Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
28-01-2012
tante
Een tijd geleden vertelde ik aan tante dat ik hutsepot ging maken en onmiddellijk vroeg ze of ik er niet een beetje voor haar wilde invriezen. Ze had vroeger enkel zo een klein vriesvakje boven de koelkast en dat stak altijd vol. Sinds kort heeft een klein afzonderlijk model. Dat ben ik vandaag dan maar gaan volproppen. Ze komt toe voor een tijdje.
ik herinner me dat bierglazen pikken op café bij veel jongeren destijds echt in was. Het was stoer als je kon vertellen hoeveel verschillende merken je al had. Ik deed daar niet echt aan mee, maar dit glas, waarvan een foto in bijlage heb ik toch kunnen buiten smokkelen op een trouwfeest. Nochtans een joekel. Eerlijkheidshalve heb ik dat een paar dagen nadien terug gegeven aan de trouwer, want de uitbaters vroegen hem er een serieuze vergoeding voor.
Weeral dom geweest. Ik ben echt verzot op kaas, vooral van die malse smeuïge of van die goeie stinkende, maar ik verteer het zo slecht. Gisteren me daar dan toch toe laten verleiden en nu komt er dus van slapen niet veel in huis. Ik ga me er toch niet voor ophangen. Ik kan het maar gehad hebben.
Is dat in andere dialecten ook zo? In het Leuvens zeggen we bv : doe het licht eens in brand. Is dat misschien een overblijfsel van de tijd dat ze nog licht moesten maken met kaarsen of olielamp? Die moest je natuurlijk in brand steken. Nog zo iets eigenaardigs als een toestel moet ontkoppeld worden: "trek de prise eens uit." De prise is het stopcontact en dat trek je niet uit natuurlijk. We zeggen ook: "steek de prise eens in".
Een ezel stoot zich nooit....... Ik wel dus. Twee dagen na mekaar op dezelfde plaats ergens tegen gelopen. Och gewoon dom. Als je geen licht maakt kan dit gebeuren natuurlijk. Zoals je weet moet ik 's nachts regelmatig opstaan en ik probeer dan in het donker terug de slaapkamer en mijn bed te vinden. Vanaf volgende nacht doe ik het licht aan.
Net gospel gezien en gehoord op tv. Echt de moeite. Ik hou daarvan. Ieder zijn meug. Ikzelf ben grote fan. Ooit maakte ik een mis mee in Harlem. Zeer intens van genoten.
Een tijd geleden kocht ik een plant die er zou moeten uitzien zoals op bijgevoegde foto. Een imperata. Mooi op de afbeelding, maar in werkelijkheid staan er hier bij ons tien groene sprieten met op één van hen een rood vlekje. Alle zorgen gehad en ook de nodige voeding, maar helaas, dit exemplaar zal in de groene bak belanden.
Oma en opa bos vangen de kleinkinderen dikwijls op. Een van beiden heeft een aantal foto's gemaakt een paar dagen geleden en doorgestuurd. Hier het (b)engeltje van Trui en Ken. Misschien schreef ik het vroeger al, maar de kleinkinderen zijn gewoon schitterend. Op mijn verjaardagsfeest kwam de ober me vertellen dat hij nog nooit zo'n beleefde en attente kinderen had gezien. Dat doet echt deugd.
Ik moest naar tante voor haar papieren en haar bankafschriften. Geen parkeerplaats meer omdat er een vergadering was in het gebouw. Dus was het enige alternatief op het grasplein voor de deur. Eén groot moeras. Ik geraakte dus niet meer weg. Een aantal bereidwillige dames die tijdens hun rookpauze mee kamen duwen en trekken. Niks aan te doen. Dankzij iemand van het OCMW die daar aan het werk was, ben ik toch weg geraakt. Ongelooflijk hoe bereidwillig mensen toch wel zijn. Ook nadat ze hulp boden, toch nog excuseren omdat het niet lukte.
Ik hoor net dat in Nederland de huizenmarkt aan het instorten is, terwijl ik gisteren op de Vlaamse TV hoor dat die in Vlaanderen met 5 procent gaat stijgen in 2012. Wie kan hier nu nog aan uit? Manipulatie van de markt? Normaal hangen prijzen vast aan vraag en aanbod. Ik heb altijd gehoord dat er in Nederland een tekort was en hier een over aanbod. Ik geloof in dit alles al lang niet meer.
Weer 1,30 uur bij de tandarts gezeten. Ik dacht dat dit het einde zou zijn van de behandeling, maar nee hoor. Ik moet nog twee keer terug voor hetzelfde. Het begint met: "och, ik zou een kroon laten steken", dan is alles achter de rug. Maar daar mee is niet alles gedaan. Vier bezoeken en een kostenplaatje van????
Met onze vroegere buur hadden we een zeer goede relatie. Hij verhuisde van hier en is ondertussen overleden. Ik ontving het bericht van zijn overlijden pas nadat George al begraven was. Toen ging ik bij zijn dochter een paar foto's van hem in de bus steken, samen met een briefje. Enkele dagen geleden nam ze contact op en gisteren is ze op bezoek geweest. Tof. Herinneringen ophalen natuurlijk. Bedankt Annemie.
Ooit regen horizontaal zien vallen? (al is vliegen een beter woord) Wel, hier tussen de gebouwen in is er misschien (nog) meer wind en ik zie de druppels hier gewoon voorlangs vliegen. Ooit bereiken ze wel eens de grond. Kwestie van zwaartekracht. Maar ik moet zeggen dat het spectaculair is. Er is een van de tuinburen die jaarlijks gaat overwinteren in Spanje. Die man heeft een zeer grote glazen serre en door de storm zijn er al honderden glaasjes gesneuveld. Herstellingswerk zal zijn eerste taak zijn als hij terugkomt eind maart.
ik kreeg van mijn zus een tijd geleden de cello suites van Bach gespeeld door Roel Dieltiens. Eindelijk heb ik nu de allerlaatste stukken beluisterd. Het is gewoon prachtig. Hoe kan iemand zo veel gevoel in een instrument steken. Ik kende Roel Dieltiens van naam, maar een aantal jaren geleden kwam hij live spelen bij Leona thuis, toen ze terug kwam van de kliniek. Mooi......
Dit is een foto van meer dan 70 jaar oud. Het is mijn grootmoeder met mijn oudste zus. Voor allebei heb ik een enorme bewondering. Bomma omwille van haar nuchtere benadering van het leven en Leen omwille van haar optimisme en doorzettingsvermogen.
Het is ondertussen al een hele tijd geleden dat ik bij Joost op bezoek was. Ik ging op zondag mee met hem naar zijn kerk. Een groot gedeelte was via de metro te doen. Dit had ik nog nooit gezien. Hoe diep onder de grond zit dat ding? 5 of 6 roltrappen naar beneden. Hierbij een foto van één van die dingen. Dit hou je niet voor mogelijk.
Bij het lezen van de nieuwjaarskaartjes en de wensen via Email heb je zo het gevoel dat het een jaarlijkse verplichting is. Toch waren er dit jaar een aantal bij waar je voelt dat er warmte en genegenheid in zit. Mensen die menen wat ze schrijven. Het geeft me weeral een warm hart. Ik kan van kleine dingen genieten.
Voor één maal dat mijn vijf schatten samen zijn. Ok, via mail, skype en facebook horen en zien we mekaar wel, maar dat is absoluut niet hetzelfde. Ik mis dit en ik hou van die samenkomsten.
Met oudjaar had onze buur Paul een aantal mensen uitgenodigd voor een borrel. Samen hebben we dan om middernacht naar het vuurwerk gekeken. Nooit ben ik naar zo iets ter plekke gaan zien. Hij woont hier op de vierde verdieping en van op zijn terras was alles zeer goed te volgen. Wel, ik moet toegeven dat het echt de moeite was.
Een tijd geleden vertelde ik aan tante dat ik hutsepot ging maken en onmiddellijk vroeg ze of ik er niet een beetje voor haar wilde invriezen. Ze had vroeger enkel zo een klein vriesvakje boven de koelkast en dat stak altijd vol. Sinds kort heeft een klein afzonderlijk model. Dat ben ik vandaag dan maar gaan volproppen. Ze komt toe voor een tijdje.
Weeral dom geweest. Ik ben echt verzot op kaas, vooral van die malse smeuïge of van die goeie stinkende, maar ik verteer het zo slecht. Gisteren me daar dan toch toe laten verleiden en nu komt er dus van slapen niet veel in huis. Ik ga me er toch niet voor ophangen. Ik kan het maar gehad hebben.
