Cafés en restaurants moeten oppassen voor deze nieuwe dieventrucs

Het Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen (NSZ) vraagt alle horeca-uitbaters om waakzaam te zijn voor enkele nieuwe criminele technieken. Zo slaan steeds meer criminelen hun slag terwijl de klanten of de uitbaters even onoplettend zijn. Vooral smarthpones en portefeuilles van klanten en uitbaters worden gestolen. Anderzijds moeten horecazaken die over een privégedeelte aan de zaak beschikken, opletten voor dieven die zich zogezegd van ruimte gemist hebben bij de zoektocht naar een toilet. "Beide praktijken deden zich deze zomer opmerkelijk veel voor in hotels, restaurants en cafés", meldt NSZ-voorzitter Christine Mattheeuws.

De criminelen slaan toe tijdens het buffet of wanneer klanten of uitbaters onoplettend zijn of even gebruikmaken van het toilet. Dieven maken misbruik van de slordigheid van klanten en uitbaters en stelen smartphones, handtassen, portefeuilles en andere bezittingen. Zeker in de zomer is het opletten geblazen. Uitbaters krijgen meer toeristen en niet-vaste klanten over de vloer, waardoor een niet-vaste klant met slechte bedoelingen minder vaak opvalt. Bovendien maken criminelen misbruik van de drukte die er vaak heerst tijdens de middag- en avondservice.

Op zoek naar wc

Waar hotels, maar ook restaurants en cafés, ook voor moeten oppassen, zijn criminelen die zich in het privégedeelte van hun zaak begeven om er de bezittingen van de zaakvoerder (en eventueel ook van het personeel) te stelen. Indien ze ondertussen betrapt worden, maken ze de zaakvoerder wijs dat ze op zoek waren naar de toiletten en lukraak een deur hadden opengedaan.
 
NSZ-voorzitter Christine Mattheeuws: "Exacte cijfers over het aantal voorvallen zijn er nog niet, maar beide praktijken zijn duidelijk in opmars. Daarom willen wij de ondernemers uit de horecasector oproepen om hiervoor waakzaam te zijn."

Is op tweedehands.be gekocht portret geschilderd door duurste schilder ter wereld?

Heeft Jan Starckx voor een prikje een werk van de duurste schilder ter wereld kunnen kopen?

De Turnhoutenaar is morgen te zien in het BBC-programma 'Fake or Fortune' waarin experts een door hem gekocht portret onder de loep nemen. Het meisjesportret zou weleens een van de vroegste werken van de Nederlands-Amerikaanse kunstschilder Willem de Kooning (1904-1997) kunnen zijn, zo schrijft Gazet van Antwerpen.

In 2015 werd nog een werk van de abstract-expressionist geveild voor 300 miljoen dollar, meteen het duurste schilderij ooit.

Starckx kocht het portret, dat zo'n 90 jaar geleden zou zijn geschilderd, voor 450 euro op zoekertjessite tweedehands.be. De man koopt wel vaker kunst via websites of op rommelmarkten, maar geeft daar doorgaans 50 euro voor uit. In november tastte hij dieper in de buidel, want de dubbele o in de naam op het portret intrigeerde hem.

Hij achterhaalde zelf dat een sterk gelijkend werk van de Kooning in 2014 is verkocht voor 50.000 dollar. De makers van Fake or Fortune hebben de eigenaar van dat doek in de Verenigde Staten opgezocht en hebben nu beide werken vergeleken. Starckx (rechts aan tafel) en zijn echtgenote reisden met de cameraploeg mee naar Miami. De kunstexperts brengen morgenavond om 22 uur uitsluitsel op BBC One. (br.hln)

Mallory speelt 95 kilo kwijt, haar ontgoochelde verloofde blaast huwelijk af

95 kilo én haar ontgoochelde verloofde kwijtgespeeld: de keuze voor een maagverkleining heeft de wereld van Mallory Buettner drastisch op z'n kop gezet. Maar spijt van die verloren liefde heeft de 29-jarige lerares uit het Canadese Ontario allerminst. Eindelijk voelt ze zich goed in haar vel en durft ze foto's van zichzelf in bikini nemen. Het relaas van een meer dan geslaagde transformatie.

Twee jaar geleden woog Mallory nog ruim 180 kilo, intussen is meer dan de helft daarvan als sneeuw voor de zon verdwenen. Anderhalve maand geleden volgde de kroon op het werk, met een buikwandcorrectie en een armlift. Daarbij werd in totaal nog 4,5 kilogram overtollige huid weggesneden.

De brunette deelt haar verhaal nu om lotgenoten ertoe aan te zetten ook die stap te zetten. Ja, er volgden complicaties na de operatie. En ja, haar gepland huwelijk ging niet langer door. Maar die tegenslagen verzanden in het niets bij de levensvreugde die ze nu gevonden heeft.

"Ik had nog nooit in mijn leven een bikini gedragen. Voor de jacuzzi in mijn tuin gebruikte ik een badpak, maar dat ding aantrekken? Zelfs daar zag ik tegenop. Tegenwoordig draag ik niets anders meer, ik ben een bikinibabe geworden. Na de operatie heb ik me meteen vijf modelletjes aangeschaft. Voor het eerst in mijn leven ziet de buitenkant eruit zoals ik me vanbinnen voel."

"Op school altijd de dikste"
Mallory heeft haar hele leven lang een strijd tegen de weegschaal gevoerd. Toen ze tien jaar oud was, wees de teller al 90 kilo aan. Op haar achttiende was daar nog eens 38 kilo bijgekomen. En toen ze twee jaar later afstudeerde, sleepte ze al 165 kilo met zich mee.

"Mijn oudere zus at ongeveer hetzelfde, maar zij bleef er normaal uitzien. Op school was ik altijd de dikste. Toen ik acht jaar oud was, moest ik al een dieet volgen. Mijn moeder trachtte gezonde maaltijden te maken, maar ik propte me vol met chips en pizza. In de hogere school raakte ik ook nog eens verslaafd aan McDonald's."

Ten einde raad probeerde Mallory het Bernstein-dieet uit. "Ik at per dag slechts 500 tot 800 calorieën, echt extreem. Ik verloor er wel 36 kilo door en daar was ik heel blij mee." Het programma kostte echter 600 dollar (530 euro) per maand, geld dat ze niet langer op tafel kon leggen toen ze een huis kocht.

"Ingestort bij de dokter"
Mallory schakelde over naar 1.500 calorieën, waardoor de kilo's er in een razend tempo weer aanvlogen. "Ik ging naar mijn dokter en daar ben ik ingestort. Hij legde het scenario van een operatie op tafel. Ik zag dat eerst niet zitten, het klonk als de makkelijke uitweg. Ik kon toch afvallen zoals ik in het verleden al bewezen had? Ik was zo overstuur dat ik huilend mijn zus gebeld heb. Ze zei dat ik er voor moest gaan en dat ze me zou steunen. Uiteindelijk zat er niets anders op dan mijn trots in te slikken."

De drastische beslissing zorgde echter voor spanningen in haar relatie. "Ik was verloofd op dat moment, normaal zou ik twee maanden na de operatie trouwen. Hij zag mijn plannen echter niet zitten en wilde alles bij het oude houden. Volgens mij dacht hij dat ik hem niet graag meer zou zien als ik slanker zou zijn. We hebben het huwelijk op zijn initiatief dan maar afgelast, sindsdien hebben we elkaar ook niet meer gesproken. Het was een zeer lastige beslissing, maar ik moest voor mijn eigen geluk kiezen. We hebben allebei ons leven verder gezet, ik hoop dat hij gelukkig is."

De operatie werd een klinkend succes, Mallory speelde in het eerste half jaar zelfs negen kilo per maand kwijt. Ze laat de koolhydraten nu zoveel mogelijk links liggen en legt haar maaltijden op een broodbordje, kwestie van de porties in te perken. "Dit toont aan hoe wanhopig ik was. In m'n eentje zou het me nooit gelukt zijn. Vandaar ook allicht dat ik er nu zo open over ben, ik weet nu als geen ander hoe moeilijk het is om hulp te vragen. Als je dik bent, kan je jezelf niet verstoppen. Iedereen ziet je, denkt dat je lui bent of dat het je geen bal kan schelen. De hele wereld heeft een oordeel klaar. Uiteindelijk moest ik hulp vragen, iets waar niemand zich ooit voor zou moeten schamen."

"Soort medaille"
In eerste instantie was Mallory trots op haar huidoverschot. "Het voelde als een soort medaille, het toonde aan van hoe ver ik gekomen was. Mijn chirurg dacht dat ik nooit onder de honderd kilo zou raken, maar uiteindelijk heb ik mijn streefgewicht van 85 kilo toch gehaald. Op een gegeven moment wilde ik er echter toch niet meer aan herinnerd worden, vandaar dat ik besloot om nogmaals onder het mes te gaan."

Zelfs de bloeduitstorting die -alweer- chirurgisch verwijderd diende te worden, kon de pret niet drukken. "Ik stuurde een foto van mezelf in bikini naar mijn mama en zus, ze waren supertrots op mij. Het is niet gemakkelijk geweest. Ik weet nu dat een operatie een zware dobber is en dat het herstel nog veel lastiger is. Ik heb opofferingen gedaan, het is helemaal niet de makkelijke uitweg geworden die ik voor ogen had."

Maar het resultaat, dat mag er wezen. Mallory heeft haar leven weer op de rails gekregen, ze gaat zelfs naar de fitness en volgt een uitgebalanceerd dieet. "Als leerkracht is het belangrijk om genoeg energie te hebben, zodat je de kinderen kan bijhouden. Maar nu hebben zij het moeilijk om mij te volgen." (br.hln)

Daarom willen Vlaamse ouders hun comateuze zoon aan iedereen tonen

De ouders van deze tiener hebben een heel goede reden om deze foto aan iedereen te tonen: waarschuwen tegen wat drugs met jongeren kunnen doen. Hun 18-jarige zoon en een vriend zijn maandagavond bewusteloos naar het ziekenhuis gevoerd nadat ze een overdosis van het uiterst gevaarlijke 'GBL Liquid' hadden gedronken.

Dat gebeurde tijdens een zwembadfeestje in Teralfene (Affligem). "Ze hebben ons eerst dronken gevoerd en dan overtuigd in te stemmen met een speciale trip", vertelt de 18-jarige Matthias Schouppe uit Lede. De dosis was zo groot dat zelfs tien koeien er niet tegen opgewassen zijn. Gevolg: de jongeman en zijn vriend zakten prompt in elkaar.

Waarschuwing
"Gelukkig had mijn broer, die even voordien het feestje had verlaten, door dat er iets niet klopte." Hij keerde terug en alarmeerde de hulpdiensten. Die voerden Matthias en zijn vriend onder begeleiding van een MUG-team in comateuze toestand naar het ziekenhuis. Beiden zijn intussen aan de beterhand, maar willen samen met hun ouders waarschuwen voor de mogelijke gevolgen van drugs op feestjes. (br.hln)

Gouden 4x100m-vrouwen van Spelen 2008 krijgen moment van glorie op Memorial

Kim Gevaert, Hanna Mariën, Elodie Ouedraogo en Olivia Borlée zullen op 9 september tijdens de Memorial Van Damme gehuldigd worden. Gisterenavond maakte het Internationaal Olympisch Comité (IOC) bekend dat de Russische aflossingsploeg die op de Spelen van 2008 in Peking goud veroverde in de 4x100 meter die medaille moet inleveren. Het goud komt logischerwijs naar België, dat in de finale tweede werd. "Hopelijk geraken die gouden medailles op tijd hier", zo verklaart Memorial-organisator Wilfried Meert aan persagentschap Belga.

Een nieuwe dopingtest op de bewaarde stalen van atlete Yulia Chermoshanskaya leverde sporen op van testosteron en steroïden, waarna het IOC oordeelde dat Rusland geen aanspraak meer kan maken op het goud. Het is nu wel nog aan de Internationale Atletiekfederatie (IAAF) om de vrijgekomen eerste plaats en de bijbehorende gouden medaille aan de Belgische aflossingsploeg toe te kennen.

"Eerder sprak ik al met Pierre-Olivier Beckers (voorzitter van het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité, nvdr.) en Jacques Rogge, indertijd voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité (IOC), over het idee om de 4x100m-vrouwen te huldigen op de Memorial. Zij vonden dit ook geweldig", aldus Meert. "Het is beter om een mooie huldiging te hebben voor bijna 50.000 toeschouwers dan een intiem moment bij het IOC. Alleen dienden we nog te wachten op het resultaat van het B-staal van de Russin, en dat moesten we weten voor de Memorial zou plaatsvinden."

"Nu moeten er nieuwe medailles gemaakt worden", vervolgde Meert. "Ik kan me niet indenken dat die Russinnen hun eremetaal zullen terugsturen. Het is de bedoeling om Gevaert en co. hun gouden medailles tijdens de Memorial te overhandigen. Ik denk dat we er van uit mogen gaan dat die medailles er op tijd zullen zijn. Met Pierre-Olivier Beckers hebben we voldoende invloed in het IOC om dat proces te bespoedigen." (br.hln)

"Waarom zijn vrouwen die zich niet scheren onhygiënisch?"

Klik op de foto om het filmpje te bekijken

"Dodelijk virus bedreigt Europa en Amerika" (en er zijn niet genoeg vaccins)

Bloedingen uit ogen, neus en mond, geelzucht en het uitvallen van organen tot de dood volgt: Afrika wordt bedreigd door de zwaarste uitbraak van gele koorts in dertig jaar. En het potentieel dodelijke virus zou ook Europa en Amerika bedreigen. Terwijl er nu al niet genoeg vaccins zijn.

Het was kinderrechtenorganisatie Save the Children die als eerste alarm sloeg, nu ook een dozijn gevallen van de ziekte vastgesteld zijn in China. Bij de overheid van enkele Afrikaanse landen zit de schrik er in elk geval in, want ze willen niemand meer toelaten die niet is ingeënt.

Toch slaagde de ziekte er al in zich te verspreiden vanuit Angola naar de Democratische Republiek Congo. Verder zijn er ook gevallen bekend in Oeganda en Kenia. Save the Children begon meteen met een noodvaccinatiecampagne in Congo, maar waarschuwt dat er wereldwijd nog maar 7 miljoen doses van het vaccin voor handen zijn en in Kinshasa alleen al 10 miljoen mensen wonen.

Geen geneesmiddel
Gezondheidsmedewerkers hebben al de opdracht gekregen om de vaccins te verdunnen tot een vijfde van hun sterkte om de voorraad zo veel mogelijk te sparen. Eenmaal je het vaccin hebt gekregen, is dat wel levenslang werkzaam. Dat is des te belangrijker omdat er tegen gele koorts geen geneesmiddel bestaat. Preventie is dan ook essentieel. In Angola en Congo zijn intussen al honderden doden gevallen en duizenden mensen in de wijde regio zijn besmet.

Het virus wordt verspreid door dezelfde mug die ook dengue en het Zikavirus overdraagt. Eenmaal het virus opduikt in een bepaald gebied, kan het zich met de mug razendsnel verspreiden. Ook Latijns-Amerika, de Verenigde Staten, Azië, Noord-Australië en Zuid-Europa worden daarbij bedreigd.

4.500 slachtoffers
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) sterft twintig procent van de patiënten aan de huidige stam van de ziekte, terwijl dat tot 50 procent kan oplopen. De uitbraak van de ziekte kan nog tien tot vijftig keer meer slachtoffers maken dan nu al het geval is en dat zou het de ergste uitbraak maken sinds 1992, toen het zes jaar duurde voor ze onder controle was. 4.500 mensen lieten toen het leven.

Vaccin
Save the Children hoopt alvast dat door aan de alarmbel te trekken, wetenschappers de beperkte voorraad van het vaccin verder aanvullen. Zeker met het oog op een mogelijke wereldwijde verspreiding van de ziekte. (br.hln)

Drinken we in de toekomst pintjes met minder alcohol?

Overmatige alcoholconsumptie blijft een moeilijk probleem om aan te pakken in onze samenleving. Daarom doen Canadese onderzoekers nu de suggestie om de verantwoordelijkheid deels te verschuiven naar de producenten van alcohol. De wetenschappers zien een mogelijke oplossing in het verlagen van het alcoholpercentage in alcoholische drankjes.

Jaarlijks laten zo'n 3,3 miljoen mensen het leven door problemen met alcohol, volgens cijfers van de Werelgezondheidsorganisatie. Alle bewustmakingscampagnes en taksen op alcohol ten spijt. Een paper van Canadese onderzoekers die op The Lancet verscheen, suggereert daarom of er geen oplossing schuilt in het verlagen van het alcoholpercentage van drankjes. 

De onderzoekers van het Canadese verslavingscentrum CAMH concludeerden in een studie dat dit de meest efficiënte methode is om de consumptie van alcohol terug te dringen. "We zouden bijvoorbeeld het gemiddelde percentage kunnen verlagen van 5,5% naar 4,5%," aldus Jürgen Rehm van het CAMH. "We weten uit experimenten dat consumenten het verschil niet proeven tussen bieren met een verschillend alcoholpercentage. Anderzijds zijn de voordelen voor de volksgezondheid enorm."

Een extra voordeel aan deze methode is volgens de wetenschappers dat de producenten hier geen nadeel van ondervinden. De productiekosten dalen, terwijl hun verkoop wel hetzelfde blijft. De Canadezen zien deze oplossing dan ook als een perfecte win-winsituatie, voor producent en consument. (br.hln)

Alles op alles voor spoedbruiloft terminaal zieke Kelly

De terminaal zieke Nederlandse Kelly Hekker (23) heeft als ultieme wens: trouwen met haar grote liefde Ralph. Vriendin Moniek wil er via een doneeractie een droombruiloft van maken.

Het zal de mooiste dag van haar leven worden, en tegelijk een verdrietige. Als Kelly Hekker (23) Ralph den Boer (27) het jawoord geeft, weet ze dat het huwelijk slechts van korte duur zal zijn.

"Het is heel dubbel'', zegt Kelly. "We beloven elkaar liefde en trouw tot de dood ons scheidt, wetende dat dat moment sneller komt dan ons lief is. Maar ik hou zo veel van Ralph en we zijn zo gelukkig samen. Dat wil ik hem kunnen zeggen en laten zien.''

In 2015 kochten ze een nieuwbouwhuis, maar korte tijd later, in augustus, kreeg Kelly de diagnose baarmoederhalskanker. Het huis is onlangs opgeleverd, maar de ziekte is al uitgezaaid naar haar heupen, onderrug, knieën, en - zo hoorde ze vorige week - inmiddels ook naar haar darmen.

Levensverwachting
Artsen geven Kelly nog maximaal tot het eind van dit jaar. "Het is heel snel gegaan. En ik besef dat het niet meer goed komt.''

Hoog op haar bucketlist staat een fotoshoot met Ralph en hun 3-jarige zoontje. Maar haar allergrootste droom is trouwen met de man die ze al sinds de basisschool kent en met wie ze al jaren een relatie heeft. "Zes jaar geleden heeft hij me ten huwelijk gevraagd. Ik zei 'ja'. Daarna is de relatie even uit geweest, maar we zijn toch weer bij elkaar gekomen. Vorig jaar op mijn verjaardag vroeg hij me opnieuw. Toen wisten we al dat ik ziek was.''

Door de aankoop van het huis is er op korte termijn geen geld voor een feestelijke bruiloft. Daarom startte vriendin Moniek Kooijman een doneeractie voor de droombruiloft. "Dit is het minste wat ik kan doen'', vertelt ze. "Je kunt op maandagen gratis trouwen, maar zij verdient een schitterende dag. Dit zijn haar laatste mooie herinneringen.''

Na de oproep via sociale media stromen donaties en gratis hulp binnen. Er is een Mini Cooper geregeld, visagie, een locatie, ambtenaar, bloemen, taart. Zaterdag gaat ze jurken passen. Kelly: "Zo mooi. Ik krijg veel lieve berichtjes, zelfs van wildvreemden.''

Eind september moet de droombruiloft plaatsvinden. "Al vanaf mijn vijfde droom ik over een bruiloft als Sissi'', mijmert Kelly. "Mijn vader begeleidt me naar het altaar, waar mijn man me voor het eerst in mijn trouwjurk ziet.''

Vader herstentumor
Haar vader is ook ernstig ziek. Hij heeft een hersentumor, is twee keer zonder succes geopereerd en begint binnenkort aan zijn laatste bestralingen. "Het is bizar dat mijn vader en ik het ziekteproces delen. We snappen elkaar, voelen elkaar aan.''

Ze verbijt de pijn die ze voelt en weigert morfine om zo helder mogelijk te blijven. Moniek: "Ze is sterk en nuchter. Het is heftig als vader en kind samen een strijd voeren, waarbij voor de een misschien nog licht aan het eind van de tunnel is en voor de ander niet.''

Voorlopig steekt Kelly alle energie in het gezin en de verhuizing. "We zijn bezig om samen van het nieuwe huis ons paleisje te maken. Ik heb 24 uur per dag pijn, in mijn rug, bij het ademhalen. Maar dit moet gebeuren. Dit wil ik doen. Ik wil alles goed achterlaten voor mijn vriend en zoon.'' (br.hln)

Langer leven? Lees dan een boek

Uit een nieuwe studie onder meer dan 3500 respondenten blijkt dat mensen die 30 minuten per dag een boek lezen, gemiddeld twee jaar langer leven dan niet-lezers. Boekenlezers leven bovendien ook langer dan wie enkel tijdschriften leest.

De studie van de Yale University School of Public Health onderzocht het leespatroon van 3635 50-plussers gedurende een periode van twaalf jaar. De onderzoekers kwamen tot de vaststelling dat wie meer dan 3,5 uur per week leest, 23 procent minder kans maakte om tijdens de studie te overlijden. Wie minder dan 3,5 uur leest, had nog 17 procent meer overlevingskans dan niet-lezers.

Volgens onderzoeker Avni Bavishi "is slechts 30 minuten per dag een boek lezen gunstig voor de overlevingskansen". "We concludeerden ook dat boeken lezen een groter voordeel oplevert dan kranten of magazines," aldus Bavishi. "Dit effect is waarschijnlijk het gevolg van het feit dat boeken meer inspanning vragen van de lezer, ze zorgen voor een groter cognitief voordeel en verhogen daardoor de levensduur." Uit de studie bleek dat de respondenten per week gemiddeld nochtans veel meer tijdschriften dan boeken lazen: 6,10 uur versus 3,92 uur.

In de studie beschrijven de academici twee cognitieve processen die een 'overlevingsvoordeel' opleveren bij het lezen van boeken. Enerzijds vragen boeken 'cognitief engagement': dat kan verklaren waarom boeken de woordenschat, het denkvermogen, de concentratie en het kritisch denkvermogen aanscherpen. Ten tweede promoten boeken empathie, sociale perceptie en emotionele intelligentie.

Uit een eerder onderzoek blijkt dat 65-plussers gemiddeld 4,4 uur per dag televisie kijken. Maar meer tijd vrijmaken om boeken te lezen kan volgens de academici dus voordelig zijn voor deze groep. (br.hln)

Aantal kindbruiden stijgt in Duitsland

In Duitsland trouwen steeds vaker jonge meisjes. Volgens de kinderbescherming in het land telde Duitsland het afgelopen jaar zeker duizend meisjes die trouwden, veelal met oudere mannen. Het zou gaan om kindhuwelijken onder vluchtelingen, maar ook in Roma-families. Het eigenlijke aantal ligt mogelijk nog veel hoger, meldt de krant Die Welt am Sonntag.

De kinderbescherming roept op de minimumleeftijd om te trouwen, die staat op achttien jaar, veel strikter te hanteren. Nu wordt boven de zestien soms een uitzondering toegestaan. Veel van de kindhuwelijken vinden echter buiten het zicht van de autoriteiten plaats.

 De hoge cijfers komen ook omdat met de vluchtelingenstroom echtparen zijn binnengekomen uit landen waar kindhuwelijken wel zijn toegestaan.  (br.hln)

"Ik heb het opgegeven": jongen schrijft vlak voor zelfmoord hartbrekende brief

Een dertienjarige jongen in New York beroofde zich afgelopen donderdag van het leven. De familie van de overleden Danny Fitzpatrick is woedend nadat ze zijn afscheidsbrief lazen. De jongen werd gepest en zijn leerkrachten hebben niks gedaan om hem te helpen.

"Ik heb het opgegeven." In de brief, die zijn familie op Facebook deelde, beschrijft Danny hoe de pesters in de Holy Angels Catholic School hem het leven zuur maakten. "Hij pestte me", schreef Danny over een van zijn voormalige vrienden. 

Geen hulp
Het begon allemaal goed voor Danny op de school, maar dat draaide uit op een nachtmerrie toen het pesten begon. "Ik had eerst veel vrienden, goede punten, een goed leven. Maar toen verhuisde ik, en toen ik terug ging was het helemaal anders. Mijn oude vrienden veranderden, ze wilden zelfs niet meer met mij praten. Ze pestten me constant tot ik met hen begon te vechten." Tijdens een van die gevechten liep Danny verwondingen op aan zijn pink. Maar de leerkrachten weigerden hem te helpen. "Ze deden helemaal niets." Er was er eentje die het wel probeerde, het was niet genoeg.  Zij was de liefste leerkracht. Zij begreep het." 

De brief eindigt met de hartbrekende woorden: "Ik wilde weg, ik heb gesmeekt en gesmeekt."

Monument
Een vriend van de familie van Danny bevestigt dat de jongen gepest werd, en dat de leerkrachten niet genoeg gedaan hebben om hem te helpen. "Kijk naar Danny's glimlach", vertelt hij op Facebook. "Maar tegelijkertijd had hij pijn, deed hij wanhopige pogingen om hulp in te roepen. Hij verstopte zijn pijn van alle pesterijen en vechtpartijen." De familie plant maandag een begrafenis. Met een crowdfundingactie willen ze geld inzamelen voor een gepast herdenkingsmoment om de bewustwording rond pesten te vergroten. (br.hln)

Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de site zelfmoord1813.

Een op zes zelfstandigen onder armoedegrens

Vorig jaar verdienden 111.523 zelfstandigen in hoofdberoep minder dan 12.500 euro, terwijl de Europese armoedenorm voor een alleenstaande op omgerekend 13.020 euro per jaar ligt. Dat blijkt uit een onderzoek van het Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen (NSZ) waarover Het Nieuwsblad zondag bericht.

Het NSZ deed het onderzoek op basis van gegevens van het Rijksinstituut voor de Sociale Verzekeringen der Zelfstandigen. "Als je weet dat er vorig jaar bijna 705.000 zelfstandigen in hoofdberoep waren, dan betekent dat 15,8 procent. Of één op zes", zegt Christine Mattheeuws van het NSZ.

Volgens De Zondag zag Dyzo, de organisatie voor zelfstandigen in moeilijkheden, op drie jaar tijd een verdubbeling van het aantal aanvragen, van 1.237 in 2012 tot 2.482 vorig jaar. Volgens parlementslid Robrecht Bothuyne (CD&V,) die de cijfers opvroeg bij Vlaams minister van Werk Philippe Muyters (N-VA), bewijst dat dat Dyzo een nuttige partner is voor zelfstandigen. Wel betreurt hij dat de samenwerking met steden en gemeenten niet van een leien dakje verloopt. "Uit cijfers blijkt dat maar liefst 67 procent van de Vlaamse gemeenten op geen enkele manier samenwerkt met Dyzo. De minister moet hen dringend sensibiliseren", aldus Bothuyne. (br.hln)

Terminale vrouw geeft feest van twee dagen... en sterft op het einde

Begin juli stuurde Betsy Davis (41) haar vrienden en familie een uitnodiging voor een feest. En niet zomaar een feest: het gebeuren zou twee dagen duren en zou "omstandigheden bevatten die je nog nooit hebt gezien", aldus Betsy. Het werd een afscheid met maar één regel: niemand mocht huilen in haar buurt.

In 2013 kreeg Betsy, een kunstenares uit Californië, te horen dat ze aan ALS lijdt, de vreselijke en ongeneeslijke spierziekte waarbij je langzaam maar zeker verlamd raakt tot ook je ademhaling het begeeft. Patiënten hebben na de diagnose amper twee tot vijf jaar te leven.

Betsy besloot echter niet te wachten tot de ziekte haar klein kreeg, maar wilde op haar eigen termen een einde aan haar lijden maken. Ze maakte aanspraak op de kersverse euthanasiewet in Californië, waardoor terminale, volwassen patiënten die minder dan zes maanden te leven hebben een dodelijke medicijnencocktail mogen innemen. Maar voor ze uit het leven stapte, wilde de artieste nog een keer genieten

Pizza en film
Tijdens het weekend van 23 en 24 juli zakten meer dan 30 mensen van over heel Amerika af naar het huis van Betsy om samen met haar afscheid te nemen. Het werd een mooie en emotionele bijeenkomst, met veel muziek, cocktails en Betsy's favoriete pizza. Ze keek nog eenmaal naar haar favoriete film en praatte met al haar geliefden. Ze nodigde alle vrouwen ook uit om haar kleren te passen en iedereen mocht een van haar spullen uitkiezen om mee te nemen als herinnering. Betsy benadrukte dat er maar een regel was. "Draag wat je wil, zeg wat je wil, dans, spring, zing, bid... Maar huil niet in mijn buurt."

Aan het einde van het weekend trok ze haar favoriete kimono aan, keek naar haar laatste zonsondergang en nam om 18.45 de dodelijke medicijnen in het bijzijn van haar zus, haar verpleegster, therapeut en haar dokter. Ze gleed zachtjes weg in een coma en stierf vier uur later.

Laatste optreden
De zus van Betsy, Kelly, vond het afscheidsfeest een geweldig idee. "Het was natuurlijk zwaar; telkens als ik de kamer uitliep kreeg ik een krop in de keel. Het is nog steeds erg moeilijk." Toch waren alle gasten blij dat ze aanwezig waren. "Ze begrepen het. Ze had zo veel pijn en ze respecteerden haar beslissing. Iedereen deed zijn best om het een zo vrolijk mogelijke gebeurtenis te maken."

Velen zagen het feest als een laatste kunstwerk van de artieste. Betsy, die dol was op performance art en schilderen, kon op het einde niet meer staan, haar tanden poetsen of duidelijk praten. "Maar toch wist ze van haar dood iets prachtigs te maken. Ze nam het heft in eigen handen en maakte van haar dood een kunstwerk." (br.hln)

Zo haal je knoflookgeur makkelijk van je handen

Een teentje look voegt meteen heel wat smaak toe aan een gerecht, iets minder fijn is de indringende geur die soms tot dagen aan je handen blijft zitten na het snijden van look. En wassen met zeep kan daar helaas niet tegenop. Gelukkig vonden wij een trucje dat meteen werkt.

Wat je nodig hebt: een roestvrij staal spons.

Hoe het werkt: Was je handen na het snijden van knoflook met water en zeep, en schrob met de roestvrij staal spons over je handen. De geur zal meteen weg zijn!

Waarom het werkt: Net zoals bij zilver, blijven geuren aan de oppervlakte hangen van roestvrij staal. De ijzeroxide op de spons zal zich binden met de zwavelverbindingen in de look (die zorgen voor de slechte geur), waardoor je na het wassen geen lookgeur meer zult ruiken, maar net die typische ijzergeur. Die krijg je trouwens wel van je handen door ze te wassen met water en zeep. (br.hln)

4 gezonde snacks om de namiddag te overleven

Heb je net lekker gegeten, begint dat hongergevoel al weer te knagen. En wat zien die chocolaatjes die je collega heeft meegenomen er verdomd lekker uit. Opdat je toch niet in de verleiding zou komen, vonden wij enkele snacks die minstens even lekker zijn, maar wel een stuk gezonder. Ideaal om die namiddagdip te overleven.

Worteltjes met hummus

Zin in iets knapperigs om te knabbelen tussendoor? Dan zijn worteltjes niet te missen. Ze bevatten slechts 7 calorieën per wortel, zijn lekker crunchy en gezond. Bovendien smaken ze extra lekker met een beetje hummus erbij. Die kan je zelf thuis maken of gewoon kant-en-klaar kopen in de supermarkt. En voor die 30 calorieën per 15 gram hoef je het ook niet te laten.

Pussycat - Mississippi

Dankzij zijn vrienden kan deze zieke avonturier toch Europa zien... op hun rug

Van Frankrijk, naar Engeland tot Ierland, de dertigjarige Amerikaan Kevan Chandler had Parijs en de Ierse landschappen nooit kunnen bewonderen zonder zijn vrienden. Want door een spierziekte kan hij immers niet stappen en de smalle straatjes van Parijs zijn moeilijk te verkennen in een rolstoel. Dankzij zijn vrienden werd het wél mogelijk: ze droegen hem gedurende drie weken in een rugzak rond in Europa.

Intussen is Kevan terug in zijn thuisstad Fort Wayne, Indiana. Hij kampt met spinale musculaire atrofie (SMA) en kan niet stappen. Maar zijn beperkingen beletten hem niet om het avontuur op te zoeken. Een hoop vrienden maakten het mogelijk om toch door Europa te trekken. Ze trainden maanden op voorhand zodat ze lichamelijk klaar waren om de zware rugzak met Kevan op hun rug te dragen. "Onderweg kregen we wel wat vragende blikken. Mensen zagen ons uit de verte aankomen en pas na een tijdje begonnen ze te glimlachen en deden ze weer verder met wat ze aan het doen waren."

"We hebben een week in Frankrijk, een week in Engeland en een week in Ierland gespendeerd. En het was allemaal ongelooflijk: van dansen in de straten van Parijs of wat hangen met zigeuners aan de Seine. Ik krijg nu vaak de vraag wat mijn favoriet moment uit de reis was, maar ik kan het niet zeggen."

Nu het avontuur erop zit, is Kevan niet aan het uitrusten. Hij wil anderen helpen om hun dromen na te jagen. We werken met een paar kinderen met een beperking en hun gezinnen om een rugzak voor hen te ontwerpen." Ook werkt Kevan aan een documentaire en een boek over zijn unieke reis. "Ik wil de mensen aan het denken krijgen."

Wil je alle foto's van Kevans trip bekijken? Je vindt het verhaal van hem en zijn vrienden hier. De groep denkt ook aan een nieuw avontuur, de Chinese muur is een van de opties. (br.hln)

Vastberaden zwerfhond blijft maandenlang opduiken aan hotel van stewardess tot ze hem adopteert

Een Argentijnse zwerfhond blijkt een wel heel gedreven doorzetter te zijn. Toen de Duitse air-hostess Olivia Sievers begin dit jaar de hond voor het eerst zag in de buurt van het Hilton-hotel in Buenos Aires, had ze geen idee dat hij haar zou uitkiezen als zijn baasje en alles zou doen om dat te realiseren.

Toen Sievers de hond voor het eerst zag, gaf ze hem wat eten en ravotten ze wat. Ze doopte hem Rubio. Rubio volgde haar later naar haar hotel en wachtte. En wachtte. En wachtte. Tot ze weer buitenkwam.

Kort nadien keerde de stewardess terug naar Duitsland en dacht ze de hond nooit meer te zien, maar toen ze de keer nadien weer in Buenos Aires was, bleek Rubio daar weer te staan. "Hij liep altijd met me mee en ik probeerde een andere weg te nemen omdat ik niet wilde dat hij me naar het hotel zou volgen, maar dat was niet mogelijk. Hij kwam altijd terug en volgde me," vertelde ze in Noticiero Trece, een Argentijnse talkshow. "Hij was heel blij dat iemand hem aandacht schonk. Deze hond wil echt een vriend."

Toen Sievers Rubio in juli (winter in Buenos Aires) weer zag, gaf ze de hond een vliegtuigdekentje om zich warm te houden. Ze probeerde een opvanggezin voor de hond te vinden, maar hij liep weg. Daarop besloot de vrouw om hem zelf te adopteren. Rubio vloog vrijdag van Zuid-Amerika naar Europa en woont nu bij zijn nieuwe familie. Missie geslaagd. (br.hln)