Over Sandie Shaw Echte naam Sandra Ann
Goodrich (Dagenham, 26 februari 1947) was één van de populairste Britse
zangeressen uit de jaren zestig.
Ze werd in 1964 ontdekt door
Adam Faith die haar op een concert bezig zag (ze mocht zingen op het
concert na 2de geworden te zijn in een talentenwedstrijd). Enkele weken
later had ze een platencontract en haar eerste single As long as you are
happy baby werd uitgebracht. Dit was niet zo'n groot succes maar haar
2de single was dat wel, Always something there to remind me geschreven
door Burt Bacharach en Hal David, Shaw kwam er 3 weken mee op 1 in de
Britse hitlijst.
Ze maakte nog verschillende grote hits, omdat ze
veel liedjes ook in het Frans, Italiaans, Duits en Spaans uitbracht
werd ze in heel Europa bekend. Ze was ook zeer bekend in Zuid-Amerika,
zong zelfs een keer achter het IJzeren Gordijn en in Iran. Amerika werd
niet veroverd omdat ze geen werkvergunning kreeg daar, maar toch heeft
ze er heel wat fans. Ze zong meestal op blote voeten want dan voelde ze
zich meer relaxed en had ze meer zin om het lied te zingen.
In
1967 begon haar succes wat te tanen en werd ze tegen haar wil naar het
Eurovisiesongfestival gestuurd, ze dacht dat dit haar geloofwaardigheid
zou aantasten. Er werden 5 liedjes voorgesteld op de Britse televisie en
Puppet on a string (een lied dat ze haatte) won. Na 11 jaar slaagde
Sandie er als eerste in om het songfestival te winnen voor het Verenigd
Koninkrijk, barrevoets, en het bezorgde haar een derde nummer één-hit
(een record voor een zangeres in die tijd) en ze had er ook meteen een
wereldhit mee beet, het was de meest verkopende single van het jaar in
Duitsland. In 1967 trouwde ze met modeontwerper Jeff Banks met wie ze in
1971 een dochter, Gracie, kreeg. Shaw zou ook snel met een eigen
kledinglijn beginnen en verrassend genoeg ook eigen schoenen. Op het
einde van de jaren zestig waren haar liedjes niet meer zo populair.
In
de jaren zeventig was het stil rond Shaw, ze coverde nog enkele liedjes
maar liet de muziekscène dan voor wat ze was. In 1977 bekeerde ze zich
tot het boeddhisme.
In 1983 dook ze plots op uit de anonimiteit
als gastzangeres bij The Smiths. Ze maakte vervolgens enkele solo-LP's
in dark wave-stijl en scoorde zelfs enkele hitjes.
Wie dacht dat een maandag noodgedwongen synoniem stond voor een depressieve start van de week, zal zich een pak beter voelen na dit pakkende verhaal. Zo zijn twee zusjes uit het Schotse Kirkcaldy erin geslaagd om tegelijk hun agressieve kanker te overwinnen. "Ze zeiden ons dat we meer kans hadden om twee keer de lotto te winnen dan dat onze dochters er allebei zouden doorkomen", aldus de dolgelukkige mama van Rebekah (13) en Megan Rae (11).
Op slechts enkele maanden van elkaar kregen de zusjes Rebekah en Megan de verschrikkelijke diagnose te horen. Eerst werd bij Rebekah het Ewing-sarcoom (een zeer kwaadaardige vorm van botkanker) vastgesteld. Het meisje ontdekte dit toen ze in september 2011 een gezwel voelde op haar arm. "Rebekah vroeg me of ze zou sterven. Hoewel de dokters haar probeerden gerust te stellen, was dit het meest verontrustende nieuws dat we ooit konden krijgen", aldus de 40-jarige mama. "Ze was amper 11 jaar oud toen ze ons vertelden dat ze kanker had. Het was te veel om te verwerken."
Alsof dat nog niet genoeg miserie was voor één gezin, kreeg haar jongere zusje Megan acht maanden later in mei eveneens te horen dat ze kanker had. "Megan ontdekte een bultje achter haar oor. Sinds ze de strijd van haar zus van dichtbij had meegemaakt, was ze zo bang dat ze ook een gezwel zou ontdekken", gaat de mama verder. "Om het zekere voor het onzekere te nemen, gingen we met haar naar de dokter voor een check-up." Chirurgen hebben het gezwel verwijderd, maar brachten even later het gezin nog meer slecht nieuws: ook Megan leed aan kanker, meer bepaald aan het maligne lymfoon, een vorm van bloedkanker.
"Ik kreeg te horen dat ook mijn tweede dochter kanker had. Rebekah was er nog steeds tegen aan het vechten en nu had Megan het ook. Ik wilde het niet geloven. Ze zeiden me dat Megan eveneens chemotherapie zou krijgen, net zoals haar zus. Maar ik had van dichtbij meegemaakt wat Rebekah allemaal had moeten doorstaan: de pijn, het haarverlies, de misselijkheid. Moesten we dit nu echt allemaal herbeleven?"
Gelukkig kreeg de kleine Megan enorm veel steun van haar oudere zus. Toen de chemotherapie van start ging, begonnen immers ook haar haren uit te vallen. "Rebekah verzekerde Megan dat ze zich beter zou voelen door haar haren gewoon allemaal af te scheren. Dat gaf haar de nodige kracht", aldus de mama. "Hoewel het even ervoor Megan was die Rebeka de nodige steun gaf, waren de rollen nu omgedraaid."
De hevige strijd van de zusjes wierp gelukkig zijn vruchten af. Terwijl Rebekah in augustus genezen werd verklaard, hoorde Megan even later in september eveneens het bevrijdende nieuws. "Het nieuws dat mijn meisjes de verschrikkelijke ziekte allebei hadden overwonnen, was het beste dat we konden krijgen", aldus hun mama. Hoewel beide zusjes een verschrikkelijke strijd hebben moeten voeren om de kwaadaardige beestjes te verslaan, kan hun geluk niet meer op: "We proberen het verleden achter ons te laten, zodat we eindelijk de draad van ons leven opnieuw kunnen opnemen", besluit de mama. (br.hln)
De Zweedse prinses Lilian, een tante van koning Carl XVI Gustaf, is op 97-jarige leeftijd overleden in haar woning in Stockholm. Lilian werd bijna een eeuw geleden geboren als Lilian Davies in een arm gezin in Swansea (Wales). Haar man, prins Bertil, overleed in 1997 op 85-jarige leeftijd.
Door haar (zeer) eenvoudige komaf en het feit dat dit voor het blauwbloedige Zweedse Hof niet door de beugel kon, waren Bertil en Lilian decennialang verplicht zonder trouwakte en stiekem samen te wonen. Lilian, die al een huwelijk met een Britse acteur achter de rug had, kreeg de titel 'prinses' pas na haar huwelijk met Bertil in 1976. Zij was toen al 61.
Lilian leed haar laatste jaren aan de ziekte van Alzheimer. Daardoor kon of mocht zij niet deelnemen aan de koninklijke feesten en andere royale bijeenkomsten.
Risico op huidkanker een derde lager door aspirines
Risico op huidkanker een derde lager door aspirines
Asprines kunnen vrouwen beschermen tegen de ontwikkeling van huidkanker. Dat is de conclusie van een nieuwe studie. Zo bleek dat hoe langer je deze pijnstiller neemt, hoe lager het risico op de ontwikkeling van gevaarlijke melanomen is. Wie regelmatig aspirines neemt, zou 21 procent minder risico lopen dan niet-gebruikers. Wie ze langer dan vijf jaar neemt, heeft zelfs 30 procent minder kans op melanomen.
De studie werd uitgevoerd bij bijna 60.000 vrouwen tussen 50 en 79 jaar, die gedurende 12 jaar gevolgd werden door een onderzoeksteam. Gegevens van mannen werden niet opgenomen in de studie.
"Aspirine werkt tegen pijn door de ontstekingen te verminderen. Het kan die eigenschap zijn die ervoor zorgt dat aspirines het risico op de ontwikkeling van melanomen verkleint", zegt onderzoeksleidster dr. Jean Tang. Andere pijnstillers, zoals paracetamol, verlaagden het risico daarentegen niet.
Eerder werd al aangetoond dat asprines effectief zijn in de strijd tegen darmkanker, zeker als die ziekte vaak voorkomt in de familie. In een recente studie werd zelfs beweerd dat een regelmatig gebruik van aspirines het risico op maag- en darmkanker met 40 procent doet dalen. Helaas werd het langetermijngebruik van deze pijnstiller ook al gelinkt aan maagzweren en -bloedingen.
Daarnaast zijn asprines ook een bekende behandeling voor hartpatiënten, want de pijnstiller voorkomt de vorming van bloedklonters in de aders, die kunnen leiden tot een hartaanval. Aspirines worden door deze patiënten dan ook preventief gebruikt, iets wat men ook zou willen doen in de strijd tegen kanker.
"Maar aspirines hebben ook een hele reeks ernstige neveneffecten", waarschuwt Jessica Harris van het Cancer Research UK. "Op dit moment is het nog niet duidelijk of de voordelen groter zijn dan de nadelen, wat de juiste dosis is en welke mensen er het meest voordeel uit halen."
De resultaten van het nieuwe onderzoek werden gepubliceerd in het 'Journal of Cancer'. Verdere studies moeten uitwijzen hoe aspirines echt kunnen gebruikt worden in de strijd tegen huidkanker en andere vormen van de ziekte. (br.hln)
Stilleven van Ensor onder de hamer voor 88.000 euro
Stilleven van Ensor onder de hamer voor 88.000 euro
Bij een antiquariaat in Brugge is zaterdag een Ensorcollectie van een privéverzamelaar verkocht. Een stilleven werd verkocht voor 88.000 euro. Dat heeft antiquair Marc Van de Wiele bekendgemaakt.
Bij het antiquariaat werd gisteren een boekenveiling gehouden met 778 loten. Er was belangstelling van Belgische verzamelaars, maar ook uit Italië en de Verenigde Staten.
De focus van de veiling was een opmerkelijke Ensorcollectie van een privéverzamelaar. Door de jaren heen verzamelde hij niet alleen boeken en catalogi, maar ook originele grafiek, brieven, affiches, een foto en een olie op doek uit de periode 1915-1919, getiteld 'Chinoiseries'. Het is een stilleven met typische levendige, zachte kleuren. Het werk bracht de hamerprijs 88.000 euro op. Met de kosten betaalt de Belgische koper 112.640 euro.
Voorts werden nog oude drukken en handschriften verkocht en grafiek van Frans Masereel, Jules De Bruycker en tekeningen van Constant Permeke, George Minne, Frits Van den Berghe en Emile Claus. De oudste incunabel (wiegendruk) die aangeboden werd, was een herbarius of kruidboek gedrukt in Leuven rond 1486, dat 32.000 euro opbracht. Er werd ook een 'Nieuwen Herbarius' van Fuchs uit 1545 verkocht voor 13.500 euro. (br.hln)
Superbacteriën resistent tegen antibiotica zijn tikkende tijdbommen
Superbacteriën resistent tegen antibiotica zijn tikkende tijdbommen
Superbacteriën waarop antibiotica geen vat meer heeft, zijn even gevaarlijk als terrorisme, zegt professor Sally Davies, medisch expert van de Britse regering. Operaties die vandaag routine zijn geworden, kunnen binnen twintig jaar dodelijk zijn wanneer we infecties niet langer kunnen bestrijden.
Professor Davies denkt dat het probleem "even belangrijk is als de klimaatverandering". Ze raadt haar regering dan ook aan het onderwerp aan te kaarten op de G8-top in Londen van volgende maand. Op termijn zou onze gezondheidszorg in dezelfde situatie vergelijkbaar kunnen zijn met de toestand in de negentiende eeuw.
Als oplossing vraagt Davies onze voorraad antibiotica beter te beschermen en de farmaceutische industrie te steunen om nieuwe medicijnen te ontwikkelen. Natuurlijk beperkt dit probleem zich niet tot het Verenigd Koninkrijk, maar gaat het de hele wereld aan. "Resistentie tegen antibiotica is een catastrofale bedreiging. Als we nu niks doen, zouden we binnen twintig jaar aan een ordinaire infectie kunnen sterven."
Vooral heupoperaties en de vervanging van organen worden dan potentieel levensgevaarlijk, omdat het risico op infecties groter is. Er is dus nood aan nieuwe vormen van antibiotica, maar momenteel zit er niet veel in de pijplijn. Een ander probleem is het feit dat de helft van de antibiotica in het Verenigd Koninkrijk aan vee wordt gegeven. (br.hln)
De helft van Vlaamsen jongeren is bereid hun bejaarde ouders in huis te nemen. In ruil verwachten de jongeren dat hun ouders helpen bij de kinderopvang van de kleinkinderen. Dat blijkt uit een rondvraag van Zorgnet Vlaanderen en Radio 2 bij 715 jongeren.
"De uitkomst is positief", aldus Peter Degadt, gedelegeerd bestuurder van Zorgnet. "Bijna één op de twee Vlaamse jongeren tussen 15 en 25 jaar wil zijn ouders best in huis nemen eenmaal ze hulpbehoevend zijn. Wie dacht dat het individualisme onder jongeren hoogtij vierde, moet zijn mening herzien. Vergeet niet dat thuis voor je bejaarde ouders zorgen, verregaande gevolgen heeft", aldus Degadt in de krant De Standaard.
Dat jongeren bereid zijn tot thuisverzorging, is volgens Degadt een goede zaak in tijden van vergrijzing. "Thuisopvang is een goede aanvulling op de schaarse en dure plaatsen in rust- en verzorgingsinstellingen."
Volgens de enquête daalt de bereidheid om ouders in huis te nemen naarmate de leeftijd van de kinderen stijgt. "Wie de vijftig nadert en zijn ouders tachtig ziet worden, heeft een realistischer beeld van wat het betekent hulpbehoevend te zijn." (br.hln)
Een jongen uit Nieuw-Zeeland dankt zijn leven aan een aantal creatieve redders. De jongen dreigde gisteren te verdrinken in zee bij het Nieuw-Zeelandse Napier, maar toeristen en agenten wisten hem te redden door een menselijke ketting te vormen. Dat schrijft de Australische krant Sydney Morning Herald.
De 12-jarige jongen werd gegrepen door een grote golf en meegesleurd door de stroming. Een Duitse toerist probeerde de jongen te redden, maar moest zijn poging staken. Ook agenten slaagden er niet in de jongen te redden, die steeds langer en vaker onder water verdween.
In een ultieme poging de tiener te redden, vormden agenten en het publiek een menselijke ketting vanaf het strand het water in. Zo wisten ze de jongen net op tijd op de kant te krijgen. Hij werd met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht, maar bleek niets te mankeren.
De vader van de jongen wist niet hoe hij iedereen moest bedanken. "Ik zou willen dat ik iedereen kon bedanken. Zonder deze fantastische mensen was mijn zoon er niet meer geweest". (br.hln)
Richard Hawley (Sheffield, 17 januari 1967) is een
britpopartiest, afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk. Hij speelde onder meer in
da bands Longpigs en Pulp, als gitarist. Als solo-artiest zingt hij en speelt
hij gitaar. Hiermee heeft hij tot op heden 6 albums uitgebracht.
Ondanks
dat hij in eigen land nooit echt heeft door weten te breken, heeft hij in Europa
een kleine schare fans. Hij maakt af en toe kleine tours buiten de eigen
landsgrenzen. Hawleys stemgeluid wordt vaak vergeleken met dat van Frank
Sinatra, al is de muziek van Hawley melancholischer.
Hawley verwierf
voornamelijk bekendheid met zijn nummers "Coles Corner", "Oh My Love" en
"Soldier On".
Hawley verzorgde de zang bij het nummer "Bad Woman" van de
Arctic Monkeys, dat op de single Teddy Picker van de groep kwam te
staan.
Dankzij Banksy's pseudo-documentaire "Exit through the Gift Shop"
verwierf hij meer faam, met name door de single "Tonight the Streets Are Ours"
die als soundtrack werd gekozen.
Léon Joseph Florentin Bonnat 1833 -1922 was een Frans kunstschilder
Klik op de foto om een filmpje van zijn overige werken te bekijken
Léon Joseph Florentin Bonnat (Bayonne, 20 juni 1833 - Monchy-Saint-Éloi, 8 september 1922) was een Frans kunstschilder. Zijn werk wordt gerekend tot het naturalisme, in de academische traditie.
Bonnat werd geboren in Bayonne maar woonde tussen 1846 en 1853 in Madrid, waar zijn vader een boekhandel dreef, en waar hij leerling werd van de bekende kunstschilder Federico de Madrazo y Kuntz. Op zijn eenentwintigste ging hij naar Parijs en ging werken in de ateliers van Léon Cogniet en Hippolyte Delaroche. Van 1858 tot 1860 verbleef hij in Rome, waar hij onder andere Edgar Degas en Gustave Moreau leerde kennen. Later reisde hij ook naar Griekenland en het Midden-Oosten. Na zijn terugkeer naar Frankrijk begon hij te werken als leraar aan de École nationale supérieure des beaux-arts. Tot zijn leerlingen behoorden onder anderen Edvard Munch, Gustave Caillebotte, John Singer Sargent, Peder Severin Krøyer, Henri de Toulouse-Lautrec, Thomas Eakins, Alphonse Osbert, Erik Werenskiold, Raoul Dufy en Georges Braque.
Bonnat schilderde hij veel historische en religieuze werken in een academisch-naturalistische stijl, waarbij zijn Spaanse achtergrond duidelijk zichtbaar was, met name in het harmonieuze gebruik van coloriet. Een bekend voorbeeld is zijn "Gekruisigde Christus", dat vanwege zijn sterke expressie veel kritiek uitlokte.
Het meest bekend werd Bonnat door zijn portretten, vaak van beroemdheden als Adolphe Thiers, Victor Hugo en Jules Grévy. Kenmerkend is de energieke modellering van zijn figuren, de sterke plastiek en de karakteristieke tekening van de gezichten.
Bonnat stierf in 1922 te Monchy-Saint-Éloi, op 89-jarige leeftijd. Zijn werk bevindt zich in tal van grote musea, zoals het Louvre, de Hermitage, het Musée d'Orsay en het Metropolitan Museum of Art. In zijn geboorteplaats Bayonne staat het Musée Bonnat.
De hond waarvoor Chinezen graag 500.000 euro neertellen
De hond waarvoor Chinezen graag 500.000 euro neertellen
Honden zijn uitgegroeid tot statussymbolen in China. Tibetaanse mastiffs gaan vlot van de hand voor 500.000 euro of meer. Rijke Chinezen hebben er bovendien alles voor over om de mooiste hond te hebben, zelfs plastische chirurgie.
Tijdens een 'hondenshow' in Baoding ten zuiden van Peking explodeerden de prijzen voor de dieren opnieuw. Een bedrag van 500.000 euro of meer was geen uitzonderling.
Volgens kenners is de Tibetaanse mastiff erg trouw en beschermend van aard. Vroeger leefde het ras alleen in zuidwestelijk Tibet als jachthond en werd hij gebruikt als veedrijver door nomaden. Marco Polo maakte zelfs al gewag van de hond tijdens zijn ontdekkingsreis door Azië.
Kwekers reizen nog steeds naar het hoogplateau in de Himalaya om puppy's te gaan ophalen, alhoewel vele diertjes zich niet kunnen aanpassen aan de lagere hoogte en sterven tijdens de barre tocht.
Vorige maand diende een hondeneigenaar een klacht in tegen een dierenkliniek omdat zijn Tibetaanse mastiff stierf tijdens de uitvoering van een facelift. De hond onderging de operatie om hem aantrekkelijker te maken voor de kweek. De eigenaar eist een schadevergoeding van 100.000 euro, zoveel had hij zelf voor het dier betaald. (br.hln)
Verslaafd aan ratten: "Ze likken mijn tranen op als ik huil"
Hoewel de meeste vrouwen een luide gil laten en op het hoogste
voorwerp uit hun omgeving springen zodra ze een rat in het vizier
krijgen, kan Chantal Banks niet genoeg krijgen van haar
lievelingsbeestjes. De Amerikaanse heeft maar liefst negentien
rattenvriendjes die ze vrij in haar huis laat rondlopen. "Ik zie mijn
ratten liever dan mensen, inclusief mijn ex-man", aldus Chantal in het
Amerikaanse programma 'My Crazy Obsession'.
En het wordt nog veel erger. Chantal, die haar langstaartige vriendjes
beschrijft als "haar kinderen", laat alle negentien ratten aan haar
lippen lekken. Ze mogen zelfs voedsel van haar mond eten en doodleuk in
de slaapkamer rondlopen terwijl ze slaapt.
De rattenobsessie van
Chantal startte toen ze zestien jaar was. "Wanneer je ontdekt wat de
doelstelling is in je leven, dan weet je dat. En dat is wat er gebeurde
toen ik mijn eerste rat zag", vertelt ze tijdens de show. "Sindsdien heb
ik altijd veel ratten om me heen gehad en ik kan me geen dag meer
voorstellen zonder hen", gaat ze verder.
Gescheiden Ooit
vond Chantal een man die kon leven met haar rattenobsessie. Zo was ze
elf jaar getrouwd met Chester. Samen hebben ze een zoon Kevin die
vertelt over de aanwezigheid van de ratten in zijn leven: "Ik groeide op
met broers en zusjes en dat waren ratten." De obsessie van Chantal liep
echter zo hard uit de hand dat ze uiteindelijk is moeten verhuizen:
"Mijn man was het beu om voor mijn ratten te zorgen. Het was erg
ontmoedigend en een moeilijke beslissing, maar hij zal nooit dezelfde
band hebben met mijn ratten dan ik", beseft Chantal.
"Likken tranen op" Intussen
woont ze samen met haar vriendjes op een appartement en hebben ze elk
een naam gekregen "die hun persoonlijkheid reflecteert". "Burka eet
graag, maar hij is geen sporter. Janice geeft heel graag kusjes en Lilly
is een echte jumper", vertelt ze fier. "Mijn ratten houden van mij en
beoordelen me niet. Ze houden van mij voor wie ik ben. Als ik huil,
likken ze mijn tranen op."
Wie het filmpje van de rattenvrouw wil bekijken, kan dit via deze link doen.
Krijgen tempels op Bali straks bordje met 'seks verboden'?
Krijgen tempels op Bali straks bordje met 'seks verboden'?
Mogelijk zullen in de toekomst tempels op het Indonesisch eiland Bali een bordje bij krijgen, naast 'verboden te roken' en 'eten verboden': 'seks verboden'.
Op Bali ontstond een schandaal toen een stel toeristen uit Estland in een hindoetempel in Saraseda in volle seksuele actie werd betrapt. Dat gebeurde toen functionarissen de staat van herstelwerken kwamen opnemen.
De politie kwam eraan te pas. Na een kort verhoor mocht het paar beschikken. Volgens Hadi Purnomo zei het stel echt niet te weten dat het in Balinese tempels verboden is te vrijen.
De autoriteiten belisten het stel een boete van omgerekend 1.600 euro te laten betalen. Dat geld laat toe een een ceremonie te financieren om de tempel te 'zuiveren'. Voorts overwegen de autoriteiten aan de ingang van tempels een bordje 'seks verboden' te hangen.
Het gebeurt niet vaak dat een fotograaf erin slaagt om een sneeuwluipaard of sneeuwpanter te filmen. De wondermooie dieren zijn met uitsterven bedreigd en erg mensenschuw. Maar Matse Rangja verstopte in de Chinese provincie Qinghai een camera tussen de rotsen op 4.600 meter hoogte. En jawel, een prachtexemplaar doemde op voor de lens.
De katachtige besnuffelde zelfs de camera. De vorige keer dat de fotografe dit huzarenstuk voor mekaar kreeg, was acht jaar geleden. De unieke beelden wilden we jullie dan ook niet onthouden.
De zowat 100 genodigden beleefden een van de meest bizarre trouwpartijen ooit in Zimbabwe. Een achtjarige schoolknaap stapte er in in het huwelijksbootje met een vrouw van 61. De bruid heeft al vijf kinderen én een echtgenoot. Haar kinderen en man waren overigens ook aanwezig op de plechtigheid. De piepjonge bruidegom beweert dat hij dit huwelijk moest regelen van zijn ondertussen overleden grootouders.
Het was een heel raar zicht op de huwelijksplechtigheid: de achtjarige Sanele Masilela die in een veel te groot pak heel onwennig aan de zijde van zijn 53 jaar oudere bruid stond. De ringen werden uitgewisseld en de huwelijkskus bezegelde de bizarre trouwpartij, zij het niet van harte.
Wettelijk is er echter geen huwelijk, want het bruidspaar ondertekende geen enkel trouwdocument. Het 'koppel' gaat ook niet samenleven. De familie van de bruidegom hoestte zo'n 2.000 euro op voor het puur rituele huwelijk. De piepjonge bruidegom Sanele beweert dat hij dit moest doen op bevel van zijn overleden grootouders. "Ik zei tegen mijn moeder dat ik wilde trouwen. Ik wilde het echt. Ik ben blij dat ik gehuwd ben met Helen. Als ik ouder zal zijn, zal ik zeker met een bruid van mijn eigen leeftijd trouwen."
Zijn tante Patience legt uit waarom de rituele trouwpartij op het getouw werd gezet. "Sanele werd genoemd naar zijn overleden grootvader die nooit getrouwd was. Net voor zijn dood had zijn grootvader aan Sanele gevraagd om zeker wel te trouwen. De jongen nam het bevel heel ernstig en koos Helen uit als zijn bruid."
De bruid en haar gezin zagen geen enkel probleem in de rituele trouwpartij. "Ik ben zelf getrouwd en heb vijf kinderen, maar omdat het de uidrukkelijk wens van zijn grootouders was, hebben we ingestemd met deze trouw. Nu zijn de grootouders van de bruidegom gelukkig en wij ook, want we weten dat het een louter ritueel huwelijk was."
Toenemende armoede bij alleenstaanden met kinderen
Toenemende armoede bij alleenstaanden met kinderen
Het risico op armoede voor een alleenstaande met kinderen in ons land is na een daling van 36,9 tot 35,3 procent in 2011 weer gestegen tot 38,5 procent. Maggie De Block baseert zich voor deze gegevens op enquêtes van SILC (Statistics on Income and Living Conditions).
Deze gezinnen weten vaak niet op welke steun ze recht hebben of hoe ze dit moeten aanvragen. De Block zegt dat de besturen momenteel al heel wat inspanningen leveren om rechthebbenden te informeren. Zelf werkt ze aan een praktische en eenvoudige gids die mensen in armoede op toegankelijke wijze informeert over de belangrijkste rechten inzake gezondheidszorg, huisvesting en dienstverlening en de nodige contactpunten.
Volgens De Block is "automatische toekenning van rechten een na te streven doel om te garanderen dat eenieder zijn rechten kan laten gelden". Het Steunpunt Armoedebestrijding onderzoekt momenteel de mogelijkheden op dit vlak. Er was ook al een contact met verschillende administraties en relevante publieke instellingen. De staatssecretaris kijkt uit naar de resultaten daarvan, die eerstdaags gepubliceerd worden. (br.hln)
Grafkelder met kisten gevonden in Mechelse kathedraal
Grafkelder met kisten gevonden in Mechelse kathedraal
Bij opgravingen in de Mechelse Sint-Romboutskathedraal, het eerste archeologisch onderzoek ooit in het gebouw, is een grafkelder opgedoken met daarin twee kisten. Op de muren staan bovendien (overlijdens)data en een doodshoofd geschilderd. Aan wie het graf toebehoorde, blijft voorlopig een raadsel.
In februari startte de provincie Antwerpen met instandhoudingswerken in de kathedraal, om verder verval van het interieur tegen te gaan. Daarbij worden onder meer de verzakte vloeren van drie koorkappellen aangepakt. De provincie maakt van de gelegenheid gebruik om er voor het eerst archeologisch onderzoek uit te voeren, en dat heeft intussen al tot enig resultaat geleid.
"We zijn al snel op het gewelf van een grafkelder gestoten", zegt projectleider Amke Maes. "Jammer genoeg is de opening slechts 30 op 30 centimeter groot en kunnen we er dus niet in. Wel hebben we gezien dat er twee kisten liggen en er muurschilderingen zijn aangebracht."
Volgens de aantekeningen zijn de begraven personen overleden in 1621. Het is voorlopig echter niet mogelijk om daar zekerheid over te krijgen, en ook de identiteit van de lichamen blijft vooralsnog een geheim. "De afspraak is dat we archeologische vondsten die niet bedreigd zijn, onaangeroerd laten liggen", zegt Maes. "Uitgebreid DNA-onderzoek en dergelijke kan later nog altijd gebeuren, daar is het nu niet de conjunctuur voor."
Dat er graven teruggevonden worden in een kathedraal is niet uitzonderlijk. De grafkelder wijst er evenwel op dat het allicht om een erg rijke familie ging. (br.hln)
Kees van Kooten schrijft Geschenkboek Literaire Lente
Kees van Kooten schrijft Geschenkboek Literaire Lente
"De Verrekijker" van de Nederlandse schrijver Kees van Kooten is het Geschenkboek van de Literaire Lente 2013, die plaatsvindt van 16 tot 30 maart. Dat meldt Boek.be, de koepelorganisatie van de Vlaamse boekensector.
In de novelle onderneemt de schrijver "een grappige en ontroerende speurtocht in zijn familiegeschiedenis", vertelt Boek.be. Tijdens de Literaire Lente, het jaarlijks festival van de nieuwe Nederlandstalige romans, krijgen de mensen, die in de boekhandel literatuur kopen voor minstens 12,50 euro, het Geschenkboek gratis.
Vanaf vandaag kunnen literatuurliefhebbers terecht op de website www.literairelente.be, waar ze kunnen grasduinen door 81 literaire titels, die verschenen zijn tussen 15 januari en 15 maart 2013, zegt Boek.be nog. "Boek.be wil het publiek met de website een betere kijk geven op het gevarieerde en brede recente literaire aanbod." Sinds dit jaar staat er op de website allerlei extra informatie, zoals filmpjes met interviews, leesfragmenten en bio- en bibliografische informatie over de auteur.
Liefhebbers van Kees van Kooten kunnen op 30 maart bovendien naar de voorstelling "Kees van Kooten speelt zich af" in de Gentse Vooruit gaan kijken, een "unieke voorstelling in het kader van de Literaire Lente".
Wie tijdens de Literaire Lente een Grimbergenbier bestelt, krijgt ten slotte een kortingsbon van 2,5 euro of een kraslot waarmee hij kans maakt op een boekenkorting van 2,5, 5 of 10 euro. (br.hln)
In maart zijn er boven ons land tijdens 2.746 waarnemingen 741.758 overtrekkende kraanvogels geteld, een absoluut record. Dat blijkt uit gegevens van waarnemingen.be.
Maandag was een recorddag met ruim 450.000 getelde kraanvogels, op dinsdag 200.000. Kleinere aantallen werden zondag, woensdag en donderdag geteld. In maart 2012 werden net geen 99.000 exemplaren tijdens 925 waarnemingen geteld, in maart 2011 tijdens 1.659 waarnemignen 274.569 exemplaren.
"De voorjaarstrek van kraanvogels is in ieder geval niet onopgemerkt voorbij gegaan", aldus Dominique Verbelen van Natuurpunt. "Het is wel belangrijk om dubbeltellingen in de cijfers indachtig te zijn. Dat neemt niet weg dat er nog nooit zoveel meldingen waren van kraanvogels op één plaats op één dag." In Bütgenbach werden op 4 maart ruim 26.000 kraanvogels geteld.
De International Union for the Conservation of Nature (IUCN) schat de wereldpopulatie tussen 360.000 en 370.000 exemplaren, wat meteen de gevolgen van de dubbeltellingen illustreert. Maar het gaat wel goed met de soort. Dat blijkt onder andere uit tellingen van het aantal broedparen in Duitsland. Volgens Natuurbericht.nl vertienvoudigden die van 700 (1978) naar 7.000 (2009).
Op de grens van het Nederlandse Drenthe en Friesland broeden enkele paartjes en het is nog afwachten of dat op andere plaatsen bij onze noorderburen zal gebeuren. In ons land broeden geen kraanvogels. (br.hln)
Vanaf volgende week maandag 11 maart geldt in de Europese Unie een volledig verbod op de verkoop van cosmetica die getest werden op dieren. Dierenrechtenorganisatie GAIA is tevreden. "Hier hebben we meer dan twintig jaar voor geijverd", zegt directeur Ann De Greef.
Het verkoopverbod werd ingevoerd met de goedkeuring van de gewijzigde cosmeticarichtlijn in 2003. In maart 2009 werd het verbod algemeen van toepassing, behalve voor een specifieke soort proeven. Vanaf maandag zijn ook die cosmeticaproeven op dieren definitief verboden.
"Over vijf dagen mag in de Europese Unie geen enkel nieuw schoonheidsmiddel en toiletproduct van zeep tot tandpasta meer verkocht worden", legt GAIA uit, "waarvan het eindproduct en de ingrediënten waar ook ter wereld speciaal voor cosmetica getest werd op dieren."
In 2009 werd dierproeven voor de productie van cosmetica reeds verboden. Cosmeticadierproeven zijn in België als sinds 2003 verboden. (br.hln)
