We leren er maar beter mee leven: in je huis leven 100-tal verschillende beestjes
We leren er maar beter mee leven: in je huis leven 100-tal verschillende beestjes
Er leven honderden soorten beestjes in elk huis over heel de wereld, van spinnen, miljoenpoten, parasieten tot fruitvliegjes. En er is niets dat je daar als bewoner aan kan doen, zegt onderzoekster Michelle Trautwein. Maar voor je meteen in paniek slaat, die beestjes zijn gelukkig wél goed voor je gezondheid.
De insecten hebben je keukenkastjes omgetoverd tot een complex ecosysteem, waarin ieder zijn functie heeft met bijvoorbeeld aaseters en parasieten. Beestjesexperte Trautwein heeft voor de California Academy of Science vijf jaar lang op alle continenten onderzoek gedaan naar onze kleinste huisgenoten. “Wereldwijd hebben we huizen onderzocht, en een ding geldt overal: beestjes respecteren de grenzen niet. Ze zien onze huizen als een verlenging van hun natuurlijke habitat. Er is niks wat je kunt doen om deze indringers buiten te houden.”
Trautwein en haar collega’s hebben huizen in verschillende steden en landelijke dorpen in de Verenigde Staten, Australië, Japan, Peru en Zweden bestudeerd. Binnenkort hoopt ze nog naar Afrika en Antarctica te gaan. Haar team inspecteerde urenlang met hoofdlampen op handen en knieën de huizen van vreemden op zoek naar de kleine beestjes. Zo wilde ze ontdekken wat een huis insectvriendelijk maakt. Ze gaven elk woning een score op basis van properheid, hoeveelheid rommel, aanwezigheid van huisdieren, pesticiden, stofvlokken en het aantal ramen en deuren. De resultaten van het onderzoek verschenen vorige week in het wetenschappelijk blad Scientific Reports.
Wie woont waar?
En wat bleek? Niets maakte een verschil wat de diversiteit van beestjes in huis betreft. In elk huis leven ongeveer 100 verschillende soorten insecten, onafhankelijk van hoe vaak de bewoners poetsen of hoeveel huisdieren ze hebben. De meeste spinnen, insecten en miljoenpoten leefden het liefst op de vloer van druk bezochte kamers met tapijt, waar veel ramen en deuren zijn. In kelders wonen doorgaans beestjes die houden van het donker: miljoenpoten, grotkrekels en pissebedden. “Ze zijn ook geen tijdelijke inwoners, ze hebben in huis zelfs een eigen voedselketen ontwikkeld. En die is even ingewikkeld als die van hun soortgenoten die in het wild leven”, aldus de beestjesexperte. ”Sommige beestjes, zoals de Duitse kakkerlakken leven bijna enkel in de buurt van mensen. Ze zijn zo geëvolueerd dat ze beter tussen vier muren kunnen overleven dan tussen bomen en gras. Dit is een teken dat er zich een heuse insectengemeenschap aan het vormen is die huizen verkiest als habitat.”
Deze studie focuste zich eerder op de diversiteit van onze kleinste huisgenoten dan op kwantiteit. Trautwein spreekt ook van een duidelijk verschil tussen een normale hoeveelheid beestjes in huis en een plaag. “Ik geloof dat een bepaalde diversiteit aan beestjes in huis gezond is. Het bewijs groeit dat moderne ziekten als allergieën en auto-immuunziekten vaker voorkomen omdat we nu aan niet zoveel microben meer blootgesteld worden als toen we jong waren. Insecten kunnen een handige rol spelen als gastheer en verspreider van diverse microben die goed voor ons zijn.”
Nieuwe ontdekkingen
Het onderzoek heeft ook geleid tot de ontdekking van nieuwe soorten. Zo vond Trautwein in Peru een nieuw soort kevers. Ook zijn ze veel stalen van vliegen aan het onderzoeken, want het team is op veel soorten gestoten die nog geen wetenschappelijke naam hebben gekregen. “We denken vaak dat de grote ontdekkingen in tropische regenwouden moeten gebeuren of op de bodem van de oceaan. Maar hebben nog veel te ontdekken over de plaatsen waar we zelf leven.” (br.hln)
Wonden die je na acht uur ’s avonds oploopt, genezen veel trager
Wonden die je na acht uur ’s avonds oploopt, genezen veel trager
Snij je overdag in je vinger, dan geneest die wonde bijna twee keer sneller dan dezelfde wond die je ’s avonds oploopt. Dat heeft te maken met onze biologische klok, die ervoor zorgt dat de cellen die helpen om een wonde te genezen ’s nachts veel minder actief zijn.
Tot nu toe werd er vanuit gegaan dat de biologische klok alleen effect heeft op onze hersenen, maar dat blijkt niet te kloppen. Ook fibroblasten, cellen die onder andere de huid helpen repareren, zijn overdag een stuk actiever dan ’s nachts. Dat geldt ook voor keratinocyten, een ander type huidcellen. Daardoor geneest een wond die je overdag oploopt, tot zestig procent sneller dan een wond die je ’s nachts oploopt. Dat ontdekte een team van moleculair biologen aan de universiteit van Cambridge, nadat ze 118 patiënten met brandwonden bestudeerden.
Bij de patiënten die tussen acht uur ’s ochtends en acht uur ’s avonds een brandwond opliepen, duurde het herstel 11 dagen minder lang, zeventien dagen in plaats van achtentwintig. “Overdag zijn blijkbaar zo’n 30 meer genen actief ’s dan nachts, en die helpen om actine, een proteïne dat helpt fibroblasten vooruit te komen, te controleren. Zo komen die cellen sneller bij de wonde terecht, waardoor ze ook sneller in actie kunnen schieten,” legt een van de onderzoekers Nathaniel Hoyle uit. “Die tijd kunnen ze daarna nooit meer inhalen”.
Nut voor de toekomst
De onderzoekers hopen dat deze bevinding in de toekomst kan leiden tot een nieuwe benadering van wondgenezing. “Door bijvoorbeeld geneesmiddelen te creëren die de cellen in dagmodus kunnen brengen als een verwonding ’s nachts wordt opgelopen,” aldus Hoyle. (br.hln)
Waarom drinken we Cava als we iets te vieren hebben?
Waarom drinken we Cava als we iets te vieren hebben?
Valt er iets te vieren? Dan is een fles Spaanse bubbels ongetwijfeld van de partij. Cava valt goed in de smaak bij de Belgen. Sterker nog: tegenwoordig is ons kleine land exportbestemming nummer één. Maar waarom is het drankje zo razend populair? De Bende Van Annemie op Radio 1 zocht het uit.
Op een verjaardag, als aperitief bij een etentje, of gewoon om het einde van de werkweek te vieren. Redenen genoeg om een fles te ontkurken. Maar waarom klinken we met een glaasje Cava en niet met pakweg een glaasje wijn?
In een interview voor De Bende van Annemie op Radio 1 legt Dirk Rodriguez, hoofdredacteur van Vino Magazine uit hoe het komt dat we plots massaal cava nippen.
“Cava is goedkoop. In de supermarkt kan je al flessen vinden voor 5 euro. Dat het drankje zo populair werd in ons land is grotendeels aan de marketingafdeling van Colruyt te danken.”
“Vroeger had je twee grote spelers in de supermarkten: Freixenet en Codorniu”, vertelt Rodriguez bij De Bende van Annemie. “Hun macht was zo groot dat zij de prijs bepaalden. De supermarkten kregen de prijzen van die Spaanse schuimwijnen dus niet naar omlaag. Vervolgens zijn de supermarkten zelf gaan kijken of er geen spelers op de markt waren die die machtspositie konden ondermijnen. Uiteindelijk waren het de aankopers van Colruyt die erin zijn geslaagd om een speler op de markt te vinden die een lagere prijs aanbood.”
Door de daling van de prijzen ging Cava plots als zoete broodjes - welja bubbels - over de toonbank. De rest is geschiedenis, santé! (br.hln)
De Kreuners maken comeback én stellen meteen nieuwe single ‘Viktoria’ voor
De Kreuners maken comeback én stellen meteen nieuwe single ‘Viktoria’ voor
Vijf jaar na hun afscheid in het Sportpaleis zijn De Kreuners weer helemaal terug. Met een nieuwe single ‘Viktoria’ en een nieuw avontuur langs de zomerfestivals. “Ik heb de tijd genomen om mijn kinderen te zien opgroeien, maar nu was de goesting te groot”, aldus Walter Grootaers. “We klinken beter dan ooit. Of beter nog: we gaan eindelijk goed klinken.” (lacht)
“Eigenlijk is het allemaal begonnen als grap”, vertelt Grootaers. ”‘Zodra Jan Van Eyken minder dan 100 kilo weegt, maken we er werk van’, zei ik twee jaar geleden op de radio. Allemaal in de gedachte dat dat nooit mogelijk zou zijn, natuurlijk. Maar een jaar later belt Van Eyken me plots op. ‘Hé Walter, ik weeg 84 kilo. Wanneer gaan we spelen?’ (lacht) Toen kon ik niet meer terug.” (br.hln)
Laatste ontbrekende stuk van Magrittes werk ‘La pose enchantée’ ontdekt onder ander schilderij in Brussel
Laatste ontbrekende stuk van Magrittes werk ‘La pose enchantée’ ontdekt onder ander schilderij in Brussel
Het vierde en laatste ontbrekende stuk van ‘La pose enchantée’, een werk van René Magritte, is ontdekt onder een schilderij in het Magritte Museum in Brussel. Dat maakt het museum bekend in een persbericht. Dinsdag 14 november wordt het ontbrekende stuk voorgesteld op een persconferentie.
Het belangrijke werk ‘La pose enchantée’ was in 1932 verloren gegaan nadat Magritte zijn eigen doek versneden had in vier delen om het te overschilderen met nieuwe werken. In 2013 kwam het oorspronkelijke werk van de surrealistische kunstenaar voor het eerst terug boven water na een radiografische analyse van een aantal schilderijen uit New York, Stockholm en Norwich. Het vierde en laatste stuk van de puzzel bleef weliswaar lang verborgen.
Tot nu, want onderzoekers van de Universiteit van Luik, van het Europees Centrum voor Archeometrie, vonden het ontbrekende stuk onder een schilderij dat tentoongesteld is in het Magritte Museum in Brussel.
Op 14 november wordt het verborgen stuk van Magrittes kunstwerk getoond samen met de volledige virtuele reconstructie van het oorspronkelijke schilderij ‘La pose enchantée’. (br.hln)
Olmense Zoo mag deuren weer openen van minister Weyts
Olmense Zoo mag deuren weer openen van minister Weyts
De Olmense Zoo krijgt een nieuwe erkenning en mag heropenen. Dat heeft Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts beslist. Volgens de N-VA-minister beantwoordt het dierenpark in Balen (Antwerpen) nu aan de opgelegde voorwaarden, met name op het vlak van dierenwelzijn. De zoo zal op 18 november de deuren heropenen voor het grote publiek. “We zijn ontzettend blij met de beslissing”, reageert Wim Verheyen, eigenaar van het dierenpark.
Een maand geleden besliste minister van Dierenwelzijn Ben Weyts om de vergunning van de Olmense Zoo in te trekken. Het dierenpark zou de regels rond dierenwelzijn al jarenlang overtreden en zou de pv’s aan elkaar rijgen. Zo zouden heel wat dieren niet of onvoldoende kunnen schuilen voor de regen en zouden de uitbaters hun dieren te veel laten kweken, met plaatsgebrek tot gevolg.
Het dierenpark moest de deuren sluiten. De Olmense Zoo kon enkel een nieuwe erkenning krijgen indien het zou voldoen aan een reeks opgelegde voorwaarden. Niet alleen moesten alle overtredingen weggewerkt zijn, de uitbaters van de zoo moesten ook de expertise en autoriteit van de dienst Dierenwelzijn erkennen.
Er moest ook geïnvesteerd worden in dierenwelzijn. Zo moest de Olmense Zoo toetreden tot de EAZA (European Association of Zoos and Aquaria) om het park op die manier “op een hoger niveau te tillen, zowel inzake algemeen dierenwelzijn als inzake kweekprogramma’s”. De Olmense Zoo moest zich bovendien laten bijstaan door externe experten die ook zouden zetelen in de externe adviesraad.
Opgelegde voorwaarden
Volgens minister Weyts is intussen voldaan aan de opgelegde voorwaarden. Weyts: “Op basis van mijn gesprekken en het inspectieverslag van de administratie, stel ik met genoegen vast dat aan alle opgelegde voorwaarden tegemoetgekomen werd. Ik heb dan ook beslist tot een heropening van de Olmense Zoo.
De beslissing om de vergunning van de Olmense Zoo in te trekken deed de voorbije weken het nodige stof opwaaien. Was die démarche dan wel nodig? “Het allerbelangrijkste voor mij in dit dossier is dat de lat inzake dierenwelzijn gevoelig hoger is komen te liggen. Dat was mij al die heisa meer dan waard”, besluit Weyts.
“Teken van vertrouwen”
De directie van de Olmense Zoo is blij met de nieuwe erkenning en opent op zaterdag 18 november opnieuw de deuren. “We zien dit als een belangrijk teken van vertrouwen in onze nieuwe aanpak. Tegelijk wordt het een startpunt om onze bezoekers te verwelkomen in een modeldierentuin”, zegt Wim Verheyen, een van de nieuwe eigenaars van de zoo.
De directie wil de minister, zijn kabinet en de vele honderden sympathisanten heel hard bedanken. “Zeker ook de mensen die zich de voorbije weken enorm hebben ingezet voor de dieren. We gaan ons echt honderd procent inzetten om van de Olmense Zoo een mooie en goede zoo te maken. Dat zal nog wat investeringen vergen, maar die zullen er altijd zijn”, aldus nog Verheyen.
De dagelijkse leiding van de Olmense Zoo ging na het intrekken van de vergunning door minister Weyts over van Charles Verheyen naar zijn kinderen Els en Wim, en naar Koen Van Rompaey, de voormalige voorzitter van de vzw Vrienden van de Olmense Zoo.
Benefietacties
Ook Jos Tops, voorzitter van de vzw die de gidsbeurten verzorgt in de zoo, is dolgelukkig. “Het is een onbeschrijflijk gevoel te weten dat de zoo terug open kan gaan. We hebben al veel tranen gelaten, maar nu zijn het er van geluk. De zoo heeft wel heel wat inkomsten gemist, onder meer met Halloween. Daar kon de zoo de vorige jaren dikwijls toch al een groot deel van de winter mee doorkomen. Gelukkig zijn de vele benefietacties. Die hebben naar schatting toch al 30.000 euro opgebracht. Hopelijk komt iedereen dit weekend ook nog langs op de benefietacties. Die vinden plaats in de feestzalen aan de Omense Zoo. Zowel zaterdag als zondag is er nog van alles te beleven. Zo staan er zondag al heel wat optredens op de agenda.” (br.hln)
Beroemd beestje: sprinkhaan verwerkt in schilderij van Van Gogh
Beroemd beestje: sprinkhaan verwerkt in schilderij van Van Gogh
Een sprinkhaan heeft eind 19e eeuw een wel zeer fraai en kostbaar graf gevonden: in een schilderij van Vincent van Gogh. De resten van de sprinkhaan zijn recent aangetroffen bij onderzoek naar het doek in het Nelson-Atkins Museum of Art in Kansas City.
Met het blote oog is de kleine, incomplete sprinkhaan niet te zien in het werk dat Van Gogh maakte van olijfbomen. Ze zijn er opgewonden over, in het museum. Toch is het niet zo’n wonder dat het beestje in de verf belandde, want Van Gogh werkte als zoveel schilders veel buiten en kampte dus met wat er zoal aan kwam waaien en vliegen. Hij schreef daar ook over aan zijn broer Theo. Gedacht wordt dat het beestje al dood was toen het door Van Gogh werd ‘verwerkt’, want het lijkt niet meer te hebben gesparteld. (br.hln)
Pleegzorg Vlaanderen zoekt warm nest voor 103 pubers
Pleegzorg Vlaanderen zoekt warm nest voor 103 pubers
Tijdens de Week van de Pleegzorg van 10 tot 19 november wil Pleegzorg Vlaanderen het tekort aan pleeggezinnen voor pubers onder de aandacht brengen. “Op dit moment zijn er 103 jongeren ouder dan 12 voor wie we een warm nest zoeken”, zegt Brocatus. “Pubers waarvoor we geen oplossing vonden in hun directe omgeving en die dus nood hebben aan een pleeggezin waar ze nog geen band mee delen.”
Die zoektocht verloopt moeizaam, omdat kandidaat-pleeggezinnen zich meestal voor iets jongere kinderen willen engageren. Toch merken ze bij Pleegzorg Vlaanderen dat ook voor pubers een pleeggezin een grote meerwaarde kan zijn in de voorbereiding op een zelfstandig leven. De meeste jongeren zoeken een plek waar ze voor lange tijd kunnen blijven, maar gezinnen kunnen ook als weekendgezin fungeren voor 12-plussers die tijdens de week in een instelling verblijven.”
Eerder deze week raakte ook bekend dat pleegjongeren binnenkort tot 25 jaar in hun pleeggezin kunnen blijven wonen. “Een ongelooflijk belangrijke beslissing”, zegt Brocatus. “Voor heel wat jongeren is het vanzelfsprekend dat ze bij hun ouders kunnen blijven wonen tot wanneer ze zich oud genoeg voelen om op eigen benen te staan. Bij pleegjongeren is dat tot nu toe niet het geval: op hun 21 jaar stopt de ondersteuning van pleegzorg en zijn ze afhankelijk van de draagkracht van hun pleeggezin. Het optrekken van de leeftijdsgrens zorgt ervoor dat ook pleegjongeren dezelfde kansen krijgen als andere jongeren en dat kunnen we alleen maar toejuichen.” (br.hln)
Gebruik jij wel de juiste borstel voor je haartype?
Gebruik jij wel de juiste borstel voor je haartype?
Krijg jij jouw wilde manen maar niet onder controle? Of misschien lijkt het wel net alsof je lokken altijd futloos naar beneden hangen. Wel, dat heeft niet alleen met je haartype te maken. Ook je haarborstel speelt een rol. En laat dat nu net makkelijk aan te passen zijn.
Er zit een wereld van verschil tussen de vele soorten borstels die er op de markt zijn. Grootte, soorten haren, het materiaal, ... het heeft allemaal een invloed op het aantal good en bad hairdays waar jij mee te kampen hebt. Maar hoe kies je nu in godsnaam de juiste borstel?
Kwaliteit
Allereerst is het belangrijk om een borstel te kopen die van goede kwaliteit is. Dat wil niet meteen zeggen dat je een fortuin moet uitgeven, maar voor een paar euro zijn ze wellicht ook niet te vinden. “Vooral de haren zijn van belang”, legt kapper Christophe Robin uit. En geloof het of niet, het neusje van de zalm in de haarborstelwereld zijn ... zwijnenharen. “Natuurlijke zwijnenharen of varkensharen lijken qua textuur erg op die van ons, ze bevatten immers dezelfde keratine-onderdelen, wat wil zeggen dat ze erg zacht zijn voor je haren en geen schade zullen aanrichten,” aldus Christophe Robin.
Maar geen enkele coupe is gelijk, en een borstel is dat dus ook niet. Benieuwd welk exemplaar jij best in huis haalt?
Afro
Wie gezegend is met een prachtige volle afro, wil die natuurlijk ook goed verzorgen. En dat doe je best met een kam met wijde tanden. Die zijn ideaal om nat of vochtig haar te ontklitten, zonder dat je haren uittrekt. Ook plastic borstels met een breed oppervlak en ver uit elkaar staande tanden zijn prima in ontwarren, en ze masseren bovendien de hoofdhuid, wat de haargroei stimuleert.
Fijn haar
Het lijkt tegenstrijdig, maar wie fijn of futloos haar heeft, is ook beter gebaat met een borstel met wijd uitstaande haren of tanden. Kies ook best borstels met een breed oppervlak, dat zorgt er namelijk voor dat de kracht evenredig verdeeld wordt tijdens het borstelen, waardoor je minder snel haren uittrekt. Bovendien is het brede silhouet ideaal om je haren gladder te maken én werkt het antistatisch.
Dik haar
Wie een volle bos haar heeft, zoekt best naar een borstel met openingen aan de achterkant, zodat je haren niet te snel verstrikt raken. Heb je regelmatig last van pluis? Dan koop je best een mix van synthetische haren. Die zijn vaak extra sterk, zodat je je haren mooi glad kan kammen tijdens het drogen. Hallo, glans!
Krullen
Wie krullen heeft, is doorgaans niet de beste vriendjes met haarborstels. Maar ook krullen moet je af en toe ontwarren. Kies dus voor een borstel die je haren zachtjes aanpakt, zoals een kam gemaakt van varkenshaar, zonder dat je je haren kapot trekt. Ook plastic borstels met buigbare tanden zijn een prima optie. Krullen kam je trouwens het best wanneer ze droog zijn, nat haar is immers veel zwakker en zal sneller afbreken. (br.hln)
Waarom je je telefoon elke dag een kwartiertje moet uitschakelen
Waarom je je telefoon elke dag een kwartiertje moet uitschakelen
Wat zou er gebeuren met je brein als je je smartphone dagelijks een kwartier uitschakelt? Ontwenningsverschijnselen? Een aanval van FOMO (fear of missing out)? Integendeel, bewijst recent onderzoek. Wie zijn telefoon 15 minuten uitschakelt, werkt aan zijn mentale stabiliteit.
Volgens een recent onderzoek raken we onze smartphone dagelijks gemiddeld 2.600 keer aan. Goed voor bijna 2,5 uur van je dag, en dan is het gebruik van je telefoon zonder hem te ontgrendelen - bijvoorbeeld om de klok te checken - niet eens meegerekend. Bij zware gebruikers loopt dat op tot bijna vier uur smartphonegebruik per dag.
Kortom, we zijn allemaal verslingerd aan het stukje technologie. En toch is het geen slecht idee om het ding dagelijks een kwartier uit te zetten. Volgens onderzoek van de Britse Psychological Society helpen de smartphoneloze minuten om je extreme emoties te temperen - zowel negatieve als positieve. Met andere woorden: je wordt er minder angstig en gestresseerd van, en ook iets minder uitgelaten en opgetogen.
Wetenschappers van de Rochester Universiteit testten dit door vrijwilligers een kwartier alleen in een ruimte te zetten, zonder digitale apparaten. Al na die korte tijd werden extreme emoties uitgebalanceerd, en het effect bleef ook lange tijd hangen. “Een kwartier per dag blijkt voldoende om het resultaat te behouden”, klinkt het. (br.hln)
Alleenstaande mama van vier ruilt leven met dat van rijk gezin: weekbudget van 3.400 euro raakt niet op
Alleenstaande mama van vier ruilt leven met dat van rijk gezin: weekbudget van 3.400 euro raakt niet op
Alleenstaande moeder van vier Claire Lee ruilde voor een sociaal experiment van leven met een rijk doktersgezin. Plots woonde ze in een grote villa en had ze een weekbudget van 3.000 pond (3.400 euro). Omdat ze haar budget niet op kreeg, kocht ze nog een horloge van 570 euro voor haar zoon.
De Britse zender Channel 5 voert in het programma ‘Rich House, Poor House’ een opmerkelijk sociaal experiment uit. Een gezin dat het niet breed heeft ruilt voor een week van leven met een rijk gezin. Deze week was Claire Lee en haar gezin aan de beurt. En plots rijk zijn, blijkt niet zo gemakkelijk. Maar als rijk gezin plots arm worden, is uiteraard nog veel moeilijker.
192 euro
Claires normale weekbudget voor haar en haar vier kinderen bedraagt 170 pond (192 euro). Plots kreeg ze een veelvoud daarvan in de schoot geworpen: 3.000 pond. Ze ging samen met haar kroost duur dineren en kocht duur speelgoed voor de kinderen, maar de 3.000 pond kreeg ze niet op. Daarom kocht ze op het einde van de week nog een horloge van 500 pond voor haar oudste zoon.
Claire ging met haar moeder winkelen in de supermarkt en deze keer moesten ze niet elke euro omdraaien. Een peperduur stuk biefstuk, dure extraatjes en luxeartikelen, allemaal verdwenen ze in de winkelkar. De kinderen genoten van pianolessen, paardrijlessen en shoppingtrips. “Het maakt me gelukkig om mijn kinderen gelukkig te zien”, zegt Claire.
“Bevoorrecht”
Het gezin Alsoud van cardioloog Mahrous en kinderarts Rana maakte de omgekeerde beweging. Zij trokken in het huis van Claire in met hun vier kinderen. Zij moesten zien te overleven met een gedecimeerd budget. Hun nieuwe buurt bleek veel gevaarlijker dan de luxewijk waar ze vroeger woonden. Een buurjongen kwam hen zelfs zeggen dat ze zich best met messen bewapenden voor ze de straat op trokken. “Ik voel me bevoorrecht dat ik in mijn gezin ben opgegroeid”, vertelt dochter Zain. “Ik heb veel geluk.” (br.hln)
The Rolling Stones (vaak aangeduid als de Stones) is een Engelse rock-'n-rollband die actief is sinds 1962. De band speelt, naast rock-'n-roll en rock, ook stijlen als blues, country, hardrock, reggae en punk.
Sinds The Rolling Stones in 1962 werden opgericht, hebben zij vele grote hits gehad, zoals Sympathy for the Devil, Angie, Paint It Black en (I Can't Get No) Satisfaction. Zij hebben meer dan vijfentwintig studioalbums uitgebracht, waaronder de klassiekers Exile on Main St., Goats Head Soup, Beggars Banquet, Let It Bleed en Sticky Fingers. In 2016 brachten de Stones het album Blue & Lonesome uit.
The Rolling Stones bestaan uit Mick Jagger (zang), Keith Richards (gitaar), Charlie Watts (drums) en Ron Wood (bas/gitaar). De bekendste ex-leden zijn Brian Jones, Mick Taylor, Bill Wyman en, hoewel alleen in de beginjaren officieel, toetsenist Ian Stewart.
Annie beschikte over één miljoen euro. Ze gaf alles aan het goede doel
Annie beschikte over één miljoen euro. Ze gaf alles aan het goede doel
De allerlaatste euro van Annie Dewaele uit Wielsbeke is vandaag aan het goede doel geschonken. De voorbije 20 jaar schonk de dame haar hele fortuin - zo’n één miljoen euro - weg aan verschillende organisaties. Vorig jaar overleed ze op 91-jarige leeftijd. Vandaag werden ook haar allerlaatste centen, zoals ze het zelf wilde, aan het goede doel geschonken.
Annie Dewaele is intussen al een jaar overleden, maar in Wielsbeke zijn ze haar nog niet vergeten. Nadat zij en haar man Jan hun enige zoon Karel op 26-jarige leeftijd verloren aan lymfeklierkanker, en ze dus zonder erfgenaam kwamen te zitten, besloot het koppel hun centen te schenken aan mensen die het nodig hadden. Niet alleen na hun dood, maar ook nog toen ze nog in leven waren. Het OCMW van Wielsbeke kreeg op 20 jaar tijd meer dan 500.000 euro. Ook het Kinderkankerfonds kreeg wel eens een gulle gift toegestopt, net als de KULeuven, waar een fonds Planckaert-Dewaele, genoemd naar Annie en haar man- werd opgericht. Ook de lokale afdelingen van Ziekenzorg, de gehandicaptenvereniging De Zonne van Wielsbeke,… kregen de voorbije 20 jaar één of meerdere schenkingen.
Zuinige levensstijl
Jan werkte tijdens zijn carrière als gemeentesecretaris, Annie werkte jarenlang als verpleegster. “Jan kwam dan wel uit een begoede familie, maar het was zeker ook hun zuinige levensstijl die voor hun mooie spaarpot had gezorgd”, zegt OCMW-voorzitter Filiep Devos. Na het overlijden van haar man, schonk Annie hun centen op een gezapig tempo verder weg. In onze krant zei ze nog, op haar 90ste verjaardag twee jaar geleden, dat ze geen geld over moest houden aan het einde van haar leven.
Tot aan haar dood woonde ze nog zelfstandig thuis, tot ze ziek werd en naar het ziekenhuis werd gebracht, waar ze eind oktober 2016 overleed. Het laatste geld dat ze nog over had, werd, zoals ze in haar testament had voorzien, ook geschonken aan het goede doel. Het duurde een jaar om alle formaliteiten in orde te brengen, maar de drie goede doelen die ze had uitgekozen, mochten vandaag dan toch eindelijk haar erfenis in ontvangst nemen.
Uitzonderlijk
Het OCMW Wielsbeke kreeg nog eens 46.976 euro, het Kinderkankerfonds 27.967 euro, en het fonds in KULeuven ook nog eens 46.939 euro. “Wij zijn uiteraard enorm dankbaar voor deze schenking”, zegt professor Yves Benoit van het Kinderkankerfonds. “Heel soms krijgen we wel eens schenkingen van die omvang, maar het spreekt voor zich dat die eerder uitzonderlijk zijn. Mevrouw Annie Dewaele heeft destijds onze organisatie uitgekozen, omdat ze haar enige zoon aan kanker is verloren. Het was al héél lastig voor haar, wat moest dat wel niet zijn voor ouders met kinderen die nog zoveel jonger waren, heeft ze me nog verteld.”
“Annie heeft met haar giften meer dan één steen verlegd in de gemeente”, zegt OCMW-voorzitter Filiep Devos. “We hebben onder meer seniorenwoningen gebouwd met haar giften, en haar geld wordt ook gebruikt bij de vernieuwing van ons woonzorgcentrum. Annie wilde nooit iets in ruil voor haar schenkingen, enkel een bezoekje nu en dan. Ik ging er zo’n 3 tot 4 keer per jaar op bezoek als om ze te bedanken. Dan zorgde ze voor wat pralines en een éclairtje. Een hele fier dame was het, met een warm hart.” (br.hln)
Pieter Aspe: “Het is een schande dat mensen 10 euro moeten betalen voor de Boekenbeurs”
Pieter Aspe: “Het is een schande dat mensen 10 euro moeten betalen voor de Boekenbeurs”
Successchrijver Pieter Aspe is messcherp voor Boek.be, dat de Boekenbeurs organiseert. Hij noemt het “een heel schimmige organisatie”. Aspe wijt het teruglopende aantal bezoekers van de Boekenbeurs deels aan de dure toegangsprijs. “Ik vind het een schande dat mensen tien euro inkom moeten betalen”, aldus de auteur op Radio 1 vanochtend.
Aspe begrijpt niet waarom het toegangsgeld integraal naar Boek.be moet vloeien: “De uitgevers betalen al een fortuin om er een stand te hebben. De mensen betalen eigenlijk tien euro om een boekenwinkel binnen te gaan. Ik vind het een schande”.
Een toegangsticket voor de Boekenbeurs in de Antwerp Expo kost tien euro voor al wie ouder is dan elf jaar. Ook in boeken geïnteresseerde tieners moeten dus betalen. En aan de ingang zijn ze streng: wie bijvoorbeeld een half uur voor sluitingstijd iemand wil komen ophalen, geraakt zonder geldig ticket niet voorbij de security.
“Ik kom niet meer”
Greet Spaepen van Boek.be verweert zich in ‘De Ochtend’ op Radio 1. Ze stelt dat een groot deel van het geld naar de huur van Antwerp Expo gaat en dat de Boekenbeurs veel meer is dan een gigantische boekenwinkel. “Het is een unieke plaats waar je een overzicht hebt van alle boeken die op dit moment in de boekhandel te krijgen zijn”, aldus Spaepen. Maar Pieter Aspe zegt dat hij volgend jaar niet meer wil komen, “dan moeten de mensen van Boek.be maar zelf aan een stand zitten en signeren”.
“Héél kort door de bocht”
De kritiek van de thrillerauteur is volgens Boek.be-woordvoerder Alexis Dragonetti “héél kort door de bocht”. In een reactie zegt Dragonetti dat de auteur een complex economisch gebeuren tot iets sloganesks herleidt. Vooral Aspes uitval dat de Boekenbeurs dient “om een aantal ambtenaren bezig te houden”, schiet bij Dragonetti in het verkeerde keelgat. “Dit slaat echt nergens op.”
Niet iedereen betaalt zelf
Dragonetti wijst erop dat elke beurs inkomgeld vraagt. “Het Autosalon, Batibouw, noem maar op, altijd wordt toegangsgeld gevraagd”, aldus Dragonetti. “En wie als beursbezoeker wat creatief is, zal via een uitgeverij of een mediapartner al vlug aan een gratis ticket geraken. De 150.000 bezoekers die de Boekenbeurs gemiddeld bezoeken, betalen zeker niet allemaal voor hun ticket. Voor jongeren onder de twaalf jaar is de toegang trouwens gratis.”
Dat een auteur voor signeersessies of panelgesprekken niet betaald wordt, vindt Dragonetti normaal: “Hij krijgt de kans om met duizenden lezers in contact te komen. Dat is allemaal reclame voor zijn werk.”
Drie dagen gesloten
Dragonetti vindt verder de conclusie over de opkomst die dit jaar zou tegenvallen, voorbarig. “Er zijn nog vier dagen te gaan, waaronder enkele waarop veel scholen op bezoek komen en een weekend dat meestal ook veel mensen lokt.” De Boekenbeurs is nu drie dagen dicht en gaat donderdag weer open. (br.hln)
Bied meer dan 340.000 euro, en dit kasteel kan van u zijn
Bied meer dan 340.000 euro, en dit kasteel kan van u zijn
Bieden op kasteel Doeveren kan nog tot 27 november. Het hoogste en voorlopig enige bod bedraagt 340.000 euro. Het 18de- eeuwse gebouw ligt in een domein van 28.143 vierkante meter. Brugs horecapaus Philip Calleeuw moet het kasteel verkopen om zijn schulden bij de fiscus af te betalen. Kasteel Doeveren, langs de Sijslostraat, spreekt tot de verbeelding. Het 18de-eeuwse gebouw wordt omringd door een park met een grote vijver en een lange oprit. In totaal is het domein liefst 28.143 vierkante meter groot. De gelijkvloerse verdieping van het kasteel bedraagt 160 vierkante meter en bevat een inkomhal, een woonkamer met een authentieke plankenvloer en een gezellige orangerie die uitkijkt over het park. De eerste verdieping strekt zich uit over 112 vierkante meter en telt vijf kamers, waaronder één slaapkamer met badkamer. Veilinghuis Troostwijk biedt het kasteel nu per opbod te koop aan via zijn website. De startprijs bedroeg amper 325.000 euro. “Omdat het gaat om een gedwongen openbare verkoopsom”, verduidelijkt Chris Tanghe, vastgoedexpert van Troostwijk. “Die som werd vastgesteld door een expert toen het kasteel gerechtelijk in beslag genomen werd om de schulden van de laatste eigenaar bij de fiscus af te betalen.”
De man om wie het draait is niemand minder dan de Brugse horecapaus Philip Calleeuw. Calleeuw kocht het kasteel jaren geleden van de stad Brugge. Na een inbraak besloot hij samen met zijn echtgenote te verhuizen naar een hoeve in Lichtervelde. Zijn ouders trokken in het kasteel in. Samen met zijn echtgenote werd Calleeuw in februari vorig jaar doorverwezen naar de correctionele rechtbank voor fiscale fraude. Een maand eerder leverde de verkoop van hun imperium 13,5 miljoen euro op. Niet genoeg om de schuld van 18,9 miljoen euro bij de fiscus af te lossen. Pas recent kreeg de curator toestemming om kasteel Doeveren te verkopen.
Al één bod
“Intussen ontvingen wij al een bod van 340.000 euro”, zegt Tanghe. “Potentiële kopers moeten wel goed beseffen dat het domein verschillende beperkingen heeft. Het is opgenomen in de lijst van onroerend goed en ligt pal in natuurgebied, met als bestemming privéwoonst. Uitbreiden is wettelijk dus niet toegestaan en het kasteel mag ook niet ingericht worden als B&B of horecazaak. Bovendien moeten er nog wat renovatiewerken gebeuren: zo moet de elektriciteit vervangen worden en moet er dubbel glas komen. Daarbij komt nog het lawaai van de nabijgelegen E403. Toch menen we dat er een publiek is voor dit prachtige domein. Iemand die houdt van groen en van het historische karakter van het gebouw.”
Het 18de-eeuwse kasteel kwam in 1922 via erfenis in handen van de familie Arents de Beerteghem. In het midden van de 20ste eeuw werd het eigendom van de familie Janssens de Bisthoven. Die familie verkocht het landhuis eind jaren 90 aan de stad Brugge. Daarna werd het kasteel eigendom van Philip Calleeuw.
Een bod uitbrengen kan nog tot 27 november om 16 uur via www.troostwijk.be/vastgoed. (br.hln)
Is koffie nu heel goed voor je of net ongezond? Het zwarte goud blijft ietwat controversieel, maar volgens de Hoge Gezondheidsraad krijg je als volwassene niet te maken met ongewenste effecten als je vier à vijf kopjes per dag drinkt. Werk je er meer naar binnen? Deze tips helpen je op weg om tenminste te minderen.
1. Bouw geleidelijk af
Uit het niets de helft minder cafeïne consumeren op een dag, gaat bij veel mensen gepaard met afkickverschijnselen zoals zweten en hoofdpijn. Die zorgen ervoor dat je snel terug naar meer koffie wil grijpen en dat is natuurlijk net niet de bedoeling. Drink bijvoorbeeld wekelijks één kopje per dag minder. Het gaat dan wat trager, maar het is realistischer vol te houden op lange termijn.
2. Drink eerst water
Zodra je de behoefte aan een kop koffie voelt opborrelen, drink dan eerst een groot glas koud water. Vaak besef je daarna pas dat je naar koffie grijpt uit verveling, omdat je iets om handen wil hebben. Je lichaam goed hydrateren helpt ook om de afkickverschijnselen als hoofdpijn tegen te gaan.
3. Slaap meer
Als je in de namiddag je ogen amper kan openhouden en ’s ochtends het bed niet uitgeraakt, is dat een teken dat je meer moet slapen. Niet dat je meer koffie moet drinken. Vervang slaap niet door opwekkende middelen. Als je uitgeslapen bent, heb je sowieso minder trek in koffie.
4. Drink groene thee
Wissel koffie af met groene thee. Daar zit ook cafeïne in, maar omdat het in het niets op koffie lijkt, is het een ideaal (tijdelijk) substituut voor je dagelijkse kopjes troost. Het is een beetje vergelijkbaar met rokers die proberen stoppen met een elektronische sigaret. Ze krijgen nog altijd de nicotine binnen, maar het is makkelijker om ermee af te bouwen.
5. Begin ermee op vakantie
Het is alweer bijna kerstvakantie, hét uitgelezen moment om te minderen of stoppen met koffie. Je zit in een helemaal ander ritme, je slaapt doorgaans meer en waar je op je werk niet het koffieapparaat buiten kunt kieperen, kan dat thuis natuurlijk wel. Of iets minder dramatisch: koop gewoon geen koffie meer. (br.hln)
Het moest een romantisch etentje worden, maar Russische ‘Hannibal Lecter’ had andere plannen
Het moest een romantisch etentje worden, maar Russische ‘Hannibal Lecter’ had andere plannen
Zij was single. Hij was mysterieus. En omdat het online klikte, besloten ze af te spreken. Daarop trok de Russische Tamara (41) – een schuilnaam, voor haar veiligheid – naar de woning van Anatoly Yezhkov (45), voor wat ze dacht dat een romantisch etentje zou worden. Er stond haar iets heel anders te wachten.
De geschokte familie van de verpleegster uit Kurgan vertelde het verhaal aan lokale media. Over hoe Anatoly online langzaam het vertrouwen van Tamara had gewonnen. En hoe hij haar had uitgenodigd voor een etentje bij hem thuis.
Knap
De vrouw en haar twee volwassen kinderen – die al alleen wonen – probeerden vooraf op het internet meer te weten te komen over de knappe, geheimzinnige man. “Ze gingen op zoek naar hem op sociale media, maar er was niet veel te vinden”, klinkt het. “De dag voor de date bleken opeens ook al zijn foto’s verdwenen van zijn profielen en op een heel aantal had hij ook zijn naam veranderd.”
Tamara besloot de date toch te laten doorgaan en die avond arriveerde ze zoals afgesproken bij de woning van haar online vriend. Aanvankelijk leek alles prima te gaan en volgens de familie van de vrouw drong hij zich niet aan haar op. Dat veranderde rond zeven uur. Toen viel hij haar plots aan.
Hij sloeg haar, hij beet haar en hij folterde haar. En die hel zou maar liefst vier uur lang duren. “Hij wilde dat ze zou flauwvallen van de pijn, maar ze bleef gillen en zich verweren”, aldus haar familie. “Met zijn tanden probeerde hij haar te verscheuren en ze was er zeker van dat hij haar probeerde te doden. Met zijn handen kneep hij haar keel dicht, maar door al het bloed gleed hij weg.”
Buren hoorden het geroep van de vrouw, maar sloegen niet meteen alarm. Want het hostel waar de man verbleef, was wel vaker het decor van vreemde ontmoetingen. Pas vier uur later nam iemand toch de telefoon en werd de politie verwittigd. Yezhkov werd opgepakt en Tamara zo snel als mogelijk naar het ziekenhuis gebracht. En daar bleek dat ze geluk had dat ze nog leefde.
Bijtwonden
Ze had overal op haar lichaam bijtwonden, er waren stukken uit haar neus en oren, haar gezicht was onherkenbaar opgezwollen en ze had een schedeltrauma, een hersenschudding en een gebroken rib. Haar familie gaf foto’s van de vreselijke verwondingen vrij.
“We waren in shock toen we vernamen wat er gebeurd was”, aldus de familie van de vrouw. “En nog meer toen we hoorden dat de dader vrijgelaten werd in afwachting van zijn proces. Tamara heeft zijn mishandelingen overleefd en leeft nu met de angst dat hij haar zal opzoeken en zijn werk zal afmaken. Haar tas bleef achter in de kamer van Yezhkov en hij heeft nu haar persoonlijke spullen, inclusief een huissleutel. Wat de motivatie was voor zijn wandaden, is voor ieder van ons een raadsel.”
Verbergen
Volgens de lokale afdeling van het ministerie van Binnenlandse Zaken is de man inderdaad vrijgelaten. “We weten waar hij zich ophoudt”, staat te lezen in een verklaring. “Hij probeert zich niet te verbergen. De familie stelt de feiten erger voor dan ze zijn.” (br.hln)
Beloftevolle wielrenner (20) uit West-Vlaanderen plots overleden
Beloftevolle wielrenner (20) uit West-Vlaanderen plots overleden
Bjarne Vanacker, een beloftevolle wielrenner uit Torhout, is afgelopen nacht plots overleden. Bjarne reed voor EFC-L&R-Vulsteke. Hij is amper 20 jaar geworden.
Vanacker werd deze morgen levenloos aangetroffen in zijn eigen bed. Naar de doodsoorzaak is het voorlopig gissen. Ploegmanager Michel Pollentier verklaarde aan onze redactie dat er bij fysieke testen nooit problemen waren voor de jonge renner. Hij is ook nooit onwel geworden tijdens wedstrijden.
15de in Ronde van Lombardije voor beloften
Vanacker gold als een opkomend talent. De Torhoutenaar tekende als eerstejaarsbelofte een contract bij EFC-ETIXX en won daarna meteen een plaatselijke wedstrijd in Pittem. Eén jaar later toonde hij zijn sterke klimmersbenen in de Ronde van Lombardije voor beloften. Vanacker eindigde op een knappe 15de plaats en zou ook in het provinciaal weg- en tijdritkampioenschap van West-Vlaanderen naar een zilveren medaille fietsen. (br.hln)
Een gewone of elektrische tandenborstel: wat werkt nu het best?
Het is het eerste wat je doet zodra je opstaat, en ook voor het slapengaan krijgen je tanden opnieuw een flinke poetsbeurt. Schouderklopje voor jezelf. Maar niet té enthousiast, want zo lang je nog steeds handmatig staat te schrobben, maakt het eigenlijk niet veel uit wat je doet. “Elektrische tandenborstels zijn oneindig veel beter in het verwijderen van tandplak,” leggen twee Britse tandartsen uit.
Het mag dan wel heerlijk oldschool voelen wanneer je aan honderd per uur met die tandenborstel over je tanden raast, veel haalt het niet uit. Kortom: je kan jezelf de moeite besparen en het ding beter in de vuilnisbak kieperen. “Er is quasi geen competitie tussen een gewone tandenborstel en een elektrisch exemplaar”, aldus tandartsen Mike Heffernan en Toby Edwards-Lunn.
Tandplak verwijderen
“Elektrische tandenborstels zijn oneindig veel beter in het verwijderen van tandplak. Dat komt omdat je tandplak er niet zomaar af kan wrijven, je hebt er echt héél veel inspanning voor nodig. Een elektrische tandenborstel zal je het betere schuur- en schrobwerk uit handen nemen, waardoor je je kan focussen op wat er ook erg toe doet: je poetstechniek.”
Hoe poetsen?
“Je kiest best een opzetstuk ter grootte van een kleine tand, dat liefst zowel voorwaarts als achterwaarts kan roteren. Tijdens het poetsen moet je een hoek van 45 graden ten opzichte van je tandvlees aanhouden. Let erop dat je de drie oppervlakken van je tand poetst: de buitenkant, de binnenkant en de onderkant, en vergeet natuurlijk ook de overgang naar je tandvlees niet. En ja, dat doe je maar liefst twee minuten lang. Gebruik een stopwatch of een timer om er zeker van te zijn dat je lang genoeg poetst.”
“Let ook op dat je tandenborstel altijd goed opgeladen is, de snelheid waarmee het opzetstukje roteert, is immers ook van belang voor een goede en efficiënte poetsbeurt. Ga ook niet te hard duwen, hou de tandenborstel gewoon zachtjes tegen je tanden aan. Al het harde werk wordt immers al voor je gedaan. Trouwens, als je een tandenborstel hebt met een dunner opzetstuk dat uitloopt in een punt, gebruik dat dan ook: dit is het ideale hulpmiddel om de binnenkant van je onderste tanden te poetsen, een stuk dat veel mensen vergeten.” (br.hln)
Bel nooit vóór 9 uur ’s morgens (en 5 andere dingen die eigenlijk onbeleefd zijn)
Bel nooit vóór 9 uur ’s morgens (en 5 andere dingen die eigenlijk onbeleefd zijn)
Op een feestje blijf je minstens tot 11 uur, bellen doe je nooit voor 9 uur ’s morgens en waag het niet om voor de middag bij vrienden binnen te springen. Wie die regels aan zijn of haar laars lapt, is blijkbaar behoorlijk onbeschoft, volgens etiquette-experts. Wij lijsten ze voor eens en voor altijd allemaal op, zodat je nooit meer iemand tegen de schenen schopt.
Bellen voor 9 uur ’s morgens
Tenzij het een werktelefoontje is, blijf je maar beter van je telefoon af zolang de klok nog geen negen uur slaat. Jij mag dan wel een vroege vogel zijn, dat wil niet zeggen dat je vrienden ook al om 7 uur ’s morgens hun bed (laat staan de deur) uit zijn. Wie bovendien op zo’n ontiegelijk vroeg uur belt, geeft de ander het gevoel dat je eigenlijk geen zin hebt om te praten, maar het telefoontje liefst zo snel mogelijk uit de weg wil hebben. Uitzondering op de regel: wanneer je iets moet afzeggen door ziekte of onvoorziene omstandigheden, doe je dat de dag zelf ten láátste voor 10 uur.
Met je telefoon aan tafel zitten
Tegenwoordig bestaat een gedekte tafel niet alleen uit een bord, bestek en een glas om uit te drinken, maar ligt er standaard ook een smartphone naast je bord. Wie beleefd wil zijn, stopt die smartphone echter beter ver weg. De enige uitzondering is wanneer je een belangrijk telefoontje verwacht. In dat geval breng je gezelschap op voorhand op de hoogte dat je waarschijnlijk even weg moet, en bewaar je je gsm op trilstand in je broekzak.
Zomaar binnenspringen voor 11 uur ’s morgens
Onverwacht ergens binnenspringen? Gezellig, maar doe het in het weekend niet voor 11 uur. Wie weet willen je vrienden wel uitslapen of moeten ze de gevolgen van een zware vrijdag- of zaterdagavond nog verwerken.
Meer dan een uur te laat zijn op vanaf-feestjes
Je kent ze wel, de befaamde ’welkom vanaf ...’-feestjes. Het lijkt een vrijgeleide om op te duiken wanneer dat jou het beste uitkomt, maar niets is minder waar. Een uur te laat is prima, maar wie nóg later komt opdagen geeft de indruk pas te willen komen wanneer het feestje op z’n hoogtepunt is, in plaats van uit genegenheid voor de gastheer of -vrouw.
Een zonnebril dragen wanneer je met iemand praat
Niets zo vervelend als de zon die in je ogen schijnt, maar je zonnebril uit je handtas halen terwijl je in gesprek bent, doe je toch beter niet. Oogcontact is niet alleen belangrijk, maar ook beleefd, zeker in een zakelijke context. Heb je echt last van de zon, dan kan je altijd vragen om een andere plek op te zoeken. Neem je je zonnebril af? Zet die dan niet op je hoofd, maar steek de bril netjes weg.
Vertrekken voor 11 uur ’s avonds
Als je dan eens op tijd gearriveerd bent op een feestje, verpest het dan niet door voor 11 uur te vertrekken. Zelfs al heb je de dag nadien nog een belangrijke afspraak of een drukke agenda: 11 uur is het absolute minimum, anders vraagt de gastheer zich ongetwijfeld af wat hij in godsnaam verkeerd heeft gedaan. (br.hln)