbrengen van een laagje vaseline. Dit zal letterlijk een barrière vormen tegen wind, droge lucht en overbodig vocht. Een gebrek aan vitamine B kan overigens ook leiden tot droge lippen, dus een supplement nemen kan ook soelaas bieden. Verder helpt om veel water te drinken om je te hydrateren en je kunt ook nog proberen met een schijfje komkommer te wrijven over je lippen en vervolgens een laagje honing aan te brengen voor je gaat slapen.

Droge ogen

Als je veel last hebt van droge ogen, leg dan ’s avonds een warm kompres op je ogen of gebruik doorheen de dag vochtinbrengende oogdruppels die kunt kopen bij de apotheek of bij de drogisterij. Je kunt de traanklieren in je ooghoeken ook vochtig houden door ze regelmatig aan te stippen met een wattenstaafje, gedrenkt in verdunde baby-olie.

Uitgedroogde handen

Naast lippen krijgen handen het ongetwijfeld het zwaarst te verduren tijdens de winter. Daarom hebben ze ideaal gezien extra bescherming nodig omdat ze meer dan welk lichaamsdeel ook vatbaar zijn voor uitdroging door frequente blootstelling aan water en zeep. 

Wanneer je huid begint te barsten ontwikkel je al snel een aandoening die ‘eczema craquelee’ genoemd wordt. Een extra goede reden dus om handcrème niet in de rekken te laten liggen. Eigenlijk zou je bijna 24 op 24 je handen moeten hydrateren met dit type verzorging, zeker na de zoveelste wasbeurt. Hierdoor zal je ongemakken de das omdoen en het genezingsproces stimuleren. Draag ook altijd handschoenen als je naar buiten gaat. 

Statisch haar

De enige manier om je warrig strohaar te temmen tijdens de koude wintermaanden is hydratatie, hydratatie, hydratatie. Goede middeltjes hiervoor zijn haarmaskers of conditioners die je niet hoeft uit te spoelen. Breng deze aan vooraleer je overgaat tot het stylen van je kapsel.

Verder kan je ook meer tijd inlassen tussen het wassen en het drogen van je haren en elke avond goed je haar kammen. Hierdoor verdeel je de oliën mooi van de schedel naar de puntjes. Zo kan je niet alleen statische plukken bestrijden, je geeft ook een extra voeding aan je haar. Wollen mutsen kunnen je hoofdhuid soms irriteren. Als je gevoelig bent voor wol of makkelijk jeuk of schilfertjes hebt, draag dan liever een katoenen muts.

Droge (gezicht)huid

De raad van schoonheidsspecialistes om te voorkomen dat je van een droge naar een ronduit geïrriteerde huid gaat, is het probleem vroegtijdig aanpakken. Dit kan je doen door een milde hydraterende crème te gebruiken, kortere en minder hete douches te nemen en een reinigingslotion te gebruiken die ook extra hydrateert.

Zo zullen vocht en natuurlijke oliën minder snel van je huid worden onttrokken opdat die langer zacht blijft en beter bestand is tegen de teisterende winterdroogte. Verder is het ook goed dode huidcellen minstens 2 keer per week aan te pakken om celvernieuwing te stimuleren. Let wel, gebruik ook hier milde producten om te voorkomen dat het nut van de rest van je verzorging wordt uitgeschakeld. Dus eerder een peeling dan een scrub. Koop ook een luchtbevochtiger voor in huis, zodat de lucht niet te droog is. 

Gebroken nagels

De droge winterlucht en centrale verwarming zijn jammer genoeg ook slecht voor je nagels. Om te verhinderen dat je nagels afbreken of splitten, kun je een supplement essentiële vetzuren (vlaszaadolie) nemen. Om je nagels en nagelriemen gehydrateerd te houden, kun je ’s avonds een dikke laag vaseline smeren en gaan slapen met katoenen sokken aan je handen. ’s Ochtends zullen je handen en ook je nagels poezelig zacht en in betere conditie zijn. Droge nagels kun je ook behandelen door ze 15-30 minuten te laten weken in een warm badje van olijfolie. (br.hln)

Handen vasthouden is niet alleen melig, het vermindert ook pijn

Handen vasthouden. Meestal is het een romantisch gebaar, af en toe doen we het ook om iemands pijn te verzachten. En met rede. Volgens een nieuwe studie helpt het echt. 

Een fysieke aanraking, zoals een knuffel of handen vasthouden, kan pijn helpen verzachten. Dat blijkt uit een nieuwe studie die voorgesteld is op het congres Society for Neuroscience in Chicago. “Als we meeleven met de pijn van iemand anders, activeren we een zone in ons brein die ook in actie schiet als je zelf pijn ervaart”, stelt Simone Shamay-Tsoory, een professor psychologie van de Universiteit van Haifa in Israël die het onderzoek ook leidde. 

Shamay-Tsoory verdiept zich al enkele jaren in het onderwerp en heeft dan ook verschillende experimenten uitgevoerd. In een eerste test werd nagegaan wat het effect was van een aanraking - zowel van een geliefde als van een vreemde - op de perceptie van pijn. Bij alle proefpersonen werd een milde pijnprikkel op de arm uitgelokt. Wat blijkt? Als proefpersonen de hand van hun partner vasthielden, voelden ze zich beter. Hoe empathischer de wederhelft was, hoe groter het pijnstillende effect. De aanraking van een vreemde had daarentegen geen impact. 

Hersenactiviteit loopt synchroon

Vervolgens werd het experiment herhaald en werd ook de hersenactiviteit gemeten met eeg’s. Zo ontdekte het onderzoeksteam van Shamay-Tsoory dat als twee mensen hand in hand zitten, hun hersengolven synchroon verlopen. Hoe meer empathie getoond werd, hoe beter de synchronisatie was en hoe minder pijn de proefpersonen ervoeren. 

“We weten allemaal dat handen vasthouden een manier is om elkaar te ondersteunen. Nu tonen we ook dat hersengolven synchroniseren als we elkaar een hand geven, en dat dit pijn vermindert”, besluit Shamay-Tsoory.

In het meest recente experiment kregen de proefpersonen opnieuw een pijnprikkel en moesten ze de hand van hun partner vasthouden. Deze keer moesten zowel de proefpersonen als de partners in een MRI-scanner gaan liggen. Alle duo’s vertonen meer activiteit in de hersenkwab waar de spiegelneuronen zitten. Dit suggereert opnieuw dat het synchroniseren van de hersenactiviteit met die van een medelevend mens als pijnstiller kan werken. 

De vraag blijft: hoe komt dit? Wat is de verklaring? Daar hebben de wetenschappers nog geen klinkklaar antwoord voor. Juulia Suvilehto van de Universiteit van Linköping in Zweden werkte niet mee aan de studies, maar heeft wel een vermoeden. Ze denkt dat het verband niet causaal is, wel correlationeel. Met andere woorden werkt de synchronisatie an sich niet als pijnstiller. Volgens Suvilehto is het logischer dat stress er iets mee te maken heeft. Onder stress lijken mensen immers meer pijn te hebben. Als mensen ontspannen zijn, voel die pijn minder intens aan. Het kan dus ook zijn dat een simpele aanraking de stress doet verminderen, en zo ook de mijn. 

Hoe het ook zij: de volgende keer dat je naar de dokter moet voor een spuitje, je kleine teen stoot of een pijnlijke val maakt, kan een helpende hand wel degelijk deugd doen. (br.hln)

Afscheid van Marieke Vervoort: “Ook in liefde en vriendschap behaalde je goud”

Vandaag hebben familie en vrienden in besloten kring afscheid genomen van Marieke Vervoort. De paralympisch kampioene overleed vorige week dinsdag op 40-jarige leeftijd. Ze leed al sinds jonge leeftijd aan een progressieve spierziekte. Het was een pakkende uitvaartceremonie met tal van optredens en speeches van vrienden en van haar papa, Jos.

Naast haar papa namen vrienden en tv-makers Tom Waes en Eric Goens tijdens de dienst het woord. Andere sprekers waren Johan Marchand, Lieve Bullens en burgemeester van Diest, Christophe De Graef. Guy Swinnen bracht live het nummer ‘Time’ van The Scabs. Ook Stan Van Samang zong live zijn hit ‘Een Ster’. Verder waren er live optredens van Kathleen Vandenhoudt en van Keruna. ‘Rood’ van Marco Borsato kwam eveneens aan bod. 

Onder de genodigden waren ex-judoka Gella Vandecaveye, ex-atlete Svetlana Bolshakova, Michel Van de Brande, de ouders van Annick Van Uytsel en Groen-voorzitster Meyrem Almaci.

“Ook in liefde en vriendschap behaalde je goud”, zei voorgangster Liesbeth Goossens in haar verwelkoming. Na een woordje van Mariekes vriend Johan Marchand, met wie ze samen in Pellenberg revalideerde, begon Goossens met een overzicht van het leven van Wielemie. De voorgangster heeft het niet alleen over Mariekes uitgesproken talent voor allerlei sporten, maar ook over haar tekentalent. “Dat heb jij van mij geërfd, mama”, zei ze tegen haar moeder. Dan stak haar spierziekte de kop op. Ze belandde in een rolstoel. Toch bleef ze doorzetten en bleef ze sporten. “Marieke, altijd de duimen omhoog.” Over de laatste maanden van Mariekes leven zei Goossens dat de kampioene soms de kracht niet meer had om de gordijnen te openen: “Het wordt stil in huis.”

Dan is het de beurt aan Guy Swinnen, die een akoestische versie van ‘Time’ brengt. Ondertussen worden er foto’s van Marieke getoond.

Goossens legt uit hoe belangrijk ‘Rood’, de hit van Marco Borsato en Mariekes lievelingskleur, voor haar was. Het lied kon niet ontbreken op de afscheidsplechtigheid van de paralympische kampioene.

Mariekes meter Lieve Bullens neemt het woord: “Je straalde rust uit. Deze rust is nu een oorverdovende stilte.” Bullens noemt haar vriendin “een prachtig mens met kantjes maar vooral met gouden randjes”: “Je bent een kunstwerk van het leven”.

Ook Mariekes begeleidingshond Zenn is aanwezig om afscheid te nemen van baasje ‘Wielemie’.

De ouders van Marieke steken dan een vlam aan, wat even niet wil lukken. Applaus weerklinkt als het vuur brandt. Mama Odette kan de tranen niet bedwingen.

Stan van Samang begeleidt zichzelf op de gitaar om “Een Ster” live te brengen. Indrukwekkend.

Daarna speecht Jos, de papa van Marieke. “Wat leek op iets van voorbijgaande aard ging over naar een leven in een rolstoel. Het aanvaardingsproces was moeilijk: we hebben de medailles door de kamer zien slingeren.” Jos Vervoort houdt zich erg kranig. Als het over de laatste momenten gaat, krijgt hij het moeilijk. Dan gaat hij verder. “Marieke was een open boek, ze had geen geheimen, nooit, voor niemand. Haar hart lag op haar tong. Dat is wat de mensen apprecieerde.” “Ons gezin zal nooit meer compleet zijn, nooit”, zei Jos. Hij zinspeelde nog op een mogelijke toevoeging aan de Dikke Van Dale: “een Dafalganneke drinken”. Hij eindigt met: “Het ga je goed”, waarna de papa van Wielemie applaus krijgt.

Kathleen Vandenhoudt zingt live ‘Last Lullaby’ van Ollabelle, waarna Jan Laurys en Christophe De Graef, respectievelijk de vorige en de huidige burgemeester van Diest, aan het woord komen. 

“Mensen kunnen sterven maar legendes leven eeuwig”, klinkt het in een woordje van vriend Eddy Peeters dat Liesbeth Goossens voorleest.

Tom Waes verschijnt in een filmpje voor Marieke. Hij vertelt dat Marieke ‘Mariette’ hem vroeg om iets op haar begrafenis te zeggen. Maar Waes zit in het buitenland en kon niet komen. “Vertel anders een mop”, zei ‘Mariette’. “Op verzoek van Marieke”, benadrukt Waes, vertelt hij dan maar de niet zo propere “mop van den aap en de leeuwin”.  Het miste zijn effect niet: de zaal moest lachen.

Eric Goens verschijnt dan achter het spreekgestoelte. “Ik heb Marieke vijf jaar geleden leren kennen op een trampoline aan het Huis. Ze wilde een salto maken”, vertelt Goens over de tijd die de twee samen doorbrachten voor Goens’ tv-programma. Dat lukte niet helemaal. “Het ging voor haar over die ene mislukte salto”, aldus Goens, terwijl iedereen het over de ondraaglijke pijn van Marieke had na de uitzending.

De voorgangster vraagt na de speech van Goens een staande ovatie voor Marieke, die lang aanhoudt.

Keruna zingt ‘Marieke’s Blessing’ als afsluiter van de live acts.

Als slot van de plechtigheid wordt het vuur van Marieke, dat de ouders hadden aangestoken, aan de aanwezigen doorgegeven met een kaars.

De kist wordt weer buitengedragen, op de tonen van ‘Somewhere over the Rainbow’ en onder applaus voor onze heldin, Marieke ‘Wielemie’ ‘Mariette’ Vervoort. Rust zacht.

“Marieke heeft aan mij gevraagd om vandaag een nummer te brengen”, zei Guy Swinnen, zanger van The Scabs en stadsgenoot van Wielemie, voor de dienst. “Niet eenvoudig, maar ik ben zeer blij dat ik als Diestenaar en als vriend van haar hier kan staan vandaag om eer te betuigen.” Swinnen zong ‘Time’, “iets wat Marieke nog wel graag had gehad”, aldus de zanger. “Ik vind haar een zeer moedige vrouw. Ondanks de verschrikkelijke tegenslagen in haar leven, heeft ze daar helemaal iets fantastisch’ van gemaakt en is ze als kampioene geëindigd”, aldus nog Swinnen. Hij besloot dat ‘Wielemie’ van haar afscheid een feest wou maken, vandaar ook de locatie van de plechtigheid in een feestzaal: “Dat typeert haar.” (br.hln)

Na hoeveel tijd is een beha aan vervanging toe?

Geen enkel paar borsten is hetzelfde, wat het moeilijk maakt om de perfecte beha te vinden. Maar eens je een fijn exemplaar hebt gevonden, hoelang kun je er dan mee doen? We vroegen het aan Deborah Sonneville, lingeriestyliste en trainer bij Van de Velde.

Als je de vraag googelt, kom je veelal uit bij het antwoord dat de levensduurte van beha’s gemiddeld 6 maanden tot 1 jaar bedraagt. Daarna is het tijd voor de vuilbak. Behoorlijk kort voor een kledingstuk dat vaak een flinke duit kost. Volgens Sonneville zit er - helaas - wel een grond van waarheid in. Al hangt veel af van hoe je de beha in kwestie verzorgt en van hoe vaak je afwisselt.

“Uit onderzoek blijkt dat de meeste vrouwen 4 beha’s in hun kast hebben liggen”, vertelt Sonneville. “Als we ons op dat aantal baseren, kun je inderdaad stellen dat een beha ongeveer na een jaar toe is aan vervanging. Vrouwen die er dubbel zoveel hebben en dus vaker afwisselen, kunnen als vanzelfsprekend ook langer doen met hun lingerie. Als je kleren vaak draagt, verslijten ze nu eenmaal veel sneller. Dat is niks nieuw.”

Alleen vloeibaar wasmiddel

“De manier waarop je beha’s wast speelt ook een grote rol, daarom is het moeilijk om een vaste termijn op de levensduurte te plakken. Wij raden klanten aan om een beha na twee keer dragen te wassen omdat het kledingstuk dan nooit té vuil wordt zodat je wel een hogere wastemperatuur moét kiezen. Een beha mag gewassen worden in de machine, maar sluit dan zeker de haakjes, stop het in een wasnetje en stop er geen zware items bij zoals jeansbroeken of truien. Kies ook altijd voor een fijn wasprogramma van maximum 30 graden en een laag toerental, gebruik nooit wasverzachter en de droogkast is absoluut uit den boze. Wat nog veel mensen niet weten is dat waspoeder beha’s kan beschadigen, dus een vloeibaar wasmiddel is aangeraden. Is je beha gemaakt van pakweg heel delicate kant, dan is met de hand wassen een veiliger alternatief.”

Lingerie verschilt enorm in prijs. Je kunt al een setje kopen voor een tientje en dat kan oplopen tot een paar honderd euro’s. Gaan dure beha’s langer mee dan goedkope? “Dure beha’s worden gemaakt van kwalitatievere materialen dus het is logisch dat de levensduurte ervan iets langer is. Maar als je een dure beha elke dag draagt en vaak wast op hoge temperaturen, maakt dat uiteindelijk nog weinig verschil”, zegt Sonneville. 

Hoe weet je of een beha vervangen moet worden?

“We adviseren om je bh te vervangen wanneer het rugpand dunner en minder elastisch is geworden. Het rugpand geeft immers de meeste steun aan je boezem. Andere tekenen van slijtage zijn lycra-draadjes die uit het afwerkelastiek komen, een beschadigd of verdwenen beschermlaagje van de haakjes en slap geworden cups.” (br.hln)

Een jurk waaraan 30 uur gewerkt werd: deze outfit koos kroonprinses Elisabeth uit

Kroonprinses Elisabeth vierde haar achttiende verjaardag. De verjaardag van de troonopvolgster werd gevierd met een grote plechtigheid in het Koninklijk Paleis in Brussel in aanwezigheid van de hele koninklijke familie en heel wat belangrijke gasten. Een schitterende outfit mocht daarbij niet ontbreken en daarvoor klopte de kroonprinses aan bij het Belgische modehuis Natan. 

De prinses trok op de dag van haar achttiende verjaardag een wit manteljurkje van de Belgische hofleverancier Natan aan. Aan die jurk werd tot gisterenavond gewerkt voor de laatste retouches laat Pieterjan Van Biesen van Natan weten. Het stuk werd speciaal voor de gelegenheid gemaakt in samenwerking met ontwerper Edouard Vermeulen. Het jurkje zal dan ook niet terug te vinden zijn in de collectie van Natan.

Modeblogster en oprichtster van de website www.modekoninginmathilde.be Jelka Van Duyse benadrukt dat inspraak bij het ontwerp belangrijk is voor de kroonprinses. “Prinses Elisabeth weet goed wat ze wil op het vlak van mode en laat zich niet zomaar iets opdringen. Ik ben er dan ook van overtuigd dat dit witte kleedje exact is wat zij wilde.” De jurk werd gemaakt uit een ecru “crêpe de laine” (wollen crepe) en er werd 30 uur aan gewerkt. 

Ook Koningin Mathilde koos voor de gelegenheid voor een jurk van het Belgische modehuis.  (br.hln)

Waar de zon niet schijnt: zonlicht heeft een positief effect op je darmen

Niet alleen aan je huid kan je zien hoe vaak je aan de zon werd blootgesteld, maar ook aan je ontlasting. Dat blijkt alvast uit een nieuwe studie van de University of British Columbia. Zo zou de samenstelling van je darmbacteriën veranderen naargelang je uurtjes zonnebaden.

Voor de studie, die verscheen in het tijdschrift ‘Frontiers in Microbiology’, werden 21 gezonde vrouwen geanalyseerd. 9 onder hen hadden de afgelopen maanden vitamine D-supplementen genomen, de andere 12 niet. Zowel voor die behandeling als erna werden ontlastingsmonsters genomen om hun darmbacteriën te onderzoeken, en werd hun bloed afgenomen om hun vitamine D-waarden te controleren.

Daaruit bleek dat de groep vrouwen die wel een supplement nam, voldoende vitamine D had, terwijl bij de overige 12 een tekort werd vastgesteld. Zij hadden aanzienlijk minder diversiteit en rijkdom aan darmbacteriën dan aan het begin van de studie.

Daarna moesten alle deelnemers 3 sessies van 1 minuut onder de zonnebank doorbrengen en dat in een week tijd. Wat bleek? De blootstelling aan de uv B-stralen in zonlicht stimuleren de productie van vitamine D. Zo werd er een gemiddelde toename van 10% vastgesteld. Maar alleen de groep vrouwen die geen vitamine D-supplement nam, had een verhoogde diversiteit aan darmbacteriën na de blootstelling aan de uv B-stralen van de zonnebank. De verbeteringen waren zo goed, dat hun darmdiversiteit kon vergeleken worden als die van de vrouwen na hun vitamine D-kuur. 

“Voorafgaand aan de blootstelling aan van de uv B-stralen hadden de vrouwen die geen supplement namen een minder divers microbioom dan de vrouwen die de supplementen namen. De blootstelling aan de uv B-stralen verhoogde het aantal maar ook de diversiteit van hun darmbacteriën, bij de andere groep veranderde het microbioom niet significant. Daarnaast was een toename van de vitamine D-waarden vastgesteld in het bloed na de blootstelling aan de uv B-stralen”, aldus professor Bruce Vallance.

Van zowel uv B-stralen als vitamine D is geweten dat ze het immuunsysteem beïnvloeden. “Daardoor kunnen zo ook een gunstig effect op je darmbacteriën hebben”, aldus Vallance. “De resultaten kunnen van betekenis zijn voor mensen die uv B-fototherapie ondergaan en het toont dat uv B-licht een beschermende rol kan spelen bij ontstekingsziekten als multiple sclerose en inflammatoire darmziekten.” Blootstelling aan de zon, vitamine D-waarden en je darmbacteriën worden immers gelinkt aan beide ziekten. (br.hln)

Tuurt je kind te veel naar een scherm? 94% van de ouders piekert erover

De smartphone of tablet is soms de ideale manier om je peuter of kleuter te sussen. Meer dan zes op de tien Vlaamse ouders geven aan dat hun kinderen onder de 7 jaar gek zijn op het kleine schermpje als ‘shut-up toy’. De schaduwzijde? Liefst 94% van de ondervraagden zegt moeilijk een goede balans te vinden.

De cijfers komen uit een wetenschappelijk onderzoek van Mediawijs, dat peilde bij 500 ouders. Dé vraag die het Vlaamse kenniscentrum het vaakst krijgt, is: hoeveel schermtijd is oké? Helaas is ze niet eenvoudig te beantwoorden. 

“Er bestaat nauwelijks wetenschappelijk onderzoek rond”, klinkt het. Daarom is de richtlijn: gebruik je gezond verstand. “Het slechtste wat je kan doen, is je kinderen volledig afsluiten van dergelijke apparaten”, zegt onderzoekster Hadewijch Vanwynsberghe. “Mediawijsheid betekent: kinderen weerbaar maken in een digitale wereld. Dan moeten ze af en toe fouten kunnen maken.”

De meeste ouders leggen wel enkele beperkingen op. Denk aan een limiet op schermgebruik (74%) of ze laten hun kinderen enkel een tablet of smartphone gebruiken als beloning (48%). Zolang ze niet verslaafd raken aan die apparaten en er voldoende gepraat kan worden over de filmpjes die ze zien en de spelletjes die ze spelen, is er volgens de onderzoekers geen reden tot ongerustheid. “Het is wel positief dat 96% van de ouders een oogje in het zeil wil houden.” De mediaconsumptie van 0- tot 7-jarigen speelt zich dan ook vooral af in de woonkamer.  (br.hln)

Marieke ‘Wielemie’ Vervoort is overleden

Voormalig rolstoelatlete Marieke Vervoort is op 40-jarige leeftijd overleden. Ze onderging vandaag euthanasie na een lange strijd tegen een ongeneeslijke spierziekte.

Vervoort nam twee keer deel aan de Paralympische Spelen. In 2012 won ze in Londen een gouden medaille op de 100 meter sprint en een zilveren medaille op de 200 meter. In Rio de Janeiro in 2016 behaalde ze een zilveren medaille op de 400 meter en een bronzen medaille op de 100 meter. Wielemie leed aan een onomkeerbare verlammingsziekte, waarbij ze ondraaglijke pijnen moest trotseren. 

De stad Diest opent woensdag een rouwregister voor rolstoelatlete en paralympisch kampioene Marieke Vervoort (40), die dinsdagavond is overleden na euthanasie. “Marieke kan een voorbeeld zijn voor veel mensen die het moeilijk hebben vanuit hun medische of sociale situatie”, reageert burgemeester Christophe De Graef. “Ze bleef er steeds in geloven en telkens een doel vastleggen, hoe moeilijk soms ook.”

Marieke Vervoort ondertekende al in 2008 de nodige documenten voor euthanasie, maar toch bleef ze vechten. Ze stortte zich vol op haar ‘bucket list’, het verlanglijstje van wat ze nog wilde doen in dit leven. Maar het was een moeilijk gevecht, tegen een lichaam dat niet meer meewilde. “Eens een vechter, altijd een vechter”, zei Marieke. (br.hln)