Natuurfotograaf spot beertjes die 'pootjes vasthouden'

Het lijkt een haast menselijk tafereel: twee kleintjes die handjes vasthouden, terwijl hun moeder wat te eten haalt. Het gaat hier echter om een op goed geluk geschoten plaatje van twee jonge grizzlyberen en hun moeder.

Gedaan met eindeloos procederen

Vanaf morgen is het gedaan met het vergoeden van pro-Deoadvocaten die asielprocedures nodeloos rekken. Minister van Justitie Koen Geens (CD&V) bedacht samen met de Orde van Vlaamse Balies een nieuw puntensysteem dat misbruik moet tegengaan.

Asielzoekers krijgen in ons land van bij hun eerste aanvraag gratis juridische bijstand. Dat kost de schatkist jaarlijks 25 miljoen euro. Advocaten die de procedures voeren, worden vergoed via een puntensysteem. 1 punt is momenteel 25 euro waard. Voor het bijwonen van een verhoor bij het Commissariaat-Generaal voor Vluchtelingen en Staatlozen kreeg de advocaat een forfait van 15 punten of 375 euro, onafgezien van de duur van dat gesprek. Vanaf nu zal hij maar 3 punten per uur meer krijgen.

De overheid wil vooral het mes zetten in eindeloze beroepen tegen uitspraken en meervoudige asielaanvragen. Als er geen ernstige nieuwe elementen worden aangebracht, zal de advocaat nog amper 50 euro per prestatie verdienen. Bij onrechtmatige procedures, die tot nu toe regelmatig werden gevoerd bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, zal de raadsman helemaal geen pro-Deopunten meer krijgen. Ook roekeloze procedures tegen uitwijzingen zullen de advocaat geen euro meer opleveren.

De overheid hoopt zo eindelijk een einde te stellen aan de zinloze asielprocedures, die de staat veel geld kosten en asielzoekers soms na jaren verweesd achterlaten. De nieuwe regels betekenen ook het einde van advocaten(bureaus) die veel geld verdienden met het misbruik. (br.hln)

Steeds vaker 2 leraars voor 1 klas

Steeds meer leerkrachten staan met twee voor de klas. Daarvoor zullen vanaf dit schooljaar ook 420 juffen en meesters ingeschakeld worden die uit het buitengewoon onderwijs komen. Co-teaching wordt dan ook dé nieuwe trend voor dit schooljaar. Dat schrijft onderwijstijdschrift 'Klasse'.

Die evolutie is voor een groot stuk te danken aan het zogenaamde M-decreet. De bedoeling daarvan is om zo veel mogelijk kinderen die nu in het buitengewoon onderwijs les volgen, toch in het gewoon onderwijs op te vangen. Minder kinderen in het buitengewoon onderwijs betekent natuurlijk ook dat daar minder personeel nodig is. En die 'overbodige' krachten worden nu ingezet in het gewoon onderwijs.

Voor dit schooljaar gaat het om 420 mensen: 370 voor het basisonderwijs en 50 voor het middelbaar. Het gaat vooral om leerkrachten, maar ook om logopedisten, kinesisten en orthopedagogen. Veel van de leerkrachten die uit het buitengewoon onderwijs komen, zullen een klas gaan delen met een juf of meester in het gewoon onderwijs.

Jonge leerkrachten
Maar zij zijn niet de enige co-teachers. Steeds meer - vaak jonge - leerkrachten kiezen ervoor. Er wordt immers steeds meer van hen geëist en ze willen niet meer alléén de verantwoordelijkheid dragen voor een klas. Bovendien kunnen ze zo hun expertise delen.

Leerkrachten die nu al experimenteren met co-teaching, zijn daar meestal bijzonder tevreden over. Ze hebben meer tijd om elk kind de nodige aandacht te geven, waardoor er minder leerlingen achterop raken en in een zorgklas belanden. (br.hln)

Deze mishandelde pony herken je nu niet meer

Een pony die enkele maanden geleden totaal verwaarloosd werd aangetroffen in een weiland in het Britse Surrey, is weer helemaal opgeknapt onder de liefdevolle zorg van een team toegewijde dierenartsen.

Toen de jonge pony, die Dora werd genoemd, enkele maanden geleden in een enorm leeg weiland werd aangetroffen door dierenrechtenactivisten, was ze in een vreselijke staat. Het arme beest had geen grammetje vet meer en haar ribben staken door haar met uitwerpselen besmeurde en vacht. Haar manen waren te lang, haar vacht dof.

Transformatie
De pony werd meteen naar de dierenarts gebracht, waar ze meteen een warm bad kreeg en een deken kreeg. Ze bleef er twee maanden tot ze weer gezond was. Inmiddels heeft Dory een ware transformatie doorgemaakt en is in niets meer de zielige pony van weleer te herkennen. "Dora is een lieve schat: we kunnen niet wachten tot we haar een permanent huis kunnen geven", zegt Anna Hemmings van het dierenasiel in Lockwood, in Godalming, Surrey.

Knuffels
"Dora's ideale plekje zou er een zijn met meerder pony's en voldoende ruimte om te grazen. Ook zou het fijn zijn als er een afdak is, waar ze onder kan schuilen bij slecht weer", zegt Hemmings. "Ze is een goede pony en hoopt op een thuis met veel liefde en knuffels", sluit ze af. (br.hln)

Waarom mannen liever niet de enige broodwinner zijn

Geld maakt niet gelukkig, en al helemaal niet als je een man bent, zo blijkt uit een nieuwe studie. Mannen van wie verwacht wordt dat ze het inkomen van de familie dragen, zijn een stuk minder gelukkig dan zij die die verantwoordelijkheid met hun partner delen.

De resultaten blijken vooral van toepassing te zijn op millennials. Het onderzoek werd namelijk uitgevoerd bij getrouwde mannen tussen 18 en 32 jaar oud. "De data geven aan dat wanneer mannen een grotere verantwoordelijkheid hebben voor het inkomen van hun gezin, hun psychologische welzijn en gezondheid erop achteruit gaat," vertelt Christin Munsch, assisistent-professor in de sociologie aan de universiteit van Connecticut.

Grote tol
Wanneer ze de enige kostwinner van het gezin zijn, vergt dit de grootste tol. In het onderzoek gaven alleenverdieners immers aan zich maar liefst 3,5 tot 5 procent minder goed te voelen, dan wanneer beide partners bijdragen. Opvallend: voor vrouwen werd het omgekeerde effect opgetekend. Hoe meer ze verdienden, hoe beter ze zich psychologisch voelden. En ook wanneer ze een lager aandeel hadden in het gezinsinkomen. In tegenstelling tot mannen werd ook hun gezondheid niet beïnvloed door het cijfertje op de loonbrief.

Zou het niet kunnen dat mannen wiens vrouwen evenveel of meer verdient, gelukkiger zijn simpelweg omdat ze meer geld hebben en minder hard hoeven te werken? Dat ontkennen de onderzoekers. Volgens hen staat het fenomeen los van alle factoren zoals leeftijd, opleiding, het totale inkomen of het aantal werkuren. Het zijn vooral de hoge verwachtingen en verantwoordelijkheid die een grote druk uitoefenen.

Gedaan met stereotype
Hoewel de man als kostwinner nog steeds het ideaalbeeld lijkt voor velen, is dit slechts een kortstondig fenomeen in de geschiedenis, aldus historica Stephanie Coontz. "De traditionele familie waarbij de man het brood op de plank brengt, bestaat niet," vertelt ze. "Dit beeld kwam pas erg laat in de geschiedenis aanwaaien, en het is geen lang leven beschoren. Het is tijd dat we het achter ons laten."

Kan het zijn dat de millennials de eerste generatie zijn die dat plaatje van de man als kostwinner naar de achtergrond verplaatsen? "We weten dat millennials op zoek zijn naar een evenwaardige relatie, waarbij beide partners evenveel bijdragen en evenveel verantwoordelijkheid dragen voor hun gezin," aldus Munsch. "Deze resultaten tonen aan wat er gebeurt wanneer mannen gedwongen worden om een bepaalde rol aan te nemen en meer verantwoordelijkheid op zich te nemen." (br.hln)

"Pas als chauffeur zin heeft, mag ik mee"

Wie in een rolstoel zit en de bus wil nemen in Vlaanderen, kan maar beter een rit reserveren. Doe je dat niet, riskeer je dat de buschauffeur je simpelweg aan de kant van de baan laat staan. Het overkwam Sarah Willems (26) al meerdere keren, waardoor ze telkens te laat op haar werk verschijnt. "Ik heb het gevoel dubbel gestraft te worden", zegt Sarah.

Sarah Willems (26) is een vechtertje. Door een ziekte in haar kinderjaren zit ze al bijna heel haar jonge leven in een rolstoel. Toch blijft Sarah niet bij de pakken zitten. Integendeel, een tweetal maand geleden ruilde ze het ouderlijke nest in het Oost-Vlaamse Assenede voor een flatje in de Gentse binnenstad. Daar doet ze aan 'begeleid' wonen. Werken doet Sarah nog wel in Assenede. "Vrijwilligerswerk op het gemeentehuis. Ik help bij het onthaal, kleine administratieve taken... Ik wil me nuttig maken in het leven."

Dat wordt Sarah evenwel niet altijd even makkelijk gemaakt. Om op haar werk te geraken in Assenede neemt ze twee keer in de week de bus, een rit van een klein uur. Maar afgelopen maand liet een chauffeur van De Lijn Sarah al een aantal keer gewoon staan aan de halte. "De laatste keer was vorige week vrijdag. Ik was een halve dag te laat op mijn werk doordat de buschauffeur van dienst mij niet mee wilde nemen. Frustrerend. Blijkbaar is het te veel werk om mij in en uit de bus te helpen." (br.hln)

Standbeeld van Herman de Coninck onthuld in Zoo Antwerpen

In de Antwerpse Zoo is vanavond een standbeeld onthuld ter ere van dichter en journalist Herman de Coninck (1944-1997). Het gaat om een initiatief van het district Antwerpen en de erven van de Coninck. Het standbeeld is van de hand van kunstenares Elke Van Steenbergen en combineert de gestalte van de jonge dichter met het hoofd van de oudere en wat weemoedige de Coninck die kijkt naar de door hem erg geliefde dierentuin.

Herman de Coninck bezocht de Zoo niet alleen erg vaak, zijn oeuvre omvat ook verschillende gedichten die een dier uit de dierentuin als onderwerp hebben, zoals flamingo's, olifanten, neushoorns en giraffen.

De Zoo ging in op het verzoek van het districtsbestuur en de familie omdat het idee past bij het kunstpatrimonium waarover de Zoo al beschikt, met zowel historisch als hedendaags werk. Uiteindelijk werd als locatie voor het standbeeld de kiosk gekozen, de grens tussen het sinds kort openbare plein en het betalende deel in de vernieuwde inkomzone.

Het standbeeld staat niet op een sokkel en bestaat uit een lichaam in donkerblauw gepatineerd brons en een hoofd in beige marmer met ogen in wit marmer en barnsteen. Volgens het district toont het "de synthese van iemand die veel keek naar de dingen en zijn rake observaties tegelijkertijd met humor en een grote kwetsbaarheid met zijn lezer wist te delen". (br.hln)

De vloek van de lotto: winnares verlaat man voor magnaat die nog tien keer rijker is

Het leek niet stuk te kunnen voor de Britse Jason en Victoria Jones, toen ze in 2004 zo'n 2,7 miljoen euro wonnen met de lotto. Het koppel was nog maar pas getrouwd en schafte zich meteen een luxueus huis en een dure sportwagen aan. Intussen heeft de vrouw haar man verlaten voor een zakenman die nog tien keer meer bezit.

Het is niet de eerste keer dat het fout gaat met winnaars van het grote lot. Twee Britse koppels die respectievelijk 53 miljoen euro (Les en Smantha Scadding) en 174 miljoen euro (Adrian en Gillian Bayford) wonnen, gingen ook al uit elkaar. Maar niemand had gedacht dat het ook het lot zou zijn van Jason (41) en Victoria (41) Jones. Het pas getrouwde koppel kocht het winnende lot met het laatste muntstuk van een pond dat Victoria in haar tas had.

Ze kochten zich meteen een prachtig landhuis en een dure wagen en startten een vastgoedbedrijfje op in Wiltshire bij Oxford. Maar Victoria vertelt zelf dat de winst haar leven helemaal ruïneerde. "Het brengt heel wat stress met zich mee, dat mensen je altijd definiëren als lottowinnaar, ook nu nog. Ze behandelen je anders", zegt ze.

Fortuin
Vorig jaar begon het fout te gaan in haar relatie. Ze vertelde haar man dat ze hem zou verlaten. Een vakantie om de brokken toch nog te lijmen, mislukte toen haar echtgenoot berichtjes onderschepte naar een andere man, multimiljonair Mike Clare (61), een van de rijkste mannen van Engeland. Die verzamelde zijn fortuin met Dreams, een bedretailer die hij in 2008 verkocht voor 260 miljoen euro. Zijn vermogen wordt geschat op meer dan 300 miljoen.

Rokkenloper
Maar Clare is ook bekend als notoir rokkenloper. Iets wat ook zijn echtgenote Carol (57) weet. "Ik ga uit met heel wat verschillende vrouwen en mijn echtgenote is daarvan op de hoogte. We leven apart, maar we blijven getrouwd", zegt hij in een reactie op het nieuws.

"Ook mijn leven is om zeep", zucht Jason, intussen vader van twee kinderen. "Ik heb al acht maanden niet meer kunnen werken omdat onze relatieproblemen me helemaal de dieperik in trekken. We zijn intussen begonnen met het verdelen van onze eigendommen, waar we ooit zo gelukkig mee waren." (br.hln)

2 Canadese mannen ontdekken dat ze verwisseld werden na geboorte

Twee mannen, afkomstig uit een afgelegen gemeenschap in de Canadese provincie Manitoba, hebben zopas ontdekt dat hun ouders niet hun echte ouders zijn. De mannen, die elkaar kennen en in hetzelfde dorp wonen, werden 41 jaar geleden na de geboorte verwisseld in het hospitaal.

Leon Swanson en David Tait Jr. werden met drie dagen verschil geboren in het Norway House Indian Hospital in Keewatinook in 1975. Het hospitaal, gelegen in Cree-gebied (de Cree zijn een inheemse bevolkingsgroep in Canada, red.), werd destijds gerund door de federale overheid. Uit DNA-onderzoek blijkt dat ze kort na de geboorte met de verkeerde ouders naar huis werden gestuurd.

Italiaanse regering geeft alle 18-jarigen cultuurbonus van 500 euro

Elke Italiaanse tiener die dit jaar zijn of haar achttiende verjaardag viert, krijgt van de regering een "cultuurbonus" van 500 euro cadeau. Daarmee kunnen ze onder meer boeken, museumbezoeken, filmtickets en tickets voor concerten en nationale parken kopen. Zo wil de Italiaanse overheid jongeren op het belang van cultuur wijzen.

Zoveel kost één schooljaar (van kleuterschool tot TSO)

September komt eraan, en die start van het nieuwe schooljaar brengt naast een nieuwe boekentas nog heel wat kosten met zich mee. Van € 45 tot € 1.631: zoveel kosten schoolgaande kinderen op één jaar.

De Tijd vroeg cijfers op bij de Gezinsbond. Daaruit bleek dat de kleuterschool het goedkoopst is voor de portemonnee, met zo'n € 45 per jaar aan activiteiten en materiaal. De derde graad KSO is de grootste aanslag op de portefeuille, daar zijn ouders zo'n 1.631 euro kwijt op een jaar tijd. (br.hln)

Dit moet je doen zodat je vakantie langer lijkt te duren

Het enige vervelende aan vakantie? Er komt ooit een einde aan. Maar er is goed nieuws voor wie nog enkele dagen ontspanning voor de boeg heeft. Door niet te veel op voorhand te plannen, kan je vakantie langer lijken dan ze eigenlijk nog maar is. Dat tipt de Duitse psycholoog en expert tijdsperceptie Marc Wittman.

Het geheim van een schijnbaar langer durende vakantie, is volgens psycholoog Marc Wittman om je resterende verlofdagen niet van 's ochtends tot 's avonds helemaal vol te plannen. Dat komt doordat je besef van tijd anders is tijdens vakanties. Alles wat met planning te maken heeft en je weghaalt uit het "hier en nu", zal ervoor zorgen dat de tijd sneller voorbij lijkt te gaan, aldus de expert tijdsperceptie.

Dingen op voorhand plannen is handig en soms ook noodzakelijk op reis. Maar als het niet echt moet, adviseert Wittman om het rustig aan te doen en spontaan te bekijken waar je zin in hebt. Doordat je op het laatste nippertje beslist - zullen we een wandeling maken, of toch een terrasje doen? - ben je meer bezig met het hier en nu, waardoor het lijkt dat je tripje net iets langer duurt. En dat kunnen we alleen maar toejuichen. (br.hln)

Hij geeft zonnebloem aan huilende onbekende. Wat zij hem dan vertelt, zet hun beider levens op z'n kop

Een man die een zonnebloem schonk aan een wenende onbekende, heeft verteld hoe die eenvoudige daad van barmhartigheid het leven van hen beiden op z'n kop heeft gezet. Het verhaal is zo mooi, zo puur en zo ontroerend dat het al honderdduizenden likes kreeg op Facebook.

Danny Wakefield uit de Amerikaanse stad Seattle had de zonnebloem eigenlijk gekocht voor iemand op wie hij dol was. Hij wilde de bloem onder de ruitenwisser van de wagen van zijn date steken maar omdat ze nog maar één keer met elkaar hadden afgesproken, vreesde hij dat het gebaar misschien van het goede te veel was.

De dertigjarige romanticus vond het echter zonde om de zonnebloem gewoon weg te smijten, dus wilde hij er iemand anders blij mee maken. "Door wat er vervolgens gebeurde, ben ik veranderd op een manier waar geen woorden voor te vinden zijn", schreef Danny op Facebook.

"Ik vertrok naar mijn werk en nam de zonnebloem mee. Onderweg stopte ik voor een koffie in een zaak waar ik zowat dagelijks kom. Ik zag hoe een vrouw zat te lezen terwijl tranen over haar wangen rolden. Het was alsof er een magneet in de zonnebloem zat die me naar haar trok. Van zodra ik haar zag, wist ik dat ik de bloem aan haar moest geven", vertelde de Amerikaan.

Dus stapte hij naar haar tafel en legde de situatie uit en zei haar: "Ik voel dat jij even bijzonder bent als de date die ik had, dus wil ik de bloem aan jou schenken."

Magie
Toen gebeurde er iets magisch waar Danny nog steeds moet van bekomen. "Nog voor ik de zonnebloem aan de vrouw kon overhandigen, vloog ze in mijn armen. Ze huilde van ontroering en dankbaarheid. Wat ze vervolgens zei, probeer ik nog steeds te vatten", aldus de dertiger.

De vrouw huilde omdat haar verloofde de week ervoor was gestorven, enkele maanden voor ze zouden trouwen. Op hun eerste afspraakje kocht hij haar een zonnebloem en dat zou hij blijven doen. Hij kocht alleen maar zonnebloemen, nooit rozen, omdat zij het licht in zijn leven was.

"Vandaag was hij, via mij, in staat om aan haar te tonen dat ze voor altijd zijn licht zou zijn. Het was een boodschap die niet in woorden uit te drukken valt", verklaarde Danny.

"Ik ril nog na terwijl ik dit schrijf. Je weet nooit hoe een simpel gebaar twee levens kan veranderen. Er zijn voor anderen, daar draait het om. Ik daag jullie uit om het leven van iemand anders wat op te vrolijken. De impact die je hebt, kan van onschatbare waarde zijn. Liefde verspreiden, verandert niet alleen levens maar redt ze ook", besloot Danny.

De post die op 21 augustus werd opgepikt door Facebookpagine 'Love What Matters', kreeg al bijna 200.000 likes. (br.hln)

Arme ouders timmeren zelf rolstoel in mekaar voor verlamd kind

De ouders van de Canadese baby Evelyn Moor (1) hebben zelf een rolstoel in mekaar getimmerd voor hun zieke dochter. Ze raakte verlamd na een intensieve kankerbehandeling. Door de kostelijke therapie, hadden Evelyns ouders geen geld meer over om een rolstoel op maat te kopen.

Toen Evelyn Moore vier maanden was, kreeg ze van de dokter te horen dat ze een hardnekkige spinale tumor had. Na acht rondes chemotherapie raakte de baby over zowat heel haar lichaampje verlamd. Ze kan alleen nog maar haar hoofd, nek en armen bewegen.

Radeloos
De ouders moeten zich radeloos gevoeld hebben, door de verlamming zal hun kind nooit kunnen stappen, maar ook niet normaal kunnen kruipen. Enkel in een rolstoel zou Evelyn zich gemakkelijk kunnen voortbewegen. Maar omdat de ouders zich blauw betaalden aan de kankerbehandelingen, hadden ze geen geld meer over om een rolstoel op maat te kopen.

Evelyns ingenieuze vader Brad kwam meteen met een oplossing uit de bus. Voor 100 dollar timmerde hij een rolstoel in mekaar. Dat met een snijplank, een babystoel en een paar wielen die hij online gekocht had. Het duurde twee dagen voor Evelyns rolstoel klaar was.

Gelukkig
Volgens Evelyns oncoloog is het meisje heel gelukkig. "Zoals elk ander kind kan ze zich vrij bewegen en alles exploreren. Ze is zelfs sneller dan haar leeftijdsgenoten", lacht hij. Volgens de ouders is haar ware persoonlijkheid naar boven gekomen sinds ze in de rolstoel zit. "Ze kent geen angst", zegt Evelyns mama Kimberly. "Ze rolt graag van hoge heuvels met haar handen in de lucht." (br.hln)

Axelle Red - Je t'attends

Om haar te beluisteren druk op de foto







Axelle Red werd geboren te Hasselt op 15 februari 1968 als Fabienne Demal. Op driejarige leeftijd zette ze haar eerste danspasjes. In 1983 koos ze voor het zingen en bracht ze onder de naam Fabby haar eerste plaatje uit "Little girl". De echte doorbraak kwam er in 1989 met de single "Kennedy Boulevard" onder de nieuwe artiestennaam Axelle.

In 1993 kwam haar eerste album uit, "Sans plus attendre" ,dat zelfs in Frankrijk scoorde. Vanaf toen heette ze Axelle Red. Na het verschijnen van haar album volgden er nog vele andere, zowel in het Frans , Engels als in het Spaans. Axelle is dan wel afkomstig uit België, momenteel woont ze in de Franse hoofdstad Parijs waar ze al heel bekend is. Axelle Red is sinds enkele jaren getrouwd met Filip Vanes en samen hebben ze drie dochters: Janelle (21 januari 1999), Gloria (24 juni 2003) en Billie (15 april 2005).

Toots Thielemans (94) overleden

Jazzmuzikant en componist Toots Thielemans is vanmorgen overleden. De mondharmonicaspeler was 94 jaar. Dat heeft zijn management aan Belga gemeld.

Thielemans overleed in het ziekenhuis, waar hij verzorgd werd na een val vorige maand. "Toots Thielemans is deze ochtend in het ziekenhuis in zijn slaap overleden", zegt zijn manager Veerle Van de Poel. "Hij lag sinds vorige maand in het ziekenhuis, nadat hij ten val was gekomen, maar het is niet zo dat er complicaties waren opgetreden. Hij is overleden door ouderdom, zijn lichaam was gewoon op."

Toots Thielemans werd als Jean Baptiste Frédéric Isidor Thielemans geboren op 29 april 1922 in de Brusselse volkswijk Marollen. De jazzlegende werd in 2001 door koning Albert II tot baron verheven.

Thielemans stopte zijn muzikale carrière in maart 2014. Alle geplande concerten werden afgelast omdat de muzikant zich niet meer sterk genoeg voelde om nog een volledig optreden te spelen.

Thielemans speelde met de grootste jazzmuzikanten, zoals Miles Davis, Chet Baker, Charlie Parker, Benny Goodman, Ella Fitzgerald, Peggy Lee en Billy Joel.

Thielemans begon in de jaren 30 mondharmonica te spelen om zijn longen te trainen, omdat hij last had van astma. Zijn artiestennaam Toots is een verwijzing naar de muzikanten Toots Mondello en Toots Caramata. In 1964 kocht de Belg een huis in Amerika en vanaf dat moment woonde hij daar ook het grootste deel van de tijd.

Hij behield een groot huis in Brussel. Door die combinatie werd hij ook wel een 'Vlamerikaan' genoemd. Later kreeg hij twee eredoctoraten aan de universiteit van Brussel, zowel Franstalig als Nederlands.

Wellicht wordt later op de dag een rouwregister geopend in zijn woonplaats Terhulpen. (br.hln)

Was je je haar best in de ochtend of net 's avonds?

Vanavond nog in de douche springen, of toch op maandagochtend vroeger uit je bed voor frisse lokken? Een dilemma waar we allemaal wel eens mee kampen, en dat haarexperten hier voor ons mee helpen oplossen.

"Of je je haar best 's ochtends of 's avonds wast, hangt af van je haartype," legt haarstyliste Tyler Colton uit. "Wie fijn haar heeft dat snel vet wordt, kan het best 's ochtends wassen. Doe dan vooral shampoo op de wortels en laat de rest vanzelf door je haar spoelen. Heb je haar met een dikkere textuur, dan maakt het niet veel uit of je 's ochtends of 's avonds een wasbeurt inplant. Dan hangt het vooral van je eigen voorkeur af en hoelang je nodig hebt om je haar 's ochtends in model te brengen."

Ook haarstyliste Amy Bradbury sluit zich daar bij aan. "Dames met dunne, fijne haardossen die snel uitzakken en niet goed in model blijven, wassen hun haar best in de ochtend." Zij vult nog aan met extra advies voor krullen en dik, golvend haar: "Dan lijkt het mij beter om 's avonds te wassen. Volle krullen zou ik grotendeels laten drogen tijdens de avond, en de rest tijdens je slaap laten opdragen. Je kan je haar de avond voordien al brushen of stijlen en het zal zich verder in model zetten terwijl je slaapt. De snelle afwerking kan je 's ochtends doen."

Kapper Michael David vult aan dat veel afhangt van de look die je verkiest. "Wil je sluik, strak haar, dan was je beter 's ochtends. Wie liever een nonchalante, beachy look heeft, kan de avond voordien wassen." Bradbury besluit tot slot dat je vooral moet kiezen wat voor jou het gemakkelijkste is. "Je haar 's avonds wassen lijkt mij het handigste, omdat je dan 's ochtends minder werk hebt in de badkamer. Maar iedereen moet vooral doen waar hij of zij zich goed bij voelt." (br.hln)

"Dagelijks fouten met medicatie", verpleegster doet boekje open over wantoestanden in rusthuizen

Beperkte budgetten en een dreigend tekort aan verpleegkundigen maakt dat de werkdruk in rusthuizen erg hoog is. Verpleegster Liesbet Claeys maakt afgelopen weekend in een pakkende brief aan de krant De Standaard duidelijk hoe erg de situatie is. Ze begon gemotiveerd aan een interimopdracht in een privérusthuis in Gent. Maar al na amper een uur kwam de ontnuchtering: "Ik kon helemaal niet doen waar ik voor gestudeerd had."

"Ik kreeg een opdracht in een zorghotel, maar veel 'zorg' of 'hotel' heb ik niet gezien. Helaas lijkt dit representatief voor de ouderenzorg in ons land", vertelt Liesbet in De Standaard. Ze moest als enige verpleegkundige op een weekenddag meer dan 100 bewoners verzorgen. Maar aan verzorging kwam de jonge verpleegkundige haast niet toe. "Na een uur werk op andere verdiepingen kom ik terug en staat een van de bewoners in de gang te roepen dat hij drinken wil. In de eetzaal heeft een dame koffie uitgeschonken in haar potje druiven. Een andere bewoner staat volledig gedesoriënteerd te leunen op haar rollator in de gang, op zoek naar haar kamer. Het voortdurende gepiep van de beloproepen maakt me gek."

Fouten met medicatie
"Het personeel hier werkt onhygiënisch. Met de blote hand voelt men of de pamper nog droog is, om vervolgens de volgende patiënt met diezelfde ongewassen handen te verzorgen. Er gebeuren dagelijks fouten met medicatie. Er is geen systeem, geen opvolging en geen controle. Dus iedereen doet naar eigen goeddunken. Geen handschoenen, want geen tijd. Geen hulp bij het eten, geen identificatie van medicatie, geen levenskwaliteit, want geen tijd. Ik verontschuldig me een hele dag omdat ik geen tijd heb om langer bezig te zijn dan het hoognodige."

De vrouw heeft slechts vijf minuten per patiënt om ze klaar te maken voor de nacht. Dat betekent dat sommige bewoners al om 18 uur in hun bed worden gelegd, omdat het niet anders kan. "Als je je tijd verdeelt over de patiënten, heb je een dikke vijf minuten per persoon. En dat voor het helpen bij de hygiënische zorgen, het aandoen van de nachtkledij en het verplaatsen in bed. Helaas is het elders niet veel beter. Ook in andere rusthuizen kon ik vaststellen hoe mensen die zorg nodig hebben aan hun lot worden overgelaten. Is dit de verzorgingsstaat waar we altijd zo hoog mee oplopen? Ik hoop het niet, ik wil het niet. Ik wil me niet meer verontschuldigen voor mijn werk. Ik wil doen waarvoor ik afgestudeerd ben. Mag dat?" (br.hln)

Cafés en restaurants moeten oppassen voor deze nieuwe dieventrucs

Het Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen (NSZ) vraagt alle horeca-uitbaters om waakzaam te zijn voor enkele nieuwe criminele technieken. Zo slaan steeds meer criminelen hun slag terwijl de klanten of de uitbaters even onoplettend zijn. Vooral smarthpones en portefeuilles van klanten en uitbaters worden gestolen. Anderzijds moeten horecazaken die over een privégedeelte aan de zaak beschikken, opletten voor dieven die zich zogezegd van ruimte gemist hebben bij de zoektocht naar een toilet. "Beide praktijken deden zich deze zomer opmerkelijk veel voor in hotels, restaurants en cafés", meldt NSZ-voorzitter Christine Mattheeuws.

De criminelen slaan toe tijdens het buffet of wanneer klanten of uitbaters onoplettend zijn of even gebruikmaken van het toilet. Dieven maken misbruik van de slordigheid van klanten en uitbaters en stelen smartphones, handtassen, portefeuilles en andere bezittingen. Zeker in de zomer is het opletten geblazen. Uitbaters krijgen meer toeristen en niet-vaste klanten over de vloer, waardoor een niet-vaste klant met slechte bedoelingen minder vaak opvalt. Bovendien maken criminelen misbruik van de drukte die er vaak heerst tijdens de middag- en avondservice.

Op zoek naar wc

Waar hotels, maar ook restaurants en cafés, ook voor moeten oppassen, zijn criminelen die zich in het privégedeelte van hun zaak begeven om er de bezittingen van de zaakvoerder (en eventueel ook van het personeel) te stelen. Indien ze ondertussen betrapt worden, maken ze de zaakvoerder wijs dat ze op zoek waren naar de toiletten en lukraak een deur hadden opengedaan.
 
NSZ-voorzitter Christine Mattheeuws: "Exacte cijfers over het aantal voorvallen zijn er nog niet, maar beide praktijken zijn duidelijk in opmars. Daarom willen wij de ondernemers uit de horecasector oproepen om hiervoor waakzaam te zijn."

Is op tweedehands.be gekocht portret geschilderd door duurste schilder ter wereld?

Heeft Jan Starckx voor een prikje een werk van de duurste schilder ter wereld kunnen kopen?

De Turnhoutenaar is morgen te zien in het BBC-programma 'Fake or Fortune' waarin experts een door hem gekocht portret onder de loep nemen. Het meisjesportret zou weleens een van de vroegste werken van de Nederlands-Amerikaanse kunstschilder Willem de Kooning (1904-1997) kunnen zijn, zo schrijft Gazet van Antwerpen.

In 2015 werd nog een werk van de abstract-expressionist geveild voor 300 miljoen dollar, meteen het duurste schilderij ooit.

Starckx kocht het portret, dat zo'n 90 jaar geleden zou zijn geschilderd, voor 450 euro op zoekertjessite tweedehands.be. De man koopt wel vaker kunst via websites of op rommelmarkten, maar geeft daar doorgaans 50 euro voor uit. In november tastte hij dieper in de buidel, want de dubbele o in de naam op het portret intrigeerde hem.

Hij achterhaalde zelf dat een sterk gelijkend werk van de Kooning in 2014 is verkocht voor 50.000 dollar. De makers van Fake or Fortune hebben de eigenaar van dat doek in de Verenigde Staten opgezocht en hebben nu beide werken vergeleken. Starckx (rechts aan tafel) en zijn echtgenote reisden met de cameraploeg mee naar Miami. De kunstexperts brengen morgenavond om 22 uur uitsluitsel op BBC One. (br.hln)