Fotografe Tiziana Vergari postte deze foto vorige week op Instagram, en die ging algauw over alle tongen. Hoeveel meisjes zie jij op het beeld?
Vier, vijf, acht? Het internet raakte het er maar niet over eens.
Het is echter geen van bovenstaande. Tiziana bevestigde intussen dat er maar twee meisjes op de foto staan. Meer bepaald: twee zussen en wat spiegels. Een sterk staaltje gezichtsbedrog dus. (br.hln)
Een nieuwe editie van Pukkelpop, een nieuwe prijsstijging. Pintjes op de wei kosten dit jaar 3 euro, terwijl u vorig jaar nog 2,5 euro betaalde. Wie zijn drank- en eetbonnen op voorhand koopt, blijft wel 2,5 euro neertellen.
"De prijzen zijn al zes jaar ongewijzigd. Intussen zijn de brouwerijprijzen en taksen op alcohol wel blijven stijgen. Wij kiezen ervoor om die stijging in één keer door te voeren. Dan valt het natuurlijk op. We verhogen de prijs niet met plezier, maar het moet leefbaar blijven", zegt Chokri Mahassine, de organisator van Pukkelpop. Ook de prijzen van de dagtickets gaan met 4 euro omhoog dit jaar, van 95 naar 99 euro. "Een normale indexering", zegt Chokri.
Pukkelpop volgt de trend van andere festivals. TW Classic voerde de prijzen van zijn pintjes vorig jaar al op naar 3 euro per stuk. Onlangs paste ook Rock Werchter zijn prijzen aan. Nieuw dit jaar is dat de bonnen er op de wei duurder zijn. Wie voorzienig is, betaalt 2,5 euro. Op het terrein zelf wordt dat 2,75 euro met bancontact en 3 euro cash. (br.hln)
Nee, u bent niet dronken: dit is een echte roze olifant
Nee, u bent niet dronken: dit is een echte roze olifant
Tijdens een bezoek aan het Krugerpark in Zuid-Afrika werd een groep toeristen getrakteerd op een heel uitzonderlijk beeld: een roze babyolifant huppelde er dartel mee met een kudde.
De 58-jarige Nicki Coertze was samen met een groep toeristen op safari in het park, toen ze het roze wezentje ontdekten. "Ik probeerde superstil te blijven, ondanks de opwinding van de anderen in de auto," vertelde hij.
Het kalfje, vermoedelijk een albino, werd gezien terwijl het samen met zijn moeder water dronk aan een rivier.
Coertze (58), die het park al sinds zijn kindertijd elk jaar bezoekt, zegt dat hij dit nog nooit eerder heeft gezien. "Ik heb het gevoel dat dit iets is wat ik maar een keer in mijn leven zal zien," zegt hij.
Op geen enkele foto die Coertze wist te maken, heeft het olifantje zijn ogen open. Albino's hebben roze ogen die erg gevoelig zijn voor licht: hun zicht is bijgevolg niet al te bijster. Het kalfje, dat de hele tijd dicht bij zijn moeder bleef, leek niet vreemd behandeld of verstoten te worden door de rest van de kudde omwille van zijn afwijkende uiterlijk.
Zeldzaam Albino-olifanten zijn bijzonder zeldzaam. In 2009 slaagde een cameraman van de BBC erin om foto's te maken van een rooskleurig kalfje in Botswana. Volgens ecoloog Mike Chase was het de eerste keer dat in dat land een albino-olifant werd gesignaleerd. Voor zover hij wist waren er voordien nog maar drie roze olifantjes gezien en dat was telkens in het Krugerpark.
Volgens Chase kan het leven in de verschroeiende Afrikaanse zon bijzonder zwaar zijn voor de albino's: dat zou kunnen leiden tot blindheid of huidproblemen.
Volgens dr. Ian Whyte, een specialist van het Krugerpark in grote herbivoren, is het mogelijk dat albino-olifanten vaker voorkomen dan we denken, maar overleven veel dieren niet lang. (br.hln)
5 dingen die je haar mooier maken terwijl je slaapt
5 dingen die je haar mooier maken terwijl je slaapt
Het heet niet voor niets een schoonheidsslaapje. Niet alleen je huid heeft baat bij een goede nachtrust, je kan 's nachts ook je haar een opknapbeurt geven. Makkelijker kan het niet. Lekker slapen en opstaan met je droomhaar. Het kan!
1. Vlechten
Als je lang haar hebt, dan raakt dat tijdens je slaap soms behoorlijk in de knoop. Zeker als je met nat haar gaat slapen. Door je haar in een losse vlecht bij elkaar te binden heb je daar een stuk minder last van. Bovendien heb je de volgende dag een mooie natuurlijke slag in je haar. Let er wel op dat de vlecht niet te strak zit en dat je een zacht haarelastiekje gebruikt dat je haar niet kan beschadigen.
2. Verzorg je hoofdhuid
Bij het wisselen van de seizoenen heb je typisch meer last van schilfertjes. Je hoofdhuid is wat in de war en voelt droog en geïrriteerd aan. Een stevige oliemassage doet dan deugd. Verwarm een natuurlijke olie in je handpalmen en over je vingers. Masseer daar grondig je hoofdhuid mee. Laat de olie een nachtje inwerken en spoel 's morgens alles uit. De massage geeft je bloeddoorstroming een boost, wat goed is voor de haargroei. Let op! Je hoofdkussen kan vettig worden, neem voor de zekerheid een oude kussensloop.
3. Slaap op een zijden kussen
Deze tip gaven we je ook al om met minder rimpels en kreuken in je gezicht op te staan. Ook je haar is er blij om. De zijdezachte textuur van het kussen zorgt ervoor dat de haarschacht mooi glad blijft, waardoor je minder last zal hebben van kroeshaar.
4. Gebruik droogshampoo
Ja, dat klinkt gek. Normaal doe je droogshampoo op je haar als je je klaarmaakt om te gaan werken. Maar door het 's avonds al te doen win je eigenlijk tijd. Je sprayt gewoon wat poeder op je haarwortels. Na een nachtje woelen is het product mooi over heel je haar verdeeld en heb je 's morgens meteen meer textuur om mee aan de slag te gaan. Bijkomend voordeel: je hebt zeker geen ontsierende witte of grijze plekken in je haar waar de droogshampoo niet goed verdeeld raakte.
5. Een maskertje
Als je haar extra beschadigd is door styling of kleuring, dan is een nachtje extra verzorging aangewezen. Verdeel een maskertje, een conditioner, wat kokos- of arganolie door je haarpunten en -lengtes voor het slapengaan. Doe dit het liefste op vers gewassen haar, zodat het product goed kan inwerken. Haal je haar dan uit je gezicht weg (om puistjes te voorkomen) en bind het samen in een lage knot. 's Morgens was je en style je je haar zoals gewoonlijk. Het zal zijdezacht aanvoelen! (br.hln)
Kan deze truc je meer zelfvertrouwen geven in 30 dagen?
Kan deze truc je meer zelfvertrouwen geven in 30 dagen?
Pen en papier, meer is er volgens therapeuten niet nodig om in 30 dagen van een laag zelfbeeld verlost te raken. Volgens een methode uit de cognitieve therapie kan je jouw brein makkelijk trainen om het positieve in jezelf te zien. Het simpele trucje kost maar een paar minuten per dag, en je krijgt er een positief zelfbeeld voor in de plaats. Proberen maar.
Jennice Vilhauer, een therapeute uit Atlanta, zegt dat al haar patiënten van de afgelopen 15 jaar één ding gemeenschappelijk hebben: ze worstelen met een laag zelfbeeld. Ongeacht het achterliggende probleem waarmee ze naar haar komen. Het probleem is vooral dat ze zich fixeren op hun slechte eigenschappen en de positieve negeren, waardoor er een vooringenomen negatief beeld van zichzelf ontstaat.
Een positief pad in je hersenen
Maar dat beeld kan je zelf bijstellen, aldus Vilhauer. "Je kan jezelf zodanig trainen dat het een automatisch proces wordt. Als je je voortdurend fixeert op wat je níet leuk vindt aan jezelf, wordt dat het meest actieve pad in je brein en daardoor het meest toegankelijke." Het komt er dus op aan om van dat actiefste pad in je hersenen een positieve kronkel te maken. Vilhauer geeft haar patiënten wat huiswerk mee om dit doel te bereiken, en we kunnen het allemaal makkelijk van thuis uit proberen. Want een beetje meer zelfvertrouwen zo nu en dan, wie wil dat niet?
In 30 dagen naar meer zelfvertrouwen
1. Leg een blad papier of schriftje met een pen op je nachtkastje. Schrijf daar elke dag voor je gaat slapen 3 dingen op die je de afgelopen dag leuk vond aan jezelf.
2. Lees 's ochtends het lijstje voor je opstaat.
3. Blijf dit elke dag doen, zodat de lijst steeds groter wordt.
4. Doe dit dagelijks, 30 dagen na elkaar.
Op zoek naar het goede
De wetenschap achter dit trucje is dat je op den duur op zoek gaat naar goede eigenschappen van jezelf doorheen de dag. Na de eerste dagen zal je merken dat de voorraad voor de hand liggende superlatieven zoals "ik was vriendelijk" uitgeput raken, waardoor je op zoek moet naar meer specifieke goede dingen zoals "Ik heb lekker gekookt voor mijn familie". Na een tijdje zal je brein zich niet meer automatisch vastklampen aan negatieve gedachten. Je zal je positiever over jezelf voelen, meer geloof hechten aan complimentjes die je krijgt en uiteindelijk zal je brein zich "herinstalleren" waardoor je meer eigenwaarde krijgt. (br.hln)
Neen, je hebt geen boomgaard nodig om je eigen fruit te kweken, zelfs geen grote tuin of groene vingers. Begin met aardbeien, frambozen, vijgen, rabarber en een Elstar-appel, het zijn de allerbeste fruitplanten voor beginners. Maak plaats!
Aardbeien
Ook zonder tuin kun je aardbeien kweken, gewoon in een bak of pot op je terras. Reken op drie planten per lopende meter of, in volle grond, op maximaal 10 planten per m². Zon is een must, voor lekkere vruchten. Meng bij het planten een handjevol organische mest in het plantgat, en een flinke schep compost of bodemverbeteraar. Elsanta is productief (600 g tot 1 kilo per plant), Mara des Bois de lekkerste. Plant in maart of augustus.
Werk? Haal in de zomer de jonge uitlopers weg, die putten je planten uit; na drie jaar gebruik je die als nieuwe aardbeiplanten. Geef elk jaar een handje mest voor fruit.
Frambozen & bramen
Frambozen groeien net als bramen in het wild, waarom zouden ze dan niet quasi vanzelf in jouw tuin groeien? Het grootste werk is bessen plukken - dat doe je in het geval van frambozen het best elke twee dagen. Heb je niet de hele dag zon in je tuin? Geen probleem, bramen en frambozen doen het prima in halfschaduw, al smaken ze natuurlijk zoeter met meer zon. Reken op drie frambozenstruiken per lopende meter, en één braam per m²; je oogst er zo'n kilo bramen van. Leid bramen langs een draad, dat plukt zoveel gemakkelijker. Heritage is een topframboos, die van juni tot in oktober besjes geeft. Plant tussen september en eind maart.
Werk? Snoei één keer per jaar, anders wordt het een te wilde boel. Haal elke winter de dode takken weg die bessen hebben gedragen, om de jonge twijgen (waar straks frambozen en bramen aan komen), ruimte te geven. Geef elke lente mest. (br.hln)
Rubenshuis krijgt nooit vertoond zelfportret van Anthony van Dyck in bruikleen
Rubenshuis krijgt nooit vertoond zelfportret van Anthony van Dyck in bruikleen
Het Rubenshuis in Antwerpen heeft zes nieuwe schilderijen in bruikleen gekregen, waaronder een tot nu toe onbekend zelfportret van Anthony van Dyck. Mogelijk gaat het om het laatste zelfportret van de bekendste leerling van Rubens, die vooral in Engeland beroemd werd als hofschilder. Het momenteel voor renovatie gesloten KMSKA heeft dan weer een nog nooit aan het grote publiek gepresenteerd werk van Maerten de Vos - een van de voorlopers van Rubens - in bruikleen gekregen en stalt dat eveneens voorlopig in het Rubenshuis.
Het zelfportret van Anthony Van Dyck is een meer formele versie van een werk dat in de National Portrait Gallery in Londen hangt. "Je kan het zien als een soort visitekaartje: van Dyck toonde er zijn talent mee en koos zelf op welke manier hij gezien werd", zegt Antwerps cultuurschepen Philip Heylen (CD&V). "Door dit in bruikleen te krijgen van privéverzamelaars toont het Rubenshuis dat het een 'huis van vertrouwen' is: steeds meer kunsteigenaars zien in dat meesterwerken hier op een unieke manier aan het grote publiek getoond kunnen worden."
Met "Jupiterkop", een fragment uit het bekende "Jupiter en Antiope" waarvan ook een versie in het MSK Gent hangt, komt nog een tweede van Dyck uit een privécollectie in het Rubenshuis te hangen. Daarnaast presenteert het museum een Jacob Jordaens, twee portretten van Frans Pourbus de Jonge en een van Jan Cossiers.
"De laster van Apelles", een allegorisch werk van Maerten de Vos dat eeuwenlang in privécollecties vertoefde, zal vanaf 2019 te zien zijn in het KMSKA maar krijgt nu al zijn première in het Rubenshuis. De Vos was zowat de voornaamste Vlaamse schilder in de periode tussen Bruegel en Rubens en is vooral bekend om zijn altaarstukken voor Antwerpse kerken. (br.hln)
Een verloren gewaand schilderij is met zekerheid toe te schrijven aan Rembrandt van Rijn. Het gaat om een vroege Rembrandt, die vorig jaar op een veiling in de Verenigde Staten opdook, zo meldt Nieuwsuur. Het televisieprogramma van de Nederlandse publieke omroep laat in de uitzending van vanavond beelden van het schilderij 'De flauwgevallen patiënt' (De reuk) zien.
"Er is geen twijfel mogelijk. Het schilderij kan met 100 procent zekerheid worden toegeschreven aan Rembrandt", zegt Rembrandtkenner Ernst van de Wetering tegen Nieuwsuur.
De Parijse kunsthandel Talabardon & Gautier presenteert het werk op de jaarlijkse kunst- en antiekveiling TEFAF in Maastricht. Het gaat volgens Nieuwsuur om een paneel van 21,6 bij 17,8 centimeter, dat de schilder op achttien- of negentienjarige leeftijd maakte.
Rembrandt van Rijn leefde van 1606 tot 1669. 'De reuk' hoort bij een serie van vijf schilderijen die de zintuigen verbeelden. Het schilderij toont hoe iemand een chirurgijn (een "dokter") helpt om zijn patiënt bij kennis te laten komen na een aderlating. Dat gebeurt door de flauwgevallen man aan een doek met ammonia te laten ruiken.
Het schilderij was lange tijd in bezit van een particulier in het Amerikaanse New Jersey. Hij bood het nietsvermoedend aan een veilinghuis aan, dat het schilderij in de catalogus de neutrale titel 'Europese School, negentiende eeuw' meegaf. Toen de biedingen flink opliepen, werd duidelijk dat het om een bijzonder werk moest gaan. Kunsthandel Talabardon & Gautier kreeg het werk in handen en kon het na reiniging en grondig onderzoek door experts toeschrijven aan Rembrandt van Rijn, aldus Nieuwsuur.
'De reuk' is nu aangekocht door de eigenaar van 'The Leiden Collection', een Newyorkse privécollectie van ruim tweehonderd schilderijen van meesters uit de zeventiende eeuw, vooral Leidse fijnschilders. (br.hln)
Lentekriebels zijn als de griep (zeer besmettelijk maar snel weer voorbij)
Hoe zo'n straaltje zonneschijn het leven in één klap luchtiger kan maken. Een terrasje, een fietstocht, even tuinieren of zonder jas gaan shoppen: het zijn welgekomen lentekriebels. Een fijn gevoel, maar veel heeft het niet te betekenen. Voor duurzaam geluk is het veel te vluchtig. Eén terrasje maakt de lente niet.
Gedaan met nattigheid. De weerkaarten van Frank Deboosere leken gisteren wel een fruitautomaat: tot midden volgende week een rijtje met alleen maar zonnetjes. En plots is het begin van de lente daar. Een tijd waarin iedereen - op wat cynische geesten na - zich opeens wat opgewekter voelt. Want lentekriebels verspreiden zich als de bliksem. Kinderen dartelen zonder winterjas over de speelplaats. Hun mama's en papa's blijven opeens langer kwetteren aan de schoolpoorten. De crèmekar rijdt weer langs de terrasjes, waar - ondanks het kwik op hoogstens 9 graden - toch al aardig wat volk samentroept. Het zou ons zelfs niet verbazen, mochten hier en daar al wat kantoorklerken op vinkenslag liggen om het seizoen van de bermuda's op de werkvloer plechtig te openen.
"Dat lentegevoel is iets wat we graag vastgrijpen", zegt geluksexpert Leo Bormans. "Ineens hebben we van alles te doen. Terrassen, shoppen, de tuin op orde stellen, fietsen. Het is allemaal: 'Nu! Nu! Nu!' Dat vloeit voort uit een soort van optimisme, een gevoel van hernieuwde hoop dat heel aanstekelijk werkt en even besmettelijk is als de griep. We steken elkaar letterlijk aan. Een vrouw die een vriendin ziet met een jurkje en blote benen, krijgt zelf ook zin om in de kleerkast te duiken." (br.hln)
Ze trekken stekker eruit bij vrouw in coma. Man fluistert in haar oor en dan
Ze trekken stekker eruit bij vrouw in coma. Man fluistert in haar oor en dan volgt een onwaarschijnlijke wending
Het is iets waarvan we hopen dat we het nooit hoeven te doen: de stekker eruit trekken bij een geliefde in coma. De familie Pellettiere-Swap moest die hartverscheurende beslissing nemen maar hun verhaal kende een miraculeuze wending.
Het was de zoon des huizes, Steven, die vorige maand zijn moeder Lyndee bewusteloos aantrof in Phoenix in de staat Arizona. Hij belde de hulpdiensten maar de 45-jarige vrouw zou twaalf dagen lang wegzinken in een diepe coma.
De artsen vertelden aan haar echtgenoot, zoon Steven en dochter Amanda dat ze niets meer voor Lyndee konden doen. Wetende dat de vrouw vroeger had aangegeven orgaandonor te willen zijn, besloten ze gezamelijk om de stekker eruit te trekken.
Afscheid Eén voor één namen de familieleden afscheid van Lyndee. Maar ze konden niet vermoeden dat hun geliefde elk woord zou horen. "Ik herinner me hoe mensen tegen me praatten en dat een nichtje iets voorlas", legde ze uit aan de Amerikaanse nieuwszender CBS 5.
"De artsen vertelden aan mijn gezin dat ik zou beginnen geluiden maken eens de stekker eruit getrokken was. Ik was geïrriteerd. Ik kon niet bewegen. Ik kon niet spreken. Ik hoorde gesprekken over me en kon niet reageren", vervolgde Lyndee. "Ik herinner me hoe een dokter mijn ogen opende en aan mijn familie vertelde dat ik op niets reageerde. "
Vechter Lyndee probeerde nochtans wanhopig net dat te doen. Ze wilde iets zeggen maar het lukte niet. "In mijn hoofd was het klaar en duidelijk wat ik aan het zeggen was, maar niet tegen hen." Dan was het de beurt aan haar echtgenoot om afscheid te nemen. Hij fluisterde in haar oor: "Ik wil dat je vecht." En dat deed ze. De mama vocht. Met alle kracht die ze nog in zich had, slaagde ze erin te zeggen: "Ik ben een vechter."
Tegen de onheilspellende medische prognose in was Lyndee helemaal terug. Ze reageerde en hoe. Amanda die de volgende dag weerkeerde naar het hospitaal en zich nog niet helemaal realiseerde wat er gebeurde, stortte in. "Ik keek naar haar en ze zei 'hallo' en ik viel op mijn knieën", vertelde de dochter met tranen in haar ogen. "Ik dacht dat ik ze voorgoed kwijt was."
Boodschap Lyndee overleefde en herstelde. Ze heeft een boodschap voor mensen die misschien ooit geconfronteerd worden met een geliefde die er erg aan toe is en niet meer lijkt te reageren in het ziekenhuis. " Het is niet omdat je bewusteloos bent, dat je niet zou kunnen horen", verklaarde ze. "In dergelijke situatie moet je met je dierbaren blijven praten. Geef ze niet op. Ze horen je." (br.hln)
Meer groen en gezonde lucht verbeteren gezondheid van pasgeborenen
Meer groen en gezonde lucht verbeteren gezondheid van pasgeborenen
Zwangere vrouwen die blootgesteld worden aan luchtvervuiling, hebben meer kans dat hun baby's een lager geboortegewicht zullen hebben. Uit een doctoraatsonderzoek aan de UHasselt en Universiteit Maastricht blijkt dat een goede luchtkwaliteit, stadsplanning en groenvoorzieningen een gunstig effect hebben op de gezondheid van pasgeborenen.
In het kader van haar doctoraatsverhandeling heeft Esmée Bijnens (Universiteit Hasselt/Universiteit Maastricht) gezocht naar het verband tussen de omgevingsfactoren waarin zwangere vrouwen leven en de gezondheid van hun pasgeborenen. Het onderzoek is gebaseerd op gegevens uit het Oost-Vlaamse meerlingenregister. "Tweelingenonderzoek maakt het mogelijk om het relatieve belang van genen en omgeving te onderscheiden, " aldus dr. Esmée Bijnens.
Uit het onderzoek bij 4.760 tweelingen blijkt dat luchtvervuiling wel degelijk een risicofactor vormt. "Hoe meer blootstelling aan luchtvervuiling tijdens de zwangerschap, hoe groter de kans bij tweelingen om, in verhouding tot de zwangerschapsduur, te licht geboren te worden, " zegt de onderzoekster. "Zo stellen we vast dat bij een stijging in luchtvervuiling van 10 microgram per kubieke meter, er 34 pct méér kinderen zijn die te licht geboren worden."
Indien de luchtvervuiling in de toekomst zou dalen tot onder de limiet van de Wereldgezondheidsorganisatie (20 microgram per kubieke meter), dan zou het risico om te licht geboren te worden met 40 pct kunnen dalen (bij tweelingen geboren tussen week 32 en 36 van de zwangerschap)."
De onderzoekers gingen ook het effect na van blootstelling aan verkeersvervuiling. "Daaruit blijkt dat er een samenhang is tussen nabijheid van verkeer rondom de woning en kortere telomeren in de placenta, wat wijst op een sneller verouderingsproces", stelt Esmée Bijnens.
De conclusie is duidelijk. "De resultaten van het onderzoek tonen aan dat een goede luchtkwaliteit én urbane planning - met aandacht voor groen - een gunstig effect hebben op de gezondheid van pasgeborenen", besluit prof. dr. Tim Nawrot (UHasselt), promotor van het doctoraatsonderzoek. (br.hln)
Dutroux wilde kinderkolonie in ondergrondse mijngangen
Dutroux wilde kinderkolonie in ondergrondse mijngangen
Marc Dutroux had het idee om een ondergrondse kolonie van ontvoerde kinderen op te richten. Dat zegt zijn voormalige advocaat Julien Pierre (62) in een interview aan Le Soir Mag. Pierre nam zes jaar lang tussen 1996 en 2003 de verdediging van Dutroux op zich. Hij kreeg het etiket van 'advocaat van de duivel' opgeplakt.
De advocaat, die dit jaar zijn veertigste verjaardag aan de balie viert, vertelt in het interview over een gesprek dat hij ooit met Dutroux had. "Kunt u geloven dat niemand zich ooit heeft afgevraagd waarom ik dát huis, in dié regio gekozen had?" zei Dutroux. "In de regio zijn er veel onderaardse gangen en mijnen. Mijn idee was om een enorm aantal kinderen te ontvoeren en in de ondergrondse gewelven daar, in de mijngangen, een soort onderaardse stad op te richten, waar het goede, de harmonie en de veiligheid heersen."
Dutroux had dus plannen om nog veel meer kinderen te ontvoeren. "Het zijn er gelukkig niet meer dan vier geworden. Ik krijg het er nog altijd koud van", zegt Pierre.
Psychopaat "Het was indrukwekkend om Dutroux op die manier te horen praten", aldus de advocaat in Le Soir Mag. "Geloof mij, vandaag weet ik echt wel wat een psychopaat is, waarschijnlijk beter dan de psychiaters."
Door zijn gesprekken met Dutroux gelooft Pierre ook niet in de vermeende pedofilienetwerken. "Ik ben geen idioot", zei Dutroux daarover aan de advocaat. "Als er netwerken waren geweest, had ik die al lang voor mijn verdediging aangekaart." Dutroux beweert dat hij dan ook niet alleen in het bos zou achtergebleven zijn na zijn ontsnapping.
Of Dutroux net als zijn medeplichtige, Michelle Martin, ooit vrijkomt? Daar gelooft de advocaat niet in. "Het geval van Martin is helemaal anders. Zij werd extreem gemanipuleerd door Dutroux. Ik begrijp zelf ook niet waarom ze de meisjes niet gered heeft toen ze dat kon, maar ze moet in een helse situatie gezeten hebben tegenover zo'n kerel. Wat het gevaar voor de maatschappij betreft, zijn de twee niet te vergelijken." (br.hln)
Je kent het wel: je zweert dat je maar een handjevol chips gaat eten, maar voor je het weet is de zak leeg. De vette aardappelschijfjes zijn verslavend, en daar is nu ook een wetenschappelijke verklaring voor.
Dat vetrijk voedsel erg verslavend is en aanzet tot meer eten, is geen geheim meer. Vet op zich heeft echter weinig smaak: het is de toegevoegde suiker of het zout die vette gerechten zo aantrekkelijk maken.
Een recent onderzoek aan de Deakin Universiteit in Australië wees nu uit dat er een onderscheid gemaakt moet worden tussen zout vet voedsel en zoet vet voedsel. Zout blijkt immers veel meer invloed te hebben op ons eetgedrag dan suiker: het zet veel meer aan tot overeten en overgewicht.
Uit het experiment, dat uitgevoerd werd bij 48 gezonde mensen, bleek dat zout ons 11 procent meer voedsel en calorieën doet eten. Een kleinschaliger onderzoek, dat vorige resultaten bevestigt én overtreft. "Het is heel opvallend", vertelt hoofdonderzoeker Russell Keast. "Mensen hebben veel controle over hun eetgewoontes, ook als ze weten dat het vet voedsel is. Ze kunnen zichzelf overtuigen om met mate te eten. Maar voeg er extra zout aan toe, en alle controle valt weg."
Met andere woorden: zout saboteert als het ware onze natuurlijke reflex die ons vertelt wanneer we moeten stoppen met eten. Dat effect blijkt veel sterker dan verwacht: "11 procent is echt een enorm verschil, zeker als je weet dat dit de resultaten na amper een dag zijn. Op lange termijn zou dat getal nog kunnen stijgen." Combineer dit verschijnsel met vet voedsel, en de kans is groot dat je excessief zal eten. Iets om aan te denken als je nog eens een zak chips opentrekt. (br.hln)
De zelfstandige slagerijen verdwijnen de laatste jaren massaal uit het straatbeeld en ook de toekomst ziet er niet rooskleurig uit. Een pak beenhouwers gaat bijna met pensioen, maar vindt geen overnemer.
De voorbije vijf jaar sloot liefst 10 procent van de dorpsslagers definitief de deuren, volgens het Neutraal Syndicaat voor de Zelfstandigen (NSZ). Heel België telt nog 3.714 filialen en dat aantal zal alleen maar slinken. Grootste concurrent zijn de supermarkten. "Jonge mensen vinden het makkelijker om hun vlees daar te kopen", zegt Lieve Ledeganck (53), die sinds 1987 Slagerij Vanden Bempt in Vilvoorde uitbaat. Ook haar cliënteel is de laatste jaren uitgedund, net als het aantal collega's in de buurt. Van de vijf beenhouwerijen blijft er nog één over.
Volgens het NSZ zijn veel slagers 50- en 55-plussers, die binnen dit en 10 jaar hun zaak willen overlaten of verkopen. Grote vraag is of zij een opvolger vinden. Heel wat jongeren die nu een slagersopleiding volgen, kiezen liever voor een nine-to-fivejob in vast dienstverband bij één van de supermarktketens. Daarom slaat het NSZ de handen in elkaar met de Landsbond der Beenhouwers om het beroep van zelfstandige slager te promoten bij jongeren. (br.hln)
Vooral veertigers lopen een hoger risico op stress en burn-out op het werk. Vrouwen zijn er ook vatbaarder voor dan mannen. Vooral de eisen van de werkgever en de sfeer op het werk veroorzaken stress en burn-outs, blijkt uit nieuwe studies. Vicepremier Kris Peeters maakt zich sterk dat burn-outs dan ook te voorkomen zijn.
In vergelijking met andere Europese landen doet België het niet goed. Uit een nieuwe enquête naar de arbeidsomstandigheden in 35 Europese landen blijkt dat een op de drie werknemers in ons land overmatige stress ondervindt op het werk. Dat is meer dan het Europese gemiddelde, dat op 26 procent staat.
Niet de leeftijd, niet het geslacht en niet de sector zijn de belangrijkste factoren voor een burn-out, volgens een nieuw onderzoek van de KU Leuven. "Wel de werkgever", zegt professor Arbeidsgeneeskunde Lode Godderis. Hij onderzocht welke factoren de meeste impact hebben op een mogelijke burn-out.
"Het is niet omdat je in een ziekenhuis werkt of in het onderwijs staat, dat je automatisch meer kans maakt op een burn-out", zegt hij. "Het zijn vooral de onredelijke eisen van de werkgever aan de werknemer die een specifieke risicofactor zijn.
Godderis geeft wel toe dat niet alleen de werkgever schuld treft. "Het is niet toevallig dat veertigers net iets meer last hebben van burn-outs. Ze zijn op de top van hun carrière maar hebben vaak ook een complexe gezinssituatie. Dan is het moeilijk om de juiste balans te vinden." (br.hln)
Nieuwe reeks Zoo achter de schermen: "Magisch als je tapir in trance brengt"
Het voorjaar komt piepen en dus is het weer tijd voor het fijne 'De Zoo achter de schermen', 12 zondagavonden lang op Eén. Gisteren ging de nieuwe reeks van start. Eén van de vele blikvangers is tapir Nakal. Om haar beter te kunnen verzorgen, wordt ze in een soort trance gebracht.
Leven en dood in de Antwerpse Zoo en Planckendael: ze gaan er hand in hand en dat levert vaak ontroerende televisie op. Ook nu waren er heel wat ijzersterke verhalen te rapen. In Planckendael is er uiteraard een hoofdrol weggelegd voor babyolifantje Qiyo, dat in juni werd geboren. De Zoo zoomt onder meer in op de nieuwe zeeleeuwenshow, de pinguïns en de reptielenkweek. Van de laatste Siberische tijger Yessie is dan weer afscheid genomen.
Nauwe band Een opmerkelijk verhaal is dat van de Maleise tapir Nakal, het vrouwtje dat haar verblijf deelt met mannetje Kamal. Somber nieuws was er toen hun jong Qadira vorige zomer stierf. De verzorgers hopen nu op een nieuwe baby bij de sympathieke, zwart-witte dikhuiden. Kim Van Neck heeft een heel nauwe band met Nakal opgebouwd. Ze slaagt erin om haar in trance te brengen. "Het idee hebben we geleend van dierentuin Artis in Amsterdam. Het heeft me toch een jaar gekost om het vertrouwen van Nakal te winnen. Eens je zo ver bent, krijg je fantastisch veel in de plaats. Door met een borstel op bepaalde plekken van haar lichaam te wrijven, komt ze in een heel ontspannen toestand. Het is als een trance, waarin Nakal zich volledig laat gaan. Het lukt zo goed dat ze nu zelfs andere verzorgers in haar territorium toelaat."
Zwempartij De trance is erg belangrijk in de verzorging. Kim: "We kunnen dan vlot een echo nemen, of een bloedstaal. En we moeten vaak wondjes behandelen: tapirs bijten mekaar tijdens het paren. Het gaat er niet zo zachtzinnig aan toe. Ik wrijf Nakal dan in met een ontsmettende gel. Het meest magisch voor mij is als ze drachtig is en hoe je aan de buik of rond de uier het jong kunt voelen." Een zwempartij met een tapir is niet zo evident als het op tv leek, toen Tom Waes er zich in Zuid-Amerika mee amuseerde. "Onze Maleise soort zou zoiets niet op prijs stellen. De Zuid-Amerikaanse zien er ook anders uit, die zijn bruin." (br.hln)
Zelfrijdende trucks volgende maand al op onze snelwegen
Zelfrijdende trucks volgende maand al op onze snelwegen
Vanaf eind deze maand rijden de eerste zelfrijdende vrachtwagens op onze snelwegen. Het gaat om een proefproject waarbij colonnes van twee of drie trucks straks de baan op gaan, zo meldt Het Nieuwsblad.
De test met de zelfrijdende karavanen wordt gehouden tussen 31 maart en 6 april. Drie colonnes van twee tot drie trucks nemen deel aan het experiment. De vrachtwagenchauffeur die voorop rijdt, bepaalt telkens de snelheid en de bewegingen van de volgers. Via gps, radar en wifi wordt de rit letterlijk in goede banen geleid.
Chauffeur In principe moeten de achterop rijdende trucks niet bestuurd worden: manoeuvres, remgedrag en snelheid zijn immers precies op elkaar afgestemd. Toch zal in de cabine van de andere voertuigen een chauffeur plaatsnemen om te sturen.
Veilig Volgens de makers is het systeem volstrekt veilig. Door de automatisering is de reactiesnelheid namelijk veel hoger. De grootste risicofactoren voor een ongeval - concentratie en reactievermogen - worden bij 'truck platooning' uitgesloten.
In Denemarken, Duitsland, Nederland en Zweden wordt al gebruik gemaakt van zelfrijdende vrachtwagens. (br.hln)
Fantastische foto's leggen wonderlijke band tussen man en leeuwen vast
Fantastische foto's leggen wonderlijke band tussen man en leeuwen vast
'Leeuwenfluisteraar' Kevin Richardson is samen met zijn leeuwen de ster van een reclamecampagne van Mercedes-Benz. De indrukwekkende beelden werden geschoten in Kevins wildreservaat in Zuid-Afrika en dragen een belangrijke boodschap uit: "Wat laten we na voor onze toekomstige generaties?"
Fotograaf Adrian Steirn schoot de fantastische beelden in een wildreservaat in het Zuid-Afrikaanse Pretoria. Hij wil met de foto's mensen bewust maken van de situatie waarin dieren in Afrika verkeren en daarvoor ging hij heel ver. "Een twee ton zware auto horen kraken en de tandafdrukken van de leeuwen in de wagen zien staan, was een fascinerende ervaring", zegt Steirn. "Het was ongelooflijk om te zien hoe groot hun poten waren en hoe atletisch ze waren."
Op de foto's zien we hoe Kevin Richardson speels worstelt met de volwassen leeuwen. De milieubeschermer ijvert al jaren voor het welzijn van leeuwen en geeft in zijn reservaat onderdak aan meer dan 30 leeuwen.
De band tussen hem en de leeuwen is uniek. "Kevin vecht met hart en ziel voor het welzijn van de leeuwen. Om aan te tonen dat de katten een gigantische meerwaarde zijn voor de wereld, is dit een perfecte gelegenheid", besluit fotograaf Weird.
In de jaren '90 werd geschat dat er nog 100.000 wilde leeuwen op de aarde rondliepen. Vandaag is dat aantal gezakt naar amper 20.000. (br.hln)
We kunnen het erover eens zijn dat de lente stilaan mag komen en we die regen meer dan beu zijn. Je humeur keldert tijdens deze periode misschien wel vaker dan anders, maar hoe kan je merken of je een tijdelijk dipje hebt, of dat er meer aan de hand is? Deze 3 vragen van psychologe Linda Blair helpen je op weg om een mogelijke depressie te identificeren.
Linda Blair is klinisch psychologe en auteur van het boek The Key to Calm. Zij stipt drie belangrijke vragen aan die we ons moeten stellen als we ons al een tijdje down voelen. Ze kunnen ons helpen om het verschil te zien tussen een tijdelijk dipje, of een "echte" depressie.
1. Grote veranderingen?
Een eerste belangrijke vraag die je jezelf moet stellen, is of de symptomen wezenlijk verschillen van hoe jij je normaal gezien voelt. Ben je een actief persoon die graag sport, en ben je plots al je interesse in sporten verloren? Heb je een actief sociaal leven, maar mijd je de laatste tijd om af te spreken met vrienden? Er zijn geen specifiek afgelijnde gedragskenmerken die op depressie kunnen wijzen. In plaats daarvan moet je op zoek gaan naar grote veranderingen in de manier waarop je normaal gezien denkt of voelt.
2. Tijdelijk of blijvend?
Een tweede belangrijk punt is om te achterhalen hoe lang de symptomen aanhouden. Het is niet abnormaal dat zelfs het meest sociale dier in de winter liever wat vaker thuiszit dan met vrienden afspreekt. Stel jezelf de vraag hoe lang je veranderd gedrag aanhoudt. Voel jij je bijvoorbeeld de hele tijd droevig en uitgeput, of enkel aan het begin van de week? Veranderingen die constant zijn en die meer dan twee weken continu aanhouden, kunnen op een groter probleem wijzen.
3. Rem op je dagelijks leven?
Zijn de veranderingen die je merkt in je gemoedstoestand zo sterk dat ze je dagelijkse activiteiten in de war sturen? Weerhouden ze jou van de dingen te doen waar je normaal gezien vreugde in schept? Gevoelens van droefheid en hopeloosheid, in combinatie met een verlies van interesse in bijna alle soorten activiteiten zijn een teken aan de wand. Zeker als het gaat om dingen die je voorheen wel leuk vond.
Andere symptomen
Andere opvallende fysieke kenmerken zijn een verminderde eetlust en gewichtsverlies, terwijl je niet op dieet bent. Maar ook plots veel bijkomen kan een symptoom zijn. Daarnaast kan je slaappatroon veranderen (zowel te weinig slapen als plots heel veel slapen), kan je rusteloos of net sloom worden, je moeilijk concentreren of geen beslissingen maken. Het gevoel waardeloos te zijn of je constant schuldig voelen is een ander veelvoorkomend kenmerk van depressie.
Al deze dingen gelden natuurlijk alleen als je dit vaker voelt dan wat jij of anderen als redelijk zouden beschouwen. Maak je je zorgen over deze gevoelens, dan schakel je best zo snel mogelijk een dokter in. In het andere geval: nog even geduld, de lente is niet meer zó ver af. En de woorden van Frank Deboosere klinken alvast hoopgevend. (br.hln)
Blinde Rob (13) kan 'zien' door de klikgeluiden die hij met zijn tong maakt
Blinde Rob (13) kan 'zien' door de klikgeluiden die hij met zijn tong maakt
Rob Clijmans (13) is blind geboren. Maar de jongen heeft een speciale gave. Hij vindt zijn weg door klikgeluiden te maken en af te gaan op de echo. In het programma Copy Beest op één kan u vanavond zien hoe Rob dat voor elkaar krijgt met behulp van de techniek die ook bruinvissen gebruiken. Erg bijzonder.
De jongen uit Oud-Turnhout heeft geleerd om de wereld te zien met behulp van geluid. Met deze techniek kan hij de locatie van objecten bepalen door zelf een klikgeluid te maken en nadien een echo te ontvangen via zijn oor.
Rob, die op een boerderij woont, is dol op zijn gocart. Het feit dat hij niet kan zien, houdt hem niet tegen om op het erf rond te rijden. Door echolocatie kan hij zelfstandig langs obstakels navigeren.
Wanneer de tiener met het wagentje rondcrost, weerkaatsten de klikgeluiden die hij maakt tegen de stallen. Zo slaagt hij erin om evenwijdig langs de gebouwen te rijden.
Ook vleermuizen en bepaalde walvissoorten zoals bruinvissen maken gebruiken van deze techniek die eveneens aan de basis ligt van sonar en radar.
Dieter Coppens van het programma Copy beest wil de gocart uitrusten met sonartechnologie om de grote droom van Rob te realiseren: eens rijden op de zeedijk van Oostende. (br.hln)
