Bob Dylan, geboren als Robert Allen Zimmerman (Duluth, Minnesota, 24 mei 1941) is een Amerikaans singer-songwriter en kunstenaar.
Bob Dylan wordt beschouwd als een van de grootste songwriters van de Verenigde Staten van Amerika in de twintigste eeuw. Hij heeft een omvangrijk oeuvre op zijn naam staan, dat door sommigen op één lijn wordt gesteld met dat van Stephen Foster, Irving Berlin, Woody Guthrie en Hank Williams, die deel uitmaken van het Amerikaanse culturele erfgoed. Vanwege zijn grote betekenis voor de Amerikaanse muziekcultuur werd hem in 2012 de Presidential Medal of Freedom toegekend door president Barack Obama.
Dylans carrière, die begon tijdens zijn middelbare schooltijd in het midden van de jaren vijftig, raakte vanaf 1961 in een stroomversnelling toen hij zich in de New Yorkse wijk Greenwich Village begon te manifesteren als folksinger. Hij bleek vooral te excelleren in het schrijven van liedteksten. Al snel annexeerde de beweging voor de burgerrechten zijn lied Blowin' in the Wind (1962). Niet veel later omarmden miljoenen jongeren zijn The Times They Are A-Changin' (1964). Dat was nog maar het begin van een carrière die hem wereldroem bracht.
Met de toename van zijn muzikale en literaire faam ontwikkelde Dylan echter een krachtige weerzin tegen pogingen hem te bestempelen tot "stem van een generatie", "boegbeeld van de onrust in de Amerikaanse samenleving" en soortgelijke etiketten. Zijn carrière is doortrokken van die weerzin: hij is de confrontatie aangegaan met zijn bewonderaars door al hun pogingen om hem op een voetstuk te plaatsen dwars te zitten. In zijn oeuvre heeft dit geleid tot tientallen songs waarvan het ontstaan mede uit deze weerzin kan worden verklaard en die door sommige 'dylanologen' zijn bestempeld als 'putdownsongs'. Dit is als het ware een nieuw genre in de liedkunst, waarop Dylan het patent heeft en dat vóór hem eenvoudig niet bestond. Dylans dubbeltalent van tekstschrijver en muzikant, maar ook zijn persoonlijk leven is in hoge mate beïnvloed door dit zelfverkozen verzet tegen de bewieroking die hem ten deel viel. Het is wel als zijn tragiek beschouwd dat hij de confrontatie verloren heeft. Achteraf gezien kón hij die alleen maar verliezen. Voor een goed begrip van de man en zijn werk lijkt het vermoeden gewettigd dat hijzelf de strijdbijl pas na een forse creatieve impasse omstreeks 1989 begraven heeft. Daarmee heeft hij 'de verschrikking van de wereldroem' definitief aanvaard. Het lijkt geen toeval dat hij sindsdien wereldwijd met méér dan graagte uit zijn omvangrijke oeuvre 'voordraagt' tijdens de circa 80 tot meer dan 100 optredens per jaar sinds hij in 1989 met zijn ietwat gekscherend genaamde “Never Ending Tour” is gestart.
Aan Dylan wordt de verdienste toegekend dat hij de popmuziek hersenen gegeven heeft. In zijn eerste jaren introduceerde hij sociaal en politiek commentaar, vaak gekruid met absurdistische humor, toen letterlijk iedereen nog over bloemetjes en bijtjes lispelde. Vanaf 1964 opende hij nieuwe wegen in zijn meer persoonlijke teksten voor de weergave van het complexe gevoelsleven van de mens, door gebruik te maken van beeldspraak, maar ook van losse gedachten en invallen. Deze literaire techniek wordt wel 'stream of consciousness' genoemd: het noteren van een veelvoud aan indrukken die zich spontaan opdringen aan het bewustzijn. Dylans teksten, waaruit ook nogal eens een somber levensgevoel blijkt, onttrekken zich aldus vaak aan een eenvoudige omschrijving of uitleg. Zij kunnen op meerdere manieren worden geïnterpreteerd. Over sommige regels en zelfs hele liedjes breken kenners zich al jaren het hoofd. Hoewel Dylan over zijn werk eens kernachtig gezegd heeft "I am my words", heeft het er alle schijn van dat ook hijzelf van sommige frasen de oorsprong of feitelijke betekenis niet (meer) weet. Hoe ook: dergelijke teksten waren tot begin 1965 volstrekt onbekend in de popmuziek, die door Dylans talent en zeer eigen muziekopvatting dan ook voorgoed is veranderd en sindsdien als waarachtige kunstvorm kan worden beschouwd.
Dylans tekstuele vernieuwing stoelt op zijn zeer brede belangstelling voor de rijke tradities van het Amerikaanse lied, van folk en country/blues tot rock-'n-roll en rockabilly, tot aan Keltische balladen, zelfs jazz, swing en Broadway.
Verstrooid baasje sleept hond honderden meters achter auto mee
Verstrooid baasje sleept hond honderden meters achter auto mee
Een golden retriever is dinsdagmiddag honderden meters achter een auto aan gesleept op in het Nederlandse Soest. Het beestje was met een riem vastgebonden aan de trekhaak. Volgens de politie was er geen sprake van opzet en maakt de hond het goed.
Automobilisten die achter de auto reden, seinden en toeterden naar de bestuurster. Volgens een ooggetuige reed de vrouw ongeveer 60 kilometer per uur.
Uiteindelijk parkeerde de vrouw haar auto in de berm van de Provincialeweg N234. De hond werd in de kofferbak van de auto geladen, samen met nog een paar honden, en de vrouw reed daarna verder.
Geschrokken "Ik stond bij het tankstation toen ik een hond achter een auto aan zag rennen", zegt fotograaf Caspar Huurdeman, die bij toeval getuige was en foto's maakte. "Tot mijn grote verbazing zat de hond aan een riem vast aan de trekhaak. Ik heb niet kunnen zien of de hond gewond was. De vrouw leek geschrokken."
Volgens een woordvoerder van de politie was er absoluut geen kwaad opzet in het spel. "We hebben de vrouw gesproken. Zij was erg van streek. De vrouw is onmiddellijk zelf naar de dierenarts gereden. De hond maakt het goed.''
De vrouw was met meerdere honden aan het wandelen. Om het weglopen tegen te gaan, heeft zij bij het instappen de riemen van de honden vastgemaakt aan de trekhaak. (br.hln)
Je bent gezond aan het eten, je sport regelmatig. Maar dat hardnekkige buikje wil maar niet verdwijnen? Buikvet is moeilijk te verbranden en met een gewoon sportregime of dieet lukt het vaak niet. Met enkele aanpassingen in je sportroutine kan je er meer uithalen voor je conditie en gezondheid.
Kies voor intervaltraining: het is wetenschappelijk bewezen dat je met intervaltraining buikvet kunt bestrijden en dat dit het metabolisme versnelt. In plaats van je hele workout aan hetzelfde tempo te sporten, kun je beter afwisselen tussen heel intense sessies en rustperiodes. In het fitnesscentrum kun je dan bijvoorbeeld de weerstand op de toestellen gedurende bepaalde periodes verhogen om dit effect te verkrijgen. Bij het joggen kan je bijvoorbeeld telkens tussen twee lantaarnpalen een sprintje trekken, de volgende doe je weer rustig, dan weer sprinten en zo voort.
Duurtraining ipv sit-ups. Enkel buikspieroefeningen helpen niet om vet aan de taille te bestrijden. Je zal er niet plaatselijk door gaan afvallen. Om je buikje kwijt te raken moet je overal lichaamsvet verbranden. Dit doe je best door calorieën te verbranden. Elke vijf minuten dat je aan een snelheid van 10 kilometer per uur loopt, is goed voor de verbranding van 45 calorieën. Denk daaraan tijdens je volgende loopsessie, dit zal je motiveren om het iets langer te trekken.
Buikspieroefeningen tijdens het joggen. Een goede manier om je buikspieren te verstevigen is door intervallen te introduceren waarbij je je knieën hoger opheft tijdens het lopen. Probeer tijdens het joggen gedurende 1 minuut je knieën tot aan je heupen te brengen. Concentreer je erop dat je je buikspieren en niet je beenspieren extra aan het werk zet. Let op, dit is de eerste keren heel zwaar! (br.hln)
Verzamelaar koopt stukje bruidstaart Charles en Diana
Verzamelaar koopt stukje bruidstaart Charles en Diana
De Britse prins Charles trouwde 34 jaar geleden met de inmiddels overleden prinses Diana, maar geloof het of niet: er bestaan nog steeds stukjes bruidstaart van hun grote dag. Een verzamelaar kocht het stuk fruittaart voor omgerekend 1.265 euro.
Het stuk cake werd donderdag verkocht op een veiling in Los Angeles. Volgens het veilinghuis is het na al die jaren nog steeds eetbaar, mede vanwege de hoge concentratie alcohol die het baksel bevat. Dat meldt CBS.
De nieuwe eigenaar krijgt het stuk taart in de originele doos. Wie de koper is, is niet bekend.
Het huwelijk van prins Charles en Diana vond plaats op 29 juli 1981. Er waren 120 mensen op de receptie. Twee jaar geleden werd ook al een stukje taart van het huwelijk geveild. Dat bracht toen bracht 1050 euro op. (br.hln)
Klimaatonderzoeker: Het idee dat onze kleinkinderen gevaar lopen omdat de aarde opwarmt, is absurd
Klimaatonderzoeker: "Het idee dat onze kleinkinderen gevaar lopen omdat de aarde opwarmt, is absurd"
Mensen hoeven niet wakker te liggen van de gevolgen van klimaatverandering, zegt de invloedrijke Nederlandse econoom en klimaatonderzoeker Richard Tol. "Het idee dat onze kleinkinderen gevaar lopen omdat de aarde opwarmt, is volslagen onzin."
Richard Tol (46) sluit tijdens het praten af en toe zijn ogen. Hij zit heerlijk onderuit gezakt in een kantine van de Universiteit van Sussex nabij het Zuid-Engelse Brighton. Hij krabbelt aan zijn baard. Formuleert zorgvuldig. De Nederlander behoort tot de belangrijkste economen ter wereld. Is een gerenommeerd klimaatonderzoeker. Met een opengeknoopt houthakkershemd, grijze kuif en mat in zijn nek.
De wereld is in rep en roer over het klimaat maar u beweert dat klimaatverandering geen probleem vormt? "Er is geen enkele reden om aan te nemen dat klimaatverandering nu zo verschrikkelijk is. Tenzij je fondsen werft voor Greenpeace of een politicus bent die zich als redder van de mensheid presenteert. Dan heb je er baat bij om de boel te overdrijven. De realiteit is dat het klimaat nauwelijks invloed heeft op ons welzijn en onze welvaart. Er wonen gelukkige en rijke mensen in bloedheet Singapore maar ook in steenkoud Canada. Er zijn mensen ongelukkig en arm in bloedheet Kenia maar ook in steenkoud Mongolië. Klimaatverandering is ook niet het belangrijkste milieuprobleem. Vieze lucht veroorzaakt op dit moment grofweg 4 miljoen doden per jaar. Het VN-klimaatpanel IPCC stelt dat we aan het eind van deze eeuw maximaal een miljoen doden kunnen toeschrijven aan klimaatverandering. Dus een probleem dat over honderd jaar een miljoen doden veroorzaakt, is belangrijker dan een probleem dat nu miljoenen doden veroorzaakt? Volstrekte nonsens.''
Het een na het andere warmterecord wordt gebroken. Poolijs smelt, de zeespiegel stijgt. Maar iedereen die zich daar zorgen om maakt, kletst dus uit zijn nek? "Er is sprake van massahysterie. Klimaatverandering is een heel complex onderwerp. Er wordt nog maar kort onderzoek naar gedaan. We weten een heleboel simpelweg niet. We weten wel dat er meer broeikasgassen in de atmosfeer zitten en dat het daardoor warmer wordt. Het IPCC, waar ik jaren heb meegeschreven aan de klimaatrapporten, gaat uit van een opwarming van maximaal een graad of 5. De opwarming tussen 06.00 uur 's ochtends en 12.00 uur 's middags is gemiddeld 8 graden.
Natuurlijk merken mensen dat het momenteel warmer is dan normaal. Ik heb een paar dagen terug het gras nog gemaaid. Dat slaat nergens op, het is winter. Maar dat het in een bepaald jaar of periode warmer is dan normaal, is niet noodzakelijkerwijs een teken van klimaatverandering. En zelf als het wel zo is, dan zullen de gevolgen eerder subtiel zijn dan dramatisch.''
Het Nederlandse KNMI stelt dat het 'code oranje voor het klimaat' is "De jongens en meisjes van het KNMI moeten doen waarvoor ze betaald worden: het weer voorspellen. Ze hebben nul expertise op het gebied van klimaatbeleid. Ze weten niets over energiebeleid en niets over economie en moeten dus hun mond houden. Nee, ik vind ook niet dat ik de onderhandelaars op de klimaattop in Parijs tekort doe. Er is niets verrassends uit die top gekomen. Er is geen enkel verband tussen de doelstellingen en het gevoerde klimaatbeleid. Wat dat betreft zijn deze klimaatafspraken net zoiets als de wereldvrede: Het zou goed zijn als die er is maar we gaan verder met vechten. Oftewel, met het gebruik van olie en gas. Het komt er in het klimaatakkoord op neer dat een parlement nu moet aangeven wat het in 2100 gaat doen. Dat heeft natuurlijk geen enkele betekenis en wat mij betreft kan het aantal klimaattoppen dan ook drastisch worden teruggeschroefd.
Ik weet dat overheden liever niet horen dat de tienduizenden ambtenaren die zich met klimaatbeleid bezighouden, overbodig zijn. En milieuorganisaties die zich bezig houden met het klimaat nemen het me niet in dank af als ik zeg dat ze zich beter op iets anders kunnen richten. Als een land de uitstoot van broeikasgassen wil verminderen, moet het gewoon een koolstofbelasting invoeren en in ruil daarvoor de loonbelasting verlagen. Niet iedereen werkt, maar iedereen gebruikt wel energie. Voor zo'n koolstofbelasting heb je aan drie ambtenaren op het ministerie van Financiën genoeg. Want zo ingewikkeld is het heffen ervan niet. Bedrijven kunnen zich ondertussen concentreren op schonere vormen van energie. Technisch is het mogelijk. We weten hoe we wind, zon en waterkracht moeten omzetten in elektriciteit. Zonder subsidie graag. Want zolang er subsidie is voor windmolens, zonnepanelen of wat dan ook, investeren bedrijven niet in producten voor over 25 jaar. Je moet ze geen wortel voor de neus houden, maar koolstofbelasting gebruiken als stok om ze op te jagen.
Ook moet het klimaatbeleid veel simpeler. Er zijn te veel regels. Dat schept onduidelijkheid. Europa stelt bedrijven voor een enorm dilemma: De CO2-uitstoot moet naar beneden en de lucht moet schoner. Om aan beide milieudoelstellingen te voldoen, sjoemelde Volkswagen met de software in de auto's in plaats van een technische oplossing te zoeken. Nu dreigt het bedrijf ten onder te gaan, kunnen onderzoeken naar luchtkwaliteit de prullenbak in en moet het klimaatbeleid op de schop. Niemand schiet hier iets mee op.'' Maakt u zich zorgen dat de toekomst van uw kinderen in gevaar is door klimaatverandering? "Geen moment. Ik wind me ook vreselijk op als ik mensen als Al Gore hoor zeggen dat hij zich zorgen maakt om de toekomst van zijn kleinkinderen. Complete waanzin. De beste schatting is dat de zeespiegel deze eeuw een halve meter stijgt. Dat is van de grond tot onze knieën. Nederland heeft het geld en de kennis om er iets tegen te doen. Het zijn de allerarmsten die door klimaatverandering worden getroffen. Het gaat om de kleinkinderen van de mensen in een land als Bangladesh, dat wel gevaar loopt door de zeespiegelstijging. Maar waarom zijn we plotseling bezorgd om de kleinkinderen van mensen die ons weinig kunnen schelen. Armoede is een groter probleem dan klimaatverandering. Help je de armen door de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen of door de armoede te bestrijden? Een belangrijke vraag waarop nog niemand een duidelijk antwoord heeft.'' (br.hln)
Een op de vijf bakkers moet sluiten tijdens eindejaar wegens personeelsgebrek
Een op de vijf bakkers moet sluiten tijdens eindejaar wegens personeelsgebrek
Bijna één bakker op de vijf ziet zich genoodzaakt te sluiten op Kerstmis en Nieuwjaar. "In zo'n drukke periode heb je personeel nodig, maar tijdens de feestdagen willen steeds minder mensen nog werken, laat staan 's ochtends in alle vroegte", zegt de federatie Bakkers Vlaanderen.
Wie gisteren naar de bakker ging voor verse broodjes of een lekkere taart, heeft het misschien gezien: bij heel wat zaken hing er een papiertje op de deur met de melding 'gesloten tijdens kerstvakantie'. "Van de 2.750 bakkers die Vlaanderen nog telt, sluit 15 à 20% deze eindejaarsperiode de deuren. Dat komt neer op zo'n 500 zaken, verspreid over heel Vlaanderen", zegt Bruno Kuylen, directeur van Bakkers Vlaanderen. Een opmerkelijke beslissing, aangezien je zou denken dat ze dezer dagen net gouden zaken doen.
Kuylen noemt de evolutie "betreurenswaardig", maar begrijpt zijn leden ook. "Ze kúnnen doorgaans niet anders. Kerststronken maken is enorm arbeidsintensief. Zonder personeel krijg je dat niet gebolwerkt. En daar nijpt het schoentje: steeds minder mensen zien het zitten om te werken tijdens de feestdagen. De horeca kampt al enkele jaren met hetzelfde probleem in deze periode."
Bakkers die vanaf vandaag hun winkel voor twee weken sluiten, zeggen dat de meeste klanten aanvankelijk teleurgesteld zijn. "Maar algauw beseffen ze dat we niet anders kunnen. Ze zien ook in hoe hard wij door het jaar werken en gunnen het ons om eens vrijaf te hebben." (br.hln)
Richie Havens (Brooklyn, 21 januari 1941 - 22 april 2013) was een Afro-Amerikaanse folkzanger en -gitarist. Zijn wilde gitaarspel maakte hem in de jaren '60 tot een groot muzikant.
Richie Havens werd geboren op 21 januari 1941 in Brooklyn, als zoon van een pianist. Havens werd al vroeg bij de muziek van zijn familie betrokken, maar hij zelf had ook aanleg voor beeldende kunst. Zodoende heeft hij enkele jaren in Greenwich Village op straat portrettekeningen van toeristen gemaakt.
In Greenwich Village ontwikkelde Havens ook meer muzikale interesse. Hij was in folkclubs een bezienswaardigheid, omdat hij zich als zwarte muzikant tussen voornamelijk blanken voortbewoog. Havens liet zich inspireren door onder anderen Bob Dylan en Joan Baez, maar voegde daar zelf een aantal herkenbare elementen aan toe. Zo was het bekend dat hij zijn gitaar standaard op het akkoord D majeur had afgestemd, en zijn er af en toe elementen van zijn verleden als jonge gospelzanger in te horen. Bovendien tikte hij bij het spelen zo ritmisch met zijn voet op de grond, dat het klonk alsof er een drumpartij gespeeld werd. Dat, en zijn snelle gitaarspel, maakte van Havens' muziek een geheel eigen stijl, die ervoor zorgde dat hij in 1965 een contract kreeg aangeboden bij platenmaatschappij Douglas.
Een muzikaal hoogtepunt was voor Havens zijn optreden op Woodstock, het grootste rockfestival ooit, in 1969. Tijdens zijn optreden werd er zo veel geapplaudisseerd, dat Richie Havens het niet over zijn hart kon verkrijgen om te stoppen met spelen. Op het moment dat al zijn nummers al gespeeld waren, besloot hij een improvisatie te spelen op het nummer 'Motherless Child', waarin hij het woord 'freedom' keer op keer herhaalde. Onder de titel 'Freedom' werd dit nummer een internationale hit.
Na Woodstock kwam Havens carrière in een stroomversnelling. Hij speelde veel eigen versies van nummers van onder anderen Bob Dylan en The Beatles, waar 'Here Comes The Sun' een bekend voorbeeld van is. Ook speelde hij mee op de soloalbums van ex-Genesisleden Peter Gabriel en Steve Hackett. Bovendien speelde hij in 1993 bij de inwijding van Bill Clinton als president. Het nummer Hands of Time, dat hij samen met Groove Armada maakte, werd in 2004 gebruikt in de film Collateral (waarin o.a. Jamie Foxx en Tom Cruise speelden). Het nummer werd in die film door één van de karakters als een klassieker afgeschilderd. Later werd Hands of Time ook gebruikt in programma's als Over Mijn Lijk.
Suske en Wiske vieren 70ste verjaardag in Antwerpen en Kalmthout
Suske en Wiske vieren 70ste verjaardag in Antwerpen en Kalmthout
De nog steeds erg populaire stripfiguurtjes Suske en Wiske hebben zaterdag hun 70ste verjaardag gevierd. Op 19 december 1945 verscheen in De Nieuwe Standaard de allereerste strip met het duo in de hoofdrol: "Het eiland Amoras". Ter ere van dat jubileum werd de familie van bedenker Willy Vandersteen zaterdag ontvangen op het Antwerpse stadhuis en stonden er tal van activiteiten op het programma in het Suske en Wiske Kindermuseum in Kalmthout.
Ondanks hun gezegende leeftijd zijn Suske en Wiske en hun vrienden Lambik, Sidonia, Jerom en co nog erg actief. De afgelopen 70 jaren werden ze al meermaals aangepast om eigentijds te blijven en er werden ook al verschillende spin-offs uitgebracht, waarvan vooral de op volwassenen gerichte "Amoras"-reeks het goed deed. "Amoras 5: Wiske" won onlangs nog de Willy Vandersteenprijs voor het beste Nederlandstalige stripalbum van het voorbije jaar.
Aangezien bedenker Willy Vandersteen opgroeide in de Antwerpse Seefhoek, kon een receptie op het Schoon Verdiep van het Antwerpse stadhuis zaterdag niet ontbreken. De striphelden brachten voor de gelegenheid ook een cheque van 46.128 euro mee voor SOS Kinderdorpen, een bedrag dat werd verzameld met de verkoop van zes Suske en Wiske-uitgaves via Het Laatste Nieuws. De verhalen voor die albums werden neergepend door BV's als Alex Agnew en Pieter Aspe, terwijl de tekeningen van de hand van onder meer Charel Cambré en Kim Duchateau zijn.
In de oude villa van Willy Vandersteen in Kalmthout waren er zaterdag dan weer de hele dag feestelijkheden voor een jonger publiek. Er was onder meer een schaatsbaan en een spring-iglo en bezoekers konden rondleidingen volgen en werden getrakteerd op een hapje en een drankje. (br.hln)
Traditiegetrouw branden de lichtjes al in onze kerstboom, en schuiven we op kerstavond een kalkoen in de oven. Maar hoe beleven joden, moslims, boeddhisten en hindoes kerst? Wij gingen het eens vragen aan moslim Samir, de joodse Roza, ex-boeddhistisch monnik Paul en hindoe Malati Devi Dasi.
Voor we ons in andere culturen verdiepen, frist theologe Lea Verstricht nog even onze kennis over het feest op. "Kerstmis is een typisch christelijk feest, omdat het de geboorte van de messias Jezus herdenkt," legt ze ons uit. "Maar christenen plaatsten Kerstmis op het moment van een al bestaand heidens feest van lang voor het christendom, waarin de overgang van licht naar donker werd gevierd. Vandaar de symboliek met lichtjes, kerstballen als teken van vruchten die opnieuw groeien en de groene kerstboom, die verwijst naar de winter die overwonnen is."
"Christenen gaven er daarna een religieuze betekenis aan, maar door die fundamentele symbolen kan je het ook los zien van de christelijke cultuur. Dat gebeurt vandaag trouwens al: niet iedereen zet nog een kerststal, en mede door commercialisering draait Kerstmis vaak rond cadeautjes, gezellig samenzijn en een mooi versierde kerstboom," legt Lea Verstricht uit. Wij gingen op zoek naar de equivalenten van Kerst bij andere godsdiensten.
Moslim Samir: "Buren brengen ons lekkere restjes van hun kerstfeest"
"Wij moslims vieren geen Kerstmis, en er zijn ook geen islamitische feesten rond die data," vertelt de in België geboren moslim Samir. "We zetten geen kerstboom en geven geen cadeaus, tenzij op het kerstfeestje op school, omdat iedereen het daar doet. Natuurlijk wensen we wel onze vrienden en buren die het vieren een vrolijk kerstfeest, en zij hebben ook de gewoonte om snoep en eten dat ze over hebben naar ons te brengen, zoals wij dat ook doen met het Suikerfeest of Offerfeest."
Onze Islamitische feesten hebben ergens wel gelijkenissen met Kerst. Het id-alfitr of Suikerfeest dit jaar was van 18 tot 20 juli, en dan komen we ook samen met familie of vrienden om lekker te eten en er een leuke dag van te maken. Ons Offerfeest (Eid Al-Adha) was dit jaar van 23 tot 26 september, waarbij we een schaap slachten en opeten om de profeet Ibrahim te herdenken."
De joods opgevoede Roza: "cadeautjes van de Chanoekaman"
"Ikzelf ben niet gelovig, maar mijn ouders wel. Zij hebben ervoor gekozen om ons tijdens onze opvoeding joodse tradities mee te geven," legt Roza uit. "Joden vieren geen Kerstmis, maar in de maand december vieren wij het lichtfeest of Chanoeka. De datum verandert elk jaar, omdat joden de maankalender volgen. Dit feest duurt 8 dagen, en we branden op een kandelaar of Chanoekia elke dag een kaarsje tot ze alle 8 branden."
"Toen ik nog thuis woonde, aten we tijdens de Chanoeka elke avond samen met het gezin, en één avond tijdens de Chanoeka kwam de hele familie samen en kregen de kinderen cadeautjes. Mijn familie schreef ook altijd een gedichtje bij het cadeautje dat we kregen en vertelde dat dat dit van de "Chanoekaman" kwam, maar dat iets niet typisch joods, het is een kleine wending die mijn familie hier aangaf. Omdat wij geen strenge joden zijn, gingen we niet naar de synagoge."
"Mijn vriend is niet joods en viert alleen op 24 december Kerst met zijn familie, dus dan ga ik natuurlijk gewoon mee."
"Boeddhisten vieren geen Kerstmis," legt ex-boeddhistisch monnik Paul Van Hooydonck uit, die 12 jaar lang in boeddhistische kloosters verbleef in Azië. 8 jaar geleden keerde hij terug naar België en richtte hij het Boeddhistisch Centrum Ehipassiko in Antwerpen op. "De geboorte van Jezus wordt herdacht met kerst, en dat vieren boeddhisten niet. Wel hebben zij de Wesak, dat is een vergelijkbaar feest. Dan wordt de geboorte, dood en verlichting van Boeddha wordt herdacht. Dat wordt dan in mei gevierd, met allerlei rituelen, lezingen, meditatie en offers die aan de monniken worden gegeven. Er is ook een gezamenlijke maaltijd, maar dit feest verloopt niet zoals Kerstmis in familieverband. De festiviteiten vinden plaats in de lokale tempel, waar de boeddhisten naartoe trekken."
Hindoe Malati Devi Dasi: "Ik heb thuis ook een kerstboom staan"
"Strikt gezien vieren we geen Kerstmis, maar omdat we hier in België dezelfde nationale feestdagen hebben, komen we op die dagen ook wel bij elkaar met familie," vertelt Malati Devi Dasi, vice-president van de vzw Radhadesh. "We doen dat in de hindoe-traditie, praten bij met familieleden, leggen ruzies bij en genieten van een lekkere maaltijd. Dan eten we zeker vegetarisch, omdat in deze periode mededogen voor anderen nog belangrijker is."
"Ik heb zelf thuis een kerstboom staan, en er zijn nog hindoes die dat doen. Die symboliseert bij ons niet de geboorte van Jezus, maar we geven hiermee achting aan zijn verheven persoonlijkheid. De traditie om cadeautjes te geven nemen velen ook over van Kerstmis, als een teken van waardering voor elkaar. Al vinden andere hindoes dat dan weer te commercieel, en doet niet iedereen het. Over het algemeen is er binnen het hindoeïsme een hele grote acceptatie tegenover andere religies."
"In plaats van een Kerstmis vieren wij jaarlijks in december de herdenking van de Bhagavad-Gita, de bijbel van het hindoeïsme. Dit jaar valt die op maandag 21 december. We proberen op die dag met zoveel mogelijk mensen wereldwijd verzen uit de Bhagavad-Gita te reciteren. Dat is een belangrijk moment van zelfreflectie, waarop we stilstaan bij wat we beter kunnen doen in ons leven voor onszelf, maar zeker ook voor anderen. Een heel cruciaal aspect binnen het hindoeïsme." (br.hln)
Inwoners Russische stad willen kat als burgemeester
Inwoners Russische stad willen kat als burgemeester
De inwoners van de stad Barnaul in Rusland zijn de fratsen van hun lokale politici spuugzat. Ze hebben laten weten dat de siamese kat Barsik wat hen betreft de nieuwe burgemeester mag worden.
De Siberische stad met 650.000 inwoners op zo'n 2900 kilometer van Moskou krijgt volgende week een nieuwe burgemeester. Die zal verkozen worden door een commissie die gevormd wordt door de gemeenteraad en de lokale gouverneur. Daarbij hebben ze de keuze uit zes kandidaten.
Geen enkele kandidaat kan echter op veel sympathie rekenen bij de inwoners van Barnaul. Zij konden via een online poll aangeven welke kandidaat hun voorkeur geniet: daarbij hadden ze de keuze tussen de zes officiële kandidaten en de Siamese kat Barsik. De kat ging uiteindelijk lopen met meer dan 90 procent van de stemmen.
Barsik is in een mum van tijd een hit geworden in de Russische media. Gelukkige begrijpen enkele lokale politici dat de mensen van Barnaul ook een ernstig signaal geven. Net als verschillende andere Russische steden heeft de stad te kampen met ernstige corruptie. (br.hln)
Ann Sabine, de vrouw die wegkwam met de perfecte moord
Ann Sabine, de vrouw die wegkwam met de perfecte moord
In oktober stierf de 74-jarige gepensioneerde Leigh Ann Sabine aan kanker. Op zich niets opziendbarends, tot de politie het lijk van haar man terugvond in haar tuin. Vermoedelijk bracht ze hem al 18 jaar geleden om het leven, iets waar niemand ook maar enig vermoeden over had. Iedereen vraagt zich nu af: hoe wist Ann de perfecte moord te plegen?
18 jaar geleden arriveerde Leigh Ann Sabine in Beddau, een stadje in het Zuiden van Wales. Haar buren vonden haar meteen een geweldige vrouw, ook al vertelde ze grootsprakerig dat ze uit Australië kwam en daar een supermodel was geweest. Ze was er ook een cabaretster en was er naar eigen zeggen getrouwd met een miljonair. Ondanks het feit dat ze al de 60 naderde, was haar haar felblond en droeg ze enkel jeugdige, zwarte kleren.
Een opvallend figuur zeg maar, die niettemin in de smaak viel bij haar omgeving. "Ze was altijd leuk om mee te praten, heel levendig en vriendelijk", vertelt haar buurvrouw nu. "Ze noemde iedereen vriendelijk 'babe' of 'darling' en gesticuleerde altijd hevig als ze babbelde." Ze vertelde dat ze ontsnapt was aan haar man in Australië, die haar sloeg. Ze werd dan geholpen door een opvangtehuis en kreeg zo een nieuwe woning in Beddau toegewezen. Ze leidde er een gezellig leven en ging zelfs een nieuwe relatie aan met een plaatselijke brandweerman.
Een paar weken nadat ze in oktober overleed aan kanker, werden de overblijfselen van een man gevonden in haar tuin. Haar verhaal bleek grotendeels verzonnen. Ze was geen Australische, ze was nooit een model, haar man was zeker geen miljonair en als er klappen vielen in de relatie, was Ann waarschijnlijk zelf de schuldige.
Het lichaam bleek immers afkomstig van haar man John, die met haar mee verhuisd was in 1997. Dat is meteen ook het jaar waarin hij voor het laatst levend gezien werd: de politie kon vaststellen dat de man 18 jaar geleden om het leven kwam door een klap op het hoofd. Ann had het lichaam eerst jaren in haar appartement bewaard, maar had hem de laatste jaren bij het afval achterin haar tuin gedumpt.
Haar nietsvermoedende buren reageerden stomverbaasd op het nieuws. "Dit hadden we nooit verwacht", was de algemene teneur. Ze gaven toe dat Ann 'excentriek' en 'een beetje gek' was, maar ze was ook zeer sociaal en behulpzaam. "Ze heeft hier zelfs een oude man in het gebouw verzorgd toen hij ziek was. Ze zette haar eigen leven op pauze om hem te helpen", klinkt het. Toen ze ooit in een dronken bui in de pub verkondigde dat 'ze nooit de moeite had genomen om haar man te begraven', nam niemand haar serieus.
Hoe meer er gegraven werd in het verleden van Ann, hoe meer figuurlijke lijken er echter uit de kast vielen. Zo werd ze ooit ontslagen omdat ze 'te vriendelijk' omging met klanten. En dat Australische avontuur bleek ook veel minder rooskleurig dan Ann liet uitschijnen. Zo vertrok ze inderdaad met haar man John richting Down Under, maar het was in Nieuw-Zeeland dat ze zich vestigden met hun kinderen. Lang duurde het echter niet. Een paar jaar later vertrokken ze halsoverkop terug naar Groot-Brittannië. De twee jongens en de drie meisjes die ze toen hadden, tussen de 2 en de 11 jaar oud, lieten ze gewoon achter in een plaatselijk weeshuis.
Dat is volgens een van hun kinderen, die al 30 jaar niets meer gehoord hadden van hun ouders tot oktober, de reden dat Ann wegkwam met haar misdaad. "Ze was een achterbaks, manipulerend mens", klinkt het bij een van de zonen. John was volgens hem niet veel beter: hij was volledig toegewijd aan zijn vrouw en sprak haar in niets tegen. Toen hij in 1997 verdween, miste dan ook niemand hem. Maar waarom ze haar man, die 40 jaar aan haar zijde bleef, om het leven bracht, blijft een raadsel. Een raadsel dat Ann meenam in haar graf. (br.hln)
Tijdens een alcoholcontrole van de politiezone Roeselare - Izegem - Hooglede zijn twee dronken fietsers hun rijbewijs kwijtgespeeld na een positieve ademtest.
De twee gingen er vanuit dat je als fietser mag drinken en dat je dan niet strafbaar bent. Ze verklaarden aan de politieagenten dat ze de fiets genomen hadden omdat ze van plan waren om alcohol te drinken. "Niets is minder waar. Als fietser ben je een bestuuder van een voertuig en val je onder dezelfde regels als een bestuurder van een auto. Maak jezelf als zwakke weggebruiker nog niet meer kwetsbaar", benadrukt de politie via de eigen Facebookpagina.
De politiezone deed afgelopen nacht op drie plaatsen alcoholcontroles. In totaal werden er 122 bestuurders gecontroleerd. Achttien van hen waren onder invloed van alcohol of drugs. (br.hln)
Gouden masker Toetanchamon weer hersteld na vorige klungelige reparatie
Gouden masker Toetanchamon weer hersteld na vorige klungelige reparatie
De restauratie van het beschadigde massief gouden masker van de Egyptische farao Toetanchamon is voltooid. Het beroemde 3300 jaar oude dodenmasker is nu opnieuw tentoongesteld. Dat liet het Egyptisch Museum in Caïro vandaag weten, meldde de Franstalige Belgische tv-zender RTBF.
In augustus 2014 werd het gouden masker beschadigd tijdens werkzaamheden aan een verlichtingsapparaat in het museum. De losgeraakte baard werd gelijmd met een sneldrogende epoxyhars. Maar dat was niet correct gedaan, waardoor lijmresten bij de baard te zien bleven.
De ondeskundige reparatie kostte de chef restauratie van het Egyptisch Museum zijn baan. Hij is gedwongen overgeplaatst en mag zich voortaan alleen nog bezighouden met het opknappen van historische strijdwagens. De laatste restauratie duurde meer dan twee maanden en is uitgevoerd door een team van Duitse experts.
Het is niet de eerste keer dat de baard is afgebroken. Het museum kreeg het masker in 1924 in twee delen. Pas in 1941 is de baard er weer aan gelijmd.
Het dodenmasker is in 1922 ontdekt door de Britse archeoloog Howard Carter in de Vallei der Koningen in Luxor. De schat is het meest prestigieuze voorwerp in de collectie van het museum in Caïro. (br.hln)
Tekening van Kwik en Flupke te koop voor 1 miljoen euro
Tekening van Kwik en Flupke te koop voor 1 miljoen euro
Ter gelegenheid van de kunst- en antiekbeurs Brafa (Brussels Antiques & Fine Arts Fair), die van 23 tot 31 januari 2016 in Brussel loopt, biedt de galerie Huberty & Breyne een cover in Oost-Indische inkt aan die Hergé in 1951 maakte voor de cover van het album 'Les Nouveaux Exploits de Quick et Flupke' (De guitenstreken van Kwik en Flupke). Prijs: 1 miljoen euro.
Op de cover zijn de twee kinderen afgebeeld terwijl ze wijkagent 15 uitdagen. Volgens de galerie is de verkoop uitzonderlijk omdat de meeste kaften van deze reeks vandaag in het Hergé Museum in Louvain-la-Neuve geconserveerd worden.
Behalve dit stuk zal de galerie potloodschetsen van Hergé te koop aanbieden en een bronzen standbeeld van Kuifje en Bobbie van beeldhouwer Nat Neujen, alsook hedendaags werk van François Avril, Philippe Geluck, François Schuiten enz. (br.hln)
Ketevan (Katie) Melua is een Britse zangeres en muzikante.
Katie Melua groeide op in Koetaisi, (Georgië), en later in Batoemi, gelegen aan de kust. Op achtjarige leeftijd verhuisde ze met haar ouders naar Belfast, Noord-Ierland en nog later naar Londen. Dit vanwege het beroep van haar vader, hartspecialist.
In Londen ging Katie Melua naar de BRIT School for the Performing Arts & Technology. Deze door de muziekindustrie ondersteunde school staat bekend als leverancier van beroemde artiesten. In 2003 werd Katie Melua ontdekt tijdens een showcase door Mike Batt (zelf ook zanger en tekstschrijver, maar ook arrangeur en producent) die op zoek was naar een zangeres met aanleg voor jazz en blues.
Haar eerste album Call Off The Search werd in 2003 uitgebracht. Hierop staan twee nummers van haarzelf. Haar tweede album Piece By Piece kwam uit op 26 september 2005.
Op 19 maart 2005 kwam haar grootste droom uit door samen met overgebleven leden van de Britse rockband Queen 'Too Much Love Will Kill You' te spelen op een anti-AIDS-concert in Zuid-Afrika. Het concert bracht een recordbedrag in de strijd tegen AIDS/HIV op.
Op haar tweede album staat onder andere de single Nine Million Bicycles, dat zij zong tijdens het kerkelijk huwelijk van Prins Pieter-Christiaan met Prinses Anita in de Grote of St. Jeroenskerk te Noordwijk. Dankzij de extra aandacht die Melua door dit optreden kreeg, begon haar populariteit in Nederland en België toe te nemen.
In 2007 maakte Katie Melua haar opwachting tijdens het openingsgala van het North Sea Jazz Festival in Rotterdam, maar ook op het festival, waar ze in 2004 voor de eerste keer optrad (toen nog in Den Haag), zal ze een optreden verzorgen. Er werd gelijk gebruik van de gelegenheid gemaakt om een tegel op de Walk of Fame Europe in te wijden.
In november 2007 heeft ze tijdens Domino Day de eerste steen omgegooid. Op 8 december 2007 mocht zij een lied zingen op het Junior Eurovisie Songfestival 2007 in Rotterdam, Nederland.[1]
Op 13 april 2008 trad ze op in Ahoy in Rotterdam, dat volledig uitverkocht was.
Katie Melua is nu bezig met haar 4e en nieuwste album. Dit wordt een live album. Deze zal op 15 mei uitkomen. De nummers op deze cd volgen hieronder: 1. Piece By Piece 2. Lilac Wine 3. Yellow Leaves 4. My Aphrodisiac Is You 5. Crawling Up A Hill 6. Mary Pickford 7. Blues In The Night 8. If You Were A Sailboat 9. Ghost Town 10. Perfect Circle 11. Spiders Web 12. Toy Collection 13. Scary Films 14. Mockingbird Song 15. The Closest Thing To Crazy 16. Nine Million Bicycles 17. On The Road Again 18. Kosmic Blues 19. I Cried For You
Katie Melua is nu bezig met haar vierde studio album die begin 2010 uit zal komen. Ondertussen mixt Mick Batt de Live CD.
"Je eet toch ook geen hond, waarom dan wel een kalkoen?"
"Je eet toch ook geen hond, waarom dan wel een kalkoen?"
Dierenrechtenactivisten van PETA hebben voor heel wat ophef in het Verenigd Koninkrijk met hun laatste kerstcampagne gezorgd. Die vergelijkt het eten van een kalkoen met het voorschotelen van een hond aan je gasten. Enkele rake beelden van droevige honden maken de campagne helemaal af.
De organisatie moedigt leden aan om beelden van hun eigen honden via social media te delen onder de hashtag #NoTurkeyForXmas.
Op de website van Peta krijg je een woordje uitleg over de campagne: "Kalkoenen hebben, net als de honden en katten waar we ons huis mee delen, gevoelens en kunnen pijn ervaren. In het Verenigd Koninkrijk moeten veel van deze dieren hun leven in een klein hokje doorbrengen. Gekweekte kalkoenen hebben zulke grote borsten dat ze niet natuurlijk kunnen paren en nauwelijks kunnen bewegen. Deze vogels worden opgesloten, hun bekken worden deels afgesneden, ze worden volgepropt met antibiotica om vervolgens afgeslacht worden wanneer ze slechts 5 maanden oud zijn." De slogan van de campagne doorkruist nu Londen op de zijkant van bussen. (br.hln)
684 jobs weg omdat Belg geen brood meer durft te eten
684 jobs weg omdat Belg geen brood meer durft te eten
De industriële bakkerij Le Bon Grain legt de boeken neer, waardoor 684 jobs op de tocht staan. Reden: de broodmarkt is in elkaar gezakt. De voorbije drie jaar daalde de verkoop met 8,3%. De Belg durft geen brood meer te eten, zegt de sector.
Le Bon Grain (LBG), met vestigingen in Morlanwelz, Asse, Lommel, Heusden-Zolder en Diest, heeft het faillissement aangevraagd. Volgens de directie is de forse terugval van de broodmarkt van de laatste jaren de oorzaak van de financiële moeilijkheden.
"De verkoop van brood is de voorbije drie jaar gedaald met maar liefst 8,3%", zegt woordvoerder Michaël Voordeckers. "En die daling heeft zich ook dit jaar doorgezet. Omdat de markt onder druk kwam te staan, werd ook de prijszetting heel strak. De directie wilde de daling counteren en focuste zich op de productie van afbakbroodjes. Er werden ook kosten bespaard in de afdeling dagverse producten. Maar het omzetverlies bleef groeien."
Dat de Belg minder boterhammen eet, wordt bevestigd bij de Federatie van Grote Bakkerijen (FGBB). "De laatste twee, drie jaar is er een duidelijke daling in de verkoop van vers brood bij de bakker en in de supermarkt", zegt Kathou Wagemans. "Er zijn verschillende redenen, maar de voornaamste is dat mensen eraan zijn gaan twijfelen of brood wel gezond is. Terwijl de Hoge Gezondheidsraad juist de consumptie van volkorenproducten aanraadt en de bakkers zelf werken aan gezondere broden met minder zout en gejodeerd zout, en meer vezelrijke broden." (br.hln)
Verhaal over gemaskerde verkrachter leest als een leugen tot gruwelijke waarheid aan het licht komt
Verhaal over gemaskerde verkrachter leest als een leugen tot gruwelijke waarheid aan het licht komt
Toen de 18-jarige Marie in 2008 verklaarde dat ze op haar slaapkamer was verkracht door een gemaskerde man, bleek haar verhaal zo extreem dat niemand haar geloofde. Tot alle puzzelstukken jaren later samenvielen.
De non-profit nieuwswebsite ProPublica reconstrueerde nu samen met The Marshall Project de zaak van Marie om de valselijk beschuldigden een stem te geven. Ze namen contact op met de vrouw en brachten alle feiten samen van een verhaal dat menigeen kippenvel zal bezorgen.
Misbruikt Het meisje uit Lynnwood nabij Seattle was als kind misbruikt en groeide op in een instelling. Als tiener verhuisde van gezin naar gezin. Zo leefde ze een paar weken bij Shannon McQuery en later bij Peggy Cunningham die haar verder grootbracht.
We schrijven 2008. Er was Marie iets verschrikkelijks overkomen. Een gemaskerde man die in het zwart was gekleed, was door haar raam naar binnen gekropen. Hij bedreigde haar met een mes, bond haar met veters vast aan het bed, blinddoekte haar en randde haar aan.
Geen emotie Toen Marie haar dramatische verhaal vertelde, geloofde noch de politie, noch Peggy of Shannon haar. Op de dag dat ze was verkracht, belde het meisje naar Shannon om het te vertellen. Ze was erg kalm. "Ze toonde geen enkele emotie", verklaarde Shannon aan ProPubica. "Het was precies of ze vertelde dat ze net een broodje had klaargemaakt." Toen ze naar de slaapkamer gingen waar Marie was aangerand, leek haar dat niets te doen.
Ook Peggy twijfelde toen ze het nieuws hoorde. "Marie was aan het huilen maar zo zachtjes dat ik het amper kon horen", zei ze. "Het leek me niet oprecht." De twee pleegmoeders spraken met elkaar en deelden hun twijfels. Ze vonden dat ze de politie moesten op de hoogte brengen van hun bekommernissen. Tegelijkertijd vernam de politie dat Marie niet tevreden was met de flat die haar was toegewezen. Verzon ze dit verhaal om betere huisvesting te krijgen?
Tegenstrijdigheden Haar getuigenis bevatte tegenstrijdigheden, dus werd het meisje nogmaals ondervraagd. Ze was verdrietig en vertelde hoe ze op haar zevende werd misbruikt en hondenbrokken moest eten omdat ze zo hongerig was. Ze voelde zich erg eenzaam maar ze was ervan overtuigd dat de verkrachting echt was gebeurd. De speurders zeiden dat haar verhaal niet overeenkwam met de bewijslast en dat ze dachten dat ze het verhaal uit haar duim had gezogen.
Dwaalde er wel echt een verkrachter rond? "Nee", antwoordde ze. De politie vroeg haar om het ware verhaal neer te pennen en te bekennen dat ze had gelogen. "Toen ik ging slapen, droomde ik dat iemand inbrak en me verkrachtte", schreef ze.
Verzonnen De speurders snapten niet waarom ze dit niet van in het begin had gezegd. Marie klopte op tafel en zei dat ze "vrij zeker" was dat het was gebeurd. "Vrij zeker of heel zeker?", vroegen de rechercheurs. Ze zei dat ze misschien een black-out had en gaf toe dat ze advies nodig had. Ze praatten opnieuw en opnieuw over haar stress en eenzaamheid. Marie kalmeerde en ze verklaarde zich akkoord om te bekennen. "Ik verzon dit verhaal", schreef ze.
Marie werd een maand later aangeklaagd wegens haar valse verklaringen en riskeerde zelfs een jaar celstraf. Ze kreeg telefoontjes van vroegere schoolkameraden die vol afkeer reageerden op wat ze had gedaan. Marie overwoog zelfmoord te plegen, zei haar job op en begon te roken en te drinken.
Foto's Maar dan werd plots jaren later haar verkrachter gevat. Een dertigjarige legerveteraan, Mark O'Leary, die gelijkaardige feiten had gepleegd in de regio en ook in de staat Colorado. Hij nam foto's van zijn slachtoffers. Op één van die beelden stond Marie: jong, doodsbenauwd en vastgebonden aan bed. Toen de jonge vrouw het nieuws vernam, was ze in shock, opgelucht en boos tegelijk.
Schikking O'Leary werd schuldig bevonden aan 28 verkrachtingen en andere zedenfeiten. Hij werd in 2011 veroordeeld tot 327 jaar gevangenisstraf. Marie kreeg een compensatie van een schamele 500 dollar voor gerechtskosten. Ze daagde de overheid voor de rechter en kwam tot een minnelijke schikking van 150.000 dollar (omgerekend 140.000 euro). Ze verliet de staat Washington, trouwde, vond een job en kreeg in oktober van dit jaar haar tweede kind. Haar pleegmoeders verontschuldigden zich en ze vergaf ze. Ook een politieman die haar niet geloofde, zei sorry.
Recent werd aan Marie gevraagd of ze er een moment had aan gedacht om de verkrachting niet aan te geven. "Nee", zei ze. Marie wilde eerlijk zijn. Ze wilde zich zo veel mogelijk herinneren om de politie te helpen zodat er geen andere slachtoffers zouden vallen. "Ze hadden moeten zoeken naar de persoon die me dit had aangedaan." Maar dat liep wel even anders. Het is blijkbaar de harde realiteit voor iemand van wie men vindt dat het verhaal te afschuwelijk is om het te geloven. (br.hln)
Gisteren werd de nieuwe ster van de National Zoo in de Amerikaanse hoofdstad Washington, DC voorgesteld aan de pers. De vier maand oude babypanda Bei Bei is kerngezond, zeggen dokters.
Dankzij zijn mama Mei Xiang, want zij speelt met hem, sleurt hem over de vloer, draagt hem over rotsen en wiegt hem in slaap. Voorlopig is hij nog erg aanhankelijk aan haar. Bei Bei eet nog geen vast voedsel en dus krijgt hij borstvoeding.
De babypanda zal vanaf volgende maand door bezoekers van de National Zoo aanschouwd kunnen worden.
Vanaf 16 januari zal de babypanda aanschouwd kunnen worden door bezoekers van de National Zoo, die je overigens gratis kan bezoeken. Tot dan moeten we het doen met foto's van de schattige Bei Bei. (br.hln)
Dit is de ergste dag van het jaar om te verjaren (en het is niet Kerstmis)
Dit is de ergste dag van het jaar om te verjaren (en het is niet Kerstmis)
Verjaren zou in principe altijd leuk moeten zijn, maar op de ene dag zijn de omstandigheden voor verjaardagspret nu eenmaal beter dan op de andere. Uitgerekend vandaag - 16 december - is volgens statistieken de minst leuke dag van het jaar om je geboortedag te vieren.
Cadeaus in lelijk kerstpapier, en niemand die zin heeft om nóg een extra feestje te bouwen: verjaren op 16 december is volgens Rate Your Birthday van de online bloemenwinkel Interflora niet altijd een pretje. Dat concluderen ze op basis van een enquête bij 2.000 deelnemers.
Op 16 december is de kans namelijk het kleinste dat mensen effectief naar je verjaardagsfeestje zullen komen en dat je cadeaus zal ontvangen. Krijg je die toch, dan zijn ze in 27% van de gevallen ingepakt in kerstpapier. Een subtiele reminder dat jouw verjaardagsfeestje dicht bij dat van Jezus aanleunt, en net iets minder belangrijk is. In januari wordt verjaren er niet meteen beter op: een kwart van de jarigen geeft aan zijn festiviteiten in de eerste maand van het jaar te moeten schrappen, omdat zijn vrienden te blut zijn om iets leuks te gaan doen.
Aan de andere kant van het spectrum wordt 28 juli gezien als de beste dag van het jaar om jouw geboorte te vieren. Mooi weer, een leuke zomersfeer, dicht bij de dag waarop het loon wordt gestort én je hebt gemiddeld een hogere kans op het scoren van veel cadeautjes. Benieuwd hoe gezegend jij bent met je geboortedag? Op Rate Your Birthday kan je het zelf te weten komen. (br.hln)
