Onrustwekkend nieuws eerder deze week: steeds meer kinderen in ons land raken ondervoed door té gezonde voeding. Vooral kinderen van hoogopgeleiden zijn de dupe, omdat melk, boter en brood vaak radicaal van het menu geschrapt worden. Met deze 5 ontbijtjes help jij je kind aan een goede start.
Het ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag. Het is een cliché als een huis, maar daarom niet minder waar. Je kind een lekkere start geven hoeft echter niet moeilijk te zijn. Met deze 5 ideetjes helpen we je alvast op weg.
1. Brood met chocoladepasta Af en toe een simpele boterham met choco kan echt geen kwaad. Kinderen hebben nu eenmaal meer calorieën nodig om te groeien, en aan calorieën is er in choco geen gebrek. Een boterham met chocopasta vinden de meeste kinderen niet alleen lekker, hij is ook snel klaar en supermakkelijk tijdens de drukke ochtendspits.
2. Volkorenbrood met fruit Ook fruit doet het goed als broodbeleg. Besmeer een volkorenboterham met cottage cheese en bedek vervolgens met aardbeien of banaan. Serveer met een glas (vers geperst) fruitsap.
3. Ei-banaan pannenkoek Mag het wat feestelijker zijn, dan is een pannenkoek met ei en banaan een lekker alternatief. Prak een rijpe banaan en kluts er twee eieren doorheen. Bak vervolgens in de pan goudbruin. Voor wat extra knapperigheid kan je ook altijd wat havervlokken door het beslag mengen. Lekker met wat bruine suiker of ahornsiroop en een glas melk.
4. Yoghurt met muesli Ook yoghurt met muesli is snel en lekker. Doe wat volle yoghurt in een kom, voeg er muesli aan toe en snijd er verschillende soorten fruit door voor een lekker, vers en gevarieerd ontbijt.
5. Wentelteefjes Perfect voor een uitgebreid ontbijt tijdens het weekend zijn wentelteefjes. Meng 200 ml melk, 2 eieren en 50 gram suiker met elkaar in een kom. Doop hierin je brood tot het vochtig is langs beide kanten en bak met wat boter in de pan goudbruin. Lekker met een laagje witte of bruine suiker of een beetje ahornsiroop. (br.hln)
Schetsen Cézanne ontdekt op achterkant schilderijen
Schetsen Cézanne ontdekt op achterkant schilderijen
In de Amerikaanse stad Philadelphia zijn twee onafgemaakte schetsen opgedoken van de Franse schilder Paul Cézanne. Dat heeft het Barnes Foundation museum gisteren gemeld.
De nieuwe schetsen staan op de achterkant van twee schilderijen van Cézanne die al in 1921 door Albert Barnes zijn gekocht. Het gaat om een aquarel en een tekening van houtskool. Het museum, dat naar Barnes is vernoemd, deed de opmerkelijke vondst.
Een curator van het museum denkt dat Barnes, die in 1951 overleed, zelf ook niet wist van het bestaan van deze onafgemaakte werken. Liefhebbers kunnen van 10 april tot en met 18 mei de schetsen bezichtigen in het museum.
Cézanne stond erom bekend dat hij vaak beide kanten van het papier gebruikte. Ook in musea in Rotterdam en Amsterdam hangen werken van hem. (br.hln)
Het is een jongen: babygiraf in Planckendael heeft (eindelijk) een naam
Het is een jongen: babygiraf in Planckendael heeft (eindelijk) een naam
Planckendael heeft vrijdag bekend gemaakt dat het kersvers babygirafje een jongetje is. Waardoor de nieuwste aanwinst van het dierenpark ook meteen een naam heeft gekregen. De bezoekers hebben massaal voor Quasim gestemd, dat verkondigde Planckendael vandaag op zijn Facebookpagina.
Het park is al lang in blijde verwachting van een baby-olifant, maar vorige week was mama Diamant de olifanten te snel af. Met zijn twee meter hoogte was Quasim het grootste dier ooit geboren in het Mechelse dierenpark. (br.hln)
Oudste tweeling ter wereld al 103 jaar onafscheidelijk en beste vriendinnen
Oudste tweeling ter wereld al 103 jaar onafscheidelijk en beste vriendinnen
Net zoals de meeste tweelingen hebben Florence en Glenys een bijzondere band met elkaar. Maar hun band is wel heel speciaal: de zussen zijn al 103 jaar onafscheidelijk en de beste vriendinnen.
De Britse Florence Davies en Glenys Thomas zijn een identieke tweeling en al 103 jaar lang beste vriendinnen. Ze zijn de oudste gekende identieke tweeling ter wereld. Hoe ze zo oud konden worden? "Door een mooi en rustig leven", klinkt het. En door veel zusterliefde, zo blijkt.
Florence en Glenys wonen al heel hun leven in hetzelfde dorp. Ze zien elkaar elke dag en dragen altijd dezelfde outfits. Samen doorstonden ze twee verschrikkelijke wereldoorlogen en samen beleefden ze ook hun allermooiste momenten. Momenteel hebben ze last van dementie en verblijven ze in een verzorgingstehuis, waar ze kamers naast elkaar hebben.
De zussen hebben samen vijf kinderen, twaalf kleinkinderen en negentien achterkleinkinderen. Hun echtgenoten zijn allebei gestorven. "Door hun dementie vergeten ze veel en herkennen ze soms hun eigen familie niet", zegt Gwenda, de dochter van Glenys. "Maar naar elkaar vragen ze elke dag. De liefde tussen elkaar, die zullen ze nooit vergeten. Hun band is voor altijd." (br.hln)
John Hiatt (Indianapolis, 20 augustus 1952) is een Amerikaanse singer-songwriter.
John Hiatt begon zijn solocarrière in 1974. Hij beoefende een groot aantal stijlen, van rock and roll tot New Wave en folk. Hij schreef veel songs voor andere artiesten.
In 1989 scoort hij met een grote hit 'Have A Little Faith In Me'. Naast Rosanne Cash hebben veel andere country-muzikanten nummers van John Hiatt gecoverd. Hun succes heeft ook artiesten uit andere genres verleid om Hiatt te coveren, en niet de minste: onder anderen Iggy Pop en Paula Abdul hebben Hiatt-songs op hun repertoire.
Het duurt wel jaren voor John Hiatt ook onder het publiek begint te scoren.
Dit koppel is al zes jaar op wereldreis: "We leven in een droom"
De Australische Jaryd Salem en Alesha Bradford kenden elkaar niet, maar overnachtten in 2008 toevallig in hetzelfde hotel in Canada. Ze kozen ervoor om samen op wereldreis te vertrekken en die reis duurt nu al zes jaar lang. "We leven in een droom", zegt Salem tegen de Australische nieuwswebsite News. "De wereld is echt niet zo angstaanjagend als velen denken." "We hebben Canada doorkruist met een camper, hebben met de rugzak Midden-Amerika en Cuba bezocht en hebben op een catamaran in de Caraïbische Zee gewerkt. Daarna zijn we teruggekeerd naar Australië om een jaar te werken om dan vanuit Thailand naar Zuid-Afrika te trekken, en dat zonder op een vliegtuig te stappen. We hadden een nieuwe uitdaging nodig en kwamen tot de "no flying"-regel. Voor de rest is alles toegelaten: de bus, een brommer, een boot, een tuktuk en zelfs een kameel. Alles wat ons dichter bij de lokale bevolking brengt", zegt Salem. "Zo hebben we Laos, Cambodja en Vietnam op kleine brommertjes doorkruist."
Wat het koppel vooral heeft geleerd tijdens die zes jaar reizen? "Dat mensen goedaardig zijn en dat de wereld echt niet zo angstaanjagend is als velen denken. In Guatemala hield de politie me tegen. Ze drukten me tegen de muur en fouilleerden me. Achteraf bleek dat ze al mijn cashgeld hadden gestolen. Maar vergeleken met de vele attenties die we al onderweg hebben gekregen, was dit het minste van onze zorgen."
Hoe financieren ze dat vele gereis? "Eerst overleefden we door te werken op de plaatsen waar we waren, momenteel verdienen we geld met onze blog. Een handige budgettaire tip is alvast om langzaam te reizen, dan heb je tijd om goedkopere plaatsen te vinden om te slapen en te eten. En je blijft gezond, omdat je beter tegen langere trajecten kan. Leuk is dat we met onze blog anderen kunnen inspireren om hetzelfde te doen."
"Wat we in de toekomst gaan doen, weten we niet. We willen ergens een pensionnetje voor rugzaktoeristen openen. Een deel van dit epische avontuur is de zoektocht naar de perfecte plaats om uiteindelijk te eindigen." (br.hln)
Waarom deze Belg zondag een Oscar verdient voor het redden van de berggorilla's
Waarom deze Belg zondag een Oscar verdient voor het redden van de berggorilla's
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
Regisseur Orlando von Einsiedel kan morgen met 'Virunga' de Oscar voor 'Beste Documentaire' in de wacht slepen. De documentaire is een prachtig verhaal van hoop, waarin parkwachters zich dagelijks inzetten voor natuurbehoud en zeldzame berggorilla's. Een verhaal van elke dag opboksen tegen geweld en een groot Brits oliebedrijf dat in het park vooral geld ziet. De felbegeerde filmprijs is symbolisch minstens even belangrijk voor de Belgische directeur van natuurpark Virunga: prins Emmanuel de Merode. De echte held van het park.
'Virunga' is uiteindelijk een prachtige en ontroerende documentaire van hoop geworden, een 'David versus Goliath' verhaal waar bewonderenswaardige parkwachters moedig opboksen tegen geweld en een kapitalistische oliereus. Regisseur von Einsiedel kan er morgen - terecht - een Oscar voor 'Beste Documentaire' mee winnen.
Het is de regisseur die mogelijk de felbegeerde filmprijs in de wacht zal slepen, maar die prijs is symbolisch minstens even belangrijk voor de Belgische directeur, prins Emmanuel de Merode. De echte held van het park, voor wie het niet zomaar een 'film' is, maar dagdagelijkse realiteit.
Twee dagen voor de première in april geraakte de Merode gewond in een hinderlaag van onbekende gewapende mannen. Niet veel later stond hij alweer in zijn park, klaar om er opnieuw de rots in de branding te zijn en zich samen met zijn parkwachters met hart en ziel in te zetten voor de natuurpracht en de uiterst zeldzame dieren in zijn park.
De documentaire heeft heel wat op gang getrokken. Soco International, de Britse oliereus actief in Virunga, kon de massale kritiek niet langer zomaar naast zich neer leggen. Dankzij de documentaire zijn de donaties voor park Virunga ondertussen verdriedubbeld. De Congolese autoriteiten en burgers zijn opnieuw trots op hun natuurerfgoed en steunen het project massaal. Of Virunga de Oscar wint of niet, de parkwerkers zijn elke dag winnaars. Zelf actie ondernemen? Klik hier voor de donatie-site van het Virunga-park. (br.hln)
Kinderen ondervoed door te gezonde ouders: "Geef ze ook eens een pak frieten"
Het aantal ondervoede kinderen in Nederland neemt toe. Daarvoor waarschuwt het Juliana Kinderziekenhuis in Den Haag. Vooral hoger opgeleide ouders willen 'te gezond' eten. "Daar kun je makkelijk in doorslaan", luidt de waarschuwing.
Vlak voor kerst kreeg kinderarts Sandra Schrama van het Juliana Kinderziekenhuis er in 2,5 week tijd zelfs 7 nieuwe patiënten bij met klachten door ondervoeding. "Daar schrok ik zo van, dat ik besloot: we moeten wat doen.'' Dus wil ze nu haar verhaal vertellen.
En dat luidt: pas op met 'te gezonde' voeding. Aan de huidige gezondheidsrage kleven risico's, zegt ze. "Mensen schrappen steeds meer voedingsmiddelen van het menu: melk, brood, boter. Er blijft minder over dat je wel kunt eten. Te weinig voor een kind, dat in de groei is. Zeker als het ook nog veel sport.''
Schrama wijt het doorslaan in gezond eten aan de campagne tegen zwaarlijvigheid en de hype rond boeken als De Voedselzandloper. "Het speelt vooral bij hoger opgeleiden.''
In De Voedselzandloper staat bijvoorbeeld dat je beter niet veel brood kunt eten, als je langer en gezonder wilt leven. Schrama: ,,Maar een puber, die 10 tot 12 centimeter per jaar groeit, komt dan gewoon tekort.''
Gevaren Ouders hebben 'de beste bedoelingen', zegt Schrama, en kennen de gevaren niet. ,,Ik zie soms meisjes van 17, die niet meer ongesteld worden. Ze zijn enorm bezorgd of ze straks kinderen kunnen krijgen.''
Daarbij kan een kind, dat te weinig eet, 'niet meer helder denken'. ,,Zo'n jongere is lusteloos en depressief, kan zich niet goed concentreren op school.'' Als Schrama constateert dat een kind ondervoed is - 'we zien kinderen van 1.70 meter, die 35 kilo wegen' - stuurt ze ze door naar Sonja van den Ende, een van de diëtisten in het Juliana Kinderziekenhuis.
Om de kinderen weer 'normaal' te laten eten, is een enorme opgave. ,,Ze vinden dat vaak heel eng. Ze zijn bijvoorbeeld bang voor e-nummers, terwijl met de meeste niks mis is. Of ze zijn bang om dik te worden.''
Van den Ende adviseert ouders hun kinderen te laten eten volgens de aloude Schijf van Vijf, zoals het Voedingscentrum die voorschrijft. Dat betekent dat de voeding vooral bestaat uit groente, fruit, aardappelen en granen, aangevuld met vlees, vis of vleesvervangers, melkproducten, gezonde vetten en genoeg water. ,,Het is prima om biologisch te eten of superfoods in huis te halen, maar niet om die alléén maar te eten. Dat is voor een kind in de groei te eenzijdig.''
Schrama: ,,Ook Linda de Mol is klaar met dure superfoods. Een patatje op zijn tijd moet kunnen, zegt ze in het laatste nummer van haar tijdschrift. Dat vinden wij ook.''
"Ik woog nog maar 35 kilo bij 1.60 meter"
Het sloop erin bij de Haagse leerlinge Diede Salters (15). Een obsessie voor gezond eten. "Ik weet niet precies hoe ik op het idee kwam,'' vertelt ze. "Maar ik ging er steeds verder in.'' Op een gegeven moment ging eten haar leven beheersen. "Ik had een appje geïnstalleerd. Daarmee kon ik precies bijhouden hoeveel calorieën en vetten ik binnenkreeg.'
'Het ging Diede niet om het afvallen, zegt ze. "Ik was nooit dik, ik wilde blijven zoals ik was. Daarom vond ik dat ik zo gezond mogelijk en zo min mogelijk moest eten.''
Haar moeder, Marion Erkelens, vult aan: "Diede was aangestoken door de anti-suikerhype. Die hield haar heel erg bezig. De nadruk lag bij haar meer op gezond dan op weinig. Op een gegeven moment gingen we fruitshakes maken. Ik zag er niet direct kwaad in.''
Door, in Diedes ogen, ongezond voedsel te schrappen, en wel te blijven sporten, net toen ze een groeispurt doormaakte, kelderde haar gewicht. Bij Diedes moeder gingen niet meteen de alarmbellen af.
,,Omdat ik haar elke dag zie, viel het me niet direct op. Haar vader en stiefmoeder zagen het eerder.''Op een gegeven moment woog de toen 14-jarige nog maar 35 kilo, bij een lengte van 1.60 meter. ,,De dokter stelde vast dat ik ernstig ondergewicht had.''
Inmiddels heeft Diede weer een goed gewicht en neemt ze ook weer gewoon een koekje bij de thee. Vanaf het moment dat de huisarts de scholiere doorverwees naar het ziekenhuis, duurde het een jaar voor ze weer gewoon at. (br.hln)
Het oosten en delen van het midden van de Verenigde Staten liggen bedolven onder de sneeuw, maar niet iedereen in de getroffen staten heeft genoeg van het winterweer en de vriestemperaturen. Zoals je in bovenstaand filmpje kan zien spelen Rode panda's Lin (2) en Rover (9) uit de zoo in Cincinnati maar wat graag in die overdosis sneeuw.
Lissa Browning, een medewerker van de Cincinnati Zoo & Botanical Garden, filmde de twee schattige diertjes terwijl ze buiten rond dartelden na een recente sneeuwstorm in de staat Ohio. Zo is te zien hoe de rode panda's enthousiast rondlopen, springen en in de met sneeuw bedekte bomen slingeren. In Cincinnati worden intussen records gebroken wat betreft de extreme kou en dit weekend wordt nog meer sneeuw verwacht.
Volgens de website van de zoo blijven de rode panda's lekker warm in het koude weer vanwege hun dikke staart die ze rond hun lichaam kunnen wikkelen. (br.hln)
Tien procent Vlaamse professoren niet in orde met Engelse taaltest
Tien procent Vlaamse professoren niet in orde met Engelse taaltest
Een kleine 10 procent van de Vlaamse professoren die lesgeven in het Engels, heeft nog geen attest behaald van de verplichte taaltest. Ofwel slaagden ze niet voor de test, ofwel weigerden ze de test af te leggen. Dat bericht de VRT-nieuwsredactie.
Docenten die aan de Vlaamse universiteiten of hogescholen in het Engels lesgeven, moeten voortaan over een gevalideerd bewijs van hun taalbeheersing beschikken. Ze werden daartoe verplicht door de Vlaamse overheid en dat tegen 1 februari 2015.
Bijna 10 procent van de professoren aan de Vlaamse universiteiten is echter niet geslaagd in de taaltest of weigerde de test af te leggen. Dat blijkt uit cijfers van het college van regeringscommissarissen. Strikt genomen mogen degenen van wie de taalbeheersing onvoldoende is, niet langer lesgeven in het Engels.
Bij de professoren die de taaltest wel met succes hebben afgelegd, overheerst een gevoel van ongeloof over de verplichting. "Ze vonden dat absurd", zegt Kristiaan Versluys, onderwijsdirecteur en professor Amerikaanse letterkunde aan UGent. "Het was beter geweest indien men professoren die al jarenlang in het Engels lesgaven en van wie de evaluaties goed waren, had vrijgesteld van de test. Dat zou heel wat miserie hebben vermeden."
De test is overigens uniek in België, geen enkel ander land zou de test opleggen aan zijn professoren. De test heeft daarnaast een hoog prijskaartje. "Alleen al voor de UGent kostte de test dicht bij de 100.000 euro en dan rekenen we de tijd dat de professoren en de administratie erin moesten steken, er nog niet bij." (br.hln)
We denken vaak dat een gezond dieet betekent dat we mínder moeten eten. Recent onderzoek heeft echter uitgewezen dat we sneller afvallen door iets aan ons voedingspatroon toe te voegen:
Je dieet verbeteren kan gewoon een kwestie zijn van meer vezels eten. Dat is wat een recente studie in de Annals of Internal Medicine concludeerde. Een groep wetenschappers van de University of Massachusetts Medical School onderzochten 240 mensen die gewicht wilden verliezen. Ze verdeelden de diëters in twee groepen, en vertelden één groep dat ze minder calorieën moesten eten. De andere groep kreeg gewoon de opdracht om meer vezels te eten, zoals fruit, groenten en volkoren. Geen enkele groep veranderde iets aan hun sportgewoontes.
Na een jaar bleken de resultaten verrassend gelijk. De groepen verloren evenveel gewicht, en ook de cholesterol, bloeddruk en suikerspiegel daalde gelijkmatig. "De mensen die minstens 30 gram vezels per dag aten verbeterden hun metabolisme en verloren gewicht, enkel en alleen door iets toe te voegen", klinkt het bij de wetenschappers. "We moeten dus dringend herbekijken welke richtlijnen we aanraden aan mensen. De huidige, die bepaalde dingen weghalen uit je dieet, blijken immers niet per se beter." (br.hln)
Hoe Natasha een seksuele relatie kreeg met haar vader
Hoe Natasha een seksuele relatie kreeg met haar vader
Schrijfster Natasha Rose Chenier (24) kreeg een seksuele relatie met haar vader uit Jamaica, nadat ze hem op haar negentiende voor het eerst ontmoette. Vijf jaar geleden verbrak ze het contact en pas na jarenlange therapie beseft ze dat de situatie niet haar schuld is, schrijft ze op Jezebel. GSA, seksuele aantrekkingskracht tussen familieleden die elkaar voor het eerst ontmoeten als volwassenen, komt vaker voor.
De moeder van Chenier was negentien jaar toen ze de toekomstige vader van haar kind ontmoette. Toen ze zwanger raakte, vertrok de man.
De moeder van Chenier kreeg een nieuwe relatie met een man die haar slecht behandelde. De twee hielden het tien jaar vol. Chenier was daar boos over. En ze was eenzaam. Daarom besloot ze haar vader op te zoeken, die inmiddels in Jamaica woonde.
Haar vader verwende haar met reisjes over het eiland en luxe etentjes. Tussen bezoekjes door belde ze langdurig met hem. Nooit eerder voelde Chenier zich zo verwant aan iemand. De twee leken qua uiterlijk op elkaar en bleken ook nog dezelfde interesses te hebben.
Haar vader vertelde over zijn seksuele ervaringen. Over hoe hij zijn huidige vriendin bedroog. Het maakte Chenier niet uit. Ze vond dat hij haar behandelde als een volwassene. Dat vleide haar.
Kokhalzen Bij het tweede bezoekje sliep ze in zijn bed. Ze voelde zich veilig, maar ze was ook geschokt. Ze merkte dat ze zich seksueel aangetrokken voelde tot haar vader. Ze probeerde het gevoel te onderdrukken en dacht dat het wel over zou gaan. Maar het werd sterker.
Haar vader voelde hetzelfde. De twee hadden meermaals orale seks. Achteraf hing ze altijd kokhalzend boven de wc. Ze haatte zichzelf en walgde van de situatie. Haar vader riep meestal dat het wel goed zou komen. "Hoe lang wilde je al dat dit gebeurde?", vroeg ze haar vader na de tweede keer. "Sinds de eerste keer dat ik je zag", antwoordde hij.
Ze vroeg hem haar tegen te houden als zij seks wilde hebben. En om zelf ook geen initiatief meer te nemen. Hij stemde toe, maar hield geen woord. Ze wilde eerder weg uit Jamaica, maar wilde geen vragen oproepen bij haar familie in Vancouver. Op de laatste avond van haar laatste bezoek sloot ze zich op in de badkamer, weg van haar vader. Die bracht haar de volgende ochtend in stilte naar het vliegveld.
GSA Eenmaal thuis voelde ze zich een crimineel. Ze had paniekaanvallen. Pas toen haar therapeut het fenomeen GSA uitlegde, stopte ze zichzelf de schuld te geven.
De term staat voor genetic sexual attraction en gaat over de seksuele aantrekkingskracht tussen familieleden die elkaar voor het eerst ontmoeten als ze volwassen zijn. Hoewel lastig te meten is hoe vaak zulke gevoelens voorkomen, zou het gebeuren bij de helft van de familieleden die elkaar als volwassenen leren kennen.
Op de gevoelens rust een taboe, zeker als het om vaders en dochters gaat. "Die zwijgen vaak over de gevoelens. Seks tussen vader en dochter wordt gezien als iets dat op misbruik lijkt, hoewel het niet verschilt van andere vormen van GSA", zei Barbara Gonyo in 2003 in The Guardian. Zij bedacht de term na zelf met zulke gevoelens te hebben gekampt.
Partner lijkt op vader Onderzoek laat zien dat vrouwen vaak partners uitzoeken die lijken op hun vader, of een andere man die hen heeft opgevoed. Bij mannen is dat andersom. Het gaat zowel om innerlijke als uiterlijke gelijkenissen.
Een mogelijke oorzaak is zogenoemde seksuele inprenting. Ouders zijn meestal de eerste vertegenwoordigers van de seksen die mensen zien en leren kennen. We onthouden dat beeld, dat vertrouwd is. En mensen houden van dingen die vertrouwd zijn.
Soms zoeken mensen een partner uit die op hun ouder van de andere sekse lijkt om hun vervelende jeugd te compenseren. Zo voelen mannen met een kritische moeder zich vaak aangetrokken tot vrouwen die kritiek op hen leveren. Als kind konden ze daarmee niet omgaan en nu gaan ze bij die vrouwen bewijzen dat ze dat wel kunnen, denken ze.
Dat geldt trouwens niet voor iedereen. Als mensen heel slechte herinneringen hebben aan een opvoeder, zoeken ze juist een partner die niét op de ouder lijkt.
Chenier schrijft een fictieve roman op basis van haar echte ervaringen, waarvan iedere eerste dag van de maand een hoofdstuk op haar website verschijnt. (br.hln)
Bijna tweehonderd schrijvers maken dit jaar kans op de Nobelprijs voor Literatuur. Ze zijn bij de Zweedse Academie voorgedragen voor de prestigieuze onderscheiding. Van de kanshebbers zijn 36 mensen voor het eerst genomineerd. "De aantallen kunnen als tamelijk normaal worden gezien'', schrijft de secretaris van de Academie op zijn blog.
In totaal kwamen 259 voorstellen binnen. Sommige auteurs werden meer dan eens voorgedragen waardoor het totaal aantal namen op 198 uitkwam. "Eén van deze 198 wordt de Nobelprijswinnaar van dit jaar'', aldus secretaris Peter Englund. Eerst wordt de lijst ingekort naar 20 tot 25 namen en eind mei moet er een shortlist zijn van vijf.
Englund waarschuwde de mensen die kandidaten hebben voorgedragen de namen niet openbaar te maken. Dat is tegen de regels. "We hebben de mogelijkheid de betreffende nominaties ongeldig te verklaren.'' (br.hln)
Een Indiaas echtpaar heeft zijn aapje aangewezen als enige erfgenaam van het familiebezit. Het stel is verstoten door hun families toen ze trouwden en heeft zelf geen kinderen. Brajesh en Shabista Srivastava zeggen het aapje als een zoon te hebben opgevoed en vinden het niet meer dan logisch dat hij dus ook hun erfgenaam is.
Omdat de man hindoe is en zijn vrouw moslim waren hun families fel gekant tegen de verbintenis. Sinds het huwelijk leefden ze dan ook in afzondering en "waren vele jaren heel eenzaam'', zeiden ze tegen de BBC. Dat veranderde toen ze in 2005 het aapje Chunmun kochten.
Het beestje heeft een eigen kamer in hun huis, compleet met airconditioning voor de zomer en een kacheltje voor de winter. Bovendien heeft hij inmiddels een vrouw gekregen met wie hij in 2010 een groots huwelijksfeest vierde.
Aapjes worden zelden als huisdier gehouden in India, behalve door straatartiesten die ze africhten om kunstjes te doen. (br.hln)
Een man die op een rommelmarkt in het Amerikaanse Phoenix een horloge wist te bemachtigen voor slechts 5,99 dollar, heeft het zeldzame Zwitserse uurwerk verkocht voor maar liefst 35.000 dollar (32.000 euro).
Zach Norris was afgelopen maand op zoek naar een tweedehands golfkarretje toen zijn blik op de verzameling horloges viel. Tussen de rommel ontwaarde hij een 1959 Jaeger-LeCoultre duikhorloge, zo zei hij tegen KTVK-TV.
"Ik ben wel vaker enthousiast geweest over dingen die ik tussen de rommel aantrof, maar dit is echt heel speciaal", zo zei Norris. Het horloge was zichtbaar gedragen, maar nog steeds in goede staat.
Norris maakte zijn vondst bekend op een website voor horlogeverzamelaars, waarna een liefhebber uit San Francisco er 35.000 dollar voor bood, plus een minder waardevol horloge.
Norris zei dat hij het geld wil gebruiken om zijn bruiloft te betalen. (br.hln)
Een tattoo heb je voor eeuwig, tenzij je een pijnlijke en peperdure laserbehandeling ondergaat natuurlijk. Of toch niet? Er is immers een crème in de maak die je tattoo ook vervaagt, volledig pijnloos.
De zalf is het project van de 27-jarige Alec Falkenham, een doctoraatsstudent van de Universiteit van Halifax (Canada). De man, die zelf een aantal exemplaren op zijn lichaam heeft prijken, zegt dat hij op het idee kwam voor de crème terwijl hij een van zijn tattoo's liet zetten.
"Als je het van een biologisch perspectief bekijkt, is het eigenlijk redelijk makkelijk op te lossen", aldus Falkenham. Het pigment van de tattoo wordt immers opgeslagen in macrofagen, een soort witte bloedcel. De zalf van Alex gaat dan die cellen specifiek aanpakken. "Het product zorgt ervoor dat de macrofagen afgebroken worden door nieuwe macrofagen, en het pigment wordt dan mee afgevoerd naar de lymfeklieren."
Een moeilijk proces met een simpel resultaat: je tattoo zal langzaam vervagen. Wie spijt heeft van zijn eigen exemplaar, zal echter nog even moeten wachten op het middeltje, aangezien de zalf nog in de ontwikkelingsfase zit. Maar de eerste resultaten zijn "veelbelovend", en de crème zou er snel moeten komen. (br.hln)
Eén op vijf Nederlandse artsen zou fysiek gezonde patiënten helpen sterven
Eén op vijf Nederlandse artsen zou fysiek gezonde patiënten helpen sterven
Bijna één op vijf Nederlandse dokters zou overwegen iemand euthanasie te verlenen die geen lichamelijke problemen heeft maar levensmoe is. Dat blijkt uit een anonieme rondvraag onder 1.500 huisartsen, geriatrische zorgartsen en specialisten. Twee procent van hen verklaarde reeds euthanasie of assistentie bij zelfdoding te hebben verleend aan een lijdende patiënt waarvoor echter geen medische grondslag was, ook al verbiedt de wet dat in Nederland.
De resultaten van de rondvraag zijn gepubliceerd in Journal of Medical Ethics. Veertig procent van de dokters verklaarde dat het denkbaar was dat ze iemand in een vroeg stadium van dementie zouden helpen diens leven te beëindigen, drie procent heeft dat al gedaan. Iets meer dan één op drie zei ook bereid te zijn mensen met een psychische aandoening te helpen indien zij euthanasie zouden willen.
Ondraaglijk lijden Naast België heeft Nederland één van 's werelds meest vrije wetgeving inzake euthanasie. Een wet uit 2002 stelt zes voorwaarden, de belangrijkste is dat de patiënt "ondraaglijk lijdt en er geen uitzicht op verbetering is".
De wet bepaalt niet dat dit lijden fysiek moet zijn. Toch oordeelde het hooggerechtshof dat de belangrijkse oorzaak van het lijden van medische aard dient te zijn.
Levensmoe Niettemin brengt de studie aan het licht dat 18 procent van de Nederlandse artsen euthanasie zou verlenen aan een patiënt die weliswaar niet fysiek lijdt maar levensmoe is. Niet minder dan 27 procent zou euthanasie verlenen aan iemand die weliswaar ziek, maar niet ernstig ziek is.
Eva Bolt van de universiteit van Amsterdam, die de studie leidde, onderstreept dat dokters die euthanasie verlenen aan iemand zonder fysieke problemen de wet overtreden. De twee procent die bekende dat ze dat al hadden gedaan, hebben volgens haar niet noodzakelijk een misdrijf begaan. "Het is moeilijk te zeggen. Het is mogelijk dat dit jaren geleden gebeurde, toen er nog geen wet was, en dus kunnen we niet zeggen dat ze de wet hebben overtreden".
Eenzaamheid en verlies autonomie De zaak wordt nog complexer door het feit dat de meeste bejaarde patiënten die wensen te sterven wel één of ander fysiek ongemak hebben, ook al is dat niet de belangrijkste oorzaak van hun lijden. In 2011 stelde de Nederlandse artsenvereniging KNMG dat het achteruitgaan van de gezondheidstoestand op verschillende vlakken als ondraaglijk kan gezien worden en dat dit samen met eenzaamheid en het verlies van autonomie "onderdeel moet uitmaken van het besluit om al dan niet euthanasie te verlenen".
Sinds 2002 is het aantal Nederlanders dat beroep doet op euthanasie gevoelig gestegen. In 2013, het laatste jaar waarvan cijfers beschikbaar zijn, kozen 4.892 Nederlanders voor euthanasie. (br.hln)
Onderzoekers in Cambridge hebben een belangrijke ontdekking gedaan in de bestrijding van alzheimer. Ze hebben vermoedelijk gevonden hoe het proces van plakvorming in de hersenen kan worden doorbroken. Een lichaamseigen molecule, die aangemaakt wordt in de longen, kan hiertoe dienen. Testen op stukjes muizenhersenen zijn hoopgevend.
Onderzoeker Samuel Cohen van de universiteit van Cambridge kwam maandagavond naar buiten met het nieuws, dat meteen op applaus werd onthaald. Dat plakvorming het probleem is bij alzeimer, is al heel lang overduidelijk. Tot nu toe is vooral gewerkt op het weer wegwerken van die plak in de hersenen, maar voorlopig niet met groot succes. Het onderzoek in Cambridge heeft zich nu toegespitst op het voorkomen van dat samenklitten van eiwitdraadjes, dat men plakvorming noemt. Het onderzoeksteam gebruikte daarvoor een lichaamseigen molecule, brichos genaamd, die gewonnen wordt uit de longen. En het blijkt te lukken.
Hierdoor zou men preventief te werk kunnen gaan: men weet dat het proces van de plakvorming vaak al een tiental jaar aan de gang is vóór de eerste symptomen van dementie - met als meest kenmerkende het geheugenverlies - beginnen op te treden. Dan nog kan het soms lang duren voor de uiteindelijke diagnose is gesteld. Precies in die periode zou het - op termijn - mogelijk moeten zijn om in te grijpen. Maar dan moet er natuurlijk eerst een medicijn worden gevonden. Volgens onderzoeker Cohen zit het team op de juiste koers. "Ik denk dat dit een belangrijke bevinding is in het fundamentele wetenschappelijke onderzoek naar alzheimer", zegt ook neuroloog en dementiespecialist Rik Vandenberghe van de KULeuven. "Ze geeft nieuw inzicht in het proces dat leidt tot dementie. En dat zou inderdaad op langere termijn kunnen uitmonden in een medicijn tegen alzheimer." (br.hln)
Het oudste woonhuis van Antwerpen staat te koop. Het pand dateert van rond 1500 en wordt 'De Houten Gevel' genoemd.
Het gerenoveerde huis ligt in de Stoelstraat, nabij de Zirkstraat en de Lange Koepoortstraat, pal in de historische binnenstad.
De gevel mag dan wel uit de 16e eeuw dateren, binnenin is alles gerenoveerd en voorzien van alle hedendaagse comfort. De eigenares verkoopt haar pand voor minstens 395.000 euro. (br.hln)
