Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
12-02-2012
hoop doet levenM
Misschien kan ik binnen een paar weken al een beetje in mijn serre beginnen. Daar is het met minste klein beetje zon al heerlijk. De voorbije dagen voelde ik dat de zon al in sterkte aan het toenemen was. Hoop doet leven.
Wel, al bij al valt het in verhouding tot de Sint en Kerst nogal mee. Het is nog "maar" amper zestig dagen en alles voor deze Pasen ligt al in de winkelrekken. Blijkbaar hebben ze zich wat ingehouden. Als de ene begint moet de andere volgen natuurlijk. Tussendoor hebben we dan Valentijn en karnaval. Dan beginnen ze met zonnecrème en allerhande voor de kinderen om buiten te spelen tijdens de grote vakantie en in september is het dan weer tijd voor de Sint en Kerst. Nu vergeet ik waarschijnlijk nog enkel tussendoortjes.
Ik weet dat ik veel over eten schrijf, maar ja, ik ben de kok in huis en ben daar dus dagelijks mee bezig. Vandaag zal het balletjes in tomatensaus worden. Als je die ergens gaat eten, dan zijn dat geen tjes, maar ballen zo groot als een pingpongbal. Dat trekt op niks. Ik rol van die kleine fijne dingetjes en ik maak mijn gehakt nog altijd klaar zoals ons bomma vroeger. Hierbij een foto zoals je ze in een bistro krijgt voorgeschoteld.
Al een tijdje moest ik een van de diepvriezens proper maken. Nu was het vandaag ideaal weer om dit te doen. Gewoon alles buiten zetten, want in deze kou, kon het toch niet ontvriezen. Klus geklaard en intussen enkele dingen weggegooid. Soms komt er in een koffer model iets helemaal onderaan terecht en dat verlies je dan uit het oog. Zo heb ik enkele doosjes terug gevonden van mei 2010. Zo iets gebruik ik dus niet meer. Vingers bijna bevroren met alles er uit te halen en terug te steken.
Gisteren was de verjaardag van Nian. Ik maak bij dergelijke gelegenheden altijd wat foto's en normaal stuur ik die dezelfde avond nog door naar iedereen. Gisteren ben ik mijn fototoestel vergeten bij Trui en Ken en dus zal dat klusje voor vandaag zijn. Ik had al niet veel foto's gemaakt en dan zitten er nog slechte tussen, dus veel schiet er niet meer over.
Toevallig kom ik hier foto's tegen, die ik in 2004 genomen heb. Waarschijnlijk verkeerd geklasseerd, want ik heb er van die dag minstens 100 en ik vind er nu maar een tiental terug. Het was een bezoek aan "mondo verde" in Landgraaf. (Nederlands Limburg) Echt een aanrader. Prachtig gewoon. Zowel voor kinderen als volwassenen. Het beeld, waarvan een foto in bijlage is zo groot dat je makkelijk in de mond kan gaan rechtstaan.
De sneeuw valt hier zachtjes omdat er geen wind meer is, maar hij valt met pakken. Niet zo mijn ding, maar ik weet dat mijn zoon in zijn nopjes zal zijn. Gelukkig heb ik mijn boodschappen deze morgen al gedaan en hoef ik vandaag niet meer naar buiten. Morgenvroeg zal ik dan maar wat foto's gaan nemen.
Net boodschappen gedaan. Als je nu voor 50 gaat kopen zie je het amper in je winkelkarretje liggen Een aantal jaar geleden had je voor diezelfde prijs bijna een vol wagentje. Gelukkig bestaat er nog zo iets als de index, al voldoet die niet om al de prijsstijgingen op te vangen. En natuurlijk betekent die indexaanpassing niet hetzelfde voor de lage lonen als voor de hoge.
Hoe kan je nu weten hoeveel stakers er vandaag gweest zijn? Dit is een persoonlijke mening en ik zal er zeker reactie op krijgen, maar hoe kan en mag het, dat enkele mensen de toegang beletten voor volk dat wil gaan werken. Dit is niet eerlijk. Een tiental personen zorgt er voor dat misschien 100 man een dag loonverlies aan hun broek hebben. Ikzelf ben ook vakbondsafgevaardigde geweest, maar toen probeerden we gewoon de mensen te overtuigen om niet binnen te gaan. Laat de reacties maar komen nu.
Een tijd geleden vertelde ik aan tante dat ik hutsepot ging maken en onmiddellijk vroeg ze of ik er niet een beetje voor haar wilde invriezen. Ze had vroeger enkel zo een klein vriesvakje boven de koelkast en dat stak altijd vol. Sinds kort heeft een klein afzonderlijk model. Dat ben ik vandaag dan maar gaan volproppen. Ze komt toe voor een tijdje.
ik herinner me dat bierglazen pikken op café bij veel jongeren destijds echt in was. Het was stoer als je kon vertellen hoeveel verschillende merken je al had. Ik deed daar niet echt aan mee, maar dit glas, waarvan een foto in bijlage heb ik toch kunnen buiten smokkelen op een trouwfeest. Nochtans een joekel. Eerlijkheidshalve heb ik dat een paar dagen nadien terug gegeven aan de trouwer, want de uitbaters vroegen hem er een serieuze vergoeding voor.
Weeral dom geweest. Ik ben echt verzot op kaas, vooral van die malse smeuïge of van die goeie stinkende, maar ik verteer het zo slecht. Gisteren me daar dan toch toe laten verleiden en nu komt er dus van slapen niet veel in huis. Ik ga me er toch niet voor ophangen. Ik kan het maar gehad hebben.
Is dat in andere dialecten ook zo? In het Leuvens zeggen we bv : doe het licht eens in brand. Is dat misschien een overblijfsel van de tijd dat ze nog licht moesten maken met kaarsen of olielamp? Die moest je natuurlijk in brand steken. Nog zo iets eigenaardigs als een toestel moet ontkoppeld worden: "trek de prise eens uit." De prise is het stopcontact en dat trek je niet uit natuurlijk. We zeggen ook: "steek de prise eens in".
Een ezel stoot zich nooit....... Ik wel dus. Twee dagen na mekaar op dezelfde plaats ergens tegen gelopen. Och gewoon dom. Als je geen licht maakt kan dit gebeuren natuurlijk. Zoals je weet moet ik 's nachts regelmatig opstaan en ik probeer dan in het donker terug de slaapkamer en mijn bed te vinden. Vanaf volgende nacht doe ik het licht aan.
Net gospel gezien en gehoord op tv. Echt de moeite. Ik hou daarvan. Ieder zijn meug. Ikzelf ben grote fan. Ooit maakte ik een mis mee in Harlem. Zeer intens van genoten.
Een tijd geleden kocht ik een plant die er zou moeten uitzien zoals op bijgevoegde foto. Een imperata. Mooi op de afbeelding, maar in werkelijkheid staan er hier bij ons tien groene sprieten met op één van hen een rood vlekje. Alle zorgen gehad en ook de nodige voeding, maar helaas, dit exemplaar zal in de groene bak belanden.
Oma en opa bos vangen de kleinkinderen dikwijls op. Een van beiden heeft een aantal foto's gemaakt een paar dagen geleden en doorgestuurd. Hier het (b)engeltje van Trui en Ken. Misschien schreef ik het vroeger al, maar de kleinkinderen zijn gewoon schitterend. Op mijn verjaardagsfeest kwam de ober me vertellen dat hij nog nooit zo'n beleefde en attente kinderen had gezien. Dat doet echt deugd.
Ik moest naar tante voor haar papieren en haar bankafschriften. Geen parkeerplaats meer omdat er een vergadering was in het gebouw. Dus was het enige alternatief op het grasplein voor de deur. Eén groot moeras. Ik geraakte dus niet meer weg. Een aantal bereidwillige dames die tijdens hun rookpauze mee kamen duwen en trekken. Niks aan te doen. Dankzij iemand van het OCMW die daar aan het werk was, ben ik toch weg geraakt. Ongelooflijk hoe bereidwillig mensen toch wel zijn. Ook nadat ze hulp boden, toch nog excuseren omdat het niet lukte.
Ik hoor net dat in Nederland de huizenmarkt aan het instorten is, terwijl ik gisteren op de Vlaamse TV hoor dat die in Vlaanderen met 5 procent gaat stijgen in 2012. Wie kan hier nu nog aan uit? Manipulatie van de markt? Normaal hangen prijzen vast aan vraag en aanbod. Ik heb altijd gehoord dat er in Nederland een tekort was en hier een over aanbod. Ik geloof in dit alles al lang niet meer.
Weer 1,30 uur bij de tandarts gezeten. Ik dacht dat dit het einde zou zijn van de behandeling, maar nee hoor. Ik moet nog twee keer terug voor hetzelfde. Het begint met: "och, ik zou een kroon laten steken", dan is alles achter de rug. Maar daar mee is niet alles gedaan. Vier bezoeken en een kostenplaatje van????
Wel, al bij al valt het in verhouding tot de Sint en Kerst nogal mee. Het is nog "maar" amper zestig dagen en alles voor deze Pasen ligt al in de winkelrekken. Blijkbaar hebben ze zich wat ingehouden. Als de ene begint moet de andere volgen natuurlijk. Tussendoor hebben we dan Valentijn en karnaval. Dan beginnen ze met zonnecrème en allerhande voor de kinderen om buiten te spelen tijdens de grote vakantie en in september is het dan weer tijd voor de Sint en Kerst. Nu vergeet ik waarschijnlijk nog enkel tussendoortjes.
Hoe kan je nu weten hoeveel stakers er vandaag gweest zijn? Dit is een persoonlijke mening en ik zal er zeker reactie op krijgen, maar hoe kan en mag het, dat enkele mensen de toegang beletten voor volk dat wil gaan werken. Dit is niet eerlijk. Een tiental personen zorgt er voor dat misschien 100 man een dag loonverlies aan hun broek hebben.
Een tijd geleden vertelde ik aan tante dat ik hutsepot ging maken en onmiddellijk vroeg ze of ik er niet een beetje voor haar wilde invriezen. Ze had vroeger enkel zo een klein vriesvakje boven de koelkast en dat stak altijd vol. Sinds kort heeft een klein afzonderlijk model. Dat ben ik vandaag dan maar gaan volproppen. Ze komt toe voor een tijdje.
Weeral dom geweest. Ik ben echt verzot op kaas, vooral van die malse smeuïge of van die goeie stinkende, maar ik verteer het zo slecht. Gisteren me daar dan toch toe laten verleiden en nu komt er dus van slapen niet veel in huis. Ik ga me er toch niet voor ophangen. Ik kan het maar gehad hebben.
