Let op voor de ‘kantoor-hoest’: zo vermijd je een verkoudheid op het werk

Het seizoen der verkoudheden is met de plotse kou onvermijdelijk weer opgedoken. De kans is groot dat collega’s al hoestend en snotterend aan hetzelfde eiland zitten. Wil je vermijden dat ook jij geveld wordt door een verkoudheid? Deze tips zijn net iets efficiënter dan een boze blik richting die hoestende collega werpen.

De garantie bieden dat je geen verkoudheid zal krijgen, kunnen we helaas niet. Maar er zijn wel een aantal eenvoudige tips die het risico lichtjes kunnen verkleinen, waardoor je hopelijk eens géén familieverpakking zakdoeken hoeft te kopen dit jaar.

1. Was je handen

Voor eens en altijd: je handen wassen is één van de belangrijkste preventiemaatregelen om niet ziek te worden. Was ze grondig en regelmatig met zeep, en probeer je gezicht, mond en neus niet te vaak aan te raken. Is het al te laat en ben je al naarstig aan het hoesten, niezen en kuchen? Gebruik dan een zakdoek (niet je handen!) om bacteriën in op te vangen en zorg ervoor dat je de oppervlakken die je hebt aangeraakt achteraf schoonmaakt. 

2. Zorg voor voldoende slaap

Met een verzwakt immuunsysteem ben je bij het minste contact met bacteriën of een virus een vogel voor de kat. Zorg voor voldoende uurtjes onder de wol om jezelf te wapenen tegen aanvallen van buitenaf. Benieuwd hoeveel slaap je echt nodig hebt? Probeer dit experiment eens. 

3. Mijd stress

Naast slaaptekort zijn ook stressvolle situaties een risicofactor die je kans op ziekte vergroten. Drukke dag op het werk? Probeer ’s avonds te ontspannen met een warm bad en een kop thee, en lees eens een boek in plaats van nog extra uren voor een scherm door te brengen. Trakteer jezelf eens op een saunabezoek, smeek om een massage bij je wederhelft of zoek naar manieren die jou helemaal tot rust brengen.

4. Sport

De koude een excuus om niet te moeten sporten, denk je? In de winter ben je extra gebaat bij een sportsessie nu en dan, want je geeft je immuunsysteem een boost en verkleint de kans op het krijgen van een verkoudheid. Ben je al verkouden? Een lichte fysieke inspanning kan je zelfs dan sneller doen genezen, zo legde sportarts Frank Pauwels ons al uit.  Je hebt met andere woorden geen excuus. 

5. Gezonde voeding

Een guur weertje doet ons sneller naar comfort food grijpen, maar op koude, herfstige dagen zijn de juiste vitaminen net extra belangrijk voor je weerstand. Eet groenten en fruit in alle kleuren van de regenboog, verwen jezelf met winterse soepjes en ruil de kop koffie eens voor een gemberthee met honing. 

6. Voldoende verluchting

Slecht nieuws voor wie werkt in een kantoor met open eilanden: de kans is groot dat daar altijd wel iemand ziek is en het risico op besmetting dus erg hoog ligt. Onder meer de airconditioning en het samen zitten op een plek met verschillende mensen vergroot de kans op het krijgen van een verkoudheid. Probeer daarom regelmatig het kantoor de luchten door eens een raam open te zetten, waardoor frisse lucht weer binnen kan en besmette luchtdeeltjes op hun beurt naar buiten worden gestuurd. Heb je de mogelijkheid om af en toe van thuis te werken op je job? Blijf dan thuis zodra je lichtjes verkouden bent, om besmetting op kantoor te voorkomen.
 (br.hln)

Experten ontcijferen na meer dan 70 jaar geheime boodschap van Auschwitz-gevangene. Dit is zijn schokkende relaas

In de herfst van 1980 stootte Leslayw Dyrcz, een student die in Polen bosbouw studeerde, tijdens een opgraving in de buurt van het concentratiekamp op de restanten van een thermosfles in een lederen tas. Daarin bevonden zich 13 opgerolde bladzijden die blijkbaar uit een notitieboek waren gescheurd. Het handelde om een tekst in het Grieks. Slechts enkele woorden waren leesbaar.

Wat de student gevonden had, was een verbijsterende boodschap uit een donker verleden.  Het was een getuigenis van onvoorstelbaar lijden. De auteur bleek Marcel Nadjari te zijn.

De Griekse man kwam in april 1944 aan in het concentratiekamp. Twee jaar eerder werden zijn ouders en zijn jongere zusje Nelly als een van de eerste Griekse joden naar Auschwitz gedeporteerd. Hij zou ze nooit meer weerzien.  

Nadjari moest na aankomst in het kamp onder dwang toetreden tot het zogenoemde ‘Sonderkommando’ van Auschwitz. Die eenheid bestond uit voornamelijk Joodse gevangenen die door de SS gedwongen werden om de gaskamers leeg te halen en om de levenloze slachtoffers vervolgens te ontdoen van hun haren en gouden tanden en ze tot slot in de ovens of verbrandingskuilen te verbranden.

Massamoord

“De Sonderkommando’s waren directe ooggetuigen van de massamoord en de moordfabrieken. Zij leverden het bewijs van de vernietiging”, aldus de Nederlandse onderzoeker Bart Nauta die verbonden is aan de universiteit van Amsterdam en een jaar lang onderzoek deed naar Sonderkommando’s.

Nadjari besloot om een afscheidsbrief te schrijven. Hij begroef de fles om het nageslacht op de hoogte te stellen van zijn beroerde lot dat hem enkel een pijnlijke dood in het vooruitzicht stelde. In zijn afscheidsbrief beschreef hij de schokkende dingen die hij had gezien.

Nadat de leden van de Sonderkommando’s in 1945 de ovens en gaskamers onklaar hadden moeten maken, werden ze overgebracht naar het reguliere kamp. Daarbij wist Nadjari ongemerkt van colonne te wisselen en zijn identiteit te verbergen voor de bewakers. Maar zijn beproeving was nog niet te einde. Twee dagen vooraleer het Rode Leger het kamp bevrijdde, zette de SS hem op een transport naar het kamp Mauthausen in Oostenrijk. Daar maakte hij de bevrijding mee.

Na de oorlog keerde hij naar zijn heimat Thessaloniki terug. In 1947 schreef hij zijn herinneringen aan de oorlog neer voor zijn familie. Wat later emigreerde hij met zijn vrouw Rosa Saltiel naar de Verenigde Staten. In New York werkte hij als kleermaker. In 1957 kwam zijn dochter Nelly ter wereld - vernoemd naar zijn kleine zusje dat was omgebracht in Auschwitz. Op 31 juli 1971 stierf Marcel Nadjari - negen jaar voor zijn flessenpost zou gevonden worden. Hij was 54 jaar oud geworden. Over de brief die hij in het concentratiekamp schreef, heeft hij schijnbaar aan niemand iets verteld.

Zijn ‘flessenpost’ die hij aan het einde van het jaar 1944 had verstopt, bleef echter al die tijd onleesbaar. Tot nu. Met behulp van speciale computertechnieken wist historicus Pavel Polian de tekst te ontcijferen. Zo werd tot 90 procent van de brief opnieuw leesbaar. 

Pure horror

Het relaas van Nadjari was er één van pure horror. Over de Hongaarse joden die van 1944 naar Auschwitz werden gedeporteerd, schreef hij: “Allereerst was het onze taak om hen te ontvangen, de meesten beseften niet wat hen te wachten stond. Aan de mensen wiens lot was bezegeld, vertelde ik de waarheid. Nadat ze naakt waren, gingen ze naar de kamer des doods waar de Duitsers zogezegd douches hadden geïnstalleerd. Met zwepen werden ze gedwongen om dichter bij elkaar te gaan staan zoals sardines in een blik, waarna de deuren hermetisch werden gesloten.”

Hij rapporteerde eveneens over het verloop van de massamoord. “Na een half uur openden we de deuren en begon ons werk. We droegen de lijken van deze onschuldige vrouwen en kinderen naar de lift, die hen naar de ruimte met de ovens bracht. Daar werden hun lichamen verbrand.”

Vervolgens moesten de leden van de Sonderkommando’s de assen vergruizen voordat de Duitsers ze in de nabijgelegen rivier Sola wierpen om alle sporen uit te wissen. Van elke mens, zo schreef Nadjari, bleef ongeveer 640 gram as over. “De drama’s die zich voor mijn ogen hebben afgespeeld, zijn onbeschrijfelijk.” 

Slechts 5 leden van het Sonderkommando lieten een geschreven getuigenis na die ze in de aarde begroeven. Enkel Nadjari overleefde de Holocaust. Maar toen hij de brief schreef, hield hij er geen rekening mee dat hij de horror zou overleven. “Ik ben niet verdrietig dat ik zal sterven”, besloot hij. “Maar het maakt me wel verdrietig dat ik de dood van mijn dierbaren niet zal kunnen wreken. Hoe zou ik ook de dood kunnen vrezen na al wat mijn ogen hier gezien hebben?”

Polian spoorde dochter Nelly op en gaf haar de ontcijferde brief. “Het heeft haar diep ontroerd en de tekst werd onlangs voorgelezen in de synagoge van Thessaloniki”, onthulde de historicus.

 Zo heeft de flessenpost alsnog zijn bestemmeling bereikt. (br.hln)

Pensioensparen? Let dan op voor deze fiscale valstrik

Het nieuwe systeem van pensioensparen moet volgens een regeringsbron neutraal zijn voor de begroting. De regering rekent dus op spaarders die in een fiscale valstrik trappen, zo schrijven L’Echo en De Tijd vandaag.

Wie aan individueel pensioensparen doet, mag jaarlijks tot 940 euro storten in een fonds of een verzekering en geniet daar dan een fiscale aftrek op van 30 procent, of 282 euro. Vanaf volgend jaar komt er een tweede plafond van 1.200 euro bij. Wie daarvoor gaat, kan 25 procent fiscaal in aftrek nemen, of 300 euro. Elke pensioenspaarder die volgend jaar overstapt naar het tweede maximumbedrag kost de begroting dus 18 euro.

Toch moet de maatregel volgens een regeringsbron budgetneutraal zijn. “Dankzij de pensioenspaarders die volgend jaar tussen 940 euro en 1.128 euro zullen storten, recupereren we de verliezen bij de spaarders die meer dan 1.128 euro storten”, klinkt het.

Voor wie volgend jaar 941 tot 1.128 euro stort, valt de fiscale aftrek namelijk meteen terug van 30 naar 25 procent voor het volledige bedrag. Wie bijvoorbeeld 1.000 euro stort, geniet 250 euro fiscale aftrek in plaats van 282 euro, een ‘verlies’ van 32 euro. Daarmee kan de overheid bijna twee pensioenspaarders financieren die overschakelen van het eerste naar het tweede maximumbedrag. Vanaf 1.128 euro is er geen verlies meer. (br.hln)

We leren er maar beter mee leven: in je huis leven 100-tal verschillende beestjes

Er leven honderden soorten beestjes in elk huis over heel de wereld, van spinnen, miljoenpoten, parasieten tot fruitvliegjes. En er is niets dat je daar als bewoner aan kan doen, zegt onderzoekster Michelle Trautwein. Maar voor je meteen in paniek slaat, die beestjes zijn gelukkig wél goed voor je gezondheid.

De insecten hebben je keukenkastjes omgetoverd tot een complex ecosysteem, waarin ieder zijn functie heeft met bijvoorbeeld aaseters en parasieten. Beestjesexperte Trautwein heeft voor de California Academy of Science vijf jaar lang op alle continenten onderzoek gedaan naar onze kleinste huisgenoten. “Wereldwijd hebben we huizen onderzocht, en een ding geldt overal: beestjes respecteren de grenzen niet. Ze zien onze huizen als een verlenging van hun natuurlijke habitat. Er is niks wat je kunt doen om deze indringers buiten te houden.”

Trautwein en haar collega’s hebben huizen in verschillende steden en landelijke dorpen in de Verenigde Staten, Australië, Japan, Peru en Zweden bestudeerd. Binnenkort hoopt ze nog naar Afrika en Antarctica te gaan. Haar team inspecteerde urenlang met hoofdlampen op handen en knieën de huizen van vreemden op zoek naar de kleine beestjes. Zo wilde ze ontdekken wat een huis insectvriendelijk maakt. Ze gaven elk woning een score op basis van properheid, hoeveelheid rommel, aanwezigheid van huisdieren, pesticiden, stofvlokken en het aantal ramen en deuren. De resultaten van het onderzoek verschenen vorige week in het wetenschappelijk blad Scientific Reports.

Wie woont waar?

En wat bleek? Niets maakte een verschil wat de diversiteit van beestjes in huis betreft. In elk huis leven ongeveer 100 verschillende soorten insecten, onafhankelijk van hoe vaak de bewoners poetsen of hoeveel huisdieren ze hebben. De meeste spinnen, insecten en miljoenpoten leefden het liefst op de vloer van druk bezochte kamers met tapijt, waar veel ramen en deuren zijn. In kelders wonen doorgaans beestjes die houden van het donker: miljoenpoten, grotkrekels en pissebedden. “Ze zijn ook geen tijdelijke inwoners, ze hebben in huis zelfs een eigen voedselketen ontwikkeld. En die is even ingewikkeld als die van hun soortgenoten die in het wild leven”, aldus de beestjesexperte. ”Sommige beestjes, zoals de Duitse kakkerlakken leven bijna enkel in de buurt van mensen. Ze zijn zo geëvolueerd dat ze beter tussen vier muren kunnen overleven dan tussen bomen en gras. Dit is een teken dat er zich een heuse insectengemeenschap aan het vormen is die huizen verkiest als habitat.”

Deze studie focuste zich eerder op de diversiteit van onze kleinste huisgenoten dan op kwantiteit. Trautwein spreekt ook van een duidelijk verschil tussen een normale hoeveelheid beestjes in huis en een plaag. “Ik geloof dat een bepaalde diversiteit aan beestjes in huis gezond is. Het bewijs groeit dat moderne ziekten als allergieën en auto-immuunziekten vaker voorkomen omdat we nu aan niet zoveel microben meer blootgesteld worden als toen we jong waren. Insecten kunnen een handige rol spelen als gastheer en verspreider van diverse microben die goed voor ons zijn.”

Nieuwe ontdekkingen

Het onderzoek heeft ook geleid tot de ontdekking van nieuwe soorten. Zo vond Trautwein in Peru een nieuw soort kevers. Ook zijn ze veel stalen van vliegen aan het onderzoeken, want het team is op veel soorten gestoten die nog geen wetenschappelijke naam hebben gekregen. “We denken vaak dat de grote ontdekkingen in tropische regenwouden moeten gebeuren of op de bodem van de oceaan. Maar hebben nog veel te ontdekken over de plaatsen waar we zelf leven.”  (br.hln)

Wonden die je na acht uur ’s avonds oploopt, genezen veel trager

Snij je overdag in je vinger, dan geneest die wonde bijna twee keer sneller dan dezelfde wond die je ’s avonds oploopt. Dat heeft te maken met onze biologische klok, die ervoor zorgt dat de cellen die helpen om een wonde te genezen ’s nachts veel minder actief zijn.

 Tot nu toe werd er vanuit gegaan dat de biologische klok alleen effect heeft op onze hersenen, maar dat blijkt niet te kloppen. Ook fibroblasten, cellen die onder andere de huid helpen repareren, zijn overdag een stuk actiever dan ’s nachts. Dat geldt ook voor keratinocyten, een ander type huidcellen. Daardoor geneest een wond die je overdag oploopt, tot zestig procent sneller dan een wond die je ’s nachts oploopt. Dat ontdekte een team van moleculair biologen aan de universiteit van Cambridge, nadat ze 118 patiënten met brandwonden bestudeerden.

Bij de patiënten die tussen acht uur ’s ochtends en acht uur ’s avonds een brandwond opliepen, duurde het herstel 11 dagen minder lang, zeventien dagen in plaats van achtentwintig. “Overdag zijn blijkbaar zo’n 30 meer genen actief ’s dan nachts, en die helpen om actine, een proteïne dat helpt fibroblasten vooruit te komen, te controleren. Zo komen die cellen sneller bij de wonde terecht, waardoor ze ook sneller in actie kunnen schieten,” legt een van de onderzoekers Nathaniel Hoyle uit. “Die tijd kunnen ze daarna nooit meer inhalen”.

Nut voor de toekomst

De onderzoekers hopen dat deze bevinding in de toekomst kan leiden tot een nieuwe benadering van wondgenezing. “Door bijvoorbeeld geneesmiddelen te creëren die de cellen in dagmodus kunnen brengen als een verwonding ’s nachts wordt opgelopen,” aldus Hoyle.  (br.hln)

Waarom drinken we Cava als we iets te vieren hebben?

Valt er iets te vieren? Dan is een fles Spaanse bubbels ongetwijfeld van de partij. Cava valt goed in de smaak bij de Belgen. Sterker nog: tegenwoordig is ons kleine land exportbestemming nummer één. Maar waarom is het drankje zo razend populair? De Bende Van Annemie op Radio 1 zocht het uit.

Op een verjaardag, als aperitief bij een etentje, of gewoon om het einde van de werkweek te vieren. Redenen genoeg om een fles te ontkurken. Maar waarom klinken we met een glaasje Cava en niet met pakweg een glaasje wijn?

In een interview voor De Bende van Annemie op Radio 1 legt Dirk Rodriguez, hoofdredacteur van Vino Magazine uit hoe het komt dat we plots massaal cava nippen.

“Cava is goedkoop. In de supermarkt kan je al flessen vinden voor 5 euro. Dat het drankje zo populair werd in ons land is grotendeels aan de marketingafdeling van Colruyt te danken.”

“Vroeger had je twee grote spelers in de supermarkten: Freixenet en Codorniu”, vertelt Rodriguez bij De Bende van Annemie. “Hun macht was zo groot dat zij de prijs bepaalden. De supermarkten kregen de prijzen van die Spaanse schuimwijnen dus niet naar omlaag. Vervolgens zijn de supermarkten zelf gaan kijken of er geen spelers op de markt waren die die machtspositie konden ondermijnen. Uiteindelijk waren het de aankopers van Colruyt die erin zijn geslaagd om een speler op de markt te vinden die een lagere prijs aanbood.”

Door de daling van de prijzen ging Cava plots als zoete broodjes - welja bubbels - over de toonbank. De rest is geschiedenis, santé!  (br.hln)

De Kreuners maken comeback én stellen meteen nieuwe single ‘Viktoria’ voor

Vijf jaar na hun afscheid in het Sportpaleis zijn De Kreuners weer helemaal terug. Met een nieuwe single ‘Viktoria’ en een nieuw avontuur langs de zomerfestivals. “Ik heb de tijd genomen om mijn kinderen te zien opgroeien, maar nu was de goesting te groot”, aldus Walter Grootaers. “We klinken beter dan ooit. Of beter nog: we gaan eindelijk goed klinken.” (lacht) 

“Eigenlijk is het allemaal begonnen als grap”, vertelt Grootaers. ”‘Zodra Jan Van Eyken minder dan 100 kilo weegt, maken we er werk van’, zei ik twee jaar geleden op de radio. Allemaal in de gedachte dat dat nooit mogelijk zou zijn, natuurlijk. Maar een jaar later belt Van Eyken me plots op. ‘Hé Walter, ik weeg 84 kilo. Wanneer gaan we spelen?’ (lacht) Toen kon ik niet meer terug.” (br.hln)

Laatste ontbrekende stuk van Magrittes werk ‘La pose enchantée’ ontdekt onder ander schilderij in Brussel

Het vierde en laatste ontbrekende stuk van ‘La pose enchantée’, een werk van René Magritte, is ontdekt onder een schilderij in het Magritte Museum in Brussel. Dat maakt het museum bekend in een persbericht. Dinsdag 14 november wordt het ontbrekende stuk voorgesteld op een persconferentie.

Het belangrijke werk ‘La pose enchantée’ was in 1932 verloren gegaan nadat Magritte zijn eigen doek versneden had in vier delen om het te overschilderen met nieuwe werken. In 2013 kwam het oorspronkelijke werk van de surrealistische kunstenaar voor het eerst terug boven water na een radiografische analyse van een aantal schilderijen uit New York, Stockholm en Norwich. Het vierde en laatste stuk van de puzzel bleef weliswaar lang verborgen.

Tot nu, want onderzoekers van de Universiteit van Luik, van het Europees Centrum voor Archeometrie, vonden het ontbrekende stuk onder een schilderij dat tentoongesteld is in het Magritte Museum in Brussel.

Op 14 november wordt het verborgen stuk van Magrittes kunstwerk getoond samen met de volledige virtuele reconstructie van het oorspronkelijke schilderij ‘La pose enchantée’.  (br.hln)

Olmense Zoo mag deuren weer openen van minister Weyts

Een maand geleden besliste minister van Dierenwelzijn Ben Weyts om de vergunning van de Olmense Zoo in te trekken. Het dierenpark zou de regels rond dierenwelzijn al jarenlang overtreden en zou de pv’s aan elkaar rijgen. Zo zouden heel wat dieren niet of onvoldoende kunnen schuilen voor de regen en zouden de uitbaters hun dieren te veel laten kweken, met plaatsgebrek tot gevolg.

Het dierenpark moest de deuren sluiten. De Olmense Zoo kon enkel een nieuwe erkenning krijgen indien het zou voldoen aan een reeks opgelegde voorwaarden. Niet alleen moesten alle overtredingen weggewerkt zijn, de uitbaters van de zoo moesten ook de expertise en autoriteit van de dienst Dierenwelzijn erkennen.

Er moest ook geïnvesteerd worden in dierenwelzijn. Zo moest de Olmense Zoo toetreden tot de EAZA (European Association of Zoos and Aquaria) om het park op die manier “op een hoger niveau te tillen, zowel inzake algemeen dierenwelzijn als inzake kweekprogramma’s”. De Olmense Zoo moest zich bovendien laten bijstaan door externe experten die ook zouden zetelen in de externe adviesraad.

Opgelegde voorwaarden

Volgens minister Weyts is intussen voldaan aan de opgelegde voorwaarden. Weyts: “Op basis van mijn gesprekken en het inspectieverslag van de administratie, stel ik met genoegen vast dat aan alle opgelegde voorwaarden tegemoetgekomen werd. Ik heb dan ook beslist tot een heropening van de Olmense Zoo.

De beslissing om de vergunning van de Olmense Zoo in te trekken deed de voorbije weken het nodige stof opwaaien. Was die démarche dan wel nodig? “Het allerbelangrijkste voor mij in dit dossier is dat de lat inzake dierenwelzijn gevoelig hoger is komen te liggen. Dat was mij al die heisa meer dan waard”, besluit Weyts.

“Teken van vertrouwen”

De directie van de Olmense Zoo is blij met de nieuwe erkenning en opent op zaterdag 18 november opnieuw de deuren. “We zien dit als een belangrijk teken van vertrouwen in onze nieuwe aanpak. Tegelijk wordt het een startpunt om onze bezoekers te verwelkomen in een modeldierentuin”, zegt Wim Verheyen, een van de nieuwe eigenaars van de zoo.

De directie wil de minister, zijn kabinet en de vele honderden sympathisanten heel hard bedanken. “Zeker ook de mensen die zich de voorbije weken enorm hebben ingezet voor de dieren. We gaan ons echt honderd procent inzetten om van de Olmense Zoo een mooie en goede zoo te maken. Dat zal nog wat investeringen vergen, maar die zullen er altijd zijn”, aldus nog Verheyen.

De dagelijkse leiding van de Olmense Zoo ging na het intrekken van de vergunning door minister Weyts over van Charles Verheyen naar zijn kinderen Els en Wim, en naar Koen Van Rompaey, de voormalige voorzitter van de vzw Vrienden van de Olmense Zoo.

Benefietacties

Ook Jos Tops, voorzitter van de vzw die de gidsbeurten verzorgt in de zoo, is dolgelukkig. “Het is een onbeschrijflijk gevoel te weten dat de zoo terug open kan gaan. We hebben al veel tranen gelaten, maar nu zijn het er van geluk. De zoo heeft wel heel wat inkomsten gemist, onder meer met Halloween. Daar kon de zoo de vorige jaren dikwijls toch al een groot deel van de winter mee doorkomen. Gelukkig zijn de vele benefietacties. Die hebben naar schatting toch al 30.000 euro opgebracht. Hopelijk komt iedereen dit weekend ook nog langs op de benefietacties. Die vinden plaats in de feestzalen aan de Omense Zoo. Zowel zaterdag als zondag is er nog van alles te beleven. Zo staan er zondag al heel wat optredens op de agenda.” (br.hln)

Beroemd beestje: sprinkhaan verwerkt in schilderij van Van Gogh

Een sprinkhaan heeft eind 19e eeuw een wel zeer fraai en kostbaar graf gevonden: in een schilderij van Vincent van Gogh. De resten van de sprinkhaan zijn recent aangetroffen bij onderzoek naar het doek in het Nelson-Atkins Museum of Art in Kansas City.

Met het blote oog is de kleine, incomplete sprinkhaan niet te zien in het werk dat Van Gogh maakte van olijfbomen. Ze zijn er opgewonden over, in het museum. Toch is het niet zo’n wonder dat het beestje in de verf belandde, want Van Gogh werkte als zoveel schilders veel buiten en kampte dus met wat er zoal aan kwam waaien en vliegen. Hij schreef daar ook over aan zijn broer Theo. Gedacht wordt dat het beestje al dood was toen het door Van Gogh werd ‘verwerkt’, want het lijkt niet meer te hebben gesparteld. (br.hln)

Pleegzorg Vlaanderen zoekt warm nest voor 103 pubers

Die zoektocht verloopt moeizaam, omdat kandidaat-pleeggezinnen zich meestal voor iets jongere kinderen willen engageren. Toch merken ze bij Pleegzorg Vlaanderen dat ook voor pubers een pleeggezin een grote meerwaarde kan zijn in de voorbereiding op een zelfstandig leven. De meeste jongeren zoeken een plek waar ze voor lange tijd kunnen blijven, maar gezinnen kunnen ook als weekendgezin fungeren voor 12-plussers die tijdens de week in een instelling verblijven.”

Eerder deze week raakte ook bekend dat pleegjongeren binnenkort tot 25 jaar in hun pleeggezin kunnen blijven wonen. “Een ongelooflijk belangrijke beslissing”, zegt Brocatus. “Voor heel wat jongeren is het vanzelfsprekend dat ze bij hun ouders kunnen blijven wonen tot wanneer ze zich oud genoeg voelen om op eigen benen te staan. Bij pleegjongeren is dat tot nu toe niet het geval: op hun 21 jaar stopt de ondersteuning van pleegzorg en zijn ze afhankelijk van de draagkracht van hun pleeggezin. Het optrekken van de leeftijdsgrens zorgt ervoor dat ook pleegjongeren dezelfde kansen krijgen als andere jongeren en dat kunnen we alleen maar toejuichen.” (br.hln)

Gebruik jij wel de juiste borstel voor je haartype?

Krijg jij jouw wilde manen maar niet onder controle? Of misschien lijkt het wel net alsof je lokken altijd futloos naar beneden hangen. Wel, dat heeft niet alleen met je haartype te maken. Ook je haarborstel speelt een rol. En laat dat nu net makkelijk aan te passen zijn.

Er zit een wereld van verschil tussen de vele soorten borstels die er op de markt zijn. Grootte, soorten haren, het materiaal, ... het heeft allemaal een invloed op het aantal good en bad hairdays waar jij mee te kampen hebt. Maar hoe kies je nu in godsnaam de juiste borstel?

Kwaliteit

Allereerst is het belangrijk om een borstel te kopen die van goede kwaliteit is. Dat wil niet meteen zeggen dat je een fortuin moet uitgeven, maar voor een paar euro zijn ze wellicht ook niet te vinden. “Vooral de haren zijn van belang”, legt kapper Christophe Robin uit. En geloof het of niet, het neusje van de zalm in de haarborstelwereld zijn ... zwijnenharen. “Natuurlijke zwijnenharen of varkensharen lijken qua textuur erg op die van ons, ze bevatten immers dezelfde keratine-onderdelen, wat wil zeggen dat ze erg zacht zijn voor je haren en geen schade zullen aanrichten,” aldus Christophe Robin.

Maar geen enkele coupe is gelijk, en een borstel is dat dus ook niet. Benieuwd welk exemplaar jij best in huis haalt?

Afro

Wie gezegend is met een prachtige volle afro, wil die natuurlijk ook goed verzorgen. En dat doe je best met een kam met wijde tanden. Die zijn ideaal om nat of vochtig haar te ontklitten, zonder dat je haren uittrekt. Ook plastic borstels met een breed oppervlak en ver uit elkaar staande tanden zijn prima in ontwarren, en ze masseren bovendien de hoofdhuid, wat de haargroei stimuleert.

Fijn haar

Het lijkt tegenstrijdig, maar wie fijn of futloos haar heeft, is ook beter gebaat met een borstel met wijd uitstaande haren of tanden. Kies ook best borstels met een breed oppervlak, dat zorgt er namelijk voor dat de kracht evenredig verdeeld wordt tijdens het borstelen, waardoor je minder snel haren uittrekt. Bovendien is het brede silhouet ideaal om je haren gladder te maken én werkt het antistatisch. 

Dik haar

Wie een volle bos haar heeft, zoekt best naar een borstel met openingen aan de achterkant, zodat je haren niet te snel verstrikt raken. Heb je regelmatig last van pluis? Dan koop je best een mix van synthetische haren. Die zijn vaak extra sterk, zodat je je haren mooi glad kan kammen tijdens het drogen. Hallo, glans!

Krullen

Wie krullen heeft, is doorgaans niet de beste vriendjes met haarborstels. Maar ook krullen moet je af en toe ontwarren. Kies dus voor een borstel die je haren zachtjes aanpakt, zoals een kam gemaakt van varkenshaar, zonder dat je je haren kapot trekt. Ook plastic borstels met buigbare tanden zijn een prima optie. Krullen kam je trouwens het best wanneer ze droog zijn, nat haar is immers veel zwakker en zal sneller afbreken.   (br.hln)

Waarom je je telefoon elke dag een kwartiertje moet uitschakelen

Wat zou er gebeuren met je brein als je je smartphone dagelijks een kwartier uitschakelt? Ontwenningsverschijnselen? Een aanval van FOMO (fear of missing out)? Integendeel, bewijst recent onderzoek. Wie zijn telefoon 15 minuten uitschakelt, werkt aan zijn mentale stabiliteit.

Volgens een recent onderzoek raken we onze smartphone dagelijks gemiddeld 2.600 keer aan. Goed voor bijna 2,5 uur van je dag, en dan is het gebruik van je telefoon zonder hem te ontgrendelen - bijvoorbeeld om de klok te checken - niet eens meegerekend. Bij zware gebruikers loopt dat op tot bijna vier uur smartphonegebruik per dag.

Kortom, we zijn allemaal verslingerd aan het stukje technologie. En toch is het geen slecht idee om het ding dagelijks een kwartier uit te zetten. Volgens onderzoek van de Britse Psychological Society helpen de smartphoneloze minuten om je extreme emoties te temperen - zowel negatieve als positieve. Met andere woorden: je wordt er minder angstig en gestresseerd van, en ook iets minder uitgelaten en opgetogen.

Wetenschappers van de Rochester Universiteit testten dit door vrijwilligers een kwartier alleen in een ruimte te zetten, zonder digitale apparaten. Al na die korte tijd werden extreme emoties uitgebalanceerd, en het effect bleef ook lange tijd hangen. “Een kwartier per dag blijkt voldoende om het resultaat te behouden”, klinkt het. (br.hln)

Alleenstaande mama van vier ruilt leven met dat van rijk gezin: weekbudget van 3.400 euro raakt niet op

De Britse zender Channel 5 voert in het programma ‘Rich House, Poor House’ een opmerkelijk sociaal experiment uit. Een gezin dat het niet breed heeft ruilt voor een week van leven met een rijk gezin. Deze week was Claire Lee en haar gezin aan de beurt. En plots rijk zijn, blijkt niet zo gemakkelijk. Maar als rijk gezin plots arm worden, is uiteraard nog veel moeilijker.

192 euro

Claires normale weekbudget voor haar en haar vier kinderen bedraagt 170 pond (192 euro). Plots kreeg ze een veelvoud daarvan in de schoot geworpen: 3.000 pond. Ze ging samen met haar kroost duur dineren en kocht duur speelgoed voor de kinderen, maar de 3.000 pond kreeg ze niet op. Daarom kocht ze op het einde van de week nog een horloge van 500 pond voor haar oudste zoon.

Claire ging met haar moeder winkelen in de supermarkt en deze keer moesten ze niet elke euro omdraaien. Een peperduur stuk biefstuk, dure extraatjes en luxeartikelen, allemaal verdwenen ze in de winkelkar. De kinderen genoten van pianolessen, paardrijlessen en shoppingtrips. “Het maakt me gelukkig om mijn kinderen gelukkig te zien”, zegt Claire.

“Bevoorrecht”

Het gezin Alsoud van cardioloog Mahrous en kinderarts Rana maakte de omgekeerde beweging. Zij trokken in het huis van Claire in met hun vier kinderen. Zij moesten zien te overleven met een gedecimeerd budget. Hun nieuwe buurt bleek veel gevaarlijker dan de luxewijk waar ze vroeger woonden. Een buurjongen kwam hen zelfs zeggen dat ze zich best met messen bewapenden voor ze de straat op trokken. “Ik voel me bevoorrecht dat ik in mijn gezin ben opgegroeid”, vertelt dochter Zain. “Ik heb veel geluk.” (br.hln)

The Rolling Stones - Hate To See You Go

Annie beschikte over één miljoen euro. Ze gaf alles aan het goede doel

Annie Dewaele is intussen al een jaar overleden, maar in Wielsbeke zijn ze haar nog niet vergeten. Nadat zij en haar man Jan hun enige zoon Karel op 26-jarige leeftijd verloren aan lymfeklierkanker, en ze dus zonder erfgenaam kwamen te zitten, besloot het koppel hun centen te schenken aan mensen die het nodig hadden. Niet alleen na hun dood, maar ook nog toen ze nog in leven waren. Het OCMW van Wielsbeke kreeg op 20 jaar tijd meer dan 500.000 euro. Ook het Kinderkankerfonds kreeg wel eens een gulle gift toegestopt, net als de KULeuven, waar een fonds Planckaert-Dewaele, genoemd naar Annie en haar man- werd opgericht. Ook de lokale afdelingen van Ziekenzorg, de gehandicaptenvereniging De Zonne van Wielsbeke,… kregen de voorbije 20 jaar één of meerdere schenkingen.

Zuinige levensstijl

Jan werkte tijdens zijn carrière als gemeentesecretaris, Annie werkte jarenlang als verpleegster. “Jan kwam dan wel uit een begoede familie, maar het was zeker ook hun zuinige levensstijl die voor hun mooie spaarpot had gezorgd”, zegt OCMW-voorzitter Filiep Devos. Na het overlijden van haar man, schonk Annie hun centen op een gezapig tempo verder weg. In onze krant zei ze nog, op haar 90ste verjaardag twee jaar geleden, dat ze geen geld over moest houden aan het einde van haar leven.

Tot aan haar dood woonde ze nog zelfstandig thuis, tot ze ziek werd en naar het ziekenhuis werd gebracht, waar ze eind oktober 2016 overleed. Het laatste geld dat ze nog over had, werd, zoals ze in haar testament had voorzien, ook geschonken aan het goede doel. Het duurde een jaar om alle formaliteiten in orde te brengen, maar de drie goede doelen die ze had uitgekozen, mochten vandaag dan toch eindelijk haar erfenis in ontvangst nemen.

Uitzonderlijk

Het OCMW Wielsbeke kreeg nog eens 46.976 euro, het Kinderkankerfonds 27.967 euro, en het fonds in KULeuven ook nog eens 46.939 euro. “Wij zijn uiteraard enorm dankbaar voor deze schenking”, zegt professor Yves Benoit van het Kinderkankerfonds. “Heel soms krijgen we wel eens schenkingen van die omvang, maar het spreekt voor zich dat die eerder uitzonderlijk zijn. Mevrouw Annie Dewaele heeft destijds onze organisatie uitgekozen, omdat ze haar enige zoon aan kanker is verloren. Het was al héél lastig voor haar, wat moest dat wel niet zijn voor ouders met kinderen die nog zoveel jonger waren, heeft ze me nog verteld.”

“Annie heeft met haar giften meer dan één steen verlegd in de gemeente”, zegt OCMW-voorzitter Filiep Devos. “We hebben onder meer seniorenwoningen gebouwd met haar giften, en haar geld wordt ook gebruikt bij de vernieuwing van ons woonzorgcentrum. Annie wilde nooit iets in ruil voor haar schenkingen, enkel een bezoekje nu en dan. Ik ging er zo’n 3 tot 4 keer per jaar op bezoek als om ze te bedanken. Dan zorgde ze voor wat pralines en een éclairtje. Een hele fier dame was het, met een warm hart.” (br.hln)

Pieter Aspe: “Het is een schande dat mensen 10 euro moeten betalen voor de Boekenbeurs”

Successchrijver Pieter Aspe is messcherp voor Boek.be, dat de Boekenbeurs organiseert. Hij noemt het “een heel schimmige organisatie”. Aspe wijt het teruglopende aantal bezoekers van de Boekenbeurs deels aan de dure toegangsprijs. “Ik vind het een schande dat mensen tien euro inkom moeten betalen”, aldus de auteur op Radio 1 vanochtend. 

Aspe begrijpt niet waarom het toegangsgeld integraal naar Boek.be moet vloeien: “De uitgevers betalen al een fortuin om er een stand te hebben. De mensen betalen eigenlijk tien euro om een boekenwinkel binnen te gaan. Ik vind het een schande”.

Een toegangsticket voor de Boekenbeurs in de Antwerp Expo kost tien euro voor al wie ouder is dan elf jaar. Ook in boeken geïnteresseerde tieners moeten dus betalen. En aan de ingang zijn ze streng: wie bijvoorbeeld een half uur voor sluitingstijd iemand wil komen ophalen, geraakt zonder geldig ticket niet voorbij de security.

“Ik kom niet meer”

Greet Spaepen van Boek.be verweert zich in ‘De Ochtend’ op Radio 1. Ze stelt dat een groot deel van het geld naar de huur van Antwerp Expo gaat en dat de Boekenbeurs veel meer is dan een gigantische boekenwinkel. “Het is een unieke plaats waar je een overzicht hebt van alle boeken die op dit moment in de boekhandel te krijgen zijn”, aldus Spaepen. Maar Pieter Aspe zegt dat hij volgend jaar niet meer wil komen, “dan moeten de mensen van Boek.be maar zelf aan een stand zitten en signeren”.

“Héél kort door de bocht”

De kritiek van de thrillerauteur is volgens Boek.be-woordvoerder Alexis Dragonetti “héél kort door de bocht”. In een reactie zegt Dragonetti dat de auteur een complex economisch gebeuren tot iets sloganesks herleidt. Vooral Aspes uitval dat de Boekenbeurs dient “om een aantal ambtenaren bezig te houden”, schiet bij Dragonetti in het verkeerde keelgat. “Dit slaat echt nergens op.”

Niet iedereen betaalt zelf

Dragonetti wijst erop dat elke beurs inkomgeld vraagt. “Het Autosalon, Batibouw, noem maar op, altijd wordt toegangsgeld gevraagd”, aldus Dragonetti. “En wie als beursbezoeker wat creatief is, zal via een uitgeverij of een mediapartner al vlug aan een gratis ticket geraken. De 150.000 bezoekers die de Boekenbeurs gemiddeld bezoeken, betalen zeker niet allemaal voor hun ticket. Voor jongeren onder de twaalf jaar is de toegang trouwens gratis.”

Dat een auteur voor signeersessies of panelgesprekken niet betaald wordt, vindt Dragonetti normaal: “Hij krijgt de kans om met duizenden lezers in contact te komen. Dat is allemaal reclame voor zijn werk.”

Drie dagen gesloten

Dragonetti vindt verder de conclusie over de opkomst die dit jaar zou tegenvallen, voorbarig. “Er zijn nog vier dagen te gaan, waaronder enkele waarop veel scholen op bezoek komen en een weekend dat meestal ook veel mensen lokt.” De Boekenbeurs is nu drie dagen dicht en gaat donderdag weer open.  (br.hln)

Bied meer dan 340.000 euro, en dit kasteel kan van u zijn

Bieden op kasteel Doeveren kan nog tot 27 november. Het hoogste en voorlopig enige bod bedraagt 340.000 euro. Het 18de- eeuwse gebouw ligt in een domein van 28.143 vierkante meter. Brugs horecapaus Philip Calleeuw moet het kasteel verkopen om zijn schulden bij de fiscus af te betalen. Kasteel Doeveren, langs de Sijslostraat, spreekt tot de verbeelding. Het 18de-eeuwse gebouw wordt omringd door een park met een grote vijver en een lange oprit. In totaal is het domein liefst 28.143 vierkante meter groot. De gelijkvloerse verdieping van het kasteel bedraagt 160 vierkante meter en bevat een inkomhal, een woonkamer met een authentieke plankenvloer en een gezellige orangerie die uitkijkt over het park. De eerste verdieping strekt zich uit over 112 vierkante meter en telt vijf kamers, waaronder één slaapkamer met badkamer. Veilinghuis Troostwijk biedt het kasteel nu per opbod te koop aan via zijn website. De startprijs bedroeg amper 325.000 euro. “Omdat het gaat om een gedwongen openbare verkoopsom”, verduidelijkt Chris Tanghe, vastgoedexpert van Troostwijk. “Die som werd vastgesteld door een expert toen het kasteel gerechtelijk in beslag genomen werd om de schulden van de laatste eigenaar bij de fiscus af te betalen.”

De man om wie het draait is niemand minder dan de Brugse horecapaus Philip Calleeuw. Calleeuw kocht het kasteel jaren geleden van de stad Brugge. Na een inbraak besloot hij samen met zijn echtgenote te verhuizen naar een hoeve in Lichtervelde. Zijn ouders trokken in het kasteel in. Samen met zijn echtgenote werd Calleeuw in februari vorig jaar doorverwezen naar de correctionele rechtbank voor fiscale fraude. Een maand eerder leverde de verkoop van hun imperium 13,5 miljoen euro op. Niet genoeg om de schuld van 18,9 miljoen euro bij de fiscus af te lossen. Pas recent kreeg de curator toestemming om kasteel Doeveren te verkopen.

Al één bod

“Intussen ontvingen wij al een bod van 340.000 euro”, zegt Tanghe. “Potentiële kopers moeten wel goed beseffen dat het domein verschillende beperkingen heeft. Het is opgenomen in de lijst van onroerend goed en ligt pal in natuurgebied, met als bestemming privéwoonst. Uitbreiden is wettelijk dus niet toegestaan en het kasteel mag ook niet ingericht worden als B&B of horecazaak. Bovendien moeten er nog wat renovatiewerken gebeuren: zo moet de elektriciteit vervangen worden en moet er dubbel glas komen. Daarbij komt nog het lawaai van de nabijgelegen E403. Toch menen we dat er een publiek is voor dit prachtige domein. Iemand die houdt van groen en van het historische karakter van het gebouw.”

Het 18de-eeuwse kasteel kwam in 1922 via erfenis in handen van de familie Arents de Beerteghem. In het midden van de 20ste eeuw werd het eigendom van de familie Janssens de Bisthoven. Die familie verkocht het landhuis eind jaren 90 aan de stad Brugge. Daarna werd het kasteel eigendom van Philip Calleeuw.


Een bod uitbrengen kan nog tot 27 november om 16 uur via www.troostwijk.be/vastgoed. (br.hln)

Minderen met koffie lukt zeker met deze vijf tips

Is koffie nu heel goed voor je of net ongezond? Het zwarte goud blijft ietwat controversieel, maar volgens de Hoge Gezondheidsraad krijg je als volwassene niet te maken met ongewenste effecten als je vier à vijf kopjes per dag drinkt. Werk je er meer naar binnen? Deze tips helpen je op weg om tenminste te minderen.

1. Bouw geleidelijk af

Uit het niets de helft minder cafeïne consumeren op een dag, gaat bij veel mensen gepaard met afkickverschijnselen zoals zweten en hoofdpijn. Die zorgen ervoor dat je snel terug naar meer koffie wil grijpen en dat is natuurlijk net niet de bedoeling. Drink bijvoorbeeld wekelijks één kopje per dag minder. Het gaat dan wat trager, maar het is realistischer vol te houden op lange termijn. 

2. Drink eerst water

Zodra je de behoefte aan een kop koffie voelt opborrelen, drink dan eerst een groot glas koud water. Vaak besef je daarna pas dat je naar koffie grijpt uit verveling, omdat je iets om handen wil hebben. Je lichaam goed hydrateren helpt ook om de afkickverschijnselen als hoofdpijn tegen te gaan.

3. Slaap meer

Als je in de namiddag je ogen amper kan openhouden en ’s ochtends het bed niet uitgeraakt, is dat een teken dat je meer moet slapen. Niet dat je meer koffie moet drinken. Vervang slaap niet door opwekkende middelen. Als je uitgeslapen bent, heb je sowieso minder trek in koffie.

4. Drink groene thee

Wissel koffie af met groene thee. Daar zit ook cafeïne in, maar omdat het in het niets op koffie lijkt, is het een ideaal (tijdelijk) substituut voor je dagelijkse kopjes troost. Het is een beetje vergelijkbaar met rokers die proberen stoppen met een elektronische sigaret. Ze krijgen nog altijd de nicotine binnen, maar het is makkelijker om ermee af te bouwen.

5. Begin ermee op vakantie

Het is alweer bijna kerstvakantie, hét uitgelezen moment om te minderen of stoppen met koffie. Je zit in een helemaal ander ritme, je slaapt doorgaans meer en waar je op je werk niet het koffieapparaat buiten kunt kieperen, kan dat thuis natuurlijk wel. Of iets minder dramatisch: koop gewoon geen koffie meer. (br.hln)

Het moest een romantisch etentje worden, maar Russische ‘Hannibal Lecter’ had andere plannen

De geschokte familie van de verpleegster uit Kurgan vertelde het verhaal aan lokale media. Over hoe Anatoly online langzaam het vertrouwen van Tamara had gewonnen. En hoe hij haar had uitgenodigd voor een etentje bij hem thuis.

Knap

De vrouw en haar twee volwassen kinderen – die al alleen wonen – probeerden vooraf op het internet meer te weten te komen over de knappe, geheimzinnige man. “Ze gingen op zoek naar hem op sociale media, maar er was niet veel te vinden”, klinkt het. “De dag voor de date bleken opeens ook al zijn foto’s verdwenen van zijn profielen en op een heel aantal had hij ook zijn naam veranderd.”

Tamara besloot de date toch te laten doorgaan en die avond arriveerde ze zoals afgesproken bij de woning van haar online vriend. Aanvankelijk leek alles prima te gaan en volgens de familie van de vrouw drong hij zich niet aan haar op. Dat veranderde rond zeven uur. Toen viel hij haar plots aan.

Hij sloeg haar, hij beet haar en hij folterde haar. En die hel zou maar liefst vier uur lang duren. “Hij wilde dat ze zou flauwvallen van de pijn, maar ze bleef gillen en zich verweren”, aldus haar familie. “Met zijn tanden probeerde hij haar te verscheuren en ze was er zeker van dat hij haar probeerde te doden. Met zijn handen kneep hij haar keel dicht, maar door al het bloed gleed hij weg.”

Buren hoorden het geroep van de vrouw, maar sloegen niet meteen alarm. Want het hostel waar de man verbleef, was wel vaker het decor van vreemde ontmoetingen. Pas vier uur later nam iemand toch de telefoon en werd de politie verwittigd. Yezhkov werd opgepakt en Tamara zo snel als mogelijk naar het ziekenhuis gebracht. En daar bleek dat ze geluk had dat ze nog leefde.

Bijtwonden

Ze had overal op haar lichaam bijtwonden, er waren stukken uit haar neus en oren, haar gezicht was onherkenbaar opgezwollen en ze had een schedeltrauma, een hersenschudding en een gebroken rib. Haar familie gaf foto’s van de vreselijke verwondingen vrij.

“We waren in shock toen we vernamen wat er gebeurd was”, aldus de familie van de vrouw. “En nog meer toen we hoorden dat de dader vrijgelaten werd in afwachting van zijn proces. Tamara heeft zijn mishandelingen overleefd en leeft nu met de angst dat hij haar zal opzoeken en zijn werk zal afmaken. Haar tas bleef achter in de kamer van Yezhkov en hij heeft nu haar persoonlijke spullen, inclusief een huissleutel. Wat de motivatie was voor zijn wandaden, is voor ieder van ons een raadsel.”

Verbergen

Volgens de lokale afdeling van het ministerie van Binnenlandse Zaken is de man inderdaad vrijgelaten. “We weten waar hij zich ophoudt”, staat te lezen in een verklaring. “Hij probeert zich niet te verbergen. De familie stelt de feiten erger voor dan ze zijn.”  (br.hln)