Legerhond Mali krijgt hoogste eremedaille voor strijd tegen taliban

De Britse militaire viervoeter Mali heeft gisteren een hoge onderscheiding gekregen voor zijn heldenmoed in Afghanistan. De Mechelse herder leidde ondanks ernstige verwondingen een speciaal peloton in 2012 in Kaboel rechtstreeks naar verborgen talibanstrijders.

Ondanks dat er scherven van granaten in zijn buik en poten zaten en zijn voortanden eruit waren geschoten, bleef de Mechelse herder Mali trouw aan zijn baas. Hij leidde de Britse militairen van de Special Boat Service (SBS) door een pikdonker gebouw vol met talibanvechters en explosieven.

Mali is speciaal getraind om explosieven te ruiken. Zodoende leidde hij de militairen langs verschillende boobytraps tijdens een gevecht dat zeven en een half uur duurde. Daarnaast hielp hij met het opsporen van talibanstrijders die zich in het pand hadden verstopt. Dat er constant op hem werd geschoten leek hem weinig te deren. De heldhaftige 8-jarige hond kreeg gisteren voor zijn moed een PDSA Dickin Medal uitgereikt, een medaille die het equivalent is van het Victoria Cross, de hoogste onderscheiding voor militairen. Het is de 69ste keer dat deze medaille wordt uitgereikt aan een dier. Mali’s voorgangers zijn 31 honden, 32 duiven, 4 paarden en een kat. Korporaal Daniel Hatley, die Mali trainde als pup, is trots. “Hoe hij zich gedroeg toen het er echt toe deed, heeft bijgedragen aan het succes in de strijd.”

Specialist

Mali was in Kaboel toen er op 15 april 2012 op verschillende plekken bommen afgingen. Ook werd er gericht geschoten in de buurt van de Britse en Duitse ambassade en het Afghaans parlement. Het lukte de Afghaanse politie niet om adequaat te reageren waarna het Britse specialistenteam werd ingezet. Dit team moest de talibanstrijders opzoeken die zich verstopten op verschillende plekken. 

Mali speelde daar een belangrijke rol in. “Hij gaf stil aan als er verdachten in de buurt waren, waardoor de Britse strijders een nanoseconde voorsprong hadden op de taliban”, aldus een woordvoerder van de PDSA, de organisatie achter de dierenmedailles. Bij de drie granaatinslagen raakte de herder levensgevaarlijk gewond. Eerst aan zijn borst en achterpoten. Daarna aan zijn snuit waardoor hij zijn tanden verloor. Hij was bebloed, maar gaf niet op. Inmiddels is hij weer helemaal de oude. Mali is zelfs nog steeds in militaire dienst, maar niet meer inzetbaar aan het front.  (br.hln)

Studie bewijst: hondenbaasjes leven langer

Moest je nog een reden nodig hebben om je hond een extra knuffel te geven, dan hebben wij goed nieuws voor je. Een studie bij meer dan 3,4 miljoen Zweden heeft aangetoond dat hondenbaasjes langer leven. Een huisdier blijkt extra gezond voor wie geen andere huisgenoten heeft.

De onderzoekers aan de universiteit van Uppsala bestudeerden de gegevens van alle Zweedse mannen en vrouwen tussen 40 en 80 jaar. Ze focusten zich op 3,4 miljoen mensen die geen voorgeschiedenis van cardiovasculaire ziekten hadden in 2001 en volgden hun gezondheidsgegevens gedurende 12 jaar. Zweedse baasjes moeten verplicht hun hond laten registreren en elk bezoekje aan het ziekenhuis komt in een nationale database terecht.

Wat bleek? Hondeneigenaars hebben een lager sterfterisico door cardiovasculaire ziekten in vergelijking met mensen die geen hond bezitten, en ze lopen ook minder risico te sterven aan andere oorzaken. Een hond in huis blijkt vooral positief voor mensen die alleen wonen, dit beperkt de kans op vroegtijdige sterfte bij hen met 33 procent, en beperkt het het risico op cardiovasculaire ziekten met 11 procent. 

Waarom zijn honden gezond?

De onderzoekers weten niet waarom honden zo goed zijn voor de gezondheid van hun baasjes. Maar ze vermoeden dat hondenliefhebbers sowieso actiever zijn en een betere gezondheid hebben. Maar hoofdonderzoeker Tove Fall zegt dat het ook mogelijk is dat een hond je verplicht om actief te blijven en gezonder te leven. “Ik heb al verschillende baasjes ontmoet die ervan overtuigd zijn dat een hond de eenzaamheid wegneemt. Ook ontmoet je tijdens wandelingen vaak andere hondeneigenaars.”

Een andere verklaring is dat een hond de gezondheid van het baasje een boost kan geven. Eerdere studies hebben gesuggereerd dat opgroeien met een hond allergieën en astma bij kinderen kan beperken. Ook reageren eigenaars minder fel reageren op stress en herstellen ze van een hoge bloeddruk na een stresserende gebeurtenis.

Fall kan niet met zekerheid zeggen dat een hond je zal helpen langer te leven, maar het is geen slecht idee. “Een huisdier brengt veel vreugde in huis. Dus als je ervoor kan zorgen, dan is een hond aanschaffen zeker het overwegen waard. Er zijn verschillende studies die aantonen dat baasjes meer lichamelijke activiteit krijgen, wat kan leiden tot een langer leven.”  (br.hln)

Beruchte massamoordenaar Charles Manson (83) overleden

Sekteleider Charles Manson droeg in augustus 1969 een aantal van zijn volgers, bekend als de ‘Manson Family’, op de bewoners en gasten van een huis in de Hollywood Hills om te brengen.

Vijf mensen kwamen daarbij om het leven, onder wie actrice Sharon Tate, de hoogzwangere vrouw van regisseur Roman Polanski. Het was Sharons zus, Debra Tate, die het nieuws van Mansons dood naar buiten bracht. Het Corcoran State Prison in Californië had haar gebeld. Manson stierf om 20u13 lokale tijd.

In januari werd de massamoordenaar al in het ziekenhuis opgenomen met een zware darmbloeding.  Hij moest eigenlijk onder het mes, maar daar was hij te zwak voor. Vorige week werd hij opnieuw in het hospitaal opgenomen, onder strenge bewaking van vijf agenten.

Manson zat een straf van negen maal levenslang uit. Hij zat vast sinds december 1969. Die zomer bracht de ‘Manson Family’ in vijf weken tijd negen mensen om het leven op vier verschillende locaties. Hij ontkende op zijn proces aanwezig geweest te zijn bij de moorden, maar werd in 1971 toch veroordeeld voor moord en aanzetten tot moord op zeven slachtoffers.

De bekendste moord is die Manson-volgster Susan Atkins in de nacht van 8 op 9 augustus 1969 pleegde op Sharon Tate. De hoogzwangere actrice smeekte om haar nog ongeboren kindje te laten leven, maar werd in het huis van Roman Polanski in Benedict Canyon brutaal met messteken vermoord. Atkins schreef vervolgens met het bloed van Tate ‘pig’ op de voordeur. Nog vier andere aanwezigen werden koelbloedig afgemaakt. Een dag later sloegen volgelingen van Manson opnieuw gewelddadig toe en slachtten ze zakenman Leno La Bianca en zijn vrouw Rosemary af. De twee moordpartijen werden samen in de rechtbank behandeld als de zaak-Tate-La Bianca. (br.hln)

“De hond heeft mijn autosleutel ingeslikt”: de slechtste excuses om niet te gaan werken

Geen zin om te gaan werken morgen? Begin dan maar alvast met een geldig excuus te verzinnen. Al zal het moeilijk worden om deze zeven compleet absurde uitvluchten te overtreffen, die uit een enquête van CareerBuilder naar voren kwamen. “Ik had niets om aan te doen, want al mijn kleren zaten in de was!”

Jezelf ziek melden terwijl je eigenlijk gewoon wat wil bijslapen van het weekend? Volgens een enquête van CareerBuilder bij bijna 6.000 werknemers heeft meer dan één derde het wel eens gedaan: 40% meldde zich ziek zonder het echt te zijn, maar dat gebeurt niet zonder gevolgen. 38% van de werkgevers controleert via sociale media of ze werknemer niet stiekem iets anders doet.

Natuurlijk zijn er nog meer excuses te bedenken om niet te komen opdagen op het werk. Hier zijn zeven van de meest vreemde - of: creatieve - uitvluchten die uit de enquête naar voren kwamen om niet te komen werken. Durf jij er eentje proberen morgen? 

- “Er zat een beer in mijn tuin en ik durfde niet buiten komen”

- “Mijn valse nagels waren eraf gevallen, dus ik moest eerst heel dringend naar de manicure”

- “Al mijn kleren zitten in de was, dus ik heb echt niks om aan te doen”

- “Er was een eclips en ik wist niet zeker of het wel veilig was om het huis te verlaten”

- “Mijn hond heeft mijn autosleutels ingeslikt en ik wacht tot ze er weer uit komen”

- “Mijn uniform past niet meer”

- “Ik heb mijn arm gebroken bij het worstelen met een vrouwelijke body builder” (br.hln)

Malcolm Young, gitarist en oprichter van AC/DC is overleden

Malcolm Young, de gitarist en oprichter van AC/DC, is overleden. Dat heeft de band via Facebook meegedeeld. Hij is 64 jaar geworden.

Malcolm Young was de oudere broer van Angus Young en oprichter van de groep AC/DC. Hij speelde slaggitaar. In september 2014 werd bekend dat hij aan dementie lijdt en opgenomen was in een verzorgingshuis; in de band werd hij vervangen door zijn neef Stevie Young. De 64-jarige Young overleed in het bijzijn van zijn familie.

Thunderstruck

Malcolm Young richtte in 1973 de Australische rockband AC/DC op samen met onder meer zijn broer Angus Young. De band werd daarna wereldberoemd met rocknummers als ‘Whole lotta Rosie’, ‘Highway to hell’, ‘Back in black’, ‘Thunderstruck’ en ‘Hells Bells’. De groep heeft wereldwijd meer meer dan 200 miljoen albums verkocht.

Hoewel de immer in schooluniform optredende Angus Young met de meeste aandacht ging lopen, had Malcolm volgens velen de leiding in de band. Hij droeg ook de meeste ideeën aan voor songs.

Malcolm Young leed al zeker sinds 2014 aan dementie. Hij werd als slaggitarist vervangen door zijn jongere broer Stevie Young. ‘Black Ice’ (2008) was dan ook de laatste studioplaat waarop hij te horen was.

Eind vorige maand was zijn oudere broer George Young al op 70-jarige leeftijd overleden. George was producer van onder meer AC/DC en speelde zelf ook bij The Easybeats en Flash and the Pan.

“Het is met diepe droefheid dat AC/DC vandaag het overlijden van Malcolm Young moet melden”, staat te lezen op de Facebookpagina van AC/DC. “Malcolm was, samen met Angus, de oprichter van AC/DC. Met een enorme gedrevenheid en toewijding was hij de drijvende kracht achter de band.”

“Als gitarist, songwriter en visionair was hij een perfectionist en een unieke man. Hij bleef altijd trouw aan zijn visie en deed én zei precies wat hij wou. Hij was trots op wat hij ondernam en zijn loyaliteit aan de fans was onovertroffen.”

“Als broer is het moeilijk in woorden uit te drukken wat hij voor mij betekent heeft tijdens mijn leven. De band die we hadden was uniek en heel bijzonder. Hij laat een enorme erfenis na die voor altijd zal verder leven.”  (br.hln)

Look kan wel 61 ziektes genezen

Enkel en alleen met knoflook kun je 61 verschillende ziektes genezen. Dat komt onder meer omdat het parasieten elimineert en de groei van schimmels, gisten zoals candida albicans en andere organismen vertraagt.

Hart- en vaatziekten, hoge bloeddruk, infectieziektes (griep, keelontsteking, verkoudheid, tandvlees- of dikkedarmontsteking, cholera, dyenterie...), wonden, abscessen en tumoren: er zijn maar weinig aandoeningen waar knoflook géén positief effect op lijkt te hebben. De krachtige antibacteriële werking werd al in 1858 vastgesteld door Louis Pasteur, nadat hij knoflook in een petrischaaltje deed en merkte dat de omringende bacteriën werden verwoest.

Om van een teentje knoflook een krachtig natuurlijk antibioticum te maken, moet je wel wat geduld hebben. Pas wanneer je je versgeperste knoflook vijf minuten laat liggen, wordt er een enzym geactiveerd dat het zwavelhoudende alliine in de knoflook omzet in het krachtige allicine.

Natuurlijke aspirine

Knoflook wordt al eeuwen aangeraden als geneeskrachtig middel. De slaven in het oude Egypte moesten het verplicht eten voor hun gezondheid. Het gaf hen het uithoudingsvermogen dat ze nodig hadden om de piramides te bouwen. Maar er is meer.Als je graag op een natuurlijke manier je bloeddruk wilt verlagen, dan is het eten van veel knoflook een natuurlijke methode. Net zoals een aspirientje verdunt het je bloed en zorgt het ervoor dat het sneller door je bloedvaten stroomt. Hierdoor worden er meer voedingsstoffen en zuurstof bij de cellen afgeleverd. Het heeft ook een bloedzuiverend effect, wat betekent dat je lever het wat rustiger krijgt als je look door je eten mengt.

Daarnaast is het een verrassende mooimaker. Als je je huid graag jong en in conditie wilt houden, ondersteun je die het best van binnenuit met onder meer knoflook. Het zwavel dat in knoflook zit, heeft namelijk een verstevigende werking.

Heet, heter, heetst

Knoflook is ook een must wanneer de temperaturen zakken, omdat je het er lekker warm van krijgt - net zoals gember, zwarte peper en ui trouwens. Doe het dus zeker in je wintersoepen en stoofpotjes. Wist je trouwens dat het een goede reputatie heeft als afrodisiacum? Dat laatste werkt natuurlijk alleen als je niet met een lookadem zit. Een vroegere collega van mij was een grote fan van crèmekaas met look, en dat róók je. Omdat ik voor geen goud dezelfde geur wilde verspreiden, heb ik look jarenlang gemeden. Gelukkig kun je er iets aan doen. Bijt na je scampi’s met knoflook in een schijfje citroen of limoen, kauw op wat peterselie, basilicum of muntblaadjes, sip van een kop groene thee of pepermuntthee, of eet een appel. De polyfenolen in deze groente- en fruitsoorten neutraliseren de zwavel die knoflook zo ‘adembenemend’ maakt.

KOOKTIP

4Wanneer je knoflook eventjes opwarmt, wordt het zachter van smaak. Als je alle voedingsstoffen in je knoflook wilt bewaren, voeg je die wel het best een minuutje voor je je kookpot van het vuur haalt toe.

4Wil je rauwe look onder je hummus mengen of in je olijfdip verwerken? Haal er dan de groene kern uit. Zo wordt de looksmaak niet te overheersend. (br.hln)

China bouwt al elf jaar aan deze ‘omgekeerde wolkenkrabber’. En hij is bijna klaar

Op dronebeelden is te zien dat de bouw van het InterContinental Shimao Hotel eindelijk in een stroomversnelling komt. Een team van 5.000 werkkrachten werkt al elf jaar aan het gebouw, maar het project is zo moeilijk dat er lange tijd maar weinig vooruitgang werd geboekt. Maar in mei 2018 kan het hotel eindelijk haar eerste gasten ontvangen.

Verdiepingen onder water

Het hotel ligt aan een aangelegd meer en de onderste twee verdiepingen zullen volledig onder het wateroppervlak liggen. Het complex heeft 370 kamers die enkel gegoede mensen zich zullen kunnen veroorloven. Een nacht in de goedkoopste kamer zal 230 euro kosten. Verder is er ook een groot zwembad, een fitnesszaal, verschillende restaurants en conferentiezalen.

‘Verborgen hotel’

Het is ook de bedoeling dat het hotel volledig in het landschap opgaat. Op het dak zullen bomen worden geplant, zodat het hotel bijna enkel vanop het meer zichtbaar is. Een huzarenstukje. (br.hln)

Duitser vergat waar hij zijn auto parkeerde, nu 20 jaar later, is voertuig terecht

Een Duitser die in 1997 zijn auto parkeerde en het voertuig als zoek rapporteerde, heeft na twintig jaar zijn wagen terug, meldt de Ausburger Allgemeine.

De man, nu 76, parkeerde zijn wagen destijds in een garage in Frankfurt. De eigenaar wiens naam niet bekend werd gemaakt, vergat waar hij zijn voertuig had gestald, en ging destijds langs bij de politie om het zoekgeraakte voertuig te melden.

Nu twintig jaar later kreeg de politie het bericht dat een verlaten voertuig de sloopwerken van een oud gebouw erg vertraagde. Bij nader onderzoek bleek de nummerplaat, merk en kleur overeen te komen met het zoekgeraakte voertuig.

 Politie bracht de zeventiger en zijn dochter ter plaatse naar het gebouw. Zij bevestigden dat het om hun auto ging, alleen bleek het voertuig rijp voor de schroothoop.  (br.hln)

Heeft vrouw op schilderij uit 1860 een iPhone met dating-app in haar handen?

Het schilderij met de titel De Verwachte toont een jongeman die in het struikgewas met een roos in zijn hand smachtend zit te wachten op een vrouw die over een bospaadje komt aanlopen. De vrouw lijkt in gedachten verzonken en kijkt naar een rechthoekig voorwerp dat ze met beide handen omklemt. 

Het romantische doek hangt een beetje achteraf in een museum in de Duitse stad München waar bezoekers de ‘telefoon’ onlangs ontdekten. “Dat moet welhaast een tijdreizigster zijn”, veronderstellen twitteraars.

De man die de ‘smartphone’ ontdekte vertelt aan Britse media dat het ‘natuurlijk geen mobieltje is’. “Het is frappant hoe we anno 2017 dingen uit een ver verleden anders interpreteren”, stelt hij vast. Schertsend: “Het schilderij gaat over een ontluikende liefde dus het zou best kunnen dat de vrouw een dating-app aan het checken is.”

Volgens een woordvoerder van  de Neue Pinakothek, het museum in München, is honderd procent zeker dat de door Waldmüller geschilderde vrouw geen iPhone in haar handen houdt. “Het is zo goed als zeker een kleine bijbel of een psalmen- of gebedenboekje dat ze meeneemt naar de kerk.” Maar ondanks deze verklaring blijven mensen twijfelen. “Dit is het bewijs dat de technologie van mobiele telefoons al meer dan 150 jaar bestaat”, twittert iemand hoopvol. (br.hln)

Vermiste Britse avonturier zou gelokaliseerd zijn maar is “nog niet buiten gevaar”

Benedict Allen (57) vertrok vorige maand naar een uithoek van de wereld, op zoek naar een stam koppensnellers die hij dertig jaar geleden een eerste keer had ontmoet. Hij wilde te weten komen hoe het hen inmiddels was vergaan, als een van de laatste volken die nog leefden zonder contact met de buitenwereld. Daarover wilde hij een reportage maken voor de BBC. Een helikopter dropte hem in het oerwoud, vlakbij een missiepost. Vandaar zou hij het zelf moeten doen.

Gevaren

Hij besefte wel dat de expeditie gevaren in hield. “Zelfs op mijn 26ste was het een zware tocht over verraderlijk terrein. Ik heb ook niet echt iets voorzien om daarna weer de bewoonde wereld te bereiken, wat me wel wat zorgen baart, zeker op mijn leeftijd”, schreef hij eerder op zijn blog.

Toen hij op 11 oktober in Londen vertrok voor zijn avontuur, stuurde hij nog een allerlaatste tweet: “Ik kan een tijdje weg zijn (probeer me niet te redden, alsjeblieft – waar ik heenga, zal je me toch nooit vinden…)”, klonk het onheilspellend. Maar van dat laatste is hij nu toch teruggekomen, zo blijkt.

Nadat er al weken niets meer van hem was gehoord en hij ook niet op de geplande terugvlucht naar huis zat, startte een zoekactie. En die zou al resultaat hebben gehad, volgens een BBC-correspondent. “Volgens enkele stamhoofden in de regio waar hij vermist raakte, zou hij gespot zijn vlakbij een landingsbaan voor vliegtuigen”, aldus Frank Gardner op BBC Radio 4. “Hij zou in goede gezondheid zijn en gevraagd hebben om een evacuatie.”

“Door onlusten tussen stammen kan hij over land geen kant meer op”, zo voegde Gardner er later nog aan toe in een tweet. “Alle bruggen zijn afgesloten. Er is intussen een reddingsoperatie opgestart.”

Allen had geen enkel communicatiemiddel - zoals een satelliettelefoon - meegenomen en ook geen gps. “Hij wil altijd leven zoals de plaatselijke bevolking”, aldus zijn vrouw Lenka.  (br.hln)

Schilderij Da Vinci voor recordbedrag van 382 miljoen euro geveild

Het schilderij Salvator Mundi van Leonardo Da Vinci is deze nacht bij Christie’s in New York verkocht voor 400 miljoen dollar (340 miljoen euro). Het is het hoogste bedrag dat ooit bij een veiling voor een schilderij is betaald. 

Het precieze bedrag dat de nog onbekende koper heeft betaald ligt door commissies zelfs nog hoger: 450.312.500 dollar (382 miljoen euro), meldt Christie’s. Tot dusverre was het hoogste bedrag dat tijdens een veiling was betaald 179,4 miljoen dollar (160 miljoen euro) voor het schilderij Les femmes d’Alger van Pablo Picasso in mei 2015. Het schilderij Interchange van Willem de Kooning zou in 2015 bij een privéverkoop van eigenaar zijn gewisseld voor 300 miljoen dollar (254 miljoen euro).

Laatste schilderij in particuliere handen

Het was voor zover bekend het laatste schilderij van de Italiaanse meester dat nog in particuliere handen was. ‘Christus als verlosser van de wereld’, zoals de Nederlandse titel luidt, was in bezit van de Russische miljardair Dmitri Rybolovlev (50). 

Hij kocht het kunstwerk in 2013 voor 127 miljoen euro van de Zwitserse kunstmakelaar Yves Bouvier die het werk zelf niet lang daarvoor voor 67 miljoen euro op een veiling kocht.

Leonardo da Vinci (1452-1519) schilderde het paneel rond het jaar 1500. Het is een van de slechts vijftien werken van Da Vinci die nog bewaard zijn gebleven. In 1958 werd het toen nog onbekende werk voor het eerst geveild in Groot-Brittannië voor een bedrag van 45 pond. Omgerekend naar nu is dat 900 euro.  (br.hln)

Binnenkort op ons bord: de “Yacon” als alternatief voor de aardappel

Mag het wel eens iets anders zijn dan een klassieke aardappel? Binnenkort kan je ook bij ons een Yacon kopen, ook wel de Boliviaanse zonnewortel genoemd. De groente met een zoete smaak is oorspronkelijk uit het Andesgebergte in Peru, maar wordt nu ook gekweekt in Limburg en verdeeld aan supermarkten. 

Vorige winter lanceerde Agropolis in Kinrooi de Yacon als nieuwe Limburgse groente. Na een testjaar komt het knolgewas  binnenkort ook in de winkelrekken. Bij een handvol supermarkten in Limburg en Vlaams-Brabant is dat nu al het geval, met een richtprijs van zo’n drie euro per kilo.

Van puree tot taart

De Yacon is een knapperige groente die je onder meer kan pureren of in soepen, salades of hapjes kan toevoegen om extra smaak toe te voegen. Je kan de groente zowel rauw als gekookt eten. De knol is familie van de aardpeer, schorseneer en zonnebloem en smaakt eerder zoet en fruitachtig. Een mengeling van appel, peer en watermeloen omschrijft de smaak nog het beste, en qua structuur is hij vergelijkbaar met een peer. Je kan hem dan ook zoet in taarten verwerken, ter vervanging van fruit. 

Gezonde knol

De knol bevat veel vezels, weinig calorieën en ‘inuline’, een soort trage suiker. Bewaar je hem langer, dan worden die trage suikers in glucose omgezet, wat voor een extra zoete smaak zorgt. Extra pluspunt: om het gewas in België te laten groeien, zijn geen extra bestrijdingsmiddelen nodig. Om de Yacon te introduceren bij ons werd door de Vlaamse overheid en provincie Limburg onder meer een website opgestart. Inspiratie om te koken met de Yacon vind je op tastyyacon.be.   (br.hln)

Avonturier verdwijnt spoorloos in jungle tijdens zoektocht naar stam koppensnellers, na onheilspellende laatste tweet

Allen bezocht de Yaifo dertig jaar geleden al een keer. Sindsdien waagde niemand zich nog aan de gevaarlijke reis naar het geïsoleerde gebied in het oerwoud waar ze wonen. De stam wordt beschouwd als een van de laatste op onze planeet die geen contact heeft met de buitenwereld. Op zijn blog zette de avonturier zijn plannen twee maanden geleden uiteen.

Missiepost

“Ik wil in oktober een helikopter huren die me zal afzetten bij een verlaten missiepost in de jungle: Bisorio”, schreef hij. “Als het te verantwoorden is, zal ik een klein groepje medereizigers rond me verzamelen, zoals ik dertig jaar geleden deed. Mijn doel is om een verslag te maken van hoe het nu met de stam is. Misschien kan ik enkele leden terugvinden die ik al die tijd geleden ontmoette. Zij zullen zich me nog wel herinneren. De vorige keer begroetten ze me met een angstaanjagend machtsvertoon en een energieke dans waarbij ze hun pijlen en bogen gebruikten. Benieuwd hoe het nu zal verlopen. Misschien dragen ze wel jeans en T-shirts die ze jaren geleden ruilden met de missiepost.”

Allen maakte zich ook wel wat zorgen, zo blijkt. “Hopelijk raak ik tot bij hen, want zelfs op mijn 26ste was het een zware trektocht over verraderlijk terrein. Ik heb ook niet echt iets voorzien om daarna weer de bewoonde wereld te bereiken. Wat me wel wat zorgen baart, zeker op mijn leeftijd. Ik zal de rivier moeten afvaren of een beroep moeten doen op de Yaifo om me over de centrale bergkam te brengen op het eiland, zoals de vorige keer. Wees dus niet meteen ongerust als je even niets van me hoort, tegen midden november zou ik terug moeten zijn.”

Bellen of een berichtje sturen waren sowieso geen optie. “Zoals in de goede oude tijd neem ik geen satelliettelefoon of gps mee”, klonk het voor zijn vertrek. “Dit is nu eenmaal hoe ik mijn expedities doe. Ik word wel ouder, maar niet echt wijzer blijkbaar…”

Onheilspellend

Op 11 oktober vertrok hij en stuurde hij nog een allerlaatste tweet de wereld in: “Op weg naar Heathrow. Ik kan een tijdje weg zijn (probeer me niet te redden, alsjeblieft – waar ik heenga zal je me toch nooit vinden…)”, klonk het onheilspellend. En dat zou nu wel eens niet zo ver van de realiteit kunnen zijn. Want de ongerustheid groeit over het welzijn van de vader van drie.

Volgens zijn vrouw Lenka moest hij zondag aan zijn reis naar huis begonnen zijn. Hij zou een vlucht naar Hongkong nemen om een speech te geven aan de Royal Geographical Society, maar de man kwam niet opdagen op de luchthaven. Intussen is toch een zoekactie gestart naar hem.

“Lenka maakt zich grote zorgen”, aldus Allens agent, Joanna Sarsby. “Hij zou nooit iets als Hongkong missen, tenzij er iets ergs was gebeurd. Anderzijds heeft hij veel ervaring en is slim en vindingrijk. Hij kan overleven op de meest gevaarlijke plaatsen en geeft nooit op. En hij is in goede conditie.”

Hulpeloos

Toch is ook Sarsby er niet gerust op. “God weet wat er gebeurd is”, zegt ze. “Ik stel me voor dat hij ziek geworden is of gewond geraakt. Misschien heeft hij wel iets gebroken en ligt hij ergens, hulpeloos.”

Benedict Allen – die ooit nog een relatie had met Jerry Hall – heeft inderdaad wel wat ervaring als het om uitzonderlijke expedities gaat. Hij maakte al zes documentaires voor de BBC en was de eerste die verslag uitbracht van een oversteek van de Namibwoestijn. Hij overleefde ook ter nauwer nood een trektocht door het Braziliaanse regenwoud in 1982 en moest daarvoor zijn hond opeten. Eerder dit jaar was hij al eens op verkenning geweest in Papoea-Nieuw-Guinea, ten noorden van Australië.

Contact

Volgens een woordvoerder van het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken wordt momenteel inderdaad de familie van een Britse man geholpen die als vermist opgegeven is in Papoea-Nieuw-Guinea. “We hebben al contact opgenomen met de lokale autoriteiten daar”, klinkt het. (br.hln)

Nieuwe planeet dicht bij aarde ontdekt met “mogelijk beste kans op leven ooit”

Wetenschappers hebben zopas bekendgemaakt dat ze op amper 11 lichtjaren afstand van de aarde een nieuwe planeet ontdekt hebben waar de omstandigheden zo gunstig zijn en die zo hard op de aarde lijkt dat er mogelijk leven op aanwezig is. Ross 128 b, waarschijnlijk een rotsachtige planeet, is 1,35 keer zo groot als de aarde.

Het gaat volgens de studie die vandaag verschijnt om een mogelijk nog belangrijkere ontdekking dan die van Proxima Centauri b, de aarde-achtige planeet die het dichtste bij de aarde ligt en die enkele jaren geleden werd ontdekt. Ross 128 b ligt met 11 lichtjaren afstand verder weg, maar zou wel betere omstandigheden hebben om er leven te herbergen.

De temperaturen zouden er gunstig genoeg zijn, met uitersten van weliswaar -60 graden Celcius, maar ook rond de 15 graden. Die brede marge weerhoudt de wetenschappers van het European Southern Observatory, die de ontdekking deden, er momenteel nog van de planeet “leefbaar” te noemen, maar de vooruitzichten zijn gunstig. Ze spreken over de “dichtstbijzijnde gematigde wereld rond een rustige ster ooit”.

De nieuwe planeet werd ontdekt met de HARPS-spectograaf (High Accuracy Radial Velocity Planet Searcher) in de Chileense Atacama-woestijn. Ze moesten er tien jaar aan gegevens voor doorspitten. Pas na 157 observaties werd de planeet ontdekt.

“Bijzonder veelbelovend”

“Dit is spannender dan de ontdekking van Proxima Centauri b en bijzonder veelbelovend”, zegt Emily Rice van het American Museum of Natural History aan Gizmodo. “De ster rond de planeet is stiller en minder actief.” Het probleem met Proxima Centauri b is dat de ster errond massa’s ultraviolette en X-stralen uitstuurt die leven op de planeet onmogelijk maken. Dat is bij Ross 128 b niet het geval, de ster is een inactieve rode dwergster.

Proxima Centauri is de ster die zich het dichtst bij ons zonnestelsel bevindt, de planeet Proxima Centauri b bevindt zich op iets meer dan 4,2 lichtjaren afstand van de aarde.

Ross 128 b staat twintig keer zo dicht bij zijn ster als de aarde bij de zon, maar de ster heeft ook maar 17 procent van de oppervlakte van de zon. Door de geringe afstand tot de ster draait Ross 128 b er elke 9,9 dagen rond. Bovendien komt Ross 128 b steeds dichter naar ons toe en zal de planeet over slechts 79.000 jaar Proxima Centauri b inhalen en de dichtstbijzijnde exoplaneet worden.

Bedoeling is nu Ross 128 b te blijven observeren, en te ontdekken waar de atmosfeer uit bestaat. De planeet staat zo dicht bij de aarde dat het relatief eenvoudig moet zijn om met de Extremely Large Telescope van ESO op zoek te gaan naar zuurstof in de atmosfeer. (br.hln)

Andrew ontdekt na 33 jaar dat adoptiemoeder eigenlijk echte moeder is. En het geheim dat ze al die tijd verborgen hield

Andrew (52) – die bekend werd als lid van de ninetiesband M People – herinnert zich zijn jeugd in New Cross (in het zuidoosten van Londen) als liefdevol. Hij had het gevoel dat hij echt deel uitmaakte van het arbeidersgezin waarin hij opgroeide. Zijn vader was een drukker die lange dagen werkte om te maken dat zijn gezin niets tekort kwam en zijn moeder was parttime aan de slag als verkoopster en arbeidster. Ook met zijn zeven jaar oudere broer Stephen klikte het.

Schuldig

Al van kleins af hoorde hij de term ‘geadopteerd’ vallen. “Ik herinner me dat er op een keer een vrouw op mijn moeder toekwam die vroeg of ik haar kindje was. Ze antwoordde “ja, maar hij is geadopteerd”. Ik had geen idee wat dat betekende, tot een vriendje het me uitlegde. Mijn vader en moeder waren niet mijn echte vader en moeder. Maar dat gaf niet, want ze zagen me graag”, vertelt Andrew. “Tegelijk deed het iets met mijn zelfvertrouwen, want ik voelde me schuldig dat mijn echte moeder me had weggegeven. Ik wilde dan ook niets doen om mijn nieuwe familie van streek te maken.”

En dat betekende ook dat hij nooit naar zijn biologische ouders vroeg. Tot op Kerstmis 1998. Andrew was toen 33 en met M People op het hoogtepunt van zijn succes. “Twee jaar daarvoor was ik een relatie begonnen met een leuke meid en we overwogen om aan kinderen te beginnen”, vertelt hij. “Daardoor wilde ik ook meer te weten komen over mijn eigen afkomst. In september van dat jaar stelde ik mijn ouders er voor de allereerste keer op een respectvolle manier een vraag over. Ze vroegen wat bedenktijd en op Kerstmis riepen mijn vader en moeder me bij zich.”

Voorovergebogen

Ze zaten op de bank en Andrews moeder zat voorovergebogen, met haar blik op de grond. “Ze keek me niet aan. Ik was bloednerveus”, gaat hij verder. “Toen stak papa van wal: ‘Dit is een geheim dat we wilden meenemen in ons graf, maar je wil het graag weten en daarom vertellen we het je. Je moeder is eigenlijk je echte moeder. Jij bent geen vergissing, maar zij máákte een vergissing. Ik weet niet of het een affaire was of iets eenmaligs en ik wil het ook niet weten. Maar jij was er wel het product van’”

De bekentenis bracht Andrew volledig uit balans en hij kwam in een neerwaartse spiraal terecht. Een jaar later stortte hij in terwijl hij in de studio muziek aan het opnemen was. Hoewel hij zich met zijn moeder verzoende, kwam hij in een depressie terecht. De band stopte ermee en zijn vriendin liet hem zitten. “Op een dag zat ik in mijn wagen en dacht ik eraan om uit het leven te stappen. Ik kon de pijn die ik voelde niet meer aan”, vertelt hij. “Maar ik ben blij dat ik het niet deed.”

Therapie

Er volgden jaren van therapie en Andrew stopte met drinken en ging gezonder leven. Hij leerde in 2010 ook Faye (36) kennen en bij haar vond hij opnieuw de liefde. Het duurde echter tot nu voor hij weer op een punt was om op zoek te gaan naar zijn echte vader. Arthur (91) is inmiddels gestorven; zijn moeder (86) lijdt aan Alzheimer en zit in een verzorgingstehuis. Eerder dit jaar deed Andrew een DNA-test via een website die je voorouders zoekt en kwam hij in het tv-programma ‘Secrets In My Family’.

DNA-test

Veel is hij intussen nog niet wijzer geworden. Zijn vader zou ‘Wally’ of ‘George’ geheten hebben en met zijn moeder hebben samengewerkt in een koekjesfabriek in Bermondsey in 1964. Via de DNA-test vond hij wel een nichtje Ericka in de Verenigde Staten. Zij zou moeten weten wie zijn vader is, maar ze heeft nog niet gereageerd op zijn berichten. Andrew vond ook een verre achternicht in de VS en zij helpt hem mee in zijn zoektocht. “Ik weet niet of mijn vader nog leeft”, zegt hij nog. “Ik zou hem graag en knuffel geven en bedanken voor het leven dat hij me gaf. Maar mijn echte vader blijft toch Arthur, want hij voedde me op tot de man die ik vandaag ben.”

Heb je vragen over zelfdoding? Dan kan je terecht op het gratis nummer van de Zelfmoordlijn 1813 of op de website www.1813.be    (br.hln)

Priester die biechtgeheim niet wil schenden naar rechter wegens schuldig verzuim na zelfmoord

De priester stelde dat de telefoontjes met T.V. (54) - die in totaal bijna 2 uur duurden - onder zijn biechtgeheim vielen. Het was de weduwe van het slachtoffer, M.C. (55), die kort na zijn dood sms-verkeer met de priester op z’n gsm ontdekte.

Biechtgeheim

Ze diende prompt klacht in voor schuldig verzuim en wil vooral een signaal geven aan de kerk dat priesters zich niet zomaar achter hun biechtgeheim kunnen verschuilen. De raadkamer volgde vanmorgen de stelling van het parket om de priester voor de strafrechter te brengen. Voor schuldig verzuim zou hij een gevangenisstraf van één jaar en/of een geldboete tot 3.000 riskeren.

“We hadden het liever anders gezien, maar verzetten ons niet tegen de doorverwijzing”, reageert advocaat Jan Leysen die de priester verdedigt.  “We weten dat we een risico nemen, maar zullen het debat ten grond voeren voor de correctionele rechtbank.” Een datum voor een proces is nog niet gekend.

Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de site www.zelfmoord1813.be.    (br.hln)

“Opvarenden die meteen stierven hadden geluk”: eiland geeft na 400 jaar nog altijd nieuwe, macabere details vrij over bloedbad dat er zich afspeelde

Het ziet eruit als een idyllisch eiland voor de kust van Australië. Niets laat vermoeden dat zich er 400 jaar geleden een bloedbad afspeelde, met in de hoofdrol een Nederlands koopvaardijschip met meer dan 300 opvarenden en een psychopathische muiter. Wetenschappers leggen op Beacon Island nog elke dag nieuwe resten bloot van slachtoffers die er gruwelijk aan hun einde kwamen, in wat beschouwd wordt als de eerste massamoord uit de geschiedenis van Australië.

Het zijn Nederlandse en Australische wetenschappers die de opgravingen uitvoeren. Tientallen skeletten werden al blootgelegd en dat moet een licht werpen op wat er exact met hen is gebeurd.

Verdronken

De grote lijnen van het verhaal kennen we intussen. In 1628 vertrok in Nederland een handelsschip naar Oost-Indië, het huidige Jakarta. Maar het schip – de Batavia – raakte uit koers en liep in 1629 vast op een rif, zo’n 60 kilometer voor de kust van West-Australië. 40 mensen verdronken en zij zouden geluk hebben, want het lot van heel wat van de overlevenden zou nog veel erger zijn.

François Pelsaert - die de leiding had over de expeditie - besloot met een sloep naar Jakarta te varen in een poging om hulp te halen. Hij liet zijn rechterhand Jeronimus Corneliszoon achter om het bevel te voeren, maar die laatste zou een rasechte psychopaat blijken te zijn.

Enkele weken na de scheepsramp leidde hij een muiterij en liet hij zijn mannen iedereen uitschakelen die weerstand dreigde te bieden. “Dat waren in de eerste plaats de sterkste mannen”, aldus dokter Dan Franklin van de universiteit van Zuid-Australië, na het bestuderen van enkele van de gevonden lichamen.

Seksslaven

Maar ook zij die mee de voorraden opmaakten zonder echt van nut te zijn, moesten eraan geloven. Op die manier werden rond de 125 mannen, vrouwen en kinderen uitgemoord. Sommige vrouwen werden gespaard en moesten dienst doen als seksslaven. Zij werden ook gefolterd.

Een deel van de bemanning had Corneliszoon eerder al op een ander eiland gedropt, zogezegd om water en voedsel te zoeken. Het was echter een plan om de overmacht in handen te krijgen op Beacon Island, zodat hij daar ongestoord zijn gang kon gaan. Wiebe Hayes, organiseerde vanop het tweede eiland echter een verzet en toen Pelsaert na drie maanden terugkwam met hulp, werd Corneliszoon ter verantwoording geroepen.

Afgehakt 

Er volgde een proces, waarop zeven van zijn mannen werden opgehangen. Hij onderging hetzelfde lot, maar niet nadat eerst zijn handen waren afgehakt. Op geen enkel moment toonde Corneliszoon berouw. Uiteindelijk zouden amper 68 opvarenden van de Batavia Jakarta bereiken.

Archeologen uit Australië en Nederland zijn op Beacon Island nog altijd opgravingen aan het uitvoeren en nog elke dag vinden ze nieuwe lichamen. Hoeveel er nog precies verborgen liggen, is onduidelijk. Doel is om te weten te komen hoe de slachtoffers aan hun einde kwamen. “We willen hen op deze manier eer bewijzen”, aldus archeologe Wendy van Duivenvoorde. “We willen hun verhaal vertellen en hen iets teruggeven, nadat ze stierven aan het einde van de wereld. Een vreselijke plaats om te gaan.” (br.hln)

Let op voor de ‘kantoor-hoest’: zo vermijd je een verkoudheid op het werk

Het seizoen der verkoudheden is met de plotse kou onvermijdelijk weer opgedoken. De kans is groot dat collega’s al hoestend en snotterend aan hetzelfde eiland zitten. Wil je vermijden dat ook jij geveld wordt door een verkoudheid? Deze tips zijn net iets efficiënter dan een boze blik richting die hoestende collega werpen.

De garantie bieden dat je geen verkoudheid zal krijgen, kunnen we helaas niet. Maar er zijn wel een aantal eenvoudige tips die het risico lichtjes kunnen verkleinen, waardoor je hopelijk eens géén familieverpakking zakdoeken hoeft te kopen dit jaar.

1. Was je handen

Voor eens en altijd: je handen wassen is één van de belangrijkste preventiemaatregelen om niet ziek te worden. Was ze grondig en regelmatig met zeep, en probeer je gezicht, mond en neus niet te vaak aan te raken. Is het al te laat en ben je al naarstig aan het hoesten, niezen en kuchen? Gebruik dan een zakdoek (niet je handen!) om bacteriën in op te vangen en zorg ervoor dat je de oppervlakken die je hebt aangeraakt achteraf schoonmaakt. 

2. Zorg voor voldoende slaap

Met een verzwakt immuunsysteem ben je bij het minste contact met bacteriën of een virus een vogel voor de kat. Zorg voor voldoende uurtjes onder de wol om jezelf te wapenen tegen aanvallen van buitenaf. Benieuwd hoeveel slaap je echt nodig hebt? Probeer dit experiment eens. 

3. Mijd stress

Naast slaaptekort zijn ook stressvolle situaties een risicofactor die je kans op ziekte vergroten. Drukke dag op het werk? Probeer ’s avonds te ontspannen met een warm bad en een kop thee, en lees eens een boek in plaats van nog extra uren voor een scherm door te brengen. Trakteer jezelf eens op een saunabezoek, smeek om een massage bij je wederhelft of zoek naar manieren die jou helemaal tot rust brengen.

4. Sport

De koude een excuus om niet te moeten sporten, denk je? In de winter ben je extra gebaat bij een sportsessie nu en dan, want je geeft je immuunsysteem een boost en verkleint de kans op het krijgen van een verkoudheid. Ben je al verkouden? Een lichte fysieke inspanning kan je zelfs dan sneller doen genezen, zo legde sportarts Frank Pauwels ons al uit.  Je hebt met andere woorden geen excuus. 

5. Gezonde voeding

Een guur weertje doet ons sneller naar comfort food grijpen, maar op koude, herfstige dagen zijn de juiste vitaminen net extra belangrijk voor je weerstand. Eet groenten en fruit in alle kleuren van de regenboog, verwen jezelf met winterse soepjes en ruil de kop koffie eens voor een gemberthee met honing. 

6. Voldoende verluchting

Slecht nieuws voor wie werkt in een kantoor met open eilanden: de kans is groot dat daar altijd wel iemand ziek is en het risico op besmetting dus erg hoog ligt. Onder meer de airconditioning en het samen zitten op een plek met verschillende mensen vergroot de kans op het krijgen van een verkoudheid. Probeer daarom regelmatig het kantoor de luchten door eens een raam open te zetten, waardoor frisse lucht weer binnen kan en besmette luchtdeeltjes op hun beurt naar buiten worden gestuurd. Heb je de mogelijkheid om af en toe van thuis te werken op je job? Blijf dan thuis zodra je lichtjes verkouden bent, om besmetting op kantoor te voorkomen.
 (br.hln)

Experten ontcijferen na meer dan 70 jaar geheime boodschap van Auschwitz-gevangene. Dit is zijn schokkende relaas

In de herfst van 1980 stootte Leslayw Dyrcz, een student die in Polen bosbouw studeerde, tijdens een opgraving in de buurt van het concentratiekamp op de restanten van een thermosfles in een lederen tas. Daarin bevonden zich 13 opgerolde bladzijden die blijkbaar uit een notitieboek waren gescheurd. Het handelde om een tekst in het Grieks. Slechts enkele woorden waren leesbaar.

Wat de student gevonden had, was een verbijsterende boodschap uit een donker verleden.  Het was een getuigenis van onvoorstelbaar lijden. De auteur bleek Marcel Nadjari te zijn.

De Griekse man kwam in april 1944 aan in het concentratiekamp. Twee jaar eerder werden zijn ouders en zijn jongere zusje Nelly als een van de eerste Griekse joden naar Auschwitz gedeporteerd. Hij zou ze nooit meer weerzien.  

Nadjari moest na aankomst in het kamp onder dwang toetreden tot het zogenoemde ‘Sonderkommando’ van Auschwitz. Die eenheid bestond uit voornamelijk Joodse gevangenen die door de SS gedwongen werden om de gaskamers leeg te halen en om de levenloze slachtoffers vervolgens te ontdoen van hun haren en gouden tanden en ze tot slot in de ovens of verbrandingskuilen te verbranden.

Massamoord

“De Sonderkommando’s waren directe ooggetuigen van de massamoord en de moordfabrieken. Zij leverden het bewijs van de vernietiging”, aldus de Nederlandse onderzoeker Bart Nauta die verbonden is aan de universiteit van Amsterdam en een jaar lang onderzoek deed naar Sonderkommando’s.

Nadjari besloot om een afscheidsbrief te schrijven. Hij begroef de fles om het nageslacht op de hoogte te stellen van zijn beroerde lot dat hem enkel een pijnlijke dood in het vooruitzicht stelde. In zijn afscheidsbrief beschreef hij de schokkende dingen die hij had gezien.

Nadat de leden van de Sonderkommando’s in 1945 de ovens en gaskamers onklaar hadden moeten maken, werden ze overgebracht naar het reguliere kamp. Daarbij wist Nadjari ongemerkt van colonne te wisselen en zijn identiteit te verbergen voor de bewakers. Maar zijn beproeving was nog niet te einde. Twee dagen vooraleer het Rode Leger het kamp bevrijdde, zette de SS hem op een transport naar het kamp Mauthausen in Oostenrijk. Daar maakte hij de bevrijding mee.

Na de oorlog keerde hij naar zijn heimat Thessaloniki terug. In 1947 schreef hij zijn herinneringen aan de oorlog neer voor zijn familie. Wat later emigreerde hij met zijn vrouw Rosa Saltiel naar de Verenigde Staten. In New York werkte hij als kleermaker. In 1957 kwam zijn dochter Nelly ter wereld - vernoemd naar zijn kleine zusje dat was omgebracht in Auschwitz. Op 31 juli 1971 stierf Marcel Nadjari - negen jaar voor zijn flessenpost zou gevonden worden. Hij was 54 jaar oud geworden. Over de brief die hij in het concentratiekamp schreef, heeft hij schijnbaar aan niemand iets verteld.

Zijn ‘flessenpost’ die hij aan het einde van het jaar 1944 had verstopt, bleef echter al die tijd onleesbaar. Tot nu. Met behulp van speciale computertechnieken wist historicus Pavel Polian de tekst te ontcijferen. Zo werd tot 90 procent van de brief opnieuw leesbaar. 

Pure horror

Het relaas van Nadjari was er één van pure horror. Over de Hongaarse joden die van 1944 naar Auschwitz werden gedeporteerd, schreef hij: “Allereerst was het onze taak om hen te ontvangen, de meesten beseften niet wat hen te wachten stond. Aan de mensen wiens lot was bezegeld, vertelde ik de waarheid. Nadat ze naakt waren, gingen ze naar de kamer des doods waar de Duitsers zogezegd douches hadden geïnstalleerd. Met zwepen werden ze gedwongen om dichter bij elkaar te gaan staan zoals sardines in een blik, waarna de deuren hermetisch werden gesloten.”

Hij rapporteerde eveneens over het verloop van de massamoord. “Na een half uur openden we de deuren en begon ons werk. We droegen de lijken van deze onschuldige vrouwen en kinderen naar de lift, die hen naar de ruimte met de ovens bracht. Daar werden hun lichamen verbrand.”

Vervolgens moesten de leden van de Sonderkommando’s de assen vergruizen voordat de Duitsers ze in de nabijgelegen rivier Sola wierpen om alle sporen uit te wissen. Van elke mens, zo schreef Nadjari, bleef ongeveer 640 gram as over. “De drama’s die zich voor mijn ogen hebben afgespeeld, zijn onbeschrijfelijk.” 

Slechts 5 leden van het Sonderkommando lieten een geschreven getuigenis na die ze in de aarde begroeven. Enkel Nadjari overleefde de Holocaust. Maar toen hij de brief schreef, hield hij er geen rekening mee dat hij de horror zou overleven. “Ik ben niet verdrietig dat ik zal sterven”, besloot hij. “Maar het maakt me wel verdrietig dat ik de dood van mijn dierbaren niet zal kunnen wreken. Hoe zou ik ook de dood kunnen vrezen na al wat mijn ogen hier gezien hebben?”

Polian spoorde dochter Nelly op en gaf haar de ontcijferde brief. “Het heeft haar diep ontroerd en de tekst werd onlangs voorgelezen in de synagoge van Thessaloniki”, onthulde de historicus.

 Zo heeft de flessenpost alsnog zijn bestemmeling bereikt. (br.hln)

Pensioensparen? Let dan op voor deze fiscale valstrik

Het nieuwe systeem van pensioensparen moet volgens een regeringsbron neutraal zijn voor de begroting. De regering rekent dus op spaarders die in een fiscale valstrik trappen, zo schrijven L’Echo en De Tijd vandaag.

Wie aan individueel pensioensparen doet, mag jaarlijks tot 940 euro storten in een fonds of een verzekering en geniet daar dan een fiscale aftrek op van 30 procent, of 282 euro. Vanaf volgend jaar komt er een tweede plafond van 1.200 euro bij. Wie daarvoor gaat, kan 25 procent fiscaal in aftrek nemen, of 300 euro. Elke pensioenspaarder die volgend jaar overstapt naar het tweede maximumbedrag kost de begroting dus 18 euro.

Toch moet de maatregel volgens een regeringsbron budgetneutraal zijn. “Dankzij de pensioenspaarders die volgend jaar tussen 940 euro en 1.128 euro zullen storten, recupereren we de verliezen bij de spaarders die meer dan 1.128 euro storten”, klinkt het.

Voor wie volgend jaar 941 tot 1.128 euro stort, valt de fiscale aftrek namelijk meteen terug van 30 naar 25 procent voor het volledige bedrag. Wie bijvoorbeeld 1.000 euro stort, geniet 250 euro fiscale aftrek in plaats van 282 euro, een ‘verlies’ van 32 euro. Daarmee kan de overheid bijna twee pensioenspaarders financieren die overschakelen van het eerste naar het tweede maximumbedrag. Vanaf 1.128 euro is er geen verlies meer. (br.hln)