Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
26-05-2011
Eén emmertje water halen, één emmertje...
Voor ik naar mijn tuin vertrok heb ik nog eens even de regenkansen voor onze regio bekeken. Niks, maar dan ook niks zal er vallen bij ons in de buurt. Dan zal het emmertjes water dragen worden tijdens de volgende dagen. Een groot geluk dat ik die beek heb achter de tuin, die nooit droog staat. Och ik klaag niet, want de meeste mensen hebben het graag droog. Nu hoor ik straks van een buur dat er iemand is die voorspelde dat het tot half juli zonder regen zou blijven hier in Vlaanderen. Dan is dat ook maat zo. We kunnen er toch niks aan veranderen. Veel voordelen ook natuurlijk. Minder gras af doen en minder onkruid. Ook bijna geen slakken en zo veel meer. Voor vandaag hou ik het voor bekeken. Morgen zie ik alweer.
Met dit droge weer heb ik enorm veel geluk dat er achter mijn tuin een beekje stroomt dat nooit droog staat. Altijd water genoeg om te gaan gieten. Een massa water! De bron er van is kort bij. Het beekje is zo zuiver en helder dat er zelfs visjes in zitten. Ik zou er bijna durven van drinken. Deze namiddag weer honderden liter aan mijn plantjes gegeven. In de serre alleen al heb ik zeker 250 liter gegoten. De buren hebben zo een machine om het water op te zuigen uit de beek en op die manier de tuin te besproeien. Ik doe het nog altijd met emmertjes. Nochtans had ik ooit ook zo een machine, maar na de datum dat ik die gekocht had, heb ik ze nooit nodig gehad. Drie jaar niet gebruikt en dus maar terug verkocht. Nu zou ik dat kunnen gebruiken natuurlijk, maar ja, emmers water dragen gaat ook natuurlijk.
Ik heb zeer veel last van lopende ogen. Zeker als de zon schijnt of als er wind is. Toen ik zestig werd kreeg ik van de kinderen een cadeaubon voor een zonnebril. Ik kocht toen een Ray ban aan (ik ken de prijs niet meer exact) meer dan 100. Op Kreta kocht ik een zonnebril van hetzelfde merk aan 8. Je moet niet vragen hoe echt die is. Nochtans op het montuur staat zeer duidelijk Ray ban en hij werd dan ook nog in een mooi zakje, met datzelfde merk op, gestoken. Ook kocht ik een "echte" lederen riem aan 3. Och ja, dan kopen we er maar eentje meer af en toe.
Mens toch, dit is toch een beetje overdreven! Hoe ze in een hotel profiteren van de prijzen en alles zo enorm duur maken! Ik maak even een vergelijking. Voor een halve liter bier vroeg men in de stad, enkele kilometer verder, 1,5 en bij ons in het hotel moest je voor datzelfde pintje 4,5 betalen. Zelfde merk en zelfde volume. Een normaal gerecht was beneden in het dorpje aan 5 tot 8 te verkrijgen en in het hotel was dat minstens het dubbele. Het buffet was 17,5, maar in de stad beneden kon je een echt enorm gevulde schotel krijgen aan 10 of zelfs minder. We zijn dan al geen grote eters. Die winkeltjes in een hotel vragen voor hun producten ook altijd bedragen die absoluut niet meer normaal zijn. Volop profiteren van de toerist. Mensen komen de eerste dag toe en willen toch iets te drinken en te knabbelen op hun kamer en betalen eender wat. Wij hadden voor bij onze aankomst een fles water en een koude schotel met brood laten leveren op ons appartement. We kijken op geen euro als we met vakantie zijn, maar overdreven is overdreven.
Terug van weggeweest. We hebben een rustige vakantie gehad. Niet al te veel gedaan en toch geen auto gehuurd. Met de bus en met de taxi enkele keren in de buurt een toertje gedaan. Het domein waar we verbleven, was een echt park. Mooi onderhouden en een pracht van bloemen en planten. Als Belg moet ik het zeker ook over het weer hebben. De eerste dagen een schitterende open hemel met een aangename temperatuur van rond de 25 graden. Als de zon weg was 's avonds koelde het flink af en was het in het appartement zelfs frisjes. De twee laatste dagen was het wisselvallig. Het heeft zelfs geregend. Volgens een van de taxi chauffeurs is het daar in deze periode van het jaar nog nooit zo nat geweest. De man was half de zestig en had dit nog nooit mee gemaakt. Wat is er met de natuur aan het gebeuren? Hier bij ons hebben we dan weer een record droogte. Enfin, we hebben weer van onze vakantie genoten. Uitkijken nu naar de volgende.
Volgens sommigen is het af te raden om dat te doen, maar ik doe het toch. Een beetje eigenwijs en vertrouwen in iedereen waarschijnlijk. Zo iets meedelen zou bepaalde mensen op gedachten kunnen brengen namelijk. We vertrekken straks voor een weekje naar Heraklion en dus zal je gedurende die tijd niks meer van me horen. Ik neem geen pc mee. We hebben eigenlijk niks voorzien om te doen ginder. Maar ik ken mezelf en daar een week zitten te niksen zal niet lukken. We huren wel een auto voor een paar dagen of we vragen een taxi chauffeur om ons enkele typische dingen te laten zien. We hebben dat vroeger nog gedaan en we hebben toen een schitterende dag gehad aan een schappelijke prijs. Tot dan.
Veel mensen zeggen dat ik vermagerd ben, maar als ik op de weegschaal ga staan, zie ik geen gram verschil. Mijn figuur zal veranderen zeker. Om eerlijk te zijn, trek ik het me allemaal niet zo veel aan. Toch moet ik toegeven dat ik me beter voel als ik wat in mijn tuintje kan gaan werken. De winter duurde me dit jaar iets te lang. Ik kan echt genieten van die fysieke inspanningen. Laat het zweet maar lopen. De vorige dagen was mijn T-shirt nat tot aan mijn navel. In de zon gaan zitten doe ik absoluut niet graag, maar van het voorjaarszonnetje profiteer ik volop. Die eerste warmte op mijn vel doet me echt deugd.
Ik maak me hiermee misschien niet zo sympathiek, maar voor mij mag het nu de ganse namiddag regenen. Ach mensen, mijn hofke (ook die van jullie) heeft het dringend nodig. Al maanden geen nat gevallen bij ons. Toen we de laatste keer bij mijn zus waren, was het daar zo goed gezapig aan het regenen. Bij ons, geen drup gevallen. Pech gehad. Plaatselijke buien. Vandaag zal het weer hetzelfde zijn. Hier en daar een drup, maar bij ons hier tot nu toe nog niks gevallen. Dan zal ik deze namiddag maar terug met emmers gaan sleuren zeker. We vertrekken zaterdag naar Rhodos voor één week en misschien valt dan daar de temperatuur niet mee. Wie weet? We zijn er een aantal jaren geleden geweest en toen hadden we de ganse week regen. Hopen op beter nu.
Al veel geschreven over mijn serre. Deze namiddag met de deur open was het er 42°. Vorige vrijdag 48°. Mijn tomaten staan er schitterend bij, maar ze hebben minimum om de twee dagen een paar honderd liter water nodig. Een aantal jaren geleden heb ik een pomp en een generator gekocht, maar nooit gebruikt en dus maar terug verkocht. Nu is het dus emmers aandragen. Gelukkig heeft de beek achter de tuin altijd water genoeg en staat die nooit droog. Vandaag mijn laatste bloemkool uit de serre gehaald. Ook nog asperge gestoken. Morgen zal die dus op het menu staan en de bloemkool zal voor overmorgen zijn. Sausje voor de bloemkool? Boter laten smelten en er vloeiende bloem bij doen tot die begint te kleuren. Nat van de gekookte bloemkool bij doen en een scheut melk. Peper, zout en muskaat. Peterselie natuurlijk en om af te werken een dooier van een ei. Wat ook kan helpen is een heel, heel klein lepeltje mosterd. Voor de liefhebbers een ietsie pietsie kaas. Absoluut niet nodig.
"Wa nen balkon" is voor Leuvenaars iets anders dan wat ik op de foto laat zien. In Nederland zouden ze zeggen " ze heeft een flinke bos hout voor de deur". Blijkbaar geniet deze dame toch en buiten de kerktoren, heeft ze toch een mooi uitzicht. Klokken in de buurt kunnen nochtans een serieuze last zijn. Ik herinner me een verblijf bij zus en schoonbroer die kort bij een kerktoren woonden en de bim bam beieren 's morgens en ook overdag was gewoon oorverdovend. Als we hier naar de markt gaan en de klokken beginnen te luiden voor de mis van tien uur, kan niemand mekaar nog verstaan. Ze praten over db op muziekfestivals, maar dit geluid gaat daar ruim over. Dit is al eeuwen een gebruik, maar met de bebouwing is zo enorm toegenomen dat het meer een last dan een lust geworden is.
Al een pak parkeerboetes gekregen gedurende de laatste maanden. Twee er van zijn vernietigd, maar in de meeste gevallen is het hun woord tegen het mijne. Problemen met de blauwe schijf onder andere. Te kort tegen het zebrapad geparkeerd en zo kan ik nog een lijstje geven. Aan alles kan ik een uitleg geven, behalve voor ééntje. Gewoon bij de bakker om de hoek een brood gaan kopen en één minuut weg geweest. Wil lukken natuurlijk, dat net op dat ogenblik de pakeer wachter langs komt. Een arrogant mannetje. "Als mijnheer te lui is om heel even zijn blauwe schijf te plaatsen!!!! " Enfin, alles bij mekaar enkele honderden euro kwijt.
Schitterend gewoon. Weer eens een voorbeeld van hoe het niet moet. Ik doe al een tijd de paperassen voor tante. Nu kreeg ze een afrekening van Electrabel die absoluut niet kan. Goed, deze firma proberen te bereiken via telefoon. Eerst een tiental keer enkele toetsen indrukken en dan het klanten nummer enz.... om dan uiteindelijk te horen te krijgen dat ze overbelast zijn en niet onmiddellijk een antwoord kunnen geven. Goed dan maar proberen via internet. Vergeet het maar! "wegens technische problemen kunnen we u momenteel niet helpen". Schitterende service. Ik begrijp nu waarom ze dit warhoofd als publiciteit op hun site gebruiken.
Ondertussen al een aantal jaren geleden, zijn we eens naar "mondo verde" geweest in Landgraaf (Nederlands Limburg). Dit is echt een aanrader. De moeite om er een dagje uit van te maken. Een schitterend park met replica's van bekende kunstwerken van over gans de wereld. Schitterend gewoon. Toen wij daar waren, was dat park nog maar pas open en ik veronderstel dat dit ondertussen al een hele evolutie meegemaakt heeft. Bij het binnenkomen is er een tropische tuin, waar je minstens al 1 à 2 uur moet doorbrengen. Ook voor kinderen is het een echte aanrader.
De laatste tijd ben ik altijd zeer vroeg wakker. Normaal ben ik altijd op tussen zes en acht 's morgens, maar de laatste week was dat altijd tussen 6 en half zeven. De voormiddag duurt dan lang. Misschien moet ik zo vroeg dan ook al eens naar de tuin gaan al heb ik daar in het verleden een slechte ervaring mee gehad. Herinner je nog de zandvlo die me toen aangevallen heeft. Littekens nog altijd te zien op mijn benen. Toen ben ik gewoon uit de tuin moeten gaan lopen na een half uur. Misschien gewoon eens naar daar gaan om foto's te maken in plaats van in de tuin te werken. Deze morgen kwam ik een buurvrouw tegen die enorm genoot van het zonnige, droge weer. Ieder zijn meug. Ik heb dat ook graag natuurlijk, maar voor mijn tuintje zou er eens een goeie regen mogen vallen. Ach ja, we kunnen er toch niks aan doen. Laat het zonnetje maar schijnen.
Het was grappig om te horen hoe een aantal nieuwslezers (en het was er meer dan één) zich versproken hebben bij de gebeurtenissen rond Osama Bin Laden en Barack O Bama. Blijkbaar werden de namen zeer gemakkelijk door mekaar gehaald. Een serieuze opsteker voor de Amerikaanse president, blijkt uit een aantal interviews. Iedereen zijn mening natuurlijk, maar mijn sympathie heeft hij alleszins. Niet door dit feit, maar door zijn kordate aanpak. Ook hij maakt de nodige fouten. Iedereen zijn mening hierover. Met deze interventie zijn de problemen absoluut niet opgelost. Ik heb echt schrik dat het geweld nu terug gaat escaleren. Mensen die zich willen profileren binnen Al Qaida zullen nu misschien initiatieven nemen. Ben ik een doemdenker?
Goed gewerkt in mijn tuintje deze namiddag. Mijn tomaten opgebonden en proper gemaakt. Sla gezet en mijn bloemkolen van een schutblad voorzien. Ik schreef vroeger al dat er iemand mijn tuin was komen ploegen en fijn malen. Waar vroeger mijn aardbeien stonden, komen nu allemaal jonge plantjes boven. Die wil ik dus absoluut niet verloren laten gaan en ik heb ze mooi op een rij gezet. Ik besef dat ik daar dit jaar geen oogst meer zal van hebben, maar ik vond het gewoon zonde om die verloren te laten gaan. Ook honderden liter water gegoten, want het is poeierdroog. In de serre moet ik sowieso bijna dagelijks gaan gieten, maar nu is het ook buiten nuttig nodig en noodzakelijk. De oostenwind maakt de grond extra droog. Och klagen doen we altijd over het weer, maar al bij al valt het hier in ons Vlaanderland goed mee.
Voor het kijken naar "de zevende dag" deze morgen, even nog een stukje mee gepakt van de Russisch orthodoxe misviering. Prachtig gewoon. Echt de moeite om eens mee te maken. Ik herinner me dat we ooit met de Chiro destijds naar een dergelijke mis geweest zijn, al weet ik niet meer of het Russisch was of Byzantijns. Ik denk eerder het laatste. In ieder geval om nooit meer te vergeten.
Als ik die ogen van mij bekijk op een klasfoto van destijds en als ik mijn ogen nu eens bezie! Wat een verschil! Oud worden doet geen zeer, maar door allerlei kwaaltjes die je jaar na jaar en meer en meer ervaart, zie je toch een enorm verschil. Nu vallen mijn ogen bijna dicht door allerlei....Een aantal mensen hebben me destijds gezegd dat mijn ogen heel speciaal en zeer doordringend waren. Zo precies of ik kon door iets of iemand doorkijken. Ik heb daar nooit aandacht aan geschonken, maar als ik deze foto nu bekijk, kan ik dat begrijpen. Amaai wat een blik.
Ik begrijp dat er een pak volk naar dat huwelijk van William en Kate heeft gekeken en dat er mensen zijn die daar voor speciaal naar Londen zijn gegaan, maar ik ben absoluut niet mee. Het is nu al maanden dat men op onze nationale omroep, zo wel radio als tv daar zo veel aandacht aan schenkt. Een ganse dag zendtijd. Ieder zijn meug, maar ik vind het gewoon overdreven. Mij interesseren dergelijke dingen helemaal niet, maar ik kan anderen begrijpen die dat wel willen mee maken. Moesten ze hier nu voor onze deur passeren, zou ik zelfs nog niet gaan kijken, denk ik.
Ik ben net met tante naar de registratie geweest om een aantal documenten officieel te laten op nemen in de boeken van vadertje staat. Dit is niet meer van deze tijd. De bediende in kwestie heeft alles (in kalligrafie misschien?) in een groot zwart boek moeten schrijven. Als ik schrijf "groot", dan is dat ook groot. Nee, geen a viertje, maar een enorm boek. Ik zag hem mooi alles regel per regel optekenen in die mastodont. Hij mankeerde nog alleen die speciale mouwen die de bedienden over hun hemd aantrokken destijds en we waren terug in de jaren 1950. Nadien een kopie nemen van alle papieren (dat is dan al modern) en er een stempel op plaatsen met het nummer van het boek en de bladzijde enz... Leven we nu werkelijk al in 2011?