Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
athea




15-09-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor altijd mijn mama: Kathleen Aerts doorbreekt taboes rond jongdementie

'Voor altijd mijn mama': Kathleen Aerts doorbreekt taboes rond jongdementie

http://static3.hln.be/static/photo/2015/14/11/6/20150915081931/media_xll_7990521.jpg

Vandaag lanceert Kathleen Aerts - u kent haar vast nog wel uit haar K3-tijden - haar eigen boek. Geen memoires over haar tijd bij de meidengroep, maar een aangrijpende getuigenis over de ziekte waar haar moeder tegen strijdt. Hoewel ze lang getwijfeld heeft over het boek, besloot ze om haar verhaal toch te delen. "Jongdementie is een gruwelijke ziekte", klinkt het. "Ik hoop dat ik andere mensen die in dezelfde situatie zitten wat troost kan brengen.

'Een normale periode van rouw', dacht iedereen toen de mama van Kathleen wat vreemd reageerde na de dood van haar man. Niet veel later schoof de diagnose naar een hardnekkige depressie. Pas jaren later viel het zware verdict: jondementie, een gruwelijke vorm van dementie die mensen jonger dan 65 treft. "Een mooi verhaal is het niet", schrijft Kathleen in het boek. "De ziekte ontmeent een mens zijn laatste gram waardigheid en grijpt in op het diepste van je persoonlijkheid. Wanneer mijn zonen praten over 'het moeke dat niet kan praten', breekt mijn hart elke keer weer."

Hoewel Kathleen lang twijfelde of een boek over het meest pijnlijke en verdrietige hoofdstuk uit haar leven wel een goed idee was, besloot ze om het verhaal toch neer te pennen. Ze wil troost brengen, maar ook het taboe dat vandaag nog op de ziekte heerst, doorbreken. Want een taboe, dat bestaat zeker, vindt ook Hilde Lamers, directeur van de Alzheimer Liga Vlaanderen. Ook zij hebben een specifieke werking rond jongdementie. "Het duurt vandaag nog veel te lang voor de diagnose wordt gesteld", vertelt ze. "Bij jongere mensen gaat het immers minder vaak om de ziekte van Alzheimer, maar bijvoorbeeld om frontotemporale dementie. Tekenen als vergeetachtigheid treden niet vaak op in het begin; het gaat eerder om veranderingen in het gedrag of in het functioneren van de jonge persoon. De symptomen lijken op die van een burnout of iemand met relatieproblemen. De persoon gaat minder goed functioneren op het werk, krijgt problemen met het dagelijks handelen en in het sociaal contact. Ze kunnen depressief of soms ongepast, agressief gedrag vertonen, waardoor de eerste diagnose vaak psychologisch is."

Een absolute meerwaarde
"Het duurt inderdaad gemiddeld 4,4 jaar voor de diagnose jongdementie gesteld wordt", treedt Jurn Verschraegen, directeur van het Expertisecentrum Dementie Vlaanderen haar bij. "Dat is ontzettend lang, omdat de ziekte niet zo gekend is en omdat er zo'n taboe op rust. Er is zo veel schaamte aanwezig en mensen vinden het moeilijk om erover te praten. Dementie wordt immers geassocieerd met senioren; het is veel moeilijker voor zowel de patiënt als zijn omgeving om uit te leggen dat actieve, werkende mensen van pakweg 55 jaar moeite hebben met spreken, of stemmingswisselingen hebben." Het thema bespreekbaar maken is volgens Verschraegen een eerste belangrijke stap. "En op dat vlak is het boek van Kathleen een absolute meerwaarde." Er is echter ook op andere vlakken nog veel werk aan de winkel. "Neem nu het financiële aspect: mensen met jongdementie hebben vaak nog leningen af te betalen, of studerende kinderen. Op dit moment is er helemaal geen regeling die deze mensen tegemoetkomt."

Maar ook op menselijk vlak is er veel ruimte voor verbetering, vindt Hilde Lamers. "Erover durven spreken is een begin, maar er is ook veel sensibilisering nodig om te beseffen dat een persoon niet gelijk is aan zijn ziekte. We moeten focussen op hun recht om er te zijn en te leven zoals hij of zij is. Dat Kathleen met haar titel alleen al belicht dat haar moeder 'altijd haar mama' zal blijven, vind ik in één woord prachtig."

Het boek 'Voor altijd mijn mama' is verkrijgbaar in de boekhandel of via de webshop van Lannoo voor 17,99 euro. (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jason Mraz - I'm Yours

Jason Mraz - I'm Yours

Klik op de foto om hem te beluisteren






Jason Thomas Mraz (Mechanicsville (Virginia), 23 juni 1977) is een Amerikaans singer-songwriter.

Jason Mraz groeide op in zijn geboorteplaats Mechanicsville in de staat Virginia. Hij is vooral beroemd in de Verenigde Staten, Azië en Australië. Hij heeft inmiddels samen getoerd met onder andere James Blunt, Maroon 5, de Rolling Stones, Jewel, Alanis Morissette en Bob Dylan.

In Nederland heeft hij een bescheiden hit gehad met het nummer The Remedy (I Won't Worry) van zijn debuutalbum Waiting For My Rocket To Come, een album waaraan ook zijn goede vriend Bushwalla meewerkte. In juni 2007 heeft Mraz opgetreden in Paradiso, Rotown, North Sea Jazz Festival en tijdens een tuinconcert in Ootmarsum.

Zijn nieuwste album We Sing, We Dance, We Steal Things, doet het goed. De hoogste notering daarvan is op nummer 6, na 40 weken in de Nederlandse Album Top 100. Mraz werkt op deze plaat samen met Colbie Caillat, bij het nummer Lucky en met James Morrison bij het nummer Details In The Fabric. De eerste single van het album, I'm Yours kwam in de Vlaamse Ultratip 30 tot de 13e plaats. Ook in Nederland bleef het nummer steken in de tipparade. Na een re-release behaalde het nummer zowel in België als in Nederland meer succes.


Op 9 juli 2007 gaf Jason Mraz zijn eerste optreden in Nederland, in een uitverkocht Paradiso.



» Reageer (0)
14-09-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wanneer wordt dat glaasje te veel een alcoholprobleem?

Wanneer wordt dat glaasje te veel een alcoholprobleem?

http://static2.hln.be/static/photo/2015/13/0/6/20150914170659/media_xll_7999146.jpg

25,1 procent van alle Vlamingen tussen 55 en 64 jaar consumeert dagelijks alcohol. Dat is een stijging van 12,5 procent in 11 jaar tijd. Die cijfers maakte de krant De Zondag gisteren bekend. Maar wanneer wordt een glaasje wijn om de avond gezellig af te sluiten een probleem dat je dagelijkse leven gaat treffen?

Ook in de leeftijdscategorie 65 tot 74 jaar stijgt het aantal dagelijkse alcoholdrinkers tot 23,3 procent. Vooral mannen tussen 55 en 64 jaar behoren tot de probleemdrinkers met gemiddeld 17,2 glazen per week. Maar de consumptie van alcohol op die leeftijd is niet zonder risico omdat het brein gevoeliger wordt voor het verdovende effect van alcohol bij het verouderen. Dit is vooral merkbaar vanaf 65 jaar. Voor mensen die moeilijker de trappen kunnen opgaan en problemen ervaren bij verraderlijke bulten op voetpaden is het nog gevaarlijker.

Dus wanneer wordt je consumptie echt een alcoholprobleem? Bij vrouwen wordt van bingedrinking gesproken als ze vier of meer drankjes in een korte periode naar binnen werken. Maar ook wanneer je je leven begint aan te passen aan deze gewoonte, moet je je zorgen beginnen maken.

- Als je niet elke dag, maar bijvoorbeeld elke vrijdag het weekend stevig inzet, kan dat wijzen op een probleem. Onderzoek heeft aangetoond dat meer dan vijf of zes glazen op een avond je bloeddruk kunnen verhogen. Het is ook makkelijker voor vrouwen om een alcoholvergiftiging met een dodelijke afloop op te lopen. Een vrouw van 1,60 meter en die 52 kilogram weegt, heeft maar zes of zeven drankjes nodig om hier risico op te lopen, een grote man kan zeker twee keer zoveel aan.

- Een teken van probleemdrinken is dat je je limieten niet kent. Daarom is het belangrijk dat je je drinkgewoonten evalueert door je consumptie gedetailleerd op te schrijven. Hoeveel drink je en wanneer? Dat maakt het makkelijker om te beoordelen of jouw gewoonten uit de hand lopen.

- Alcohol heeft op iedereen een ander effect. Afhankelijk van je genen, mogelijke medicatie en wat je hebt gegeten zul je je sneller dronken voelen. Maar onderzoek heeft aangetoond dat hevig drinken je geheugen kan ruïneren. Dit betekent dat als je ooit al delen van de avond bent vergeten, dat je waarschijnlijk een glaasje (of twee of drie) te veel op had.

- Drinken wordt een probleem wanneer je begint te merken dat je andere, belangrijke dingen begint te verwaarlozen. Als je je zondagse jogsessie mist door een kater van de avond ervoor, dan bevind je je in de gevarenzone.

- Als familie, vrienden of collega's al hebben gesuggereerd dat ze bezorgd zijn over je, dan is het tijd om minder te drinken. Dit kun je doen door aan je partner te vertellen wat je gaat drinken voor jullie naar een feestje vertrekken. Dit maakt het makkelijker om nee te zeggen. (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Archeologen doen onverwachte vondst na hevig stormweer

Archeologen doen onverwachte vondst na hevig stormweer

http://static2.hln.be/static/photo/2015/7/4/3/20150914073510/media_xll_7997943.jpg

Het was de plaatselijke bevolking van het Ierse Collooney die de bijzondere ontdekking deed, nadat hevig stormweer een boom van 215 jaar oud had omvergeblazen en ontworteld. Tussen de wortels bleek het skelet van een middeleeuwse man te zitten. Verbaasde archeologen onderzoeken de menselijke resten van zo'n duizend jaar oud.

Uit de eerste bevindingen blijkt dat het geraamte dat van een jonge man van 17 tot 20 jaar oud is. Hij stierf een gewelddadige dood, ergens in de vroege middeleeuwen, tussen 1030 en 1200. De man had verscheidene verwondingen aan zijn ribben en aan zijn hand, waarschijnlijk van messteken.

Zijn onderbenen waren in de aarde blijven liggen, maar de rest van het skelet hing in de wortels van de uitgerukte boom. De menselijke resten worden nog verder onderzocht.

Vorige week vonden archeologen in een kleine grot in Sligo ook al beenderen van een kind (4 à 6 jaar) en van een volwassene (30 à 39 jaar) uit het stenen tijdperk. Die overblijfselen bleken 5.500 jaar oud. Het geslacht kon niet bepaald worden. (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Honderdduizenden Belgen betalen 3 x te veel bij dokter

Honderdduizenden Belgen betalen 3 x te veel bij dokter

http://static3.hln.be/static/photo/2015/16/6/1/20150914091425/media_xll_7997401.jpg

Enkele honderdduizenden Belgen kunnen een stuk goedkoper naar de dokter, de apotheek en het ziekenhuis, maar weten dat niet. Al ruim 1,5 jaar betalen ze drie keer te veel.

Omdat hoge medische kosten voor vele gezinnen een belangrijke reden zijn om een bezoek bij de huis- en tandarts uit te stellen, gaan de ziekenfondsen nu actief op zoek naar wie een laag inkomen heeft en dus in aanmerking komt voor een extra ­tegemoetkoming van het Riziv.

"We krijgen sinds kort hulp van de fiscus, maar gaan ook deur aan deur", luidt het onder andere bij Bond Moyson. Vanaf 1 oktober zijn overigens alle huisartsen verplicht om de zogeheten 'regeling derde betalende' toe te passen voor patiënten met lage inkomens. "Maar dat kan alleen als je dossier in orde is." Dankzij deze regeling moet je bij een consultatie slechts het remgeld betalen. Nu moet je eerst het volledige ­bedrag betalen en krijg je pas enkele dagen later geld ­teruggestort. (br.hln)


» Reageer (0)
13-09-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oma ontmoet voor het eerst haar kleindochter maar wordt over een week geëxecuteerd

Oma ontmoet voor het eerst haar kleindochter maar wordt over een week geëxecuteerd

http://static1.hln.be/static/photo/2015/9/9/12/20150913112327/media_xll_7996197.jpg

Lindsay Sandiford heeft haar tweejarige kleindochter voor het eerst ontmoet in de gevangenis van Bali. Daar staat ze op 21 september voor het vuurpeloton voor drugssmokkel. "Dit is waarschijnlijk de eerste en de laatste keer dat ik mijn kleindochter kan vasthouden", aldus de Britse.
Het zijn hartverscheurende beelden in de Keobokan-gevangenis in Bali: de Britse grootmoeder die op de dodengang speelt met haar kleindochter. Toen ze in mei 2012 gearresteerd werd, was de kleine Ayla nog niet geboren en amper dagen voor haar executie krijgt ze haar kleindochter eindelijk te zien. De oma werd ook herenigd met haar 36-jarige zoon Lewis, Ayla's vader, die ze sinds haar arrestatie niet meer had gezien.

In januari 2013 werd de 59-jarige Sandiford veroordeeld tot de doodstraf nadat de douane bijna vijf kilogram cocaïne had ontdekt in haar bagage. Sandiford beweert dat ze door een bende werd gedwongen de drugs te smokkelen en dat ze dreigden anders haar zoon te vermoorden. Sinds haar veroordeling doen haar advocaten er alles aan om de executie uit te stellen. Misschien slagen ze daarin, maar dan wordt de Britse alsnog terechtgesteld in januari.
"Dit is waarschijnlijk de eerste en de laatste keer dat ik mijn kleindochter kan vasthouden", zei Sandiford. Na haar drie uur durende ontmoeting met Ayla barstte Sandiford in tranen en uit en gaf ze haar nog een laatste knuffel en kus.

Eerder dit jaar weigerde Sandiford Ayla in de gevangenis te ontmoeten, omdat ze zichzelf dan egoïstisch vond: "Het is beter dat ze mij niet kent", zei de Britse toen. Ze veranderde wel van gedacht toen ze te horen kreeg dat ze op 21 september zou geëxecuteerd worden en haar familie nog een laatste keer kon zien. "Ik ben zo blij dat ze gekomen zijn", aldus Sandiford. "Ayla is de belangrijkste persoon in mijn leven en dit kan niemand me nog afnemen."
Voor Sandiford wordt terechtgesteld, wordt ze overgebracht naar Nusa Kambangan, beter bekend als 'Executie Eiland'. Daar zal ze worden gedood door een vuurpeloton. Die executie wordt misschien uitgesteld tot januari, maar Sandiford heeft er genoeg van: "Het is alleen maar meer marteling", zegt Sandiford over het uitstel. "Ik ben dankbaar dat ik Ayla heb ontmoet." Ze wil niet dat haar familie nog op bezoek komt als haar executie wordt bevestigd.

Hoewel gevangenen hun laatste 72 uur mogen doorbrengen met hun familie, wil Sandiford niet dat haar familie dat circus nog moet doorstaan. "Ik wil dat ze me herinneren zoals ik nu ben", zegt Sandiford.

Met deze petitie wil de familie van de vrouw de executie alsnog vermijden.  (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vuilnismannen redden katje dat bedolven lag onder afval

Vuilnismannen redden katje dat bedolven lag onder afval

http://static2.hln.be/static/photo/2015/1/4/13/20150912225819/media_xll_7995733.jpg

Een ordinaire berg afval, leek het. Tot drie vuilnismannen in het Zweedse Stockholm plots angstig gemiauw hoorden, ergens onderin hun vuilniskar. Het trio aarzelde geen moment: die rit naar de verbrandingsoven ging niet door, dit katje moest en zou gered worden.

"Het dier moet in onze vrachtwagen gesprongen zijn zonder dat we het gezien hebben", aldus Bekir Mercil. "Er zat vier à vijf ton afval in, begin er maar aan."

De dierenvrienden belden eerst nog naar hun bazen om te vragen of ze hun vuilniswagen weer mochten leeghalen. "We gebruikten eerst de schop en later een bezem om de berg afval te onderzoeken, kwestie van de poes geen pijn te doen", klinkt het.

Een half uur later leverde hun zoektocht het gewenste resultaat op. "De kat sprong meteen uit de vrachtwagen, hij zag er afgepeigerd uit en trilde als een blad", aldus Bekir. De gelukkige viervoeter werd daarna naar een dierenopvangcentrum gebracht, waar hij er na een deugddoend badje weer helemaal als nieuw uitzag. (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Amerikaanse moeder liet kinderen in grot wonen

Amerikaanse moeder liet kinderen in grot wonen

http://static1.hln.be/static/photo/2015/16/14/7/20150913053656/media_xll_7995862.jpg

Een 24-jarige Amerikaanse moeder is zaterdag aangeklaagd, omdat ze haar twee jonge kinderen in een ondergrondse grot liet wonen. Ze sliepen in een houten krat op oude autostoelen, hadden blote voeten en waren helemaal smerig toen ze werden ontdekt.

De kinderen van vier en zes jaar werden donderdag gevonden in Kansas City in de staat Missouri. In de grot was geen water en het jongste kind at droge noedels uit een bak waar vuil in zat, schrijven Amerikaanse media.

De politie vond de kinderen toen ze het huis van de vrouw doorzochten. Ze vertelden aan de agenten dat ze geen schone kleren en schoenen hadden. Ook gingen de kinderen niet naar school. Ze zijn naar het ziekenhuis gebracht. (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sabrina Starke - I Wish

Sabrina Starke - I Wish

Klik op de foto om haar te beluisteren





Sabrina Starke (Paramaribo, 9 augustus 1979) is een Nederlandse singer-songwriter.

Sabrina Starke is geboren in Suriname en kwam naar Nederland toen ze zes maanden oud was. Ze begon als zangeres in een reggaeband en koos in 2005 voor een solocarrière. In 2006 won ze de Talent Night, waarna ze in het Apollo Theater in New York stond. In datzelfde jaar werd ze tweede bij de Grote Prijs van Nederland in de categorie singer-songwriter. Begin 2007 was zij één van de zangeressen op de cd "The Mighty 8" van het Nationaal Popinstituut. Op 8 december 2007 won Sabrina de VSBfonds Music Matters Award. Met het prijzenpakket bracht zij haar debuutalbum uit. Tevens was ze een jaar lang Muziekambassadeur van Rotterdam.

In oktober 2008 verscheen haar solo-debuutalbum, getiteld "Yellow Brick Road". De eerste single van dit album, met de titel "Do For Love", was op dat moment al enige tijd te zien en te horen op YouTube. Na de release van het album volgen optredens bij onder andere GIEL en Raymann is Laat. Vooral het optreden bij De Wereld Draait Door maakte indruk. Eind oktober 2008 tekende ze een meerjarig contract bij het beroemde Amerikaanse jazzlabel Blue Note.

In het najaar van 2010 kwam er een nieuw album uit. De titel van het album is Bags and Suitcases. Van dit album is het nummer Sunny Days de eerste single en deze ging 16 augustus in première.



» Reageer (0)
12-09-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Literaire nalatenschap Luc De Vos gepubliceerd

Literaire nalatenschap Luc De Vos gepubliceerd

http://oi57.tinypic.com/x2o1lu.jpg

Postuum verschijnt bij Uitgeverij Atlas 'De roes van het heden' van Luc De Vos. Het boek bevat de beste columns van de zanger-schrijver. Een deel daarvan verscheen nog niet eerder in boekvorm.

Het boek is samengesteld door schrijver Christophe Vekeman, die ook het voorwoord schreef.

Gorki-zanger Luc De Vos overleed onverwacht op 29 november 2014. Hij werd 52. Naast zijn zangcarrière oogstte hij ook veel succes als auteur. Hij publiceerde columns, verhalen en romans.

'De roes van het heden' telt 176 bladzijden en kost 18,99 euro. (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Langere lunchpauze doet kinderen meer fruit en groente eten

Langere lunchpauze doet kinderen meer fruit en groente eten

http://static0.hln.be/static/photo/2015/6/3/5/20150912155807/media_xll_7995035.jpg

Geef kinderen een half uur om te lunchen en ze eten vanzelf een stuk gezonder. Scholieren die weinig tijd krijgen, kiezen minder groente en fruit, blijkt uit nieuw onderzoek.

Onderzoekers deden een experiment in lagere en middelbare scholen in de VS. Op zes verschillende dagen namen ze de borden onder de loep die de leerlingen na een maaltijd hadden teruggebracht. Ze gingen ze na of er een verband was tussen de lengte van de lunchtijd en de keuze die de scholieren hadden gemaakt uit de aangeboden producten.

Wat bleek? Bij wie minder dan 20 minuten kon gaan zitten in de cafetaria, was de kans aanzienlijk kleiner dat fruit gekozen werd dan bij wie minstens 25 minuten de tijd kreeg: 44 procent tegenover 57 procent. Ze aten ook minder groenten, minder van hun voorgerecht en dronken minder melk.

Bijna 30 miljoen Amerikaanse scholieren krijgen gratis of goedkope maaltijden op school. In een land waar 17 procent van de kinderen en tieners aan obesitas lijdt, is dat belangrijk. Obesitas komt vaker voor bij kinderen uit armere gezinnen en die ongelijkheid neemt almaar toe.

"Dit onderzoek suggereert dat het kan helpen als je studenten voldoende tijd geeft om hun maaltijd op te eten", zegt onderzoeker Juliana Cohen van de Harvard T. H. Chan School of Public Health.

Cohen raadt lunchpauzes van minstens 25 minuten aan. Maar niet alleen de lengte van de lunchpauze speelt een rol, ook de tijd die kinderen nodig hebben om naar de cafetaria te gaan en daar hun beurt af te wachten. In het onderzoek bleken sommige kinderen amper tien minuten over te hebben om te eten.

De studie, die de Harvard T. H. Chan School of Public Health uitvoerde in samenwerking met de van organisatie Project Bread, verscheen in het Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics. (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Varken op mijn bord? Ik eet geen vrienden

"Varken op mijn bord? Ik eet geen vrienden"

http://hlnregiophotoprovider0.hln-cdn.be/photo/jos-verhoeven-tussen-zijn-verzameling-varkens-nbsp-nbsp-david-legreve/p1/img-MGU2ZTE1OWMvYXQvNzk5NDI3Ny82NDB4NjQwL0ZU/7994277.jpeg?v=po1PdCE

"Het is een beetje uit de hand gelopen." Wie bij oud-schoolmeester Jos Verhoeven (73) op zolder komt, kan er niet naast kijken: varkens, varkens, en nog eens varkens. Na vele jaren verzamelen gaat hij deze winter zijn collectie eindelijk inventariseren.

De uit de hand gelopen hobby van Jos begon in 1996 met een schoendoos die hij van zijn schoonmoeder had gekregen. "Daarin zaten foto's, nieuwjaarskaartjes en andere prenten van varkens. Zo is de bal aan het rollen gegaan", vertelt de man. "Tegen 2002 had ik 3.568 kaarten met varkens in mijn bezit, allemaal netjes geklasseerd in kaften. Wat later begon ik met spaarpotten en voor ik het wist stond mijn zolder vol."

En met vol bedoelt Jos ook effectief... vol. Van spaarvarkens, varkensmaskers, zoutvaatjes in de vorm van een varken tot beeldjes van varkens met muziekinstrumenten, verliefde varkens en varkens in een matrozenpak. Op de rommelmarkten slaagt hij zijn slag. "Het geeft me een kick als ik een varken vind dat ik nog niet in mijn bezit heb", zegt Jos, die weigert veel geld te betalen aan zijn varkens. "Het duurste dat hier staat, kostte me tien euro. Onlangs kwam ik nog thuis met zakken vol varkens die ik op de kop had getikt in een Rijsel, 75 beeldjes in totaal. Er stond daar ook een reuzengroot varken, dat je weleens aan de slagerij ziet staan, maar dat vond ik toch net iets te zwaar om op de trein naar huis mee te nemen."

Jos neemt altijd zijn vrouw mee naar rommelmarkten. "Zij wast eerst alle nieuwe beeldjes en heeft ze dus al allemaal in haar handen gehad", zegt de oud-schoolmeester. "Ze weet perfect welke ik wel of niet heb. Zelfs de kleinste details, zoals een andere kleur of accessoire, kent ze vanbuiten en negen op de tien keer heeft ze het juist. Als we dan toch eens met een exemplaar thuiskomen dat we al op zolder hebben staan, geven we het gewoon weg aan vrienden."

Varkens tellen

Komende winter gaat Jos het onmogelijke doen: zijn varkens tellen. Want hoeveel het er precies zijn, is ook voor hem een raadsel. "Ik gok op 5.000, het kunnen er ook meer zijn. Het wordt in ieder geval een geduldig werkje. Mijn varkens zijn trouwens nog nooit van de zolder geweest. Ik heb ooit overwogen om ze ergens tentoon te stellen, maar daar kruipt te veel tijd in. Soms denk ik wel eens: wat als wij verhuizen? Ik zie het niet zitten om mijn varkens allemaal in dozen te steken. Als de mensen echt naar mijn varkenscollectie willen komen kijken, zijn ze gerust welkom. Zolang ze maar niet met volle bussen naar hier komen."

Nog lang niet stoppen

"Het is een beetje uit de hand gelopen, ik geef het toe. Maar als ik ze hier zo allemaal zie staan, geeft me dat veel voldoening. Aan stoppen denk ik dus nog zeker niet. Op een gegeven moment dacht ik dat ik ze allemaal had, maar dan kom je toch weer een nieuw beeldje tegen. Zo blijf je bezig natuurlijk." De liefde tussen de Beerzelnaar en zijn varkens is groot, maar op zijn bord ziet hij ze toch liever niet verschijnen. "Ik ben sowieso al geen vleeseter, en zeker geen varkensvlees. Ik eet mijn vrienden niet op", knipoogt Jos. (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Joe Cocker - With A Little Help From My Friends

Joe Cocker - With A Little Help From My Friends

Klik op de foto om hem te beluisteren





John Robert (Joe) Cocker (Sheffield, 20 mei 1944 – Crawford, 22 december 2014) was een Engels blueszanger.

Cocker zat al in kleine bands in zijn geboortestad Sheffield toen hij vijftien jaar oud was. Hij verscheen voor het eerst op de Amerikaanse televisie in 1969, in de Ed Sullivan Show.

I'll Cry Instead, Cockers eerste single, was een cover van The Beatles. Hij had een eerste bescheiden hitje in Engeland in 1964 met Marjorine. Zijn eerste grote hit, zijn tweede Beatlescover, verscheen in het najaar van 1968: With a Little Help from My Friends, een eigen versie van een van de nummers op het conceptalbum Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. Kort daarna, in de zomer van 1969, deed zijn verschijning op het Woodstock Music and Art Festival zijn populariteit nog verder stijgen. Andere vroege hits, uit het begin van de jaren zeventig, waren Cry me a river, High time we went en Feelin' Alright.

In die periode begonnen zijn problemen met drugs en alcohol, maar hij maakte een comeback in de jaren tachtig. Hij had grote hits met You are so beautiful, Up where we belong en Unchain my heart, waardoor hij een nieuw publiek aan zich bond.

Cocker coverde meer liedjes, bekend werden onder andere zijn versies van The Letter (van The Box Tops), van Feelin' Alright (van Traffic) en van Summer in the City (van The Lovin' Spoonful). Hij blies ook nieuw leven in het Randy Newman-liedje You Can Leave Your Hat On, dat werd gebruikt in de erotische film 9½ Weeks. Hij was beroemd om zijn opvallende, rauwe stemgeluid en een spastische gestiek.

Cocker overleed 22 december 2014 op 70-jarige leeftijd in zijn huis in Colorado aan de gevolgen van longkanker.


» Reageer (0)
11-09-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Biker redt verbrand katje en neemt het mee onder zijn jasje op roadtrip door VS

Biker redt verbrand katje en neemt het mee onder zijn jasje op roadtrip door VS

http://static1.hln.be/static/photo/2015/7/14/0/20150911162329/media_xll_7992870.jpg

Motard Pat vond onderweg op zijn trip van Californië naar New Jersey aan een tankstation een achtergelaten, verbrand katje dat verzorging nodig had. Pat ontfermde zich over het beestje en nam het mee op zijn roadtrip dwars door de VS.

Pat was nog maar aan het begin van zijn reis, ergens in Nevada, toen hij de rosse kater gewond aantrof. Het dier miauwde om hulp en was er erg aan toe. Pat nam het poesje mee onder zijn jacket en verzorgde het. Al snel sterkte Party Cat - de naam die Pat hem gaf - aan. De brandwonden zijn inmiddels bijna helemaal genezen.

Als de groep rijdt, dan komt het katje piepen vanonder de Pats vest. 's Avonds gaat het uitgeput slapen, met een aapjesknuffel die de reizende bende voor hem kocht. (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zesde 'Game of Thrones'-boek komt er wellicht volgend jaar

Zesde 'Game of Thrones'-boek komt er wellicht volgend jaar

http://static1.hln.be/static/photo/2015/3/1/7/20150910122205/media_xll_7989712.jpg

De fans van de populaire fantasyreeks 'Game of Thrones' - de boeken, niet de serie - zitten al enkele jaren op hete kolen. Hun zwaarbeproefde geduld zou nu eindelijk worden beloond. Volgens de Spaanse uitgever van auteur George R.R. Martin zou 'The Winds of Winter' volgend jaar in de rekken moeten liggen. Al weet je met Martin nooit.

Het langverwachte zesde deel van 'A Song of Ice and Fire', zoals de boekenreeks heet, zou volgend jaar in de winkel moeten liggen. Alejo Cuervo, die voor de Spaanse uitgeverij Ediciones Gigamesh werkt en Martin persoonlijk kent, heeft op radiostation El món a RAC1 gezegd dat 'The Winds of Winter' eindelijk op komst is.

"Het staat gepland voor volgend jaar", zei Cuervo op de vraag wanneer het zesde boek er komt. "Ze hebben ons beloofd dat ze ons het manuscript zullen geven voor de Engelse release, maar er zal geen groot verschil tussen beide data liggen." "Maar dat zou dus zeker voor volgend jaar zijn", drong de radiopresentator aan. Waarop Cuerco antwoordde: "Ja. Wel ja, zeker... Tenzij er een meteoriet valt."

George R.R. Martin heeft al verscheidene keren duidelijk gemaakt dat hij het gezeur beu is en dat hij zich niet onder druk wil laten zetten. Martin beloofde nochtans bijna twintig jaar geleden dat de reeks snel afgewerkt zou zijn. "Als ik op schema blijf, zou ik 'A Song of Ice and Fire' tegen eind 1998 afgewerkt moeten hebben", zo zei hij in 1996. "But don't hold your breath." (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waarom deze man zich al 12 jaar niet gedoucht heeft

Waarom deze man zich al 12 jaar niet gedoucht heeft

http://static3.hln.be/static/photo/2015/0/2/8/20150911112459/media_xll_7992008.jpg

Eline De Munck, die zich voorgenomen heeft zich een maand niet te wassen, kan een puntje zuigen aan Dave Witlock, die zich al 12 jaar niet meer gedoucht heeft.  Dave wast zich met een speciale spray, omdat hij vreest dat douches niet gezond zijn.

De chemisch ingenieur en voormalig student aan de Massachusetts Institute of Technology heeft zelf de spray ontworpen. "Ik heb in 12 jaar geen douche meer genomen. Niemand heeft ooit tests uitgevoerd op mensen die zich elke dag douchen, dus we kunnen niet aannemen dat het gezond is", vertelt Witlock aan CBS 4.

Witlocks bedrijf, AOBiome, produceert de bacteriële spray die goede bacteriën herstelt die in de loop van de dag van de huid zijn verdwenen. "Mensen verwarren proper met steriel", zegt Jasmina Aganovic, de General Manager of Consumer Products bij AOBiome. "Dankzij ons product zijn mensen minder afhankelijk van conventionele producten."

'Mother Dirt' -zo heet het product- moet twee maal per dag op de huid aangebracht worden. Het is geurloos en voelt aan als water. Er bestaat zelfs een shampoo in sprayvorm. (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gavin DeGraw - Not Over You

Gavin DeGraw - Not Over You

Klik op de foto om hem te beluisteren





Gavin DeGraw (New York City, 4 februari 1977) is een Amerikaans singer-songwriter. Hij speelt tevens piano en gitaar.

DeGraw is opgegroeid in The Catskills (South Fallsburg) in New York. Zijn vader was een gevangenbewaarder en zijn moeder was een specialist in afkicken. Hij verkreeg bekendheid toen zijn liedje 'I Don't Want To Be' werd gekozen als titelsong van de televisieserie One Tree Hill.

DeGraw begon te zingen en leerde pianospelen toen hij acht jaar oud was. In zijn tienerjaren speelde hij samen met zijn broer Joey in verschillende coverbandjes en zijn broer drong er bij hem op aan om zelf liedjes te gaan schrijven.

DeGraw ging naar Ithaca College School of Music, Ithaca (New York) met een muzikale beurs, maar verliet de school na een semester. Hij verhuisde naar Boston, waar hij naar het prestigieuze Berklee College of Music ging. Ondertussen zong hij in een rockband en gaf hij ook solo-optredens. Omdat hij zich beperkt voelde op school verliet hij na een jaar ook Berklee en keerde terug naar huis. Hij begon aan allerlei baantjes, terwijl hij ondertussen ook werkte aan zijn muzikale loopbaan.
Na een paar maanden werd DeGraw opgemerkt door Debbie Wilson, eigenaar van een club, die meteen zijn manager werd. Zijn talent werd opgemerkt door Randy Sabiston, A&R-manager bij Warner Chappell Music, die hem een platencontract aanbood.

In de lente van 2002 tekende DeGraw een contract bij J Records en begon hij te werken aan zijn debuutalbum Chariot met producer Mark Endert. Het album kwam in juli 2003 uit. Even tevoren werd zijn debuutsingle I don't want to be uitgebracht.

Er ligt een klein linkje tussen DeGraw en Nederland. De bassist van DeGraw - tijdens zijn tournees - is de in Eindhoven geboren en getogen Whynot Jansveld. Whynots echte naam is Wijnand, maar daar kunnen ze niets mee in Amerika. Whynot woont inmiddels al weer geruime tijd in New York en is freelance bassist. Bovendien is DeGraws achternaam afkomstig van het Nederlandse Grauw of Graauw, een naam die voorkomt in Zuidoost Nederland en Vlaanderen.

Het tweede album van DeGraw, ook Gavin DeGraw geheten, kwam uit op 5 mei 2008. "In Love With A Girl" was de eerste single die uitkwam van dat album. Het nummer werd meteen na het uitbrengen Alarmschijf en Megahit in dezelfde week. De tweede single was "She holds a key".

Degraws derde album, Free werd 31 maart 2009 uitgebracht. DeGraw maakte Free in minder dan twee weken in de studio in Brooklyn van zijn producer Camus Celli, die eerder al werkte met artiesten als Tina Turner, David Byrne, Lana Wolf en John Farnham. DeGraw beschrijft in zijn biografie op zijn website uitgebreid de inspirerende samenwerking met Celli en concludeert: “This album reveals the honesty about my love of music.” (vertaling: "Dit album laat de integriteit zien van mijn liefde voor muziek."). De eerste single van dit album, "Stay", werd 11 maart via DeGraws website uitgebracht.

Op 8 augustus 2011 werd bekend dat Gavin opgenomen was in het ziekenhuis nadat hij was mishandeld na een avond stappen in New York. Hij hield hier enkele snijwonden en een gebroken neus aan over. Een dag later werd hij al ontslagen uit het ziekenhuis.


» Reageer (0)
10-09-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nieuwe mensensoort stelt wetenschap voor raadsel:

Nieuwe mensensoort stelt wetenschap voor raadsel: "Dit lijkt Sherlock Holmes"

http://static2.hln.be/static/photo/2015/0/12/9/20150910135702/media_xll_7989519.jpg

Wetenschappers hebben een nieuwe mensensoort ontdekt in een grafkamer in een grot in Zuid-Afrika. De ontdekking zal het idee over onze menselijke voorouders veranderen, stellen de onderzoekers. Heel wat vragen blijven echter nog opgelost: hoe oud zijn de beenderen precies? En hoe zijn ze in godsnaam op die plek geraakt? Het pad dat ernaartoe leidde, was op sommige plekken amper 17,8 centimeter breed.

De volwassen man was 1,50 meter lang, woog 45 kilo en zijn schouders hadden meer weg van een mensaap. Onderzoekers hebben deze nieuwe mensachtige soort ontdekt en homo naledi (ster) gedoopt, naar de vindplaats, een grot in Zuid-Afrika. De eerste vondsten van resten werden al in 2013 gedaan. Volgens onderzoeker John Hawks van de University of Wisconsin oogt de 'sterrenmens' als een van de primitiefste mensachtigen die ooit zijn gevonden.

Brein ter grootte van sinaasappel
De naledi had een klein brein ter grootte van een sinaasappel, de helft van de moderne mens. Hij had aapachtige kromme vingers, maar voeten die nauwelijks te onderscheiden zijn van de onze, de homo sapiens. "Ik zag iets waarvan ik dacht dat ik het nooit zou zien in mijn carrière", zei teamleider professor Lee Berger aan de BBC. "Dit was een moment waar 25 jaar als paleoantropoloog me niet op had voorbereid."

Afscheidsritueel?
In de Rising-Stargrot, 50 kilometer ten noordwesten van Johannesburg, vond onderzoeker Lee Berger van National Geographic de fossiele resten van in totaal vijftien homo's naledi. Het gaat om 1.550 botresten van zowel jonge kinderen als oudere volwassenen. De wetenschappers vermoeden dat de mensachtige daar ooit als afscheidsritueel is neergelegd. Ondanks de primitieve aard hoort de naledi zeker in het geslacht van de mens thuis.

Mysterie
"Dit lijkt wel een mysterie van Sherlock Holmes", aldus Bernard Wood, een professor die verbonden is aan de universiteit van Washington. "Bezoekers van die grot moeten op artificiële manier licht kunnen maken hebben, zoals met een fakkel. We weten dat mensen die grottekeningen in Europa maakten daartoe in staat waren, maar niemand dacht dat wezens met zo'n klein brein als naledi dit ook zouden kunnen. Of misschien heeft een andere mensensoort die dode lichamen daar later gelegd."

"Spectaculaire vondst"
De onderzoekers hebben moeite de datering van de nieuwe mensensoort te bepalen. Dat maakt het lastig de naledi nu al een plek in de menselijke stamboom te geven. "De resten zijn zo goed bewaard gebleven dat je zou denken dat het om een relatief jonge soort gaat, tot mogelijk honderdduizend jaar geleden", aldus Fred Spoor, Nederlandse hoogleraar evolutionaire anatomie aan het University College London. "De primitieve fysieke kenmerken doen daarentegen vermoeden dat de naledi ten tijde van de homo erectus leefde, die tussen 1,9 miljoen en 400.000 jaar geleden over de wereld trok." Spoor spreekt van een "spectaculaire vondst". Hij meent dat er geen rechte afstammingslijn valt te trekken van de naledi naar de homo sapiens, de moderne mens.

"Experiment van de natuur"
Professor Lee Berger noemt de homo naledi op de BBC een "brug" tussen de meer primitieve mensachtigen en mensen. Professor Chris Stringer van het Britse Natural History Museum heeft het over "een heel belangrijke ontdekking". "Wat we zien is dat meer en meer mensensoorten suggereren dat de natuur experimenteerde met hoe mensen evolueren door verschillende types mensachtigen parallel van elkaar te laten ontstaan in verschillende delen van Afrika. Enkel één lijn overleefde uiteindelijk."

De laatste keer dat een nieuwe menssoort werd gepresenteerd was in 2003, toen de homo florensis was gevonden, een mensachtige die op het Indonesische eiland Flores was ontdekt. De florensis was opvallend klein, wat hem de bijnaam Hobbitmens opleverde. Hij stierf pas 18.000 jaar geleden uit. (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ziekte van Alzheimer kan 'besmettelijk' zijn

Ziekte van Alzheimer kan 'besmettelijk' zijn

http://static1.hln.be/static/photo/2015/11/12/9/20150910083906/media_xll_7989264.jpg

De 'zaden' van de ziekte van Alzheimer kunnen van de ene persoon naar de andere worden overgedragen tijdens bepaalde medische ingrepen. Dat blijkt uit een studie waarbij patiënten werden onderzocht die overleden aan een andere hersenaandoening nadat ze groeihormonen kregen ingespoten.

Het onderzoek toont voor het eerst aan dat Alzheimer bij mensen een besmettelijke infectie kan zijn die onbedoeld kan doorgegeven worden.

Bloedtransfusies, tandbehandelingen
De nieuwe bevindingen doen vragen rijzen over de veiligheid van medische ingrepen zoals bloedtransfusies en tandbehandelingen waarbij besmet weefsel of chirurgisch materiaal kan overgebracht worden.

Wetenschappers benadrukken dat het nieuwe bewijs nog pril is en dat het niemand hoeft af te schrikken om een chirurgische ingreep te ondergaan. Ze beklemtonen daarnaast dat het onmogelijk is Alzheimer te krijgen door samen te leven met een persoon die aan de ziekte lijdt.

Toch blijft het resultaat van de studie van acht mensen die als kind groeihormonen kregen ingespoten verontrustend omdat het aantoont dat Alzheimer onder bepaalde omstandigheden kan doorgegeven worden.

Erfelijk, sporadisch of besmet
Tot nog toe werd aangenomen dat Alzheimer enkel voorkwam als resultaat van bepaalde erfelijke genetische mutaties of door willekeurige 'sporadische' gebeurtenissen in de hersenen van bejaarden. Dat stelt professor John Collinge, hoofd van de afdeling neurodegeneratieve ziektes aan de universiteit van Londen.

"Wat we in overweging moeten nemen, is dat bovenop sporadische Alzheimer en erfelijke of familiale Alzheimer er ook verworven vormen van de ziekte kunnen optreden", stelt Collinge.

"De eiwitten die voor Alzheimer zorgen, kunnen op drie manieren in de hersenen belanden. Dat kan spontaan gebeuren, als een onfortuinlijk effect van veroudering, of je hebt een defect gen geërfd, of je bent blootgesteld aan een medisch ongeval. Dat is onze hypothese".

"Het is belangrijk daarbij te benadrukken dat dit enkel kan wanneer mensen werden geïnjecteerd met afgeleiden van menselijk weefsel. We suggereren helemaal niet dat Alzheimer een besmettelijke ziekte is. Je kan de ziekte niet krijgen door te leven met of te zorgen voor een Alzheimerpatiënt". (br.hln)


» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ook jij hebt waarschijnlijk een dubbelganger

Ook jij hebt waarschijnlijk een dubbelganger

http://static1.hln.be/static/photo/2015/11/6/3/20150909184911/media_xll_7988238.jpg

Het feit dat er ergens ter wereld iemand rondloopt die als twee druppels water op jou lijkt, is een gegeven dat de meesten onder ons intrigeert. Wetenschappers zetten echter een domper op die vreugde. Het feit dat we ergens ter wereld een dubbelganger hebben rondlopen is niet zozeer een heerlijk toeval, maar eerder een wiskundige realiteit.

Michael Sheehan, assistent professor neurobiologie en gedrag aan de Cornell universiteit vertelde in een interview met LiveScience dat hoewel er een groot aantal esthetische variabelen bestaat die onze genetische opmaak bepaalt, er toch maar een eindig aantal mogelijke variëteiten is.

"Er bestaat maar zoveel genetische diversiteit", aldus Sheehan. "Beschouw het als een pak kaarten: je kan het maar zoveel keer schudden voor je weer eens dezelfde kaart toebedeeld krijgt. Daarom is het dus meer dan waarschijnlijk dat velen onder ons ergens ter wereld een dubbelganger rondlopen hebben."

Ergens ter wereld lijkt dus iemand heel erg op jou. Maar de kans dat je die persoon ook tegenkomt, is dan wel weer heel klein. (br.hln)


» Reageer (0)


Foto

Foto

Gastenboek

Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

E-mail mij

Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.


Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Archief per maand
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 01-2008

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!