We nemen temperatuur waar met voelers in onze huid. We hebben vijf tot tien keer meer receptoren voor koude dan voor warmte. Dat komt omdat onze soort, homo sapiens, uit het warme Afrika komt en we dus meer nood hadden aan waarschuwingen tegen koude.
Kouderillingen verbruiken veel energie en jagen onze lichaamstemperatuur snel omhoog. Het is een tijdelijke oplossing tegen onderkoeling. Maar onze temperatuurvoelers raken snel gewend aan te hoge of te lage temperaturen, en zenden dan geen waarschuwingssignalen meer uit. Vandaar dat onderkoeling snel onze natuurlijke afweermechanismen ondermijnt met de dood als gevolg.
Een overactieve schildklier maakt ons overgevoelig voor warmte. Een schildklier die te weinig hormonen aanmaakt, maakt ons kouwelijk. Een gelijkaardig effect heeft het ijzergehalte van ons bloed: een te laag hemoglobinegehalte maakt ons kouwelijk.
Onze voeten, in mindere mate onze handen, en ook het topje van onze neus, krijgen sneller kou dan bijvoorbeeld onze buik: ons hart pompt minder bloed naar de uiteinden van ons lichaam, die bijgevolg sneller onderhevig zijn aan koude. Onze voeten zijn het slechtst af, omdat zij in vergelijking met onze handen minder spieren bevatten die de kou kunnen verjagen.
Vrouwen hebben meer last van koude dan mannen. Ook dat heeft met de bloedsomloop te maken. Bij vrouwen zit het vet beter verdeeld dan bij mannen: daardoor wordt meer bloed naar de belangrijkste organen gestuwd dan bij mannen. Waardoor er minder bloed over is voor bijvoorbeeld hun voeten die sneller kou krijgen. Ook hormonen spelen mee: bij vrouwen daalt 's nachts de lichaamstemperatuur nadrukkelijker dan bij mannen.
Menselijke 'ijsberen' zweren dat zwemmen in ijswater hun hart stimuleert en hen wapent tegen virussen en ziektekiemen. Cardiologen weten niet met zekerheid wat daarvan aan is. Maar topsporters hebben het fenomeen ontdekt: nogal wat renners gaan na een lange etappe in de Tour een tijdlang liggen in een ijsbad, in de verwachting dat ze daardoor sneller revalideren. Een omstreden theorie. Wel bewezen is het heilzame effect van een ijsblok op een breuk. (br.Het Nieuwsblad)
Als het op dansen en zelfvertrouwen aankomt, schatten mannen boven de
65 jaar hun dansprestaties hoger in. Bij vrouwen geldt dat niet. Na 35
jaar voelen ze zich minder zekerder op de dansvloer. Dat concluderen
Britse psychologen.
Sekseverschil Psycholoog
Peter Lovatt, verbonden aan de Universiteit van Hertfordshire,
vergeleek de dansstijl met het zelfvertrouwen van 14.000 Britten.
Terwijl jonge meisjes blaken van zelfvertrouwen bij het dansen, is dat
bij jongens niet het geval. Jongens hebben minder zelfvertrouwen over
hun manier van dansen. Pas na hun zestiende lijkt de dansgêne af te
nemen. Hun hoogtepunt bereiken ze na hun 65 ste levensjaar. Oudere
heren vinden hun dansstijl dan zelfs stukken beter dan hun jongere
seksegenoten.
Vrouwen Anders is het met de
dames. Bij hen werkt het omgekeerd. Terwijl ze als jongere met volle
vertrouwen dansen, is dat na het 35 ste levensjaar niet langer het
geval. Hou ouder ze worden, hoe minder goed ze hun dansprestaties
vinden.
Onvruchtbaar Of de oudere heer
met zijn dansprestaties de andere sekse wil imponeren, blijft maar de
vraag. Oudere heren zenden onbewuste boodschappen uit naar jonge
vrouwen dat ze maar beter uit de buurt blijven, omdat ze niet
vruchtbaar zijn. Alsof ze hiermee de weg willen vrijmaken voor jongere,
vruchtbare mannen.
Acht op tien Belgen noemen zichzelf "een goede kok"
Het succes van kookprogramma's mag geen wonder heten: Belgen eten én
koken graag. Ruim acht op tien vindt van zichzelf dat ze goed kunnen
koken, bijna 88 procent noemt hun mama een echte keukenprinses. Koken
leren vrouwen van hun moeder, mannen van bekende tv-koks (zoals Jamie
Oliver en Piet Huysentruyt) en hun kookboeken. Dat blijkt uit een
onderzoek van Pyrex bij 1.000 Belgen tussen 25 en 65 jaar.
Basisikennis en geheimen Toch
heeft bijna tien procent niet leren koken van de ouders, ruim vier op
tien deed slechts 'basiskennis' op. De helft van de Walen kreeg
keukengeheimen mee van thuis, tegenover een derde van de Vlamingen.
Vrouwen hechten meer belang aan culinaire geheimen dan mannen.
Tijd Bijna
de helft spendeert minder tijd in de keuken dan hun ouders, een op drie
geeft evenveel tijd aan koken. De rest wil meer tijd besteden aan het
klaarmaken van gerechten. Vrouwen noemen zich wel dubbel zo vaak als
mannen de voornaamste kok in huis (80 versus 40 procent).
Genieten en vrienden Voor
de helft van de Belgen is koken puur genieten, en voor 40 procent hoort
het bij vrienden ontvangen. Jongeren (46,6 procent) koken liever voor
hun vrienden dan ouderen (37 à 39 procent). Eén op drie vindt koken
gemakkelijk en creatief, slechts 3 procent associeert koken met paniek.
Weinig verrassend is koken leuker voor wie goed kan koken.
Nieuwe recepten Walen
genieten meer van koken dan Vlamingen (56,9 procent versus 42,7
procent). De laatste kiezen dan ook vaker voor een sneller en
gemakkelijk gerecht, Walen testen al eens sneller een nieuw recept. Ze
bakken ook meer dan Vlamingen. Een kwart van de Belgen smijt zich graag
op iets moeilijks.
Cat Power, eigenlijk Chan Marshall (volledige naam Charlyn Marie Marshall; 21 januari 1972), is een Amerikaanse singer-songwriter die bekend staat om haar minimalistische (maar vaak pastorale) muziek, voor haar spaarzame gitaar- en pianospel en voor haar etherische vocalen in zuidelijk-Amerikaanse stijl
Chan Marshall begon met muziek maken onder de naam Cat Power nadat ze vroegtijdig haar school had verlaten in Atlanta. Ze vertrok naar New York, waar ze Steve Shelley van Sonic Youth en Tim Foljahn van Two Dollar Guitar ontmoette. Zij moedigden haar aan om een plaat op te nemen en speelden mee op Dear Sir en Myra Lee. Na What Would the Community Think, dat in 1996 uitkwam, stopte Marshall met spelen. Nadat ze een nacht had wakker geleden door een nachtmerrie schreef ze weer nieuwe songs die terecht kwamen op het album Moon Pix. Dit album werd gunstig ontvangen in de pers.
Na een aantal tours werd Marshall het echter zat om haar eigen werk te spelen en begon ze steeds meer covers te spelen, die resulteerden in The Covers Record. Een aantal covers dat niet op dit album terecht kwam speelde ze in één van de John Peel Sessions die werden uitgezonden op BBC Radio 1.
In 2003 nam ze You Are Free op, een album met eigen werk waarop onder andere Eddie Vedder en Dave Grohl meespeelden. In 2004 speelde ze op de video Speaking for Trees. In 2005 tourde Marshall door de hele wereld met uitverkochte solo-optredens. Ook speelde ze in het voorprogramma van Nick Cave in Australië. De liedjes die ze daar speelden kwamen uit op The Greatest (geen verzamelaar). Begin 2006 zegde ze verschillende optredens af wegens 'gezondheidsproblemen', maar in april begon ze weer met touren.
In 2008 bracht Cat Power het album Jukebox uit. Hier staan twee eigen songs op en covers van onder andere Hank Williams, Bob Dylan, Nick Cave en Joni Mitchell.
Ook de massagemarkt evolueert voortdurend. In 2010 kom je volledig tot
ontspanning met een verwenkuur van cacaobonen, honing of zijde.
Honing Omdat
honing een zuiverende en antibacteriële werking heeft, werd het vroeger
gebruikt om brandwonden en zweren te behandelen, meldt
gezondheidsnet.nl. Het is ook heilzaam voor een jonge huid, omdat
honing reinigt, verfrist en kalmeert. Daarnaast geeft het een oppepper
aan een droge huid.
Bij een honingmassage krijg je eerst een
scrub en dan een ontspannende massage met een warme olie op basis van
dit goedje. Ook zou het je nieuwe energie geven, daarom is het ideaal
voor kersverse moeders, want het geeft ook je lichaam haar elasticiteit
terug. Verwacht je achteraf aan een gladde, strakke en zachte huid die
van nature glanst.
Chocolademassage Een
massage op basis van cacaobonen is niet nieuw, maar wel aan een
serieuze opmars bezig. Ook deze stof zou zowel voor lichaam als geest
goed zijn. Vooral theobromine, een stof in cacao, zou hier
verantwoordelijk voor zijn. Dit verhoogt namelijk het niveau van
serotonine, een natuurlijk antidepressivum en endorfine, een
gelukshormoon.
Je wordt ingesmeerd met een mengsel van cacao
en cacaoboter, waar ook antioxidanten in zitten, die stimuleren de
bloedcirculatie. Daarnaast maakt de massage de huid zachter en voedt,
hydrateert, beschermt en herstelt deze. Ook zou het een geweldige
anti-agingbehandeling zijn.
Zijdemassage Bij
een massage met zijde behandelt de masseur je gezicht en lichaam. Eerst
krijgt je gelaat een scrubbing met zijden cocons. Dankzij de stof
sericine verwijdert dit dode huidcellen en hydradeert het je huid,
vertraagt dit het verouderingsproces en versterkt dit het
immuunsysteem.
Vervolgens neemt de masseur je lichaam onder
handen met een zijden stempeltje, waarin ook kruiden zitten. Dit zou de
stevigheid en de elasticiteit bevorderen. Als afsluiting laat de
specialist ter ontspanning een zijden doek over je lichaam glijden. De
behandeling stimuleert ook de genezing van huidaandoeningen als eczeem. (br.hln)
Misschien wordt voor vele het water te duur en onbetaalbaar om ieder dag te douche...?
Douchen is niet voor iedereen een dagelijkse gewoonte, zo blijkt uit
een onderzoek van Palmolive. Al wordt douchen door heel wat dames als
'quality time' bekeken, toch slaat de helft van alle Nederlanders
regelmatig een dagje over.
Een
kleine meerderheid voelt zich de ganse dag ongemakkelijk en vies als
er 's ochtends niet kan gedoucht worden. 1 op 2 doet dat zeven keer per
week. Douchen wordt over het algemeen als een kwaliteitsmoment bekeken.
Vooral bij de dames brengt de waterstraal 's avonds rust en
ontspanning.
23 procent doet
het om wakker te worden, maar meestal wordt de tijd nuttig gebruikt
voor tandenpoetsen, ideeën uit te werken of voor het schoonmaken van de
douche. Ook zingen, naar radio of CD luisteren of converseren met
andere familieleden, zijn vaak gehoord.
Toch
zorgt de douche ook voor ergernis. Zo worden een slappe, een te koude
of juist een te hete straal als onprettig ervaren. Een vieze vloer,
smerige tegels, geen droge handdoeken en haren in het doucheputje
kunnen evenmin op enthousiasme rekenen. Vrouwen lijken zich daar
overigens meer aan te ergeren dan mannen.
Voor de spaarzamen onder ons, is de verleiding groot om ongewenste
kerstcadeautjes door te geven. In tijden van crisis, toont een Britse
rondvraag aan dat een heleboel mensen daar geen graten in zien.
Het
fenoneem om foute geschenken door te geven, is ontstaan in Amerika. In
de jaren '80 bleek Lady Nancy Reagan daar een echte pionier in.
Psychologen aan de universiteit van Hertfordshire ondervroegen meer dan
600 mannen en vrouwen over hun houding tegenover deze rage. Daaruit
blijkt dat het merendeel er voor te vinden is, zeker tijdens een
recessie lijkt het economisch verstandig.
Professoir
Pine, één van de onderzoekers, ziet echter wel nadelen aan het
doorgeven van geschenken. Niet in het minst voor de gever. "Als hij
ontdekt dat zijn orgineel cadeau, waar misschien geduldig werd naar
gezocht, niet alleen opzij gelegd maar ook doorgegeven is, kan dat
problemen geven", stelt de professor. "Niet het geschenk telt, wel de
moeite die er in gestoken is. Emotioneel kan dat voor klappen zorgen,
alsof je met het cadeau ook de schenker weggooit. Doe het met enige
voorzichtigheid. Wees er zeker van dat zowel de schenker als de
ontvanger niets in de gaten krijgen".
Een
eerdere Amerikaanse studie toonde aan dat 78 procent van de shoppers
regelmatig iets doorgeven. Vooral vrouwen schijnen daar geen problemen
mee te hebben. Vaakst doorgegeven zijn items als beeldjes en
verwenartikels als body lotions en badzouten. Minder gerecycleerd zijn
handgemaakte gifts en doe-cadeau's als concert- en theatertickets.
Ben je een voorstander, hou rekening met volgende tips
-Doe het voorzichtig. Uiteindelijk weiger je iemands' geschenk en geef je een ander een tweedehands artikel. -Stel jezelf de vraag hoe jij zou reageren als iemand je een cadeau doorgeeft. -Hou een lijstje bij
met items die je wil doorgeven. Niets is zo beschamend als iemand iets
te geven dat hij of zij zelf voor je kocht. Hou bij wie wat aan jou
gegeven heeft. -Vertel aan niemand dat je
geschenken doorgeeft. Het ondermijnt de waarde van elk cadeau dat je
voortaan zal geven. Zelfs al is het een gloednieuw. -Geef enkel nieuwe, ongebruikte items door.
De theorie rond volle maan en gewelddadig gedrag lijkt niet enkel
weggelegd voor mythes. Een recente studie bewijst dat deze wel enige
grond van waarheid bevat.
Krabben en bijten Cijfers
van een Australisch ziekenhuis tonen aan dat er bij een kwart van de
opnames gewelddadig gedrag plaats vond tijdens volle maan. Sommige
patiënten moesten worden verdoofd om zichzelf en anderen te beschermen.
Anderen vielen de medewerkers van het Mater Hospital, ten noorden van
Sydney, aan door te bijten, spugen en krabben. Hun gedrag werd
vergeleken met dat van een weerwolf, die volgens de mythologie
verschijnt op volle maan.
Drugs Meer dan 60
procent van de patiënten had gedronken of drugs genomen, te vergelijken
met de 'magische zalfjes' van de weerwolfen die hallucinaties en
waanbeelden opwekken.
"Onze bevindingen ondersteunen de
veronderstelling dat personen met gewelddadige en acute
gedragsstoornissen, vaker op de spoedgevallendienst verzeilen tijdens
volle maan", aldus één van de onderzoekers.
Mensen die er jong uitzien voor hun leeftijd, maken meer kans om langer
te leven. Een Deense studie onder tweelingen bewijst deze stelling.
Jonger uitzien Onderzoekers
aan de Deense universiteit bestudeerden 1.826 tweelingen met een
gemiddelde leeftijd van 70 jaar. Degene die jonger werd beoordeeld,
bleek opvallend langer te leven. Hoe groter dat verschil in uiterlijk,
hoe meer kans dat de ouder uitziende tweeling eerst het leven liet.
Levensstijl Genetische
factoren spelen minder een rol, stellen de onderzoekers, het lijkt erop
dat de verschillen eerder veroorzaakt worden door een gezonde
levensstijl. De vorsers stelden vast dat de waargenomen leeftijd van
elke tweeling werd gekoppeld aan fysieke en mentale behendigheid. Ook
het vermogen om cellen te vernieuwen bleek een factor in de
vergrijzing.
Hard leven De bevindingen
zijn zo sterk dat de artsen deze maatstaven kunnen gebruiken als
indicator voor een slechte gezondheid. Ziet er iemand oud uit voor zijn
of haar leeftijd, kan dit op gezondheidsproblemen wijzen. Hebben mensen
een harder leven gehad, valt die weerspiegeling immers in hun gezicht
te lezen.
Drogisterijketen Kruidvat waarschuwt klanten om het houten leerraam
van Play 'n kids niet meer te gebruiken en terug te brengen naar de
winkel. Het artikel voldoet niet aan de kwaliteitsnormen van Kruidvat.
De zijkanten van het houten leerraam kunnen loslaten, waardoor de
houten blokjes verstikkingsgevaar kunnen opleveren bij kinderen. Het
spel is vanaf 16 november 2009 in de handel.
Info Het
leerraam is uitgevoerd in drie versies; koe, giraffe en konijn. Op de
verpakking staat item nummer: 6312ASW en barcode 9580255252481. Klanten
die het leerraam hebben gekocht, worden verzocht het product terug te
brengen naar de winkel. Bij inlevering van het leerraam wordt het
aankoopbedrag vergoed.
Voor nadere inlichtingen kunnen klanten
op werkdagen contact opnemen met de servicelijn van Kruidvat,
telefoonnummer 0800-99244 (Vlaanderen) of 03-2229180 (Wallonië).
Kruidvat biedt haar verontschuldigingen aan voor dit ongemak.
Na de chihuahua's, worden kleine egeltjes straks het mode- accessoire.
In Engeland vormen ze de nieuwste rage voor rijkere fashionista's die
de egel, in plaats van de kleine hond, meezeulen in de handtas.
Dierenorganisaties reageren verontwaardigd.
De
Afrikaanse Pygmee-egels zijn in Engeland zeer populair geworden als
huisdier. Ze passen in de palm van je hand en zien er bijzonder
schattig uit. Volgens fokkers vormen deze zoogdieren het perfecte
accessoire omdat ze minder aandacht vereisen dan honden.
Ware
fashionista's en rijke dames inclusief een heleboel voetbalvrouwen,
houden van de diertjes omdat ze in een grote verscheidenheid van
kleuren te verkrijgen zijn, van albino tot abrikoos, chocolade en zout
en peper. Sommigen deinzen er niet voor terug om bij elke handtas een
andere egel te matchen.
Dierenrechtenorganisaties
reageren verontwaardigd en woedend dat elk diertje, die ongeveer 250
pond kost, zomaar op de markt wordt gegooid als mode-accessoire. "De
Pygmee-egels zijn ongetwijfeld heel schattig", vertelt dierenvechtster
Leanne Plumtree in de Daily Mail, "maar de dieren zijn geen toebehoren.
Dit zijn exotische dieren die niet in een huishouden thuishoren. Dit is
compleet onverantwoord. Het zijn walgelijke en betreurenswaardige
karakters die even vaak van huisdier veranderen als van outfits".
Perfecte cadeau
Heel
wat fokkers zijn het daarmee niet eens. Volgens hen houden de diertjes
van vertroeteling. Ze zitten ook heel stil in de handtas. Voordeel is
dat ze bovendien heel goedkoop zijn in onderhoud. "Het perfecte
geschenk voor kerstmis", zo besluit styliste Diana Mather in de Daily
Mail.
Wie goed zijn brood verdient, heeft meer reden tot tevredenheid dan
anderen, zo schrijft de Sunday Telegraph. Maar er spelen nog andere
factoren mee, zo blijkt. Want het gevoel van welbehagen is groter bij
mensen die per uur betaald worden dan bij degenen die gewoon een
maandelijks bedrag op hun rekening krijgen.
Dat ontdekten onderzoekers van de universiteiten van Standford en
Toronto, op basis van bevolkingsgegevens uit verschillende landen.
Daarbij werd onder meer gekeken naar de tevredenheid (of het gebrek
daaraan) over het ontvangen van loon naar werk, met name naar eventuele
verschillen tussen mensen die een uurloon krijgen en mensen met een
maandsalaris.
En die verschillen zijn er, want voor salaristrekkers bleek er geen
verband te bestaan met geluksgevoel, terwijl dat wel duidelijk aanwezig
was bij mensen met een uurloon, aldus dit onderzoek dat werd
gepubliceerd in het Personality and Social Psychology Bulletin.
Medaille met twee kanten Niet
omdat het krijgen van een uurloon op zichzelf gelukkiger maakt, zegt de
coauteur van de studie, Sanford DeVoe, maar wel omdat dit systeem meer
aandacht richt op het inkomen dan een salaris. Dat is natuurlijk een
medaille met twee kanten, want "als je veel verdient per uur geeft dat
een goed gevoel; maar als je weinig krijgt, ben je heel wat minder
gelukkig. Belangrijk is dat een uurloon een concrete focus legt op de
waarde van de tijd die je werkt. Er is een duidelijker verband tussen
je inspanningen en de beloning dan bij een maandsalaris."
Chinese wetenschappers hebben het erfelijke materiaal van de pandabeer
in kaart gebracht. Het dier blijkt genetisch erg op de hond te lijken.
Hoe dat kan, is niet bekend.
Dat
meldde het Chinese staatspersbureau Xinhua zondag. De onderzoekers
hopen in het dna-materiaal van de panda onder meer aanwijzingen te
vinden voor hun lage paringsdrift.
Daardoor is het moeilijk om
de dieren te fokken en ze zo voor uitsterven te behoeden. Zelfs
pandaporno wordt gebruikt om de dieren in de juiste stemming te krijgen.
Als u een hond
hebt pas dan de komende feestdagen op met pralines en andere zoetigheden met chocolade. De
lekkernijen liggen dikwijls op een salontafel of dergelijke en worden vaak op een onbewaakt ogenblik door de honden opgepeuzeld.
Vooral
pure chocola is voor honden zeer giftig. Het bevat theobromine en dat
verlamt bij honden de hartspieren. Als je er snel bij bent kun je de
hond nog laten braken en zo snel mogelijk door een dierenarts aan een
infuus laten hangen.
"Heel wat mensen ondervinden problemen met punctionaliteit." "Iemand
die steeds te laat komt, is moeilijk van dat gedrag af te helpen,"
aldus timemanager Diana DeLonzor. De Amerikaanse psychologe deed er
onderzoek naar en kan zeven types onderscheiden.
Maatschappij Onze
sterk geïndustrialiseerde en hoogtechnologisch maatschappij maakt dat
te laat komen zelden wordt geapprecieerd. Studies tonen bijvoorbeeld
aan dat managers zelden een persoon promoveren die steevast te laat
komt. Elke dag tien minuten later dan verwacht verschijnen is jaarlijks
het equivalent van een hele week vakantie.
Moeilijk afleren "De
die-hards onder telaatkomers kunnen dat gedrag maar moeilijk afleren",
stelt DeLonzor. "Het is een complex verschijnsel, waarbij er als het
ware een heel gedragspatroon moet worden aangepast. Vergeet niet dat
chronisch telaat komen voor heel wat miserie kan zorgen: jobverlies,
relatieproblemen, gemiste doktersbezoeken, cinema's,
theateruitstappen,...Om nog te zwijgen over de stress en de reputatie
die zo iemand opgespeld krijgt".
Samen met haar collega"s van
de San Fransisco State University deed ze onderzoek naar de laatkomers.
Zo kon ze zeven types onderscheiden:
1. De goedprater: deze heeft altijd een reden en motief om te laat te komen. Hij zoekt redenen altijd bij anderen of situaties.
2. De regelaar
is degene die lijdt aan het bezigheidssyndroom. Wil altijd maar alles
gedaan krijgen tot de laatste minuut toe. Zo vergeet deze de tijd
volledig.
3. De deadliner heeft nood aan druk en stelt alles uit tot de laatste moment. Ze denken zonder druk niet te kunnen presteren.
4. Hedonisten willen geen opofferingen doen. Het leven moet leuk blijven.
5. De rebel wil niet voldoen aan de normen van de maatschappij. Te laat komen is een manier van controle.
6. Verstrooide professor: afleiding vormt voor deze groep een groot probleem. Snel afgeleid, vergeetachtig en leeft in zijn eigen wereld.
7. De vermijder:
voelt zich angstig en onrustig. Hun slecht zelfbeeld maakt dat bepaalde
routines of noden voor hen nodig zijn. Zo komen ze vaak te laat.
Emmylou Harris is een Amerikaans countryzangeres, geboren 2 april 1947 in Birmingham. Zij is een folkzangeres en songwriter, die vooral in de jaren zeventig successen kende. Ze heeft met zeer veel bekende artiesten uit de country- en folkwereld samengewerkt.
Op de middelbare school was ze de beste van haar klas. Ze won een studiebeurs voor dramatiek bij de University of North Carolina at Chapel Hill. Hier richtte ze zich op de muziek, waarbij vooral de folkmuziek van Bob Dylan en Joan Baez haar zeer aansprak.
In 1969 trouwde ze met songwriter Tom Slocum, waarna ze haar debuutalbum Gliding Bird opnam. Helaas ging haar platenlabel failliet en liep het huwelijk op de klippen, waardoor ze gedwongen was om samen met haar pasgeboren dochter Hallie bij haar ouders in Washington D.C. te gaan wonen.
Ze pakte al snel de muziek weer op, en vormde een trio met de muzikanten Gerry Mule en Tom Guidera. Tijdens een optreden in 1971 werd ze opgemerkt door Chris Hillman, die toentertijd tijdelijk leadzanger was van The Flying Burrito Brothers, nadat Gram Parsons de band had verlaten. Eerst was hij van plan haar op te nemen in die groep, maar hij besloot haar voor te stellen aan Gram Parsons, die een zangeres zocht om mee te zingen op zijn solodebuut GP. Harris werd opgenomen in zijn Falling Angels en ging mee op tournee. In 1973 gingen ze de studio in om Parsons' tweede album, Grievous Angel op te nemen. Hij overleed op 19 september, enkele weken na het einde van de opnamen aan een overdosis van alcohol en drugs.
Samen met Tom Guidera vormde ze The Angels Band, en samen werkten ze aan haar doorbraakalbum Pieces of the Sky, dat in 1975 uitkwam bij Reprise Records. Het album werd geproduceerd door Brian Ahern, met wie ze later zou trouwen.
In 1976 vormde ze The Hot Band, die onder andere bestond uit oude bandleden van Elvis Presley als Glen D. Hardin en James Burton. Met deze groep nam ze Elite Hotel op. Datzelfde jaar was ze te horen op Bob Dylans album Desire en was ze te zien en te horen in The Last Waltz, een documentaire van Martin Scorsese over het laatste concert van The Band. Hierna nam ze met The Hot Band nog twee albums op, Luxury Liner en Quarter Moon in a Ten Cent Town. In 1977 scoorde ze een wereldwijde hit met een country uitvoering van Chuck Berry's "(C'est la vie) You Never Can Tell".
Vanaf het midden van de jaren zeventig werkte ze veelvuldig samen met onder andere Dolly Parton, Linda Ronstadt en Neil Young. Zo waren zij alle drie te horen in het achtergrondkoor van Harris' kerstnummer "Light of the Stable". Samen met Ronstadt en Parton nam ze twee albums op (Trio (1987) en Trio 2 (1999)), en samen met Ronstadt een duetalbum (Western Wall: The Tucson Sessions (2000)). Ook was ze te horen op enkele nummers van Young.
Blue Kentucky Girl uit 1979 was haar meest country-georiënteerde LP tot dan toe. Het jaar daarop bracht ze Roses in the Snow uit, waarop ze akoestische bluegrass liet horen. Voor dit album kreeg ze een Grammy Award. In 1981 nam ze Evangeline op, waar onder andere de hit "Mister Sandman" op stond. In 1983 kwam White Shoes uit, met daarop onder andere een versie van "On the Radio" van Donna Summer.
Voor haar semi-autobiografische album uit 1985, The Ballad of Sally Rose, schreef ze voor het eerst al haar nummers. Op dit album werkte ze samen met singer-songwriter Paul Kennerley. De twee traden aan het einde van de tournee in het huwelijk.
Begin jaren negentig werd The Hot Band opgeheven, en in 1992 richtte ze een nieuwe band op, The Nash Ramblers. Met deze band nam ze At the Ryman op, een live-album waarvan de opbrengst is gegaan naar de restauratie van de Ryman Auditorium in Nashville.
Voor Asylum Records nam ze Cowgirl's Prayer op, vlak na haar scheiding met Kennerley. In 1995 bereikte ze een geheel ander publiek met Wrecking Ball, een album dat werd geproduceerd door Daniel Lanois, die vooral bekend was voor zijn productiewerk voor U2, Peter Gabriel en Bob Dylan. Op dit album stonden nummers van onder andere Neil Young (die ook op twee nummers te horen is), Jimi Hendrix en Gillian Welch.
Red Dirt Girl uit 1999 was het tweede album waarvoor ze zelf enkele nummers had geschreven. Op dit album werkte ze onder andere samen met Bruce Springsteen. Ook voor de opvolger van dat album, Stumble Into Grace, schreef ze zelf haar nummers.
In 2000 was ze te horen op Heartbreaker, het solo-debuut van Ryan Adams en was ze te horen op de soundtrack van de film Oh Brother, Where Art Thou?. Ook is ze te horen op I'm Wide Awake It's Morning van Bright Eyes en speelde ze in 2005 samen met Elvis Costello tijdens zijn tournee. In 2006 kwam All The Roadrunning uit, een duetalbum met Mark Knopfler. Na de release volgde een Europese tour.
De wereld lijkt verdeeld in honden- of kattenmensen, die elk
passioneel 'hun' voorkeursdier verdedigen. Maar wie is 'het beste'? New
Scientist zette alle wetenschappelijke onderzoeken in verband met
katten en honden op een rijtje en dit is het resultaat...
1. De hersenen Honden hebben zwaardere hersenen
dan katten: 64 tegenover 25 gram. Honden zijn gemiddeld wel zwaarder,
dus relatief gezien hebben katten meer hersenen per kilo dan honden.
Honden zijn ook groter dan katten. In relatie toch hun grootte hebben
katten precies de hersengrootte die ze zouden moeten hebben, terwijl
honden méér hersenen hebben. Als we naar het aantal
neuronenverbindingen kijken, winnen katten overtuigend: 300 miljoen
tegenover 160 miljoen.
2. Gedeelde geschiedenis Katten
en honden zijn huisdieren, maar wanneer zijn ze 'gedomesticeerd', dus
handtam gemaakt? Voor katten zou dit zo'n 9.500 jaar geleden zijn, voor
honden is het onduidelijker: 16.000, 31.000, 50.000 of 135.000 jaar
geleden. In elk geval zijn honden al langer aan onze zijde dan katten.
3. Band kweken De
band met een hond is anders dan die met een kat, en volgens velen ook
sterker. Dat komt omdat die band gelijkenissen vertoont met de band
tussen ouder en kind. Een kind dat alleen wordt gelaten is pas terug
gerust als de mama terug is, en honden vertonen gelijkaardig gedrag.
Hetzelfde experiment herhalen met katten bleek onmogelijk, omdat de
katten te gestresseerd werden in de labomgeving. Dat katten
onafhankelijker zijn, helpt niet echt. Door de evolutie zijn katten
eerder eenzaten, terwijl honden leven in roedels.
4. Populariteit Geschat wordt dat wereldwijd 204 miljoen katten dienen als huisdier, tegenover 173 miljoen honden. De
VS, China, Rusland, Brazilië, Frankrijk, Italië, Groot-Brittannië,
Oekraïne, Japan en Duitsland herbergen het meest katten. Voor honden is
dit: VS, Brazilië, China, Japan, Rusland, Zuid-Afrika, Frankrijk,
Italië, Polen en Thailand.
5. Begrip
Honden
schijnen maar weinig moeite te hebben om de mens te verstaan. Ze
begrijpen woordelijke en gebarencommando's, woorden en vragen.
Bovendien kunnen ze menselijke gebaren interpreteren om voedsel te
vinden (dat is bv moeilijk voor chimpanzees) en houden ze de menselijke
blik vast (in tegenstelling tot wolven). Maar het begrip van de hond
moet niet overschat worden. Honden kijken dus niet écht schuldig of
zielig.
In tegenstelling tot wat wordt aangenomen, kunnen katten
evenveel verstaan en begrijpen als honden. Omdat ze zich echter niet
laten manipuleren, is het heel moeilijk om ze te testen. Een team is er
in geslaagd om aan te tonen dat katten even goed als honden de
aanwijzingen voor eten begrijpen. Katten zijn evenwel koppig: als ze er
niet aan geraken, vragen ze niet om hulp van het baasje maar proberen
ze het (meestal vruchteloos) zelf.
6. Probleemoplossing Katten
en honden slagen er niet in aan een touwtje te trekken en een beloning
op te vissen. Verborgen voedsel dat 'aangeduid' is, zegt niets voor
katten en honden. Wat ze wél kunnen is voedsel vinden op verschillende
afstanden. Probleemoplossende experimenten bij katten zijn zeldzaam en
die bij honden blinen vooral uit in de afwezigheid van resultaat.
Sommigen
argumenteren dat honden dommer zijn dan wolven (met een derde extra
hersenen), maar anderen argumenteren dat honden dommer lijken doordat
ze gelinkt zijn aan een baasje. De hond heeft zijn onafhankelijkheid
(en intelligentie) op, in ruil voor zekerheid, voedsel en affectie.
Tot slot zijn er de blindegeleidehonden, die leren inspringen waar hun baasje faalt. Voor die vaardigheid, winnen de honden.
7. Vocalisatie Zowel
katten als honden communiceren op een vocale manier met mensen. Het
gemiauw van katten bevat een akoestisch patroon dat onze aandacht
trekt, al is het vaak enkel te interpreteren door de eigenaar. Honden
hebben een ruimer vocaal repertoire, ze kunnen variëren in bereik,
lengte, frequentie en toon waardoor ze verschillend blaffen in
verschillende situaties. Ook wie nooit een hond heeft gehad, begrijpt
wat de hond bedoelt.
Winnen honden deze vaardigheid dan? Niet
bepaald, want katten zijn wel degenen die minder op de zenuwen werken
met hun gemiauw. Door het te combineren met gespin, spelen ze in op de
verzorgende kant van de mens. Dat hun gemiauw vaak verdomd goed op het
gehuil van een baby kan lijken, spreekt in hun voordeel.
8. Speurneus Honden
kunnen gemakkelijker getraind worden en voor onze noden worden
ingeschakeld. Ze hebben er geen moeite mee iets te leren of mensen te
gehoorzamen. Honden leren op dezelfde manier als kinderen, door een
pedagogisch proces met beloningen. Andere dieren, zoals dolfijnen en
chimpanzees, leren vooral door kopiegedrag. Katten? Niet bepaald.
9) Zintuigen Reukzin,
zien en horen zijn de belangrijkste zintuigen voor zowel katten als
honden. De gemiddelde kat bevat 200 miljoen reukreceptoren, en dat is
meer dan de gemiddelde hond. Al zijn er wel honden, bijvoorbeeld de
bloedhond, die beter doen dan de gemiddelde kat met 300 miljoen
reukreceptoren.
Zien doen beide dan weer een pak slechter dan
wij, maar hun verleden als jagers heeft hen toch enkele indrukwekkende
vaardigheden gegeven. Zo nemen ze meer snapshots per seconde dan wij,
wat hen supergevoelig maakt voor beweging. Ze zien echter maar weinig
kleuren, al zien ze wel goed in het donker. Katten kunnen dit beter dan
honden, zij zien zes keer beter dan wij bij een lage lichtintensiteit,
honden slechts vijf keer.
Ook wat horen betreft, winnen katten. Zij horen van 45 tot 64.000 hertz, waar dat bij honden van 67 tot 45.000 hertz is.
10) Eco-score Katten
jagen, en in Groot-Brittannië alleen al doden ze 188 miljoen wilde
dieren per jaar. Honden daarentegen verstoren vogelnesten en
verminderen biodiversiteit. Ook qua consumptie 'winnen' katten. De
gemiddelde hond heeft jaarlijks 0,84 hectare nodig, wat overeenkomt met
twee SUV's en dan hou je nog over. Zelfs een minihond als een chihuahua
heeft 0,28 hectare nodig. Een kat? 0, 15 hectare.
11) Nut Honden
jagen, hoeden en bewaken. Ze kunnen drugs, lijken en bommen opsporen,
blinde en dove mensen begeleiden, racen, sleeën trekken, iemand uit een
lawine redden, kinderen helpen leren en aardbevingen voorspellen.
Katten helpen vooral muizen, ratten en muggen te verjagen.
Beide
huisdieren verminderen stress, door ze te aaien en hun warmte te
voelen. Honden hebben evenwel een groter gezondheidsvoordeel: ze
verminderen cholesterol, bloeddruk én je moet er mee gaan wandelen, wat
je immuniteit een boost geeft en mogelijkheden biedt tot sociaal
contact.
Besluit Honden
winnen dus, op punten. En de liefhebbers? Die zullen altijd met vuur
'hun' lieveling blijven verdedigen. Reacties zijn dan ook altijd welkom!
De komst van kinderen maakt de taakverdeling in het gezin ongelijker.
Ook de ontevredenheid bij vrouwen neemt toe na de geboorte van een kind
Dat blijkt uit cijfers van het Frans Nationaal Demografisch Instituut.
Onevenwicht Over
het algemeen nemen vrouwen 80 procent van het huishoudelijk werd voor
hun rekening, zo zegt het onderzoek. In 2005 strijkt 80 procent bijna
altijd, 70 procent van de vrouwen kookt bijna altijd en de helft houdt
zich voornamelijk bezig met boodschappen en stofzuigen. 4 op de tien
nemen ook het vaakst de rekeningen en de afwas voor hun rekening.
Een
onevenwicht dat nog groeit op het moment het gezin kinderen krijgt.
Vrouwen gaan zich na de kinderen nog meer bezighouden met de
boodschappen, de maaltijden, de rekeningen, het stofzuigen en de
organisatie van het sociale leven.
Meer kinderen, meer ontevreden De
tevredenheid over de taakverdeling van de mannen en vrouwen werd ook
gemeten. De ontevredenheid bij vrouwen steeg als er kinderen komen. Hoe
meer kinderen, hoe ontevredener de vrouw. Zo was 30 procent van de
kinderen ontevreden (minder dan 8 op tien), 40 procent bij de vrouwen
met twee kinderen en bijna 50 procent bij de vrouwen met minstens drie
kinderen. Bij mannen is er geen verband tussen het aantal kinderen en
de tevredenheid.
Meer taken, meer ontevreden Vrouwen
die kinderen hebben, worden ook ontevredener naarmate ze méér taken
hebben. De ontevredenheid na het eerste kind steeg gemiddeld van 24
naar 32 procent. Voor wie meer dan drie taken voor haar rekening neemt
zegt 38 procent 'helemaal niet tevreden' te zijn. Bij wie een of twee
taken heeft, is dit 'slechts' 18 procent. Vrouwen die geen kinderen
hadden gekregen, waren nog altijd even tevreden ook als de
taakverdeling in hun nadeel was gewijzigd.
Het onderzoek
bestaat uit drie luiken: een bevraging in 2005, 2008 en 2011. Telkens
worden dezelfde mensen ondervraagd. Uiteindelijk konden slechts 2.164
personen weerhouden worden, omdat de gezinssituatie ongewijzigd moest
zijn om de evolutie te meten. (br.hln)
Verkopers smeren wanhopige mannen dure kerstpakjes aan
Verkopers smeren wanhopige mannen dure kerstpakjes aan
Mannen spenderen meer aan kerstcadeaus omdat ze op het laatste moment
hun inkopen doen, dat blijkt uit Brits onderzoek. Een Brits bedrijf
specialiseerde zich erin deze mannen te spotten en hen te overtuigen
iets duurs te kopen.
Meer mannen
De nieuwe soort man kreeg de naam 'Last Minute Man'. Uit onderzoek
blijkt namelijk dat 22 procent meer mannen dan vrouwen last minute hun
kerstcadeaus gaan kopen, waardoor ze gemiddeld 15 procent meer
spenderen dan nodig. Je ziet hem op 24 december zwetend door de winkels
lopen op zoek tussen de restjes die de vroege, bedachtzame shoppers
overlieten.
Duur cadeau Hij wordt dan, de
wanhoop nabij, overtuigd door een slimme verkoper die hem een duur,
nutteloos cadeau verpatst. Een studie toonde namelijk aan dat deze
wanhopige mannen vaak meer dan 1.100 euro tijdens de kerstshopping
spenderen, hun aankopen op 24 december maken 63 procent uit van alle
dure verkochte spullen van die dag. 1 procent van hen is zo last minute
dat ze voor hun geliefden een cadeau kopen in de winkel van het
tankstation dat 24 uur open is.
Wanhoopsdaad Julian
Chamberlain, directeur van het bedrijf Retail Active, het bedrijf
gespecialiseerd in trainingen over de Last Minute Man: "Uit onderzoek
naar ongewenste cadeaus stelden we een lijst samen met tips om het
perfecte cadeau voor vrouwen te vinden. Deze man is de droom van elke
verkoper: hij heeft veel geld en weinig tijd. Hij doet vaak een aankoop
uit wanhoop, waardoor hij niet meer rationeel kan denken. Hij heeft
geen lijstje en schuimt de rekken af. De Last Minute man denkt niet
goed na over te dure geschenken. Een derde van de pakjes door hem
gekocht worden dan ook na Nieuwjaar ingeruild."
Training Een
andere eigenschap van hem is dat hij alles in dezelfde winkel koopt en
dat hij er alleen op uit trekt. Vrouwen gaan samen winkelen, om alvast
de kerstsfeer op te snuiven. "We coachen het personeel aan de
juwelenhoek van een supermarkt hoe deze man te spotten en er zeker van
te zijn dat hij niet vertrekt zonder iets te kopen. Ze moeten zoeken
naar iemand die naar heel wat dingen kijkt, zonder te weten wat hij
moet kopen en met een lege uitdrukking op zijn gezicht. De verkopers
worden dan getraind om extra hulpvol te zijn, een selectie te laten
zien, dan een aanbeveling te doen om vervolgens iets te verkopen,"
aldus Chamberlain
Man verdient jaarlijks 30.000 euro met weggegooide loterijbriefjes
Man verdient jaarlijks 30.000 euro met weggegooide loterijbriefjes
Jesus Leonardo is op het eerste gezicht een ordinaire zwerver. Met zijn
lang haar en lange baard brengt hij het grootste deel van zijn dag door
met het rondsnuffelen in vuilnisbakken. De waarheid is echter dat de
man een apart baantje heeft gevonden om zijn gezin te onderhouden.
Leonardo zoekt naar weggegooide loterijbriefjes en haalt ze door de
automatische scanner die je in de gokkantoren terugvindt om te zien of
je een winnend lot hebt. Dat levert hem jaarlijks 30.000 euro op.
Veel
mensen gooien hun biljet immers zomaar weg omdat ze denken niet
gewonnen te hebben. Op de paar duizenden die hij controleert zijn er
altijd tientallen die een winnend bedrag opleveren, wat hij graag gaat
incasseren. Leonardo geeft zijn verdiensten keurig aan de belasting en
in het gokkantoor loopt hij niemand in de weg. "Dit is mijn leven en
mijn job geworden", stelt Leonardo. "Eerst dacht mijn vrouw dat ik gek
geworden was, tot ze begon te beseffen dat het wel degelijk geld
opbracht. Soms win ik wel tot 135 euro per dag. Na een tijdje vond ze
me al lang niet zo gek meer."
