Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
29-08-2012
pladijs
Gisteren zagen we in de winkel twee pladijzen liggen en daar had ik nu eens echt goesting in se. Was dat verschieten vandaag. Eén pan was niet genoeg. Dik gegeten. Ze wogen allebei meer dan een halve kilo. Lekker zo op vel gebakken. Ik eet dat niet zo dikwijls, maar af en toe komt dat zo eens boven.
Zoals zo velen, laten wij ons regelmatig verleiden om een of andere gadget te kopen. Ze kunnen het allemaal zo mooi presenteren! Och ja, denk je, dat zou thuis ook goed van pas komen. Veel van die dingen verdwijnen voorlopig of zelfs definitief in de kast. Vandaag dacht ik er aan dat we ooit op de markt een schoteltje kochten, waarmee je look en kaas kon raspen. Jaaaren geleden gekocht en nooit gebruikt. Vandaag dacht ik daar ineens aan. Niks waard, dus afgespoeld en terug in de kast verdwenen.
Toevallig keek ik deze namiddag naar de ronde van Spanje. Wat een rotzooi dat die renners allemaal in de kant gooien! Al die lege drinkbussen (X zoveel) en de verpakkingen van hun krachtvoer gaan allemaal overboord. Wat gebeurt daar allemaal mee nadat de koers gepasseerd is? Dat moet een enorm pak restafval zijn zijn als je het aantal renners rekent. Het aantal keren dat ze iets weggooien Is echt niet bij te houden.
Ben ik terug aan het keren naar mijn babytijd? Je kan het niet geloven, maar ik heb van vannacht tot nu 18 uur uur geslapen. Om 7 uur deze morgen werd ik wakker, maar om 7,15 uur lag ik terug in bed. Geslapen tot de middag. Deze middag even iets gegeten en prompt terug in een diepe slaap tot 4 uur. Even naar toilet en terug vertrokken voor 3 uur. Ik ben curieus wat het deze avond gaat geven?
Ik heb hier een oude verzameling boeken van Guido Gezelle. Erfstuk van bij ons moeder zaliger. onlangs kreeg ik van mijn zus een boekje met de beste gedichten van de schrijver. Ik moet eerlijk zeggen dat het tegenvalt. Oubollig, maar als nostalgie kan het tellen.
Weeral geen zin in koken. We hadden nog balletjes in tomatensaus in de diepvries. Alleen nog puree maken en we zijn aan het eten. Morgen beter. Alhoewel, dit is een van mijn lievelingsgerechten.
De laatste dagen echt geen zin in koken. Twee keer sla gegeten met hesp en tomaten. Eén keer afgewisseld met krab uit een doosje. Walgelijk slecht! Onze viswinkel hier is maar een halve week open. Spijtig want daar vind ik altijd wel wat. Iets fris. Dat gaat er met deze temperaturen nog wel in. Toch nog iets warm gegeten. Gebakken aardappelen. Vandaag afgesproken met Tom. Dan zal het een glazen boterham worden en nadien een martino.
Ik zweet misschien rap en de druppels vallen er zo maar af. Toch vind ik het aangenaam. Misschien zijn er weinigen die dit echt plezant vinden, maar ik kan daar echt van genieten. Laat alles maar komen. Een handdoek onder mijn hoofd en alles is opgelost. Ik ga zeker niet klagen. Doen we al te veel.
Met zo een warm weer zet je natuurlijk alle deuren en ramen open. Een beetje tocht en wat afkoeling. Gisterenavond stond er ineens een kat in onze living. Ze liep door naar de slaapkamer. Ik heb ze onder het bed moeten weg jagen. Even nadien is ze bij de buren binnen gelopen. Verder heb ik de acties niet meer gevolgd. Ik heb de buurvrouw verwittigd dat er een poes binnen gelopen was bij haar, maar daar stopte mijn tussenkomst.
Ik kreeg van iemand het schoolrapport van Einstein van toen hij 18 was. Absoluut niet schitterend. Alle cijfers lagen tussen de 4 en de 6. Deutsche sprache 6. Geographie een 4 en voor algebra een 6. Hoger dan zes haalde hij niet in dat jaar. Toch een genie geworden!
We bezochten Mondo Verde in Landgraaf (nl) enkele dagen na de opening. Mooi. De moeite om eens te bezoeken. We gingen er dit jaar terug naar toe en het is nog altijd een prachtig opzet, maar hoe zo een domein op enkele jaren tijd echt kan vervallen is mij een raadsel. Er zijn vernieuwingen aangebracht, maar heel veel van de bestaande realisaties zijn werkelijk onderkomen. Toch nog de moeite om eens te bezoeken.
Ramp o ramp. Al een aantal maanden gebruik ik morfineklevers om de problemen rond mijn RLS te onderdrukken en op die manier toch te kunnen genieten van een aantal uren deftige slaap. Tot nu toe geen probleem en echt bijna geen slaaptekort meer. Overgelukkig. Tot... Vrijdag op zaterdag 1 uur geslapen en de vorige nacht nacht geen minuut, zelfs geen halve minuut. Dan dacht ik van overdag heel even mijn ogen te kunnen sluiten, maar vergeet het. Volgende nacht beter?
Frans en Nadia waren gisterenavond op bezoek. Frans ken ik al van in de kleuterklasjes. We waren beste maatjes en later gingen we samen naar de chiro. Op een bepaald ogenblik kregen we het in ons bolleke om, samen met Guido (ook dezelfde school en dezelfde chirogroep) clown gaan te spelen. Grootse plannen, want we zouden in gans het land gaan optreden en bekend worden. Buiten enkele optredens in eigen kring en ooit één maal in een ouderlingentehuis in Aarschot, is het niet gekomen. Maar tijdens de repetities hebben we ons echt goed geamuseerd. Rot gelachen. Daarenboven waren we zeer onschuldig bezig, terwijl er jongens van onze leeftijd waren die toen al herrie gingen schoppen op café en op straat. Mooie herinneringen. Gisteren weer wat bij gebabbeld. Echt toffe mensen.
Morgen ontvangen we vrienden en ik wou nu al de nodige boodschappen doen, omdat ik morgen ook nog moet koken. Zonder auto heb ik niet veel keuze. Vandaag dus naar een warenhuis in de buurt geweest waar ik nooit kom. Mens toch, zoeken naar alles en nog wat. Ik weet daar natuurlijk niks staan en het is er enorm groot. Toen ik eindelijk alles in mijn karretje geladen had trok ik naar de kassa, maar daar wachtte me een tweede verrassing. Eén gewone kas open en al de anderen waren voor de self scan. Tot overmaat van ramp een student die voor alles en nog wat een uitleg moest vragen. Al bij al dus meer dan twee uur onderweg geweest.
Al enorm veel van de olympische spelen gezien. Wel, al bij al heb ik genoten tot nu toe. Onze Belgen deden het tot nu toe niet schitterend, maar ik vond de spelen toch de moeite. Ook veel traantjes gezien, zowel van geluk als van teleurstelling. Het zijn al weer de laatste dagen.
Ik was net door de familiefoto's aan het lopen en het viel mij op hoeveel er daar tussen zitten met eten op ipv mensen. Natuurlijk bij familiebijeenkomsten is er dikwijls wat te vieren en dan is er taart of wat anders dat op tafel komt. Is dat alleen bij ons in de familie zo? Blijkbaar is dat eten op de foto o zo belangrijk.
Mijn zoon stuurde me een bericht door van het overlijden van een uitzonderlijk figuur en de beste cafébaas die ik zeer goed gekend heb. Op een avond had ik een panne met de auto net voor de deur van 't kaffee. Nog nooit binnen geweest! Ik vraag of ik de garage mag bellen. Geen enkel probleem. Een jonge snuiter achter de toog. Terwijl ik toch moest wachten, vroeg ik een 33er. Na een tijd komen ze de auto weghalen. Na een week kom ik daar terug binnen om de man te bedanken en hij wist nog precies te vertellen wat ik dronk of toen gedronken had. Toen kreeg ik in het oog hoe hij een perfecte pint tapte. Ongelooflijk. Dat is belangrijk natuurlijk, maar zijn attitude was gewoon perfect. Wat een café uitbater! Nooit mee gemaakt voor zo een jonge man. Een voorbeeldje. Na jaren kom ik daar met mijn vrouw binnen en ondanks het feit dat hij me ondertussen goed kende, kwam hij naar de tafel en zegde gewoon: goeie namiddag mevrouw en mijnheer, wat kan ik je schenken. Zo moet het. Weinigen gegeven. Hij werd als "de woezze" aangesproken. Van waar dat komt weet ik niet. Jaren niks meer van gezien of gehoord. De vier kinderen moeten ondertussen ook al volwassen (of bijna) zijn. Vaarwel Luc. Tot zaterdag nog eens.
Bedankt iedereen voor de mails, de FB berichten, de smssen en de telefoontjes voor mijn verjaardag. Echt tof. Of is het eerder een gevoel van medeleven? Och ja, wat maakt het uit, weer een dag gestolen. Toch hoop ik er nog een aantal bij te doen.
Vandaag zit ik op route 66. Ach ja een verjaardag als een andere. Niks voorzien. Ik had geen zin in koken en ook niet om op restaurant te gaan. Toen dacht ik iets klaargemaakt gaan te halen, maar alle betere winkels in de buurt zijn dicht. Nu zijn we een glas Cava aan het drinken, ondertussen ben ik naar het requiem van Mozart aan het luisteren en straks maak ik pasta klaar. Meer moet dat voor mij niet zijn. Dit is voor mij genieten.
